Ο Άγιος Φανούριος (27 Αυγούστου)

Ο Άγιος μάρτυρας Φανούριος

 ο νεοφανής

Γεώργιος Δ. Παπαδημητρόπουλος, Φιλόλογος-Θεολόγος, 

τ. Λυκειάρχης

Για τον περίφημο μάρτυρα του Χριστού Φανούριο από πού καταγόταν, ποιους είχε γονείς και πότε άθλησε τους άθλους του μαρτυρίου δεν έχουμε να ειπούμε τίποτε, αφού κάθε πληροφορία χάθηκε από τη φθορά του χρόνου και καλύφτηκε με την ταφόπετρα της λήθης. Έτσι λοιπόν καθετί σχετιζόμενο με τον Άγιο έμεινε στην αφάνεια και άγνωστο στους πάντες.

Όμως περί του ενδόξου μάρτυρος Φανουρίου αποκαλύφτηκαν τα εξής: Κατά τον δέκατο τέταρτο αιώνα, όταν η φημισμένη νήσος Ρόδος ήταν υποδουλωμένη στους Αγα­ρηνούς, ο τότε άρχων της νήσου αυτής θέλησε να ξαναχτί­σει και αποκαταστήσει στην αρχική τους μορφή τα τείχη, τα οποία είχαν πρωτύτερα κατεδαφίσει οι βάρβαροι πολέ­μιοι. Όταν λοιπόν συγκεντρώνονταν τα αναγκαία υλικά και ανασκάπτονταν οι προς το νότιο μέρος ευρισκόμενες ερειπωμένες οικίες, βρέθηκε εκεί ένας μισοερειπωμένος ιερός Ναός. Το σκάψιμο όμως προχώρησε βαθύτερα και έφτασε μέχρι το δάπεδο. Έτσι ήρθαν στο φώς όλα τα υλι­κά που συν τω χρόνω είχαν συσσωρευτεί εκεί. Κατά την ανασκαφή λοιπόν αυτή βρήκαν πάρα πολλές εικόνες αποσαθρωμένες· βρήκαν όμως και μια εικόνα εντελώς σώα και αβλαβή, σαν να βγήκε εντελώς πρόσφατα από τα χέ­ρια του ζωγράφου. Όταν δε ο πάνσεπτος αυτός Ναός με τις άγιες εικόνες ήρθε στο φώς, προδήλως κατά θεία ευδο­κία, πήγε επί τόπου ο τότε ποιμενάρχης της νήσου, ονόματι Νείλος Διασπωρηνός, αρχιερέας σεμνυνόμενος για την αρετή και τη σοφία του, ο οποίος και ανέγνωσε γραμμένο στην αβλαβή εικόνα τούτο: «Ο άγιος Φανούριος».

Στην εικόνα αυτή απεικονιζόταν ο Άγιος σε νεανική ηλικία, ντυμένος στρατιωτική στολή και κρατώντας στο δε­ξιό του χέρι σταυρό μαζί με αναμμένη λαμπάδα. Ολόγυρα δε στην εικόνα, στα άκρα, απεικονίζονταν δώδεκα από τα αθλήματα του εικονιζόμενου Αγίου, τα εξής: Ο Μάρτυς στέκεται μπροστά στον δικαστή και ανακρίνεται· βρίσκεται ανάμεσα σε στρατιώτες, οι οποίοι τον χτυπούν με πέτρες το στόμα και το κεφάλι^· είναι ξαπλωμένος στο έδαφος και τον μαστίζουν στρατιώτες· κάθεται κάτω γυμνός και του ξεσχίζουν με σιδερένια νύχια τις σάρκες· παριστάνεται κλεισμένος σε φυλακή· και πάλι στέκεται μπροστά σε βή­μα τυραννικό και εξετάζεται· κατακαίγεται με αναμμένες λαμπάδες· είναι δεμένος σε μάγγανο (τιμωρητικό μηχάνη­μα)^· βρίσκεται εν μέσω θηρίων αβλαβής· κείτεται καταγής, ενώ πάνω στο σώμα του βρίσκεται ένας ογκόλιθος· στέκε­ται μπροστά σε είδωλα κρατώντας στα χέρια του κάρβου­να αναμμένα, ενώ ένας σατανάς στον αέρα μοιάζει να θρηνεί και να κλαίει· παριστάνεται όρθιος στο μέσο φλεγόμενης καμίνου, έχοντας τα χέρια του υψωμένα προς τον ουρανό.

Από αυτές λοιπόν τις απεικονίσεις των μαρτυρικών αγώνων, οι οποίες υπήρχαν στην εικόνα που βρέθηκε, ο αρχιερέας Νείλος συμπέρανε ότι ο εικονιζόμενος Άγιος ήταν μάρτυς, ο οποίος βεβαίως ήταν άδηλο πότε και σε ποιόν τόπο άθλησε. Αυτός, όπως σημειώθηκε πιο πάνω, ονομαζόταν Φανούριος και για πρώτη φορά ήλθε στο φως και κατέστη γνωστός.

Ύστερα λοιπόν από το γεγονός αυτό, ο καλός εκείνος ποιμήν και αρχιερέας του Θεού, ο Νείλος, ζήτησε από τον ηγεμόνα της νήσου να του επιτρέψει να ξαναχτίσει τον ερειπωμένο Ναό, στον οποίο κατά την ανασκαφή βρέθηκε η εικόνα του αγίου Φανουρίου. Ο ηγεμόνας όμως αρνήθηκε. Αλλά ο Νείλος επέμεινε στο αίτημά του και, έτσι, ο ηγεμόνας έδωσε τη συγκατάθεσή του. Τότε ο Επίσκοπος ανοικοδόμησε και πάλι τον ιερό εκείνο Ναό, όπως αυτός φαίνεται μέχρι σήμερα, στην ίδια τοποθεσία έξω από την πόλη.

Τον πάνσεπτο αυτό Ναό τον επισκίασε η χάρη και η ευλογία του μεγαλομάρτυρα αγίου Φανουρίου και, έτσι, επιτελούνται πλείστα όσα θαύματα και ευεργετικές ενέρ­γειες προς σωτηρία των πιστών. Από όλα δε τα θαύματα θα μνημονευτεί στη συνέχεια ένα, ενδεικτικά, που φανε­ρώνει τη μεγάλη οικείωση και παρρησία του Αγίου προς το Θεό.

Εκείνον, λοιπόν, τον καιρό η μεγαλόνησος Κρήτη, εξ­ουσιαζόμενη από τους Βενετούς, δεν είχε Ορθόδοξο αρ­χιερέα, επειδή η θέση του είχε καταληφθεί από Λατίνο. Για το λόγο αυτό όσοι κρίνονταν άξιοι να λάβουν το μέγα αξίωμα της ιεροσύνης αποστέλλονταν στα Κύθηρα (μικρή νήσο βόρεια της Κρήτης), για να χειροτονηθούν από τον εκεί Ορθόδοξο αρχιερέα. Κατά τους χρόνους δε εκείνους τρεις διάκονοι απέπλευσαν από την Κρήτη και πήγαν στα Κύθηρα, όπου χειροτονήθηκαν ιερείς. Επιστρέφοντας δε στην πατρίδα τους οι τρεις αυτοί νεοχειροτονημένοι ιερείς, έπεσαν κατά τον πλου στα χέρια Αγαρηνών, οι οποίοι, αφού τους αιχμαλώτισαν, τους πήγαν στη Ρόδο και τους πούλησαν στους εκεί Αγαρηνούς. Έτσι, οι δύστυχοι εκεί­νοι ιερείς θρηνούσαν ημέρα και νύχτα για τη συμφορά που τους βρήκε.

Ενώ λοιπόν οι τρεις ιερείς ζούσαν σε πικρή αιχμαλω­σία, άκουσαν για τα θαύματα του μεγαλομάρτυρα Φανου­ρίου. Τότε έστρεψαν τη σκέψη τους στον Άγιο και με επί­μονες ικεσίες και δεήσεις τον παρακαλούσαν να τους βοη­θήσει να αποκτήσουν την πολυπόθητη ελευθερία, χωρίς βε­βαίως να γνωρίζει ο ένας την ενέργεια του άλλου, αφού καθένας τους ζούσε τις ημέρες της οδύνης και δουλείας κάτω από διαφορετικό αφέντη. Τότε λοιπόν, ο ταχύς σε προστασία και ισχυρός σε βοήθεια μέγας Φανούριος εμ­φανίστηκε στους Αγαρηνούς αφέντες εν οράματι κατά την ώρα του ύπνου τους και τους πρόσταξε να επιτρέψουν στους αιχμαλώτους να πάνε να προσκυνήσουν στο Ναό του. Αυτοί όμως θεώρησαν το γεγονός αυτό ως δαιμονική ενέργεια και, αφού αλυσόδεσαν τους αιχμαλώτους ιερείς, τους υπέβαλαν σε βασανιστήρια.

Αλλά τότε τί έκαμε ο θαυμαστός Φανούριος; Ιδού: Παρουσιάστηκε τη νύχτα στους αιχμαλώτους και, αφού πρώτα τους έλυσε από τα χέρια τις αλυσίδες, τους έδωσε θάρρος και τους προείπε ότι την ημέρα που θα ξημερώσει θα απαλλαγούν από τη δουλεία. Εν συνεχεία ο Άγιος εμφανίστηκε στους Αγαρηνούς αφέντες και ελέγχοντας τους τούς είπε με αυστηρό ύφος: «Αν και αύριο επιμείνετε στη γνώμη σας και δεν ελευθερώσετε τους ιερείς, θα ιδείτε τη δύναμη του Θεού». Και, ω του θαύματος!, την ημέρα που ξημέρωσε οι ευρισκόμενοι στις οικίες των τριών Αγαρη­νών αφεντάδων ξύπνησαν τυφλοί, παράλυτοι και μαστιζόμενοι από φριχτούς πόνους. Έτσι δε αυτοί από τις κλίνες της οδύνης τους έστειλαν και προσκάλεσαν τους αιχμαλώ­τους ιερείς και τους ρώτησαν για την ίαση και σωτηρία τους. Οι ιερείς, μόλις έφτασαν στις οικίες που βρίσκονταν οι ασθενείς, προσευχήθηκαν γι’ αυτούς στον ελεήμονα Θεό.

Ο άγιος Φανούριος όμως εμφανίστηκε και τρίτη φο­ρά στους Αγαρηνούς αφέντες και τους πρόσταζε επιτακτικά: «Στείλτε τάχιστα στον οίκο μου με έγγραφο την ελευ­θερία των αιχμαλώτων, για να αποκατασταθεί η υγεία σας». Την επόμενη λοιπόν ημέρα οι τρεις Αγαρηνοί, ύστερα από συμβούλιο που έκαμαν με τους συγγενείς τους, υποχώρησαν στην προσταγή του Αγίου. Έτσι καθένας τους χωριστά έστειλε για τον αιχμάλωτο ιερέα που κατείχε ως δούλο το απαιτηθέν απελευθερωτικό έγγραφο στον άγιο οίκο και τα άφησαν και τα τρία μαζί με πολύ φόβο και σεβασμό μπροστά στην εικόνα του Αγίου. Πάραυτα δε τότε αποκαταστάθηκε η υγεία τους και απαλλάχτηκαν από τους οδυνηρότατους πόνους. Εκπλαγέντες δε από το θαύ­μα οι τρεις αφέντες, άφησαν ελεύθερους τους ιερείς και, επιπλέον, με δικές τους δαπάνες τους απέστειλαν στην πα­τρίδα τους, την Κρήτη.

Οι απελευθερωθέντες ιερείς, προτού αναχωρήσουν για την Κρήτη, έκαμαν αντίγραφο της σεπτής εικόνας του αγίου Φανουρίου και το πήραν μαζί τους ως πλούτο ουρά­νιο και ανέκλειπτο θησαυρό. Και τον θησαυρό αυτό τον τιμούσαν και τον δόξαζαν με ετήσιες εορτές και πανηγύρεις, διηγούμενοι μεγαλοφώνως στα πλήθη των πιστών όσα είδαν και όσες ευεργεσίες έλαβαν από την ταχύτατη πρε­σβεία και σωστική χάρη του θαυματουργού αγίου μάρτυ­ρος Φανουρίου.

Πηγή: Γεωργίου Δ. Παπαδημητρόπουλου, Με τους Αγίους μας, Συναξαριστής μηνός Αυγούστου, εκδ. Αποστ. Διακονία, σ. 157-163).

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://www.pemptousia.gr/

Φεστιβάλ Θρησκευτικής Μουσικής

16ο Φεστιβάλ Θρησκευτικής Μουσικής Πάτμου

16ο Φεστιβάλ Θρησκευτικής Μουσικής Πάτμου

Πάτμος, Τρίτη 29 Αυγούστου – 

Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου 2017

Υπαίθριος χώρος Ιερού Σπηλαίου Αποκαλύψεως

Καλλιτεχνικός Διευθυντής: Άλκης Μπαλτάς

Ώρα έναρξης των συναυλιών: 20:30

Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη

Για 16η χρονιά, το νησί της Πάτμου υποδέχεται το ξεχωριστό του καλοκαιρινό Φεστιβάλ. 

Το Φεστιβάλ Θρησκευτικής Μουσικής Πάτμου, με Καλλιτεχνικό Διευθυντή τον Άλκη Μπαλτά, θα διοργανωθεί από την Τρίτη 29 Αυγούστου έως και την Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου στον υπαίθριο χώρο του Ιερού Σπηλαίου της Αποκάλυψης με ελεύθερη είσοδο.

Ιδιαίτερο και πρωτότυπο το Φεστιβάλ Θρησκευτικής Μουσικής Πάτμου ξεχωρίζει ανάμεσα στα πολλά καλοκαιρινά πολιτιστικά γεγονότα της χώρας. 

Πρώτα και κύρια για τον μοναδικό χαρακτήρα του ως Φεστιβάλ Θρησκευτικής Μουσικής, που πλαισιώνεται αρμονικά από τους ιερούς τόπους του νησιού και την πανέμορφη φύση. 

Για τους επιλεγμένους καλλιτέχνες/ερμηνευτές που φιλοξενεί, κάθε χρόνο, οι οποίοι και παρουσιάζουν τα ωραιότερα μουσικά έργα της ορθόδοξης, της καθολικής αλλά και της λαϊκής μουσικής παράδοσης, σε έναν ιερό χώρο ο οποίος ανακηρύχτηκε Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO: το Σπήλαιο όπου ο Ιωάννης έγραψε την Αποκάλυψη.

Το νησί, ως τόπος ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, διατηρεί αναλλοίωτο τον παραδοσιακό του αιγαιοπελαγίτικο χαρακτήρα, συνδυάζοντάς τον με έναν κοσμοπολίτικο αέρα, που προσελκύει καλλιτέχνες και διανοούμενους από όλο τον κόσμο για την ηρεμία, τη φιλοξενία και τις εμπειρίες που προσφέρει.

Στο φετινό 16ο Φεστιβάλ Θρησκευτικής Μουσικής με μεγάλο ενδιαφέρον αναμένονται τόσο η Βυζαντινή Χορωδία «Ρωμανός ο Μελωδός» της Ιεράς Μητροπόλεως Λεμεσού και σύνολο παραδοσιακών οργάνων, όσο και η σύνθεση «Ο Δανιήλ στον λάκκο των λεόντων» του Άλκη Μπαλτά, που θα ερμηνευτεί από την Ορχήστρα του Φεστιβάλ Πάτμου και Οκταμελές Φωνητικό Σύνολο. 

Για τους μικρούς αλλά και τους μεγάλους φίλους του Φεστιβάλ, ο Καραγκιοζοπαίκτης Θοδωρής Κωστιδάκης, σε συνεργασία με την Ορχήστρα του Φεστιβάλ, οδηγεί τα βήματα του Καραγκιόζη σε μία συναυλία, ενώ ο Δώρος Δημοσθένους αποκαλύπτει μια άλλη πλευρά του Έλβις Πρίσλεϋ ερμηνεύοντας τα θρησκευτικά τραγούδια, τα γκόσπελ που αγαπούσε ο διάσημος τραγουδιστής. 

Σε μία πρωτότυπη βραδιά φλάουτου - βιμπράφωνου και φωνής η Άρτεμις Μπόγρη θα ερμηνεύσει έργα-προσευχές των συνθετών Μπαχ, Χέντελ, Φωρέ, Βέρντι κ.α., και το Φεστιβάλ θα κλείσει με μία ακόμη μεγάλη συμμετοχή: για πρώτη φορά επισκέπτεται την Πάτμο η Μπάντα της Φιλαρμονικής Εταιρείας Κέρκυρας (Παλαιάς), ο παλαιότερος μουσικο-εκπαιδευτικός οργανισμός στην Ελλάδα (1840). Η Ορχήστρα Πνευστών οργάνων της Κέρκυρας αποτελούμενη από 50 περίπου μουσικούς θα ερμηνεύσει θρησκευτικά έργα Ελλήνων και ξένων συνθετών σε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον μουσικό πρόγραμμα.

Με τον δικό του διακριτό χαρακτήρα και ενδιαφέρουσες συμμετοχές αυτό το μικρό νησί των Δωδεκανήσων, η Πάτμος, που ονομάζεται και «Ιερουσαλήμ του Αιγαίου» μας προσκαλεί και φέτος να ζήσουμε βραδιές μουσικής μέθεξης, οι οποίες συνδυάζονται με μία επίσκεψη στο Ιερό Σπήλαιο, στη Ιερά Μονή του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, στα σοκάκια της Χώρας με τα εντυπωσιακά αρχοντικά, στα ασκηταριά, στις παραλίες με τα πεντακάθαρα νερά.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ

ΤΡΙΤΗ 29 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2017

Βυζαντινή Χορωδία «Ρωμανός ο Μελωδός» της Ιεράς Μητροπόλεως Λεμεσού και σύνολο παραδοσιακών οργάνων

Χοράρχης : Νίκος Λυμπουρίδης

Η Εκκλησιαστική χορωδία ΡΩΜΑΝΟΣ Ο ΜΕΛΩΔΟΣ της Ιεράς Μητροπόλεως Λεμεσού, ιδρύθηκε το 1997. Αποτελείται από 30 περίπου μέλη, που τρέφουν ιδιαίτερη αγάπη για την Εκκλησιαστική και Δημοτική μας Μουσική. Στην συναυλία η Χορωδία θα παρουσιάσει Βυζαντινούς Ύμνους και, μαζί με σύνολο λαϊκών οργάνων, Θρησκευτικά παραδοσιακά τραγούδια της Κύπρου

ΤΕΤΑΡΤΗ 30 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2017

«Ο Δανιήλ στον λάκκο των λεόντων»

Σύνθεση: Άλκης Μπαλτάς

Ορχήστρα Φεστιβάλ Πάτμου & Οκταμελές Φωνητικό Σύνολο

Ηθοποιός: Νίκος Γεωργάκης

Μία σύνθεση του Άλκη Μπαλτά πάνω σε θρησκευτικές μελωδίες τις οποίες τραγουδούσαν, κατά τον Μεσαίωνα, στο ομώνυμο λειτουργικό δράμα

Τα κείμενα από την Παλαιά Διαθήκη θα διαβάσει, στα ελληνικά και αγγλικά, ο ηθοποιός Νίκος Γεωργάκης.

Την Ορχήστρα του Φεστιβάλ και το οκταμελές φωνητικό σύνολο διευθύνει ο Α. Μπαλτάς.

ΠΕΜΠΤΗ 31 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2017

«Ο Καραγκιόζης πάει συναυλία», θέατρο σκιών με ζωντανή μουσική.

Καραγκιοζοπαίχτης Θοδωρής Κωστιδάκης

Ορχήστρα Φεστιβάλ Πάτμου

Διευθύνει ο Αλκης Μπαλτάς

Εκπαιδευτική συναυλία στο πλαίσιο του Θρησκευτικού Φεστιβάλ με την Ορχήστρα του Φεστιβάλ και τον Καραγκιοζοπαίχτη Θοδωρή Κωστιδάκη.

Η εναλλαγή κλασικών μουσικών κομματιών με κωμικούς και ανατρεπτικούς διαλόγους προσφέρει σε μικρούς και μεγάλους μια ευκαιρία να απολαύσουν, να γνωρίσουν αλλά και να αγαπήσουν την κλασική μουσική.

Διευθύνει ο Αλκης Μπαλτάς.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 1 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017

«Προσευχές» με το “Duo Arsis»

Άρτεμις Μπόγρη, Μελίνα Μακρή, Σπύρος Λάμπουρας

Θρησκευτική μουσική και τραγούδια με τη μετζο-σοπράνο Άρτεμη Μπόγρη, τη Μελίνα Μακρή (φλάουτο) και τον Σπύρο Λάμπουρα (βιμπράφωνο).

Θα ακουστούν έργα για τον πρωτότυπο συνδυασμό φλάουτου – βιμπράφωνου και φωνής των συνθετών Μπαχ, Χέντελ, Φωρέ, Βέρντι κ.α

ΣΑΒΒΑTO 2 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017, στις 20:30

“Amazing grace”

Δώρος Δημοσθένους

Η εντυπωσιακή καλλιτεχνική πορεία του ροκ σταρ Έλβις Πρίσλεϊ είναι γνωστή, αλλά μεγάλο μέρος των θαυμαστών του δεν γνωρίζει πως ο τραγουδιστής είχε στο ρεπερτόριό του και πολλά θρησκευτικά τραγούδια (Gospels).

Στη συναυλία, ο γνωστός τραγουδιστής Δώρος Δημοσθένους θα παρουσιάσει, με τη συνοδεία μικρού οργανικού συνόλου (πιάνο, κοντραμπάσο, ντραμς) μερικά από τα πιο ωραία gospels που ερμήνευε ο Πρίσλεϊ

ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017

Μπάντα της Φιλαρμονικής Εταιρείας Κέρκυρας (Παλαιάς)

Για πρώτη φορά θα εμφανιστεί στο Φεστιβάλ Πάτμου μεγάλη Ορχήστρα Πνευστών οργάνων αποτελούμενη από 50 περίπου μουσικούς. Πρόκειται για την Μπάντα της Φιλαρμονικής Εταιρείας Κέρκυρας (Παλαιάς) η οποία είναι ο παλαιότερος μουσικο-εκπαιδευτικός οργανισμός στην Ελλάδα (1840).

Η μπάντα θα παρουσιάσει ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον πρόγραμμα με θρησκευτικά έργα Ελλήνων (Σαμάρας, Σαμσαρέλος, Δουκάκης, Θεοδωράκης) και ξένων συνθετών (Corelli, Faccio, Verdi, Hovhaness, Korsakov). Θα διευθύνει ο αρχιμουσικός Σπύρος Προσωπάρης.

Δοξολογία

 Αργή Δοξολογία:

 Μέλος Θεοδώρου Φωκαέως, Ήχος Γ΄,

 Ψάλλει Χορός μοναζουσών της Ιεράς Μονής 

Παμμεγίστων Ταξιαρχών Πηλίου.

Πηγή: Προσωπικό Αρχείο Δημητρίου Παπάνη

• 
  

"Ελληνικά Γράμματα"...

Πέτρινη στήλη 6000 ετών με ελληνικά γράμματα καταρρίπτει τα πάντα! Ραγδαίες ανατροπές.

 «Μουδιασμένοι» οι αρχαιολόγοι…

Μια απίστευτη ανακάλυψη έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη στις ανασκαφές του προϊστορικού οικισμού του Αρχοντικού Πέλλας, λίγες μέρες πριν κλείσει η ανασκαφική περίοδος. Αποκαλύφθηκε στα κατώτερα στρώματα του οικισμού πέτρινη στήλη, διαστάσεων περίπου 30Χ20 εκατ. με εγχάρακτα γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου.

Οι πρώτες εκτιμήσεις αναφέρονται σε χρονολογία γύρω στο 4000 π.Χ. πολύ πριν από την ανακάλυψη της σφηνοειδούς γραφής από τους Σουμέριους (περίπου 3500 π.Χ.). Δείγματα της Στήλης του Αρχοντικού (όπως πλέον αποκαλείται προσωρινά το εύρημα) έχουν σταλεί στο εργαστήριο Ορυκτολογίας και Πετρογραφίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ώστε να προσδιοριστεί επακριβώς η σύσταση του πετρώματος, γεγονός που θα βοηθήσει στον προσδιορισμό της περιοχής προέλευσής του, η οποία πρέπει να βρίσκεται σε πολύ μικρή απόσταση, μια και το πέτρωμα υπάρχει σε τοποθεσίες της περιοχής και χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα.

Στην συνέχεια η στήλη, αφού συντηρηθεί, θα υποβληθεί σε εξέταση με ακτίνες Χ ώστε να διαπιστωθεί ΑΝυπάρχουν και άλλα γράμματα, που μετά από τόσες χιλιετίες, είναι δύσκολη η ανάγνωσή τους, λόγω φθοράς της επιφάνειας.

«Μουδιασμένοι» οι αρχαιολόγοι

Οι υπεύθυνοι της ανασκαφής αρχαιολόγοι αποφεύγουν να δηλώσουν οτιδήποτε και όπως πληροφορηθήκαμε από έγκυρη πηγή που μας μετέδωσε και την αρχική είδηση, είναι καταφανώς αμήχανοι και «μουδιασμένοι», γεγονός απόλυτα φυσικόαναναλογισθεί κάποιος τις τεράστιες ανατροπές δεδομένων που θα φέρει αυτή η συγκλονιστική πράγματι ανακάλυψη. Αν μάλιστα προκύψουν και άλλες τέτοιες στήλες, όπως πιθανολογείται, τότε οι εξελίξεις στην επιστήμη της επιγραφικής θα είναι κατακλυσμικές.

Ελληνικά γράμματα

Το πλέον εντυπωσιακό γεγονός που προκύπτει από την προσεκτική εξέταση της στήλης είναι η σαφής καταγραφή γραμμάτων του αρχαϊκού ελληνικού αλφαβήτου, όπως το αρχαϊκό Ζ που είχε περίπου την μορφή του Ι, αλλά με μεγαλύτερες την επάνω και κάτω γραμμή (βλ. φωτ.). Διακρίνεται ξεκάθαρα το Α και σειρά άλλων γραμμάτων. Παρά την φθορά της στήλης, ορισμένα γράμματα διακρίνονται σαφέστατα, σε αντίθεση με παλαιότερα ευρήματα π.χ. την πολυσυζητημένη πινακίδα του Δισπηλιού, όπου μόνον με άφθονη δόση φαντασίας μπορούν να ανακαλυφθούν «γράμματα».

Η τοποθεσία της ανασκαφής

Ο προϊστορικός οικισμός του Αρχοντικού Γιαννιτσών βρίσκεται κοντά στο σύγχρονο ομώνυμο οικισμό, ανάμεσα στην αρχαία Πέλλα και την πόλη των Γιαννιτσών. Έχει τη μορφή τούμπας-τράπεζας, ύψους περίπου 20μ. και έκταση περίπου 128 στρεμμάτων. Η ανασκαφική έρευνα στην «τούμπα» του Αρχοντικού άρχισε από το 1991 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Το Αρχοντικό αποτελεί μια προνομιακή οικιστική θέση καθώς δεσπόζει στην εύφορη πεδιάδα των Γιαννιτσών. Επιπλέον ο οικισμός βρισκόταν κοντά στην ακτογραμμή του Θερμαϊκού, όπως επιβεβαιώνεται και από γεωλογικές έρευνες ειδικών επιστημόνων του Α.Π.Θ. Οι έρευνες αυτές έδειξαν ότι η ακτογραμμή πρέπει να περνούσε 6 περίπου χιλιόμετρα νότια του οικισμού. Η σπουδαιότητα της θέσης αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι ανιχνεύεται συνεχής κατοίκηση από τη Νεολιθική Εποχή (6η χιλιετία) μέχρι την υστεροβυζαντινή περίοδο (14ος αι.).

Ραγδαίες ανατροπές

Κλείνοντας προς το παρόν αυτό το ενημερωτικό κείμενο και εν αναμονή των εργαστηριακών αποτελεσμάτων, ένα είναι βέβαιο: Η εικόνα που είχε η διεθνής ακαδημαϊκή κοινότητα για την ανακάλυψη της γραφής και την εξέλιξή της θα μεταβληθεί άρδην, εφ’ όσον επιβεβαιωθούν τα ευρήματα και πολύ περισσότερο εάν προστεθούν και νέα, όπως αναμένεται.

Πηγή: epistimonikos.wordpress.com , diadrastika.com

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ:http://www.pentapostagma.gr

Η φανουρόπιτα

Περί «Φανουρόπιτας» Λόγος

Αντώνιος Κουτεντάκης – λειτουργιολόγος, 

υπ.Διδάκτωρ Ιστορίας

Αδιαμφισβήτητα ένας εκ των πλέον λαοφιλών Αγίων είναι και ο άγιος Φανούριος, ο οποίος συγκαταλέγεται στους θαυματουργούς και ως εκ τούτου απολαμβάνει ιδιαιτέρας τιμής από τους Χριστιανούς.

Ως γνωστόν για τον βίο του δεν γνωρίζουμε απολύτως τίποτα, δεδομένου ότι η τιμή του ξεκίνησε στην Ρόδο κατά τα μέσα του ιδ΄ αιώνος, όταν φανερώθηκε η εικόνα του, γεγονός στο οποίο οφείλει και το όνομά του από τον μητροπολίτη Ρόδου Νείλο β΄. Πολλές σύγχρονες αγιολογικές μελέτες ταυτίζουν τον άγιο Φανούριο με τον άγιο Γεώργιο, πλην είτε πρόκειται περί ιδιαιτέρου προσώπου είτε όχι, η ουσία είναι πως ο ενεργών τα θαυμάσια διά των Αγίων Του είναι ο μόνος Άγιος Θεός.

Όσον αφορά τώρα την τιμή από μέρους των πιστών προς τον Άγιο αυτή εκδηλώνεται κυρίως με την παρασκευή και ευλογία στην εκκλησία πλακούντων, τους οποίους ο κόσμος κοινώς ονομάζει φανουρόπιτες. Πίτες δηλαδή προς τιμήν του αγίου Φανουρίου. Και έως έδώ όλα καλά. Παρατηρούμε δηλαδή μία παραλλαγή της αρτοκλασίας, η οποία αρχικώς ήταν στοιχείο της αγρυπνίας και μόνον, κατόπιν επεκτάθηκε ως είδος προσφοράς προς τους Αγίους από τους πιστούς και όσον αφορά τον περί ου ο λόγος Άγιο οι άρτοι αντικατεστάθησαν από τις πίτες.

Ως εκ τούτου λοιπόν οι φανουρόπιτες είναι ανεκτές από την Εκκλησία μόνον ως δείγμα ευγνωμοσύνης, τιμής και αγάπης προς τον άγιο Φανούριο και τίποτα περεταίρω! Σαφώς και πρέπει να παρασκευάζονται με προσευχή, όπως κάθε τι που προσφέρεται στην εκκλησία, όμως οι συστάσεις περί συγκεκριμένων αριθμητικά υλικών είναι απαράδεκτες και αγγίζουν τα όρια της μαγείας. Όπως για τους άρτους δεν υπάρχει συγκεκριμένος αριθμός υλικών, αντιστοίχως δεν νοείται κάτι τέτοιο και για τις φανουρόπιτες. Το μόνο που πρέπει να προσεχθεί είναι να μην περιέχουν αυγά η γάλα, ώστε να μπορούν να καταλυθούν και όταν η μνήμη του Αγίου τύχει ημέρα Τετάρτη η Παρασκευή.

Διαβάστε εδώ:  Άγιος Φανούριος: Ο Άγιος που φανερώνει πράγματα κι η φανουρόπιτα

Και μιλάμε για την μνήμη του Αγίου, ήτοι 26 και 27 Αυγούστου, δεδομένου ότι ως δείγμα προσφοράς προς τον άγιο Φανούριο προσφέρονται μόνον στην μνήμη του και σε φερωνύμους ναούς. Η συνήθεια κάθε ευσεβής κυρία να φτιάχνει μια πίτα μέρα παρά μέρα και να την πηγαίνει στην ενορία της δεν έχει κανένα απολύτως νόημα. Θα ήταν χίλιες φορές προτιμότερο τον χρόνο αυτό να τον διαθέσει ώστε να ζυμώσει ένα πρόσφορο και έτσι να συνεισφέρει και στην τέλεση του μυστηρίου των μυστηρίων της Εκκλησίας, ήτοι την θεία Λειτουργία.

Όπως είπαμε και ανωτέρω, η φανουρόπιτα προσφέρεται ως ένδειξη ευγνωμοσύνης και τιμής προς τον Άγιο. Η λαική δοξασία ότι προσφέρεται ως αντίλυτρο για τις αμαρτίες της μητέρας του Αγίου είναι ανιστόρητη, αβάσιμη, απαράδεκτη και βλάσφημη! Εάν ο άγιος Φανούριος ταυτίζεται όντως με τον άγιο Γεώργιο, τότε η μητέρα του δεν είναι άλλη από την αγία Πολυχρονία, εάν πάλι ισχύει το αντίθετο δεν γνωρίζουμε τίποτα γι’ αυτήν. Πως λοιπόν μπορούμε να σπιλώνουμε ένα πρόσωπο περί του οποίου δεν γνωρίζουμε τίποτα;

Είθε λοιπόν ο άγιος Φανούριος να είναι πάντοτε πρέσβης μας προς τον Κύριο και τελικά να μας φανερώσει όχι χαμένα αντικείμενα αλλά την πραγματική και ζώσα πίστη μας προς τον Θεό, μακριά από δεισιδαιμονίες και βλάσφημες δοξασίες. Την πίστη που δεν μετατρέπει τους Αγίους σε μαγικά τζίνι για την πραγματοποίηση κάθε μας ευχής, αλλά σε πρότυπα και οδοδείκτες προς την σωτηρία μας.

·  Σχετικά άρθρα

·            Φανουρόπιτα: Η ευχή

·            Άγιος Φανούριος: Ο Άγιος που φανερώνει πράγματα κι η φανουρόπιτα

·            Φανουρόπιτα: Συνταγή για το γλύκισμα της ημέρας

·            Άγιος Φανούριος: Η φανουρόπιτα, τα τάματα κι οι εμφανίσεις

·            Φανουρόπιτα: Μοναστηριακή συνταγή κι η ευχή

·            Παραδοσιακή Μικρασιάτικη Φανουρόπιτα με 9 υλικά

ΠΗΓΗ: http://www.vimaorthodox

Ο Άγιος Διονύσιος (24 Αυγούστου)

Σήμερα η εορτή του Αγίου Διονυσίου στη Ζάκυνθο – Γιατί ονομάστηκε Άγιος της Συγγνώμης

Στις 24 Αυγούστου του 1717 μ.Χ. μετακομίσθηκε το Σεπτό Σκήνωμα του Αγίου Διονυσίου στη Ζάκυνθο για να προστατευθεί από τους πειρατές. Το 1764 μ.Χ. εναποτέθηκε οριστικά στην ομώνυμη Μονή, που έχτισαν οι Μοναχοί των Στροφάδων. Από τότε το Σεπτό Σκήνωμά του αποτελεί μέχρι σήμερα πόλο έλξεως χιλιάδων προσκυνητών και πηγή συνεχών ιάσεων και θαυμάτων.

Ο Άγιος Διονύσιος ο θαυματουργός γεννήθηκε το 1547 μ.Χ. στο χωριό Αιγιαλός της Ζακύνθου. Το κατά κόσμον όνομά του ήταν Δραγανίγος ή Γραδενίγος Σιγούρος. Η οικογένειά του ήταν εύπορη. Οι γονείς του συμμετέχοντας στους πολέμους των Βενετών κατά των Τούρκων απέκτησαν και αριστοκρατικό ιδίωμα. Ο Άγιος Διονύσιος, ανατράφηκε με τα διδάγματα του ιερού Ευαγγελίου. Γρήγορα διακρίθηκε στα γράμματα και την αρετή. Μόλις ενηλικιώθηκε, ασχολήθηκε με τη διδασκαλία του θείου λόγου, φροντίζοντας συγχρόνως να συντρέχει στην ανακούφιση των φτωχών. Κατόπιν έγινε μοναχός στη Μονή των Στροφάδων, λαμβάνοντας το όνομα Δανιήλ, όπου ασκήθηκε στην αγρυπνία, την εγκράτεια και τη μελέτη των Γραφών.

Αργότερα, χειροτονήθηκε ιερέας παρά τις αρχικές του επιφυλάξεις λόγω της βαριάς ευθύνης της ιεροσύνης, από τον επίσκοπο Κεφαλληνίας και Ζακύνθου, Θεόφιλο.  Έπειτα, το 1577 μ.Χ., πήγε στην Αθήνα, προκειμένου να ταξιδέψει στα Ιεροσόλυμα. Αλλά ο τότε Μητροπολίτης Αθηνών, Νικάνορας, άκουσε κάποια Κυριακή το λαμπρό του κήρυγμα και μετά από πολλές παρακλήσεις τον χειροτόνησε επίσκοπο Αιγίνης, δίνοντας του το όνομα Διονύσιος. Τα ποιμαντικά του καθήκοντα, επιτέλεσε άγρυπνα και άοκνα. Αναδείχτηκε πατέρας και διδάσκαλος του ποιμνίου του. Η φήμη του είχε διαδοθεί ευρύτερα, αλλά αυτός παρέμενε με διάκριση, απλός και ταπεινός επίσκοπος.

Σύντομα ασθένησε από τους πολλούς πνευματικούς κόπους και υποχρεώθηκε να παραιτηθεί από τα καθήκοντα της επισκοπής στη νήσο Αίγινα. Επέστρεψε στη Ζάκυνθο, όπου μέχρι το 1579 μ.Χ. ήταν προσωρινός επίσκοπος. Μετά αποσύρθηκε στη Μονή της Θεοτόκου της Αναφωνητρίας, όπου ασκήτευε και με αγάπη κήρυττε και βοηθούσε τους κατοίκους του νησιού.

Οι οικογένειες Σιγούρου και Μονδίνου, φαίνεται να είχαν θανάσιμο μίσος και συχνές συμπλοκές μεταξύ τους. Σε μια από αυτές ο αδελφός του Αγίου, Κωνσταντίνος, δολοφονήθηκε. Στην προσπάθεια όμως να διαφύγει ο δολοφόνος του αναζήτησε καταφύγιο στο μοναστήρι που βρισκόταν ο Άγιος, χωρίς όμως να γνωρίζει τη συγγένεια με το θύμα. Όταν ο δολοφόνος έφτασε στη Μονή, ο Διονύσιος, που ήταν ο ηγούμενος, ρώτησε γιατί ζητεί καταφύγιο, αφού κανονικά δεν επιτρέπετο να εισέλθει. Ο ίδιος απάντησε πως τον κυνηγούσαν οι Σιγούροι, ενώ μετά από διαρκείς ερωτήσεις ομολόγησε πως δολοφόνησε τον Κωνσταντίνο Σιγούρο. Ο Διονύσιος παρά τη θλίψη του, όχι μόνο έκρυψε τον δολοφόνο αλλά και τον φυγάδευσε. Έτσι με αυτόν τρόπο κατάφερε να αποτρέψει ένα ακόμα έγκλημα και ταυτόχρονα να δώσει τη δυνατότητα μετάνοιας στον δολοφόνο, παρά την πικρία για το χαμό του αδελφού του, δίνοντας ένα παράδειγμα συγχωρητικότητας και υψηλής εφαρμογής της Χριστιανικής αρετής. Για τον λόγο αυτό ονομάστηκε: «Άγιος της Συγνώμης».

Ο Άγιος Διονύσιος πέθανε σε βαθιά γεράματα στις 17 Δεκεμβρίου 1622 μ.Χ. Τάφηκε στη Μονή Στροφάδων και κατά την εκταφή το ιερό λείψανό του βγήκε ευωδιαστό και άφθορο.

Στις 24 Αυγούστου του 1717 μ.Χ. μετακομίσθηκε το Σεπτό Σκήνωμά του στη Ζάκυνθο για να προστατευθεί από τους πειρατές. Το 1764 μ.Χ. εναποτέθηκε οριστικά στην ομώνυμη Μονή, που έχτισαν οι Μοναχοί των Στροφάδων. Από τότε το Σεπτό Σκήνωμά του αποτελεί μέχρι σήμερα πόλο έλξεως χιλιάδων προσκυνητών και πηγή συνεχών ιάσεων και θαυμάτων.

Τέτοια πρότυπα έχουμε ασφαλώς ανάγκη, και στις μέρες μας. Για να δικαιούται ο κόσμος να ελπίζει και να δοξολογεί το Θεό ότι είναι μεγάλα τα της πίστεως κατορθώματα δια των αγίων και μαρτύρων της Αγίας μας Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου

ΠΗΓΗ:dogma.gr

Θεαρχίω Νεύματι.

Δοξαστικό των Στιχηρών του Εσπερινού 

της Θεομητορικής εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Οκτάηχο.
Ψάλλει ο Άρχων Πρωτοψάλτης της Μ.τ.Χ.Ε. Παναγιώτης Νεοχωρίτης και ο Άρχων Β΄ Δομέστικος της

Μια ευλογημένη Οικογένεια

 ΠΡΟΣΩΠΟ ΠΡΟΣ ΠΡΟΣΩΠΟ 144

ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΠΟΛΥΤΕΚΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΙΕΡΕΑ ΜΙΧΑΗΛ ΚΟΥΚΟΥΒΑ 

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΛΥΜΝΟ.

Θωρηκτό Αβέρωφ

Άγιος Νικόλαος:

 Το άγνωστο εκκλησάκι του θωρηκτού Αβέρωφ

Άγιος Νικόλαος: Η πίστη των Ελλήνων Ορθοδόξων στον Κύριο γίνεται φανερή και από το γεγονός πως στο θωρηκτό Αβέρωφ υπήρχε και ιερέας στο πλήρωμα.

Αυτό είναι το παρεκκλήσι του Αγίου Νικολάου στο θωρηκτό Αβέρωφ, αφιερωμένο φυσικά στον προστάτη Άγιο των ναυτικών, και σε αυτό ο ιερέας που ήταν μέλος του πληρώματος λειτουργούσε αλλά και μάζευε τα μέλη του πληρώματος του πλοίου στον ελεύθερο χρόνο τους για να τους διδάξει τον λόγο του Κυρίου, να τους δώσει κουράγιο για το σκληρό τους έργο αλλά και να τους παραδώσει μαθήματα γραφής και ανάγνωσης.

Πόσες δύσκολες ώρες δεν πέρασε το πλήρωμα στους αγώνες του πλοίου και πόση ανακούφιση δεν βρήκε με την προσευχή και τα λόγια του ιερέα που σαν βάλσαμο τα άκουγαν οι ταλαιπωρημένοι άνδρες μετά τις μάχες;

Αξίζει να το επισκεφτείτε στην πρώτη ευκαιρία.

Γ. ΑΒΕΡΩΦ

Το ποσό της προκαταβολής για την απόκτηση του πλοίου προήλθε από τη διαθήκη του Γεωργίου Αβέρωφ και για αυτό το όνομα του πλοίου είναι αυτό του μεγάλου εθνικού ευεργέτη και ανήρχετο σε 8.000.000 εκατομμύρια χρυσές δραχμές, ενώ το υπόλοιπο ποσό των 15.650.000 χρυσών δραχμών καλύφθηκε από το Ταμείο Εθνικού Στόλου (Τ.Ε.Σ.).

Η κυβέρνηση δαπάνησε έτσι συνολικά 23.650.000 δρχ. για την απόκτηση του.

Το πλοίο, το πλήρωμα και η βοήθεια του Κυρίου έγραψαν χρυσές σελίδες ιστορίας.

Γνωστό είναι το σήμα του Ναυάρχου Κουντουριώτη στα ελληνικά πλοία που συνέπλεαν με το «Γ. Αβέρωφ»: «Με την δύναμιν του Θεού και τας ευχάς του Βασιλέως μας και εν ονόματι του Δικαίου πλέω μεθ’ ορμής ακαθέκτου και με πεποίθησιν προς την νίκην εναντίον του εχθρού του Γένους».

Πηγήhttp://www.pentapostagma.gr/