Οι αρχαίοι Έλληνες μπορούσαν να ανταλλάσσουν χωρίς ιδιαίτερα
προβλήματα και σε γρήγορο χρόνο πληροφορίες, τόσο κατά την περίοδο των
πολέμων όσο και σε περίοδο ειρήνης. Με το εφευρετικό τους μυαλό είχαν
κατορθώσει να σχεδιάσουν ένα σύστημα από μηχανισμούς που τους επέτρεπαν να
φτάσει στο τελικό δέκτη οποιοδήποτε μήνυμα ήθελαν, δυανύοντας ακόμα και 700χλμ
σε περίπου μία ώρα. Ας δούμε με ποιο τρόπο γινόταν αυτό.
Ημεροδρόμοι
Το πρώτο σχέδιο των ελλήνων για τη μεταφορά πληροφοριών αποτελεί η χρήση
των ημεροδρόμων. Ήταν άνθρωποι γνωστοί για τις ικανότητές τους στο τρέξιμο
στουςοποίους εμπιστεύονταν τη μεταφορά μηνυμάτων σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ο
πιο γνωστός ημεροδρόμος που έμεινε και στην ιστορία ήταν ο Φειδιππίδης, ο οποίος
πήγε από την Αθήνα στο Μαραθώνα και μετά πάλι πίσω στην Αθήνα το μήνυμα της
νίκης χωρίς καμία στάση και πέθανε από εξάντληση. Οι ημεροδρόμοι είχαν
αποκτήσει το σεβασμό και κοινωνική καταξίωση σε σημείο να τους έχουν αφιερωθεί
και ναοί (Τάλβυθος ημεροδρόμος του Αγαμέμνωνα στον οποίο οι Σπαρτιάτες
αφιέρωσαν ναό). Ενδέχεται κάποιοι από τους ημεροδρόμους να ήταν έφιπποι ειδικά
όταν ήταν να διανύσουν μεγάλες αποστάσεις. Αυτή ήταν η αρχική μορφή του
συστήματος των ημεροδρόμων που στη πορεία αναβαθμίστηκε και βελτιώθηκε με τη
δημιουργία σταθμών στους οποίους οι αγγελιαφόροι πλέον άλλαζαν τα άλογά τους
και ξεκουράζονταν ή άλλαζε και ο αγγελιαφόρος.
Τηλεβόας
Ο Μ. Αλέξανδρος ήταν ο πρώτος που συνέλαβε τη ιδέα τηα αναπαραγωγής ήχων
μέσω του ακουστικού τηλέγραφου ο οποίος μπορούσε να μεταφέρει τους ήχους μέσω
του αέρα σε μακρυνές αποστάσεις. Αποτελούνταν από ένα τρίποδο ύψους τεσσάρων
μέτρων ενωμένο στη κορυφή, απο την οποία ξεκινούσε ένα σκοινί που συγκρατούσε
ένα στρογγυλό ηχητικό κέρας μεγάλου μεγέθους.
Οι φρυκτωρίες
Η φωτιά και κατ’ επέκταση το φως ήταν βασική προϋπόθεση για να μεταφερθεί
το μήνυμα σύντομα και σε μεγάλη απόσταση. Η χρήση φωτεινών σημάτων κυρίως
χρησιμοποιήθηκε στο πόλεμο για να μεταφέρουν τις διαταγές των ανωτέρων. Τα
οπτικά σήματα μπορούσαν να αναπαράγουν πληροφορίες μεγάλης ποικιλίας. Για
παράδειγμα η Μήδεια, υψώνοντας ένα αναμμένο πυρσό ειδοποίησε τους Αργοναύτες να
σπεύσουν στη Κολχίδα. Για τη μετάδοση των οπτικών σημάτων με έντονους καπνούς ή
στήλες καπνού ήταν απαραίτητη η κατασκευή ειδικών κτισμάτων σε υπερηψωμένα
σημεία, τα οποία ονομάζονταν φρυκτωρίες. Για τα φωτεινά σήματα που
ανταλλάσσονταν μέσω των φρυκτών (πυρσών) είχαν συμφωνήσει εκ των προτέρων και
οι δύο πλευρές για τη μετάφραση των μηνυμάτων. Όπως εκτιμούν οι μελετητές ο
πρώτος που χρησιμοποίησηε τηλεπικοινωνιακούς πύργους για τη μετάδοση μηνυμάτων
ήταν ο Ηρακλής, ο οποίος σε δύο κωμοπόλεις της Δυτικής Μεσογείου, την Αβύλη και
την Κάπλη, έστησε τις γνωστές Ηράκλειες Στήλες, που έπαιζαν το ρόλο φάρου στα
διέρχομενα πλοία. Από τα γνωστότερα παραδείγματα μετάδοσης μηνυμάτων με σήματα
φωτιάς ήταν η είδηση της πτώσης της Τρόιας στον εκπληκτικό χρόνο ρεκόρ για την
εποχή της μιας ημέρας. Το μήνυμα ταξίδεψε από την Τροία στο Ερμαίο της Λήμνου,
απο κεί στον Άθω, στις κορυφές του Μακίστου στην Εύβοια και στη κορυφή του
Κιθαιρώνα. Απο κεί το μήνυμα μεταφέρθηκε στη λίμνη Γοργώτη, στο Αγίπλαγκτο
(Μέγαρα) και στη συνέχεια η φωτεινή λωρίδα υπερπήδησε το Σαρωνικό κόλπο κι
έφτασε στο Αραχναίον κοντά στις Μυκήνες κι απο κει ημεροδρόμοι το μετέφεραν στο
ανάκτορο των Ατρειδών.
Τηλέγραφος του Αινεία
Ο Αινείας ο Τακτικός συνδύασε τους πυρσούς και τη μηχανική έτσι ώστε η
επικοινωνία μεταξύ του αποστολέα και του δέκτη να περιέχει σαφείς πληροφορίες,
όπως,για παράδειγμα, “πεζικό με βαρύ οπλισμό” κ.α. Βασική προϋπόθεση για τη
σωστή μετάδοση του μηνύματος ήταν οι υδραυλικοί τηλέγραφοι να είναι όμοιοι. Θα
έπρεπε επίσης τα κεραμικά αγγεία να έχουν το ίδιο μέγεθος σε πλάτος και βάθος.
Τις ίδιες διαστάσεις είχαν και οι φελλοί, στους οποίους στηρίζονταν μεταλλικές
ράβδοι, οι οποίοι ήταν χωρισμένοι σε ίσα μέρη, τριών δαχτύλων το καθένα. Εκεί
υπήρχε ευκρινής διαχωρισμός και σε κάθε ράβδο αναγράφονταν τα κυριότερα και τα
γενικότερα που συνέβαιναν στους πολέμους. Επίσης μια ακόμα βασική προϋπόθεση
για να διαβαστεί σωστά το μήνυμα ήταν οι τρύπες των αγγείων να έχουν την ίδια
διάμετρο έτσι ώστε να φεύγει η ίδια ποσότητα νερού. Οι υδραυλικοί τηλέγραφοι
βρίσκονταν πάντα σε υψόμετρα, έτσι ώστε να επιτυγχάνεται η καλύτερη οπτική
επαφή. Η απόσταση που είχαν μεταξύ τους δύο ή περισσότεροι τηλέγραφοι δεν ήταν
σταθερή, παρ’ όλα αυτά μπορούμε να πούμε ότι συνήθως ξεπερνούσε τα δεκάδες
χιλιόμετρα. Όταν όλα ήταν έτοιμα, οι χειριστές του τηλέγραφου άναβαν πυρσούς.
Όταν η μία πλευρά ήθελε να δώσει κάποιο μήνυμα κατέβαζε τον πυρσό και συγχρόνως
οι δύο άνοιγαν τη διαρροή του νερού. Όταν η ράβδος όπου αναγράφονταν οι
πληροφορίες που ήθελαν να μεταβιβαστούν έφτανε στο στόμιο του αγγείου έκλειναν
τη ροή και ξανασήκωναν τον πυρσό. Τότε και οι απέναντι έκλειναν τη διαρροή του
νερού και διάβαζαν το σημείο στο οποίο είχε σταματήσει η δική τους ράβδος.
Αλφαβητικός Κώδικας
Όταν οι χρήστες του υδραυλικού τηλέγραφου με την πάροδο του χρόνου
διαπίστωσαν δυσκολίες στην ακριβή περιγραφή των πληροφοριών όπως αναφορά σε
αριθμητικές δυνάμεις του εχθρού, ήρθε ή ώρα που οι Κλεόξενος και Δημόκλειτος
παρουσλιασαν την “Πυρσεία” ή αλλιώς “οπτικό τηλέγραφο”. Η λειτουργία του είχε
ως εξής: αρχικά διαίρεσαν το αλφάβητο σε πέντε μέρη ανά πέντε γράμματα τα οποία
αναγράφονταν σε πινακίδες τις οποίες θα έπρεπε να έχουν μαζί τους όσοι θα
συνομιλούσαν. Πριν εγκαταστήσουν και τα υπόλοιπα εξαρτήματα του τηλέγραφου
υπήρχε η συνεννόηση ότι οι πρώτοι -δύο στον αριθμό- πυρσοί που θα σηκώνονταν θα
ήταν από εκείνον που ήθελε να αναγγείλει κάτι. Η μεταφορά των πληροφοριών θα
ξεκινούσε αν κι από την απέναντι πλευρά σηκώνονταν δύο πυρσοί. Όταν κατέβαιναν
όλοι οι πυρσοί, τότε εκείνος που ήθελε να αναφέρει κάτι σήκωνε τους πρώτους
πυρσούς από τα αριστερά, δηλώνοντας με αυτό το τρόπο στο δέκτη ποια πινακίδα
έπρεπε να εξετάσει. Αν για παράδειγμα σήκωνε τον πρώτο πυρσό , εννοούσε τη
πρώτη πινακίδα κ.ο.κ. Η δεύτερη ομάδα πυρσών χρησιμοποιούνταν για να υποδείξουν
τα γράμματα που θα σχημάτιζαν τη λέξη του μηνύματος. Για την καλύτερη καταγραφή
των εναλλασσόμενων πυρσών οι χρήστες χρησιμοποιούσαν κατάλληλες διόπτρες. Για
την αποφυγή λαθών, εκείνος που θα σήκωνε ή θα κατέβαζε τους πυρσούς, ήταν πίσω
από ένα πρόχειρα κατασκευασμένο τοίχο με σύνηθες ύψος τα δέκα μέτρα. Επειδή η
συμπλήρωση ενός πλήρους μηνύματος απαιτούσε χρόνο, οι χρήστες αναγκάστηκαν να βρουν
τις λέξεις με τα λιγότερα γράμματα, χωρίς όμως να χάνει το πληροφοριακό της
περιεχόμενο η πρόταση. Για να επιτευχθεί σωστά και γρήγορα η μετάδοση του
μηνύματος, οι χρήστες της Πυρσείας, οι οποίοι ήταν πολίτες με άριστη γνώση
ανάγνωσης, γραμματικής και ορθογραφίας, εκπαιδεύονταν καθημερινά ώστε να
συνηθίσουν στον τρόπο γραφής και μετάδοσης των μηνυμάτων. Με την παροδο του
χρόνου κάποιοι βελτίωσαν τον οπτικό τηλέγραφο κάνωντας στην αρχική μορφή
κάποιες παρεμβάσεις, αλλάζοντας τα γράμματα των πλακών έτσι ώστε να αποφευχθεί
η υποκλοπή του μηνύματος. πηγή: ellinikoarxeio.com
Ο λαφιάτης (Elaphe quatuorlineata) θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ο «αγαθός γίγαντας» των φιδιών της Ελλάδας, καθώς είναι το μεγαλύτερο (μαζί με το σαπίτη) σε μήκος και ρωμαλέο σε εμφάνιση φίδι όμως είναι ήρεμο και ελάχιστα ως καθόλου επιθετικό ακόμα και όταν παγιδευτεί ή αιχμαλωτιστεί από τον άνθρωπο.
Έτσι, μόνο το μέγεθός του θα μπορούσε να προκαλέσει το φόβο στον κόσμο -ο οποίος φοβάται τα ερπετά ανεξαρτήτως μεγέθους και πιθανής επικινδυνότητας- καθώς ο «χαρακτήρας» του είναι πράος και ελάχιστα επιθετικός. Για το λόγο αυτό, το συγκεκριμένο είδος φιδιού έχει τη «τιμητική» του και λατρεύεται στο χωριό Cocullo της Ιταλίας την πρώτη Πέμπτη του Μαΐου, στην εορτή του Αγίου Δομήνικου όπου γίνεται περιφορά του αγάλματός του Αγίου με αυτό να είναι καλυμμένο από δεκάδες λαφιάτες.
Το πρώτο συνθετικό του επιστημονικού ονόματος (Elaphe) σχετίζεται με το χρωματικό πρότυπο του κεφαλιού των φιδιών του γένους που προσομοιάζουν με κέρατα ελαφιού, ενώ το δεύτερο συνθετικό περιγράφει τις τέσσερις καστανές γραμμές που διατρέχουν το σώμα του φιδιού.
Ο λαφιάτης ανήκει στην μεγαλύτερη ομάδα φιδιών (οικογένεια Colubridae) που περιλαμβάνει τα τυπικά φίδια με το μακρύ και λεπτό σώμα. Εξαπλώνεται στην νότια-νοτιοανατολική Ευρώπη και σε όλη σχεδόν την ηπειρωτική Ελλάδα και ορισμένα νησιά και απαντάται στις παρυφές δασών και ανοικτά δάση, παραποτάμια οικοσυστήματα, οικότοπους με βραχώδες υπόστρωμα αλλά και περιοχές με ανθρώπινη δραστηριότητα (καλλιέργειες, δεντρώνες, φυτοφράκτες, κ.λπ.).
Είναι ένα μεγάλου μεγέθους φίδι [το μεγαλύτερο μαζί με το σαπίτη (Malpolon insignitus)] με ρωμαλέο σώμα και μήκος που μπορεί να φτάσει τα 2,6 μέτρα. Ραχιαία ο χρωματισμός του είναι ανοικτό καστανό/κιτρινοκάστανο/καστανό-γκρίζο, με κάθε πλευρά του σώματος να έχει δύο σκουρόχρωμες λωρίδες που ξεκινούν από το λαιμό και καταλήγουν στην ουρά, ενώ η κοιλιά έχει απαλό κίτρινο χρώμα.
Τα νεαρά άτομα έχουν αντί για τις τέσσερις λωρίδες 3-5 σειρές σκουρόχρωμων/μαύρων κηλίδων. Ο λαφιάτης δραστηριοποιείται την ημέρα αλλά κατά τους πιο ζεστούς μήνες είναι ενεργός κυρίως τις απογευματινές ώρες. Είναι κυρίως εδαφόβιο φίδι που κινείται σχετικά αργά για φίδι αλλά έχει και αναρριχητικές ικανότητες.
Η διατροφή του βασίζεται στα τρωκτικά και κυρίως στους αρουραίους, όμως καταναλώνονται και πουλιά και μεγάλες σαύρες. Δεν έχει δηλητήριο και σκοτώνει την τροφή του με περίσφιξη, ενώ είναι εντελώς ακίνδυνο για τον άνθρωπο.
Η προστασία του λαφιάτη σε εθνικό όσο και σε κοινοτικό και ευρωπαϊκό επίπεδο είναι «επαρκής» καθώς περιλαμβάνεται στους καταλόγους συμβάσεων και νόμων, με την Ευρωπαϊκή Ένωση να το κατατάσσει στα «Είδη Προτεραιότητας». Οι άμεσες απειλές στο λαφιάτη – όπως και σε κάθε είδος φιδιού και γενικότερα ερπετού – είναι πολύ έντονες καθώς το μεγάλο μέγεθός του και η μικρή του ταχύτητα τον κάνουν εύκολο στόχο όποτε εμφανίζεται κοντά στον άνθρωπο με αποτέλεσμα να καταδιώκεται και να θανατώνεται παρότι είναι εντελώς ακίνδυνος, ενώ σημαντικοί αριθμοί ατόμων «θυσιάζονται» στο οδικό δίκτυο.
Οι έμμεσες πιέσεις σχετίζονται με τη συρρίκνωση, υποβάθμιση και κατακερματισμό των οικοτόπων που διαβιεί και τη συνεχή απώλεια της φυσικότητας του περιβάλλοντος, ενώ σε ορισμένες περιοχές απειλείται με εξαφάνιση από την αλόγιστη χρήση μυοκτόνων φαρμάκων που τελικά δηλητηριάζουν εμμέσως το λαφιάτη.
Η παρουσία του λαφιάτη είναι τεκμηριωμένη και συνεχής σε αρκετές περιοχές της προστατευόμενης περιοχής του όρους Πάρνωνα και υγροτόπου Μουστού. Ο πράος «χαρακτήρας» του και το μεγάλο μέγεθος που του δίνει μια σιγουριά απέναντι σε πιθανούς εχθρούς τον φέρνει συχνά σε επαφή με τον άνθρωπο, μη γνωρίζοντας τον ανηλεή πόλεμο που ο τελευταίος έχει κηρύξει σε όλα τα φίδια.
Αν αναλογιστούμε τις πολύτιμες υπηρεσίες που προσφέρει ο λαφιάτης στον άνθρωπο ρυθμίζοντας τους πληθυσμούς των επιβλαβών ποντικών και αρουραίων, παρέχοντάς μας μια φυσική, οικολογική μέθοδο καταπολέμησής τους γλιτώνοντας τα επικίνδυνα δηλητήρια, όταν τύχει να δούμε το μεγαλοπρεπή λαφιάτη να διασταυρώνεται με το δρόμο μας θα του επιτρέψουμε να συνεχίσει την πορεία του ανενόχλητος.
Χάλκινο μετάλλιο στην 55η
Διεθνή Ολυμπιάδα Μαθηματικών κατέκτησε Ροδίτης μαθητής
Διεξήχθη, στο Cape Town της Νότιας Αφρικής, από τις
3 έως 13 Ιουλίου 2014... η 55η Παγκόσμια Ολυμπιάδα Μαθηματικών
με συμμετοχή 560 μαθητών από 106 χώρες από όλο τον κόσμο.
Στον διαγωνισμό
αυτό η Ελλάδα συμμετείχε με εξαμελή ομάδα και σύμφωνα με τα επίσημα αποτελέσματα
που ανακοινώθηκαν από την επιτροπή των αγώνων κατέλαβε την 41η θέση μεταξύ των
106 χωρών.
Ειδικότερα ο Ροδίτης μαθητής μας ΑΘΗΝΑΓΟΡΑΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ
ΣΚΙΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, του Κωνσταντίνου και της Ελένης, μαθητής της Γ΄ Λυκείου του Ροδίων
Παιδεία, διακρίθηκε σ’ αυτούς τους αγώνες κατακτώντας ΧΑΛΚΙΝΟ ΜΕΤΑΛΛΙΟ.
Η
διάκριση αυτή, σε συνδυασμό με το Χρυσό Μετάλλιο που κέρδισε πρόσφατα στην 31η
Βαλκανική Ολυμπιάδα, που έγινε στο Πλέβεν της Βουλγαρίας από 2/5 – 7/5 είναι η
επιβεβαίωση της άριστης κατάρτισης του μαθητή μας.
Μετά από αυτά και
σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία ο ΑΘΗΝΑΓΟΡΑΣ κατατάσσεται στην 20η θέση HALL OF
FAME όλων των εποχών, ανάμεσα στους Έλληνες μαθητές που συμμετείχαν σε Διεθνείς
Ολυμπιάδες Μαθηματικών
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ΑΘΗΝΑΓΟΡΑΣ είναι ο
πρώτος Δωδεκανήσιος που είχε συμμετοχή σε τρείς συνεχόμενες Παγκόσμιες
Ολυμπιάδες Μαθηματικών στις οποίες πέτυχε διάκριση καθώς και ο πρώτος που
συμμετέχει στις Εθνικές Ομάδες Μαθηματικών για τέσσερα συνεχόμενα χρόνια, ήδη
από μαθητής Γυμνασίου.
Έτσι επάξια συνεχίζει την παράδοση των διακρίσεων
που ξεκίνησαν η Θεοδώρα Μπουρνή και ο Γιάννης
Αναπολιτάνος.
Γεμιστές ντομάτες και πιπεριές… και όχι μόνο; Η ιστορία της ζωής μου…για ένα καλοκαιρινό παραδοσιακό οικογενειακό τραπέζι.
Όταν ήμουνα παιδί και με ρωτούσαν ποιό είναι το «πιο αγαπημένο μου φαγητό» πάντα απαντούσα χωρίς δεύτερη σκέψη, «τα γεμιστάααα». Αυτό όμως, που στην πραγματικότητα εννοούσα -αλλά ντρεπόμουνα μάλλον να πω- ήταν «τα Γεμιστά που μου φτιάχνει η γιαγιά μου σπίτι», γιατί από τότε μου ήταν αδύνατον να φάω είτε τα γεμιστά με κιμά που συνηθίζονται κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα, είτε όλα σχεδόν τα υπόλοιπα που μας σερβίρανε σε ταβέρνες, με λασπωμένα ρύζια και απουσία αρωματικών και γεύσης.
Τα γεμιστά παραμένουν στις κορυφαίες επιλογές αγαπημένων μου φαγητών, πάντα με προϋπόθεση την γευστική συνάφεια με την οικεία μου συνταγή, που κληρονομήθηκε στη μάνα μου απ’ τη γιαγιά, για να φτάσει από τη Σμύρνη στην Αθήνα και στα χέρια μου. Έτσι, ακόμη και σε κάποιον σαν εμένα, που αντιμετωπίζει την πρωτοτυπία ως φετίχ και την προσωπική παρέμβαση ως must, όταν βαρύνεται με τέτοιες γευστικές μνήμες, οι δημιουργικές αναζητήσεις εγείρουν ενοχές.
Τα σημεία επέμβασής μου έτσι, στην «κληρονομικώ δικαίω» οικογενειακή συνταγή για γεμιστά, αναλώνονται κυρίως στην χρωματική σύνθεση του μπουκέτου των λαχανικών, για να νιώσω ότι προσθέτω μια προσωπική πινελιά στην ιστορία μιας αυθεντικής συνταγής της γιαγιάς Ναυσικάς, που δεν γνώρισε μαύρες ντομάτες, άσπρες μελιτζάνες και πορτοκαλί πιπεριές…
Πάντως σας βεβαιώνω ενυπογράφως ότι η μάνα μου, αν και προσκολημένη στην αυθεντία της γιαγιάς, τα «εγκρίνει με ενθουσιασμό»… Άγιο είχαμε!!! Δεν το συζητώ…
Λένε ότι η όσφρηση είναι η εντονότερη των αισθήσεων. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν, ότι το πλέον έντονο χαρακτηριστικό της μνήμης μου όσον αφορά στα «γεμιστά» είναι η μαγευτική μυρωδιά που αναδύεται απ’ το φούρνο όσο «ψήνονται», λειτουργώντας ως το απόλυτο κάλεσμα για ένα καλοκαιρινό παραδοσιακό οικογενειακό τραπέζι.
Μια μυρωδιά διεγερτική της όρεξης που κατευνάζει κάθε ένταση και ενστικτωδώς καλεί μια οικογένεια να αντιπαραθέσει απόψεις μόνο στο επίπεδο προτίμησης ανάμεσα σε πιπεριές και ντομάτες, αποφεύγοντας λυτρωτικά άλλα τζιζ θέματα που πάντα μπορούν να χαλάσουν την φαινομενική της ομόνοια…
Είμαι σίγουρος ότι συνεννοούμαστε εν προκειμένω, οπότε σας καλώ να αναγνωρίσετε και να εκμεταλευτείτε τον καταλυτικό ρόλο του φαγητού (των γεμιστών, στη περίπτωσή μας) στην οικογενειακή γαλήνη… Αν μη τι άλλο, η σύμπνοια στην απόλαυση μιας γεύσης, θυμίζει σε όλους τη σημασία όσων μας ενώνουν.
Πάντως, επιστρέφοντας στα γεμιστά μας, η κορυφαία γεύση στο συγκεκριμένο φαγητό έρχεται την επόμενη μέρα, όπως σε όλα τα κλασικά μαγειρευτά και λαδερά που θέλουν «χρόνο να χωνέψουν τα υλικά τους». Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι ως παιδί, η επόμενη μέρα ήταν πάντα η καλύτερή μου, γιατί πέρα από την ωρίμανση της γεύσης, η γιαγιά μάς σέρβιρε τα γεμιστά συνοδευόμενα από τραγανές τηγανητές πατάτες, μια και είχαμε τελειώσει την προηγουμένη τις είχαν ψηθεί μαζί. Θεωρώ μέχρι σήμερα ότι μαζί με ωραία φέτα ή γιαούρτι ,ολοκληρώνεται ο απόλυτος τριπλός συνδυασμός γεύσεων της ελληνικής κουζίνας.
Γεμιστά δεν νοούνται χωρίς τις απλόχερες δόσεις δυόσμου και μαϊντανού να μοσχομυρίζουν στο ψήσιμο και να μεταφέρονται ως άρωμα στον ουρανίσκο, χωρίς το σπυρωτό ρύζι (προς θεού μη βάζετε αυτό που «λέει» για γεμιστά… είναι η απόλυτη συνταγή γευστικής μαλθακότητας), χωρίς την γεύση της πιπεριάς να «ακούγεται» ακόμη κι αν τρως ντομάτα, χωρίς τη μικρασιάτικη γλύκα απ’ τα κουκουνάρια και τις σταφίδες σαν μικρές εκπλήξεις σε κάθε μπουκιά, και χωρίς την πλούσια γλυκιά σάλτσα ντομάτας μέσα κι έξω απ΄τα καλοψημένα γεμιστά.
Αυτά είναι τα κύρια στοιχεία που διαμόρφωσαν το πάθος μου γι” αυτό το φαγητό κι αυτά προσπαθεί να αναδείξει η συνταγή μου. Θέλει μεράκι, έχει τον κόπο της όπως όλα τα ωραία και απαιτεί σχολαστική διαδικασία, που, όμως, όταν την μάθεις σε ανταμοίβει στο πολλαπλάσιο.
Τα γεμιστά «μου» είναι μια τυχερή κληρονομιά που με κάνει να νοιώθω πλουσιότερος τώρα που την μοιράζομαι μαζί σας.
Προετοιμασία:Κάντε τα γεμιστά από την προηγουμένη. Την άλλη μέρα είναι πιο νόστιμα. H διαδικασία του καθαρισμού των λαχανικών και μαγειρέματος της γέμισης είναι περίπου 1 ώρα. Ο συνολικός χρόνος με το ψήσιμο είναι 3 -3,5 ώρες.
Προθερμαίνετε το φούρνο στους 200 βαθμούς C (ή στους 180 C με αέρα).
Eτοιμάζετε τα λαχανικά: Πριν οτιδήποτε βάλτε τα λαχανικά προς γέμιση στο ταψί για να δείτε ότι χωράνε και επιλέξτε ποιά και πόσα θα χρησιμοποιήσετε. Κόψτε το καπάκι από τις πιπεριές, πετάξτε τους σπόρους, αφαιρέστε και κρατήστε όλο το σαρκώδες ασπροπράσινο εσωτερικό κάτω απ” το καπάκι και τα «νεύρα» τους
(είναι πολύ σημαντικό να κρατήσετε όλο το εσωτερικό γιατί είναι το βασικότερο στοιχείο που δίνει γεύση στην γέμιση).
Κάντε το ίδιο με τα κολοκύθια, τις ντομάτες και τις μελιτζάνες (τελευταίες στη σειρά) χρησιμοποιώντας -άν έχετε – το ειδικό εργαλείο για το βούτυρο που είναι τέλειο για το άδειασμα λαχανικών (βλ. φωτό). Προσωπικά μ’ αρέσει να αφαιρώ πολύ σάρκα απο τις ντομάτες και τα κολοκύθια, αφήνοντάς τα σχετικά λεπτά προς γέμιση. Περάστε στον τρίφτη όλη την εσωτερική σάρκα που αφαιρέσατε από τα λαχανικά.
ΓΕΜΙΣΤΑ κρεμμύδια :Μια συνταγή που πολλοί δεν γνωρίζουν και όμως είναι η απογείωση της γεύσης!
Θυμάμαι που μου έλεγε η μάνα μου για τα γεμιστά κρεμμύδια… τότε δεν τα εκτιμούσα και δεν έμπαινα στον κόπο να τα δοκιμάσω! Αλλά όταν τα δοκίμασα ….!!!!!!!!!!!!!!
Χαράξτε κάθετα από πάνω μέχρι κάτω τα κρεμμύδια,ΟΧΙ όμως βαθιά αλλά μέχρι τη μέση.Μετά τα ζεματάτε στο καυτό νερό για μερικά δευτερόλεπτα! Διαχωρίζουμε μόλις κρυώσουν τα φύλλα τους ένα, ένα και τα γεμίζουμε όπως τα υπόλοιπα λαχανικά με την ίδια γέμιση.Τα ψήνουμε μαζί με τα υπόλοιπα γεμιστά μαζί, μέχρι να ροδοκοκκινίσουν(«καμμένη» η επιφάνεια τους)
Βασικό νοστιμιάς*:Εαν έχετε ώριμες υπαίθριες ντομάτες,τότε χρησιμοποιείστε για την γέμιση μόνο φρέσκες ντομάτες και όχι ψιλοκομμένη ντομάτα ή χυμό κονσέρβας
Ετοιμάζετε τη γέμιση:
Σε μεγάλοβαθύ τηγάνι με λίγο λάδι τσιγαρίστε το κρεμμύδι για 4 λεπτά, σε χαμηλή φωτιά. Ρίξτε το μείγμα των τριμμένων εσωτερικών από πιπεριά, κολοκύθι, μελιτζάνα και ντομάτα και ανακατέψτε καλά. (Προσθέστε το κουτί ψιλοκομμένης ντομάτας και το μισό φακελάκι ντοματοπολτό)*, το 1 κ.γ. ζάχαρης, τον δυόσμο, τον μαϊντανό, το κουκουνάρι, τη σταφίδα, αλάτι και πιπέρι. Ανακατέψετε καλά και αφήστε για 10 λεπτά περίπου να πάρουν βράση. Προσθέστε το ρύζι και το πληγούρι και ανακατεύοντας μαγειρέψτε για 5 λεπτά. Σβήσε τη φωτιά και ρίξτε τα 80 γραμ. τυριού, ανακατέψτε και αδειάστε την γέμιση σε μεγάλο μπολ.
Γεμίζετε τα λαχανικά:
Tοποθετήστε τα ωραία στο ταψί, βάζοντας τις πατάτες ανάμεσά τους. Με κουτάλι γεμίζετε κάθε λαχανικό με το μείγμα γέμισης (όχι ασφυκτικά). Αν σας περισσέψει λίγο, ρίξτε το ανάμεσά τους (γίνεται πεντανόστιμη η σάλτσα). Βάλτε τα καπάκια και πάνω στο κέντρο τους, ρίξτε λίγο ντοματοπολτό (το υπόλοιπο μισό από το πρώτο φακελάκι), φρυγανιά, τυρί και τέλος λίγο λάδι, μ” αυτή τη σειρά. Ρίξτε ανάμεσά τους ομοιόμορφα τον χυμό ντομάτας, τον δεύτερο ντοματοπολτό, το δεύτερο κ.γ. ζάχαρης, αλάτι, πιπέρι, το υπόλοιπο ελαιόλαδο (γύρω στα 180 ml) και τα 50ml νερό.
Ψήσιμο:
Βάλτε το ταψί στον προθερμασμένο φούρνο και ψήστε για περίπου 1 ώρα και 40 λεπτά -2 ώρες (1 ώρα & 30 λεπτά με αέρα), ανάλογα με το φούρνο και πόσο «ξεροψημένα» τα θέλετε, ρίχνοντας κάθε μισή ώρα σάλτσα πάνω τους (προσωπικά τείνω στις 2 ώρες, ίσως και παραπάνω, επειδή μ’ αρέσει η λίγο «καμμένη» επιφάνεια σε συνδυασμό με την μπόλικη σάλτσα).
Σερβίρισμα:
Τα βγάζετε απ” το φούρνο και τ” αφήνετε τουλάχιστον 1 ώρα πριν τα σερβίρετε (2 ακόμη καλύτερα).
Σημείωση:
Πολύ βασικό. Mόλις βγουν παρότι σας «σπάνε» τη μύτη δεν είναι τόσο νόστιμα όσο θα γίνουν σιγά-σιγά, μένοντας σε θερμοκρασία δωματίου… μέχρι και 12 ώρες .
Συνοδέψτε τα :Με μια δροσερή αγγουροσαλάτα με φέτα και γιαούρτι όπως αρμόζει της ελληνικής κουζίνας.
Αν δεν βάλετε πατάτες ανάμεσά τους, η συνοδεία από τραγανές τηγανητές πατάτες είναι απογειωτική.
Τι θα πιείτε: Iδανικό είναι ένα απολαυστικό παγωμένο ροζέ με έντονα αρώματα.
Μυστικά της επιτυχίας:Οι ώριμες και νόστιμες ντομάτες του καλοκαιριού(υπαίθριες),το πολύ κρεμμύδι,η σάρκα των λαχανικών στη γέμιση,η ζάχαρη(εάν δεν είναι πολύ γλυκές οι ντομάτες) και τα αρωματικά (ιδιαίτερα ο μαϊντανός).
Προσωπικά χρησιμοποιώ λιγότερη (εως καθόλου)σταφίδα, ούτε πολύ δυόσμο για να μην καλύψει τα υπόλοιπα αρώματα
Πολλοί ζητούν την μπίρα τους «χωρίς αφρό, παρακαλώ!». Ο ρόλος του αφρού, όμως, δεν είναι διακοσμητικός.
Την προστατεύει από την επαφή με τον ατμοσφαιρικό αέρα και κατά συνέπεια από την οξείδωση που θα επηρεάσει τα γευστικά και αρωματικά χαρακτηριστικά της.
Μην επιτρέψετε, βέβαια, να σας σερβίρουμε ένα ποτήρι σκέτο αφρό, γιατί καταστρέφονται κυρίως τα αρώματα που είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα και γίνονται αντιληπτά για μικρό χρονικό διάστημα μετά το σερβίρισμα.
Αρώματα βύνης και λυκίσκου, δημητριακών και χορταριού, ξύλου, καραμέλας, καμένης ζάχαρης και καβουρντισμένου φουντουκιού είναι μερικά από τα πιο συνηθισμένα αρώματα που θα συναντήσετε στις μπίρες. Κείμενο ΜΕΡΟΠΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ Πηγή:gastronomos.gr
Όποιος θέλει να γίνει τέλειος και επιθυμεί να αγωνισθεί τον πνευματικό αγώνα νόμιμα, πρέπει να αποξενωθεί από κάθε ελάττωμα οργής και θυμού.
Ας ακούσει τι του παραγγέλλει το σκεύος της εκλογής, ο Απ. Παύλος: « πάσα πικρία και οργή και θυμός και κραυγή και βλασφημία αρθήτω αφ’ υμών συν πάση κακία».
Και λέγοντας «πάσαν» δεν μας άφησε καμιά πρόφαση θυμού ως δήθεν αναγκαίου ή εύλογου.
Εκείνος επομένως που θέλει να διορθώσει τον φταίχτη αδελφό ή θέλει να του επιβάλλει επιτίμια, ας φροντίζει να φυλάει τον εαυτό του ατάραχο μήπως, ενώ θέλει να θεραπεύσει τον άλλον, πάρει ο ίδιος την αρρώστια του. Και τότε θα πουν το ευαγγελικό: « ιατρέ, θεράπευσον σεαυτόν». Και αλλού πάλι λέει σχετικά η Γραφή: « τι βλέπεις το κάρφος το εν τω οφθαλμώ του αδελφού σου την δε εν τω σω οφθαλμώ δοκόν ου κατανοείς;» ( Μτθ. 7,3).
Η κίνηση της οργής από οποιαδήποτε αιτία κι αν προκληθεί τυφλώνει τα μάτια της ψυχής και δεν την αφήνει να ιδή τον ήλιο της δικαιοσύνης. Όπως δηλαδή όποιος βάζει στα μάτια του φύλλα χρυσά ή μολυβένια εμποδίζει το ίδιο και χωρίς καμία διαφορά την όρασή του και η τυφλότητά του δεν είναι διαφορετικότερη στην περίπτωση των χρυσών φύλλων, επειδή αυτά είναι πιο πολύτιμα από τα άλλα, έτσι και στην περίπτωση της οργής, από οποιαδήποτε αιτία κι αν ανάψει, εύλογη δήθεν ή παράλογη, ή πνευματική όραση σκοτίζεται.
Τότε μόνο χρησιμοποιούμε σωστά τον θυμό, όταν τον κινούμε εναντίον των εμπαθών και φιλήδονων λογισμών μας.
Αυτά μας διδάσκει ο προφήτης λέγοντας «οργίζεσθε και μη αμαρτάνετε» (Ψαλμ. δ’ 5), δηλαδή να κινείτε την οργή εναντίον των παθών σας και των πονηρών σκέψεων και να μην αμαρτάνετε εκτελώντας ότι σας υποβάλλουν.
Κασσιανού του Ρωμαίου Μικρή Φιλοκαλία Αποστολική Διακονία της Εκκλ. της Ελλάδος ΠΗΓΗ: http://www.agioritikovima.gr
3 κ.γ. μουστάρδα σκόνη 250 γρ. στραγγιστό γιαούρτι 3 κ.γ. κουρκουμά Αλάτι αν χρειαστεί Φρεσκοτριμμένο πιπέρι κατά βούληση Βαθμός Δυσκολίας Εύκολη Σε μια κατσαρόλα βάζουμε το χταπόδι μαζί με το ξίδι, το φύλλο δάφνης και το θυμάρι και το αφήνουμε να βράσει για περίπου 30 λεπτά σε μέτρια φωτιά με σκεπασμένο το καπάκι. Το αποσύρουμε από τη φωτιά και αφήνουμε το χταπόδι να κρυώσει. Αφού είναι σε θερμοκρασία που μπορούμε να το πιάσουμε αφαιρούμε την πέτσα από τα πλοκάμια μαζί με τις βεντούζες ώστε να μείνει μόνο η λευκή σάρκα. Επίσης κόβουμε την κουκούλα και την κρατάμε στην άκρη μαζί με το δέρμα και τα πλοκάμια μιας και με αυτά μπορούμε να φτιάξουμε νόστιμους χταποδοκεφτέδες. Στη συνέχεια κόβουμε τα πλοκάμια σε ροδέλες και σε ένα τηγάνι ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο για να τα τσιγαρίσουμε μέχρι να ροδίσουν. Προσθέτουμε τη σκόνη μουστάρδας και πιπέρι. Ανακατεύουμε και ρίχνουμε το γιαούρτι μέχρι να χυλώσει η σάλτσα μας. Στη συνέχεια προσθέτουμε τον κουρκουμά ανακατεύουμε καλά και το φαγητό μας είναι έτοιμο. ΠΗΓΗ: http://www.agioritikovima.gr
Από τότε που ξεκίνησα το blog για τον γιο μου Quinn και την αναπηρία του, ήξερα πως αυτή η μέρα θα έρθει. Είναι αρκετοί οι άνθρωποι που ενοχλούν στο διαδίκτυο γράφοντας κακόβουλα σχόλια με σκοπό τη διασκέδαση μέσα από την προσβολή (trolling). Κρυμμένοι πίσω από την ανωνυμία μιας οθόνης και την επιλογή ενός ψευδώνυμου η πρόθεσή τους είναι ξεκάθαρη, να γίνουν σκληροί και απάνθρωποι. Έχω γίνει μάρτυρας της επιθετικότητάς τους πολλές φορές στο παρελθόν. Για να είμαι ακριβής μετά από την πρόσφατη ληστεία που έγινε στον Οργανισμό του Συνδρόμου Down στο Houston όπου εκλάπη τεχνολογία αξίας $10,000 δεν υπήρχε έλλειψη κακόβουλων και αδαών σχολίων εκεί που αναφερόταν το περιστατικό. Ένας χρήστης αφήνοντας ένα κακόβουλο σχόλιο στο οποίο ουσιαστικά αναφέρθηκε στις ανεπαρκείς ικανότητες των ατόμων με σύνδρομο Down. Ένας άλλος ισχυρίστηκε πως το να σκορπάμε λεφτά για υπολογιστές σε ‘καθυστερημένους’ ανθρώπους ήταν χαζό ούτως ή άλλως και πως ο Οργανισμός άξιζε να τον ληστέψουν. Αυτά τα σχόλια, μολονότι είναι προσβλητικά, εξυπηρετούν απλά στο να προβάλλουν την άγνοια των ανθρώπων που είναι γεμάτοι από μίσος και που προφανώς δεν αξίζουν καθόλου από το χρόνο μου. Όταν τα διαβάζω παίρνω διάφορες γκριμάτσες, μετά όμως συνειδητοποιώ πως είναι λίγα αυτά που μπορούμε να κάνουμε για να πολεμήσουμε τη βλακεία τους. Όμως το προηγούμενο Σάββατο ο ίδιος μου ο γιος έγινε στόχος και αντί να είμαι εξαγριωμένη, θα δώσω μια συμβουλή στον άνθρωπο που μίλησε για το παιδί μου: Μην γίνεσαι αχρείος, θα γυρίσω για να σε κυνηγήσω. Δεν θέλω να κάνω υποθέσεις για σένα, αλλά θεωρώ πως δεν έχεις ιδέα το πόσο ανήμποροι αισθάνονται οι γονείς όταν φροντίζουν ένα άρρωστο βρέφος με αναπνευστικά προβλήματα. Ο Quinn ήταν άρρωστος όλη την προηγούμενη εβδομάδα αλλά την Παρασκευή αισθάνθηκε πολύ καλύτερα. Αποφασίσαμε να κάτσουμε στην αυλή και να ‘ρουφήξουμε’ λίγο ήλιο μετά το σχολείο. Δεν υπάρχουν πολλά πράγματα σε αυτόν τον κόσμο που να συγκρίνονται με το να βλέπεις τον πρόσφατα άρρωστο γιο σου να λάμπει με ένα χαμόγελο! Και έτσι τον απαθανάτισα σε μερικές φωτογραφίες για να γιορτάσουμε την ανάρρωση. Έπειτα τις ανάρτησα στο Instagram με την ετικέτα #downsyndrome. Μ΄αρέσει να τις ξανακοιτάζω στον ελεύθερό μου χρόνο, γιατί αυτά τα παιδιά είναι αξιαγάπητα. Εσύ λοιπόν, JusesCrustHD σκέφτεσαι διαφορετικά, καθώς βλέποντας τη φωτογραφία του μωρού μου θεώρησες καλό να αφήσεις σαν σχόλιο μια απλή λέξη: «Άσχημος.» Το ότι βρίσκεις το παιδί μου άσχημο ίσως είναι ένα θέμα. Έχεις όμως το δικαίωμα να έχεις την άποψή σου. Το γεγονός όμως οτι σκόπιμα έψαξες την ετικέτα #downsyndrome για να βρεις φωτογραφίες και να προσβάλλεις (δυστυχώς ο γιος μου δεν είναι το μόνο θύμα της συμπεριφοράς σου, βρήκα κι άλλα δηλητηριώδη σχόλια σου) είναι παιδαριώδες και συνάμα στενάχωρο. Το προφίλ σου είναι γεμάτο από προσβλητικές αναρτήσεις και χοντροκομμένες δηλώσεις. Σε μια τέτοια φωτογραφία δε, που απεικονίζονται δυο παιδιά με σύνδρομο Down εσύ κρίνεις πως πρέπει να βάλεις το σχόλιο «νευρόσπαστα», νευριάζεις γιατί πολλοί, μα ΠΟΛΛΟΙ άνθρωποι επικαλούνται την προκατάληψή σου. Ισχυρίζεσαι πως ήταν ένα αστείο και πως οι άνθρωποι θα έπρεπε να χαλαρώσουν περισσότερο. Αλλά για ποιον λόγο να ψάχνεις σκόπιμα φωτογραφίες των παιδιών μας; Τί έχεις να πεις στο ότι μια όμορφη φωτογραφία του παιδιού μου αμαυρώθηκε από το μίσος σου; Αυτό δεν είναι αστείο. Είναι ηλεκτρονικός εκφοβισμός. Περιττό να πω πως ανέφερα το προφίλ σου.
Το γεγονός πως κάποιος μειώνει τον γιο μου, γιατί είναι διαφορετικός δε θα είναι και το τελευταίο. Δε θα είναι είναι η τελευταία φορά που κάποιος κάνει πλάκα εις βάρος του, αλλά να ψάχνεις ενεργά ανθρώπους για να τους κοροϊδέψεις είναι κάτι παραπάνω από άσπλαχνο. Είναι απάνθρωπο.
Κατανοώ πως η πρόθεσή σου είναι να με δεις νευριασμένη με το ‘αστείο’ σου. Θα είμαι ειλικρινής. Είναι δύσκολο να μην νευριάσει κανείς με αυτό, αλλά δεν μπορώ να επιτρέψω στον εαυτό μου να κουβαλήσει τέτοιο βάρος στους ώμους μου. Δεν μπορώ να επιτρέψω γενικά στον εαυτό μου να νιώθει ο,τιδήποτε άλλο εκτός από λύπη για ένα άτομο που δεν έχει ίχνος ευγένειας. Γιατί στο τέλος, εσύ θα βρεθείς προ των ευθυνών σου για τις επιλογές σου μια μέρα. Υπάρχουν λίγοι άνθρωποι που ανέχονται τέτοιου είδους βλακώδη νοοτροπία, και τελικά θα αντιμιλάς σε λάθος άνθρωπο. Υποθέτω πως ήδη ξέρεις πως δεν υπάρχει ανοχή σε αυτά που λες, γι’ αυτό και κρύβεσαι πίσω από ένα ψευδώνυμο.
Ένας Θεός ξέρει πόσοι σκληροί έφηβοι υπήρχαν στη δική μου εποχή: αγόρια που έβρισκαν ευχαρίστηση σε φάρσες και αστεία σε βάρος άλλων. Υπήρχαν μάλιστα μερικοί που στόχευσαν και εμένα, όμως εγώ έγινα πιο δυνατή και ώριμη μέσα από μια τέτοια κακομεταχείριση. Ίσως γι’ αυτό το προσπερνώ και είμαι πρόθυμη να το ξεχάσω.
Ξέρω πού κατέληξαν όλα αυτά τα παιδιά και πιστέψέ με δε θα ήθελα να είμαι εκεί. Σαν δασκάλα, έχω δει πολλά παιδιά σαν και εσένα να συγκρούονται και να καίγονται. Βγες έξω. Διάβασε ένα βιβλίο. Πες έναν καλό λόγο σε κάποιον. Και πιο σημαντικό: φώτισε τον εαυτό σου. Υπάρχει αρκετή σκληρότητα σε αυτόν τον κόσμο, και όποιος αξίζει τον σεβασμό μας πρέπει να μοχθεί για να κάνει αυτό το μέρος καλύτερο και όχι χειρότερο.
Εγώ απλά ελπίζω τα παιδιά μου να μάθουν να αφήνουν πίσω αδαή και κακόβουλα σχόλια και πράξεις και να συμπεριφέρονται στους άλλους με σεβασμό και αξιοπρέπεια. Σε όλους μας αξίζει μια τέτοια συμπεριφορά, ακόμα και σε σένα. Μια περήφανη μαμά! Μετάφραση: Έφη Λαγωνίκα Πηγή μετάφρασης: www.diekdikw.gr
Το 14ο,
πλέον, Φεστιβάλ Θρησκευτικής Μουσικής Πάτμου πραγματοποιείται από
την Παρασκευή 29 Αυγούστου έως την Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2014,
στον Ιερό χώρο της Αποκάλυψης με Καλλιτεχνικό Διευθυντή τον Μαέστρο
Άλκη Μπαλτά και διοργανωτή το Πνευματικό Κέντρο Δήμου Πάτμου.
Με μία αξιοπρόσεκτη
πορεία το Φεστιβάλ Θρησκευτικής Μουσικής Πάτμου, δεκατέσσερα χρόνια τώρα
έχει κατακτήσει μία ξεχωριστή θέση ως μία ιδιαίτερη και σημαντική
διοργάνωση, μοναδική στο είδος της στον ελληνικό χώρο, η οποία συνδυάζει την
καλλιτεχνική αρτιότητα παρουσίασης με υψηλού μουσικού και πνευματικού
περιεχομένου εκδηλώσεις, όπως ακριβώς αρμόζει στην παράδοση του νησιού που
φιλοξενεί έναν ιερό χώρο όπως είναι το Σπήλαιο όπου ο Ιωάννης έγραψε την
Αποκάλυψή.
Το Φεστιβάλ της
Πάτμου έχει γίνει σημείο αναφοράς πολλών ξένων επισκεπτών, γεγονός που
ενισχύεται ακόμη περισσότερο, σήμερα, με την ανάπτυξη που γνωρίζει ο
θεματικός τουρισμός. Όλοι όσοι το επισκέπτονται απολαμβάνουν τη μοναδική
ευκαιρία να συνδυάσουν την επίσκεψή τους στο Ιερό Σπήλαιο με το πλούσιο φυσικό περιβάλλον του νησιού και
τις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ Θρησκευτικής Μουσικής, που ανυψώνουν το
πνεύμα και αντανακλούν το θείο και τα έργα των ανθρώπων.
Στα 14 χρόνια της
ιστορίας του το Φεστιβάλ Θρησκευτικής Μουσικής Πάτμου έχει παρουσιάσει πλήθος
καλλιτεχνών, και πολλά από τα ωραιότερα μουσικά έργα της ορθόδοξης αλλά και της
καθολικής παράδοσης στον ανοικτό αμφιθεατρικό του χώρο.
Φέτος, το πρόγραμμα περιλαμβάνει:
Mία συναυλία αφιερωμένη στην
επέτειο δύο μεγάλων Ελλήνων καλλιτεχνών: των 400 χρόνων του μοναδικού
ζωγράφου Δομίνικου Θεοτοκόπουλου - Ελ Γκρέκο και των 20 χρόνων του
αγαπημένου συνθέτη Μάνου Χατζιδάκι, που συνοδεύεται από
προβολές εικόνων από τα έργα του πρώτου και τη ζωή του δεύτερου, με τηνΟρχήστρα του Φεστιβάλ
Πάτμου με Μαέστρο τον και Καλλιτεχνικό Διευθυντή του Φεστιβάλ Άλκη
Μπαλτά. Tην εξαιρετική Παιδική Χορωδία Κέρκυρας, με
Μαέστρο την Χριστίνα Καλλιαρίδου που θα παρουσιάσει παραδοσιακά και
έντεχνα τραγούδια από όλο τον κόσμο βασισμένα στην θρησκευτική παράδοση, ενώ
ύμνους από το Βυζαντινό, μεταβυζαντινό, καθώς και το σύγχρονο ρεπερτόριο της Ψαλτικής
Τέχνης με έμφαση στην Κρητική και Κωνσταντινουπολίτικη ψαλτική παράδοση θα
αποδώσει η Χορωδία του Σωματείου Ιεροψαλτών Ηρακλείου Κρήτης.
Επιπλέον, στην
καθιερωμένη Συναυλία
για την Ημέρα Προστασίας του Περιβάλλοντος, φέτος, ο Παντελής Θαλασσινός
με τη συνοδεία οργανικού συνόλου - θα τραγουδήσει ελληνικά τραγούδια που οι
στίχοι τους αναφέρονται στη Φύση, ενώ το πρόγραμμα συμπληρώνεται με προβολές
Βωβού Κινηματογράφου, για μικρούς και μεγάλους, τις οποίες συνοδεύουν μουσικά,
ζωντανά επί σκηνής ο Ανδρέας Ζαφειρόπουλος, (την εκπληκτική ταινία
"Ο Χρυσοθήρας" του Τσάρλι Τσάπλιν) και 10 μουσικοί, 4 εκτελεστές
οργάνων και 6 χορωδοί του φωνητικού συνόλου "Eklipsis", με Μαέστρο
τον Ματθαίο Λεγάκηπου θα ντύσουν με την πρωτότυπη μουσική
του Γιάννη Σφυρή το αριστούργημα του Carl Theodor Dreyer Το Πάθος
της Ζαν ντ' Αρκ.
Το πρόγραμμα του Φεστιβάλ
Θρησκευτικής Μουσικής Πάτμου 2014 αναλυτικά:
1) Παρασκευή 29
Αυγούστου 2014, στις 20:30
Χορωδία του Σωματείου
Ιεροψαλτών Ηρακλείου Κρήτης "Άγιος Ανδρέας ο Κρήτης"
Χοράρχης: Μιχαήλ
Στρουμπάκης, Επίκουρος Καθηγητής Βυζαντινής Ιστορικής Μουσικολογίας της
Ανώτατης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Ηρακλείου Κρήτης.
Η χορωδία στα προγράμματά
της παρουσιάζει ύμνους από το Βυζαντινό, μεταβυζαντινό, καθώς και το σύγχρονο
ρεπερτόριο της Ψαλτικής Τέχνης με έμφαση στην Κρητική και Κωνσταντινουπολίτικη
ψαλτική παράδοση.
Το πρόγραμμα της
συναυλίας περιλαμβάνει :
•
Μέλη από την εορτή του προστάτη του Σωματείου Αγίου Ανδρέα Κρήτης.
•
Μέλη από την εορτή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου.
•
Μέλη Κρητών Μουσικοδιδασκάλων
2) Σάββατο 30
Αυγούστου 2014, στις 20:30
Δύο μεγάλοι Έλληνες:
Δομίνικος Θεοτοκόπουλος (Ελ Γκρέκο) και Μάνος Χατζιδάκις
Ορχήστρα του Φεστιβάλ
Πάτμου
Μαέστρος: Άλκης
Μπαλτάς
Σολίστ : Βασίλης
Γισδάκης (τραγούδι)
Η συναυλία είναι
αφιερωμένη στην επέτειο των 400 χρόνων από τον θάνατο του Ελ Γκρέκο και των 20
χρόνων από τον θάνατο του Μάνου Χατζιδάκι.
Η συναυλία έχει δύο
ενότητες.
•
Στην πρώτη προβάλλονται θρησκευτικοί πίνακες του μεγάλου Έλληνα ζωγράφου ενώ,
παράλληλα, η ορχήστρα ερμηνεύει έργα κλασικής μουσικής. Δύο
παρουσιαστές διαβάζουν, ελληνικά και αγγλικά, σύντομα κείμενα για τη ζωή
του Δομίνικου Θεοτοκόπουλου.
•
Στην δεύτερη ενότητα προβάλλονται φωτογραφικά ντοκουμέντα από τη ζωή του Μ.
Χατζιδάκι, και δύο παρουσιαστές διαβάζουν κείμενα που αναφέρονται στο έργο του. Ένας κατ' εξοχήν γνώστης της
Χατζιδακικής μουσικής, o Βασίλης Γισδάκης (στενός συνεργάτης του
συνθέτη) ερμηνεύει τραγούδια από το έργο "Ρωμαϊκή Αγορά" σε
ενορχήστρωση Βίκυς Στυλιανού.
3) Κυριακή 31
Αυγούστου 2014, στις 20:30
Παντελής Θαλασσινός -
Συναυλία για την Ημέρα Προστασίας του Περιβάλλοντος
Ο γνωστός τραγουδιστής
τραγουδά ελληνικά τραγούδια που οι στίχοι τους αναφέρονται στη Φύση. Συμμετέχει
η τραγουδίστρια Νανά Μπινοπούλου
. Τις φωνές συνοδεύει οργανικό σύνολο (λαούτο, μπουζούκι, βιολί , κρουστά, γκάιντα, τσαμπούνα, πιάνο , κοντραμπάσο)
4) Δευτέρα 1
Σεπτεμβρίου 2014, στις 20:30
"Ο
Χρυσοθήρας"
Στο πλαίσιο του
Φεστιβάλ θα δοθεί μία παράσταση
που θα απευθύνεται σε μικρούς και μεγάλους.
Την προβολή της θρυλικής
βουβής ταινίας του Τσάρλι Τσάπλιν επενδύει μουσικά ο Ανδρέας
Ζαφειρόπουλος παίζοντας στο πιάνο γνωστά κομμάτια και αυτοσχεδιάζοντας εκείνη
τη στιγμή.
5) Τρίτη 2 Σεπτεμβρίου
2014, στις 20:30
Το Πάθος της Ζαν ντ'
Αρκ (Ιωάννα της Λωρραίνης)
Ένα από τα διασημότερα
έργα του βουβού κινηματογράφου (σκηνοθεσία Carl Theodor Dreyer, 1928).
Την ταινία έχει
επενδύσει με πρωτότυπη μουσική ο συνθέτης Γιάννης Σφυρής. Συμμετέχουν 10
μουσικοί, 4 εκτελεστές οργάνων και 6 χορωδοί του φωνητικού συνόλου
"Eklipsis", υπό τη διεύθυνση του Ματθαίου Λεγάκη.
Το έργο εξιστορεί με
συγκλονιστικό τρόπο την ιστορία της Ιωάννας της Λωρραίνης, που είχε τεθεί
επικεφαλής των Γαλλικών στρατευμάτων εναντίον των Άγγλων κατά τη διάρκεια του
Εκατονταετούς Πολέμου.
Οι Γάλλοι στρατιώτες
θεωρούσαν την Ζαν ντ΄ Αρκ ως άγια γυναίκα που στάλθηκε από τον Θεό για να
βοηθήσει την πατρίδα της. Όταν, τελικά, το 1429 αιχμαλωτίστηκε από τους
Άγγλους, δικάστηκε από δικαστήριο της Καθολικής Εκκλησίας.
Κατηγορήθηκε για μαγεία και ως αιρετική και καταδικάστηκε να καεί ζωντανή.
Το 1920 η Καθολική
Εκκλησία αποκατέστησε την Ζαν Ντ' Αρκ και την ανακήρυξε Αγία.
6) Τετάρτη 3
Σεπτεμβρίου 2014, στις 20:30
Παιδική Χορωδία
Κέρκυρας
Μαέστρος : Χριστίνα
Καλλιαρίδου
Η εξαιρετική και με
πλούσια δράση "Παιδική Χορωδία Κέρκυρας" θα αποδώσει χορωδιακά έργα
από την Κέρκυρα, την Ελλάδα και πολλά άλλα μέρη του κόσμου, με βασική
θεματολογία εμπνευσμένη από την θρησκευτική παράδοση.
Μερικά από τα
τραγούδια που θα παρουσιαστούν είναι παραδοσιακά και άλλα ανήκουν
στην έντεχνη μουσική. Τα κείμενα των τραγουδιών είναι στα ελληνικά,
λατινικά, αγγλικά και γαλλικά.