Σάββατο 21 Δεκεμβρίου 2013

Πάτμος

 Ἀγναντεύοντας το λιμάνι τῆς Πάτμου,
ἀπό τή φιλόξενη αὐλή τοῦ Κώστα καί τῆς Σοφίας
ΠΗΓΗ:https://www.facebook.com/photo.php=1&theater

Ο Γάμος



15
Τι σημαίνει ένα διαζύγιο; Την ανικανότητά μας να αγαπήσουμε. Αυτό βασικά σημαίνει. Όλα τα υπόλοιπα είναι οι δικαιολογίες μας. Την αποτυχία να αγαπηθούμε. Τη λαθεμένη αντίληψη που είχαμε για τον γάμο.

Ο γάμος δεν είναι βίος ανθόσπαρτος. [...] Μελετήστε με προσοχή την ακολουθία του Μυστηρίου [ενν. του γάμου]. Υπάρχει και μεταφρασμένη. Εκεί μέσα λοιπόν υπάρχουν όλα τα στοιχεία και όλες οι προϋποθέσεις που αν τις ζήσεις φθάνεις στην πληρότητα της σχέσης σου.
Η Εκκλησία από την αρχή μάς δείχνει τον δρόμο: «Ευλογημένη η Βασιλεία του Πατρός...». Κι εκείνη τη στιγμή με το Ευαγγέλιο κάνει ο ιερέας το σημείου του Σταυρού. Τι σημαίνει αυτό; Τρία πράγματα βασικά.
Ξέρετε, παιδιά μου, για πού ξεκινάτε; Δεν ξεκινάτε για το άγνωστο με βάρκα την ελπίδα. Ξεκινάτε για τη Βασιλεία του Θεού. Αυτή είναι η πορεία του γάμου.
Ποιος θα είναι ο οδηγός σας σ' αυτήν την πορεία; Το Άγιο Ευαγγέλιο.
                     Ποια είναι η πορεία σας; Η Σταυρική!
Λέω στα ζευγάρια που παντρεύω: «Αν το καταλάβατε, παιδιά μου, σήμερα πρέπει να πεθάνετε, πρέπει να πεθάνει ο εγωισμός σας. Ξεκινήσατε καθένας από το σπίτι του και ήρθατε εδώ και τώρα φεύγετε από εδώ μαζί σε ένα καινούργιο σπίτι. Πολύ ωραία. Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ο κάθε ένας πρέπει να φύγει από τον εαυτό του πια. Από αυτό που ήταν μέχρι τώρα. Κι εδώ η Χάρις του Θεού σάς ένωσε.»
Βλέπετε κάποια στιγμή ενώνουμε τα χέρια και τους λέω: «Έχετε δει δύο κλειδιά περασμένα σε κρίκο; Όπου και να 'ναι, θα είναι μαζί. Στην τσέπη μας ευρίσκονται ή μας πέσαν στον δρόμο ή τα πετάξαμε στη θάλασσα, θα είναι πάντα μαζί γιατί τα ενώνει ένας κρίκος. Αν όμως βγουν από τον κρίκο είναι ζήτημα τύχης, αν θα μείνουν και τα δύο κοντά και μαζί. Ποιος είναι ο κρίκος; Η χάρη του Θεού. Βάλτε τα χέρια σας, βάλτε τις καρδιές σας και οι δυο σας στο χέρι του Θεού. Ο Θεός δεν μας παίρνει με το ζόρι, απλώνει το δικό Του χέρι και εάν εσείς με τη θέληση βάλετε τα δικά σας χέρια ο Θεός θα σας ενώσει σε μια ενότητα τέλεια και αγία και έτσι να πορευτείτε.»
Όταν στην Ελλάδα καθιερώθηκε ο πολιτικός γάμος, εγώ πανηγύριζα. Είπα, «επιτέλους, θα αποφύγω την ταλαιπωρία να παντρεύω ανθρώπους που δεν ξέρουν τι κάνουν.» Να πας στον Δήμαρχο κι όπου θέλεις. Όχι όμως εδώ! Γιατί ο χώρος αυτός εδώ είναι για αυτούς που ξέρουν τι θέλουν και πιστεύουν τι κάνουν. Ένα διαζύγιο μπορεί να έχει πολλές αφορμές, αλλά οι αιτίες του είναι λίγες.
Πώς προετοιμάζονται δύο νέοι άνθρωποι για να παντρευτούν; Από 'κεί θα καταλάβεις ποια θα είναι η συνέχεια.
Πόσο καλά γνωρίζονται; Ή πόσο βαθιά αγνοούνται;
Έχω ακούσει πολλές φορές την παρατήρηση «δεν ήτανε έτσι στην αρχή». Έτσι ήτανε, παιδί μου, αλλά εσύ δεν τον είδες. Ο αρραβώνας δεν είναι μια χαζοχαρούμενη περίοδος που θα κοιτάξουμε πώς θα περάσουμε καλά. Είναι ακριβώς μια περίοδος που οι άνθρωποι μιλάνε σοβαρά για το μέλλον τους, βλέπουν αν συμφωνούν, αν ταιριάζουν, αν έχουν την ίδια πλεύση μέσα στη ζωή τους, ακόμα μερικές φορές σε μερικά πράγματα, που φαίνονται πιο ρηχά, πιο εύκολα.
Κάποτε έλεγα σε δυο παιδιά που συνδεόντουσαν:
- Παιδιά χωρίστε τώρα γιατί θα χωρίσετε αύριο.
- Μα γιατί;
- Γιατί δεν έχετε καμία σχέση μεταξύ σας. Τα ενδιαφέροντα του ενός είναι τελείως διαφορετικά κι εξειδικευμένα, του άλλου είναι -τα παιδιά χρησιμοποιούν σήμερα αυτή τη λέξη- «μπάζα». Σε λίγο εσύ θα αρχίσεις να τη ζηλεύεις και εσύ σε λίγο θα αρχίσεις να κουράζεσαι. Λοιπόν, μην κάνετε λάθη!
Ευτυχώς κατάλαβαν έγκαιρα. Γιατί είναι πάρα πολύ σημαντικό να βλέπεις την αλήθεια. Το σ' αγαπώ και μ' αγαπάς είναι εύκολο να το λες, δύσκολο όμως να το ζεις. Εμείς μάθαμε ότι η αγάπη είναι σαρκωμένη. Κι αν δεν σαρκώνεται, δεν σταυρώνεται, τότε ακριβώς δεν προχωράει.
Το Διαζύγιο τελικά είναι μια αποτυχία. Το ερώτημα όμως είναι το εξής: Πώς θα αντιμετωπίσουμε ένα διαζύγιο; Διδασκόμεθα από τα λάθη μας; Καταλάβαμε γιατί φτάσαμε εδώ; Πρώτα-πρώτα έχουμε τη συνείδηση ότι αποτύχαμε; Και δεν αποτύχαμε τυχαία, αποτύχαμε για συγκεκριμένους λόγους, καθαρούς και ορατούς ή πιστεύουμε ότι φταίει μόνο ο άλλος; Στα ζευγάρια που παντρεύω τους εύχομαι: «Παιδιά μου, σας εύχομαι να μάθετε στη ζωή σας να φταίτε πάντα και οι δυο μαζί. Γιατί αν πιστέψετε ότι φταίει μόνο ο άλλος, κάτι δεν πάει καλά μεταξύ σας.»
Παντρεύομαι σημαίνει δέχομαι τον άλλο όπως είναι γιατί τον αγαπάω. Παντρεύομαι σημαίνει ότι αγωνίζομαι, κάνω τα πάντα για να δίνω χαρά σ' αυτόν που αγαπάω. Άρα λοιπόν υπάρχει μια κοινή πορεία και των δύο, δηλαδή το ότι ο άλλος με δέχεται, δεν γεννάει ασυλία του εγωισμού μου, αφού με δέχεται όπως είμαι. Σε δέχεται γιατί σε αγαπάει, εσύ αγαπάς; Τότε διορθώσου. Τότε αφού βλέπεις ότι κάτι ενοχλεί τον άλλο, διόρθωσέ το. Όταν ακούω ανθρώπους να λένε: «εγώ αυτός είμαι ή εγώ αυτή είμαι, δεν αλλάζω», τους λέω: «Κακώς παντρευτήκατε, γιατί όταν κάποιος αγαπάει, αλλάζει.» Δεν αλλάζω σημαίνει δεν αγαπάω. Τα υπόλοιπα είναι περιττά.
Μητροπ. Σισανίου και Σιατίστης Παύλος
Για μια υγιή και ζωντανή οικογένεια, έκδ. Σχολής Γονέων Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου
ΠΗΓΗ: http://www.agioritikovima.gr/

Η ΓΙΑΓΙΑ....



1
Ο Σωτήρης – Παναγιώτης από την Καστοριά είναι μόλις 16 μηνών.

Πρόσφατα κατάφερε να κερδίσει την μάχη με την ηπατική ανεπάρκεια χάρη στην βοήθεια της γιαγιάς του, η οποία του έδωσε μόσχευμα.
Όμως δεν κατάφερε ακόμα να κερδίσει την μάχη με το ελληνικό δημόσιο, που δεν του καλύπτει όλα τα έξοδα νοσηλείας. 
Ο μικρούλης πάσχει από μια σπάνια ασθένεια, η οποία ονομάζεται ατρησία εξωηπατικών χοληφόρων αγγείων.
Οι γιατροί είπαν στους γονείς του ότι χωρίς νέο συκώτι θα ζούσε μόνο έως 2 ετών και η μόνη λύση για να κρατηθεί στη ζωή ήταν μεταμόσχευση στο εξωτερικό, αφού στην Ελλάδα δεν γίνονται.
Η γιαγιά του Σωτήρη – Παναγιώτη, κ. Δήμητρα Τσιγάρα ήταν συμβατή δότρια και χωρίς δεύτερη σκέψη αποφάσισε να χαρίσει την ζωή στον εγγονό της.
Στις 25 Οκτωβρίου 2012 το μωρό μπήκε για 20ημερη νοσηλεία στο Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης και κατόπιν υποβαλλόταν σε εξετάσεις μια φορά τον μήνα. Τον περασμένο Ιούνιο έφτασε η ώρα για την μεγάλη μάχη. Η οικογένεια αναχώρησε για Βρυξέλλες και στις 21 Αυγούστου πραγματοποιήθηκε μια επτάωρη χειρουργική επέμβαση η οποία ήταν σωτήρια!
Ο ΕΟΠΠΥ κάλυψε το 80% των εξόδων, όμως η οικογένεια χρωστάει ακόμα 11.000 ευρώ, τα οποία είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν. «Για την ώρα έχω δώσει μόνο 400 ευρώ και αυτά γιατί γνωστοί και φίλοι με βοήθησαν», λέει ο 30χρονος πατέρας του και εξηγεί πώς αν δεν δώσει τα χρήματα στους Βέλγους δεν θα δεχτούν να επανεξετάσουν το παιδί τον Μάρτιο, όπου είναι προγραμματισμένο να κάνει τον έλεγχο.
Βέβαια, από τον Οργανισμό εξηγούν πώς στους ανήλικους κανονικά καλύπτουν το 95% των εξόδων και σκέφτονται για την συγκεκριμένη περίπτωση
να κάνουν μια εξαίρεση και να εξετάσουν την πιθανότητα να καλύψουν όλο το ποσό. Για να δούμε… 
ΠΗΓΗ: http://www.agioritikovima.gr/

Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2013

Το Μήλο!!!

altΑν κάθε άνθρωπος πάνω από την ηλικία των 50 ετών έτρωγε ένα μήλο την ημέρα, χιλιάδες πρόωροι θάνατοι από έμφραγμα και εγκεφαλικό θα μπορούσαν να αποφευχθούν κάθε χρόνο, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα, που έρχεται να δικαιώσει το γνωστό ρητό «ένα μήλο την ημέρα τον γιατρό τον κάνει πέρα».
Οι ερευνητές είπαν ότι φρούτα όπως τα μήλα φαίνεται να ωφελούν την καρδιαγγειακή υγεία σχεδόν όσο και «θαυματουργά» φάρμακα όπως οι στατίνες που ρίχνουν την υψηλή χοληστερόλη. Οι επιστήμονες διευκρίνισαν ότι, πέρα από τα μήλα, παρόμοια οφέλη έχουν πολλά άλλα φρούτα, αρκεί κανείς να τα τρώει καθημερινά.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Άνταμ Μπριγκς του πανεπιστημίου της Οξφόρδης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο βρετανικό ιατρικό περιοδικό "British Medical Journal", σύμφωνα με το BBC, έκαναν τις εκτιμήσεις τους με βάση υπολογιστικά μοντέλα και όχι άμεση επιστημονική έρευνα σε δείγμα του πληθυσμού.

alt













Σύμφωνα με τους υπολογισμούς τους, αν οι ενήλικοι όλων των ηλικιών έτρωγαν μια έξτρα μερίδα φρούτων η λαχανικών κάθε μέρα, σε μια χώρα όπως η Βρετανία, θα ήταν δυνατό να αποφευχθούν έως 11.000 θάνατοι καρδιαγγειακής αιτιολογίας ετησίως. Ενώ αν τη συνήθεια αυτή είχαν όλα οι άνθρωποι πάνω από τα 50 τους, τότε το «κέρδος» θα ήταν περίπου 8.500 λιγότεροι πρόωροι θάνατοι (αντίστοιχα οι στατίνες θα έσωζαν περίπου 9.400 ζωές).
Οι ειδικοί συστήνουν τουλάχιστον πέντε μερίδες φρούτων και λαχανικών τη μέρα, κάτι που όμως οι περισσότεροι άνθρωποι δεν τηρούν. Ενδεικτικά, ένα μήλο περιέχει κατά προσέγγιση μηδενική ποσότητα αλατιού και χοληστερόλης, μόλις 0,09 γραμμάρια λίπους και 1,39 γραμμάρια φυτικών ινών.
Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ
Επιμέλεια θέματος: Συντακτική Ομάδα Υγείαonline
ΠΗΓΗ:http://www.ygeiaonline.gr/

Κάλαντα

Σαράντα οκτώ παραδοσιακά κάλαντα και τραγούδια
Διαβάστε τους στίχους και ακούστε ένα μουσικό δείγμα
ή και ολόκληρο το τραγούδι.
Περιέχονται στα cd:
και το LP Ελληνικά Κάλαντα (1974).
.
Των Χριστουγέννων
Άναρχος Θεός. Βυζαντινά κάλαντα από τα Κοτύωρα του Πόντου.
Δεν ακούς περιστερούδα μου. Τραγούδι Χριστουγέννων Θράκης.
Η μέρα η σημερινή. Χριστουγεννιάτικη μαντινάδα Κρήτης.
Kι τι τραγούδι νά ’βρουμι. Ευχές και παινέματα. Θράκης.
Καλήν εσπέραν άρχοντες. Από την Ιερισσό Χαλκιδικής.
Καλήν ημέραν άρχοντες. Από το Πουρί Πηλίου.
Καλώς τα τα Χριστούγεννα. Από τους Φούρνους Ικαρίας.
Κόλιαντα μπάμπω, κόλιαντα. Από την Κοζάνη.
Κόλιντα τσέλιγκα. Από το Μέτσοβο.
Πιδιά μ’ ήρθαν τα κόλιαντα. Από τη Σιάτιστα.
'Πόψα Χριστός γεννήθηκε. Μακεδονίας.
Χριστός γεννάται σήμερο. Κρήτης.
Χριστός γιννιέται, χαρά στουν κόσμου. Θράκης.
Χριστούγεννα Πρωτούγεννα. Από τη Σκιάθο.
Χριστούγεννα Πρωτούγεννα. Από την Αστυπάλαια.
Χριστούγεννα Πρωτούγεννα. Από την Ήπειρο.
Χριστούγεννα Πρωτούγεννα. Από τον Μαρμαρά Προποντίδας.
Χριστούγεννα Πρωτούγεννα. Πελοποννήσου.

Της Πρωτοχρονιάς

Άγιος Βασίλης έρκεται
. Από τους Φούρνους Ικαρίας.
Άγιος Βασίλης έρχεται
. Από τη Γιάλοβα Προποντίδας.
Άνοιξε πόρτα μ’ άνοιξε
. Από το Βιλοσσό Χίου.
Ανοίξετε την πόρτα σας
. Κρήτης.
Aρχιμηνιά, κερά, κι αρχιχρονιά. Μικράς Ασίας.
Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά
. Από την Απείρανθο Νάξου.
Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά. Από τον Άγιο Γεώργιο Κρήτης.
Αρχιμηνιά Πρωτοχρονιά
. Ηπείρου.
Άρχιν, άρχιν τα κάλαντα
. Από τα Φλογητά Καππαδοκίας.
Άστρον ανεφάνεις Βασίλειε
. Από τα Φάρασα Καππαδοκίας.
Βασίλης βόσκει πρόβατα
. Απο το Μελί Μικράς Ασίας.
Εις αυτό το νέον έτος
. Μικράς Ασίας.
Π' αυγινικό κι αν βγήκαμι
. Θράκης.
Πάλιν ακούσετ' άρχοντες
. Από την Αστυπάλαια.
Σούρβα σούρβα
. Θράκης.

Των Φώτων

Ας τονε καλαντρίσομε
. Από το Καρλόβασι Σάμου.
Ας τονε καλαντρίσουμε
. Κάλαντα των μπεκρήδων Καρλόβασι
Αύριο είναι τω Φωτώ
. Κρήτης.
Αύριο ’ν’ τα Θεοφάνεια
. Από το Πουρί Πηλίου.
Αύριον είναι τω Φωτώ. Από την Αστυπάλαια.
Ήρθανε τα Φώτα
. Ηπείρου.
Ήρθανε τα Φώτα και τα Φωτερά
. Από την Μάνη Πελοποννήσου.
Καλημέρα πάντες, ω αδελφοί . Από την Πάτμο.
Παρακαλώ σας δώστε μι. Από το Πουρί Πηλίου.
Σήκω κερά μου κι άλλαξι
. Από την Λήμνο.
Σήμερα είναι των Φωτών
. Από την Αστυπάλαια.
Σήμερα είναι των Φωτών
. Από το Μελί Μικράς Ασίας.
Σήμερα είν’ τα Φώτα
. Μικράς Ασίας.
Σήμερα τα Φώτα και οι φωτισμοί
. Από τους Φούρνους Ικαρίας.
Σήμιρα τα Φώτα κι φουτισμός
. Θράκης.

πηγή:
domnasamiou
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ:http://hamomilaki.blogspot.gr/

"Ὁ Σπερματικός Λόγος".

Περιµένοντας τόν Ἀναµενόµενο…

                   Πλάτων

Πλάτωνος, Ἀλκιβιάδης δεύτερος

(Ἀπόσπασµα ἀπό τό ἔξοχο βιβλίο «Ἰησοῦς Χριστός – ἡ προσδοκία τῶν ἐθνῶν» ποὺ ἀναλύει µέρος ἑνός διαλόγου τοῦ Πλάτωνος (400 χρόνια π.Χ) στό ὁποῖο ὁ Σωκράτης διαλέγεται µέ τόν Ἀλκιβιάδη ἐπί τοῦ θέµατος τῆς προσευχῆς. Εἶναι ἐντυπωσιακό νά παρατηρεῖ κανείς τώρα τό πῶς ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἑτοίµασε τήν ἀνθρωπότητα δηµιουργώντας τήν προσδοκία γιά τήν ἔλευση τοῦ Κυρίου).

Καταπληκτικὴ εἶναι καὶ ἡ στιχοµυθία µεταξὺ τοῦ Σωκράτη καὶ τοῦ Ἀλκιβιάδη στὸ ἔργο τοῦ Πλάτωνος «Ἀλκιβιάδης δεύτερος» (ΧΙΙΙ-ΧIV, 150D ἐξ.), τὸ ὁποῖο εἶναι ἀφιερωµένο στὸ θέµα τῆς προσευχῆς. Ἐδῶ ὁ Σωκράτης ἀναπτύσσει µεταξὺ ἄλλων καὶ τὶς ἑξῆς ἀλήθειες:
α) Ὅτι οἱ προσευχόµενοι δὲν γνωρίζουν ποιὸ εἶναι τὸ πραγµατικό τους συµφέρον, ὥστε νὰ τὸ ζητοῦν ἀπό τούς θεούς, γι’ αὐτὸ πολλὲς φορὲς ζητοῦν πράγµατα ποὺ δὲν τοὺς συµφέρουν, ὅπως π.χ. τὴν βλάβη τῶν ἄλλων
β) ὅτι ἡ προσευχὴ δὲν µπορεῖ νὰ εἶναι ἀποτελεσµατικὴ ἂν ἡ ὑλικὴ θυσία ποὺ προσφέρεται µαζὶ µ’ αὐτὴν δὲν προέρχεται ἀπὸ ψυχή εὐσεβῆ καὶ δίκαιη- «θὰ ἦταν φοβερὸ ἐὰν οἱ Θεοὶ ἀπέβλεπαν στὰ δῶρα καὶ τὶς θυσίες µας καὶ ὄχι στὴν ψυχή, ἐὰν δηλαδὴ εἶναι κάποιος ὅσιος καὶ δίκαιος»,
καὶ γ) γιὰ τοὺς λόγους αὐτοὺς ἡ ἐπικοινωνία µὲ τὸν Θεὸ διαµέσου τῆς προσευχῆς δὲν εἶναι τόσο εὔκολη ὅπως φαίνεται, δὲν εἶναι ἀπαλλαγµένη ἀπὸ σφάλµατα καὶ κινδύνους καὶ δὲν εἶναι πάντοτε ἀποτελεσµατική.

Ἀπὸ αὐτὰ ὁ Σωκράτης συµπεραίνει ὅτι τὸ µόνο ποὺ ἔχει νὰ κάνη ὁ ἄνθρωπος εἶναι νὰ περιµένη. µέχρις ὅτου φθάση ὁ καιρὸς νὰ διδαχθῆ ἀπὸ κάποιον πῶς πρέπει νὰ συµπεριφέρεται πρὸς τοὺς θεοὺς καὶ τοὺς ἀνθρώπους: «ἀναγκαῖον οὖν ἐστι περιµένειν. ἕως ἂν τις µάθῃ ὡς δεῖ πρὸς θεοὺς καὶ πρὸς ἀνθρώπους διακεῖσθαι».
Μετὰ τὴν διαπίστωσι αὐτὴ στὴν ὁποία κατέληξε ὁ Σωκράτης, ὁ Ἀλκιβιάδης τὸν ἐρωτᾶ: «Πότε οὖν παρέσται ὁ χρόνος οὗτος, ὦ Σώκρατες, καὶ τὶς ὁ παιδεύσων; ἥδιστα γὰρ ἂν µοι δοκῶ ἰδεῖν τοῦτον τὸν ἄνθρωπον τὶς ἐστιν», δηλαδή: «Πότε θὰ ἔλθη αὐτὴ ἡ ὥρα, ὦ Σωκράτη, καὶ ποιὸς θὰ µᾶς τὸ µάθη αὐτό; Μὲ πολὺ πόθο θὰ ἔβλεπα, νοµίζω, αὐτόν τὸν ἄνθρωπο, ποιὸς εἶναι». Στὴν ἐρώτησι αὐτὴ ὁ Σωκράτης ἀπαντᾶ ὅτι ὁ Ἀναµενόµενος εἶναι «οὗτος ὧ µέλει καὶ περί σοῦ», δηλαδὴ «αὐτὸς ποὺ φροντίζει (νοιάζεται) καὶ γιὰ σένα». Τὸν χαρακτηρίζει µάλιστα στὸ σηµεῖο αὐτὸ Θεάνθρωπο: «Θεὸν ἠδὲ (καί) ἄνδρα».
Ἡ φροντίδα γιὰ ὅλους τούς ἀνθρώπους εἶναι τὸ ἔργο τοῦ Ἀναµενόµενου Θεανθρώπου, ἀλλὰ γιὰ νὰ γνωρίση Αὐτὸν ὅποιος θέλει, πρέπει πρῶτα νὰ ἀφαιρέση ἀπὸ τὴν ψυχὴ του τὸ κάλυµµα, τὴν ὁµίχλη ποὺ τὸν ἐµποδίζει νὰ Τὸν δῆ. Σ’ αὐτὰ τὰ λόγια τοῦ Σωκράτη, ὁ Ἀλκιβιάδης ἀποκρίνεται: «Ἄς µοῦ ἀφαίρεση, ἐὰν θέλη, αὐτὸ τὸ κάλυµµα ἤ ὅ,τι ἄλλο, διότι ἐγὼ ἔχω ἀποφασίσει νὰ µὴν παραβῶ καµµία ἀπὸ τὶς προσταγὲς του, ὅποιος νὰ εἶναι αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος, ἐὰν πρόκειται νὰ γίνω καλλίτερος». Μὲ τὴν ὁµολογία αὐτὴ ὁ Ἀλκιβιάδης ἐκδηλώνει
α) τὸν πόθο του νὰ γίνη καλλίτερος,
β) τὴν πεποίθησι ὅτι αὐτὸ θὰ µπόρεση νὰ τὸ πραγµατοποίηση µόνον ὁ Ἀναµενόµενος Θεάνθρωπος,
γ) γι’ αὐτὸ καὶ εἶναι ἐσωτερικὰ προπαρασκευασµένος νὰ ἀποδεχθῆ πλήρως τὶς ἐντολὲς τοῦ Διδασκάλου αὐτοῦ.
Στὸ ἄκουσµα τῆς τριπλῆς αὐτῆς ὁµολογίας ὁ Σωκράτης ἐπαναλαµβάνει ὅτι ὁ Ἀναµενόµενος «ἔχει ἀξιοθαύµαστη προθυµία γιὰ σένα». Ἡ χρῆσι τοῦ ἐνεστῶτος «ἔχει» ἐδῶ δείχνει τὴν βεβαιότητα, τὸ θεωρεῖ τετελεσµένο, εἶναι προφητική: ἔχει ἀξιοθαύµαστη φροντίδα γιὰ τὸν Ἀλκιβιάδη καὶ γιὰ ὅλους τους ἀνθρώπους ὁ Ἀναµενόµενος ἀκόµη καὶ πρὶν ἀπὸ τὴν ἐµφάνισί του στὸν κόσµο.
Αὐτὸ σηµαίνει – λέγει ὁ Ἀλκιβιάδης καὶ συµφωνεῖ ὁ Σωκράτης – ὅτι πρέπει νὰ ἀναβάλουµε τὴν προσφορὰ θυσίας «γιὰ τότε», µέχρι δηλαδὴ ὁ Ἀναµενόµενος νὰ µᾶς διδάξη πῶς πρέπει νὰ προσευχώµαστε καὶ νὰ προσφέρουµε θυσίες. Καὶ παρατηρεῖ συµπερασµατικὰ ὁ Ἀλκιβιάδης: «τοῖς θεοῖς δὲ καὶ στεφάνους καὶ τἄλλα πάντα νοµιζόµενα τότε δώσοµεν, ὅταν ἐκείνην τὴν ἡµέραν ἐλθοῦσαν ἴδω˙ ἤξει δ’ οὐ διὰ µακροῦ, τούτων θελόντων»- δηλαδὴ πρὸς τὸ παρὸν θὰ διακόψουµε τὴν λατρεία καὶ «θὰ προσφέρουµε στοὺς θεοὺς καὶ στεφάνια καὶ ὅλα τὰ ἄλλα, ὅταν δῶ νὰ ἔλθη ἐκείνη ἡ µέρα – καὶ δὲν θ’ ἀργήση νὰ ἔλθη, ἐὰν αὐτοί τὸ θέλουν». Δὲν φανερώνεται ὁ φωτισµὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύµατος κι ἐδῶ ὅπως καὶ στὸν Ἀββακοὺµ ποὺ προφήτευσε «ἐὰν καθυστερήση, περίµενέ τον µὲ ὑποµονή, διότι θὰ ἔλθη σίγουρα καὶ δὲν θ’ ἀργήση» (β’ 3);
Στὸ τέλος δὲ τοῦ διαλόγου ὁ Σωκράτης λέγει ὅτι διατρέχουν περίοδο «κλύδωνος» (τρικυµίας).
Ἀπὸ τὸν διάλογο αὐτὸ προκύπτουν τὰ ἑξῆς συµπεράσµατα:
1) ὑπῆρχε ἔντονη ἡ προσδοκία ἑνὸς ξεχωριστοῦ στὴν δύναµι καὶ στὸν φωτισµὸ ἀνθρώπου, µὲ ἐντελῶς διαφορετικὲς ἰδιότητες, ποὺ θὰ ἔχη δικό του κῦρος καὶ θὰ εἶναι αὐθεντικὸς Παιδαγωγός· θὰ διδάξη τοὺς ἀνθρώπους ὅ,τι δὲν µποροῦσε νὰ τοὺς διδάξη κανεὶς µέχρι τότε. Θὰ τοὺς ἀπεκάλυπτε τὴν ἀληθινὴ Θρησκεία (πῶς πρέπει νὰ φερώµαστε στὸν Θεό) καὶ τὴν ἀληθινὴ Ἠθικὴ (πῶς πρέπει νὰ φερώµαστε στοὺς ἀνθρώπους),
2) ἡ ἔντονη αὐτή προσδοκία  τοῦ ὑπερανθρώπου Διδασκάλου ὠφειλόταν στὴν συναίσθησι τοῦ ἀνθρώπου ὅτι βρίσκεται µέσα στὴν ζωὴ σὰν σὲ τρικυµισµένη θάλασσα, στὴν ὁποία ἐπικρατεῖ τέτοια ὁµίχλη ποὺ δὲν τὸν ἀφήνει νὰ δῆ τὴν ἀλήθεια – εἶναι ἕνα συναίσθηµα ἀνάλογο µὲ τοῦ µεγάλου Θεολόγου καὶ ἡσυχαστοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαµᾶ, ὁ ὁποῖος ἐναγωνίως ἀπευθυνόταν πρὸς τὸν Θεὸ µὲ τὰ λόγια «φώτισόν µου τὸ σκότος, φώτισόν µου τὸ σκότος» ἔχοντας βαθιὰ πιστέψει ὅτι µόνον Αὐτός, ἡ Πηγὴ τοῦ ἄκτιστου Φωτός, µπορεῖ νὰ διαλύση τὴν ὁµίχλη ποὺ ἐπικρατεῖ µέσα στὸν ἄνθρωπο,
3) ὅτι ὁ Ἀναµενόµενος ὅπου νὰ εἶναι θὰ ἔλθη – καὶ µέχρι τότε πρέπει νὰ µὴ συνεχίζεται ἡ λατρεία, ἀφοῦ δὲν τελεῖται σωστά, ἀλλὰ κάθε λατρευτικὴ ἐκδήλωσι νὰ ἀναβληθῆ µέχρι νὰ ἔλθη ὁ Προσδοκώµενος Ὑπεράνθρωπος Διδάσκαλος καὶ νὰ διαφώτιση τὸν ἄνθρωπο πῶς νὰ τελῆ τὴν ἀληθινὴ καὶ Θεοπρεπῆ λατρεία.
Τὴν ἴδια ἀνησυχία εἶχε καὶ ἡ «αἱρετική» Σαµαρεῖτις, ὅταν ἀπηύθηνε στὸν Κύριο τούς θαυµαστοὺς λόγους: «οἶδα ὅτι Μεσσίας ἔρχεται, ὁ λεγόµενος Χριστὸς. Ὅταν ἔλθῃ ἐκεῖνος, ἀναγγελεῖ ἡµῖν πάντα»(Ἰωαν. δ’ 25), ἀφοῦ προηγουµένως εἶχε προηγηθῆ ἡ ἐρώτησί της καὶ ἡ ἀπάντησί Του γιὰ τὴν ἀληθινὴ λατρεία. Καὶ στὸ τέλος τὴν τιµᾶ µὲ τὴν ἀποκάλυψι τῆς ταυτότητός Του, πρᾶγµα ποὺ συστηµατικὰ ἀπέφευγε νὰ τὸ κάνη ἄµεσα σὲ ἄλλες περιπτώσεις: «Λέγει αὐτῆ ὁ Ἰησοῦς, Ἐγώ εἰµι ὁ λαλῶν σοι» (Ἰωαν. δ’ 25).
Εὔλογα λοιπὸν ἀναφωνεῖ ὁ Κλήµης ὁ Ἀλεξανδρεὺς στοὺς Στρωµατεῖς (5, 13): «Δὲν εἶναι δυνατόν, νοµίζω, νὰ προαναγγελθῆ σαφέστερα ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες ὁ Σωτῆρας µας».
ΠΗΓΗ:http://www.pentapostagma.gr/

"Μνήσθητι Κύριε".


ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΡΙΟ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΖΩΗ.
ΜΟΛΙΣ χθές μίλησα με μία νέα κοπέλα 20 χρονών, με ξυρισμένο κεφάλι και με μία φούντα καταπράσινη  από μαλλί  μπροστά  να προεξέχει .
Η συζήτηση στράφηκε στα πνευματικά και τότε την ρώτησα:
-Προσεύχεσαι;
-Ναι, μου απαντά.
-Και τι λες;
-Στην αρχή προσεύχομαι για τους δικούς μου, έπειτα για όλους τους ανθρώπους και κατόπιν για όλους που έχουν πεθάνει σε όλη την γη.

 Συγκλονίστηκα λοιπόν με το πώς μία νέα ψυχή, που εκ πρώτης όψεως  φαινόταν να μην πολυσκαμπάζει περί πνευματικών θεμάτων, προσεύχεται και θυμάται ακόμη και τους καϋμένους τους κοιμηθέντες που όλοι, για να πούμε την αλήθεια, τους έχουμε  προ πολλού ξεχάσει .
Ας διαβάζουμε λοιπόν καθημερινά την παρακάτω μικρή Προσευχή για να αναπαύσει ο Χριστός όσους έχουν φύγει από αυτόν τον κόσμο.Έτσι ας τους κάνουμε αυτό το καθημερινό επισκεπτήριο  αφού και εμείς κάποτε θα τους ακολουθήσουμε, είτε το θέλουμε είτε όχι.

 ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΚΟΙΜΗΘΕΝΤΩΝ

 Μνήσθητι Κύριε ημών Ιησού Χριστέ δια πρεσβειών της Παναχράντου Σου Μητρός Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας των δούλων σου, των κοιμηθέντων, και συγχώρησον, ανάπαυσον  και ανάστησον αυτούς , ψυχή και σώματι, εις ανάστασιν ζωής εν τη εσχάτη Σου ημέρα:
Μνήσθητι των δούλων Σου
πάντων των :
¯   Εν παντί  καιρώ και τόπω  της Δεσποτείας σου κοιμηθέντων τέκνων Σου. 
¯   Των ακηδεύτων και ατάφων ανθρώπων.
¯   Των εκτρωθέντων και αποβληθέντων παιδίων.
-    Πάντων ων ουδείς εστίν ο μνημονεύων αυτούς.
¯   Πάντων των περιφρονημένων και λησμονημένων ψυχών.
¯   Πάντων των υπέρ της  Ορθοδόξου πίστεως και της Πατρίδος τελειωθέντων.
¯   Πάντων των σήμερον και ως σήμερον απελθόντων εκ του βίου τούτου.
  -  Πάντων των σήμερον εορταζουσών  ψυχών.
¯   Παντων των οικείων, φίλων και συγγενών ημών.
¯   Πάντων των εν  πολέμοις και  Μ. Ασία μαρτυρικώς τελειωθέντων.
¯   Και πάσης ψυχής μη δυναμένης να ανέλθει.
                                       Μνήσθητι  Κύριε.

  π.Διονύσιος Ταμπάκης.Ναύπλιον.

ΠΗΓΗ:http://yiorgosthalassis.blogspot.com/