Δύναμις Ήχος Γ'.

ΔύναμιςΉχος Γ',  

Ιεροθέου Ιεροδιακόνου,   

Ψάλλει ο Βασίλης Τουλουμτσής και ο Νικόλαος Γεωργαντώνης στο Ιερό Μετόχι της Ιβήρων, "Παναγία Πορταίτισσα - Απόστολος Ανδρέας"

Πασαπνοάρια,ήχ. γ΄

Πασαπνοάρια, Στιχολογία και Αναστάσιμοι αίνοι,

ήχος τρίτος

 Ο Βυζαντινός Χορός «Φιλαθωνίται» -

Κυριακή των Αγίων Πατέρων της Ζ΄ Οικ. Συνόδου

Οι ανωφελείς λόγοι και τα ωφέλιμα έργα

Ιωάννης Καραβιδόπουλος, Ομότιμος Καθηγητής Ερμηνείας της Καινής Διαθήκης, Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.

Από το τέλος της προς Τίτον ποιμαντικής επιστολής είναι το αποστολικό ανάγνωσμα που διαβάζεται την Κυριακή των αγίων Πατέρων της εν Νικαία 7ης Οικουμενικής (787) Συνόδου. Ο Απόστολος γράφει στον μαθητή του, που είναι επίσκοπος Κρήτης τα εξής:

«Παιδί μου, Τίτε, αυτά τα λόγια είναι αληθινά και θέλω να τα βεβαιώνεις με την προσωπική σου μαρτυρία, ώστε όσοι έχουν πιστέψει στον Θεό να φροντίζουν να πρωτοστατούν σε καλά έργα. Αυτά είναι τα καλά και τα χρήσιμα στους ανθρώπους. Από το άλλο μέρος, να αποφεύγεις τις ανόητες αναζητήσεις για γενεαλογικούς καταλόγους, τις φιλονικίες και τις διαμάχες γύρω από τις διατάξεις του ιουδαικού νόμου, γιατί όλα αυτά είναι ανώφελα και μάταια. Τον άνθρωπο που ακολουθεί πλανερές διδασκαλίες συμβούλεψέ τον μία δύο φορές, κι αν δεν ακούσει άφησέ τον, με τη βεβαιότητα πως αυτός έχει πιά διαστραφεί και αμαρτάνει, καταδικάζοντας έτσι ο ίδιος τον εαυτό του.

Όταν θα σου στείλω τον Αρτεμά ή τον Τυχικό, έλα το συντομότερο να με συναντήσεις στη Νικόπολη, γιατί εκεί αποφάσισα να περάσω το χειμώνα. Τον Ζηνά τον νομικό και τον Απολλώ, να τους εφοδιάσεις πλουσιοπάροχα με ο,τι χρειάζονται για το ταξίδι τους, ώστε να μην τους λείψει τίποτα. Ας μαθαίνουν και οι δικοί μας να πρωτοστατούν σε καλά έργα, για ν’ αντιμετωπίζουν τις επείγουσες υλικές ανάγκες, ώστε η ζωή τους να μην είναι άκαρπη. Σε χαιρετούν όλοι όσοι είναι μαζί μου. Χαιρέτησε τους πιστούς που μας αγαπούν. Η χάρη να είναι μαζί με όλους σας. Αμήν».

Το κύριο χαρακτηριστικό του χριστιανού, όπως αναδύεται από την περικοπή αυτή, είναι η καρποφορία, τα καλά έργα, ενώ οι διαμάχες και οι ανωφελείς και ανόητες συζητήσεις παρουσιάζονται σαν δείγμα αρρωστημένου χριστιανού. Έτσι ο Απόστολος μας δίνει μία θεολογική θεμελίωση της χριστιανικής πρακτικής ζωής και μας προσδιορίζει τη σημασία της αγαθοεργίας. Χριστιανός άκαρπος δεν μπορεί να υπάρχει ούτε σαν έκφραση ούτε σαν πραγματικότητα, κι αν υπάρχει αποτελεί φαινόμενο απογοητευτικό και δυσάρεστο, και πρέπει να μας εμβάλει σε ανησυχία σαν σύμπτωμα μιάς εκ των βαρυτέρων ασθενειών του Χριστιανισμού. Γιατί πράγματι η ακαρπία σημαίνει διάσπαση της κοινωνίας του χριστιανού με τον Θεό από τη μία μεριά και με τον συνάνθρωπό του από την άλλη. Δεν είναι μάλιστα στην προκείμενη περίπτωση παράξενο το ότι η απουσία ωφελίμων έργων συνοδεύεται από μία διάθεση ανωφελών συζητήσεων, θεολογικών διαμαχών και εκκλησιαστικής κριτικής.

Τα καλά έργα φανερώνουν υγεία και φυσιολογική κατάσταση του χριστιανού που ζει έντονα την ιδιότητά του αυτή και βρίσκεται σε διαρκή κοινωνία με το Πνεύμα του Θεού, που ζει εν Αγίω Πνεύματι.

Εδώ μια και μιλάμε για τα καλά έργα, κι επειδή υπάρχει μία κάποια παρανόηση σε ορισμένους χριστιανούς, είναι απαραίτητη η ακόλουθη διευκρίνιση που συνάγεται από τη σωστή μελέτη της Καινής Διαθήκης. Ακούμε ή βλέπουμε πολλούς χριστιανούς να επιδίδονται πυρετωδώς στην επιτέλεση αγαθών έργων, λέγοντας ότι τα κάνουν αυτά για να σωθούν. Πρέπει να γνωρίζουμε όμως ότι τα καλά έργα δεν είναι η προϋπόθεση της σωτηρίας του ανθρώπου αλλά ο καρπός της. Δεν κάνει δηλ. ο χριστιανός καλά έργα για να σωθεί αλλά γιατί σώθηκε. Θα αποτελούσε υπερτίμηση της σπουδαιότητας του ανθρώπου αν σωζόταν με τα έργα του, όπως δίδασκε ο Μωσαικός Νόμος. Η σωτηρία του είναι έργο της αγάπης του Θεού, που αποκορύφωμά της είναι ο θάνατος του Υιού Του στον Σταυρό. Τα έργα του ανθρώπου δεν είναι παρά ο καρπός της ευγνωμοσύνης του γι’ αυτήν τη δωρεά. Ο χριστιανός που έχει επίγνωση της σωτηρίας του, είτε της τωρινής μέσα στην Εκκλησία, είτε της μελλοντικής στον νέο κόσμο της βασιλείας του Θεού, δεν μπορεί να μένει αργός και άκαρπος, αλλά πάντα βρίσκει τρόπους να διοχετεύει προς τους άλλους αδελφούς το πλεόνασμα της αγάπης του, δείχνοντας έτσι την ευγνωμοσύνη του προς τον Σωτήρα Θεό.

Άνθρωποι όχι των άσκοπων συζητήσεων αλλά των καλών έργων, των έργων της αγάπης, ήταν και οι άγιοι Πατέρες όχι μόνο της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου, που τιμά σήμερα τη μνήμη τους η Εκκλησία μας, αλλά και όλοι οι άγιοι Πατέρες, που τους προβάλλει η Εκκλησία στους χριστιανούς, καλώντας τους να γίνουν όχι μόνο θαυμαστές αλλά και μιμητές των έργων τους.

Πηγή: www.agiazoni.gr

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://www.pemptousia.gr/2018/10/i-anofelis-logi-ke-ta-ofelima-erga/

Δοξαστικό Αγίων Πατέρων

 Ι. Ν. Παναγίας Χρυσοσπηλιώτισσας Αθηνών,

Κυριακή Αγ. Πατέρων, 17. 10. 1959,

ήχος βαρύς. Ψάλλει ο τότε Άρχων Λαμπαδάριος της ΜΧΕ Θρ. Στανίτσας

Νοθευμένα ποτά

Ο 27χρονος Έλληνας χημικός που εξουδετερώνει 

τα νοθευμένα ποτά

Αύγουστος 2016. Η 20χρονη Βρετανίδα Χάνα Πάουελ που βρισκόταν με φίλες της για διακοπές στη Ζάκυνθο, βιώνει έναν ζωντανό εφιάλτη. Ένα κοκτέιλ – «μπόμπα», με βάση βότκα νοθευμένη με μεθανόλη, που ήπιε σε μπαρ του νησιού τής προκαλεί οξεία δηλητηρίαση η οποία πλήττει ανεπανόρθωτα την όρασή της (τυφλώνεται) και τη λειτουργία των νεφρών της που αντιμετωπίζεται έπειτα από μερικούς μήνες με μεταμόσχευση νεφρού από τη μητέρα της.
Τον ίδιο μήνα ο 25χρονος τότε Ραφαήλ Κουρμουλάκης, ολοκληρώνει τις σπουδές του στο Τμήμα Χημικών Μηχανικών του Πολυτεχνείου Πάτρας και επικεντρώνεται σε ένα πείραμα που τον «ταλαιπωρεί» από το 2009, που ξεκίνησε τις σπουδές του. Κλεισμένος στο εργαστήριο κάνει και ξανακάνει μετρήσεις με ζητούμενο την άμεση και εύκολη ανίχνευση μεθανόλης, της επικινδυνης αλκοόλης που περιέχεται σε νοθευμένα ποτά, με ένα τεστ δικής του επινόησης.
Η αρνητική εμπειρία που είχε ως πρωτοετής φοιτητής σε μπαρ της Πάτρας – όπου υπέστη ήπια δηλητηρίαση από νοθευμένη βότκα- και το αντικείμενο των σπουδών του λειτούργησαν καταλυτικά στην απόφασή του να εφεύρει ένα εύκολο, χρηστικό, φτηνό τεστ που θα μπορεί να βρεθεί στα χέρια κάθε ανθρώπου που θέλει να προστατευθεί από την κατανάλωση τυχόν νοθευμένων ποτών.
Έκτοτε, η απόσταση που έχει διανυθεί είναι τεράστια: το τεστ έχει λάβει μορφή, όνομα και πιστοποίηση από ελληνικούς και διεθνείς οργανισμούς που βεβαιώνουν για την πρωτοτυπία και τη χρησιμότητά του. Ο εφευρέτης του τεστ «cleardrink» («καθαρό ποτό» επί το ελληνικότερον), κ. Κουρμουλάκης συνεχίζει να τελειοποιεί το τεστ και παράλληλα κυνηγά το όνειρό του να γίνει πραγματικότητα η πρώτη βιομηχανική μονάδα μαζικής παραγωγής του τεστ ανίχνευσης νοθευμένων ποτών στη χώρα μας.

Η αναμέτρηση με τη μεθανόλη

Η έξοδός του νεαρού φοιτητή σε ένα μπαρ της Πάτρας τον έφερε αντιμέτωπο με τη μεθανόλη, μια ουσία την οποία γνώριζε από τα βιβλία. Πρόκειται για μια ουσία που μοιάζει με το οινόπνευμα, είναι όμως πολύ πιο φθηνή αλλά και πολύ πιο επικίνδυνη.

Ο κ. Κουρμουλάκης διαπίστωσε επίσης γιατί χαρακτηρίζεται ύπουλη ουσία: «τα συμπτώματα από τη δηλητηρίαση από μεθανόλη μοιάζουν πολύ με τα συμπτώματα της μέθης από αιθυλική αλκοόλη, δηλαδή από το οινόπνευμα που βρίσκεται μέσα σε ένα καθαρό ποτό. Μόνο που τα συμπτώματα δηλητηρίασης εκδηλώνονται στο κεντρικό νευρικό σύστημα ακόμα και ύστερα από 24 ώρες και απαιτούν άμεση αντιμετώπιση. Εγώ είχα πιει μισό ποτήρι βότκα. Με ζάλισε κατευθείαν αλλά δεν είχα άλλες άμεσες παρενέργειες.
Το επόμενο πρωί που ξύπνησα όμως είχα θολή όραση και ίλιγγο. Συνέχιζα να έχω αυτά τα συμπτώματα για τρεις ημέρες, οπότε πήγα στο νοσοκομείο. Διέγνωσαν τη δηλητηρίαση, αλλά ευτυχώς με είχε σώσει από τα χειρότερα η μικρή ποσότητα του ποτού που είχα πιει». Αμέσως ανέλαβε δράση: «σκεφτόμουν πως πρέπει να επινοήσω κάτι ώστε να καταλαβαίνω εύκολα και γρήγορα αν το ποτό που παραγγέλνω ήταν ποτό «μπόμπα” ή όχι, και αναλόγως να πίνω ή να μην πίνω».

Ο επίμονος χημικός

Μεσολάβησαν πολλή αναζήτηση, συζήτηση και βοήθεια από καθηγητές, πάρα πολλές δοκιμές, με μοντέλα παραμετροποίησης στον υπολογιστή αλλά και εργαστηριακά πειράματα ώστε να βρεθεί μια ουσία που να αντιδρά με ελάχιστες σταγόνες ποτού και να ανιχνεύει τημεθανόλη. Γιατί αυτό που ήθελε ο φοιτητής ήταν να φτιάξει ένα τεστ που να μπορεί να αγοραστεί αλλά και να χρησιμοποιηθεί εύκολα. Να μπορεί να είναι διαθέσιμο από φαρμακεία ή αλλα σημεία πώλησης. Να έχει μέγεθος μικρό – λιγο μεγαλύτερο από ένα κουτί τσίκλες- αλλά το περιεχόμενό του να σώζει ζωές. Ο επίμονος χημικός μηχανικός άγγιξε τον στόχο του.
«Το cleardrink ανιχνεύει την παρουσία βλαβερών αλκοολών, όπως η μεθανόλη ή η αιθυλενογλυκόλη. Το τεστ αποτελείται από δύο φιαλίδια συζευγμένα: Έναν αντιδραστήρα όπου εισάγεται το δείγμα και έναν ανιχνευτή, του οποίου το διάλυμα έχει ροζ χρώμα. Όταν το αρχικό ροζ χρώμα παραμένει, το αποτέλεσμα είναι αρνητικό σε νοθεία. Όταν το αρχικό διάλυμα ροζ χρώματος γίνεται διαυγές, το αποτέλεσμα είναι θετικό σε νοθεία. Μπορούμε να βάλουμε μέσα στον αντιδραστήρα ελάχιστη ποσότητα από οποιοδήποτε ποτό, απλό ποτό, κοκτέιλ, ποτό με χυμό, ποτό με αναψυκτικό κ.λπ. Στο υλικό του αντιδραστήρα η αιθανόλη μετατρέπεται σε υγρό αιθανικό οξύ, ενώ η μεθανόλη μετατρέπεται σε διοξείδιο του άνθρακα, το οποίο ανιχνεύει ποιοτικά και ποσοτικά ο ανιχνευτής» εξηγεί.
«Η καινοτομία του τεστ είναι ο αντιδραστήρας, καθώς οι αντιδράσεις είναι γνωστές, ότι πχ η αιθανόλη μετατρέπεται σε υγρό αιθανικό οξύ, αλλά το υλικό του αντιδραστήρα, πολλαπλώς κατεργασμένο και ενισχυμένο, είναι αυτό που επιτρέπει τη διεξαγωγή των αντιδράσεων με πολύ μεγάλη ταχύτητα» περιγράφει αυτό που πέτυχε και το οποίο αποτυπώνεται στην πιστοποίηση που έλαβε από τον Οργανισμό Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας (ΟΒΙ) αλλά και τον αντίστοιχο ευρωπαϊκό φορέα.
«Ο ανιχνευτής είναι ρυθμισμένος να αποχρωματίζεται μόνον όταν η μεθανόλη ξεπερνά το νόμιμο όριο του 0,4%. Μέχρι σήμερα έχουν ληφθεί αποτελέσματα σε δείγματα που περιείχαν 1% μεθανόλη και πάνω. Και αυτό διότι τυπικές τιμές μεθανόλης σε ποτά -«μπόμπες» είναι 2%, 4% και 9%, οπότε το τεστ πάντα θα δίνει σε τέτοιες περιπτώσεις αποτέλεσμα θετικό σε νοθεία. Σε καθαρά ποτά όμως, με τυπική περιεκτικότητα μεθανόλης 0,2%, το αποτέλεσμα είναι πάντα αρνητικό σε νοθεία» εξηγεί πως λειτουργεί το τεστ και πώς επιτυγχάνεται η ακρίβειά του.
Από τη δική του έρευνα αλλά και την προ-έρευνα που έγινε από τον ελληνικό και τον ευρωπαϊκό φορέα βιομηχανικής ιδιοκτησίας προέκυψε πως αντίστοιχη εφεύρεση παγκοσμίως υπάρχει μόνο για το κρασί.
Το κάθε τεστ αποτελείται από δύο φιαλίδια συζευγμένα: Έναν αντιδραστήρα όπου εισάγεται το δείγμα και έναν ανιχνευτή, του οποίου το διάλυμα έχει ροζ χρώμα. Αριστερά βλέπουμε τεστ όπου έχει εισαχθεί καθαρό λευκό κρασί. Το αρχικό ροζ χρώμα έχει παραμείνει, δηλαδή το αποτέλεσμα είναι αρνητικό σε νοθεία. Δεξιά βλέπουμε τεστ όπου έχει εισαχθεί νοθευμένο λευκό κρασί (μεθανόλη 3,8%) . Το αρχικό διάλυμα ροζ χρώματος έγινε διαυγές, δηλαδή το αποτέλεσμα είναι θετικό σε νοθεία.

Η…έξοδος από το εργαστήριο

Αμέσως μόλις πήρε το πράσινο φως από τους αρμόδιους φορείς για την πιστοποίηση της πατέντας του ο κ. Κουρμουλάκης δρομολόγησε τη διαδικασία αναζήτησης ενδιαφερόμενου επενδυτή – μια διαδικασία που αποδείχτηκε για τον 27χρονο πλέον επιστήμονα πολύ πιο απαιτητική και ψυχοφθόρα από τη μακρά παραμονή του μέσα στο εργαστήριο μέχρι να επιτύχει τους στόχους στους γυάλινους δοκιμαστικούς σωλήνες.
«Το cleardrink μπορεί να είναι ένα εξαγώγιμο ανταγωνιστικό προϊόν, να δημιουργήσει πολλές θέσεις εργασίας, ειδικά για νέους επιστήμονες, να λειτουργήσει καταλυτικά στην πρόληψη από τις καταστροφικές παρενέργειες του αλκοόλ, να γίνει εργαλείο πρόληψης στη δημόσια υγεία αλλά και εξοικονόμησης εκατονταδων εκατομμυρίων ευρώ από το θολό τοπίο των λαθραίων και συνήθως νοθευμένων ποτών. Τα έχω παρουσιάσει αναλυτικά όλα αυτά σε συνομιλητές, κυρίως Έλληνες, από το χώρο της φαρμακοβιομηχανίας, της βιοτεχνολογίας κα. Όλα αυτά προϋποθέτουν μαζική παραγωγή που απαιτεί εργοστασιακές υποδομές και συνεργασία τεχνικών και επιστημόνων διαφορετικών ειδικοτήτων» εξηγεί πώς μπορεί να υλοποιηθεί η παραγωγή και η διάθεσή του.
Μία μεγάλη ελληνική φαρμακευτική εταιρία δέχτηκε να «επενδύσει» στην εφεύρεση αλλά και την προσήλωση του νεαρού χημικού μηχανικού στην επιστήμη και στο εργαστήριο. Υπό την ομπρέλα της προχώρησαν σημαντικά οι εργαστηριακές μελέτες και τα πειράματα και έγιναν επίσης βήματα προπαρασκευαστικά για την είσοδο στην αγορά του καινοτόμου προϊόντος. Σε αυτή τη φάση άρχισαν να διαφαίνονται κάποια εμπόδια -που αποδείχθηκαν ανυπέρβλητα, στην ελληνική πραγματικότητα. «Η φαρμακευτική εταιρία ζήτησε από το υπουργείο Ανάπτυξης ειδική άδεια καθώς πρόκειται για καινοτόμο προϊόν και ήθελε να είναι απολύτως κατοχυρωμένη. Τα αρμόδια υπουργεία απαντούσαν πως δεν θα υπάρχει πρόβλημα και πως κανείς δεν θα ζητήσει την ανάκληση του τεστ. Ομως ποιος επιχειρηματίας θα προχωρούσε με αυτά τα δεδομένα;» διερωτάται ο κ. Κουρμουλάκης.
Τελικά, έπειτα από τρεις μήνες «πήγαινε έλα» σε υπουργεία και υπηρεσίες (Ε.Ο.Φ, Γενικό Χημείο του Κράτους, υπουργεία Υγείας, Ανάπτυξης, Οικονομικών, ακόμη και στον Πρωθυπουργό,) η άδεια δεν δόθηκε και η κυβέρνηση δεν νομοθέτησε παρότι είχαν γίνει σχετικές εισηγήσεις προκειμένου να υλοποιηθεί η επένδυση. Η απορία παραμένει και βασανίζει τον επιστήμονα «πώς είναι δυνατόν να μην στηρίζεται εμπράκτως από το κράτος μια καινοτόμα ιδέα,ιδίως όταν αυτή θα λειτουργεί προς όφελος της οικονομίας και της υγείας;».
Όπως αναφέρει, από τα 350 εκατ. ευρώ που κοστίζει το λαθρεμπόριο ποτών στην Ελλάδα, το κράτος θα μπορεί να εισπράξει τουλάχιστον 100 εκατ. που αντιστοιχούν στα νοθευμένα ποτά. «Αν πωλούνταν το τεστ, ο καταναλωτής θα μπορούσε να τσεκάρει το ποτό του, και με αποτέλεσμα θετικό σε νοθεία, θα μπορούσε επιτόπου να ειδοποιεί τις αρμόδιες αρχές ώστε να κατάσχουν το δείγμα και να το στέλνουν για επιπλέον έλεγχο σε διαπιστευμένα ιδιωτικά εργαστήρια» λεει. Ένας υποψήφιος αγοραστής και μάλιστα δεκάδων χιλιάδων τεστ θα μπορούσε να είναι το ΣΔΟΕ.
Σε συνάντηση που είχε ο χημικός μηχανικός με τον επικεφαλής του Σώματος ο τελευταίος εξέφρασε το ενδιαφέρον του για την πατέντα καθώς θα έλυνε τα χέρια των ελεγκτών οταν αυτοί επισκέπτονται μπαρ και άλλους χώρους για δειγματοληπτικούς ελέγχους στα ποτά. «Αντί να στέλνουν παρτίδες στην Αθήνα από όλη την Ελλάδα, στο Γενικό Χημείο του Κράτους, και μετά τον έλεγχο να τις επιστρέφουν στις επιχειρήσεις, θα μπορούσαν να ελέγχουν τα ποτά επί τόπου, με τεράστια εξοικονόμηση χρημάτων, χρόνου, προσωπικού. Ετσι μου το περίγραψε ο κ. Θωμαδάκης» λέει ο 27χρονος χημικός.
Μετά τον φράχτη που υψώθηκε πάντως στην ελληνική φαρμακοβιομηχανία που ήταν έτοιμη να προχωρήσει στη μαζική παραγωγή του τεστ, ο κ. Κουρμουλακης παραδέχεται πως απογοητεύτηκε αλλά δηλώνει πως δεν θα σταματήσει να κυνηγά τον στόχο του, να βγει το τεστ στην αγορά. Στο μεταξύ βρίσκεται στο κυνήγι του βιοπορισμού και της επαγγελματικής εμπειρίας, εργαζόμενος πλέον σε μια ναυτιλιακή εταιρία.
Δηλώνει ότι θέλει να μείνει στην Ελλάδα και να εξαντλήσει κάθε δυνατότητα και ελπίζει ότι ο Πειραιάς όπου εργάζεται θα γίνει το…λιμάνι για το επιστημονικό-βιομηχανικό ταξίδι που ονειρεύεται.

ΠΗΓΗ: Parapona-Rodou

"ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΛΗΡΙΚΟΙ"!!!

Ανακοινωθέν Ιερού Συνδέσμου Κληρικών Ελλάδος 2ας Οκτωβρίου 2018 Αγαπητοί Πατέρες και αδελφοί.  Ζούμε σε ημέρες κρίσιμες περισσότερο για την Πατρίδα μας και ύστερα για την Ορθοδοξία.  Ξεπουλιώνται τα πάντα.  Μας κυβερνούν άνθρωποι για τους οποίους πολύ δύσκολα θα τους ονόμαζε κανείς ένθερμους πατριώτες, γιατί πατριώτης είναι αυτός που αγωνίζεται για την επικράτηση των ιδανικών της φυλής και του γένους και προασπίζεται σθεναρά την ακεραιότητα της εδαφικής της ακεραιότητας.  Βρισκόμαστε στο τιμόνι ενός ιστορικού Συλλόγου σε ώρες κρίσιμες για την πατρίδα μας. Και η θέση μας αυτή δεν μας επιτρέπει να μένουμε σιωπηλοί και άπραγοι τούτες τις ώρες.  Λύκοι βαρείς από παντού και αντίσταση από πουθενά. Από την μια προδοσία από την άλλη ωχαδελφισμός.  Ποιοι είμαστε εμείς που θα σηκώσουμε κεφάλι;  Που θα πάμε κόντρα στους κοτσαμπάσηδες και τους αλληλέγγυους;  Που δεν θα κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια στο ξεπούλημα της πατρίδας μας;  Που θα αντισταθούμε στην ισλαμοποίηση της Ελλάδας;  Όχι δεν είμαστε πολιτικοί.  Όχι δεν είμαστε φασίστες.  ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΛΗΡΙΚΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΔΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑ.  Είμαστε η μαγιά εκείνη που κρατάει ότι ελληνορθόδοξο έχει φθάσει μέχρι τις ημέρες μας προφυλαγμένο από την σκουριά της σήψης και της ανωμαλίας που προωθείται από παντού και που απειλεί να αφανίσει ότι ορθόδοξο και ελληνικό.  Είμαστε εκείνοι που δεν ξεχνάμε πως η ουσιαστική επιβίωση ενός λαού ευρίσκεται μέσα στα πνευματικά στοιχεία του πολιτισμού του, αυτά που, με μία λέξη, ονομάζομε παράδοση, δηλαδή τα επί μέρους εκείνα στοιχεία από τα οποία απαρτίζεται η εθνική ταυτότητα και συντηρείται η εθνική αυτοσυνειδησία. Που εξασφαλίζει την πολιτιστική συνοχή των γενεών και οικοδομεί το λαμπρό οικοδόμημα του μέλλοντος. Είναι η αριστοτελική "εντελέχεια" που συγκρατεί και ζωογονεί όλο το θεσμό του Γένους, διασώζοντας στις λεπτομέρειες έναν ολόκληρο κόσμο βιωμάτων, επιδιώξεων, τάσεων, κλίσεων, ροπών που απαρτίζουν τη ζωή του λαού μας και επιτρέπουν στον Έλληνα να είναι ό,τι ακριβώς είναι.  Της παραδόσεως μας αυτής δυο βασικά και κεφαλαιώδη γνωρίσματα είναι η ομοιογένεια και η ορθόδοξη πνευματικότητα. Η παράδοση μας έχει μια ριζική και μοναδική ενότητα, όλα της τα στοιχεία τελούν σε αλληλεξάρτηση, και το ένα συμπληρώνει το άλλο. Ξεκινώντας από την εποχή του αρχαίου κλασικισμού η παράδοσή μας μπήκε στο χιλιόχρονο βυζάντιο, επεβίωσε στις δύσκολες ώρες της δουλείας χωρίς να χάσει τα μορφολογικά της στοιχεία και συντρόφευε τον νεοέλληνα σε κάθε πτυχή της ζωής του. Αλλά η ομοιογένεια αυτή δεν μπορεί να εξηγηθεί ανεξάρτητα και αποκεκομμένη από την ορθόδοξη πνευματικότητα. Η Ορθοδοξία διαπότισε βαθιά και πλατειά τον κορμό, τις ρίζες και τους κλάδους του εθνικού μας δένδρου, σε τρόπο τέτοιο που κάθε απόπειρα διαχωρισμού της να συνιστά θανάσιμη απειλή για το έθνος. Έτσι η παράδοση μας σηματοδοτείται ως "ελληνορθόδοξη", το δε θρησκευτικό στοιχείο ανομολογείται ότι συνιστά την ειδοποιό διαφορά της από τις παραδόσεις άλλων λαών.  Σήμερα, που το αλαζονικό, ανθρωποκεντρικό και ανόσιο πνεύμα κυριαρχεί στη δημόσια ζωή του τόπου, στην παιδεία, στη διανόηση, στη διοίκηση, στην οικονομία και μερικοί θέλουν να μας εγκλωβίσουν στα αδιέξοδα της χωρίς Θεό Πατρίδας η επίσημη Εκκλησία τηρεί σιγή και δεν μπορούμε να καταλάβουμε γιατί.  Ακολουθεί ποια πολιτική; Την πολιτική της διπλωματίας του ωχαδελφισμού η της συμπορεύσεως με τους καταστροφείς της πατρίδος; Και με ποιο όφελος; Την ανταπόδοση ψιχίων εκ μέρους της εξουσίας;  Το ουκ έξεστιν από τους ολίγους γίνεται χλευασμός από τους πολλούς.  Γι αυτό δεν έχουμε το δικαίωμα να σιωπούμε.  Γινόμαστε συνένοχοι της προδοσίας εις βάρος της πατρίδας μας.  Ο Ιερός Κλήρος είναι αυτός που σήκωσε στους ώμους του το βάρος της Επανάστασης. Αυτός κράτησε ζωντανή την πίστη στις σκλαβιές των Ελλήνων.  Την αλήθεια αυτή την γνώριζαν και την γνωρίζουν πολύ καλά πριν από μας όλοι ανεξαιρέτως οι εχθροί μας. Γι' αυτό και όλοι τους στράφηκαν μανιωδώς κατά της Εκκλησίας και της πίστεώς μας. Οι Τούρκοι στην διάρκεια της τουρκοκρατίας έθεσαν σε κίνηση τους μηχανισμούς των εξισλαμισμών, πιστεύοντας πώς χανόταν γιά τον Ελληνισμό, όποιος χανόταν για την Ορθοδοξία. Το παιδομάζωμα, οι πιέσεις γιά φορολογική αφαίμαξη, τα δεινά των ραγιάδων, όλα απέβλεπαν σε τούτο. Και όταν δεν κατόρθωναν το ποθούμενο, εξαντλούσαν το μένος των σε βάρος των Κληρικών. 10 Πατριάρχες, 100 Ιεράρχες και 6.000 άλλοι Κληρικοί είναι ο αμητός της θυσίας αυτής στο βωμό της πίστεως και της πατρίδος. Αργότερα οι Φράγκοι, οι Λατίνοι το ίδιο σύστημα εφήρμοσαν: τον εκλατινισμό. Και εξεδίωξαν τους Έλληνες ορθοδόξους Αρχιερείς από τις έδρες των και εξήντλησαν και αυτοί σε βάρος του ελληνορθόδοξου κλήρου την μήνιν των, στην προσπάθεια να κάμψουν το ορθόδοξο φρόνημα του λαού μας. Στο Μακεδονικό αγώνα οι βούλγαροι κομιτατζήδες τους Ιεράρχες μας είχαν στόχο τους και πολλοί από αυτούς, όπως ο Γρεβενών Αιμιλιανός, έβαψαν με το αίμα τους τη μακεδονική γη. Το 1922 στη Μικρασία πάλι οι Ιεράρχες και ο κληρικοί μας δέχθηκαν το μεγαλύτερο βάρος του κόστους της καταστροφής. Το 1941 οι Βούλγαροι στη Θράκη και στη Μακεδονία εξεδίωξαν τους Έλληνες Ιεράρχες, κατάλαβαν τους Ναούς μας, επέβαλαν τη χρήση της βουλγαρικής γλώσσας και όλα αυτά με τον εκβιασμό της διακοπής της τροφοδοσίας του λιμώττοντος ελληνικού πληθυσμού. Και στις μέρες μας πάλιν οι Τούρκοι το 1953 με τις καταστροφές της Πόλης, εναντίον των Ναών μας, των Κληρικών και των ιερών μας εστράφησαν. Ανέσκαψαν τάφους, ανέτρεψαν σταυρούς, βεβήλωσαν Ναούς, διέλυσαν και κατέστρεψαν εικόνες. Μέχρι και προ ετών που συνέλαβαν τον κύπριο Ιεράρχη Κιτίου Χρυσόστομο και τον εταπείνωσαν κρατώντας τον αυτόν μόνον περισσότερο χρόνο από ό,τι όλους τους άλλους. Οι εχθροί μας γνωρίζουν ποιος είναι ο όρος επιβίωσης αυτού του έθνους. Γι' αυτό και στρέφονται με μανία εναντίον του, για να στερήσουν το έθνος από ένα κύριο έρεισμα του, για να αφήσουν ορφανό τον λαό, για ν' ανοίξει ο δρόμος στην επιβουλή και την εξόντωση.  Ατυχώς, αυτό που ξέρουν τόσο καλά οι εχθροί μας μοιάζουμε να μην το ξέρουμε εν πολλοίς εμείς οι Έλληνες. Αλλιώς δεν εξηγείται πώς, κατά τα τελευταία ιδίως χρόνια, η Εκκλησία βρίσκεται συστηματικά στον τόπο μας διαρκώς στο στόχαστρο, αντικείμενο χλεύης, ειρωνείας και κάθε κακοηθείας. Πώς το κράτος έφθασε στο σημείο να θεωρεί την Εκκλησία μόνο ανυπόφορο βάρος του κρατικού κορβανά από το οποίο πρέπει το ταχύτερο να απαλλαγεί. Πώς αποκλείσθηκε η παρουσία της Εκκλησίας στο σχολείο και πώς διαμορφώθηκε η ζωή μας με τον θρησκευτικό αποχρωματισμό που εξαπλώνεται συνεχώς και περισσότερο. Πώς μεθοδεύτηκε η αποστέρηση των Μονών από την περιούσια των, είτε να διαλυθούν και να πάψουν να είναι μετερίζια της ορθοδοξίας. Πώς αλλοιώθηκε η εκκλησιολογική βάση της ευσέβειας μας;  Η προβολή του ευρωπαϊκού πολιτισμού στον ελληνικό χώρο, έτσι όπως έγινε, μετέδωσε στο σώμα της αναγεννώμενης πατρίδος τις πληγές του, καμωμένες με το στιλέτο της απιστίας, του ορθολογισμού και του ανθρωποκεντρισμού.  Στην κίνηση αυτή όμως από ένστικτο αντιδρά ο λαός. Και εκφραστές του γίνονται μερικοί αυθεντικοί ελληνορθόδοξοι, αδιάφθοροι, ρωμαλέοι και απροσκύνητοι, που υψώνουν φωνή διαμαρτυρίας διάτορη και στεντόρεια γιά τα φρικτά αποτελέσματα της εκκοσμίκευσης και της αλλοτρίωσης. Όπως παλιά στη Ρωσία του Μ. Πέτρου ο Ντοστογιέφσκυ, ο Κομιακώφ, ο Κιρεέφσωκυ, ο Πούσκιν, ο Γκόγκολ, έτσι κι εδώ οι Κολυβάδες, με τη Φιλοκαλική αναγέννηση και με τη λαϊκή γλώσσα αφυπνίζουν τη ρωμιοσύνη, και μαζί τους ο Μακρυγιάννης, ο Παπουλάκος και αργότερα ο Κωνσταντίνος Οικονόμος, ο Παπαδιαμάντης, ο Μωραϊτίδης και άλλοι γίνονται βράχοι αντιστάσεως και κυματοθραύστες της πλημμυρίδας που απειλεί να καταπνίξει την παράδοση. Ο λόγος τους είναι κεραυνός, που με τη λάμψη του διαπερνά τα ερεβώδη σκότη της αρνήσεως, και αφυπνίζει συνειδήσεις, αλλά είναι τόση η δύναμη του κακού, ώστε ο λόγος αυτός, καίτοι είναι δυνατός ως φωνή υδάτων πολλών πνίγεται ωστόσο στη συκοφαντία, στο μίσος και στη διαβολή.  Σε αντίσταση καλούμε πρώτα τον ιερό κλήρο και έπειτα τον Ελληνικό λαό να σηκωθεί από τους καναπέδες, να αφήσει την επανάσταση από το σπίτι και να ξεσηκωθεί.  Φθάνει πια στην αλλοτρίωση του Ελληνικού λαού από τα διεφθαρμένα στοιχεία.  Φθάνει πια το ξεπούλημα της Ελλάδος.  Η ταν η επί τας. Καλούμε τους κληρικούς να ξεσηκωθούν. Να αφήσουν την δημοσιοϋπαλληλική τους ταυτότητα και να συμπεριφερθούν ως απόγονοι του Αθανάσιου Διάκου και του Παπαφλέσσα.  Οι κραυγές έρχονται από την Ευρώπη από ανθρώπους που από χρόνια είχαν προβλέψει την ισλαμοποίηση της Ευρώπης όπως του Charles-Emmanuel Dufourcq οποίος είχε προφητέψει!! πως «είναι πιθανόν να ζήσουμε και πάλι στην ήπειρο μας εκείνη την αναστάτωση την οποία ζήσαμε εξαιτίας της ισλαμικής διεισδύσεως πριν από χίλια περίπου χρόνια, αυτή την φορά με άλλες μεθόδους».  Εν προκειμένω, πρέπει ευθαρσώς να λεχθεί ότι ξενίζει το γεγονός ότι οι εξελίξεις αυτές δε φαίνεται να ανησυχούν τους Έλληνες πολιτικούς, ακόμη ολιγώτερο δε τους γνωμηγήτορες στα έντυπα και ηλεκτρονικά Μ.Μ.Ε που πλέει κυριολεκτικώς σε πελάγη «πολυπολιτισμικής» μακαριότητος με λίγες μόνο αξιέπαινες εξαιρέσεις με εμπεριστατωμένες αναλύσεις, που τυχαίνουν όμως των ύβρεων και χυδαίων επιθέσεων από αυτούς που θα έπρεπε κανονικά να χρησιμοποιούν τα διανοητικά τους χαρίσματα για την προάσπιση της πατρίδας τους από τα κακά τα οποία επικίνδυνα επισείονται γύρω τους.  Από δεκαπενταετίας βιώνουμε τη ραγδαία και βίαιη μετατροπή της Ελλάδος, που μέχρι το 1989 αποτελούσε θαυμαστή περίπτωση εθνικώς ομοιογενούς χώρας, σε «πολυπολιτισμική» (ήγουν: τριτοκοσμική) κοινωνία. Εν τω μεταξύ, φαίνεται ότι το πράγμα έχει τόσο προχωρήσει, ώστε ανοικτά πλέον να εξαγγέλλεται η ιστορικών διαστάσεων αλλαγή της συνθέσεως του «Πολιτικού Έθνους» αυτής της χώρας, με την παροχή εκλογικών δικαιωμάτων σε ένα τεράστιο μέγεθος αλλογενών ερήμην της βουλήσεως του Κυριάρχου Λαού, ο οποίος ουδέποτε ηρωτήθη σχετικώς! Ομοίως, συνεχίζεται και η κατασκευή, εκ του μη όντος, μίας συμπαγούς και διακριτής εθνοπολιτισμικής μειονότητας εντός της εθνικής επικράτειας, εμφορούμενης μάλιστα από εξόχως ανεπτυγμένη εθνική αυτοσυνειδησία και αλυτρωτική εθνικιστική ιδεολογία, και της οποίας μειονότητας το εθνικό κέντρο συνορεύει με την Ελλάδα.  Κανείς δεν καταγγέλλει την τραγική σχιζοφρένεια στην οποία οδηγείται καθημερινά ο λαός μας, τον γραικυλισμό των κρατούντων, που θυσιάζουν στον Μολώχ του εξευρωπαϊσμού τη γηγενή και αυτόχθονα κληρονομιά μας, που μας πηγαίνουν "γυμνούς στ' αγκάθια" των ευρωπαϊκών διαύλων, που κτυπούν με λύσσα τα δύο μεγάλα και άπαρτα ακόμη κάστρα: την Εκκλησία και την Οικογένεια. Γνωρίζουν καλά την μεγάλη αλήθεια ότι αν παύσεις να είσαι ορθόδοξος, πολύ γρήγορα θα παύσεις να είσαι και Έλλην.  Όσο για το αν πρέπει να ενεργοποιείται η εκκλησία εφ όσον το έθνος δεν βρίσκεται σε ιδιαίτερο κίνδυνο, τονίζουμε ότι βρίσκεται σε κίνδυνο το έθνος, και το σκοπιανό είναι η κορυφή του παγόβουνου. Ο Ι.Σ.Κ.Ε. θεωρεί αδιανόητο από Έλληνα Βουλευτή του Ελληνικού Κοινοβουλίου να ψηφίσει την επαίσχυντη συμφωνία των Πρεσπών.  Ο κίνδυνος, ορατός και χειροπιαστός, έγκειται στο ότι όλοι εφησυχάζουν μέσα στην καλοπέραση, τον αμοραλισμό και τον ωχαδερφισμό τους, ενώ ορισμένοι συστηματικά ροκανίζουν τις ψυχές και τα μυαλά των νεοελλήνων, και κανείς δεν τολμά να τους ελέγξει η να αρθρώσει αντίθετο λόγο, για να μη βρει το μπελά του, μιας και η θρασύτητα τρέχει σαν ποτάμι στους δρόμους.  Με όσα αναφέραμε δεν επιδιώκουμε να ενσπείρουμε τον πανικό ή να ωθήσουμε προς την αυτοαπομόνωση. Αντίθετα, όπως η προσβολή της υγείας μας, επιστρατεύει τα σωτήρια αντισώματα του οργανισμού μας, που ανθίστανται αμυνόμενα και νικούν τα μικρόβια, έτσι πιστεύουμε ότι πρέπει και μπορούμε να αντιδράσουμε στην επερχόμενη επιδημία. Όταν το πλοίο κατευθύνεται με ορμή προς το παγόβουνο, όπου θα συντριβή, μόνο ένα πράγμα μπορεί να το σώσει. Η έγκαιρη επισήμανση του κινδύνου, η κραυγή "όπισθεν ολοταχώς". Την ίδια αυτή κραυγή υψώνουμε κι εμείς σήμερα όχι με την έννοια της οπισθοδρόμησης και του σκοταδισμού, όπως θα σπεύσουν να μας κατηγορήσουν οι "φωταδιστές" που αμετανόητοι εξακολουθούν να εγκληματούν, αλλά με την έννοια της πνευματικής μας θωράκισης και της επιστροφής στις ζωοπάροχες πηγές των ναμάτων του Γένους. Καλούμεθα να ανακαλύψομε την Ορθοδοξία, να ζήσομε την εκκλησιαστική ζωή. Η Εκκλησία είναι η συνισταμένη όλων των επί μέρους στοιχείων της εθνικής μας αυτογνωσίας. Μέσα στην Εκκλησία διασώζεται αμόλυντη η γλώσσα μας, εκεί αναδεικνύεται ζωντανή η ιστορία μας. Στην Εκκλησία η οικογένεια στερεώνεται, η παράδοση καλλιεργείται, το ήθος κρατύνετε, η έννοια της πατρίδος επιβιώνει. Εκκλησία και Ορθοδοξία περιχωρούν όλο το Γένος. Όποιος έχει την Εκκλησία κρατά το έθνος όλο. Γι' αυτό είναι ανάγκη να στραφούμε προς την Εκκλησία πρωτίστως. Ύστερα θα έλθουν όλα τα αλλά. Αν μείνουμε ανερμάτιστοι θα χαθούμε. Μπήκαμε στην Ε.Ε. για να ευτυχήσουμε. Γιατί τάχα χρειάζεται να δοκιμασθούμε, να πάθουμε για να μάθουμε; Γιατί να μην κερδίσουμε, αλλά να κερδηθούμε;  Πολλοί είναι αυτοί οι οποίοι θα σπεύσουν πιθανόν να ρίξουν τον λίθο του αναθέματος από τον χώρο της Εκκλησίας, μαζί με τους κουλτουριάρηδες και τους αλληλέγγυους στην απόφαση μας αυτή. Όσον αφορά τους εκπροσώπους της Εκκλησίας τους προτρέπουμε να πράξουν το αυτονόητο. Ας το επιτρέψουν οι Αρχιερείς και ας το πράξουν οι ιερείς να εγγραφούν στον ιστορικό Σύλλογο μας κάνοντας ένα βήμα προς αυτά τα οποία δήθεν επιζητούν, την ελευθερία του προσώπου… Ιερείς υπάλληλοι δεν κάνουν επανάσταση. Ιερείς που νοιάζονται και συμπάσχουν για το καλό όλων είναι αυτοί που αξίως ποιμαίνουν τα λογικά πρόβατα του Χριστού, ανησυχούν για τα συμβαίνοντα στην πατρίδα τους και είναι έτοιμοι να δώσουν και την ζωή τους γι αυτήν.  ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ. ΤΟΥ ΙΣΚΕ  Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Σελλής Πρόεδρος  Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Βαμβακίδης Αντιπρόεδρος  Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Χρηστίδης Γραμματέας  Πρεσβύτερος Μιχαήλ Μετζάκης Ταμίας  Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Κωνσταντίνου Εκπρόσωπος Τύπου  Πρωτοπρεσβύτερος Κωνσταντίνος Μιχαηλίδης Μέλος  Πρεσβύτερος Χριστόφορος Μουτάφης Μέλος

ΠΗΓΗ: Σύνδεσμος Κληρικών Χίου

Η Κιβωτός τοῦ Κόσμου

Ο πατήρ Αντώνιος κέρδισε το Βραβείο 

του Ευρωπαίου Πολίτη 2018

Το «Βραβείο Ευρωπαίου Πολίτη 2018» κέρδισε με ομόφωνη απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου ο πατέρας Αντώνιος ο οποίος πήγε σήμερα, Τρίτη, στις Βρυξέλλες για να το παραλάβει συνοδευόμενος από 10 παιδιά της «Κιβωτού του Κόσμου».

Βαθιά συγκινημένος ο πατέρας Αντώνιος, η ψυχή της «Κιβωτού του κόσμου» που αντιπροσωπεύει την κοινωνική αλληλεγγύη, σε δηλώσεις του στον Τύπο λίγο πριν τη βράβευσή του ανάφερε:

«Τι να σας πω; Για έναν ορθόδοξο ιερέα τα βραβεία ξέρετε δεν χρειάζονται με την έννοια ότι πιστεύω και νιώθω, ότι αυτό που κάνουμε είναι χρέος μας, υποχρέωση για το ποίμνιο μας για τα παιδιά και τις ψυχούλες τις τραυματισμένες. Οπότε όλα αυτά βοηθούν στην πιστοποίηση και στο να γίνει το έργο μας ακόμα πιο γνωστό και να πάρουμε βοήθεια». 

«Όταν μου το ανακοίνωσαν, τους είπα ότι αυτό είναι κάτι πολύ σπουδαίο που θα πρέπει να το βιώσουν και κάποια από τα μεγάλα παιδιά μας. Συγκεκριμένα είναι παιδιά λυκείου και ο λόγος που ήθελα να είναι μαζί μου αυτή τη στιγμή είναι για να μπορέσουν να ανοίξουν τα μάτια τους. Να δουν νέους ορίζοντες. Θα βάλω τα ίδια τα παιδιά να παραλάβουν το βραβείο και το μήνυμα που θέλω να δώσω και στα ίδια είναι να βάζουν στόχους και να τους καταφέρνουν. Επειδή πρόκειται για παιδιά που βίωσαν άσχημα πράγματα στην αρχή της ζωής τους αυτά τα παιδιά τώρα θα πρέπει να καταφέρουν να "ζωγραφίσουν" τη δική τους ζωή», ανέφερε και πρόσθεσε:

«Δεν μπορούσα να φανταστώ ούτε καν την εξέλιξη που θα είχε αυτό το εγχείρημα της "Κιβωτού" ούτε είχα σκεφτεί ότι θα φτάναμε σε αυτό το σημείο με τόσα παιδιά. Όπως συνηθίζω να λέω είναι ένα θαύμα. Η "Κιβωτός" αποτελεί ένα σχέδιο που προϋπήρχε και εγώ απλά είπα "ναι" και ακολούθησα τη μια ανάγκη μετά την άλλη».

Το Βραβείο Ευρωπαίου Πολίτη απονέμεται κάθε χρόνο από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μετά από διαδικασία αξιολόγησης των προτάσεων που κατατίθενται από ευρωβουλευτές. Είναι ένας θεσμός που θεσπίστηκε το 2008.

Στόχος του βραβείου είναι να επιβραβεύσει άτομα και οργανώσεις των οποίων οι δράσεις:

• προάγουν τη αλληλοκατανόηση μεταξύ των Ευρωπαίων πολιτών, καθώς και την ευρωπαϊκή συνεργασία, προάγουν την ενδυνάμωση του ευρωπαϊκού πνεύματος μέσω μακροχρόνιων, υπερεθνικών και διασυνοριακών πολιτιστικών συνεργασιών, 
• σχετίζονται με το θέμα του τρέχοντος Ευρωπαϊκού Έτους, 
• προάγουν στην πράξη τις αρχές και αξίες της Χάρτας των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 

                           Ποιος είναι ο πατέρας Αντώνιος Παπανικολάου

O ιερέας Αντώνιος Παπανικολάου υπηρέτησε ως εφημέριος στον Άγιο Γεώργιο Ακαδημίας Πλάτωνος, στον Κολωνό.

Ξεκίνησε την ιερατική του δράση το 1998.

Η περιοχή του Κολωνού είναι, από τις πιο επικίνδυνες στην Αθήνα, αφού δρουν πολλές συμμορίες, ενώ σχεδόν σε κάθε γωνιά γίνεται εμπόριο ναρκωτικών.

Ο ίδιος, παρατηρούσε καθημερινά παιδιά, που ενώ θα έπρεπε να ήταν στο σχολείο σύχναζαν σε πλατείες ή παιδιά που αποτελούσαν μέλη ομάδων υψηλού κινδύνου, ενώ πάντα τα ίδια και οι οικογένειές τους βρίσκονταν σε ανάγκη.

Σιγά σιγά, τα πλησίασε μέσω του μπάσκετ και της αποδοχής, ανθρώπινα, προσπαθώντας να μιλήσει μαζί τους για τους προβληματισμούς τους, για την καθημερινότητά τους, προσπαθώντας να τους μιλήσει ως ίσος προς ίσον, χωρίς να τους κρίνει και χωρίς να τους νουθετεί και κυρίως να βρει τον τρόπο να σταθεί στο πλάι τους και να τα βοηθήσει στις ανάγκες τους.

Με τον καιρό κέρδισε την αποδοχή τους και σταδιακά και την εμπιστοσύνη τους.

Σε αυτό του τον αγώνα, πάντα στο πλάι του η σύντροφος και αρωγός, η σύζυγός του Σταματία Γεωργαντή, με την οποία τότε, όπως και τώρα θυσιάζονται και μοιράζονται τις αγωνίες, τις δυσκολίες και φυσικά την ικανοποίηση του εγχειρήματος.

H προσφορά του απλού κόσμου ξεκίνησε μετά από καιρό, εφόσον γνώρισαν τον νεαρό ιερέα και συνειδητοποίησαν τις προθέσεις του.

Οι κάτοικοι της περιοχής άρχισαν να έρχονται ο ένας μετά τον άλλο και εθελοντικά να παρέχουν τις υπηρεσίες τους. Δάσκαλοι άρχισαν να έρχονται και να κάνουν μαθήματα στα παιδιά, νοικοκυρές της περιοχής άρχισαν να φέρνουν πράγματα από τα σπίτια τους, τρόφιμα και ρούχα που δεν χρειάζονταν πια οι δικές τους οικογένειες.

Έτσι, με τη βοήθεια εθελοντών, δημιουργήθηκε η «Κιβωτός του Κόσμου», μια Οργάνωση με στόχο να βγάλει όσα περισσότερα παιδιά μπορούσε από τη φτώχεια και την εγκατάλειψη και να τους προσφέρει τη δυνατότητα «να σταθούν στα πόδια τους».

Καθώς ο πληθυσμός που ζητούσε βοήθεια αυξανόταν με ταχείς ρυθμούς, ο πατέρας Αντώνιος βλέποντας τα παιδιά και τις ανάγκες ολοένα να αυξάνονται, θέλησε να στεγάσει την προσπάθεια σε ένα πρώην καφενείο και άρχισε να δημιουργεί προγράμματα υποστήριξης, με πρώτο στόχο να βοηθήσει τα μεγαλύτερα παιδιά της περιοχής να επιστρέψουν στο σχολείο και να ολοκληρώσουν την φοίτησή τους.

Η υποστήριξη, εκτός των Ελλήνων αλλά και των μεταναστών, αποτέλεσε σημαντικό ζήτημα προβληματισμού για πολλούς πολίτες αλλά και φορείς της ευρύτερης περιοχής, αφού πολλοί ήταν εκείνοι που υποστήριζαν ότι οι προσπάθειες του ιερέα θα πρέπει να εστιάζονται αποκλειστικά στους Έλληνες που έχουν ανάγκη και όχι στους αλλοδαπούς.

Η αγκαλιά της «Κιβωτού» όμως μέχρι και σήμερα δέχεται όλους όσους έχουν την ανάγκη της ανεξάρτητα από εθνικότητα και θρησκεία.

ΠΗΓΗ: http://www.zougla.gr/greece/article/o-patir-antonios-kaliteros-evropeos-politis

Η ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ

Μέσα σε ελάχιστα λεπτά και από τα χείλη του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου η ιστορία του μοναχού Σωφρονίου στη Μονή Γουβερνέτου έγινε γνωστή σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης.

Μια ιστορία με πρωταγωνιστή έναν άνθρωπο που εγκατέλειψε τη λαμπρή πορεία του στην Αμερική μετά από σπουδές σε κορυφαία πανεπιστήμια για να αφιερωθεί στο Θεό.

Και όλα αυτά λίγο πριν μία σπάνια νόσος του χτυπήσει την πόρτα και τον αφήσει μέσα σε λιγότερο από μία πενταετία καθηλωμένο σ’ ένα κρεβάτι.

«Έχει πλήρη διαύγεια. Επικοινωνεί με τα μάτια, «γράφει» με τα μάτια και έχει μεγάλη πίστη και ακόμη μεγαλύτερη υπομονή» ανέφερε για τον μοναχό Σωφρόνιο ο Οικουμενικός Πατριάρχης κκ. Βαρθολομαίος κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Κρήτη.

Δίχως να μπορεί να γράφει, να μιλάει ή να κινείται ο μοναχός Σωφρόνιος μ’ ένα σύστημα στον υπολογιστή του, που καταγράφει τη σκέψη του μέσα από το βλέμμα του και το πού αυτό επικεντρώνεται, καταφέρνει να επικοινωνεί με τον κόσμο, τους υπόλοιπους μοναχούς και τον ηγούμενο της Μονής, με ανθρώπους που τον επισκέπτονται αλλά και τον ίδιο τον Οικουμενικό Πατριάρχη.

Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στο Ανουσάκειο Ίδρυμα ο κ. Βαρθολομαίος αναφέρθηκε με λόγια ουσιαστικής αγάπης προς τον μοναχό λέγοντας «επικοινωνώ από καιρού εις καιρόν μαζί του και θαυμάζω την καρτερία, την πίστη του. Έχει κουράγιο και μεταδίδει κουράγιο στους άλλους ενώ δεν μπορεί να μιλήσει ο ίδιος».

Ο μοναχός Σωφρόνιος που πάσχει από την τερματική νόσο κινητικού νευρώνος είχε παραχωρήσει μία συγκλονιστική συνέντευξη στην εκπομπή «Ορθόδοξος Λόγος» της ΚΡΗΤΗ TV προσπαθώντας να μεταφέρει, με τον τρόπο που μπορεί, την πίστη του στο Θεό επιδεικνύοντας ταυτόχρονα υπομονή, γενναιότητα και θάρρος. Σημειώνεται ότι από την ίδια νόσο κινητικού νευρώνος (ALS) έπασχε και ο κορυφαίος επιστήμονας Στίβεν Χόκινγκ που «έφυγε» στις 14 Μαρτίου 2018 σε ηλικία 76 ετών.

Σε ερώτηση αναφορικά με το μεγάλο ζήτημα της ευθανασίας, η απάντηση του μοναχού από κλίνης συγκλονίζει τους τηλεθεατές με την ευθύτητα, την ευστοχία και την απλότητα της. «Η ζωή είναι ένα δώρο του Θεού προς όλους μας. Το καταλαβαίνω αυτό καλύτερα από ποτέ τώρα που είμαι στο κρεβάτι».

Δείτε την πραγματικά απίστευτη συνέχεια της απάντησης που προκαλεί ρίγη συγκίνησης με την αμεσότητά της στο βίντεο που ακολουθεί.

ΠΗΓΗ: https://www.vimaorthodoxias.gr/nea/kriti-o-monachos-pou-mila-me-ta-matia-vinteo/