Χταποδοκεφτέδες

Χταποδοκεφτέδες

                                                      Συστατικά

·        Mισό μικρό χταπόδι ή 2-3 κουκούλες χταποδιού (500 γρ.)

·        2 φύλλα δάφνης

·        1 κ.σ. πιπέρι κόκκους

·        2 κ.σ. βαλσάμικο ξύδι

·        διάφορα μυρωδικά (άνηθο, δυόσμο, βασιλικό)

·        1 κρεμμύδι μεγάλο φρέσκο, κομμένο σε λεπτές φέτες

·        ξύσμα από 3 λάιμ

·        χυμό από 1 λάιμ

·        1 κ.σ. ελαιόλαδο

·        φρυγανιά τριμμένη (50 γρ. περίπου)

·        1 αυγό (ελαφρά χτυπημένο)

·        2 κ.σ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του

·        πιπέρι

·        αλάτι

                                                            Για τη σάλτσα

·        2 κ.σ. ταχίνι

·        3 κ.σ. νερό

·        αλάτι

·        πιπέρι

·        χυμό από ½ λεμόνι

1 ώρα και 15 λεπτά

Χρόνος Εκτέλεσης

16-17

Μερίδα/ες

1

Βαθμός Δυσκολίας

                                             Μέθοδος Εκτέλεσης

·        Αρχικά, αφαιρούμε το στόμα και τα μάτια του χταποδιού.

·        Ρίχνουμε το χταπόδι σε μία κατσαρόλα με κόκκους πιπέρι, φύλλα δάφνης και ξύδι.

·        Σκεπάζουμε την κατσαρόλα με μία μεμβράνη και σιγοβράζουμε για 30 λεπτά με 1 ώρα ανάλογα το πόσο τραγανό θέλουμε το χταπόδι μας.

·        Μόλις βράσουμε, αφαιρούμε τους κόκκους πιπεριού που μπορεί να έχουν κολλήσει πάνω στο χταπόδι και το χοντροκόβουμε.

·        Ρίχνουμε το χταπόδι σ’ένα μπολ και προσθέτουμε τα αρωματικά μας (δυόσμο, άνηθο, βασιλικό). Ψιλοκόβουμε και το φρέσκο κρεμμύδι και προσθέτουμε ξύσμα από 3 λάιμ και χυμό από 1. Ανακατεύουμε.

·        Ρίχνουμε τη φρυγανιά, το αυγό και το αλεύρι που φουσκώνει μόνο του.

·        Ρίχνουμε πιπέρι, αλάτι και 1 κ.σ. ελαιόλαδο και ανακατεύουμε.

·        Στη συνέχεια, βάζουμε ένα τηγάνι στη φωτιά να κάψει καλά.

·        Ρίχνουμε αλεύρι σ’ένα ταψί και φτιάχνουμε μικρά στρογγυλά κεφτεδάκια με το μείγμα χταποδιού. Τα τοποθετούμε μέσα στο ταψί, πάνω στο αλεύρι.

·        Ρίχνουμε λίγο ελαιόλαδο σ’ένα τηγάνι για να σοτάρουμε τα κεφτεδάκια.

·        Αφού τα σοτάρουμε, τα βάζουμε σ’ένα ταψί και ψήνουμε για 10 λεπτά σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς.

                                                   Για τη σάλτσα

·        Ρίχνουμε 2 κ.σ. ταχίνι σ’ενα μπολάκι. Προσθέτουμε 3 κ.σ. νερό και αραιώνουμε καλά.

·        Ρίχνουμε αλάτι, πιπέρι και χυμό από ½ λεμόνι

·        Σερβίρουμε.

Tip

Mπορείτε να τους κρατήσετε στην κατάψυξη παναρισμένους μόνο για 1 μήνα.

Πηγή: akispetretzikis.com

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://www.diakonima.gr/

Το αηδόνι του Αγίου Όρους,

 Ιερομόναχος Παντελεήμων Κάρτσωνας 

(1936 – 12 Ιανουαρίου 1992)

                     Γέροντας Μωυσής Αγιορείτης (†)

Ιερομόναχος Παντελεήμων Αγιαννανίτης, με καθαρό βλέμμα, όλα ευγένεια και σεβασμό.

Ο αξιομνημόνευτος Γέροντας Παντελεήμων γεννήθηκε την ήμερα της εορτής της Υπαπαντής στην πόλη των Πατρών το έτος 1936. Μόλις 15 ετών ήλθε στο Άγιον Όρος, για να μάθει την τέχνη της αγιογραφίας, στην Καλύβη του Αγίου Γεωργίου των Καρτσωναίων στη σκή­τη της Αγίας Θεοπρομήτορος Άννης. Μετά τριετία δοκιμής εκάρη μονα­χός από τον Γέροντα Γαβριήλ (+1956), που μόναζε με τους αδελφούς του Χρυσόστομο (+1941) και Σεραφείμ (+1966).

Το 1960 χειροτονήθηκε διάκονος και το 1965 πρεσβύτερος από τον μητροπολίτη Μιλητουπόλεως Ναθαναήλ (+1978). Διεκρίθη ως άριστος ιεροψάλτης. Έψελνε πάντοτε ευλαβικά και κατανυκτικά. Πολλούς βοή­θησε να μάθουν τη βυζαντινή μουσική. Επίσης ήταν καλός αγιογράφος και καλλιγράφος. Γηροκόμησε τέσσερις Γέροντες της Καλύβης του κι έλαβε πλούσιες ευχές και ευλογίες. Έτσι απόκτησε εμπειρία και γνώ­ση από την πολύχρονη υπακοή του και μπορούσε κατόπιν να συνδράμει στις ανάγκες των προβληματισμένων και ταλαιπωρημένων από λογι­σμούς αδελφών. Ως πνευματικός πατέρας βοήθησε πολλούς πολύ. Η επικοινωνία μαζί του έδινε χαρά και ειρήνη. Τον θυμόμαστε πάντοτε σοβαρό μ’ ένα γλυκύ πρόσωπο, καθάριο βλέμμα, όλο ευγένεια και σε­βασμό, λιγομίλητο και γλυκομίλητο, ν’ αγρυπνεί, να ψάλλει πρόθυμα και πρόσχαρα.

Τους συνομιλητές του δεν τους πίεζε να καταλάβουν κάτι. Προσευχόταν μυστικά, θερμά και ταπεινά να φωτισθούν και να κατανοήσουν την αιτία του προβλήματός τους. Απόφευγε συστηματικά την αυτοπροβολή. Στην εξομολόγηση έκλαιε με τον μετανοούντα. Συχνά έστελνε όσους του ζητούσαν να εξομολογηθούν σε άλλους πιο έμπειρους Πνευματικούς. Όσοι τον αδικούσαν τους συγχωρούσε. Όσοι τον συκοφαντούσαν δεν θύμωνε μαζί τους. Τις πικρίες του τις υπόμενε με προσευχή, ελπίδα και εμπιστοσύνη στον Θεό.

Ο παπα-Χρυσόστομος, της συνοδείας των Καρτσωναίων, λέγει, περί αυτού: «Ήτο ένας ήρεμος άνθρωπος. Στα 27 του χρόνια που ήμασταν μαζί. δεν τον είδα ποτέ να έχει θυμώσει. Στενοχωρημένο τον είχα ιδεί, αλλά θυμωμένο ποτέ. Ποτέ δεν κατέκρινε, δεν κακολόγησε, δεν ωμίλησε με κακία και σκαιότητα, με διάθεση εκδικήσεως προς κάποιον άλλον. Αυτή την γαλήνη και την ψυχική αταραξία την είχε βαθειά μέσα του σαν καρπό της μοναχικής του ασκήσεως και αρετής … Την αρετή που ήθελε να σου επιστήση την προσοχή για ν’ αγωνισθής να την αποκτήσης δεν την εδίδασκε αδιάφορα, αλλά με πόνο και αγάπη, ακόμη και με δάκρυα. Τα λόγια του δεν ήταν λόγια του γραφείου κάποιου δασκάλου που κατέληγαν σε φαιδρά ανέκδοτα, αλλά πατερικά λόγια, γεμάτα ζωντάνια, ευλάβεια, θεϊκή δύναμη και πατερική σοφία».

Έργο ζωής υπήρξε η ανοικοδόμηση του ναού του Αγίου Γεωργίου και της Καλύβης σ’ ένα τόπο δύσκολο, αλλά με πανοραμική θέα, ένα μπαλκόνι τ’ ουρανού. Μόλις τελείωσε το πολύμοχθο και πολυδάπανο έργο του ο φιλάγιος Γέροντας, τέλειωσε και τον βίο του. Ανεπαύθη ο πράος και γλυκύς αυτός Γέροντας στις 12.1.1992. Ο ιατρός ιερομόναχος Δημήτριος Γρηγοριάτης έλεγε: «Με τόση αταραξία και βαθειά ειρήνη δέχθηκε το κάλεσμα του Θεού για την ανάβασή του από τα επίκηρα του βίου προς τα άφθαρτα και αιώνια αγαθά, ώστε ενόμιζε κανείς ότι άλλος θα είναι ο ασθενής και ο υποψήφιος για τις αιώνιες μονές και όχι αυτός». Την επομένη έγινε η εξόδιος ακολουθία του στο Κυριακό της σκήτης που επί 40 χρόνια έψαλλε, με την παρουσία τεσσάρων επισκόπων, πέντε Αγιορειτών ηγουμένων και όλης της Αγιαννανίτικης Αδελφότητος. Τώρα θα ψάλλει ευφραινόμενος στον ουρανό, ευχόμενος για την εκλεκτή συνοδεία του. Κατά την Ιερά Αποκάλυψη: «Μακάριοι οι αποθνήσκοντες εν Κυρίω, ίνα αναπαύσωνται εκ των κόπων αυτών». Όντως μακάριοι, όντως αναπαυμένοι και όντως ευλογημένοι.

Πηγές – Βιβλιογραφία

Χερουβείμ Αγιαννανίτου ιερομ., Σύγχρονες μορφές του Άθω, Ιερομόναχος Παντελεήμων Κάρτσωνας (1936-1992), Παράδοση 2/1992, σσ. 239-242. Δαμασκηνού Γρηγοριάτου μοναχού, Ιερομόναχος Παντελεήμων Αγιαννανίτης, πρωτοψάλτης του Αγίου Όρους, Καλύβη Αγίου Γεωργίου (1935-1992), Ορθόδοξη Μαρτυρία 84/2008, σσ. 42- 47, 85/2008, σσ. 40-45.

Πηγή: Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό, τ. Γ΄, εκδ. Μυγδονία σ. 1325-1327.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://www.pemptousia.gr/

Η σκανταλόπετρα (ή καμπανελόπετρα)

Στάθης Χατζής, ο παράτολμος δύτης από την Σύμη που βούτηξε με μιά αναπνοή σε βάθος 88 μέτρων για να πιάσει μια άγκυρα... ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΣΚΑΝΤΑΛΟΠΕΤΡΑ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕ Διεθνείς αγώνες ελεύθερης κατάδυσης με σκανταλόπετρα (ή καμπανελόπετρα όπως επίσης λέγεται) θα διεξαχθούν από τις 16 έως τις 19 Ιουλίου στην Κάρπαθο. Στους αγώνες πρόκειται να πάρουν μέρος αρκετοί Έλληνες και ξένοι αθλητές και αναμένεται μάλιστα να υπάρξει ιδιαίτερη προσπάθεια για να σπάσουν τα ρεκόρ κατάδυσης που υπάρχουν. Η διοργάνωση στηρίζεται από το δήμο Καρπάθου και οι αγώνες είναι αφιερωμένοι στη μνήμη του θρύλου των καταδύσεων Στάθη Χατζή (δύτη από τη Σύμη). Ο Στάθης Χατζής έμεινε στην ιστορία όταν στις 16 Ιουλίου του 1913 όταν το ιταλικό θωρηκτό «Regina Margarita» έχασε την άγκυρά του προσπαθώντας να αγκυροβολήσει στα Πηγάδια Καρπάθου λίγο έξω από το νησί Δεσποτικό. Οι προσπάθειες των δυτών του πλοίου για την ανεύρεση της άγκυρας απέβησαν άκαρπες και ο πλοίαρχος αναζήτησε δύτες με σκάφανδρα στην Κάλυμνο για να ανασύρουν την άγκυρα. Το βάθος, όμως, των 70-80 μέτρων ήταν απαγορευτικό για εκείνη την εποχή και γι' αυτό συνέστησαν στον πλοίαρχο να ψάξει στη Σύμη τον Στάθη Χατζή, που ίσως μόνο εκείνος θα μπορούσε να αποτολμήσει μια τέτοια απόπειρα. Το θωρηκτό πήγε στη Σύμη, ο Χατζής βρέθηκε και δέχτηκε να δοκιμάσει. Το πλοίο επιστρέφει στην Κάρπαθο, ο Χατζής αποτολμά με ελεύθερη κατάδυση και μόνο με τη βοήθεια μιας πέτρας, που την ονόμαζαν «καμπανέλι» στη Σύμη και καταφέρνει να εντοπίσει και να δέσει, και έτσι να ανασύρουν την άγκυρα από βάθος 88 μέτρων, σώζοντας έτσι τη τιμή και το γόητρο του Ιταλικού Ναυτικού. Το απίστευτο αυτό κατόρθωμα, μοναδικό σε ολόκληρη την ανθρωπότητα, συγκλονίζει ακόμα και σήμερα χιλιάδες βουτηχτές και επιστήμονες. Όλοι δε οι παγκόσμιοι πρωταθλητές ελεύθερης κατάδυσης παραλληλίζουν τον Στάθη Χατζή με τον Γλαύκο, τον μυθικό θεό της θάλασσας. Στις προθέσεις του δήμου Καρπάθου είναι να θεσμοθετηθούν οι αγώνες αυτοί και να γίνονται μόνιμα στο νησί, παράλληλα με άλλες εκδηλώσεις. Η σκανταλόπετρα (ή καμπανελόπετρα) είναι ένα κομμάτι πέτρας, συνήθως μάρμαρο η γρανίτης, με στρογγυλεμένες γωνίες και υδροδυναμικό σχήμα, βάρους από 8 έως 14 κιλά, το οποίο χρησιμοποιούσαν οι σφουγγαράδες από την αρχαιότητα, ως βοηθητικό εργαλείο στις καταδύσεις τους. Στην μια της άκρη υπάρχει τρύπα στην οποία είναι δεμένο ένα μακρύ σχοινί που ξετυλίγεται από την βάρκα κατά την κατάδυση και ξαναμαζεύεται κατά την ανάδυση. Σ’ αυτήν είναι περασμένο και ένα μικρό σχοινί με θηλιά, την οποία περνά στον καρπό του ο σφουγγαράς, για να μπορεί να ελευθερώνει τα χέρια του χωρίς να χαθεί η σκανταλόπετρα και η σύνδεσή του με τη βάρκα.                                        (Φωτογραφία: rodosinfonews.com) Μέχρι τη δεκαετία του 1960, αρκετοί σφουγγαράδες στα νησιά της Δωδεκανήσου χρησιμοποιούσαν την πανάρχαια μέθοδο κατάδυσης με σκανταλόπετρα. Ο γυμνός δύτης βουτούσε από τη βάρκα κρατώντας τη σκανταλόπετρα με τα δύο του χέρια και τον ένα καρπό περασμένο στη θηλιά. Στην διάρκεια της κατάδυσης χρησιμοποιούσε τη σκανταλόπετρα σαν βάρος για να καταδύεται γρήγορα, σαν πηδάλιο για να αλλάζει κατεύθυνση και σαν φρένο για να επιταχύνει η να επιβραδύνει το ρυθμό κατάδυσης. Όταν έφτανε στον βυθό, ελευθέρωνε τα χέρια του για να μαζέψει τα σφουγγάρια και όταν τελείωνε την δουλειά του έδινε το σχετικό σήμα στον βοηθό πάνω στη βάρκα, με το σκοινί που ήταν δεμένο στην σκανταλόπετρα. Τότε ο βοηθός, τραβώντας το σκοινί, ανέβαζε στην επιφάνεια τον σφουγγαρά που στηριζόταν στο σκοινί ή και με τα πόδια του πάνω στην σκανταλόπετρα. Η μέθοδος της κατάδυσης με σκανταλόπετρα έχει ιστορία χιλιάδων χρόνων. Το γεγονός ότι ήταν μια σκληρή δουλειά αλλά και η βιομηχανοποίηση των καταδύσεων, οδήγησαν την κατάδυση με σκανταλόπετρα σε πλήρη εξαφάνιση. ΠΗΓΗ:iefimerida.gr ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: ttps://parapona-rodou.blogspot.com

Κατάπλους-'Απόπλους!!!

Μπλού Στάρ 2

Μετά τό ἀπαγορευτικό... κατέπλευσε στό λιμάνι μας, κατά τίς 3,30 μ.μ.

ΦΩΤΟ: ἀπό τό "Πρακτορεῖο Κίνησης τοῦ Λιμανιοῦ"!

Χρυσό στα... Μαθηματικά!

Ένα Τεράστιο Μπράβο στον Γιώργο Κοτσοβόλη, Πώς Πήρες Το Χρυσό Στον Παγκόσμιο Διαγωνισμό Μαθηματικών;

Ούτε σε ένα ούτε σε δύο αλλά σε 10 προβλήματα κλιμακούμενης δυσκολίας απάντησε ο Γιώργος Κοτσοβόλης, κερδίζοντας το χρυσό μετάλλιο στον Διεθνή διαγωνισμό Μαθηματικών που διεξήχθη από τις 22 έως τις 28 Ιουλίου στο Μπλαγκόεβγκραντ της Βουλγαρίας.Έναν διαγωνισμό που παραλίγο να χάσει λόγω οικονομικών δυσκολιών καθώς το Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ) για πρώτη φορά αρνήθηκε να χρηματοδοτήσει την αποστολή στην γείτονα χώρα. Ευτυχώς ο Δήμος Ιωνίας κάλυψε τα έξοδα συμμετοχής του Γιώργου, που μάλιστα κατέκτησε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά το χρυσό μετάλλιο στον συγκεκριμένο διαγωνισμό, γεγονός μοναδικό στην ιστορία του ΕΚΠΑ.

Αλλά πως τα καταφέρνει κάθε φορά; Όπως μας λέει, ρόλο σε τέτοιους διαγωνισμούς παίζουν εξίσου τόσο οι δυνατότητες του μυαλού όσο και η πολύωρη εξάσκηση. Ο ίδιος έχει μελετήσει αμέτρητα βιβλία μαθηματικών, ωστόσο στον IMC ποτέ δεν μπορείς να είσαι αρκετά προετοιμασμένος. Οι φοιτητές διαγωνίζονται επί δύο ημέρες σε 10 συνολικά προβλήματα, κλιμακούμενης δυσκολίας τα οποία δεν εμπεριέχονται ίδια σε κάποια γενικότερη ασκησιολογία. «Υπάρχει ένα γενικό πλαίσιο ύλης με θέματα ανάλυσης, γραμμικής άλγεβρας, θεωρίας αριθμών, συνδυαστικής, γεωμετρίας και απειροστικού λογισμού αλλά και πάλι δεν είναι εύκολο να πέσει κάτι που έχεις συναντήσει ξανά», μας εξηγεί.

Ο Γιώργος δεν περίμενε να πάρει το χρυσό για δεύτερη φορά αλλά το ονειρευόταν και όπως λένε, αν μπορείς να το ονειρευτείς μπορείς και να το κάνεις. Τι είναι αυτό όμως που του αρέσει στα μαθηματικά; Σύμφωνα με τον ίδιο, «ποτέ δεν μπορείς να έχεις μια πλήρη εικόνα των πραγμάτων ή να καταλάβεις κάτι πλήρως γι’ αυτό και πρέπει να συνεχίζεις να διαβάζεις. Όσο συνεχίζεις να το ψάχνεις όμως δημιουργούνται όλο και νέα ανοίγματα. Το δικό μου αγαπημένο κομμάτι στα μαθηματικά είναι τα θεωρητικά μαθηματικά, δηλαδή έρευνα και αφηρημένες δομές, που μου προσφέρουν μια ηρεμία και εσωτερική ισορροπία» και συμπληρώνει: «δεν χρειάζεται να ξέρουν όλοι μαθηματικά στην κοινωνία. Ίσως όμως έκανε καλό στους ανθρώπους η νοοτροπία που διδάσκουν τα μαθηματικά».

Ο ίδιος μαθηματικός έγινε χάρη σε έναν καθηγητή του στο λύκειο, που του έδωσε κάποιες κατευθύνσεις. Ωστόσο δεν θέλει να γίνει εκπαιδευτικός αλλά, όπως λέει, να παράγει μαθηματικά και να μαθαίνει όσο μπορεί. Μπορεί όμως να επιβιώσει με αυτό κάποιος στην Ελλάδα; «Οι έλληνες έχουμε πολλούς καλούς μαθηματικούς και δεν το λέω επειδή έχουμε ιστορική παράδοση με τον Ευκλείδη και Αρχιμήδη. Παρόλα αυτά πολλά καλά μυαλά διαπρέπουν σε πανεπιστήμια της Αμερικής καθώς στην Ελλάδα δεν έχουμε θέσεις για κάποιον που ασχολείται με τα θεωρητικά μαθηματικά, σε αντίθεση με τα εφαρμοσμένα. Επιπλέον εκεί βρίσκουν καλύτερο επίπεδο σπουδών αλλά και αποκατάσταση αμέσως μετά».

 Το International Mathematics Competition (ΙMC), είναι ο μεγαλύτερος παγκόσμιος μαθηματικός διαγωνισμός για φοιτητές και οργανώνεται από το University College London. Διεξάγεται από το 1994 με τη συμμετοχή κορυφαίων Πανεπιστημίων των ΗΠΑ και της Ευρώπης. Η αφρόκρεμα των φοιτητών του Τμήματος Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Αθηνών συμμετέχουν εδώ και περίπου 10 χρόνια.

Πηγή: newsthessaloniki.gr

Αγκάλιασμα:

 Η Τρυφερή Συνήθεια 

που κάνει τα παιδιά πιο Έξυπνα

Το ότι τα παιδιά διαμορφώνουν χαρακτήρα και αποκτούν δεξιότητες ήδη από τους τα πρώτα χρόνια της ζωής του δεν είναι κάτι που μπορεί να αμφισβητηθεί.
Οι γονείς παίζουν σημαντικότατο ρόλο και στα δύο, με την επιστήμη να έρχεται να προσθέσει πως το ζευγάρι μπορεί να χαρίσει ακόμα ένα προσόν στα παιδιά του: 

Την εξυπνάδα! 

Αυτό ακριβώς υποστηρίζουν οι επιστήμονες του «Nationwide Children’s Hospital» στο Οχάιο, οι οποίοι σε νέα έρευνά τους υποστηρίζουν πως το πόσο έξυπνο γίνεται ένα παιδί εξαρτάται κατά πολύ από το πόσο συχνά το αγκαλιάζουν οι γονείς του!
Κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης μελέτης παρατηρήθηκε ότι όσα από τα 125 βρέφη που συμμετείχαν στην έρευνα έχαιραν μεγαλύτερης στοργής από τους γονείς τους παρουσίασαν εντονότερες αντιδράσεις σε εγκεφαλικά ερεθίσματα.

Πράγμα που σημαίνει ότι η σωματική επαφή –ακόμα και το νανούρισμα!- συντελεί πολύ στην ανάπτυξη του εγκεφάλου.

«Είναι ζωτικής σημασίας να εξασφαλίσει κανείς ότι κυρίως τα μωρά που έχουν γεννηθεί πρόωρα λαμβάνουν θετικά, υποστηρικτικά αγγίγματα από τους γονείς τους, όπως ακριβώς και τα μωρά που γεννήθηκαν έχοντας πάρει όλο τον χρόνο τους μέσα στη μήτρα της μητέρας τους, έτσι ώστε να λειτουργήσει σωστά ο εγκέφαλός τους», αναλύει η Dr.Nathalie Maitre.

Αν λοιπόν κι εσύ αδυνατείς να αφήσεις το μωρό σου από την αγκαλιά σου, δεν έχεις τον παραμικρό λόγο να αισθάνεσαι άσχημα. 

Κάνεις πάρα πολύ καλά! 

Η επιστήμη σου έδωσε μόλις έναν πολύ καλό λόγο για να περνάς ακόμα περισσότερο χρόνο μαζί του.

limeandlife.com
flowmagazine
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Εθνικός Ύμνος της Ελλάδος

Ο Εθνικός Ύμνος της Ελλάδος

(Ύμνος εις την Ελευθερίαν) εγράφη απ' τον Διονύσιο Σολωμό το 1823

και μελοποιήθηκε απ' τον συνθέτη Νικόλαο Μάντζαρο το 1828.

«Σε γνωρίζω από την κόψη/ του σπαθιού την τρομερή,/ σε γνωρίζω από την όψη/ που με βία μετράει τη γη./ Απ' τα κόκαλα βγαλμένη/ των Ελλήνων τα ιερά,/ και σαν πρώτα ανδρειωμένη,/ χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!»

Φωνὴ Κυρίου ἐπὶ τῶν ὑδάτων

 Βατοπαιδινοί πατέρες - Φωνὴ Κυρίου ἐπὶ τῶν ὑδάτων

Ιδιόμελο του Μεγάλου Αγιασμού των Θεοφανείων, μέλος Ματθαίου Βατοπαιδινού, Ήχος πλάγιος του Δ'

Φωνὴ Κυρίου ἐπὶ τῶν ὑδάτων βοᾷ λέγουσα· Δεῦτε λάβετε πάντες, Πνεῦμα σοφίας, Πνεῦμα συνέσεως, Πνεῦμα φόβου Θεοῦ, τοῦ ἐπιφανέντος Χριστοῦ.

Κωνσταντίνος Πρίγγος

 Χαρίλαος Ταλιαδώρος - Περί Κωνσταντίνου Πρίγγου

Πρόκειται για ομιλία που δόθηκε το Νοέμβριο του 2007 στα πλαίσια της παρουσίασης των νέων εκδόσεων των έργων του Κωνσταντίνου Πρίγγου από την Αποστολική Διακονία. Ο Άρχων Πρωτοψάλτης της Αγιωτάτης Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως κ. Χαρίλαος Ταλιαδώρος μιλάει από καρδιάς για το δάσκαλό του, τον αοίδιμο Άρχοντα Πρωτοψάλτης της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας Κωνσταντίνο Πρίγγο, και μοιράζεται με το ακροατήριό του συμβουλές του τελευταίου και ενδιαφέροντα περιστατικά που έζησε κοντά του.

Καρπάθιος... Ἐθνικός Εὐεργέτης!

Ο ομογενής γιατρός από την Κάρπαθο  που χάρισε ένα εκατομμύριο δολάρια για τα Ελληνικά «Οι γονείς μου δεν ήταν μορφωμένοι, αλλά με έμαθαν να αγαπώ την πατρίδα» λέει στον «Νέο Κόσμο» ο γιατρός Πολυχρόνης Ηλιάδης Ο ομογενής γιατρός ογκολόγος Πολυχρόνης (Paul) Ηλιάδης, απέδειξε και έμπρακτα την ειλικρινή αγάπη του για την Ελλάδα, όταν αποφάσισε να χαρίσει το ποσό του ενός εκατομμυρίου δολαρίων στο Πανεπιστήμιο Κουίνσλαντ για την ίδρυση της μοναδικής Έδρας Ελληνικών Σπουδών στην Πολιτεία, όπου τα τελευταία χρόνια προσφέρονται μαθήματα Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας, Ιστορίας, Κουλτούρας και Λογοτεχνίας. «Η αρχαία Ελλάδα τρέχει μέσα στο αίμα κάθε κοινωνίας, γι’ αυτό, κατά την ταπεινή μου άποψη, δεν νοείται η ύπαρξη πανεπιστημίου από όπου απουσιάζει η διδασκαλία της Αρχαίας Ελληνικής Ιστορίας και των Κλασσικών Σπουδών. «Νιώθω ιδιαίτερα ευτυχής και τυχερός που βρέθηκα στην ευχάριστη θέση να συνεισφέρω κατ’ αυτόν τον τρόπο» λέει στον «Νέο Κόσμο» ο ίδιος. Η έδρα -The Paul Eliadis Chair of Ancient History and Classics, όπως ονομάζεται- διευθύνεται με μεγάλη επιτυχία από τον καθηγητή Alastair Blanshard και, σύμφωνα με τους υπεύθυνους του πανεπιστημίου, το ενδιαφέρον των φοιτητών ειδικά όσον αφορά τη μελέτη των αρχαίων κλασσικών εμφανίζεται ιδιαίτερα αυξημένο. Γεννημένος το 1953 στο Μπρίσμπαν από μετανάστες γονείς, ο 66χρονος γιατρός μεγάλωσε σε μια παραδοσιακή ελληνική οικογένεια, με παππούδες και γονείς που μετανάστευσαν στην Αυστραλία το 1921, αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον. Αν και οι ίδιοι δεν ήταν ιδιαίτερα μορφωμένοι, παρ’ όλα αυτά έκαναν ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν για να σπουδάσουν τα πέντε παιδιά τους, στα οποία, μάλιστα, φρόντισαν να μεταδώσουν την αγάπη και τον θαυμασμό για την Ελλάδα. «Έμαθα μόνος μου να γράφω και να διαβάζω Ελληνικά και είμαι πολύ περήφανος για την καταγωγή μου, γι’ αυτό όταν μου δίνεται η ευκαιρία, με μεγάλη χαρά συνεισφέρω σε πρωτοβουλίες που αφορούν τη διάδοση της γνώσης για το αρχαίο ελληνικό παρελθόν, το οποίο διαμόρφωσε ως έναν βαθμό την πορεία ολόκληρου του πλανήτη» λέει ο ομογενής γιατρός, ο οποίος καλεί όλους μας να διερευνήσουμε και να διαπιστώσουμε από μόνοι μας τη σημαντικότητα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. «Μια απλή βόλτα σε κάθε μεγάλη πόλη, ακόμα και της Αυστραλίας, φανερώνει το βαθμό στον οποίο οι κοινωνίες και η ανθρωπότητα στο σύνολό τους έχουν επηρεαστεί και εμπνευσθεί πολιτιστικά από τους αρχαίους Έλληνες κλασσικούς και αυτό είναι κάτι το οποίο εμείς που έχουμε τις ρίζες μας στην Ελλάδα οφείλουμε να διαδώσουμε. «Αυτό που, επίσης, έχει τη μεγαλύτερη σημασία για μένα, είναι να καταλάβουμε ότι ακόμα και αυτοί που δεν είναι στην καταγωγή Έλληνες, εφόσον έχουν σχέση και τρέφουν αγάπη για την αρχαία Ελλάδα, κατά κάποιο τρόπο έχουν μέσα τους κάτι ελληνικό το οποίο οφείλουμε με τη σειρά μας να ενθαρρύνουμε» συνεχίζει ο κ. Ηλιάδης, ο οποίος έλκει την καταγωγή του από την Κάρπαθο και την Σάμο και, μάλιστα, δεν παραλείπει να επισκέπτεται την Ελλάδα μια-δύο φορές τον χρόνο. «Είμαι Αυστραλός πολίτης και αγαπώ την Αυστραλία, αλλά συνάμα νιώθω ιδιαίτερα ευτυχής και είμαι περήφανος που έχω ελληνικές ρίζες. Μάλιστα, στόχος ζωής για μένα πλέον είναι να επισκέπτομαι την πατρίδα δυο φορές το χρόνο και να μην περιορίζομαι στα δύο αγαπημένα μου νησιά, αλλά να εξερευνώ λίγο-λίγο ολόκληρη την Ελλάδα ώστε να μπορέσω να ανακαλύψω όλους τους πολύτιμους θησαυρούς της» καταλήγει. Ο Πολυχρόνης Ηλιάδης σπούδασε Ιατρική με υποτροφία (Bachelor of Science (Med) and Bachelor of Medicine and Bachelor of Surgery. Είναι κλινικός αιματολόγος και ογκολόγος, μέλος του Royal Australasian College of Physicians και του Royal College of Pathologists of Australia ΠΗΓΗ: Parapona-Rodou