Ο Νεοφανής Άγιος Ιωάννης ο Χοζεβίτης

Ο Νεοφανής Άφθαρτος(!)

Άγιος Ιωάννης ο Χοζεβίτης...

Η μαρτυρία τοῦ

 π. Βασιλείου Βακρά

για τον Άγιο Ιωάννη Χοζεβίτη    

 

Η Επίσημη Αγιοκατάταξή του αναμένεται με μεγάλη προσμονή για όλη την Ορθοδοξία μεθαύριο, την Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2016 από το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων... (Ο π. Βασίλειος είναι ο "πιο επίσημος προσκεκλημένος"...)
Για να κλείσει το βιβλίο της ζωής ενός Αγίου, πρέπει απαραιτήτως να υπάρχουν και κάποια στοιχεία για τις στιγμές της αποδημίας του.
Αυτήν λοιπόν την τελευταία πράξη της, Αγίας όπως αποδεικνύεται, ζωής του Μοναχού, που ασκήτεψε μέσα στην "καρδιά" της Παλαιστίνης, στο Μοναστήρι του Χοζεβά, έζησε και μας διηγείται με μοναδικό τρόπο ο π. Βασίλειος Βακράς, που εγκαταβιώνει και λειτουργεί στο χωριό Κουμαραδαίοι στη Σάμο, πολύ κοντά στην Ιερά Μονή της Μεγάλης Παναγιάς, στο υπέροχο αρχονταρίκι της οποίας διαδραματίστηκε αυτή η σπάνια μαρτυρία-συνέντευξη από την (κυριολεκτικά δανεική...) κάμερα του σκανδαλωδώς ευλογημένου "αμφοτεροδέξιου"...
Απέραντες ευχαριστίες στους Πατέρες της Ιεράς Μονής της Μεγάλης Παναγιάς Σάμου, χωρίς τους οποίους δεν θα είχε γίνει ποτέ αυτή η συνέντευξη, στην Αγγελική Σ., που διαμόρφωσε το τελικό αποτέλεσμα και στη Μαρία Τ. για την ανεκτικότητά και την αρχοντιά της...
Δείτε εδώ το θέμα της ROMFEA.GR : Στο Αγιολόγιο της Εκκλησίας ο Άγιος Ιωάννης ο Χοζεβίτης
ΠΗΓΗ:

http://www.romfea.gr/diafora/6207-o-p-basileios-bakras-gia-ton-agio-ioanni-xozebiti

Το σημάδι του Θεού

Αληθινή ιστορία

Ήταν περασμένη η ώρα την Κυριακή το βράδυ, όταν ο ιερέας του ναού αποφάσισε να τηλεφωνήσει στην πρεσβυτέρα του στο σπίτι, για να της πει ότι σε λίγο θα κινήσει για το σπίτι. Άφησε το τηλέφωνο να χτυπήσει πολλές φορές, αλλά εκείνη δεν απάντησε.

Ο ιερέας παραξενεύτηκε, αλλά αποφάσισε να τακτοποιήσει κάποιες τελευταίες εκκρεμότητες προτού ξανατηλεφωνήσει. Όταν το έκανε ύστερα από λίγα λεπτά, εκείνη απάντησε αμέσως.

«Γιατί δεν απάντησες την πρώτη φορά;» τη ρώτησε.

«Μα δεν χτύπησε άλλη φορά!» του είπε εκείνη.

Δεν έδωσαν παραπάνω σημασία στο γεγονός και ασχολήθηκαν με τα τρέχοντα θέματα της οικογένειάς τους.

Την επόμενη μέρα ο ιερέας δέχτηκε ένα τηλεφώνημα στο ναό.

«Μου τηλεφωνήσατε χθες», ακούστηκε μια ανδρική φωνή από την άλλη άκρη του τηλεφώνου.

«Εγώ;» ρώτησε ο ιερέας.

«Ναι, χτύπησε πολλές φορές, αλλά δεν το σήκωσα», απάντησε ο άνδρας.

Αμέσως ήρθε στο νου του ιερέα το περιστατικό με το τηλεφώνημα που έκανε στην πρεσβυτέρα του.

«Α! Ναι!» έκανε ο ιερέας. «Ήθελα να τηλεφωνήσω στη σύζυγό μου και κατά λάθος τηλεφώνησα σε σας!»

«Δεν πειράζει», τον καθησύχασε ο άγνωστος. «Μόνο θα ήθελα να σας πω με δυο λόγια την ιστορία μου. Χθες λοιπόν είχα αποφασίσει να δώσω τέλος στη ζωή μου. Δεν άντεχα να υποφέρω άλλο. Είχα κουραστεί. Δεν έχει σημασία το πώς και το γιατί.

Προτού όμως το κάνω αυτό, είχα πει στον Θεό ότι, αν δεν θέλει να αυτοκτονήσω, να μου στείλει ένα σημάδι. Τότε χτύπησε το τηλέφωνο. Κοίταξα την αναγνώριση κλήσης και έγραφε ‘‘Αγία Τριάδα’’.

Μόλις το είδα, μέσα στον πανικό μου και την ένταση της κατάστασης που βίωνα, φοβήθηκα να απαντήσω. Κι έτσι το σημάδι που ζήτησα μου ήρθε μέσα από το τηλεφώνημά σας»!

Ο ιερέας χαμογέλασε και από μέσα του ευχαρίστησε τον Θεό για τούτο το δώρο ζωής. Χάρηκε τόσο πολύ που ήταν εφημέριος του ιερού ναού της Αγίας Τριάδας και το τηλέφωνο της εκκλησίας ήταν καταχωρημένο στον τηλεφωνικό κατάλογο. 
ΠΗΓΗ: Ι.Ν. Αγίου Βασιλείου <antiyli.gr@gmail.com>

Γιορτή στους Αρκιούς

Η ΑΛΛΙΩΤΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ ΣΤΟΥΣ ΑΡΚΙΟΥΣ!

Το Δημοτικό Σχολείο στους Αρκιούς, μια σταλιά νησάκι κάπου στο Αιγαίο, το μάθαμε από την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου.

Ο αναπληρωτής δάσκαλος Τάσος Ζιάσκας συνεχίζει να επιμένει και να τα θέλει να γίνονται όλα όσα πρέπει, κόντρα στον καιρό…

Έτσι σήμερα, που τα σχολεία τίμησαν τους Τρεις Ιεράρχες, πήρε τους δυο μαθητές του, πήγαν στον ιερό ναό του νησιού και μπορεί να μην ευλόγησαν άρτους αφού δεν υπήρχε ιερέας, όμως έκαναν εκεί τη σχολική τους γιορτή…

Δείτε τι έγραψε πριν λίγο ο Τάσος:

 Στο νησί μπορεί να μην υπάρχει ιερέας, αλλά εμείς δεν θα μπορούσαμε να μην τιμήσουμε τους Προστάτες της Παιδείας και των Γραμμάτων!! Ευχαριστούμε τους λιγοστούς κατοίκους του νησιού που ήρθαν και παρακολούθησαν τη γιορτή του σχολείου μας για τους Τρεις Ιεράρχες!!

ΠΗΓΗ:Samiakos Logos

ΣΧΟΛΙΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΜΙΟ: Μπράβο στόν ἐκλεκτό Δάσκαλο. Τό φιλμάκι θά πρέπει νά τό δεῖ ὁ Ὑπουργός Παιδείας..... 

Η εκδήλωση των Τριών Ιεραρχών

 Η εκδήλωση των Τριών Ιεραρχών στο ΑΠΘ από την Συντονιστική Επιτροπή Χριστιανών Φοιτητών Θεσσαλονίκης

Ύμνοι των Τριών Ιεραρχών

 Ύμνοι των Τριών Ιεραρχών

από τη Βυζαντινή χορωδία της Χ.Φ.Δ.

Γιορτή των Τριών Ιεραρχών

 (Συντονιστική Επιτροπή Ορθοδόξων Χριστιανών Φοιτητών)

Οι τρεις Ιερἀρχαι

Η μυστική δύναμη των Τριών Ιεραρχών

• Από το Ορθόδοξο περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”

 Προβάλλονται και φέτος από την αγία μας Εκκλησία, στον κοινό τους εορτασμό, οι μοναδικές μορφες των Τριών Ιεραρχών, Βασιλείου του Μεγάλου, Γρηγορίου του Θεολόγου, Ιωάν­νου του Χρυσοστόμου.

Οι φωστήρες της οικουμένης, οι κήρυκες της μετανοίας, οι υπέρμαχοι της Αληθείας, οι βράχοι της πίστεως. Εξαίρετα πνεύματα, πολυδύναμες και χαρισματικές προσωπικότητες, που συνεχίζουν να λάμπουν ακόμη και θα λάμπουν μέχρι τη συντέλεια των αιώνων.

Τους τιμούμε, τους θαυμάζουμε, συνάμα και απορούμε:
Πως κατάφεραν τόσα πολλά; Πως εφθασαν τόσο ψηλά; Πως διέπρεψαν σʼ όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής, στη φιλανθρωπία, στην ιεραποστολή, στο κήρυγμα, στη συγγραφή; Ποιο ήταν το μυστικό τους; Που οφείλεται η επιτυχία τους;
Μήπως στην ευγενική καταγωγή τους, στις γνώσεις τους, στις ικανότητές τους η στο αξίωμα της αρχιερωσύνης τους;
Ένα βλέμμα προσεκτικό στην αγία βιοτή τους θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε πως μία ήταν η μυστική τους δύναμη. Από ’κεί αντλούσαν έμπνευση, φωτισμό, χάρη. Κι αυτή ήταν η προσευχή! Η ώρα της ενώσεώς τους με τον Θεό στις κατανυκτικές μυστικές ικεσίες τους. Το βεβαιώνουν οι ίδιοι λεγοντας: «Ουδεν γλυκύτερον προσευχής» (Ιωάννης Χρυσόστομος)· «προσευχής καιρος εστω απας ο βίος» (Μέγας Βασίλειος)· «μνημονευτέον του Θεού μάλλον η αναπνευστέον» (Γρηγόριος Θεολόγος).
Και οι τρεις τους γεννήθηκαν και ανατράφηκαν μέσα σε οικογενειακά περιβάλλοντα που γνώριζαν την προσευχή. Καθοδηγούμενοι κυρίως από τις μητέρες τους, που ήταν άνθρωποι πολλής προσ­ευχής. Πλησίαζε ο θάνατος για την αγία Νόννα, και εκείνη τον περίμενε προσευχόμενη. Για να γράψει ο γιός της Γρηγόριος: «Λίγη πνοή της είχε απομείνει, και αυτή την έδινε στο Θεό, στην προσευχή».
Στην προσευχή στήριξαν τις αποφάσεις τους για το μέλλον της ζωής τους. Γι’ αυτό, πριν ξεκινήσουν να εργασθούν μέσα στην κοινωνία, διάλεξαν την έρημο της Συρίας, του Πόντου. Σκοπός τους ένας: να μάθουν την προσευχή, να ενωθούν με τον Θεό, να αποκτήσουν την εμπειρία της ενώσεως μαζί Του και έτσι να προχωρήσουν στη ζωή τους.
Αφήνουν την έρημο για να διακονήσουν την Εκκλησία κοντά στους ανθρώπους σε μια δύσκολη εποχή. Στάθηκαν δίπλα στον ανθρώπινο πόνο, υπερασπίστηκαν τους αδικημένους, προστάτευσαν τους πτωχούς. Σύμμαχός τους κανένας επίγειος βασιλιάς, μόνο ο επουράνιος Βασιλέας και Πατέρας. Κατέφευγαν σʼ Αυτόν πάντοτε, και μάλιστα στις πιο δύσκολες ώρες των διωγμών, των συκοφαντιών και της εξορίας.
Ταυτόχρονα μέσα από την προσευχή μας προσέφεραν τη θεολογία τους. Σε μια εποχή που η αίρεση του Αρειανισμού κατασπάραζε την Εκκλησία πα­ρα­σύρον­τας και πολλούς επισκόπους, ε­κείνοι στάθηκαν βράχοι στα μανιασμένα κύματα των αιρέσεων, προσευχόμενοι. Με τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος ανέλυαν βαθύτατα τα δόγματα της Εκκλησίας για την Τριαδικότητα του Θεού και τη θεότητα του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.
Απαύγασμα των προσευχών τους ειναι και τα ιερά κείμενα των θείων Λειτουργιών, που και οι τρεις αξιώθηκαν να συγγράψουν. Μέσα από τις ευχές της Λει­τουργίας καταλαβαίνουμε το μυστικό τους βάθος και τον πλούτο της διαρκώς προσ­ευχόμενης ψυχής τους. Ζού­σαν τη θεία Λειτουργία, ενεπνέοντο από αυτήν και ενέπνεαν όσους τους έζησαν ως λειτουργούς του ιερού Θυσιαστηρίου.
Αυτοί που γεννήθηκαν, ανατράφηκαν, εργάσθηκαν, θεολόγησαν με προσ­ευχή και συνέγραψαν πλήθος προσευχών, αναχώρησαν από τον μάταιο αυτό κόσμο με λόγια προσευχής στα χείλη. Χαρακτηριστικό το παράδει­γμα του ιερού Χρυσοστόμου, που επισφραγίζει την επίγεια πορεία του με τα δοξολογητικά λόγια: «Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν».
Δυστυχώς στην εποχή μας η εορτή τους συνεχώς υποβαθμίζεται, και επιθυμία πολλών είναι να καταρ­γηθεί, οι εκδηλώσεις προς τιμήν τους είναι ελάχιστες κι αυτές τυπικές, τα ονόματά τους δύσκολα ακούονται, και τα πρόσωπά τους δεν προβάλλονται πιά ως πρότυπα ζωής για μικρούς και μεγάλους.
Αυτοί όμως παραμένουν μεγάλοι, δυ­νατοί, Άγιοι! Το παράδειγμά τους παντοτε θα εμπνέει, το φως τους θα λάμπει, και η προσευχή τους θα μας στηρίζει.
Ας γίνουν πρότυπα προσευχής για ολους μας με το εξαίρετο παράδειγμά τους. Ν’ αγαπήσουμε την προσευχή και σʼ αυτή να καταφεύγουμε πάντοτε, και αυτή να είναι και η δική μας δύναμη και ζωή!
 
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ:http://ekklisiao

Αμφίπολη!!!

Έλυσαν τον γρίφο της Αμφίπολης

Επιμέλεια: Xρήστος Μαζάνης 

Σε νέες αποκαλύψεις σχετικά με τα ευρήματα του λόφου Καστά της Αμφίπολης προχώρησε η αρχαιολόγος Κατερίνα Περιστέρη σε διάλεξη την οποία έδωσε στο Πανεπιστήμιο της Κύπρου. 

Σύμφωνα με αυτά που ανέφερε, υπάρχουν επαρκή στοιχεία ώστε να ληφθεί σοβαρά υπόψη το ενδεχόμενο ο τάφος να ανήκει στον Ηφαιστίωνα. Τα νέα αυτά στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα, λύνουν αρχικά τον μεγάλο γρίφο σε ό,τι αφορά το πρόσωπο για το οποίο δημιουργήθηκε το μνημείο. 

Όπως υποστήριξε η διακεκριμένη αρχαιολόγος σχετικά με τα στοιχεία που δείχνουν το πρόσωπο για το οποίο κατασκευάστηκε το μνημείο: «πιο ασφαλές από μια επιγραφή, μάλιστα δύο επιγραφές έχουμε που να αναφέρουν το "Παρέλαβον Ηφαιστίωνος" είναι κάτι πολύ σοβαρό».
Η ανασκαφή της Αμφίπολης θα κλέψει τα φώτα της δημοσιότητας στο Αρχαιολογικό Συνέδριο ΘεσσαλονίκηςΣημειώνεται πως η ανασκαφή της Αμφίπολης θα κλέψει τα φώτα της δημοσιότητας στο Αρχαιολογικό Συνέδριο Θεσσαλονίκης.Οι ανακοινώσεις της διεπιστημονικής ομάδας αποκτούν ένα μοναδικό ενδιαφέρον ενώ κεντρίζουν την περιέργεια αρχαιολόγων, δημοσιογράφων και του κοινού παγκοσμίως. 

Παράλληλα, η προϊσταμένη της Εφορίας Αρχαιοτήτων Σερρών είχε την ευκαιρία να απαντήσει σε ερωτήσεις δημοσιογράφων σχετικά με την αρχαιολογική ανακάλυψη στον Τύμβο Καστά.

Η κ. Περιστέρη έδωσε διάλεξη στο Πανεπιστήμιο όπου παρουσίασε το χρονικό και τα αποτελέσματα των ανασκαφών στην Αμφίπολη.Η διάλεξη πραγματοποιήθηκε λίγες μόλις ημέρες πριν από τη σύσκεψη επιστημόνων που διοργανώνει το υπουργείο Πολιτισμού στο μουσείο της Αμφίπολης, 5 και 6 Φεβρουαρίου.




Μιλώντας στους δημοσιογράφους, παρουσία και του Πρύτανη του Πανεπιστημίου Κύπρου Κωνσταντίνου Χριστοφίδη, η Κατερίνα Περιστέρη αρχικά εξέφρασε μεγάλη χαρά για την παρουσία της στην Κύπρο και ευχαρίστησε γι` αυτό το Πανεπιστήμιο Κύπρου. «Νοιώθω πραγματικά συγκινημένη από την αγάπη και το μεγάλο ενδιαφέρον που υπάρχει στην Κύπρο για την ανασκαφή μας» είπε.



Η όλη κατασκευή από μάρμαρο Θάσου αγγίζει τους 3.000 τόνους Αναφέρθηκε στο ιστορικό της ανασκαφής στον Τύμβο Καστά η οποία, όπως υπενθύμισε άρχισε το 2012 και κράτησε μέχρι το τέλος του 2014. «Υπήρξε μια έρευνα αρκετά δύσκολη και αποκάλυψε ένα τεράστιο μνημειακό ταφικό συγκρότημα με περίβολο η περίμετρος του οποίου φτάνει τα 497 μέτρα, με διάμετρο 158,40 μέτρα. Ένα έργο το οποίο έχει στην κορυφή του το Λιοντάρι που βρίσκεται σήμερα στη σύγχρονη γέφυρα του Στρυμόνα και βέβαια το ταφικό μνημείο που είναι ένας σύνθετος μακεδονικός τάφος με καταπληκτικά ευρήματα, τις Σφίγγες, τις Καρυάτιδες, τα ψηφιδωτά και την όλη κατασκευή από μάρμαρο Θάσου το συνολικό βάρος του οποίου φτάνει τους 3.000 τόνους», σημείωσε.



«Πρόκειται για μια ανασκαφή που δεν είναι μόνο για την Αμφίπολη, δεν είναι μόνο για την Ελλάδα αλλά για όλο τον κόσμο. Όλοι πρέπει να γίνουν κοινωνοί αυτής της μεγάλης ανακάλυψης» τόνισε.

Οι επιγραφές που αναφέρονται στον Ηφαιστίωνα 

Σε ερώτηση για τις επιγραφές που βρέθηκαν κατά την ανασκαφή, η κ. Περιστέρη αναφέρθηκε σε μια επιγραφή που βρέθηκε στον περίβολο η οποία γράφει «Παρέλαβον Ηφαιστίωνος Ηρώον» και είπε πως δεν χωράει καμία αμφισβήτηση ότι προέρχονται από το ταφικό αυτό συγκρότημα. Πρόσθεσε πως πέρα από αυτό υπάρχει και το μονόγραμμα – συμπίλημα «Ηφαιστίων» σε ρόδακες γραπτούς εσωτερικά του μνημείου.

Η αρχαία νεκρόπολη και ο τεχνητός Τύμβος 

Σε ερώτηση για το αν ο Τύμβος είναι φυσικός, είπε ότι ο Τύμβος είναι τεχνητός, διευκρίνισε ωστόσο ότι σε μια πρώτη μορφή υπήρχε ένα γήλοφος, αρχαία νεκρόπολη αρχαϊκών χρόνων, η οποία σιγά σιγά χτίστηκε με νέα χώματα έτσι ώστε να σχηματιστεί η γεωμετρία του Τύμβου και να μπορέσει να τοποθετηθεί το Λιοντάρι στην κορυφή. «Εδώ έχουμε ένα μέρος γήλοφο και πρόσθεσαν επάνω τα χώματα».

Άγνωστοι ακόμα οι 5 σκελετοί που βρέθηκαν 

Η αρχαιολογική ομάδα είναι απόλυτα σίγουρη ότι το μνημείο κατασκευάστηκε στο τελευταίο τέταρτο του 4ου προ Χριστού αιώνα Σε ό,τι αφορά δε τους πέντε ενταφιασθέντες τα οστά των οποίων ανακαλύφθηκαν, η κ. Περιστέρη είπε ότι δεν υπάρχει ακόμη εικόνα, καθώς η κατάσταση των σκελετών ήταν αρκετά διαταραγμένη και έχει ακόμη δουλειά η έρευνα σε ό,τι αφορά το σκελετικό υλικό, δουλειά την οποία διεξάγει το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Απαντώντας σε ερώτηση αναφορικά με το ποια ερωτήματα μένει να απαντηθούν, η κ. Περιστέρη είπε ότι έχουν απαντηθεί πολλά ερωτήματα, απομένουν ωστόσο πολλά. Πρόσθεσε ότι σε ό,τι αφορά τη χρονολόγηση η αρχαιολογική ομάδα είναι απόλυτα σίγουρη ότι το μνημείο κατασκευάστηκε στο τελευταίο τέταρτο του 4ου προ Χριστού αιώνα και πως τότε είναι που κατασκευάστηκαν και οι Σφίγγες, οι Καρυάτιδες, το ψηφιδωτό και ο εσωτερικός τάφος που υπάρχει με τη θήκη αλλά και ο περίβολος και το Λιοντάρι.



Το μνημείο φτιάχτηκε για τον αδελφικό φίλο του Μεγάλου Αλεξάνδρου  

Έχουν βρεθεί δύο επιγραφές που αναφέρουν το «Παρέλαβον Ηφαιστίωνος» Σε ερώτηση αναφορικά με το πότε θα μπορεί να γίνει κάποια ασφαλής εκτίμηση σε ό,τι αφορά το πρόσωπο για το οποίο δημιουργήθηκε το μνημείο, η κ. Περιστέρη είπε «πιο ασφαλές από μια επιγραφή, μάλιστα δύο επιγραφές έχουμε που να αναφέρουν το `Παρέλαβον Ηφαιστίωνος` είναι κάτι πολύ σοβαρό αυτό που το έχουμε υπόψη μας». Πρόσθεσε ωστόσο πως υπάρχει ακόμη πολλή δουλειά να γίνει.



Απαντώντας σε ερώτηση γιατί ένα τόσο μεγάλο μνημείο αποσιωπάται από τις γραπτές πηγές, η Κατερίνα Περιστέρη ανέφερε ότι «πολλά είναι τα μνημεία που αποσιωπούνται, σημείωσε ωστόσο πως κάποιες πηγές αναφέρουν το μνημείο αυτό, ο Πλούταρχος για παράδειγμα αναφέρει ότι ο Αλέξανδρος ζήτησε μετά το θάνατο του Ηφαιστίωνα να γίνουν ταφικά μνημεία – ηρώα προς τιμήν του. Άλλες πηγές δεν σώζονται δυστυχώς, έχει καεί η βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας από την οποία θα αντλούσαμε πάρα πολλά στοιχεία κι έτσι καμιά φορά η αρχαιολογική σκαπάνη πάει μπροστά και ψάχνει μες την ιστορία να δώσει απαντήσεις».



Σε άλλη ερώτηση για το αν θα πρέπει να αναμένονται και άλλες αποκαλύψεις σε ό,τι αφορά τον Τύμβο Καστά, η κ. Περιστέρη ανέφερε ότι «η Αρχαιολογία είναι μαγεία, δεν ξέρουμε το αύριο τι μας επιφυλάσσει» και υπέδειξε ότι για την ώρα αυτό που πρέπει να γίνει είναι αφού το μνημείο συντηρηθεί και στερεωθεί, να μπορέσει να γίνει επισκέψιμο. «Απ` εκεί και πέρα η έρευνα που κάνουμε με το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης για την επισκόπηση του χώρου μας έχει δώσει και κάποια άλλα σημεία στον περίβολο τα οποία μελλοντικά θα ανασκάψουμε» συμπλήρωσε. 

Ερωτηθείσα για το αν υπάρχει κάποιο χρονοδιάγραμμα σε σχέση με το πότε θα μπορέσει να γίνει επισκέψιμο το μνημείο, η κ. Περιστέρη είπε ότι «αυτό δεν είναι θέμα των αρχαιολόγων αλλά θέμα πολιτικής εξουσίας».

Στολίδια από κόκκαλο και χρυσά κυκλικά διακοσμητικά στον νεκρικό θάλαμο 

Εξαιρετικό ενδιαφέρον έχει το γεγονός πως η αρχαιολόγος, αναφερόμενη στο νεκρικό θάλαμο αποκάλυψε ότι δίπλα στη θήκη του τάφου, υπάρχει η ειδική διαμόρφωση ενός χώρου με γυαλί με τη μορφή «Π» ώστε να μπορούσαν να μπαίνουν και να βλέπουνε τον χώρο αυτό. Μέσα στον θάλαμο αυτό βρέθηκαν υπολείμματα νεκρικής κλίνης. Στολίδια από κόκκαλο και χρυσά κυκλικά διακοσμητικά με μορφές όπως νύφες.



Νομίσματα του Αλεξάνδρου και του Κάσσανδρου  

Η Κατερίνα Περιστέρη αναφέρθηκε και στα χάλκινα νομίσματα που βρέθηκαν στον χώρο της ανασκαφής. «Έχουμε νομίσματα χάλκινα του Αλέξανδρου του Γ' (336-323 π.Χ.) από την Αμφίπολη και φέρουν το μονόγραμμα του Αλέξανδρου. Βρέθηκαν επίσης νομίσματα Κασσάνδρου (319-317 π.Χ.) και είναι σε πολύ καλή κατάσταση καθώς και χάλκινα νομίσματα των Αμφιπολιτών». 

Σε ερώτηση για το αν το έντονο ενδιαφέρον της κοινής γνώμης και των ΜΜΕ κατά τη διάρκεια της ανασκαφής βοήθησε ή δυσκόλεψε την ανασκαφή, η κ. Περιστέρη απάντησε ότι «δεν είναι οι αρχαιολόγοι για να κρύβονται στα μουσεία, στον εαυτό τους ή για να κρύβουν τα ευρήματα που ανακαλύπτουν», προσθέτοντας ότι «θα πρέπει να είμαστε κοινωνοί αυτών που έχουμε.Νομίζω είναι κάτι καλό αυτό, δεν είναι κακό» συμπλήρωσε.

Συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Κύπρου

Στη σημαντικότητα των ευρημάτων στην Αμφίπολη αναφέρθηκε και ο Αναπληρωτής Καθηγητής Αρχαίας Ιστορίας Θεόδωρος Μαυρογιάννης, κάνοντας λόγο για ένα εκπληκτικό ταφικό μνημείο που έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη στην Αμφίπολη. Να σημειωθεί ότι ο Θ. Μαυρογιάννης ήταν ο μοναδικός καθηγητής που από την αρχή υποστήριζε πως το μνημείο φτιάχτηκε για τον Ηφαιστίωνα, θέμα το οποίο είχε αποκαλύψει το zougla.gr.  

«Ομολογουμένως από την εποχή της ανασκαφής του Μανώλη Ανδρόνικου στη Βεργίνα δεν είχαμε κάτι τέτοιο» είπε. Σημείωσε επίσης πως αυτό το οποίο κατάφερε η κ. Περιστέρη να καταστήσει σαφές σε όλους είναι ότι το μνημείο είναι σημαντικότατο. 

«Η ανασκαφή ήταν πάρα πολύ δύσκολη και ήταν εξαιρετική η δουλειά που πραγματοποίησε η Κατερίνα Περιστέρη με τους συνεργάτες της» συμπλήρωσε. 

Εξάλλου όπως ανακοίνωσε ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Κύπρου συμφώνησαν με την κ. Περιστέρη όπως βρεθεί ξανά το καλοκαίρι στην Κύπρο για να διδάξει αυτή τη φορά μαθητές Λυκείων και Γυμνασίων που θα συμμετέχουν στο θερινό σχολείο του Πανεπιστημίου Κύπρου. 

Περισσότερες αποκαλύψεις στο Αρχαιολογικό Συνέδριο Θεσσαλονίκης 

Η ανασκαφή της Αμφίπολης θα κλέψει τα φώτα της δημοσιότητας στο Αρχαιολογικό Συνέδριο Θεσσαλονίκης. Οι ανακοινώσεις της διεπιστημονικής ομάδας αποκτούν ένα μοναδικό ενδιαφέρον ενώ κεντρίζουν την περιέργεια αρχαιολόγων, δημοσιογράφων και του κοινού παγκοσμίως.



Η ομάδα της Κατερίνας Περιστέρη θα μιλήσει για τη μεγαλύτερη ανακάλυψη των τελευταίων ετών και τα όσα πει θα κριθούν από την επιστημονική κοινότητα.Τα ευρήματα νέα και παλαιότερα  έχουν μελετήσει οι Μιχάλης Λεφαντζής, Δημήτρη Εγγλέζος, Γρηγόρη Τσόκας και Σπύρος Παυλίδης.

ΠΗΓΗ: http://www.zougla.gr/

Στρατιωτικός Ιερεύς!

Φοράει ράσο μαζί με πουλάδα των ειδικών δυνάμεων

Ο νεαρός στρατιωτικός ιερεύς με τις «πουλάδες» των αλεξιπτωτιστών και το σήμα των αυτοδυτών της Διοικήσεως Υποβρυχίων Καταδρομών καρφιτσωμένες πάνω στο τιμημένο ράσο, εντυπωσίασε τους πάντες κατά την προ ημερών κοπή της Βασιλόπιττας του Συνδέσμου Βατραχανθρώπων.

Τη φωτογραφία του την εντοπίσαμε σήμερα στην προσωπική σελίδα στο facebook του Νικόλα Παραγιού και αποτέλεσε το έναυσμα για να το … «ψάξουμε» λίγο περισσότερο το θέμα.
Πρόκειται λοιπόν για τον Ταγματάρχη του Θρησκευτικού Σώματος Ευάγγελο Λιάπη, ο οποίος υπηρετεί ως ιερεύς στο 401 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών και ο οποίος στο παρελθόν είχε υπηρετήσει και σε μονάδες των Ειδικών Δυνάμεων, πάντα ως Στρατιωτικός Ιερεύς. Ο ίδιος μάλιστα προ 10 ημερών μάλιστα πραγματοποίησε άλμα συντηρήσεως, μαζί με τον Διοικητή της 1ης Στρατιάς Αντιστράτηγο Γ.Ηλιόπουλο, τον Διευθυντή της Διευθύνσεως Ειδικών Δυνάμεων του ΓΕΣ αλλά και πλήθος άλλων στελεχών του Στρατού Ξηράς στη Ζώνη Ρίψεως της Πάχης Μεγάρων.
Όπως φαίνεται και από τη φωτογραφία ο ίδιος είναι κάτοχος πτερύγων («πουλάδας») αλεξιπτωτιστού ελευθέρας πτώσεως, πτερύγων αλεξιπτωτιστού σταθερού ιμάντος του Σώματος των Αμερικανών Πεζοναυτών, προφανώς από κάποια συνεκπαίδευση με αυτούς, αλλά και του διακριτικού του αυτοδύτου της ΔΥΚ.
Και όλα αυτά δίπλα στον Σταυρό, που φέρει ως ιερεύς.
Εκεί όπου το Τιμημένο ράσο του ιερέως συναντά τους επίλεκτους των Ειδικών Δυνάμεων.
Λ.Σ.Μ.
ΠΗΓΗ: http://tilegrafima.gr/

Η Καμπάνα

                  Οι καμπάνες που ενοχλούν

Γεωργίου Μπάρλα

       

       

Πρόσφατα ἔγινε γνωστό ὅτι κάποιοι ἐνοχλοῦνται ἀπό τόν «θόρυβο» πού προκαλοῦν στήν πρωτεύουσα οἱ καμπάνες τῶν ἐκκλησιῶν καί γι’ αὐτόν τό σκοπό κατέφυγαν στούς ἁρμοδίους, οἱ ὁποῖοι καί τούς δικαίωσαν, χωρίς ὅμως τό ὅλο θέμα νά προχωρήσει παραπέρα. ᾿Αναμενόταν μάλιστα ἀπόφαση ἡ ὁποία θά ὅριζε ποιά θά εἶναι ἡ ἔνταση μέ τήν ὁποία θά κτυποῦν οἱ καμπάνες… ῎Αν καί τό ζήτημα πρός τό παρόν θά πάψει νά μᾶς ἀπασχολεῖ, ἔχει ὅμως σημασία νά δοῦμε πῶς σκέπτονται οἱ ἄνθρωποι σέ σχέση μέ αὐτό πού θεωροῦν ὡς «᾿Εκκλησία» στή χώρα μας.

῾Η ᾿Αθήνα καταρχάς, ὅπως σέ ὅλα τά θέματα τά σχετικά μέ τό περιβάλλον, εἶναι ἡ πρώτη πόλη στήν Εὐρώπη σέ ἠχορρύπανση καί στήν ὁποία ὁ καθένας πραγματικά μπορεῖ νά ἐνοχλεῖ τούς ἄλλους μέ ὅποιον τρόπο θέλει. Μουσική, γλέντια μέχρι πρωίας, μηχανάκια μέ κομμένη τήν ἐξάτμιση, αὐτοκίνητα-ντισκοτέκ μέ μουσική στή διαπασῶν καί ὅ,τι ἄλλο μπορεῖ κανείς νά φανταστεῖ, κάνουν τή ζωή τῶν πολλῶν ἀφόρητη. Μέσα σέ ὅλα τοῦτα κάποιοι σκέπτονται ὅτι πρέπει νά σιγήσουν οἱ καμπάνες γιά νά γίνει ἡ ζωή μας πιό ὑποφερτή.

Τό θέμα αὐτό δίνει πάντως τήν εὐκαιρία νά θυμηθοῦμε ὅτι στίς τελευταῖες δεκαετίες οἱ ῞Ελληνες ἀποφάσισαν πάσῃ θυσίᾳ νά ἐκμοντερνιστοῦν καί ἔτσι ὅ,τι μπορεῖ νά τούς θυμίζει τήν παράδοσή τους καί τόν Θεό θέλουν νά τό βάλουν στήν ἄκρη. Αὐτό ἦρθε ὡς ἀποτέλεσμα μιᾶς γενικότερης νοοτροπίας πού συνοδεύει τόν μοντέρνο πολιτισμό, ἀλλά ὑποβοηθήθηκε καί ἀπό ἐπιμέρους συγκεκριμένες ἐνέργειες.

Τό κακό μέ ὅλες τίς προσπάθειες τῶν Νεοελλήνων εἶναι ὅτι ὄντως ἔβγαλαν ἀπό τή ζωή τους πολλά στοιχεῖα τῆς χριστιανικῆς τους παράδοσης, ἡ ὁποία σέ σχέση μέ τόν δυτικό ὀρθολογισμό τούς φαντάζει ὀπισθοδρομική, χωρίς κάν νά τά ἀντικαταστήσουν μέ τήν ἐπιστημονική ἐξέλιξη, τήν ὀργάνωση καί τήν πειθαρχία πού χαρακτηρίζουν τή ζωή στή Δύση. ῎Αν καί τό θέμα εἶναι μεγάλο, καμιά φορά μοιάζει νά σκέφτεται ὁ ῞Ελληνας τό ἑξῆς ἁπλουστευτικό· οἱ Εὐρωπαῖοι δέν ἔχουν ἰδιαίτερη σχέση μέ τή θρησκεία. ῎Αρα ἄν κι ἐγώ κάνω τό ἴδιο, ἀμέσως γίνομαι Εὐρωπαῖος.

῎Αν πρέπει νά κάνουμε κι ἄλλες ἀλλαγές, τό σκεφτόμαστε ἀργότερα. ᾿Επείγει ἡ ἀποκοπή μας ἀπό τή θρησκεία. Δέν εἶναι τυχαῖο λ.χ. ὅτι τά κυριότερα προβλήματα τῆς ἐκπαίδευσης στή χώρα μας θεωροῦνται ἡ ἐξομολόγηση τῶν μαθητῶν στά σχολεῖα καί τά χριστιανικά σύμβολα στίς αἴθουσες. ῾Η ἀλήθεια εἶναι ὅμως ὅτι Εὐρωπαῖος δέν ἔγινε, ὅπως τουλάχιστον φανταζόταν ὅτι θά γίνει. ῞Οταν ἀποφάσισε ὁ ἄνθρωπος στή Δύση νά μήν ἀσχολεῖται πλέον μέ τή θρησκεία, εἶχε συγκεκριμένους λόγους γιά νά τό κάνει αὐτό καί δέν μιμήθηκε ἁπλά κάποιους ἄλλους, ὅπως συνήθως κάνουμε ἐμεῖς. ᾿Αλλά τό χειρότερο εἶναι τοῦτο· φτιάξαμε τίς πόλεις μας κακέκτυπα τῶν εὐρωπαϊκῶν, δέν φτάσαμε οὔτε κατά φαντασίαν στό ἐπίπεδο ποιότητας ζωῆς τῶν Εὐρωπαίων, οἱ ὁποῖοι μή ἀσχολούμενοι τόσο μέ τόν Θεό, φρόντισαν τουλάχιστον νά ἀσχοληθοῦν σοβαρά καί ὑπεύθυνα μέ αὐτήν ἐδῶ τή ζωή. ᾿Εμεῖς καί τόν Θεό ἐγκαταλείψαμε καί τούτη τή ζωή χαλάσαμε. ᾿Ασχήμια, χαοτικές καταστάσεις, ἔλλειψη αἰσιοδοξίας καί ἐλπίδας γιά τό μέλλον, διαφθορά καί ξιπασμός καί πάει λέγοντας…

Οἱ καμπάνες, ἀπό τήν ἄλλη, καλοῦν ἐμᾶς τούς χριστιανούς νά πᾶμε στήν ᾿Εκκλησία γιά τήν κοινή λατρεία. Τό ρολόι πού ὑπάρχει συνήθως πάνω στά καμπαναριά δέν ἦταν παλιότερα ἄσχετο μέ τήν προσευχή καί τή λατρεία, πέρα ἀπό τό ὅτι ἐνημέρωνε τούς ἀνθρώπους, πού δέν εἶχαν ρολόι, γιά τήν ὥρα. Τό «ρολόι, λέει ἕνας κοινωνιολόγος, ἐξελίχθηκε στόν εὐρωπαϊκό Μεσαίωνα, πιθανότατα γιά νά συγχρονίζει τίς ὧρες προσευχῆς στά μοναστήρια». Προφανῶς σήμερα τό τελευταῖο πού ρυθμίζουν τά ρολόγια, ἀλλά καί οἱ καμπάνες, εἶναι ἡ προσευχή. ῎Αν καί εἴμαστε διαρκῶς καί ἐφ’ ὅρου ζωῆς δεσμευμένοι νά τηροῦμε συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα, μέσα σ’ αὐτά σπάνια δεσμευόμαστε νά θυμόμαστε τόν Θεό.

῎Ας σκεφτοῦμε ὅμως πόσο ἐπηρεάζουν τούς πολλούς χριστιανούς οἱ καμπάνες στήν πνευματική τους ζωή. ᾿Αλλιῶς· πόσο συχνά πηγαίνουμε στόν ὄρθρο ἤ στόν ἑσπερινό, γιατί οἱ καμπάνες χτυποῦν καί καθημερινά, ὄχι μόνο Κυριακή καί μεγάλες γιορτές…
Μέ ἄλλα λόγια, οἱ περισσότεροι ἀκούγοντας τήν καμπάνα τίς καθημερινές κάνουμε ἐνδεχομένως τόν σταυρό μας κι ὄχι μόνο δέν πᾶμε ἀλλά οὔτε περνάει ἀπό τό μυαλό μας νά πᾶμε στήν ᾿Εκκλησία.

῎Ας ἀφήσουμε στήν ἄκρη τό γεγονός ὅτι οἱ καμπάνες πλέον δέν ἠχοῦν καί τόσο παραδοσιακά, ἀφοῦ μέ τήν προσθήκη ἠλεκτρονικῶν μέσων προσαρμόστηκαν στή μοντέρνα νοοτροπία… Σήμερα μάλιστα ἄν κάποιοι τοπικοί δωρητές ἀποφασίσουν νά ἀσχοληθοῦν μέ τά καμπαναριά (δέν ὑπάρχει πιά κι αὐτό τό μεράκι) συνεισφέρουν γιά τήν ἠλεκτρονική αὐτοματοποίηση τοῦ κτυπήματος, κάτι γιά τό ὁποῖο συνήθως ὑπερηφανεύεται ὁλόκληρη ἡ ἐνορία ἤ τό χωριό.

Οἱ καμπάνες, ἑπομένως, δέν εἶναι κυρίως μνημειακό στοιχεῖο τοῦ πολιτισμοῦ μας -γιατί ἄν εἶναι τέτοιο μόνο, κάποτε θά σιγήσουν καί μάλιστα χωρίς ἰδιαίτερες παρεμβάσεις τῶν ἁρμοδίων- ἀλλά ζωντανό στοιχεῖο τῆς παράδοσής μας, τή δέ ζωντάνια του τήν καταλαβαίνουμε ἀπό τό πόσο ἐπηρεάζει τή ζωή μας καθημερινά.

῎Αν οἱ καμπάνες πιά δέν μᾶς καλοῦν γιά τό αὐτονόητο -τήν προσέλευσή μας στόν Ναό- ἴσως θά ’πρεπε τό ἄκουσμά τους νά ἀρχίσει νά μᾶς ἐνοχλεῖ λίγο συνειδησιακά.

᾿Απόσπασμα ἀπό τό βιβλίο τοῦ Γεωργίου Μπάρλα : «ΦΥΛΑΚΑΣ ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ ΜΟΥ»,  Κείμενα γιά τήν ἀγάπη καί τήν πίστη σήμερα,  πού κυκλοφορείται  ἀπό τις εκδόσεις ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ.

ΠΗΓΗ:talantoblog.blogspot.gr

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ:http://www.pentapostagma.gr/

Υποδήματα . Αὐτοκρατορικά!!!

Τα υποδήματα του Αυτοκράτορα των Ρωμαίων           

Ο βασιλεύς των Ρωμαίων (αυτοκράτορας του Βυζαντίου), ως μόνος αληθινός αυτοκράτορας και αντιπρόσωπος του Θεού στη Γη, ήταν ντυμένος με πανάκριβα ενδύματα και έφερε στέμμα, σκήπτρο και άλλα σύμβολα από πολύτιμους λίθους και χρυσό.
Από όλα τα ενδύματα και τα διακριτικά όμως, μόνο ένα στοιχείο αποτέλεσε διαχρονικά το αποκλειστικό σύμβολο της εξουσίας του:…τα υποδήματα του!

Επιμέλεια: Ανδρέας Μέγκος

Ο βασιλιάς φορούσε και άλλων ειδών υποδήματα, τα επίσημα όμως αυτοκρατορικά ήταν τα πορφυρά τσαγγία (ή τζαγγία). Τα τσαγγία κάλυπταν τις κνήμες, φτάνοντας ως το γόνατο. Δεν είναι ξεκάθαρο αν ήταν ψηλές μπότες (όπως φαίνονται σε κάποιες απεικονίσεις) ή μάλλον πιο σύνθετα υποδήματα, αποτελούμενα από ″πέδιλα″ και ″περικνημίδες″.
Το χρώμα τους ήταν το πορφυρό, βαθύ κόκκινο, ενώ τα αντίστοιχα τσαγγία του σεβαστοκράτορα (το δεύτερο τη τάξει αξίωμα) ήταν κυανά. Αν ο σεβαστοκράτωρ ήταν και αδελφός του αυτοκράτορα τότε αυτά έφεραν χρυσούς αετούς. [1]

Αετοί από πολύτιμους λίθους και μαργαριτάρια ή χρυσοΰφαντοι στόλιζαν και τα βασιλικά τσαγγία στα πλάγια των κνημών,

ως τους ταρσούς.

Τα βασιλικά υποδήματα κατασκευάζονταν από ειδικό τεχνίτη, τον τζαγγά, φυλάσσονταν στο βεστιάριο και τα έφερνε στο βασιλιά ένα παιδί επιφορτισμένο με αυτήν την εργασία.[2] Ο αυτοκράτορας τα φορούσε σε περιπάτους, στις επίσημες τελετές (προκύψεις), αλλά και στη μάχη.

Βασίλειος Β’ ο Βουλγαροκτόνος με ψηλά ως το γόνατο, κόκκινα τζαγγία.

«Η μέντοι σπάθη του βασιλέως αεί εις το ρουχαρείον ευρίσκεται, τα δε υποδήματα εις το βεστιάριον. έστι δε και έτερον είδος υποδημάτων, α καλούνται τζαγγία, έχοντα εκ των πλαγίων κατά τας κνήμας και επί των ταρσών αετούς δια λίθων και μαργάρων, άτινα και φορεί ο βασιλεύς εις τε τους περιπάτους και τας προκύψεις. και ταύτα ποιών ού τζαγγάριος, ως οι έτεροι, αλλά τζαγγάς ονομάζεται. οπήνικα γουν δεήσει τον βασιλέα καβαλλικεύσαι, φέρει ατ υποδήματα παιδόπουλον του βεστιαρίου, ούτω κοινώς ονομαζομένου αλλαξιμαρίου.» (Γεώργιος Κωδινός, Περί Οφφικίων…,κεφ.5, 8-16).

Στο Λέοντα το Γραμματικό και αλλού αναφέρεται το εξής περιστατικό: Ο αυτοκράτορας Μιχαήλ ο Γ′ (839-867), έχοντας νικήσει σε αρματοδρομία, κάλεσε τον πατρίκιο Βασιλισκιανό να φορέσει τα βασιλικά υποδήματα. Στο παλάτι του Αγίου Μάμαντα βρίσκονταν εκτός των άλλων ο Βασίλειος ο Μακεδόνας και η σύζυγός του, Ευδοκία. Οταν ο πατρίκιος δίστασε να φορέσει τα τσαγγία μπροστά στον ήδη συναυτοκράτορα Βασίλειο, ο Μιχαήλ δήλωσε πως στον ίδιο πηγαίνουν καλύτερα και ότι όπως έχρισε το Βασίλειο μπορεί να κάνει το ίδιο με κάποιον άλλο. [3] [4]

Πλήθος υποδέχεται το βασιλιά. Ένας εξ αυτών φιλά τα υποδήματα του, δείγμα υποταγής. (Φυλλάδα Μεγάλου Αλεξάνδρου, 14ος αι.)

Ως γνωστόν, αργότερα τον Μιχαήλ έφαγε το μαύρο σκοτάδι από τον ευεργετηθέντα Μακεδόνα, που ανακηρύχθηκε αυτοκράτωρ ως Βασίλειος Α’. Το περιστατικό πάντως φανερώνει για άλλη μια φορά, πως τα βασιλικά υποδήματα ήταν το κύριο σύμβολο της εξουσίας του Αυτοκράτορα.

Ο αυτοκράτωρ Θεόφιλος και η συνοδεία του.

Τα μπλε τσαγγία…

Μετά τη μεγάλη νίκη στην Πελαγονία (1259), ο Μιχαήλ Η’ Παλαιολόγος έχρισε σεβαστοκράτορες τον πεθερό του Κωνσταντίνο Τορνίκιο και τον αδελφό του Κωνσταντίνο Παλαιολόγο (εικ. κάτω) που διακρίθηκαν στη μάχη.

Τα υποδήματα και των δύο ήταν μπλε, του Παλαιολόγου όμως, ως αδελφού του βασιλέα έφεραν χρυσούς αετούς:
«…(ο Μιχαήλ Παλαιολόγος) τὸν δὲ πενθερὸν αὐτοῦ τὸν Τορνίκην Κωνσταντῖνον μέγαν πριμμικήριον ὄντα τῷ τῶν σεβαστοκρατόρων τετίμηκεν ἀξιώματι. ἀλλὰ καὶ τὸν αὐτάδελφον αὐτοῦ Κωνσταντῖνον ἐκ καισάρων σεβαστοκράτορα κατωνόμακεν. ἐν τούτοις δὲ τὰ τῶν σεβαστοκρατόρων διέφερον, ἐν οἷς ὁ μὲν αὐτάδελφος τοῦ βασιλέως τοῖς κυανοῖς πεδίλοις ἐγκεκολλαμένους εἶχε καὶ χρυσουφεῖς ἀετούς, ὁ δὲ Τορνίκης γυμνὰ τούτων τὰ πέδιλα ὑπεδέδετο» [1].

Λεπτομέρεια από την «προσκύνηση των Μάγων» του Μπενότσο Γκοτσόλι, Φλωρεντία 15ος αι. απεικονίζεται ο Ιωάννης Παλαιολόγος κατά τη σύνοδο Φεράρας-Φλωρεντίας

30 Μαΐου 1453…

Μετά την Άλωση της Πόλης ο Μωάμεθ αναζήτησε το άψυχο σώμα του τελευταίου αυτοκράτορα, Κωνσταντίνου Παλαιολόγου. Παρά τις προσπάθειες ήταν αδύνατο να βρεθεί από τα χαρακτηριστικά του ή άλλα διακριτικά της στολής του. Τελικά η σορός του αυτοκράτορα εντοπίστηκε από τα πορφυρά τσαγγία με τους αετούς:

Κωνσταντίνος ΙΑ’ Παλαιολόγος

«ένθα δη τα πτώματα των αναιρεθέντων έκειτο σωροειδώς Χριστιανών τε και ασεβών. και πλείστας κεφαλάς των αναιρεθέντων έπλυναν, ει τύχη και την βασιλικήν γνωρίσωσι. και ούκ εδυνήθησαν γνωρίσαι αυτήν ει μη το τεθνεός πτώμα του βασιλέως ευρόντες, ο εγνώρισαν εκ των βασιλικών περικνημίδων ή και πεδίλων, ένθα χρυσοί αετοί ήσαν γεγραμμένοι, ως έθος υπήρχε τοις βασιλεύσι. και μαθών ο αμηράς περιχαρής και ευφραινόμενος υπήρχε. και προστάξει αυτού οι ευρεθέντες Χριστιανοί έθαψαν το βασιλικό πτώμα μετά βασιλικής τιμής.» [6]

Κωνσταντίνος ΙΑ’ Παλαιολόγος. Άγαλμα στην πλατεία της Μητρόπολης των Αθηνών – Λεπτομέρεια

---

Πηγές – Αναφορές:
[1]Γεώργιος Ακροπολίτης, Χρονική Διήγησις, 82
[2]Γεώργιος Κωδινός, Περί Οφφικίων…,κεφ.5, 8-16
[3]Λέων Γραμματικός , 249-251
[4]Γεώργιος Μοναχός (Συνεχιστής Θεοφάνους), 835-836
[5]Αδαμάντιος Κοραής, ‘Ατακτα
[6]Γεώργιος Φραντζής, Χρονικόν…,Β.3,κεφ.9, 1-10

ΠΗΓΗ:http://www.royalchronicles.gr/ta-papoutsia-tou-romiou-aftokratora/

ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ

ΣΟΚ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΑΠΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΠΟΛΗΣ,

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Κυριολεκτικά δεν πίστευαν στα μάτια τους οι Τούρκοι όταν αντίκρισαν τα πρώτα ίχνη ενός βυζαντινού ελληνορθόδοξου νεκροταφείου που αναδύθηκε τελείως αναπάντεχα σε ένα από τους ποιο κεντρικούς δρόμους της Κωνσταντινούπολης.

Όπως αναφέρεται, κατά την διάρκεια εργασιών αναπαλαίωσης ενός ιστορικού κτιρίου της Κωνσταντινούπολης συγκεκριμένα το κτίριο Casa Garibaldı που βρίσκεται στον κεντρικό δόμο İstiklal Caddesi, άρχισαν να αναδύονται κάτω από το έδαφος τάφοι από τον τέταρτο μ. Χ. αιώνα και ανθρώπινοι σωροί 1600-1800 ετών σε καλή κατάσταση από ένα όπως φαίνεται κεντρικό ελληνορθόδοξο χριστιανικό νεκροταφείο που βρίσκονταν επί αιώνες θαμμένο κάτω από τα θεμέλια αυτού του κτιρίου.

Το ιστορικό αυτό ελληνορθόδοξο χριστιανικό νεκροταφείο, ανακαλύφθηκε σε βάθος οχτώ μέτρων στα θεμέλια του κτηρίου σε ένα σημείο που από πάνω κυκλοφορούν καθημερινά σχεδόν 400.000 άτομα, δηλαδή σε ένα από τα πιο πολυσύχναστα μέρη της Πόλης.

Ο διευθύνων τις ανασκαφές καθηγητής Sedat Bornovali, αμέσως μετά τα πρώτα ευρήματα κάλεσε την διευθύντρια του Αρχαιολογικού Μουσείου της Κωνσταντινούπολης, Zeynep Kızıltan, η οποία επιβεβαίωσε την μεγάλη ιστορική άξια του αναδυθέντος νεκροταφείου καθώς και των σκελετών που ανευρεθήκαν στο μέρος εκείνο.

Εντυπωσιακό είναι, όπως αναφέρει η τουρκική εφημερίδα Hürriyet, ότι στην αρχή δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι κάτω από εκείνο το τόσο πολυσύχναστο μέρος βρίσκονταν αυτό το νεκροταφείο και οι άθικτοι σωροί που βρέθηκαν. Να σημειωθεί ότι το κτίριο αυτό έχει ιστορική αξία και είχε αποφασιστεί εδώ και καιρό λόγω των σημαδιών κατάρρευσης που είχε παρουσιάσει να ανακαινιστεί. Με την ανακίνηση του ανακαλύφθηκε αυτό το ελληνορθόδοξο νεκροταφείο.

Να σημειωθεί επίσης ότι εκεί κοντά βρίσκεται και η ελληνορθόδοξη εκκλησιά της Αγίας Τριάδας, καθώς και πολλά ιστορικά κτίρια όπως το Κέντρο Γαλλικού Πολιτισμού, το Çiçek Pasajı, και άλλα. Όλα αυτά συντείνουν στο συμπέρασμα ότι ο δρόμος αυτός ήταν ένας σημαντικός δρόμος της πρώτης περιόδου της Βυζαντινής αυτοκρατορίας

Σημεία των καιρών!
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr

Η ... Πετρόσουπα!!!!

Η πιο νόστιμη πετρόσουπα του κόσμου!
Μαθήματα ζωής για μας και τα παιδιά μας

Πριν από πολλά χρόνια, υπήρχε ένας άνθρωπος, του οποίου του άρεσαν τα ταξίδια γιατί ήθελε να γνωρίζει συνεχώς νέο κόσμο να συνεργάζεται μαζί τους και να μαθαίνει ή να τους μαθαίνει νέα πράγματα και νέες συνήθειες...

Σε ένα από τα ταξίδια του έτυχε το εξής φοβερό. 

Περπατούσε για ώρες μέσα σε ένα σκοτεινό μονοπάτι, μέσα σε χιονοθύελλα, προσπαθώντας να φτάσει σε ένα χωριό όπου θα μπορούσε να περάσει αυτήν τη δύσκολη νύχτα. Με τα πολλά, φτάνει στο χωριό και άρχισε να ψάχνει την πλατεία του.

Περνώντας μέσα από τα σοκάκια του χωριού, έβλεπε πίσω από τις κουρτίνες φιγούρες ανθρώπων να τον κοιτούν, αλλά κανείς δεν τραβούσε τις κουρτίνες για να εμφανιστεί και να χαιρετήσει τον ταξιδιώτη... απλά οι πιο τολμηροί άνοιγαν τα παράθυρα, μόνο και μόνο για να κλείσουν επιδεικτικά τα παντζούρια. Γεμάτος απορίες αλλά όχι απογοήτευση ο φίλος μας, τελικά φτάνει στην πλατεία του χωριού και εκεί του έρχεται μία τρομερή ιδέα... αφού πεινούσε και κρύωνε έπρεπε να πείσει τους δύσπιστους χωρικούς για τις καλές προθέσεις του.

Μαζεύει λοιπόν ξύλα και ανάβει πρόχειρα μία φωτιά. Πάνω στη φωτιά ακουμπάει του τσουκάλι του, έχοντας τοποθετήσει μέσα μία μεγάλη χιονόμπαλα, για να λιώσει και να γίνει νερό... και μία μεγάλη... Πέτρα! 

Μία γριούλα που τον κρυφοκοιτούσε πίσω από τις κουρτίνες του σπιτιού της, δεν αντέχει και βγαίνει έξω για να δει από κοντά τι «μαγείρευε» ο ταξιδιώτης...

-Καλησπέρα...
-Καλησπέρα καλή μου κυρία... τι μπορώ να κάνω για σένα;
-Να, ήθελα να δω τι μαγειρεύεις...
-Ααα... μαγειρεύω μία ωραία πετρόσουπα....
-Και τι έχει μέσα αυτή η πετρόσουπα;
-Να... έχει, νερό... και μία πέτρα....αλλά εάν είχα και λίγο σέλινο .. θα γινόταν ακόμη πιο νόστιμη....
-Νομίζω έχω εγώ λίγο σέλινο στο σπίτι μου... θα πάω να φέρω...

Έτσι κι έγινε... η καλή γριούλα πήγε έφερε σέλινο το έκοψαν και το πετάξανε μέσα στη σούπα...
(το ίδιο έγινε και με τους άλλους χωρικούς του χωριού... ο ένας έφερε καρότα, ο άλλος κριθάρι, η άλλη κρέας, ο άλλος κρεμμύδια, πατάτες, λεμόνι, αλάτι, πιπέρι... κλπ).

Και έτσι έκατσαν όλοι μαζί στην πλατεία του χωριού και έφαγαν την πιο νόστιμη πετρόσουπα του κόσμου.
________

ΠΗΓΗ: antikleidi

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ:  http://hamomilaki.blogspot.gr/