Κάποτε την πατρίδα μας
[πρωτού να γεμισει τζίπ και μερσεντές με δανεικά],
τοόε που ΄'εφθασε νικηφόρα ως την Άγκυρα,
την λέγαμε υποτιμητικά και "Ψωροκώστενα".
Αλλά ποιά ήταν αυτή η ψωροκώστενα;
Στα 1826 έγινε έρανος στο Ναύπλιο για να βοηθήσουν το μαχόμενο Μεσολόγγι. ΄Ετσι στήθηκε στη κεντρική πλατεία ένα τραπέζι και οι υπεύθυνοι του εράνου ζητούσαν από τους καταστραμένους, πεινασμένους και χαροκαμένους Έλληνες να βάλουν πάλι το χέρι στην τσέπη για να βοηθήσουν τους μαχητές και τους αποκλεισμένους του Μεσολογγίου, αλλά ποιος είχε και ποιος θα έδινε από αυτό το φτωχομάνι.
Κανείς δεν πλησίαζε το τραπέζι, όλων τα σπίτια τα έφερναν δύσκολα πέρα.
Τότε η φτωχότερη όλων η χήρα Χατζηκώσταινα έβγαλε το ασημένιο δαχτυλίδι από το δάχτυλό της και ένα γρόσι που είχε στην τσέπη της και τα ακούμπησε στο τραπέζι της ερανικής επιτροπής.
«ΤΟ ΔΙΛΕΠΤΟ ΤΗΣ ΧΗΡΑΣ» ξύπνησε την συνείδηση των πεινασμένων και κάποιος φώναξε «Δέστε η πλύστρα Ψωροκώσταινα πρώτη πρόσφερε τον οβολό της». Αμέσως το φιλότιμο ηλέκτρισε τους φτωχούς και το τραπέζι γέμισε λίρες, γρόσια και χρυσαφικά.
Η πλύστρα Πανωραία όμως δεν έδινε μόνο μαθήματα πατριωτισμού αλλά και ανθρωπιάς. ΄Οταν ο Καποδίστριας ίδρυσε ορφανοτροφείο προσφέρθηκε γριά πια και με σαλεμένο τον νου από τον πόνο και τις στερήσεις να πλένει τα ρούχα των ορφανών χωρίς καμιά αμοιβή.
΄Ομως πως έγινε πανελλήνια γνωστό το παρατσούκλι της Πανωραίας;
Στην εποχή του Καποδίστρια σε μια συνεδρίαση της Συνέλευσης, κάποιος παρομοίασε το Ελληνικό Δημόσιο με την Ψωροκώσταινα, ο συσχετισμός άρεσε και κάθε φορά που αναφερόντουσαν στο θέμα του Δημοσίου το ονόμαζαν «Ψωροκόσταινα».
Αργότερα οι Βαυαροί, προκειμένου να χλευάσουν το Ελληνικό κράτος για την φτώχεια του και την οπισθοδρομικότητα του ονόμασαν υβριστικά την Ελλάδα, «Ψωροκώσταινα» .
Τέτοιοι ήταν οι Αϊβαλιώτες. Πάνω από οτιδήποτε η αγάπη για την πατρίδα.
ΠΗΓΗ: http://ioniotis.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου