Ουκ έστιν η βασιλεία του Θεού

Ουκ έστιν η βασιλεία του Θεού 

Ψαλλει ο μακαριστος π. Ισαακ Αταλλα, 

μαθητης του Δημητριου Μουρ.

Πνευματικο τεκνο και βιογραφος του Οσιου Παϊσιου του Αγιορειτου.

Το σταφύλι.

 

Το θαυματουργό σταφύλι

Αυτό το υπέροχο φρούτο εκτός από το ότι μας χαρίζει μοναδικά κρασιά, μπορεί να σου προσφέρει πολύτιμες βιταμίνες και στοιχεία...

      

    

Αυτό το υπέροχο φρούτο εκτός από το ότι μας χαρίζει μοναδικά κρασιά, μπορεί να σου προσφέρει πολύτιμες βιταμίνες και στοιχεία που βοηθούν στην αποτελεσματικότερη λειτουργία του οργανισμού.
 
Περιέχει κάλιο, βιταµίνες Α, Β και C, ενώ ανεξαρτήτου χρώματος, περιέχει αντιοξειδωτικές ουσίες που ονομάζονται φλαβονοειδή και συμβάλουν στην πρόληψη χρονίων νοσημάτων και στη θεραπεία διαφόρων λοιμώξεων.
Η ρεσβερατρόλη, ένα πολύτιμο φυτικό συστατικό, που βρίσκεται στη φλούδα του, αποτελεί το πιο σημαντικό συστατικό του και φαίνεται πως μπορεί να ασκήσει προστατευτικό ρόλο στη λειτουργία της καρδιάς και να προσφέρει ισχυρή αντιγηραντική δράση, προστατεύοντας το κολλαγόνο και την ελαστίνη των ιστών.
 
Ακόμη το κάλιο που περιέχει σε μεγάλες ποσότητες αυξάνει τη διούρηση και καταπολεμά την κατακράτηση υγρών, διατηρώντας την αρτηριακή πίεση σε χαμηλά επίπεδα.
Αν μέχρι τώρα δεν ο προτιμούσες, νομίζω πως αφού διάβασες όλα αυτά που μπορεί να κάνει στον οργανισμό σου σίγουρα θα έχεις αλλάξει γνώμη.

πηγή: http://www.pentapostagma.gr/

¨Ελληνας!!!

Είναι Ελληνας και από την Πρέβεζα

ο «πρώτος και καλύτερος» πιλότος του ΝΑΤΟ!

Ο υποσμηναγός Χαρίλαος Νίκου, που κατάγεται από το Ριζοβούνι Πρέβεζας, έλαβε το δίπλωμα του «1ου καλύτερου Πολεμιστή» του ΝΑΤΟ έπειτα...

Ο υποσμηναγός Χαρίλαος Νίκου, που κατάγεται από το Ριζοβούνι Πρέβεζας, έλαβε το δίπλωμα του «1ου καλύτερου Πολεμιστή» του ΝΑΤΟ έπειτα από σκληρά γυμνάσια, που διήρκεσαν έναν μήνα στην Ισπανία, μεταξύ αεροπορικών δυνάμεων της Ελλάδας, της Τουρκίας, της Γαλλίας, της Πολωνίας, της Γερμανίας, της Ισπανίας και της Ιταλίας.

Ο 30χρονος χειριστής, που ανήκει στη 343 Μοίρα της Σούδας και είναι παντρεμένος και πατέρας ενός μικρού κοριτσιού, λέει σχετικά: «Η βράβευση αποτελεί ανταμοιβή των κόπων επί σειρά ετών.Από εκεί και πέρα δε σημαίνει τίποτε περισσότερο, γιατί η μάχη στο Αιγαίο είναι καθημερινή. Απλώς ο τίτλος αυτός με γεμίζει με μεγάλες ευθύνες για να μεταδώσουμε τις εμπειρίες μας στους νεότερους και να κάνουμε όσο καλύτερα μπορούμε το καθήκον μας», σημείωσε χαρακτηριστικά.

Η διάκριση είναι αποτέλεσμα συνδυασμού αρκετών παραγόντων, καθώς από τη μία παίζει σημαντικό ρόλο η εκπαίδευση στο δύσκολο περιβάλλον του Αιγαίου, και από την άλλη η εμπειρία σε πραγματικές συνθήκες».

ΠΗΓΗ:http://www.pentapostagma.gr/

Καρκίνος!!!

Νατάσα Καραμανλή:

 Συγκλονίζει το κείμενό της για τη μάχη

με τον καρκίνο

 

Ένα κείμενο για την μάχη με τον καρκίνο έγραψε η Νατάσα Καραμανλή.... και δημοσιεύτηκε στο fyllada.gr....

Η Νατάσα Καραμανλή συγκινεί με τα λόγια της.
“Καρκίνος. Μια λέξη ταυτόσημη του φόβου και της αγωνίας.
Μια λέξη σκληρή, που καθορίζει τη ζωή, τις σχέσεις και την ανθρώπινη υπόσταση μας. Τίποτα στη ζωή αυτή, δεν μας προετοιμάζει επαρκώς, για να αντιμετωπίσουμε σε εμάς ή σε κάποιο δικό μας άτομο, μια τόσο σοβαρή κατάσταση όσο ο καρκίνος. Ο ψυχίατρος Victor Frankl που επέζησε από 3,5 χρόνια εγκλεισμού στο Άουσβιτς, αναφέρει το εξής: «Αν η ζωή έχει νόημα στη χαρά, τότε έχει νόημα και στον πόνο και στην αρρώστια, αρκεί ο καθένας να βρει αυτό το νόημα για τον εαυτό του». Αυτό το νόημα, ανακάλυψε και επαναπροσδιόρισε πάλι από την αρχή, η Χριστίνα. «Ένα black out, αυτό είναι μόνο», λέει και πίνει αργά το φρεσκοστυμμένο χυμό της.
Την κοιτάζω και απορώ με την ηρεμία που αποπνέει η μορφή της. Τα μάτια της αστράφτουν από αισιοδοξία και στα χείλη της βρίσκεται μόνιμα κρεμασμένο, ένα ολόφωτο χαμόγελο.
Αγωνίστηκε για καιρό, πάλεψε το σώμα της που την πολεμούσε και είναι σήμερα νικήτρια της ζωής.

-Θεωρούσα την ευημερία δεδομένη και ξαφνικά, σαν καταιγίδα στη μέση του πουθενά, με χτύπησε ο καρκίνος. Αισθάνθηκα την αβεβαιότητα που επιφέρει το άκουσμα αυτής της ασθένειας. Την αγωνία, την οργή. Κι ύστερα τον πόνο, τη φρίκη.
Που πάω τώρα, σκέφτηκα. Τι θα γίνει από δω και πέρα; Είμαι πολύ νέα για να είμαι μελλοθάνατη, κι όμως είμαι. Γιατί, Θεέ μου; Γιατί σε μένα, τώρα; Αυτό το αχανές γιατί, σερνόταν πάνω μου, μαύρο και απειλητικό, σφηνωμένο κάθε στιγμή στο μυαλό μου.
Ο καρκίνος είχε φτάσει σε 3ο στάδιο όταν αποφασίστηκε η μαστεκτομή.
Μήνες μετά την επέμβαση, δυσκολευόμουν ακόμα να συλλάβω τις αλλαγές στο σώμα μου. Δεν είχα χάσει μόνο το μαστό μου, αλλά και τη γυναίκα μέσα μου. Και φυσικά, ως παράπλευρες απώλειες, τα μαλλιά μου, τις βλεφαρίδες, τα φρύδια μου.
Φοβόμουν τους ανθρώπους, τα αδιάκριτα βλέμματα, τους ψιθύρους. Ντρεπόμουν να ομολογήσω πως έπασχα, κρυβόμουν.
Η περίοδος των θεραπειών ήταν η κάθοδος στην κόλαση. Όταν άνοιγε η πόρτα της χημειοθεραπείας ένιωθα απέραντα μόνη. Απροστάτευτη. Έτσι κι αλλιώς εκεί δεν χωρούν άλλοι. Είναι αυτός που πονά και οι πόνοι του. Το φάρμακο περνούσε μέσα μου και έκαιγε τη φλέβα μου και εγώ φανταζόμουν τον καρκίνο σαν ένα τεράστιο κόκκινο φίδι, που με είχε πιασμένη από το λαιμό και με έσφιγγε δυνατά, μέχρι να σταματήσω να ανασαίνω.
Πως θα μπορούσα να του ξεφύγω;
Με είχε καταβάλει ο καρκίνος, αλλά πιο πολύ ο θρύλος που τον ακολουθεί. Η νοοτροπία μας απέναντι του, ο τρόπος που μάθαμε να τον φοβόμαστε, ακόμα και τα ονόματα που πλάσαμε για να τον καλύψουμε. Το θεριό, η κακιά αρρώστια, το σαράκι, η «επάρατη νόσος». Τότε συνειδητοποίησα πως ο καρκίνος μπορεί να είναι μόνο ένα πρόβλημα και όπως όλα τα προβλήματα, έπρεπε πρώτα να το αποδεχτώ για να το λύσω.
Για να τον νικήσω, έπρεπε να τον ονοματίσω, να τον κοιτάξω κατάματα δίχως να τον αφήσω να με τρομοκρατήσει. Όταν το κατάφερα αυτό, είχα ήδη τη μισή λύση. Παραδέχτηκα ότι έχω έναν εχθρό και ετοίμασα το οπλοστάσιο μου. Και εκεί που λίγο καιρό πριν, δεν υπήρχαν αισθήματα, παρά μονάχα κενό, ένα πηχτό σκοτάδι, ένιωσα σα να βρέθηκα ξαφνικά στο φως του ήλιου. Ο διακόπτης είχε ανάψει. To blackout είχε τελειώσει. Τέρμα στην άρνηση, στο πένθος, στην οργή. Όλα στο on. Οn στη ζωή, στις μικρές στιγμές που της δίνουν αξία, on στην αισιοδοξία και στη θετική σκέψη.
Είχα κηρύξει εγώ τώρα πόλεμο μαζί του. Μου είχε στερήσει ένα μαστό, δεν θα του επέτρεπα να μου πάρει τη ζωή μου. Άλλαξα τα πάντα γύρω μου, εκτός από τους ανθρώπους που με αγαπούσαν. Έδωσα ιδιαίτερη προσοχή στη διατροφή μου και ξεκίνησα να κάνω όλα αυτά που αμελούσα να κάνω για μένα, καθώς πίστευα πως θα έχω αρκετό χρόνο μπροστά μου για να τα κάνω.
Ήταν λάθος αυτό το σκεπτικό και η εμπειρία μου με τον καρκίνο, με βοήθησε να καταλάβω τη σπουδαιότητα κάθε μέρας που κυλούσε.
Έμαθα πως κάθε μέρα είναι πολύ σημαντική, για να την σπαταλώ σε ασήμαντα πράγματα και έπαψα να αγχώνομαι για καταστάσεις και ανθρώπους που δεν μπορούσα να αλλάξω. Κάθε μέρα είναι και μια νίκη ενάντια στο θάνατο, συνεπώς έμαθα να τη ζω σαν γιορτή. Ο καρκίνος μου έδειξε επίσης, πόσοι και ποιοι με αγαπούν πραγματικά. Οι άνθρωποι που έμειναν δίπλα μου, είναι αυτοί που δε λύγισαν από την εικόνα μου, που δεν με κοίταξαν ποτέ με οίκτο. Αυτοί που μου κρατούσαν το χέρι όταν έκανα εμετό και άντεχαν τα ουρλιαχτά και τη θλίψη μου. Ήταν πολύ σκληρό να με βλέπουν να ξεφτιλίζομαι, γιατί ο καρκίνος έχει την ιδιότητα να σε ξεφτιλίζει, αλλά, όταν πίστεψα ότι αυτό το πράγμα θα τελειώσει, όταν είδα πως είχα τη στήριξη των δικών μου ανθρώπων, τότε άντεχα κι εγώ μαζί τους. Αντλούσα δύναμη από την ενέργεια τους και έτσι το νίκησα, δε με νίκησε.
Η ζωή ποτέ δεν σταματά να μας δίνει μαθήματα και με τον καρκίνο, πήρα κι εγώ το δικό μου. Ευτυχώς ήταν μόνο ένα blackout. Της Νατάσσας Καραμανλή”
ΠΗΓΗ:http://parapona-rodou.blogspot.gr/

Καλοφωνικό Ειρμός

 «Το όμμα της καρδίας μου».

Πρόκειται για τον Καλοφωνικό Ειρμό «Το όμμα της καρδίας μου» σε μελοποίηση του Νικολάου Γεωργίου, Πρωτοψάλτου Σμύρνης (ακμή περ. 1790 - 1887), και διασκευή του Κωνσταντινουπολίτου Πρωτοψάλτου και μουσικοδιδασκάλου Νηλέως Καμαράδου (1847-1922) κατ' εκτέλεσιν του αοιδίμου Άρχοντος Πρωτοψάλτου της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας Θρασυβούλου Στανίτσα (1910 - 1987).

Την ηχογράφηση την είχα, δυστυχώς, μόνο από μια πηγή, από την εκπομπή «Ορθόδοξη Εκκλησιαστική Μουσική Παράδοση» που μεταδόθηκε στις 15-6-2008 από το Ραδιοφωνικό Σταθμό της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης με παρουσιαστές τον κ. Μανώλη Σουργιαδάκη και το μακαριστό Ευάγγελο Λιναρδάκη έχοντας ως θέμα τα Κρατήματα. Την εκπομπή αυτή ανέβασε ο δεύτερος παρουσιαστής εδώ: analogion.com/forum/showpost.php?p=9034, σε πολύ χαμηλή, όμως, ποιότητα (40 kbps). Από αυτή την ανάρτηση απομόνωσα τον ήχο σε αρχείο που ανέβηκε εδώ: http://analogion.com/forum/showpost.p....

Το κείμενο της διασκευής του Νηλέως Καμαράδου προέρχεται από χειρόγραφη συλλογή του μακαριστού Πρωτοψάλτου Αθηνών Μηνά Μηναΐδη, την οποία φωτογράφησε ο φίλος Δημήτρης Σκρέκας και ανήρτησε εδώ: http://analogion.com/forum/showpost.p.... Για το βίντεο προτιμήθηκε η ανάρτηση του χειρογράφου αντί κάποιας απόπειρας δακτυλογραφήσεως διότι διασώζει την ιδιόμορφη ορθογραφία του Νηλέως, με καινοφανή φθορικά σημεία (ένα διακρίνεται) και πολλαπλές τελείες στις μαρτυρίες αναλόγως του τονικού ύψους του μέλους, στοιχεία που δεν υποστηρίζουν οι τυποποιημένες γραμματοσειρές. Διασώζει, ακόμη, και το μουσικό γραφικό χαρακτήρα του Νηλέως και των μαθητών του.

Σε κάποιο σημείο του κρατήματος ο Άρχων ψάλλει εμβόλιμες θέσεις σε σχέση με το χειρόγραφο. Πρόκειται είτε για παραλειψη κατά την αντιγραφή του μαθήματος, είτε για αυτοσχεδιασμό του Στανίτσα. Δυστυχώς, άλλη πηγή για να αντιπαραβάλουμε το μέλος της διασκευής δε γνωρίζουμε προς το παρόν, ούτε υπάρχει κάτι σχετικό στο αναρτημένο αρχείο του Νηλέως Καμαράδου.