"Μητροπολίτης Διοκλείας Κάλλιστος Ware:

  "Η μαρτυρία της Ορθοδοξίας στη Δύση"-

Η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών Βόλου, με αφορμή την αναγόρευση του Μητροπολίτη Διοκλείας Καλλίστου Ware σε Εταίρο της, διοργάνωσε Διεθνές Συνέδριο με τίτλο «Μητροπολίτης Διοκλείας Κάλλιστος Ware: Η μαρτυρία της Ορθοδοξίας στη Δύση», το οποίο έλαβε χώρα στις 20-22 Νοεμβρίου 2015, στον Βόλο, (Συνεδριακό Κέντρο Θεσσαλίας).Δ΄ Συνεδρία
Προεδρεύων Νικόλαος Ασπρούλης Μάστερ Θεολογίας, Επιστημονικός Συνεργάτης Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών και περιοδικού Θεολογία 12.45 - 13.05: Πέτρος Βασιλειάδης Ομότιμος Καθηγητής Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.
Η ανθρωπολογική σκέψη του Μητροπολίτη Καλλίστου Ware και η χειροτονία των γυναικών13.05 - 13.25: Συμεών Πασχαλίδης, Καθηγητής Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας, Θεολογικής Σχολής, Α.Π.Θ.
Το πρόσωπο στη θεολογία του Μητροπολίτη Καλλίστου Ware

Με τόλμη για την ελευθερία

Με τόλμη για την ελευθερία

Στο Ενοριακό Αρχονταρίκι του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, στο πλαίσιο του προγράμματος «Ενορία εν δράσει…», την Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου 2016, ο Γιώργος Σπανός (Μεταφραστής του βιβλίου “Με τόλμη για την ελευθερία” εκδ. ΕΝ ΠΛΩ) παρουσίασε μία από τις συγκλονιστικότερες αληθινές ιστορίες του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου που βλέπει για πρώτη φορά το φώς της δημοσιότητας στην Ελλάδα. Η εξιστόρηση της περιπέτειας του Νεοζηλανδού “Σάντυ” Τόμας από τη Μάχη της Κρήτης έως το Άγιον Όρος και η γνωριμία του με ξακουστούς Γεροντάδες της Αθωνικής πολιτείας.

Το Μήλο

Βάλτε το μήλο στην καθημερινή σας διατροφή

Το μήλο συγκαταλέγεται στα φρούτα με την υψηλότερη καλλιέργεια και κατανάλωση παγκοσμίως.
Πρόκειται για ένα φθινοπωρινό φρούτο, το οποίο μπορούμε ωστόσο να βρούμε στην αγορά καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς.

Όπως αναφέρει το διάσημο ρητό «ένα μήλο την ημέρα, το γιατρό τον κάνει πέρα», γεγονός που φαίνεται να επιβεβαιώνεται εν μέρει και από επιστημονικές μελέτες των τελευταίων ετών, οι οποίες συνδέουν τη συστηματική κατανάλωση μήλου με την πρόληψη χρόνιων νοσημάτων.

Ειδικότερα, η κατανάλωση μήλου έχει συσχετισθεί με την υγεία του νευρικού και αναπνευστικού συστήματος, με πρόσφατα ερευνητικά δεδομένα να δείχνουν ότι πιθανόν να συμβάλλει στη μείωση του κινδύνου εμφάνισης άνοιας, νόσου του Alzheimer και καρκίνου του πνεύμονα, λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς του σε ορισμένα αντιοξειδωτικά συστατικά.

Από την άλλη, το μήλο αποτελεί πηγή πολύτιμων θρεπτικών συστατικών, όπως η βιταμίνη C, το κάλιο και οι φυτικές ίνες. Μάλιστα, στο μήλο θα βρούμε αδιάλυτες φυτικές ίνες, οι οποίες συμβάλλουν στην καλή λειτουργία του εντέρου και την πρόληψη και αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας, αλλά και διαλυτές, που έχει φανεί ότι ασκούν καρδιο-προστατευτική δράση, μειώνοντας τα επίπεδα «κακής» χοληστερόλης.

Τέλος, στα διατροφικά πλεονεκτήματα του μήλου περιλαμβάνεται και η υψηλή περιεκτικότητά του σε πηκτίνη, έναν πολυσακχαρίτη που βοηθά στην καλύτερη ρύθμιση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα, αποτρέποντας τις απότομες αυξομειώσεις.

Πηγή: neadiatrofis.gr

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: Διακόνημα

Η θάλασσα

Γιατί το νερό της θάλασσας είναι αλμυρό;

Το νερό της θάλασσας περιέχει αλάτι και γι αυτό είναι αλμυρό στη γεύση. Για την ακρίβεια εκτός από το γνωστό χλωριούχο νάτριο, που είναι και το περισσότερο, περιέχει πλήθος άλλων αλάτων, τα οποία έχουν μεταφερθεί στη θάλασσα μέσα από μια διαδικασία γνωστή ως «ο κύκλος του νερού». Το νερό της Γης εξατμίζεται, ανεβαίνει στον ουρανό όπου μέσω της διαδικασίας της συμπύκνωσης σχηματίζει σύννεφα τα οποία με τη σειρά τους γίνονται βροχή και το νερό καταλήγει πάλι στη στεριά ή στη θάλασσα. Το νερό της βροχής που πέφτει στη στεριά μέσω του εδάφους καταλήγει σε ποτάμια, λίμνες και υπόγεια κοιτάσματα. Τα ποτάμια που καταλήγουν στη θάλασσα μεταφέρουν μαζί με το νερό και άλατα που υπάρχουν στο έδαφος. Η διαδικασία αυτή επαναλαμβάνεται αέναα με αποτέλεσμα στη θάλασσα να συσσωρεύονται άλατα, αφού το νερό όταν εξατμίζεται αφήνει τα άλατα πίσω του. Βέβαια, η αλμυρότητα του νερού εξαρτάται και από άλλους παράγοντες. Το νερό διεισδύει στο θαλάσσιο πυθμένα μέσα από ρωγμές, υπερθερμαίνεται και επιστρέφει στην επιφάνεια μεταφέροντας διαλυμένα μεταλλικά στοιχεία. Οι υδροθερμικές αναβλύσεις -μερικές από τις οποίες δημιουργούν θερμοπίδακες στα βάθη της θάλασσας- εκβάλλουν μέσα στη θάλασσα το χημικό μείγμα που προκύπτει.

Γιατί όμως το νερό των λιμνών είναι γλυκό; Εύλογη είναι η απορία καθώς ο “κύκλος του νερού” ισχύει με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και για τις λίμνες. Η απάντηση έχει να κάνει με την ηλικία λιμνών και θαλασσών. Δηλαδή η θάλασσα, με ηλικία μερικά δισεκατομμύρια έτη, είναι αρχαιότερη από τις λίμνες που έχουν ηλικία εκατομμυρίων ετών οι πιο παλιές. Έτσι στις θάλασσες έχουν αποτεθεί με το πέρασμα των χρόνων πολύ περισσότερα άλατα. Αλλά και οι λίμνες σθγά σιγά γεμίζουν άλατα με αποτέλεσμα σε μερικά δισεκατομύρια χρόνια να γίνουν και αυτές αρμυρές!

Πηγή: perierga.gr

Μπράβο καί πάλι μπράβο!

ΧΙΛΙΑ ΜΠΡΑΒΟ κορίτσι μου!

Μαθήτρια στις Σέρρες παρέδωσε πορτοφόλι με 3.380 ευρώ!

H 12χρονη μαθήτρια της Α’ Γυμνασίου, Κωνσταντίνα Νικολέτα, βρήκε πεταμένο το πορτοφόλι και… αν και ήταν γεμάτο με λεφτά, το παρέδωσε αμέσως στην Αστυνομία.

Εκτός από τα συγχαρητήρια που άκουσε από τον διοικητή, σήμερα ο αστυνομικός διευθυντής έκανε ευχαριστήρια εκδήλωση προς τιμήν της 12χρονης μαθήτριας.

Συγκινητική ήταν και η αντίδρασή της, όταν την ενημέρωσαν από την αστυνομία, πως αν δε βρεθεί ο κάτοχος σε διάστημα ενός χρόνου, το κορίτσι θα πάρει τα χρήματα. 

Τότε, η 12χρονη απάντησε στους αστυνομικούς ότι, αν όντως δε βρεθεί ο κάτοχος του πορτοφολιού, η ίδια θέλει να δοθεί το ποσό σε άπορες οικογένειες.

Τελικά, βρέθηκε ο κάτοχος του πορτοφολιού και είναι ένας επιχειρηματίας των Σερρών, ο οποίος επικοινώνησε με την οικογένεια της 12χρονης και την ευχαρίστησε…

newsit

Posted by Chamomilaki Nobilis

Ο Άγιος Φιλάρετος (1 Δεκεμβρίου)

Ο προστάτης της μελισσοκομίας 

Άγιος Φιλάρετος

Εικόνα του αγίου Φιλάρετου από το Holy Transfiguration Monastery στην Βοστώνη.

Μεγάλη είναι η χαρά της προσφοράς και της ελεημοσύνης στον άνθρωπο με διαστάσεις αιωνιότητας, ενώ η ευχαρίστηση και η ικανοποίηση της ιδιοκτησίας και γενικά των υλικών και φθαρτών αγαθών είναι ευτελής και πρόσκαιρη.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος, ο αγαπημένος μαθητής του Κυρίου και Απόστολος της αγάπης πάντα έλεγε το «τεκνία αγαπάτε αλλήλους». Έλεγε να αγαπάτε τους άλλους με τα έργα και την αλήθεια και όχι με τα λόγια.

Αυτή η έμπρακτη αγάπη και η ελεημοσύνη αλλά και η ταπείνωση και άλλες χάριτες έβαλαν το φωτοστέφανο στο όμορφο και ιλαρό πρόσωπο του Άγιου Φιλάρετου.

Ο ψαλμωδός της εκκλησίας μας αναφέρει: «Τοις Αγίοις τοις εν τη γή αυτού εθαυμάστωσεν ο Κύριος και δια του Αγίου Φιλάρετου». Το συναξάρι της 1ης του μηνός Δεκεμβρίου μεταξύ των άλλων Αγίων αναφέρει: «Τη αυτή ημέρα μνήμη του Αγίου Φιλάρετου του Ελεήμονος».

Ο Άγιος Φιλάρετος γεννήθηκε το 702μ.Χ. στην Άμνια της Παφλαγονίας, η οποία δέχονταν όπως και οι άλλες επαρχίες της Μικράς Ασίας τακτικές Αραβικές επιδρομές. Ήταν από τους ευγενείς του Πόντου και της Γαλατίας, γιος του Γεωργίου του Φερωνύμου.

Γεννήθηκε την ταραγμένη εκείνη εποχή όπου το Βυζάντιο σπαράσσονταν από την αίρεση της Εικονομαχίας. Είχε μεγάλη περιουσία και στην κατοχή του εκατοντάδες ζώα, βόδια, άλογα και μουλάρια για τις εργασίες του όπως όργωμα και μεταφορές, αλλά και δώδεκα χιλιάδες πρόβατα. Είχε ακόμα 48 τεράστια κτήματα εύφορα με πηγές για να ποτίζει τις καλλιέργειες και 250 δυνατά μελίσσια και πολλούς υπηρέτες.

Η γυναίκα του ήταν η Θεοσσεβώ από ευγενική οικογένεια και θεοσεβούμενη. Μαζί είχαν τρία παιδιά, ένα όμορφο γιο, τον Ιωάννη και δύο κόρες εξαιρετικά όμορφες, την Υπατία και την Ευανθία. Ο ίδιος έμοιαζε με τον φιλόξενο Αβραάμ και Ιακώβ. Και όσο έδινε τόσο πλήθαιναν τα αγαθά του.

Ο Θεός όμως θέλησε να τον δοκιμάσει όπως άλλοτε και τον πολύαθλο Ιώβ. Και ενώ αυτός ο άνθρωπος συνέχιζε αδιάκοπα και με χαρά να μοιράζει στους φτωχούς και πεινασμένους τα αγαθά του, ο Θεός σταμάτησε να του αποδίδει τα εκατονταπλάσια.

Τα κτήματα του τα άρπαζαν οι γείτονες του, το βίος του όλο το διασκόρπισε με γενναιοδωρία του, με τις επιδρομές των Ισμαηλιτών και με πολλές άλλες αιτίες και οδηγήθηκε σε μεγάλη φτώχια.

Όλα αυτά τα υπέμεινε χωρίς ποτέ να λυπηθεί ή να βλαστημήσει ή να αγανακτήσει.

Στο τέλος του έμειναν μόνο τα μελίσσια του, 250 κυψέλες, δυνατές και παραγωγικές. Και όταν ερχόταν προς αυτόν κάποιος φτωχός, μη έχοντας τι άλλο να του δώσει, τον έπαιρνε, πήγαινε στα μελίσσια, τρυγούσε μια κυψέλη και έδινε το μέλι στο φτωχό για να χορτάσει. Με τον τρόπο αυτό είτε ήταν καιρός για να τρυγήσει είτε δεν ήταν, εξάλειψε όλα τα μελίσσια του.

Ο Άγιος Φιλάρετος είχε και πολλά εγγόνια μεταξύ των οποίων η εγγονή του Μαρία κόρη της Υπατίας, της κόρης του, η οποία παντρεύτηκε τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο τον Στ΄ όπου βασίλευε εκείνη την εποχή στο Βυζάντιο μαζί με την μητέρα του Ειρήνη την Αθηναία. Τους γάμους ετέλεσε ο Άγιος Ταράσιος το έτος 788μ.Χ. τον Νοέμβριο, ο οποίος ήταν τότε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.

Ο Άγιος και η οικογένειά του μετά από αυτό έζησε κοντά στο παλάτι τέσσερα χρόνια χωρίς να δεχθεί να φορέσει μεταξωτά ρούχα και χρυσή ζώνη, αλλά πάντα βοηθούσε τους φτωχούς ανθρώπους και πεινασμένους.

Ο Θεός φανέρωσε στον Άγιο πότε θα έφευγε από τη ζωή και ο Άγιος κάλεσε κοντά του όλη την οικογένεια και τους συμβούλευσε να κάνουν καλά έργα στη ζωή τους, να κάνουν ελεημοσύνες στους φτωχούς και να ζουν ευτυχισμένοι και τότε μόνο θα έχουν θησαυρούς άφθαρτους εις την Βασιλεία των Ουρανών.

Θα σας υποδείξω, τους είπε, έμπιστους αγγελιοφόρους στους οποίους θα εμπιστευτείτε τα χρήματά σας που θα θελήσετε να στείλετε εκεί για να μη σας ζημιώσουν καθόλου. Προσέξτε, τους είπε, να μην μου τα στείλετε με τους πλούσιους αλλά με τους φτωχούς, τις χήρες και τα ορφανά, τους ξένους, τους φυλακισμένους και τους ομοίους τους.

Προείδε ο Άγιος τη ζωή συγγενών του και τα χρόνια που θα ζούσαν στη γη και τους συμβούλεψε να πράττουν έργα αγαθά. Ευχήθηκε επίσης στον εγγονό του και πνευματικά γιο του Νικήτα προσευχόμενος στον θεό να ζήσει το παιδί αυτό πολλά χρόνια και να τον αξιώσει ο θεός να λάβει το άγιον και αποστολικόν σχήμα και να τηρεί τις εντολές και παραγγέλματα του.

Τους ευχήθηκε όλους και ενώ τους ευλογούσε ξαφνικά έλαμψε το πρόσωπό του σαν τον ήλιο και άρχισε να χαμογελά και να ψέλνει: «Έλεος και κρίσιν άσομαί σοι Κύριε».

Και όταν τελείωσε τον ψαλμό, το σπίτι ευωδίασε από αρώματα. Μετά άρχισε να λέει το «Πιστεύω» και όταν το τελείωσε άρχισε το «Πάτερ Ημών» και όταν έφθασε στις λέξεις «γενηθήτω το θέλημά Σου» παρέδωσε το πνεύμα στον Κύριο πλήρης ημερών, αφού είχε φθάσει ενενήντα ετών και με όψη ανθηρή ωσάν τριαντάφυλλο και χρώμα ζωηρό.

Με την ευκαιρία της εορτής του Αγίου Φιλάρετου του Ελεήμονος την 1η Δεκεμβρίου εκάστου έτους θα πρέπει οι μελισσοκόμοι όλης της χώρας με τα αρμόδια όργανά τους, μελισσοκομικοί σύλλογοι και συνεταιρισμοί να τιμούν τον προστάτη τους Άγιο τελώντας Θεία Λειτουργία με αρτοκλασία. Πρέπει επίσης την ημέρα εκείνη να μοιράζονται στον κόσμο προϊόντα της μέλισσας όπως μέλι, γύρη κ.λ.π. και συγχρόνως να ενημερώνεται ο κόσμος για τα αγνά προϊόντα της μέλισσας και τις ευεργετικές επιδράσεις, που έχουν στον ανθρώπινο οργανισμό.

Πρέπει να γίνει γνωστό στον κόσμο και περισσότερο στη νεολαία της χώρας μας η μεγάλη προσφορά των μελισσών στο περιβάλλον όπως οι επικονιάσεις δένδρων, φυτών και γενικά στην ισορροπία του περιβάλλοντος που στις μέρες το περιβάλλον περισσότερο από κάθε άλλη φορά βομβαρδίζεται ασύστολα και αλόγιστα από επικίνδυνα φυτοφάρμακα σε διάφορες καλλιέργειες, διάφορα απόβλητα, ρυπογόνες ουσίες κ.α.

Στέλιος Μαγαλιός, Μελισσοκόμος – Ιεροψάλτης

Πηγή: http://www.omse.gr/main.php?p=64

Ο άνθρωπος ... σωτήρας του κόσμου!

O άνθρωπος που έσωσε τον κόσμο πριν 30 χρόνια αλλά δεν τον ξέρει κανείς

.

Μερικές φορές στην Ιστορία είναι πιο σημαντικό εκείνο που λίγο έλειψε να συμβεί… από αυτό που πραγματικά συνέβη. Και ίσως το πιο εντυπωσιακό σε αυτές τις απίστευτες ιστορίες ηρώων, που βρίσκονται πλέον τόσο μακριά από τη λάμψη είναι οι συμπτώσεις που τις περιβάλλουν.

Θα σας διηγηθώ πώς πριν από τριάντα δύο χρόνια, ένας άνθρωπος για τον οποίο ο περισσότερος κόσμος δεν είχε ακούσει ποτέ, θα γίνει ο μεγαλύτερος ήρωας όλων των εποχών, αυτός που «κυριολεκτικά» έσωσε τον κόσμο από ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα.

Ήταν το 1983, κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, ‘’άγρια’’ χρόνια, όπως δεν είχε ποτέ ξανασυμβεί πριν από την κρίση των πυραύλων στην Κούβα. Στις 23 Μαρτίου, ο Πρόεδρος Reagan ξεκίνησε την εκστρατεία «Star Wars – ο Πόλεμος των γαλαξιών», ανακηρύσσοντας ουσιαστικά τη Ρωσία ως την «Αυτοκρατορία του Κακού’’.

Μεταξύ των πιο σημαντικών του συμμάχων ήταν κι ο εξίσου αποφασισμένος να βάλει ένα τέλος στον κομμουνισμό, Πάπας Ιωάννης Παύλος ο Β “. Οι συγκυρίες έδειχναν ιδανικές προκειμένου να κλείσουν οι ανοιχτοί λογαριασμοί με τη Σοβιετική Ένωση, κι οι Σοβιετικοί είχαν πάρει το θέμα εξίσου πολύ σοβαρά.

Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ σχεδίαζαν να τοποθετήσουν πυραύλους στη Δυτική Γερμανία, και ταυτόχρονα οργάνωναν στρατιωτικές ασκήσεις στην Ευρώπη.

Όμως, οι ηγέτες της Σοβιετικής Ένωσης ανήκαν στη γενιά του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου και θυμόντουσαν πώς ακριβώς, με το πρόσχημα μιας άσκησης, ο Χίτλερ είχε ξεγελάσει τον Στάλιν και είχε εξαπολύσει την Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα.

Το να επιτρέψουν να ξανασυμβεί κάτι τέτοιο θα ήταν αδιανόητο.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι η στρατιωτική άσκηση ήταν μια πρόφαση για μια πραγματική εισβολή, πήραν μιαν απόφαση: να κατεβάσουν ολόκληρο τον οπλικό τους εξοπλισμό στις πρώτες ενδείξεις μιας πυρηνικής επίθεσης.

Η ένταση ήταν στο αποκορύφωμά της. Σε τέτοιο σημείο που την 1η Σεπτέμβρη του 1983, ένα αεροσκάφος της Νότιας Κορέας τέθηκε εσφαλμένα εντός του σοβιετικού εναέριου χώρου και οι Ρώσοι δεν δίστασαν να το καταρρίψουν χωρίς προειδοποίηση, σκοτώνοντας 269 άτομα. Ανάμεσα στα θύματα ήταν ένας γερουσιαστής καθώς και αρκετοί πολίτες των ΗΠΑ.

Ήταν η χειρότερη στιγμή που θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο.

Το βράδυ της 25ης Σεπτεμβρίου 1983 ένας 44χρονος συνταγματάρχης από το τμήμα στρατιωτικών πληροφοριών των μυστικών υπηρεσιών της Σοβιετικής Ένωσης ετοιμαζόταν να αναλάβει τα καθημερινά του καθήκοντα στο Κέντρο έγκαιρης προειδοποίησης, από όπου συντονιζόταν η ρωσική αεροδιαστημική άμυνα.

Ωστόσο, εκείνη τη νύχτα θα έπρεπε κανονικά να βρίσκεται σε άδεια. Είχε κληθεί την τελευταία στιγμή επειδή ο συνάδελφος που έπρεπε να αναλάβει καθήκοντα είχε αρρωστήσει …

Αποστολή του ήταν να αναλύει και να ελέγχει όλα τα δεδομένα από έναν δορυφόρο ενόψει μιας ενδεχόμενης πυρηνικής επίθεσης των ΗΠΑ. Για να το κάνει αυτό, είχε στη διάθεσή του ένα απλό και σαφές πρωτόκολλο. Τόσο σαφές και απλό, σα να το είχε εκπονήσει ο ίδιος.

Μετά από κατάλληλους ελέγχους, θα έπρεπε να ειδοποιήσει τον προϊστάμενό του, που θα εξαπέλυε αμέσως μια μαζική πυρηνική αντεπίθεση κατά των ΗΠΑ και των συμμάχων τους.

Λίγο μετά τα μεσάνυχτα, στις 12:14 ακριβώς, στις 26 Σεπτεμβρίου ’83, άρχισαν να σημαίνουν όλα τα συστήματα συναγερμού· αρχίζουν να ηχούν οι σειρήνες, και στις οθόνες των υπολογιστών φαίνεται η ένδειξη: «επικείμενη πυραυλική πυρηνική επίθεση«.

Ένας πύραυλος είχε εκτοξευτεί από μία από τις βάσεις των ΗΠΑ.

Ο στρατιωτικός ζητά να τηρηθεί η ψυχραιμία κι ο καθένας να κάνει τη δουλειά του. Όπως κι ο ίδιος εκτελεί τη δική του.

Ελέγχει όλα τα δεδομένα και απαιτεί επιβεβαίωση από εναέρια άποψη, τη μόνη που ο δορυφόρος δεν μπορούσε να επιβεβαιώσει, λόγω καιρικών συνθηκών.

Παρά τις διαβεβαιώσεις, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι πρέπει να πρόκειται για λάθος. Δεν θα είχε καμία λογική βάση οι ΗΠΑ να έχουν εξαπολύσει μόνο έναν πύραυλο αν πραγματικά είχαν σκοπό να επιτεθούν στη Σοβιετική Ένωση.

Έτσι αγνοεί την προειδοποίηση, θεωρώντας την ψευδή συναγερμό.

Λίγο μετά, ωστόσο, το σύστημα εμφανίζει έναν δεύτερο πύραυλο. Και μετά έναν τρίτο.

Με την αδρεναλίνη στα ύψη, από το δεύτερο όροφο του οχυρού μπορεί να δεί, στην αίθουσα επιχειρήσεων, το μεγάλο ηλεκτρονικό χάρτη των Ηνωμένων Πολιτειών με το φως που αναβοσβήνει υποδεικνύοντας τη στρατιωτική βάση στην ανατολική ακτή, από όπου είχαν εξαπολυθεί οι πυρηνικοί πύραυλοι.

Εκείνη τη στιγμή, το σύστημα δείχνει ακόμα μια επίθεση. Έναν τέταρτο πυρηνικό πύραυλο και αμέσως μετά έναν πέμπτο.

Μέσα σε λιγότερο από 5 λεπτά, 5 πυρηνικοί πύραυλοι είχαν εξαπολυθεί από τις αμερικανικές βάσεις ενάντια στην ΕΣΣΔ. Ο χρόνος πτήσης ενός διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου από τις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν 20 λεπτά.

Η αντίδραση υπήρξε φρενήρης. Εν τω μεταξύ, ο ίδιος αναλύει τα δεδομένα …

Μετά από την ανίχνευση του στόχου, το σύστημα συναγερμού θα έπρεπε να περάσει μέσα από 29 επίπεδα ασφάλειας για επιβεβαίωση. Αρχίζει να έχει σοβαρές αμφιβολίες ως προς το αν έχουν υπερβεί τα επίπεδα ασφάλειας.

Γνωρίζει ότι στο σύστημα θα μπορούσε να υπάρχει κάποια βλάβη. Μα θα μπορούσε ένα ολόκληρο σύστημα να κάνει λάθος, πέντε φορές; Ή μήπως βρισκόταν αντιμέτωπος με έναν Αρμαγεδδώνα;

Η βασική στρατηγική του Ψυχρού Πολέμου θα ήταν μια μαζική αποστολή πυρηνικών πυραύλων, μια συντριπτική και ταυτόχρονη δύναμη εκατοντάδων πυραύλων, κι όχι πέντε πύραυλοι, ο ένας μετά τον άλλο. Κάποιο λάθος θα πρέπει να έχει γίνει.

Κι αν δεν ήταν έτσι; Αν ήταν ακόμα μια πονηρή αμερικανική στρατηγική; Το ολοκαύτωμα που όλοι έτρεμαν επρόκειτο να συμβεί κι ο ίδιος δεν έκανε τίποτα;

Είχε πέντε πυρηνικούς διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους καθ “οδόν προς την ΕΣΣΔ και μόλις 10 λεπτά για να πάρει μια απόφαση ως προς το αν θα ενημερώσει τους σοβιετικούς προισταμένους του … Έχοντας πλήρη επίγνωση του γεγονότος ότι, εάν επεσήμανε αυτό που επιβεβαίωναν όλα τα συστήματα, θα προκαλούσε τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο.

120 αξιωματικοί και στρατιωτικοί μηχανικοί, με τα μάτια καρφωμένα πάνω του, περιμένουν την απόφασή του.

Ποτέ πριν στην ιστορία, ούτε και μετά, δεν βρέθηκε η τύχη του κόσμου στα χέρια ενός και μόνου ανθρώπου, όπως συνέβη εκείνα τα 10 λεπτά. Το μέλλον του κόσμου εξαρτιόταν από την απόφασή του, ενώ εκείνος πάλευε με τον ίδιο του τον εαυτό για το αν θα πρέπει ή όχι να πατήσει το «κόκκινο κουμπί».

Σκεφτεται: οι Αμερικάνοι δεν έχουν ακόμη στην κατοχή τους ένα σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας και ξέρουν ότι μια πυρηνική επίθεση ενάντια στην ΕΣΣΔ ισοδυναμεί με την άμεση εξόντωση του λαού τους. Και παρότι δεν τους εμπιστεύεται, ξέρει πως δεν είναι αυτοκτονικοί. Λέγεται μάλιστα το εξής: «Τέτοιος ηλίθιος δεν έχει γεννηθεί ακόμα, ούτε καν στις Ηνωμένες Πολιτείες.»

Αν και γνωρίζει πως σε περίπτωση που κάνει λάθος, μια έκρηξη 250 φορές μεγαλύτερη από αυτήν της Χιροσίμα θα εξαπολυόταν εναντίον τους, μέσα σε λίγα λεπτά, χωρίς οι ίδιοι να μπορούν να κάνουν πλέον τίποτα, καταφέρνει να διατηρήσει την ψυχραιμία του και να εμπιστευτεί το ένστικτό του ακούγοντας τη φωνή της λογικής.

Κι αποφασίζει να αναφέρει τη δυσλειτουργία του συστήματος.

Με τα μέλη μουδιασμένα και τον ιδρώτα να τρέχει ποτάμι, οι 120 άνδρες υπό τις διαταγές του μετρούν τα λεπτά που απομένουν, μέχρι οι πύραυλοι να φτάσουν στη Μόσχα.

Όταν ξαφνικά, στα λίγα δευτερόλεπτα που απομένουν, οι σειρήνες σταματούν να ηχούν και τα προειδοποιητικά φώτα σβήνουν.

Είχε πάρει τη σωστή απόφαση. Είχε σώσει τον κόσμο από έναν πυρηνικό όλεθρο.

Οι σύντροφοί του, μουσκεμένοι από τον ιδρώτα, τον αρπάζουν και τον πετούν στον αέρα, τον αγκαλιάζουν και τον ανακηρύσσουν σε ήρωα.

Ο ίδιος ρίχνεται στο κάθισμά του και καταναλώνει πάνω από μισό λίτρο βότκα χωρίς ανάσα. Όταν εκείνη η βραδιά έφτασε στο τέλος της, αποκοιμήθηκε για 28 συνεχόμενες ώρες.

Όταν επέστρεψε στην εργασία του, οι σύντοφοί του, τού χάρισαν μια φορητή τηλεόραση ρωσικής κατασκευής για να τον ευχαριστήσουν. Ήταν όλοι τους σώοι χάρη στην απόφαση που είχε πάρει.

Όταν μαθεύτηκε τι είχε συμβεί, ο προϊστάμενός του τού είπε ότι θα τον επιβράβευαν για την αποφυγή της καταστροφής και ότι ο ίδιος είχε προτείνει την ανακήρυξη μιας ημέρας προς τιμήν του.

Αλλά τίποτε από αυτά δεν έγινε τελικά.

Η Ρωσία δεν θα μπορούσε να επιτρέψει στις Ηνωμένες Πολιτείες και στο ρωσικό λαό να συνειδητοποιήσουν τι είχε συμβεί.

Έτσι, τον ενημέρωσαν ότι δεν είχε συμμορφωθεί με το πρωτόκολλο και τον μετέθεσαν σε μια χαμηλότερη ιεραρχικά θέση. Λίγο καιρό αργότερα αναγκάστηκε να βγει σε πρόωρη σύνταξη.

Έζησε το υπόλοιπο της ζωής του σε ένα μικρό διαμέρισμα στα περίχωρα της Μόσχας, φυτοζωόντας με μια πενιχρή σύνταξη των 200 δολαρίων το μήνα, μέσα στην απόλυτη μοναξιά και την ανωνυμία.

Ώσπου το 1998, ο διοικητής του που εκείνο το βράδυ βρισκόταν επικεφαλής, Yury Votintsev, αποκάλυψε το συμβάν, το λεγόμενο ‘’συμβάν της φθινοπωρινής ισημερίας’’ που προκλήθηκε από μια εξαιρετικά σπάνια αστρονομική συγκυρία, σε ένα βιβλίο με τα απομνημονεύματά του, που έφτασε τυχαία στα χέρια του Douglas Mattern, προέδρου του διεθνούς οργανισμού για την ειρήνη, «Ένωση των πολιτών του κόσμου».

Αφού επιβεβαίωσε κατά πόσο η συγκλονιστική αυτή ιστορία ήταν πραγματική, πήγε να συναντήσει αυτοπροσώπως τον αφανή αυτόν ήρωα στον οποίο χρωστάμε όλοι μας το γεγονός πως εξακολουθούμε να ζούμε σε αυτόν τον κόσμο, για να του δώσει το βραβείο του «Πολίτη του Κόσμου».

Τη μόνη ένδειξη που είχε ως προς το πού θα τον έβρισκε του την είχε δώσει ένας Ρώσος δημοσιογράφος, ο οποίος τον είχε προειδοποιήσει ότι θα πρέπει να πάει χωρίς ραντεβού, διότι ούτε το τηλέφωνο ούτε το κουδούνι λειτουργούσαν.

Η αναζήτηση ανάμεσα στα τεράστια και γκρίζα συγκροτήματα διαμερισμάτων από μπετό, περίπου 50 χιλιόμετρα μακριά από τη Μόσχα, δεν υπήρξε εύκολη.

Ένας από τους ανθρώπους από τους οποίους ζήτησε πληροφορίες του απάντησε: «Θα πρέπει να είστε τρελός».

Αν πραγματικά υπήρχε ένας άνθρωπος ο οποίος θα είχε αγνοήσει μια προειδοποίηση για πυρηνική επίθεση κατά των Ηνωμένων Πολιτειών, αυτός θα είχε ήδη εκτελεστεί. Εκείνη την εποχή στη Σοβιετική Ένωση, η έννοια ‘’ψευδής συναγερμός’’ δεν υπήρχε. Το σύστημα δεν έκανε ποτέ λάθος. Μόνο οι άνθρωποι.

Τελικά, στο δεύτερο όροφο ενός από τα κτίρια, κατόρθωσε να εντοπίσει τον αξιωματικό, ο οποίος εμφανίστηκε, αξύριστος κι απεριποίητος. ‘’Ναι, εγώ είμαι, παρακαλώ’’.

«Ένιωσα πως ήμουν μαζί με τον Ιησού, όταν άνοιξε την πόρτα», δήλωσε ο Douglas Mattern.

«Ωστόσο, ζούσε σε άθλια κατάσταση. Κουτσαίνοντας, με πρησμένα πόδια, δεν μπορούσε να περπατήσει και, καθώς του ήταν πολύ οδυνηρό να στέκεται όρθιος, μου είπε ότι έβγαινε μόνο για να αγοράζει τα απαραίτητα.»

Μετά από την αφήγηση της ιστορίας, περίπου όπως σας την περιγράψαμε, αυτός ο άνθρωπος θα σας έλεγε: «Δεν θεωρώ τον εαυτό μου ήρωα. Ήμουν απλώς και μόνο ένας υπάλληλος που έκανε το καθήκον του με ευσυνειδησία, σε μια εποχή μεγάλου κινδύνου για την ανθρωπότητα. «Ήμουν απλά ο κατάλληλος άνθρωπος, στον κατάλληλο τόπο, την κατάλληλη στιγμή.»

‘’Σε έναν κόσμο γεμάτο από ματαιόδοξους που «καμώνονται» πως κάνουν κάτι σημαντικό, ενώ στην πραγματικότητα το μόνο που κάνουν είναι να βλάπτουν τους άλλους και τον πλανήτη, σε έναν κόσμο τόσο γεμάτο από δυστυχία, μικροπρέπειες, υπετροφικά εγώ, απληστία και φιλοδοξίες, η ταπεινότητα αυτού του ανθρώπου και η αδιαφορία του απεναντι στη φήμη και την αναγνώριση, είναι πραγματικά συγκλονιστική’’, είπε ο Mattern.

Αφού έλαβαν γνώση σχετικά με το γεγονός αυτό, ειδικοί από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Ρωσία υπολόγισαν ποια θα ήταν η έκταση της καταστροφής, σύμφωνα με το οπλοστάσιο που είχαν στη διάθεσή τους εκείνη την εποχή.

Το ανατριχιαστικό συμπέρασμα: τρία έως τέσσερα δισεκατομμύρια άνθρωποι σώθηκαν άμεσα και έμμεσα από την απόφαση που πήρε αυτός ο άνθρωπος εκείνο το βράδυ.

‘’Το πρόσωπο της γης θα είχε παραμορφωθεί και ο κόσμος όπως τον γνωρίζουμε, δεν θα υπήρχε πια» είπε ένας από τους εμπειρογνώμονες.

Αυτός ο άνθρωπος έχει λάβει:

Το Βραβείο του Πολίτη του Κόσμου, στις 21 Μαΐου 2004.

Η Αυστραλιανή Σύγκλητος του απένειμε τιμή στις 23 Ιουνίου 2004.

Στις 19 Ιανουαρίου του 2006 έγινε δεκτός στα Ηνωμένα Έθνη. Είπε ότι εκείνη η μέρα ήταν η «πιο ευτυχισμένη μέρα που είχε ζήσει εδώ και πολλά χρόνια.»

Στη Γερμανία, το 2011, τιμήθηκε με το βραβείο για όσους έχουν συνεισφέρει σημαντικά στην παγκόσμια ειρήνη, αποτρέποντας έναν πιθανό πυρηνικό πόλεμο.

Βραβεύτηκε στο Baden Baden στις 24 Φεβρουαρίου 2012.

Κέρδισε το Dresda Preis το 2013.

Και ο Κέβιν Κόστνερ γύρισε το ντοκιμανταίρ «Κόκκινο κουμπί» προς τιμήν του.

Σήμερα συνεχίζει να ζει στο μικρό του διαμέρισμα στα περίχωρα της Μόσχας, με τη μικρή του σύνταξη των 200 δολαρίων το μήνα, σε σχετική ανωνυμία. Έδωσε τα περισσότερα από τα χρηματικά έπαθλα στην οικογένειά του, κρατώντας μερικά χρήματα για να αγοράσει μια ηλεκτρική σκούπα που ονειρευόταν και που αποδείχθηκε ελαττωματική.

Όταν άκουσα αυτή την ιστορία, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν: όταν οι γείτονές του ή κάποιος άλλος τον κοιτούν, έχουν ποτέ σκεφτεί πως οφείλουν τη ζωή τους και εκείνη της οικογένειάς τους, των απογόνων και των φίλων τους, σε αυτόν τον άνθρωπο;

Ή αν αυτός ο άνδρας βλέπει τις ειδήσεις και όλα αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο, έχει αναρωτηθεί ποτέ αν όλα αυτά που γίνονται συμβαίνουν χάρη στην απόφαση που πήρε μέσα σε εκείνα τα 10 λεπτά;

Όταν βλέπει την ανατολή και τη δύση του ήλιου έχει ποτέ σκεφτεί ότι τόσοι πολλοί άνθρωποι μπορούν να το κάνουν, χάρη στον ίδιο;

Και αναρωτιέμαι πόσο Κάρμα μπορεί να κερδίσει μια ανθρώπινη ψυχή για τη σωτηρία δισεκατομμυρίων ανθρώπων, φυτών και ζώων; Για τη σωτηρία ενός ολόκληρου πλανήτη;

Αυτό το γεροντάκι που ζει σε ένα μικρό δυάρι στα περίχωρα της Μόσχας με τα ψίχουλα των 200 δολαρίων το μήνα, έσωσε τον κόσμο και κανείς δεν το ξέρει.

Πώς είναι δυνατόν μετά από 32 χρόνια, τόσο λίγοι άνθρωποι στον κόσμο να γνωρίζουν γι “αυτόν;

Είναι αδιανόητο και φοβερά άδικο.

Για το λόγο αυτό, σε αυτή τη νέα επέτειο της απόφασης με βάση την κοινή λογική, που έσωσε τον κόσμο, θέλω απλώς να γνωρίσουν όλοι τον άνθρωπο που πήρε αυτή την απόφαση.

Είναι ο Αντισυνταγματάρχης Stanislav Petrov.

Μετάφραση από τα Ιταλικά: Όλγα Λιακάκη

Πηγή:expresstime.gr

πηγή: http://www.pentapostagma.gr/   

Η Μαρτυρία της Φιλοκαλίας

Σεβ. Μητρ. Διοκλείας Κάλλιστος Ware:

 Η Μαρτυρία της Φιλοκαλίας

 Ο Σεβ. Μητροπολίτης Διοκλείας Κάλλιστος Ware, μεταφραστής του μνημειώδους έργου της Φιλοκαλίας στα Αγγλικά,  μίλησε για τη μαρτυρία και το θεολογικό εύρος της σημαντικότερης ίσως νηπτικής ανθολογίας του Χριστιανισμού.

 

 H Πολιτιστική Εταιρεία Αίνος σε συνεργασία με το University of Winchester, Orthodox Theological Research Forum, Fellowship of SS Alban and Sergius and the House of SS Gregory and Macrina – Oxford, διοργάνωσαν  εκδήλωση για τη Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών και τον Φίλιππο Sherrard, στα πλαίσια του πολιτιστικού ταξιδιού στη Λίμνη Ευβοίας, στις 14 και 15 Νοεμβρίου 2015.

Ευγένιος Αντωνιάδης

Ο ερασιτέχνης αστρονόμος που έκανε τον πλανήτη Άρη να… μιλά ελληνικά

Ευγένιος Αντωνιάδης, ο πιο οξυδερκής παρατηρητής του ουρανού που απομάγευσε τον Κόκκινο Πλανήτη

Υπήρξαν εποχές που η παγκόσμια αστρονομική κοινότητα συμφωνούσε ότι στην επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη υπήρχαν τεχνητές διώρυγες ανοιγμένες από κάποιον εξωγήινο πολιτισμό (!), πηγαίνοντας τον Ορθό Λόγο σε κακοτράχαλα μονοπάτια.

Τα μεγαλύτερα ονόματα της αστρονομίας είχαν τακτοποιήσει το θέμα και έπρεπε να έρθει ένας έλληνας ερασιτέχνης συνάδελφός τους να τους πει ότι τα κανάλια της επιφάνειας του Άρη ήταν απλές οπτικές πλάνες, επιστρέφοντας την επιστήμη στη σωστή παρατηρησιακή της βάση!

Παρά το γεγονός ότι οι παρατηρήσεις του σύγχρονου αυτού Γαλιλαίου θα επιβεβαιώνονταν χρόνια αργότερα από τις πρώτες αποστολές διαστημοπλοίων στον Άρη, η επιστημονική κοινότητα είχε πειστεί για την αλήθεια του έργου του Αντωνιάδη ήδη από την εποχή του, κι έτσι αυτός ήταν τώρα διαπρεπής αστρονόμος και κεφάλαιο μεγάλο της πλανητικής αστρονομίας.

Όποιο βιβλίο κι αν ανοίξεις σήμερα με τις περιπέτειες της παρατήρησης του ουρανού κατά τα τέλη του 19ου-αρχές 20ού αιώνα, τα ηχηρά ονόματα που αναφέρονται να ερευνούν την επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη είναι παντού τα ίδια: Richard Anthony Proctor (1837-1888), Giovanni Virginio Schiaparelli (1835-1910), Nicolas Camille Flammarion (1842-1925), Jean Louis Nicolas Niesten (1844-1920), Eugene Michael Antoniadi (1870-1944) και Percival Lowell (1855-1916).

Ο κωνσταντινουπολίτης αρχιτέκτονας Ευγένιος Μιχαήλ Αντωνιάδης έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη Γαλλία και μετατράπηκε στην εποχή του στον σημαντικότερο παρατηρητή του Άρη, σχεδιάζοντας τους πρώτους ακριβείς χάρτες του Κόκκινου Πλανήτη (η απόκλισή τους θεωρείται αμελητέα σε σχέση με τους σημερινούς) και γεμίζοντας την επιφάνειά του με ελληνικά τοπωνύμια. Το δικό του σύστημα ονοματολογίας για την τοπογραφία του Άρη υιοθετήθηκε τελικά από τη Διεθνή Αστρονομική Ένωση κάνοντας τον πλανήτη να μιλά ελληνικά! Τα κυριότερα χαρακτηριστικά του Άρη (όρη, περιοχές, κρατήρες) διατηρούν διεθνώς τα ελληνικά ονόματά τους.

Κατόπιν έκανε το ίδιο για την Αφροδίτη και τον Ερμή και η χαρτογράφησή του αποδείχτηκε λανθασμένη μόνο και μόνο γιατί πίστεψε τις αστρονομικές παρατηρήσεις των συγχρόνων του! Η συμβολή του στη μελέτη του Άρη μέσω της εκπληκτικής ικανότητάς του στο τηλεσκόπιο θα τον φέρει στο Παρίσι με πρόσκληση του ίδιου του διαπρεπούς αστρονόμου Flammarion, που τον αναγνώριζε ως τον δεινότερο παρατηρητή των ουράνιων φαινομένων.

Ο Flammarion δεν θα περίμενε βέβαια ότι ο ερασιτέχνης συνάδελφός του θα έφτανε στο σημείο να αμφισβητήσει τις απόψεις των κορυφαίων αστρονόμων που έβλεπαν τεχνητές διώρυγες και νερό να κυλάει στην επιφάνεια του Άρη. Όταν φάνηκε όμως ότι είχε δίκιο, η αστρονομική κοινότητα τον τίμησε εκτεταμένα δίνοντας το όνομά του σε κρατήρες της Σελήνης και του Άρη. Λίγο αργότερα θα τον αναγνώριζε ως τον μεγαλύτερο πλανητικό αστρονόμο της εποχής του αλλά και τον κορυφαίο ερασιτέχνη αστρονόμο όλων των εποχών!

Η ιστορία του πολυτάλαντου και τελειομανούς Αντωνιάδη δεν εξαντλείται όμως στις κολοσσιαίες αστρονομικές του συνεισφορές, καθώς ο ίδιος αρίστευσε σε πολλούς και διαφορετικούς κλάδους, ως συγγραφέας, καλλιτέχνης, ιστορικός, αρχαιολόγος, αρχιτέκτονας και αστρονόμος. Και σκακιστής τρομερός φυσικά!

Και πάλι ερασιτέχνης, ο διαχρονικός αυτός εραστής της γνώσης παίρνει μέρος στο πρωτάθλημα σκακιού στο Παρίσι το 1907 και ισοβαθμεί στην πρώτη θέση με τον πρωταθλητή Frank Marshall! Σαφώς μεγαλύτερος από την εποχή του, δόξασε την Ελλάδα σε μια εποχή που τόσο διψούσε το έθνος για διακρίσεις…
Πρώτα χρόνια



Ο Ευγένιος Μιχαήλ Αντωνιάδης γεννιέται την 1η Μαρτίου 1870 σε ελληνική συνοικία της Κωνσταντινούπολης. Για τα παιδικά του χρόνια δεν είναι και πολλά γνωστά και ό,τι ξέρουμε έχει να κάνει με τη διαχρονική του αγάπη, την αστρονομία. Την ώρα που τελειώνει λοιπόν το σχολείο και σπουδάζει αρχιτεκτονική, μιας και ήταν έμφυτο ταλέντο στο σχέδιο, κάνει τις πρώτες του μεγάλες αστρονομικές παρατηρήσεις!

Μόλις στα 18 του (1888), αποτυπώνει με εντυπωσιακό τρόπο στο χαρτί διάφορα χαρακτηριστικά των ουρανίων αντικειμένων με το 7,5 εκατοστών τηλεσκόπιό του, το οποίο στρέφει στον ουρανό από το σπίτι του στην Πόλη. Σχολαστικός στην ακριβή απόδοση των πραγματικών δεδομένων, αποφεύγει να κάνει θεωρητικές υποθέσεις, κάτι που θα σφραγίσει την –ερασιτεχνική πάντα!- αστρονομική του σταδιοδρομία.

Οι πρώτοι του θρίαμβοι είναι αυτή η εξαιρετική επιδεξιότητα και αξεπέραστη λεπτότητα με την οποία αποδίδει τα παροδικά και φευγαλέα είδωλα των πλανητών σε χαρτί. «Η μοναδική μου φιλοδοξία είναι να υποστηρίζω την αλήθεια και να μην γράφω τίποτα υποθετικό, το οποίο μπορεί να ανατραπεί. Όταν νιώθουμε σίγουροι ότι η δουλειά μας θα παραμείνει και ότι οι αναπαραστάσεις των ουρανίων σωμάτων είναι ακριβείς και ότι ειλικρινά έχουμε αποδώσει τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, τότε μπορούμε να εγκαταλείψουμε αυτόν τον κόσμο με την ικανοποίηση ότι έχουμε επιτελέσει το καθήκον μας», εξομολογείται το 1913 σε επιστολή του στον αμερικανό αστρονόμο Έντουαρντ Έμερσον Μπάρναρντ.



Αυτά τα σχέδια θα τον κάνουν δεκτό το 1890 στη Βρετανική Αστρονομική Εταιρία και την επόμενη χρονιά στη γαλλική αντίστοιχη. Με τις πρώτες αστρονομικές καταγραφές στο τσεπάκι του, αποκτά το 1892 ένα μεγαλύτερο διοπτρικό τηλεσκόπιο και αναλαμβάνει το έργο να μελετήσει τον Κόκκινο Πλανήτη, ως μέλος της ερευνητικής ομάδας του Άρη της Βρετανικής Αστρονομικής Εταιρίας.

Το 1893 η ερασιτεχνική αυτή αυθεντία της αστρονομίας θα μπει στο στόχαστρο του σπουδαίου εκλαϊκευτή των αστρονομικών φαινομένων και κορυφαίου πλανητικού αστρονόμου Camille Flammarion, ο οποίος τον καλεί στη Γαλλία στο ιδιωτικό του αστεροσκοπείο ώστε να μπορέσει να εργαστεί σε ακόμα μεγαλύτερο τηλεσκόπιο.

Ασταμάτητος πραγματικά ο νεαρός Αντωνιάδης, εκλέγεται στο διοικητικό συμβούλιο της Γαλλικής Αστρονομικής Εταιρίας και το 1896 γίνεται διευθυντής του Τμήματος του Άρη της Βρετανικής Εταιρίας.
Πλανητικές μάχες και δόξα



Όταν η Βρετανική Αστρονομική Εταιρία δημοσιεύει το 1898 τον πρώτο πλήρη τόμο με τις παρατηρήσεις της επιφάνειας του Άρη, ο Αντωνιάδης έχει τη μεγαλύτερη συνεισφορά με 53 δικά του σχέδια! Μέχρι το 1917 που θα παραιτηθεί από διευθυντής του Τμήματος του Άρη της Βρετανικής Εταιρίας και θα εκλεγεί μόνιμο μέλος της Bασιλικής Aστρονομικής Eταιρίας, θα έχει εκδώσει 10 συνολικά τόμους σχεδίων και παρατηρήσεων.

Η στροφή του αιώνα θα του φέρει ωστόσο μεγάλες αλλαγές στη ζωή του. Τον Ιούνιο του 1902 παντρεύεται την Κατερίνα Σεβαστοπούλου, η οποία θα γίνει κι αυτή μέλος της Βρετανικής Αστρονομικής Εταιρίας, και αρχίζει τις πρώτες μάχες με την αστρονομική κοινότητα για τις ανωμαλίες του Κόκκινου Πλανήτη. Τη σφοδρότερη αντιπαράθεση θα την έχει με τον ίδιο τον «αγαπητό δάσκαλο», όπως τον αποκαλεί διαχρονικά, Flammarion: ο Αντωνιάδης παραιτείται από το αστεροσκοπείο του μέντορά του και ο τελευταίος φροντίζει να τον διαγράψουν από τη Γαλλική Αστρονομική Εταιρία!

Ο λόγος ήταν τα περιβόητα «κανάλια» του Άρη, τα οποία θεωρούσαν οι μεγάλοι αστρονόμοι της εποχής πως ήταν τεράστια αρδευτικά έργα, δουλειά πιθανότατα ενός μεγάλου πολιτισμού που έχει αναπτυχθεί στον Κόκκινο Πλανήτη! Ακόμα και ο σπουδαίος Percival Lowell είχε καταλήξει σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ακολουθώντας τις απόψεις του Ιταλού Schiaparelli, που οδηγούσε την αστρονομική σκέψη.

Ο Αντωνιάδης διαφωνεί κάθετα μαζί τους και θα βαλθεί να τους αποδείξει πως κάνουν λάθος. Τι κι αν είναι τα μεγαλύτερα ονόματα της παγκόσμιας αστρονομικής κοινότητας; Προβληματισμένος με τη μορφή του δαιδαλώδους συστήματος των «καναλιών», ανακαλύπτει πως η γεωμετρία τους δεν είναι τίποτα άλλο παρά η ψευδαίσθηση που δημιουργούν τα μικρής ανάλυσης τηλεσκόπια στο κουρασμένο μάτι!



Με βάση το αρχειακό του υλικό, αποτελούμενο από 15 τόμους -γραμμένοι στα ελληνικά και τα γαλλικά- και 2.000 σχέδια αστρονομικών αντικειμένων, ο Αντωνιάδης παίρνει μέρος σε πολλές ακόμα αστρονομικές μάχες του καιρού, όπως στη διαμάχη που προκαλεί η δομή του δακτυλίου του Κρόνου, αλλά και οι ανωμαλίες της επιφάνειας του Δία.

Έχοντας παραιτηθεί από τα καθήκοντά του το 1902, εξαφανίζεται από τη δημόσια σφαίρα μέχρι το 1909. Στη σκοτεινή αυτή περίοδο της ζωής του επιστρέφει στην Κωνσταντινούπολη και ασχολείται συστηματικά με το σκάκι! Αλλά και με την Αγία Σοφία, για την οποία εκδίδει το μνημειώδες τρίτομο έργο του. Με έγγραφη άδεια από τον ίδιο τον σουλτάνο Αμπντούλ Χαμίτ Β’, ο Αντωνιάδης αποτυπώνει τον καθεδρικό ναό της Αγια-Σοφιάς σε περισσότερες από χίλιες φωτογραφίες και άλλα τόσα σχέδια και υδατογραφίες. Το σχετικό πόνημά του «Έκφρασις της Αγίας Σοφίας» εκδίδεται το 1907 από τη Βιβλιοθήκη Μαρασλή και παραμένει ισάξιο της λοιπής επιστημονικής του προσφοράς.

Το 1907 ισοβαθμεί όπως είπαμε στην πρώτη θέση του πρωταθλήματος σκακιού των Παρισίων με τον φημισμένο σκακιστή Frank Marshall σημειώνοντας έξι νίκες και μία ήττα. Όσο για τη μεταξύ τους αναμέτρηση, από τις τρεις παρτίδες ο Marshall κερδίζει τη μία και οι υπόλοιπες λήγουν ισόπαλες. Ο Αντωνιάδης δηλώνει ότι όλα όσα γνωρίζει για το σκάκι τα έμαθε μελετώντας απλώς τις κινήσεις των πρωταθλητών.

Το 1909 επιστρέφει στο αστεροσκοπείο του Flammarion και τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς ο διευθυντής του Αστεροσκοπείου της Meudun θέτει στη διάθεσή του το μεγάλο διοπτρικό τηλεσκόπιό του. Ο Αντωνιάδης δουλεύει πυρετωδώς μέρα και νύχτα και σε δημοσίευσή του στο περιοδικό της Βρετανικής Αστρονομικής Εταιρίας σημειώνει πως δεν παρατηρεί κανένα σημάδι που να εμφανίζει γεωμετρική υφή και πως όλα τα επιφανειακά χαρακτηριστικά του πλανήτη φαίνονται απολύτως φυσικά και λογικά.

Οι αστρονόμοι δεν πείθονται και του ασκούν κριτική για την ερασιτεχνική του φύση! Αυτός απαντά σχεδιάζοντας με μοναδική μαεστρία έγχρωμα σκίτσα του Άρη και αποδίδει τη μεταβολή του χρώματος του πλανήτη στις καιρικές μεταβολές (ακόμα και για αμμοθύελλες μίλησε που θα πιστοποιούσε πολύ αργότερα η NASA). Την ίδια εποχή (1909), αφήνει παγκόσμια κληρονομιά την αναλυτική κλίμακά του για την κατάσταση της ατμόσφαιρας (seeing), που φέρει πλέον το όνομά του.

Είναι η παραγωγικότερη αστρονομικά περίοδός του, στην οποία παρατηρεί τον κομήτη του Halley (1910), ηλιακές εκλείψεις και άλλα πολλά, αφήνοντας μεγάλες συνεισφορές στη μελέτη του ουρανού.

Στα χρόνια του Α’ Παγκοσμίου, με το Αστεροσκοπείο της Meudon να παραμένει κλειστό, ο Αντωνιάδης ασχολείται με την ανάλυση παλιότερων παρατηρήσεών του και δημοσιεύει τις πληρέστερες και ακριβέστερες αναφορές για τον πλανήτη Άρη! Τον Σεπτέμβριο του 1917 παραιτείται από τη Βρετανική Αστρονομική Εταιρία, έχοντας εκδώσει μέχρι τότε έναν εντυπωσιακότατο όγκο δουλειάς. Το τηλεσκόπιό του θα το στρέψει ξανά στον Άρη το 1924, δημοσιεύοντας αστρονομικές εργασίες στις μεγαλύτερες επιστημονικές επιθεωρήσεις μέχρι τον θάνατό του.

Παρά το γεγονός ότι είναι αστρονόμος πλήρους απασχόλησης, επειδή ακριβώς δεν πήρε ποτέ αμοιβή από το Αστεροσκοπείο της Meudon (παρά τις δεκαετίες που πέρασε εκεί) διατήρησε το καθεστώς του ερασιτέχνη αστρονόμου. Του μεγαλύτερου όμως ερασιτέχνη αστρονόμου όλων των εποχών!

Η παθιασμένη συζήτηση για τις τεχνητές διώρυγες του Άρη δεν έχει ακόμα κοπάσει και αυτή την εποχή ο Αντωνιάδης επιδίδεται σε σφοδρές πολεμικές με τους επαγγελματίες συναδέλφους του. Τους κατηγορεί για μυθοπλασίες και παρατηρεί πικρόχολα πως αυτά που λένε δεν είναι επιστήμη και, όπως θα αποδεικνυόταν, είχε ολότελα δίκιο.



Την ώρα που συνεχίζει την έρευνα του Άρη, αφήνει εμβληματικές συνεισφορές στην παρατήρηση της Αφροδίτης, του Κρόνου, του Δία (και ειδικά του δορυφόρου του Γανυμήδη), της Σελήνης και του Ουρανού. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1930, ο Αντωνιάδης φαίνεται να πείθει τους αστρονόμους της Ευρώπης για τις απόψεις του αναφορικά με τον Κόκκινο Πλανήτη, στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού συνεχίζουν ωστόσο να παραμένουν ένθερμοι υποστηρικτές του εξωγήινου πολιτισμού που έφτιαξε τα κανάλια.

Τα περιοδικά της Γαλλικής και της Βρετανικής Αστρονομικής Εταιρίας φιλοξενούν μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1930 δεκάδες άρθρα και μελέτες του και ο ίδιος φαίνεται ασταμάτητος παρά την προχωρημένη πια ηλικία και την καταπονημένη υγεία του…
Τελευταία χρόνια

Το μόνο που θα τον ανακόψει θα είναι η ναζιστική κατοχή του Παρισιού το 1940, η οποία θα περιορίσει δραματικά τις δημοσιεύσεις του 70χρονου Αντωνιάδη. Ο οποίος δεν κάθεται φυσικά στα αυγά του και παρά την απαγόρευση κυκλοφορίας που έχει επιβάλει ο κατακτητής κατά τις νυκτερινές ώρες, ο Αντωνιάδης συνεχίζει να βγαίνει τα βράδια για να παρατηρεί τον ουρανό!

Μέχρι τότε είναι φυσικά ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα της αστρονομικής κοινότητας και έχει τόσα και τόσα βραβεία να το αποδεικνύουν. Βραβευμένος από τη Γαλλική Αστρονομική Εταιρία, τη Γαλλική Ακαδημία Επιστημών και μια σειρά ακόμα από θεσμούς και ενώσεις, το 1927 τιμήθηκε και με τον Σταυρό του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής για την αστρονομική του δουλειά και τις υπηρεσίες του στη Γαλλία.



Έτσι θα περάσει τα τελευταία του χρόνια, μιας και θα πεθάνει έξι μήνες μετά τη συνθηκολόγηση των Γερμανών και την απελευθέρωση της Γαλλίας. Όταν άφησε την τελευταία του πνοή στις 10 Φεβρουαρίου 1944 σε παρισινό νοσοκομείο με τη σύζυγό του μονίμως στο πλευρό του (δεν απέκτησαν παιδιά), ο γαλλικός λαός τον ήξερε πια καλά από τις ραδιοφωνικές εκπομπές αστρονομικού περιεχομένου που έκανε στα παρισινά ερτζιανά!

Στην κηδεία του που τελέστηκε σε ορθόδοξη εκκλησία των Παρισίων, ήταν παρούσα σύσσωμη η ευρωπαϊκή αστρονομική κοινότητα για το ύστατο χαίρε στον καταξιωμένο -αν και ερασιτέχνη!- αστρονόμο. Όλοι μνημόνευαν τις λυσσαλέες μάχες του με τις αυθεντίες Giovanni Schiaparelli και Percival Lowell και μιλούσαν για τις εμφατικές νίκες του μεγάλου Έλληνα κόντρα στο επιστημονικό κατεστημένο, αποχαιρετώντας τον ως τον κορυφαίο στον καιρό του παρατηρητή του ουρανού…
ΠΗΓΗ: Παράπονα Ρόδου

Οδήγηση .....

Tι πρέπει να προσέχουμε όταν οδηγούμε

 σε δρόμους με βροχή 

 

 

 

Από τα πρωτοβρόχια έως και τις καταιγίδες των τελευταίων ημερών, η οδήγηση σε συνθήκες μειωμένης πρόσφυσης και ορατότητας έχει τα δικά της, πολύ σημαντικά «μυστικά». Στην ουσία, είναι οι πρακτικές που εξασφαλίζουν την επιβίωση του οδηγού και του αυτοκινήτου σε ένα περιβάλλον πολύ εχθρικό για κάθε όχημα.

Αυτές δεν αφορούν κάποιες εξαιρετικές ικανότητες οδήγησης. Αντίθετα, έχουν να κάνουν με απλές συνήθειες που όλοι μπορούμε να εφαρμόσουμε. Το μεγαλύτερο μυστικό, είναι ότι αυτές μπορούν να σταθούν σωτήριες τόσο για τη ζωή μας, όσο και για την περιουσία μας. Τι κάνουμε λοιπόν:

1. Ελέγχουμε την πίεση των ελαστικών μας και το πάχος του πέλματος που πρέπει να είναι άνω των 4 χιλιοστών. Αλλιώς, σπίτι ή στο βουλκανιζατέρ.

2. Φώτα σωστά ρυθμισμένα, υαλοκαθαριστήρες σε καλή κατάσταση και υγρό πλύσης του παρμπρίζ σε πληρότητα απαραίτητα.

3. Φροντίζουμε όλα τα τζάμια του αυτοκινήτου να είναι καθαρά και στο εσωτερικό τους μέρος.

4. Για την άμεση αντιμετώπιση της υγρασίας και το θάμπωμα των γυάλινων επιφανειών, χρησιμοποιούμε απαραιτήτως το air condition. Ναι, ακόμα και όταν έχουμε επιλέξει το ζεστό αέρα.

5. Οδηγούμε σαν να μεταφέρουμε αυγά. Ήπιες επιταχύνσεις, επιβραδύνσεις και σταδιακή αλλαγή της κινητικής κατάστασης του αυτοκινήτου μας επιτρέπουν τον πλήρη έλεγχο και αποτρέπουν απώλεια πρόσφυσης.

6. Αποφεύγουμε το πέρασμα από συσσωρευμένα νερά. Αν πρέπει να περάσουμε, ελέγχουμε να μην υπερβαίνουν το ύψος του χαμηλότερου σημείου του αμαξώματος και η ταχύτητα πρέπει να είναι πολύ χαμηλή. Κάτω από τα νερά μπορεί να κρύβονται λακούβες, εντελώς κατεστραμμένο οδόστρωμα ή εμπόδια.

7. Αν η νεροποντή είναι εξαιρετικά ισχυρή και κινείστε σε αυτοκινητόδρομο, θα παρατηρήσετε ότι μετά βίας βλέπετε τα εμπρός αυτοκίνητα, κυρίως λόγω του σπρέι νερού που δημιουργούν τα ελαστικά. Σε αυτή την περίπτωση ανάψτε το πίσω φως ομίχλης για να είστε ευκολότερα ορατοί. Σβήστε το όμως αμέσως μόλις αποκατασταθεί η ορατότητα, διότι ειδικά στο βρεγμένο οδόστρωμα, δημιουργεί έντονη αντανάκλαση.

8. Μην ανάβετε τους εμπρός προβολείς ομίχλης αν δεν υπάρχει ομίχλη. Η αντανάκλασή τους στο βρεγμένο οδόστρωμα, είναι πολύ ενοχλητική.

9. Μην προσπαθήσετε ποτέ να περάσετε από σημεία όπου το νερό διασχίζει με ορμή κάθετα το οδόστρωμα. Καλύτερα γυρίστε πίσω ή μείνετε σε ασφαλές σημείο στο αυτοκίνητο.

10. Έχετε την προσοχή σας στραμμένη 100% στην οδήγηση. Όταν η πρόσφυση και η ορατότητα είναι μειωμένες, απαιτούνται η απόλυτη εγρήγορση και η σωστή κρίση του οδηγού. Αφήστε το κινητό τηλέφωνο στην άκρη μόνο για περίπτωση ανάγκης και τις συζητήσεις με τους συνεπιβάτες σας για άλλη ώρα.

Πηγή: gazzetta.gr

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://parapona-rodou.blogspot.gr

Λευτέρης Τσουκαλάς.

Καθηγητής πυρηνικής μηχανικής Λ.Τσουκαλάς: «Η Ελλάδα έχει κοιτάσματα ορυκτού ουρανίου για τα επόμενα 3.000 χρόνια»

Ένας από τους κορυφαίους Πυρηνικούς Μηχανικούς στον κόσμο είναι ο Ηλείος καθηγητής Λευτέρης Τσουκαλάς. Ενώ μεγάλωσε στην Ελλάδα, το ταλέντο του, αναγνωρίστηκε στην Αμερική, όπου και αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο. Είναι από τους ανθρώπους που πιστεύει ακράδαντα ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να υπερνικήσει την οικονομική κρίση, αν έκανε επενδύσεις στον τομέα της πυρηνικής ενέργειας.

Ο Λευτέρης Τσουκαλάς μίλησε αποκλειστικά στην «ΠΡΩΤΗ» για την ιδιαίτερη πατρίδα του, την Γαστούνη, αλλά και για το πώς μπόρεσε να κάνει τα όνειρα του πραγματικότητα. «Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Γαστούνη και μετά τις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου φοίτησα στο τότε Πρακτικό Γυμνάσιο Αμαλιάδος (σήμερα θα το αποκαλούσαμε Λύκειο). Η Γαστούνη λοιπόν είναι η ιδιαίτερη πατρίδα μου και η Ηλεία, με την μοναδική της ιστορία, την ιερότητα του χώρου, την απεραντοσύνη των παραλιών της, την ζωντάνια του κάμπου της αλλά και την καλοσύνη και την ανθρωπιά των συμπατριωτών μας, είναι για μένα το νόστιμον ήμαρ».

Ο Λευτέρης Τσουκαλάς έζησε με λίγα υλικά αγαθά αλλά τα όνειρα δεν σταμάτησαν ποτέ. Για τα όνειρα του αυτά αγωνίστηκε με πάθος και κατάφερε να κατακτήσει τους στόχους του «Τα όνειρά μας πλάθονται από τα υλικά της ψυχής, την επιθυμία, την φαντασία, τα συναισθήματα. Ο κόσμος που μεγάλωσα, η Ηλεία του 60 του 70, ήταν φτωχός σε υλικά αγαθά αλλά πλούσιος σε υλικό ονείρων. Μας έμαθε να ονειρευόμαστε έντονα και να αγωνιζόμαστε για την πραγμάτωση των ονείρων μας. Πρόκειται για όνειρα που τροφοδοτούσε το σχολείο, η παράδοση, η ιστορία, οι κοινές αξίες, αλλά και ο μύθος και η τέχνη. Όνειρα που τα συνόδευε μια αίσθηση κοινωνικής και εθνικής αποστολής. Τέτοια όνειρα έχουν τεράστιες δυνατότητες υλοποίησης».

Πυρηνική Μηχανική

Πριν από περίπου δύο χρόνια ο κ. Τσουκαλάς είχε βρεθεί στην Γαστούνη όπου είχε αναπτύξει το θέμα «Η Ενεργειακή ανάπτυξη της Ελλάδας ως διέξοδος από την κρίση». Ο Καθηγητής είχε επισημάνει ότι από το 2009 και μετά η Ελλάδα ταλανίζεται από μία εισαγόμενη οικονομική κρίση άνευ προηγουμένου και φαινομενικά χωρίς τέλος.

«Παρότι τα διεθνή οικονομικά δεδομένα δείχνουν παγκόσμια έξοδο από την κρίση, η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να συμμετάσχει επιτυχώς στον επερχόμενο μεγάκυκλο της παγκόσμιας και ευρωπαϊκής οικονομίας με υψηλή ανεργία και επιχειρώντας να ρίξει το κόστος παραγωγής με μείωση μισθών. Πρέπει να αντιμετωπίσει τα θέματα κόστους ενέργειας. Χρειάζεται φθηνή ενέργεια, που θα επιτρέψει την ύπαρξη ανταγωνιστικότητας χωρίς να συνθλίβονται οι μισθοί στο βωμό της παραγωγικότητας. Η επιστημονική ανάλυση των δεδομένων της κρίσης αποδεικνύει ότι η μείωση του κόστους ενέργειας αποτελεί στοιχείο εκ των ων ουκ άνευ για την επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας» είχε επισημάνει μεταξύ άλλων.

Ο ίδιος υπογράμμισε και τα εξής: «Η χώρα μας τα επόμενα δέκα χρόνια πρέπει να επικεντρωθεί στο λιγνίτη, στην ανάπτυξη δικτύων και εγχώριων πηγών, στην αντιμετώπιση της ανεργίας μέσω έργων υποδομών, στην προετοιμασία υποδοχής πυρηνικών σταθμών παραγωγής ισχύος και στην υλοποίηση ενός μακρόπνοου ενεργειακού σχεδιασμού που να βελτιώνει την ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής οικονομίας και να κατοχυρώνει τη θέση της χώρας ως πυλώνα σταθερότητας, προόδου και ευημερίας».

Μιλώντας για την επιστήμη του, καθώς λίγοι είναι εκείνοι οι οποίοι γνωρίζουν για την πυρηνική μηχανική, ο Λ. Τσουκαλάς τόνισε: «Η επιστήμη μου αφορά στην τεχνολογική αξιοποίηση της διερεύνησης της ύλης, των μικρότερων της κομματιών, των ατόμων των πυρήνων αλλά και των υποατομικών και υποπυρηνικών σωματιδίων. Μια από τις εφαρμογές της αφορά στην παραγωγή τεραστίων μεγεθών υψηλής ποιότητας ενέργειας ικανών να τροφοδοτήσουν τις μελλοντικές ανάγκες των ανθρώπων. Για παράδειγμα, η Ελλάδα έχει κοιτάσματα ορυκτού ουρανίου που υπό κατάλληλες προϋποθέσεις θα μπορούσαν καλύψουν πλήρως τις ενεργειακές ανάγκες της χώρας για τα επόμενα τρεις χιλιάδες (3.000) χρόνια! Και ίσως φανούν χρήσιμα στο εγγύς μέλλον όταν η χώρα μας αποφασίσει να δημιουργήσει μια νέα ενεργειακή βιομηχανία με στόχο να τροφοδοτήσει μια ανταγωνιστική και ευημερούσα οικονομία, τεχνικά ικανή να διεκδικεί με ασφάλεια και δικαιοσύνη ένα πολύ μεγαλύτερο μερίδιο από τον παγκόσμιο πλούτο».
ΠΗΓΗ: xorisorianews.gr

πηγή: http://www.pentapostagma.gr/      

Τέλη κυκλοφορίας

Πώς θα τα εκτυπώσετε τα τέλη κυκλοφορίας

Σε λειτουργία τέθηκε από χθες η ειδική εφαρμογή στο Taxisnet για την εκτύπωση των τελών κυκλοφορίας για το 2017.

Σε λειτουργία τέθηκε από χθες η ειδική εφαρμογή στο Taxisnet για την εκτύπωση των τελών κυκλοφορίας για το 2017.
Η διαδικασία είναι πάρα πολύ απλή,
Οι ιδιοκητες οχημάτων θα πρέπει να μεταβούν στην ηλεκτρονική διεύθυνση https://www1.gsis.gr/webtax2/telhkykl/year2012/telhkykl/index.jsp και στη συνέχεια να κάνουν κλικ στο πεδίο «ΕΙΣΟΔΟΣ».

Στη συνέχεια θα μεταφερθούν στην επόμενη σελίδα όπου θα πρέπει να γράψουν το ΑΦΜ τους, τον αριθμό κυκλοφορίας του οχήματος και να κάνουν κλικ στο πεδίο «Αναζήτηση».

Αν τα στοιχεία είναι σωστά τότε θα του εμφανιστεί στην οθόνη το μήνυμα «Επιτυχής αναζήτηση.

Το ΙΧ για το οποίο αναζητήσαμε πόσο θα πληρώσει σε τέλη κυκλοφορίας, ανήκει στην κατηγορία αυτών που έως και το 2015 είχαν μηδενικά τέλη αφού οι εκπομπές ρύπων ήταν μόλις 95 CO2.
Στη συνέχεια θα πρέπει να κάνει κλικ στο πεδίο «Εκτύπωση».

πηγή: http://www.pentapostagma.gr/

Ο Άγιος Ανδρέας (30 Νοεμβρίου)

Σταυρός Αγίου Ανδρέα: Η ιστορία του

---

Ο Άγιος Ανδρέας, πολιούχος της πόλης των Πατρών, είναι άμεσα συνδεδεμένος με την πόλη, αφού στον ομώνυμο Ιερό Ναό βρίσκεται ο τάφος, τα Ιερά Λείψανα του, η Τίμια Κάρα και ο Σταυρός πάνω στον οποίο μαρτύρησε.

Η ιστορία του Σταυρού του Αγίου, δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή στο ευρύ κοινό. Που φυλασσόταν μέχρι να μεταφερθεί μόνιμα στην Πάτρα, από τι υλικό ήταν κατασκευασμένος και αν ο Απόστολος Ανδρέας άφησε όντως την τελευταία του πνοή πάνω στο συγκεκριμένο Σταυρό.
Θεωρείται ένα πολύ σημαντικό κειμήλιο για όλον τον Χριστιανικό κόσμο.

Από την ημέρα της σταύρωσης του Αποστόλου έως και την εποχή της Φραγκοκρατίας όπου και αρπάχθηκε , ο Σταυρός βρισκόταν στην Πάτρα. Η εποχή εκείνη χαρακτηρίζεται σκοτεινή γιατί πολλά κειμήλια της Εκκλησίας αρπάχτηκαν και μεταφέρθηκαν στη Δύση. Ένα από αυτά ήταν δυστυχώς και ο Σταυρός του Αποστόλου Ανδρέα.
Σύμφωνα με τα αρχεία του Δουκάτου της Βουργουνδίας, ο Σταυρός αρχικά τοποθετήθηκε στη Μονή Weaume στη Μασσαλία, ενώ αργότερα μεταφέρθηκε στη Μονή του Αγίου Βίκτωρος της ίδιας πόλης.
Κατά τη Γαλλική Επανάσταση επιχείρησαν να κλέψουν τον Σταυρό πράγμα που τελικά δεν επιτεύχθηκε. Τα τμήματα του, διασώθηκαν και τοποθετήθηκαν σε θήκη σχήματος κανονικού Σταυρού.

Ο Σταυρός και πάλι στην Πάτρα

Στις 9 Οκτωβρίου 1979 ο τότε Μητροπολίτης Πατρών Νικόδημος συναντήθηκε με τον τότε πρόεδρο της Γαλλικής Ιεραρχίας και ολόκληρης της Ρωμαιοκαθολικής Ιεραρχίας της Δυτικής Ευρώπης, Καρδινάλιο και Roger Etchegaray στη Μασσαλία, για να συζητήσουν το θέμα της επιστροφής του Σταυρού στη Πάτρα.
Αφού έγιναν διαβουλεύσεις μεταξύ Ρωμαιοκαθολικών και Ορθοδόξων, ο Καρδινάλιος είπε στον Μητροπολίτη Πατρών «εφ όσον εκ Πατρών εκομίσθη ενταυθα ο Σταυρός, ανήκει εις Πάτρας».
Σύντομα άρχισαν οι επαφές και οι συζητήσεις των δυο πλευρών για την επιστροφή του Σταυρού στην Πάτρα.
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, ενημερώθηκαν για το θέμα .

Στις 18 Ιανουαρίου 1980 αεροπλάνο της πολεμικής αεροπορίας με την αντιπροσωπεία της Ιεράς Μητρόπολης Πατρών, αναχώρησε για τη Γαλλία για την παραλαβή και τη μεταφορά του Σταυρού στην Πάτρα.
Αφού μετέβησαν στη Μασσαλία, παραδόθηκε ο Σταυρός στην ελληνική αντιπροσωπεία, μέσω μιας «άτυπης» τελετής.
Την επόμενη μέρα 19 Ιανουαρίου , αφίχθη στο αεροδρόμιο του Άραξου το αεροπλάνο που μετέφερε το σταυρό, και τις δυο αντιπροσωπείες, των Ορθόδοξων και των Ρωμαιοκαθολικών, και στη συνέχεια και έγινε η επίσημη υποδοχή.

Όσον αφορά το είδος του ξύλου του Σταυρού, υπάρχουν διαφορετικές αναφορές. Ο Ιππόλυτος Ρώμης αναφέρει για ξύλο ελιάς, ο Επιφάνιος μιλάει για σταυρό χωρίς να προσδιορίσει το ξύλο, ο Αρσένιος Κέρκυρας αναφέρεται σε ένα φυτό το οποίο δεν προσδιορίζει, ενώ ο ιστορικός Στέφανος Θωμόπουλος μιλά επίσης για δέντρο ελιάς.
Σε μελέτες που έχουν γίνει πάντως έχει αποδειχθεί πως πρόκειται πράγματι για ξύλο ελιάς και χρονολογείται στον πρώτο αιώνα.

Για τον τρόπο σταύρωσης δεν υπάρχει ομοφωνία. Υπάρχουν αναφορές περί «προσηλώσεως» και όχι περί «προσδέσεως». Στο δεξί πέλμα του Αγίου Ανδρέα, υπάρχει ουλή από το καρφί το οποίο καρφώθηκε στο ξύλο πάνω στο οποίο πέθανε.

Οι υμνογράφοι της Εκκλησίας μιλούν για «προσήλωσιν επί Σταυρού» ενώ παλαιοχριστιανικά έγγραφα μιλούν περί «πρόσδέσεως του Αποστόλου επι του Σταυρού»

Το σχήμα του Σταυρού

Υπάρχουν διαφορετικές απόψεις όσον αφορά το σχήμα του Σταυρού. Αγιογραφίες και φορητές εικόνες σε Ναούς, απεικονίζουν τον Απόστολο Ανδρέα πάνω στο Σταυρό με κάθετα τα δύο ξύλα του ενώ άλλες τον απεικονίζουν πάνω στο σταυρό με το κεφάλι προς τα κάτω.

Ωστόσο η επικρατέστερη άποψη είναι εκείνη που λέει ότι ο Σταυρός ήταν σε σχήμα Χ.Η άποψη αυτή είναι τόσο διαδεδομένη έτσι ώστε συνηθίζεται πλέον τους Σταυρούς σε σχήμα Χ να τους χαρακτηρίζουν ως «Σταυρός του Αποστόλου Ανδρέου».

Κατά τη μεταφορά του στην Πάτρα, το 1980, ήταν τοποθετημένος σε θήκη σχήματος κανονικού Σταυρού αλλά αντικαταστάθηκε από μεγαλύτερη και πιο επιβλητική θήκη, αυτή τη φορά σε σχήμα Χ.

Χαρακτηριστικό της δυναμικής του Σταυρού του Αγίου Ανδρέα είναι το γεγονός πως το Χ, από το σχήμα του είναι το σύμβολο του Πολεμικού Ναυτικού της Ρωσίας το οποίο έχει τον Απόστολο Ανδρέα προστάτη του.

ΠΗΓΗ: http://www.vimaorthodoxias.gr/