Οι Γενναίοι

Ο Θάνατος ήρθε απο τον Ουρανό ...Τα κομάντος «περπατούν» στο Κενό

 Οι λίγοι, οι Γενναίοι τα φοβερά Κομάντο του Ελληνικού Στρατού !

 Εντυπωσιακά τα βήματα στο κενό  των Ειδικών Δυνάμεων  του Ελληνικού Στρατού ...Εμείς είμαστε εδώ και  σκορπάμε τον θάνατο και τον όλεθρο στους εχθρούς της Ελλάδος

 
Μην βρεθείς στο δρόμο μας...γιατί θα συναντήσεις τους προγόνους σου 1

To Γενικό Επιτελείο Στρατού δημοσιοποίησε στιγμιότυπα από Συνεκπαίδευση 4ου ΤΕΑΣ και προσωπικού Ειδικών Δυνάμεων.

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/02/blog-post_6429.html#ixzz2KOpQ652u

"Γλυκοχαράζει ...."

Τά ἑλληνορθόδοξα φώτα θά  νικήσουν  τό  σκοτάδι

Γράφει ὁ Κωνσταντῖνος  Χολέβας- Πολιτικός Επιστήμων
  Ἡ πιό σκοτεινή ὥρα τῆς νύκτας εἶναι λίγο πρίν ἀπό τήν ἀνατολή τοῦ ἡλίου. Ἔτσι καί τώρα. Ἐνῶ ἀκούω φωνές ἀπαισιοδοξίας γιά τήν οἰκονομική, κοινωνική καί πνευματική κρίση τοῦ τόπου μας, ἀρχίζω νά βλέπω τό φῶς πού γλυκοχαράζει. Ὄχι, δέν θά σᾶς μιλήσω γιά ἀριθμούς, ποσά καί δόσεις δανείων ἀπό τούς ἑταίρους μας. Ἄλλοι εἶναι εἰδικότεροι ἐμοῦ. Θέλω νά μοιρασθῶ μαζί σας τήν ἐλπίδα πού τρέφει κάθε Χριστιανός. Τήν ἐλπίδα πού ἔρχεται μετά ἀπό προσευχή, ἀπό μελέτη τῆς Ἱστορίας μας,  ἀλλά καί ἀπό ἀνάγνωση τῶν ἐλπιδοφόρων μηνυμάτων πού φέρνει τό ξημέρωμα.
Ἔχω πλήρη ἐπίγνωση τῶν δυσχερειῶν τῆς κοινωνίας μας, τοῦ λαοῦ μας, τῶν συνανθρώπων μας. Ἀλλά πιστεύω αὐτό πού άκούω καί ἀπό σοφούς Γέροντες καί πνευματικούς. Ὅτι ἡ κρίση θά μᾶς φέρει πλησιέστερα πρός τίς πραγματικές ἀξίες.
 Θά μᾶς βοηθήσει νά καταλάβουμε ὅτι εἴχαμε διαλέξει τόν λανθασμένο δρόμο τοῦ ὑλισμοῦ, εὐδαιμονισμοῦ καί καταναλωτισμοῦ. Ὅτι τώρα μπορουμε νά κάνουμε μία καλύτερη προσωπική καί ἐθνική ἐνδοσκόπηση. Νά ἀνακαλύψουμε τό χρυσάφι πού κρύβει ἡ....

  γῆ μας, ἡ παράδοσή μας, ἡ Ἐκκλησία μας, ἡ Γραμματεία μας.
 Νά ξαναβροῦμε τόν ἑαυτό μας πού εἴχαμε χάσει. Νά παύσουμε νά παρασυρόμαστε ἀπό ὀθνεῖες ἰδεολογίες, οἱ ὁποῖες ἀλλοτε μᾶς ἀνάγκαζαν νά λησμονοῦμε τήν ἐθνική μας ταυτότητα καί ἀλλοτε νά ἀδιαφοροῦμε γιά τήν κοινωνική δικαιοσύνη. Ξενόφερτα ἤθη καί βιβλία ἤθελαν νά μᾶς πείσουν ὅτι τό ἐθνικό καί τό κοινωνικό εἶναι ἀσυμβίβαστα. Ὅτι ὁ πατριωτισμός καί ὁ σεβασμός στή διαχρονική πορεία τοῦ Ἑλληνισμοῦ συγκρούονται μέ τήν ἀγάπη πρός τόν πλησίον.
 Κι ὅμως στήν ἑλληνορθόδοξη παράδοσή μας αὐτές οἱ δύο ἀξίες ἐναρμονίζονται καί συνυπάρχουν. Ὁ Ἅγιος Αὐτοκράτωρ τῆς Νικαίας Ἰωάννης Βατάτζης ( 13ος αἰών) ὀνομάσθηκε Ἐλεήμων , διότι βοήθησε κάθε φτωχό καί πονεμένο ὑπήκοό του, ἀλλά ταυτοχρόνως ἀγωνίσθηκε μέ τή γραφίδα καί μέ τό ξίφος ὑπέρ τῆς ἐθνικῆς ἐλευθερίας καί ὑπέρ τῆς ἑλληνικῆς ταυτότητος τῶν Βυζαντινῶν. Ὁ  Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός συνδύαζε τόν προφητικό λόγο γιά τό ποθούμενο καί τήν ἀπελευθέρωση τῆς πατρίδος μέ τό κήρυγμα κατά τῶν κοινωνικῶν ἀδικιῶν καί κατά τοῦ ρατσισμοῦ.
Καί νά πού ἔρχονται τά αἰσιόδοξα μηνύματα. Σταχυολογῶ ὁρισμένα ἐνδεικτικά:
Στή συζήτηση γιά τό περιεχόμενο καί τή χρησιμότητα τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν ἔρχεται νά ταράξει τά ὕδατα ἡ καταλυτική παρέμβαση τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Σύσσωμη ἡ Ἀθωνική Πολιτεία διακηρύττει τήν πεποίθηση ὅτι τό μάθημα πρέπει να παραμείνει ριζωμένο στήν Χριστιανική Ὀρθοδοξία. Καί στό νομικό πεδίο ἔρχεται νά ἐνισχύσει τήν ἑλληνορθόδοξη παιδεία ἡ ἀπόφαση τῶν σοφῶν δικαστῶν τοῦ Διοικητικοῦ Ἐφετείου Χανίων, οἱ ὁποῖοι ἀκυρώνουν κάθε ἄστοχη ἐνέργεια διαφόρων «Ἀνεξαρτήτων Ἀρχῶν» καί ὁρίζουν ὅτι μόνο οἱ ἀλλόθρησκοι καί ἑτερόδοξοι δικαιοῦνται νἀ ἀπαλλάσσονται ἀπό τό μάθημα.
 Στόν τομέα τῆς Ἱστορίας ἔχουμε μία εὐχάριστη ἔκπληξη. Ἀπό ἐκδοτικό οἶκο πού δέν συνδέεται μέ τήν Ἐκκλησία ἤ κάποιο Χριστιανικό σωματεῖο ἐξεδόθη μόλις πρό δύο μηνῶν μία πλήρης καί τεκμηριωμένη μελέτη πού ἀποδεικνύει ὅτι βεβαίως ὑπῆρξε Κρυφό Σχολειό λόγῳ σκληρῶν διωγμῶν τῆς ἑλληνικῆς Παιδείας ἐπί Τουρκοκρατίας. Ὁ Γιῶργος Κεκαυμένος μέ τό βιβλίο του «Τό Κρυφό Σχολειό - Τό Χρονικό μιᾶς Ἱστορίας», ἀπό τίς Ἐναλλακτικές Ἐκδόσεις, δίνει ὁριστική ἀπάντηση σέ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι κατηγοροῦσαν τήν Ἐκκλησία ὡς κατασκευάστρια μύθων καί ἐξωράϊζαν τήν Ὀθωμανική καταπίεση.
 Ἡ γλῶσσα μας ἀδικεῖται ἀπό τούς Ἕλληνες καί κυρίως ἀπό ὁρισμένα σχολικά βιβλία καί ἀπό τά Μ.Μ.Ε. Ὅμως ἄλλοι λαοί φαίνεται ὅτι κατανοοῦν καλύτερα τόν θησαυρό πού ἐμεῖς δέν ἀξιοποιοῦμε. Στή Βρετανία ἀνεκοινώθη ὅτι ἀπό τόν Σεπτέμβριο τά παιδιά τοῦ Δημοτικοῦ θά μποροῦν νά διδάσκονται τά Ἀρχαῖα Ἑλληνικά ὡς μάθημα ἐπιλογῆς. Ἐνῶ ἀπό τήν Αὐστραλία ἔρχεται ἡ εἴδηση ὅτι ἐκεῖ διδάσκουν τά Ἀρχαῖα Ἑλληνικά καί τό πολυτονικό σέ μικρά παιδιά ὡς τήν καλύτερη θεραπεία γιά τίς δυσλεξίες.
 Ἀπό τίς ΗΠΑ ἔρχεται ἡ ὁμολογία ὅτι ἡ περιβόητη παγκοσμιοποίηση δέν εἶναι νομοτέλεια οὔτε λύνει ὅλα τά προβλήματα. Σέ ἐπίσημη κυβερνητική ἔκθεση, ἡ ὁποία συνετάγη ἀπό δεκάδες ἐπιστήμονες καί πολιτικούς-οἰκονομικούς ἀναλυτές μέ τόν τίτλο «Παγκόσμιες Τάσεις μέ προοπτική τό 2030», ἡ Ὑπερδύναμη ἀμφισβητεῖ τή δική της παγκοσμιοποίηση τῶν κεφαλαίων, τῶν Χρηματιστηρίων, τῶν ἠθῶν καί τῶν ἐθίμων.
 Ὡς Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι ἀποδεχόμαστε τήν Οἰκουμενική διάσταση τῆς Χριστιανικῆς διδασκαλίας καί τοῦ Ἕλληνος λόγου. Ὅμως ἀμφισβητοῦμε τήν ὑλιστική παγκοσμιοποίηση, ἡ ὁποία γκρεμίζει τά σύνορα γιά νά μεταδώσει πιό γρήγορα τήν κρίση μιᾶς χώρας σέ πολλές ἄλλες καί γιά νά πολτοποιήσει τήν ἐθνική ταυτότητα καί ἰδιοπροσωπία τῶν λαῶν.
 Ἐπί Ρωμαιοκρατίας οἱ Ἕλληνες ἐπιβιώσαμε διότι ἀντισταθήκαμε μέ τόν δικό μας ἰδιαίτερο τρόπο. Ἀφοῦ πολεμήσαμε στό πεδίο τῆς μάχης και ὑπετάγημεν ἀπό τή δύναμη τῶν ὅπλων κατορθώσαμε νά κατακτήσουμε τόν Λατῖνο κατακτητή μέ τή γλῶσσα μας, τόν πολιτισμό μας καί τά ἤθη καί ἔθιμά μας. Ἔτσι θά ἀντιδράσουμε καί στή σύγχρονη κρίση.
 Ἡ ἑλληνορθόδοξη ἀπάντηση θά εἶναι ξεχωριστή καί μοναδική. Θά ἀντισταθοῦμε στίς συνέπειες τῆς κρίσης ὄχι μόνο μέ οἰκονομικά μέτρα, ἀλλά μέ τήν πίστη μας στόν Θεό, μέ τήν αἰσιοδοξία πού διδάσκει ἡ Ἱστορία μας, μέ τήν ἐπιχειρηματικότητα πού ἁρμάτωνε ἔμπορικά καράβια ἐπί Τουρκοκρατίας καί τά μετέτρεπε ὅταν χρειαζόταν σέ πολεμικά, μέ τήν ἀλληλεγγύη πού μᾶς διδάσκουν τῶν Ἑλλήνων οἱ κοινότητες, μέ τήν ἀγάπη μας γιά τά γράμματα καί τήν παιδεία, μέ τό φιλότιμο τῶν Ἐθνικῶν Εὐεργετῶν πού προετοίμασαν τό 1821 καί τό 1912-13.
 Τό βλέπω τό φῶς πού γλυκοχαράζει. Τώρα πού φτάσαμε σέ πέσιμο πρωτάκουστο θυμόμαστε τόν Κωστῆ Παλαμᾶ, ὁ ὁποῖος προφητεύει στήν Ἑλλάδα μας – καί στήν Κύπρο καί στήν Ὁμογένεια- ὅτι θά ξαναδεῖ νά «φυτρώνουν, ὦ χαρά, τά φτερά, τά φτερά τά πρωτεινά σου, τά μεγάλα».
 Θέλει δουλειά καί προπάντων Πίστη καί αὐτοπεποίθηση. Ἀλλά θά βγοῦμε ἀπό τό σκοτάδι τῆς κρίσης. Γιατί τό πιστεύουμε. Καί διότι τά ὅπλα μας εἶναι πρωτίστως πνευματικά, πολιτιστικά, ἠθικά.
 Μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ ἄς ἀναβαπτίσουμε τή νεολαία μας  στήν Ἑλληνορθόδοξη Παιδεία καί τό φῶς δέν θά ἀργήσει!Κ.Χ. 15.1.2013 -Πειραϊκή Ἑκκλησία Φερβρουάριος 2013

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr

«ΑΗ ΠΡΩΤΗ ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ»

 ΜΙΑ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ… ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ

Αναρτήθηκε: 8 Φεβρουαρίου 2013

Νίκος Χειλαδάκης

Τουρκολόγος-Δημοσιογράφος

Κλειδιά που έχουν στην κεφαλή τους ένα σταυρό, είναι μερικά ενδεικτικά αφιερώματα των Τούρκων μουσουλμάνων που πηγαίνουν να …προσευχηθούν στην  ελληνορθόδοξη εκκλησία της Παναγίας, στην κεντρική περιοχή του Ούνκαπανί, στην Κωνσταντινούπολη. 


Πράγματι, το εκπληκτικό αυτό γεγονός της αθρόας προσέλευσης των μουσουλμάνων Τούρκων για να προσευχηθούν στην ελληνορθόδοξη εκκλησία έχει προβληθεί από τον ίδιο τον τουρκικό τύπο και μάλιστα σε εφημερίδες μεγάλης κυκλοφορίας όπως η Sabah και η  Star. Μάλιστα η εφημερία Sabah έχει αποκαλέσει  χαρακτηριστικά την ελληνική εκκλησία σαν «Πόρτα της Ελπίδας». Εδώ και καιρό, όπως αποκάλυπτε η τουρκική εφημερίδα, η εκκλησία αυτή έχει γίνει τόπος προσέλευσης και προσκυνήματος των Τούρκων μουσουλμάνων, οι οποίοι μάλιστα της έχουν δώσει και δικό τους όνομα  αποκαλώντας την «Ay Bir», δηλαδή ο «Αϊ Πρώτης», εξ αιτίας της μεγάλης προσέλευσης που γίνεται στην εκκλησία της Παναγίας κάθε πρώτη του μηνός. Η προσέλευση αυτή γίνεται ανεξάρτητα από το θρησκευτικό χαρακτήρα που έχει ο μήνας για τους μουσουλμάνους, είτε δηλαδή είναι ο μήνας του Ραμαζανίου ή κάποια άλλη θρησκευτική μουσουλμανική εορτή. Χαρακτηριστικό είναι πως οι άνθρωποι αυτοί έρχονται  από κάθε γωνιά της Κωνσταντινούπολης, ακόμα και απομακρυσμένες περιοχές, καθώς η φήμη της εκκλησίας όπου η Παναγία βοηθάει τους ανθρώπους που προσεύχονται στην χάρη Της, έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις.  
Ενδεικτικός είναι και ο διάλογος που έχει δημοσιεύσει στο παρελθόν η  Sabah, για μια γηραιά Τουρκάλα η οποία σηκώθηκε από το ασιατικό προάστιο της Ουμρανίγιε, και έκανε πολύ δρόμο μέχρι να έρθει και να προσκυνήσει στην εκκλησία της Παναγίας.  Ο Τούρκος δημοσιογράφος την ρώτησε: «Θεία, έχεις κάποιο πρόβλημα η κάποιο καημό;» και η  κλασική μαντηλοφόρα Τουρκάλα απάντησε: «Από τότε που πέθανε ο άντρας μου έχουμε γεμίσει προβλήματα. Γι’ αυτόν τον λόγο ήρθα εδώ να παρακαλέσω για κάποια βοήθεια.  Άκουσα πως και εδώ είναι σπίτι του Θεού. Υπάρχει και εδώ αγιότητα και ευλογία. Προσευχήθηκα για να μας βοηθήσει η Παναγία  και να βοηθήσει και τα παιδιά μου».
Για το ίδιο φαινόμενο προσέλευσης Τούρκων μουσουλμάνων σε ελληνορθόδοξους ναούς, όπως η εκκλησία του «Αϊ Πρώτη του μηνός»,  η τουρκική εφημερίδα ΄Star΄ έγραψε ότι  Τουρκάλες με τις χαρακτηριστικές μαντήλες πηγαίνουν σε ελληνικές εκκλησίες της Κωνσταντινούπολης, ανάβουν κεριά,  κάνουν τάματα στην Παναγία και  φιλάνε το χέρι του παπά  ζητώντας του κάποια βοήθεια στα προβλήματά τους. Όπως έγραψε σχετικά η μεγάλης κυκλοφορίας τουρκική εφημερίδα ΄Star΄, έχει γίνει της…μόδας, μουσουλμάνοι και κυρίως γυναίκες, να πηγαίνουν στις εκκλησίες, να προσκυνήσουν εικόνες και να ανάβουν κεριά, ζητώντας κάποια χάρη από την Μεγαλόχαρη, ενώ προσκυνάνε τους Παπάδες,  όπως τους  μουσουλμάνους Μπαμπάδες, Ντεντέδες και άλλους αγίους. Ανάμεσά τους και διάσημοι Τούρκοι, όπως οι καλλιτέχνες Μπουλέντ Έρσοϊ και Ζενγκίν Οζέρ. Φτάνουν στο σημείο, όπως γράφει η ίδια η Star, να προσκυνήσουν ακόμα και τις άγιες εικόνες, (όπως έχει προβληθεί στον άγιο Γεώργιο τον Κουδουνά), κάτι το οποίο απαγορεύεται με αυστηρό τρόπο από το Ισλάμ, εκπλήσσοντας και τους ίδιους τους Παπάδες, που γίνονται αποδέκτες όλων αυτών των δεήσεων, κυρίως απελπισμένων ανθρώπων.
Έτσι παρατηρείται το εκπληκτικό φαινόμενο χριστιανικές εκκλησίες να γεμίζουν όχι από πιστούς, αλλά …από τούρκικες μαντήλες, ανθρώπους  αρρώστους και άλλους, κάθε λογής,  που έχουν κάποιο σοβαρό πρόβλημα. Προσκυνάνε τους αγίους, ανάβουν κεριά και ζητάνε την λύτρωση, όντας μουσουλμάνοι, από… τους Χριστιανούς αγίους!
 ΠΗΓΗ: http://www.enromiosini.gr/

Η Μητέρα

ΠΡΟΣΕΓΓΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΜΗΤΕΡΑ»  της πρεσβυτέρας Αγαθής Μάγγανου-Χριστοδούλου

(Ομιλία της πρεσβυτέρας Αγαθής Μάγγανου-Χριστοδούλου σε εκδήλωση με την ευκαιρία της εορτής της «Υπαπαντής του Κυρίου» και προς τιμήν της Ορθοδόξου Χριστιανής Μητέρας, στο ενοριακό κέντρο του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Λιβαδειάς)

Απομαγνητοφώνηση ομιλίας: κα Δήμητρα Γκούτη-φιλόλογος

«ΠΡΟΣΕΓΓΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΜΗΤΕΡΑ»

Λιβαδειά, 3 Φεβρουαρίου 2013

Σεβαστοί πατέρες,

Αγαπητοί αδελφοί,

Σας καλησπερίζω κι εγώ με τη σειρά μου και σας ευχαριστώ όλους από καρδιάς που μου κάνατε την τιμή να βρίσκομαι απόψε κοντά σας, σ'αυτή την όμορφη παρέα και στο ζεστό σας χώρο, για να προσεγγίσουμε όλοι μαζί αυτή την εργάτρια του Ευαγγελίου, μια λαξεύτρια της παιδικής ψυχής, την Ορθόδοξη Χριστιανή μητέρα. Όμως, πριν φτάσουμε σε αυτή πρέπει πρωτίστως να ξεκινήσουμε από την ευλογημένη συζυγία. Μία συζυγία, η οποία δεν είναι ένας βίος ανθόσπαρτος, όπως ορισμένες φορές λανθασμένα ευχόμαστε στα νιόπαντρα ζευγάρια, γιατί η συζυγία, όπως όλοι θα γνωρίζετε, αλλά και όπως το λέει και η ίδια η λέξη είναι «συν+ζυγός», δηλαδή είναι ένα φορτίο, το οποίο καλούνται να σηκώσουν με αγάπη και υπομονή δύο άνθρωποι.

Δύο άνθρωποι, οι οποίοι μέχρι χθες ήταν ολότελα ξένοι, με διαφορετικούς χαρακτήρες, παρελθόν, ήθη και έθιμα, ακόμα και πατρίδες, με ελεύθερη βούληση και πάντοτε με τη Θεία ευλογία, αποφασίζουν να πορευθούν μαζί στη ζωή. Ζωές παράλληλες, σήμερα τέμνονται! Σώματα δύο, γίνονται ένα! «῏Ω μακαρία δυάς! … λένε οι Πατέρες… ῏Ω ἀγάπη ἀστείρευτη!» … που ολοκληρώνεσαι και καθαγιάζεσαι μέσα από το μυστήριο του γάμου!

Μέσα σε αυτό το ευλογημένο πλαίσιο, οι δύο άνθρωποι ενώνονται σε ένα ψυχοσωματικό σύνολο και παλεύουν όχι μόνο να γνωρίσουν ο ένας τον άλλο, αλλά και να συναντήσουν το Θεό. Από την ένωση αυτή επέρχεται ως υψίστη ευλογία του Θεού, η τεκνογονία. Ο μικρός και φθαρτός άνθρωπος, καθίσταται συνδημιουργός του Θεού και προσφέρει αυτό που έχει, το φθαρτό, το σώμα. Οι άνθρωποι προσφέρουν την ύλη-σώμα και ο Θεός την αθάνατη ψυχή. 

Μπορεί άραγε η ανθρώπινη διάνοια να συλλάβει το ύψος της κλήσεως και της τιμής; Ο Θεός δεν μας έχει ανάγκη. Θα μπορούσε να βρει ένα οποιοδήποτε άλλο τρόπο για να δημιουργήσει νέους ανθρώπους. Όμως δεν ήθελε να μας παραμερίσει. Ήθελε να καθαγιαστούμε κι εμείς μέσα από τους νέους ανθρώπους.  Πατέρας, Μητέρα! Υπάρχουν λέξεις πιο σπουδαίες από αυτές; Μεταξύ όλων των λαών, οι γονείς είναι πρόσωπα σεβαστά και ιερά. Τι έλεγε ο τραγικός ποιητής Ευριπίδης; «Οὐκ ἔστι μητρὸς οὐδὲν ἥδιον», δηλαδή «Δεν υπάρχει τίποτα πιο γλυκό από τη μητέρα». Σπουδαίο πράγμα η μητρότητα, μα τι είναι στ'αλήθεια; Μητρότητα σημαίνει εκούσια θυσία. Η θυσία όμως αυτή είναι ηθελημένη και υψίστη και θα πληρωθεί με μεγάλη αμοιβή από το Θεό.

Αν ήθελε κάποιος να μιλήσει για τις θυσίες που κάνουν οι μητέρες, θα μπορούσε να μιλάει μέρες και να γράψει τόμους. Πόσες μητέρες στις μέρες μας, στο άκουσμα ότι πάσχουν από μια ανίατη ασθένεια και ότι θα πρέπει να κάνουν διακοπή της κυήσεώς τους, δε θυσιάζουν το «εγώ» τους και τον εαυτό τους και αρνούνται κατηγορηματικά να θυσιάσουν το σπλάγχνο τους για να σωθεί η ζωή τους; Πόσες ακόμη δεν έχουν θυσιάσει και τη ζωή τους; Σε πρόσφατο σεισμό, όταν μια μητέρα κατάλαβε ότι το σπίτι της επρόκειτο να καταρρεύσει, προστάτευσε το μωρό της με το ίδιο της το σώμα και όταν, δύο μέρες μετά, οι διασώστες ανέσυραν το βρέφος ζωντανό αλλά τη μητέρα νεκρή, διάβασαν στην οθόνη του κινητού της δύστυχης μάνας: «Αν επιζήσεις, να ξέρεις ότι σ'αγαπώ!» Πριν ξεψυχήσει, άφησε στο παιδί της παντοτινή κληρονομιά δυο λόγια αγάπης! Αλλά και πριν πολλά χρόνια, τη μετακατοχική περίοδο, σε μια πόλη της Αθήνας, μια φτωχή μάνα, στην προσπάθειά της να ηρεμήσει το νεογέννητο αγοράκι της που έκλαιγε σπαρακτικά γιατί πεινούσε, αποφάσισε να το θηλάσει, ενώ δεν είχε γάλα. Λίγη ώρα μετά, έντρομη διαπίστωσε πως το πρόσωπο του μωρού ήταν γεμάτο κόκκινα στίγματα. Βλέποντάς το ο γιατρός, συγκινημένος, της λέει: «Καημενούλα μου, τα κόκκινα αυτά στίγματα είναι το αίμα της καρδιάς σου!» Χιλιάδες τέτοια παραδείγματα θα μπορούσε να αναφέρει κανείς…

Στο σημείο όμως αυτό, ένας σύγχρονος παιδαγωγός έρχεται να εξυψώσει την ορθόδοξη χριστιανή μητέρα λέγοντας: «Δώστε μου μητέρες χριστιανές και μπορώ να αναμορφώσω τον κόσμο!» Γιατί δεν  λέει ικανές μητέρες; Γιατί ζητά μητέρες χριστιανές ο μεγάλος αυτός παιδαγωγός; Μα γιατί οι χριστιανές μητέρες, ύστερα από το Θεό, είναι οι σπουδαιότερες εργάτριες, που λαξεύουν τις παιδικές ψυχές και εμπνέουν ιδανικά, αγωνιζόμενες να μορφώσουν τα τέκνα τους «ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου»!

Αυτό το σκοπό είχαν και οι άγιες μητέρες των Τριών Ιεραρχών, τα τέκνα των οποίων η Εκκλησία μας εόρτασε πριν λίγες μέρες. Θα τις αναφέρουμε για να μας εμπνεύσουν και για να μπορέσουμε να τις ακολουθήσουμε.

Πρώτη, η αγία Εμμέλεια, η μητέρα του Μεγάλου Βασιλείου. Μητέρα δέκα τέκνων εκ των οποίων τα πέντε άγιοι της Εκκλησίας μας! Όπως έλεγε και το όνομά της, «ἐν+μέλος» υπήρχε σε όλη τη ζωή της αρμονία. Η ζωή της όμως, δεν ήταν καθόλου εύκολη. Λίγο μετά τη γέννηση του δέκατου παιδιού της, του αγίου Πέτρου Σεβαστείας, ο σύζυγος της Βασίλειος, πεθαίνει και μένει μόνη να μεγαλώσει τα τέκνα της. Λίγο αργότερα, χάνει και ένα από τα μικρότερά της αγόρια, και λίγο πιο μετά χάνει τον αγαπημένο της γιο, τον άγιο Ναυκράτιο, ο οποίος ήταν μοναχός και πνίγηκε κατά τη διάρκεια ψαρέματος. Μένει μόνη να μεγαλώσει τα οκτώ της παιδιά. Δεν το έβαλε κάτω ούτε μια στιγμή. Από μικρά τους έλεγε ιστορίες από την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη, τους μάθαινε να προσεύχονται, να ψάλλουν ύμνους της Εκκλησίας, να εκκλησιάζονται τακτικά. Τα παρακολουθούσε ως άγρυπνος φρουρός, έχοντας πάντα στο νου της ότι μπροστά της δεν είχε μόνο σώματα, αλλά αθάνατες ψυχές. Όταν κάποτε ο άγιος Βασίλειος αποφάσισε να ασχοληθεί και με τη ρητορική εκτός από τις άλλες επιστήμες που είχε σπουδάσει, εκείνη με κλάματα και αγάπη και τη βοήθεια της κόρης της αγίας Μακρίνας, κατόρθωσε να τον μεταπείσει, αλλά και να αξιωθεί να τον δει Επίσκοπο Καισάρειας. 

Δεύτερη, η Νόννα, η μητέρα του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, η γυναίκα των προσευχών και των δακρύων. Βρέθηκε μπροστά σε δύο μεγάλους σταυρούς: Ο σύζυγός της Γρηγόριος ήταν αιρετικός, οπαδός του συστήματος των Υψισταρίων, το οποίο συνδύαζε ειδωλολατρικά και ιουδαϊστικά στοιχεία. Δύο κόσμοι αντίθετοι. Ούτε για μια στιγμή δε σκέφτηκε το χωρισμό. Χρόνια ολόκληρα προσευχόταν με πίστη και ο καλός Θεός όχι μόνο άκουσε τις προσευχές της, αλλά την αξίωσε να δει το σύζυγό της Επίσκοπο Ναζιανζού! Εδώ να υπενθυμίσω στην αγάπη σας ότι βρισκόμαστε ακόμη σε μια εποχή όπου η Εκκλησία ανεδείκνυε έγγαμους Αρχιερείς έως το 691 μ.Χ. με τη Σύνοδο της Πενθέκτης. Αλήθεια πόση χαρά και ευτυχία απήλαυσε η Νόννα! Τα χρόνια όμως περνούσαν κι ενώ το σπίτι της ήταν γεμάτο αγαθά, έλειπε ο θησαυρός που ποθούσε, τα παιδιά! Νύχτα μέρα προσευχόταν και ικέτευε τον Κύριο να της χαρίσει τέκνα και το θαύμα εγένετο! Η προσευχή της, έφερε στο φως τον υιό της, άγιο Γρηγόριο! Εκείνη όμως συνέχισε τις προσευχές της και ο Κύριος την αξίωσε να αποκτήσει δύο ακόμη παιδιά, τη αγία Γοργονία και τον άγιο Καισάριο. Έβλεπε τα παιδιά της με δέος και πριν αυτά μάθουν ακόμη γράμματα τους έδινε να κρατούν την Αγία Γραφή κι εκείνη τους έλεγε τις ιερές ιστορίες. Τα παιδιά μεγάλωσαν και λάτρεψαν και τα τρία τον Θεό. Η καρδιά της Νόννας όμως, έμελλε να περάσει κι άλλες θλίψεις. Σε ηλικία 37 ετών χάνεται ο λαμπρός ιατρός και υιός της Καισάριος και λίγο αργότερα η κόρη της Γοργονία και ο γαμπρός της Αλύπιος. Όμως η Νόννα, ως άνθρωπος του Θεού, όλα τα υπέμενε! Παρέμεινε γενναία, νικήτρια του πόνου και ανέθρεψε τα έξι ορφανά εγγόνια της…

Μια τέτοια γενναία γυναίκα ήταν και η Ανθούσα, σύζυγος του Στρατηλάτου Σεκούνδου, μητέρα του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, μια γυναίκα εξαιρετικής ομορφιάς και μορφώσεως που στα είκοσι της χρόνια και λίγους μήνες μετά τη γέννηση του υιού της, έμεινε χήρα! Δε θέλησε να κάνει δεύτερο γάμο, αλλά προτίμησε σε τόσο μικρή ηλικία να αφιερωθεί στη ἐν Χριστῷ διαπαιδαγώγηση του υιού της. Ήξερε άλλωστε ότι ο Κύριος είναι «ὁ πατὴρ τῶν ὀρφανῶν καὶ κριτὴς τῶν χηρῶν» ή όπως πιο απλά λέει ο λαός μας «στο φτωχό και στο ορφανό πουλί ο Θεός χτίζει φωλιά»!

Βλέποντας τέτοιες ένδοξες γυναίκες πώς να μη θαυμάσει και αναφωνήσει ο ειδωλολάτρης φιλόσοφος Λιβάνιος: «Βαβαί, οἷαι παρὰ χριστιανοῖς γυναῖκες εἰσίν!»

Υπάρχουν σήμερα Εμμέλειες, Νόννες, Ανθούσες; Η απάντηση είναι καταφατική! Είναι όλες αυτές οι ορθόδοξες μητέρες που αγωνίζονται καθημερινά να μεγαλώσουν τα παιδιά τους «ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου». Δε μεριμνούν μόνο για την ευπορία και ευζωία των παιδιών τους. Δεν αγωνίζονται μόνο για το πώς θα τους χτίσουν σπίτια και θα τους αφήσουν κληρονομιές. Αυτά είναι όμορφα, αλλά είναι μόνο για αυτή τη ζωή. Και όπως καλά γνωρίζουμε, μία ῥοπὴ καὶ ταῦτα πάντα θάνατος διαδέχεται. Πόθος τους τρανός λοιπόν, θα πρέπει να είναι να αποκτήσουν τα τέκνα τους χριστιανικές αρετές, να έχουν καλούς τρόπους, να θησαυρίσουν έργα αγάπης. Και πώς θα το κατορθώσουν αυτό; Οδηγώντας τα στο Χριστό, όχι μόνο από παιδική ηλικία, ούτε από βρεφική ηλικία, αλλά από μητρός κοιλίας και γνωρίζοντας πως η αγιότητα των γονέων είναι η καλύτερη αγωγή ἐν Κυρίῳ, όπως έλεγε και ο γέροντας Πορφύριος. Ακτινοβολείς Χριστό, το ίδιο θα κάνει και το παιδί σου αργά ή γρήγορα.

Και αν τα παιδιά φαίνονται απρόθυμα να ακολουθήσουν τη μακαρία οδό; Τότε τι κάνει η ορθόδοξη μάνα; Μα φυσικά κάνει το θέμα της, θέμα προσευχής! Λάδι και δάκρυ χρειάζονται τα παιδιά μας λένε οι Πατέρες της Εκκλησίας μας. Με λάδι και δάκρυ δε χάνονται ποτέ! Ας θυμηθούμε το παράδειγμα της Αγίας Μόνικας, η οποία δεκαεπτά ολόκληρα χρόνια προσευχόταν για να γυρίσει στο δρόμο της αληθείας ο υιός της, Ιερός Αυγουστίνος.

Αυτή είναι η ορθόδοξη μητέρα! Αυτή που δεν τη νοιάζει το «εγώ» της και το φαίνεσθαι του κόσμου. Αυτή που αγωνίζεται μέχρις εσχάτων και που η αγάπη της νικάει ακόμα και τον ίδιο το θάνατο! Ναι, και τον ίδιο το θάνατο μας επιβεβαιώνει ο πατήρ Σεραφείμ Ρόουζ με ένα συγκλονιστικό πραγματικό περιστατικό: ήταν κάποτε ένας βοσκός, άγριος και αντικοινωνικός, κακότροπος, θηρίο ανήμερο θα λέγαμε. Από κάποιο σημείο στη ζωή του και μετά αποφάσισε να απομονωθεί με τα λιγοστά του ζώα στην κορφή ενός βουνού, περιμένοντας το τέλος του. Και όταν πράγματι κατάλαβε ότι πλησιάζει ο θάνατός του, ξάπλωσε στο κρεβάτι του και περίμενε το τέλος. Ξαφνικά, χτύπησε η πόρτα και εμφανίστηκε μπροστά του ένας ιερέας. Εκείνος όταν τον είδε, αφήνιασε. «Να φύγεις! Ποιός σε κάλεσε;» φώναζε. Μάταια προσπαθούσε να τον πείσει ο ιερέας για το λόγο που είχε πάει εκεί και αφού δεν μπόρεσε να τον πείσει με τίποτα, του είπε: «Αλήθεια σου λέω με κάλεσε αυτή η γυναίκα!» «Ποια γυναίκα;» τον ρώτησε ο άντρας. «Αυτή η γυναίκα που έχεις τη φωτογραφία της πάνω από το κρεβάτι σου!» Συγκλονισμένος ο άντρας ξέσπασε σε λυγμούς. «Μα αυτή είναι η μάνα μου και έχει πεθάνει εδώ και τριάντα χρόνια!» Ήταν η ψυχή της μάνας που πέρασε τα σύνορα, νίκησε ακόμα και τον ίδιο το θάνατο για να βρει τον ιερέα και να τον παρακαλέσει να σώσει και την ύστατη ώρα την ψυχή του παιδιού της. Εκείνος ο άνθρωπος δεν πρόλαβε να κάνει πολλά, πρόλαβε μόνο να πει «ἥμαρτον Κύριε!», να κοινωνήσει των Αχράντων Μυστηρίων και να παραδώσει την ψυχή του. Όπως βλέπουμε, δεν έχει σύνορα η μητρική αγάπη. Μπορεί να νικήσει τα πάντα, ακόμη και το θάνατο.

Ας μας ελεήσει ο Κύριος αδελφοί μου, την ημέρα της Κρίσεως να σταθούμε μπροστά Του με ταπείνωση και γενναίο φρόνημα και να αναφωνήσουμε: «ἰδού ἐγώ και τά παιδία ἅ μοι ἔδωκας» αλλά να αξιωθούμε να ακούσουμε και από το δικό Του στόμα: «εὖ, δούλη ἀγαθή καὶ πιστή! …εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ Κυρίου σου» Αμήν!

Σας ευχαριστώ από καρδιάς!

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/02/blog-post_5613.html#ixzz2KKYbeXK2

Φεγγαράκι μου ...

"Πώς καταντήσαμε λοχία" !!!!

"Ευχαριστώ Ελλάδα"

Ἰσπανοὶ καθηγητὲς καὶ μαθητὲς ὑμνοῦν τὴν Ἑλλάδα γιὰ τὸν πολιτισμό της

σὲ ἕνα συγκινητικὸ βίντεο

Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών

Έτη δίχως έπη!..

Συντάχθηκε από την Romfea.gr 

Επτά Φεβρουαρίου 2008, μνήμη του Οσίου Λουκά του εν Στειρίω: Η... προσγειωμένη απογείωση• «Ευλογητός ο Θεός...».

Επτά Φεβρουαρίου 2013: Το ανθρωποκεντρικό Έργο με λεπτότητα, σεμνότητα και διάκριση προάγεται προς δόξαν του «πραέως και ταπεινού τη καρδία» Κυρίου.  

 Δεν ηχούν κύμβαλα, τυμπανοκρουσίες, δεν παιανίζουν φιλαρμονικές.

Ηχεί μόνον ο ήχος της καρδιάς η οποία –στο σταυρόλεξο της ανθρωπιάς– αγαπά κατακορύφως και οριζοντίως τον Θεό και τον συνάνθρωπο (προϋπόθεση το ένα του άλλου).

Χριστοπαράδοτος ο λόγος της σεμνής φιλανθρωπίας «Μη γνώτω η αριστερά σου τι ποιεί η δεξιά σου» (Ματθ. στ΄ 3) και ο εις τύπον και τόπον Του επαξίως ευρισκόμενος Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ζει εφαρμόζοντας το χωρίον, όπως το έπραττε κατ’ αρχήν εις το χωρίον του τα Οινόφυτα κοντά στον κυρ-Αναστάση και την κυρα-Δήμητρα, ακολούθως στο ευρύτερο πεδίο σε κάθε πόλη και χωρίον της Εκκλησίας των Βοιωτών και τώρα, θεία συνάρσει, στο ευρύτατο επίπεδο, σε κάθε μεγαλούπολη και χωρίον «πάσης Ελλάδος» όπου τον έταξε η Θεία Πρόνοια «εν δυσχειμέροις καιροίς».

Αυτός «ο κόσμος ο μικρός ο μέγας», η ευλογημένη πατρίδα μας, ευτύχησε στην δύσκολη καμπή της Ιστορίας της να τον έχει προκαθήμενο της ευσεβείας και της ικεσίας της, δικό της Κυρηναίο, πρώτον εκπρόσωπο των συνανθρώπων προς τον Θεό και όχι εκπρόσωπο του ανενδεούς Θεού προς τους συνανθρώπους, όπως ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος έχει τονίσει σ’ έναν από τους μετρημένους –με την διττήν έννοια– μεστούς λόγους του.

Όντως μακάριοι, που εκείνος προς Εκείνον θεοπειθώς μας εκπροσωπεί, ανεβάζοντας τα χέρια και κατεβάζοντας του Θεού το έλεος.

Υιική ευχή και προσευχή μας να τον αξιώνει ο Θεός πάμπολλα έτη, έτι και έτι να το κάνει, έτη δίχως έπη των χειλέων, παρά μόνο με έπη της πυρακτωμένης πατρικής καρδιάς που ξέρει να γράφει «έπη», λέγοντας λίγα λόγια στον συνάνθρωπο για τον Θεό –κατ’ ουσίαν δείχνοντάς Τον με το θεάρεστο Έργο– και πολλά λόγια στον Θεό για μας...

Μανώλης Μελινός
Θεολόγος-συγγραφέας

ΠΗΓΗ:  http://www.romfea.gr/a

Σχολικά Βιβλία

ΑΙΣΧΡΑ μαθητικά βιβλία διδάσκονται στα σχολεία μας – Αυτή τη νεολαία επιθυμούν οι προδότες (βίντεο)

ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ, ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΙΑ, ΤΑ ΜΠΑΡ ΚΑΙ ΤΑ ΒΑΜΜΕΝΑ ΝΥΧΙΑ!

 

Τα νέα σχολικά βιβλία που εδώ και 3-4 χρόνια έχουν οι μαθητές στα χέρια τους, είναι το λιγότερο αισχρά και κατάπτυστα, και μόνο σκοπό που δεν έχουν είναι να διδάξουν και να παραδώσουν μια νέα γενιά χρήσιμη και ικανή.
Εξαιρετική ομιλία από τον δάσκαλο Δημήτρη Νατσιό στη σχολή γονέων ανοιχτό Πανεπιστήμιο Κατερίνης που περιγράφει…
με χιούμορ και ξεκάθαρο τρόπο τα ανατριχιαστικά βιβλία που διδάσκουν σήμερα στα παιδιά μας.
Αν και το βίντεο είναι αρκετή ώρα πραγματικά αξίζει να απολαύσετε την ομιλία του

ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΝ ΤΑ ΜΑΘΗΤΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ  ΤΣΕΛΕΕΝΤΕΔΕΣΒιβλία γεμάτα με συνταγές μαγειρικής, κακέκτυπα των τηλεοπτικών εκπομπών, με αστρολογικές προβλέψεις, εικόνες που παραπέμπουν σε κουτσομπολίστικα περιοδικά, που προσβάλλουν τον Χριστιανισμό, τους Έλληνες, την πίστη και τα πιστεύω μας!
Βιβλία που οδηγούν τις οικογένειες να στείλουν τα παιδιά τους σε ένα νέο «Κρυφό σχολειό» αφού το μόνο που μπορούν να διδαχθούν από όλα αυτά είναι πως θα φλερτάρουν, πως θα βάψουν τα νύχια τους και πιο είναι το καλύτερο κλαμπ για να διασκεδάσουν.
Από τον Παπαδιαμάντη και το Γεφύρι της Άρτας στις αμερικάνικες παραδόσεις και την παιδεραστία.
Και όμως! Αυτά τα αίσχη διδάσκονται τα παιδιά μας σήμερα! Μάλιστα σχολικό βιβλίο προτείνει στα παιδιά να διαβάσουν τον Χάρι Πότερ! Όχι Οδυσσέα Ελύτη, όχι ιστορία, όχι ποίηση, αλλά τον Χάρι Πότερ!
Σελίδες που αφιερώνονται στην γενοκτονία των Εβραίων, αλλά όχι στην γενοκτονία των Ποντίων, όχι στην καταστροφή της Σμύρνης!
Δεν υπάρχει κείμενο που να περιγράφει μια φυσιολογική οικογένεια, δεν υπάρχει ούτε μια προσευχή μέσα στα μαθητικά βιβλία! Γελοιοποιούν τους Αγίους, καταργούν τον σεβασμό, προωθούν την ανωμαλία!
Γιατί εκεί απλά κατάντησαν οι αργόμισθοι ανθέλληνες του Υπουργείου Παιδείας την Ελληνική εκπαίδευση.
ΔΕΙΤΕ ΜΕΡΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ – ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΔΕΙΓΜΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΙΣΧΗ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΑ ΜΑΘΗΤΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ

ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ
ΑΠΟ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΑΚΙ ΜΟΥ ΛΑΜΠΡΟ ΣΤΗΝ ΤΟΥΑΛΕΤΑ
ΤΟ ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΜΑΘΗΤΗ ΟΠΩΣ ΤΟ ΞΕΡΑΜΕ…
Στην πρώτη σελίδα στο καλωσόρισμα του παιδιού στο σχολείο ο μαθητής συναντούσε το γνωστό: «πέφτω κάνω το σταυρό μου και άγγελο έχω στο πλευρό μου…», καθώς και το αγαπημένο σε όλους ποιηματάκι που μεγάλωσε γενιές Ελλήνων «Φεγγαράκι μου λαμπρό, φέγγε μου να περπατώ…»
ΤΟ ΝΕΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ
Το κείμενο υποδοχής μεταξύ άλλων λέει: «ρωτάει η δασκάλα, παιδιά με τι θέλετε να αρχίσουμε σήμερα. Σηκώνει ένας μαθητής το χέρι και λέει : με την τουαλέτα κυρία»!!

ΤΕΤΑΡΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ
ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ
Έχουμε πέντε σελίδες με τα δικαιώματα των παιδιών. Προτού δηλαδή μάθουν τα παιδιά τις υποχρεώσεις μαθαίνουν τα δικαιώματα. Και μετά απορούμε γιατί τα παιδιά μας είναι απείθαρχα.

ΟΙ ΑΦΑΝΕΙΣ ΗΡΩΕΣ

Με μικρά γράμματα σε μια στήλη που σχεδόν δεν φαίνεται, τα ονόματα των αγωνιστών του 21 που μας απελευθέρωσαν. Αυτή είναι η αντιμετώπιση των ηρώων από τα σχολικά βιβλία.

ΤΟ ΣΩΒΡΑΚΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΗ

Κείμενο: «Η μπουγάδα του Αϊ Βασίλη: Βγαίνει ο Άγιος Βασίλης στην αυλή να απλώσει την μπουγάδα του. Πρώτα κρεμάει τις κάλτσες του, ύστερα την φανέλα του, το μακρύ του σώβρακο, το σκούφο του, το πουκάμισό του και τελευταίο το σακάκι και το παντελόνι του».
Ο Άγιος της εκκλησίας μας παρουσιάζεται από τα βιβλία αυτά να κρεμάει το μακρύ του σώβρακο‼!
Προφανώς αυτοί έχουν στο μυαλό τους το ξωτικό που διαφημίζει το γνωστό αναψυκτικό.
Όμως τα βιβλία αυτά δεν απευθύνονται σε αμερικανάκια αλλά σε Ελληνόπουλα.
Θα περιμέναμε σε αυτό το παραμύθι ο Άγιος να παρουσιαστεί όπως τον ξέρει η εκκλησία μας.
Ο φιλάνθρωπος ο οποίος μέχρι τα 49 του αγκάλιαζε μέχρι και λεπρούς και έτρεφε 20.000 ανθρώπους στην πόλη που είχε ιδρύσει ο ίδιος με τα λεφτά του.
Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΑΛΑΧ‼!
Κείμενο: «Ο Νορντή είναι μουσουλμάνος που τον πάνε σε μια εκκλησία. Η πολιτισμικότητα ετοιμάζεται μέσα στα βιβλία.
Το κείμενο γράφει: «Ο Νορντή εντυπωσιάστηκε από την εκκλησιά του Χριστιανού Αλάχ. Όλο το μεσημέρι το κουβέντιαζε με την γιαγιά του. Δεν μπορούσε να χωνέψει γιατί οι Χριστιανοί κάνουν τέτοιες ζωγραφιές. Και τι άσχημοι γέροι με μακριές γενειάδες ήταν αυτοί στους τοίχους»;
ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ: ΠΕΡΝΑ ΠΕΡΝΑ… Ο ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ!

Κείμενο: Τότε που πήγαμε βόλτα τον Επιτάφιο.
Πρώτων, ο επιτάφιος ΔΕΝ πάει βόλτα! Στον επιτάφιο έχουμε περιφορά!
Και στο τέλος γράφει:
«Όταν φτάσαμε στην εκκλησία οι ψάλτες σήκωσαν τον επιτάφιο ψηλά και όλοι περάσαμε από κάτω. Να πως παίζεται το περνά περνά η μέλισσα»!!!
ΠΕΜΠΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ
ΟΙ ΦΟΒΙΣΜΕΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ
Κείμενο: ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ 28Η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
ΤΙΤΛΟΣ: Η Ιταλία μας κήρυξε τον πόλεμο.
ΥΠΟΤΙΤΛΟΣ: Και εμείς πήγαμε στο υπόγειο.
Το παιδί μαθαίνει ότι την ημέρα που μας κήρυξαν τον πόλεμο, που ήταν μέρα πανηγυριού για τους Έλληνες «με το χαμόγελο στα χείλη πάνε οι φαντάροι μας μπροστά», το κατάπτυστο βιβλίο λέει ότι κρυφτήκαμε!!!
Και στο τέλος αναφέρει έναν διάλογο μεταξύ γιου και πατέρα.
Πατέρας: Άκη από σήμερα θα γίνεις άντρας.
Γιος: Εγώ τότε φοβήθηκα πάρα πολύ γιατί δεν ήθελα να γίνω σήμερα άντρας.
ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΟΜΟΡΦΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ΚΑΙ ΦΡΑΣΕΙΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ…
Κείμενο: Το αφιέρωμα στα Χριστούγεννα.
Κεντρικό κείμενο είναι η Μάγισσα που μισούσε τα κάλαντα.
Πήγαν κάτι παιδιά να πουν τα κάλαντα στη μάγισσα και απαντάει αυτή: «Σκασμός σκουπιδόπαιδα αν δεν σταματήσετε να λέτε τα κάλαντα θα το μετανιώσετε πικρά»!
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΒΙΑΣ
Κείμενο: Για την άθληση.
Σε πέντε σημεία αναφέρει για μπουνιές για γροθιές και γενικά για ξύλο. Ένα κείμενο που περιγράφει τη βία με «αθώο» τρόπο.
ΟΔΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΗΣ ΟΙΚΙΑΚΩΝ ΣΥΣΚΕΥΩΝ

Μάθημα: ΟΔΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΗΣ ΚΑΦΕΤΙΕΡΑΣ
Με οδηγίες χρήσης καφετιέρας τι παιδεία προσφέρει μέσα από το βιβλίο αυτό ο δάσκαλος;
Γιατί σκοπός δεν είναι μόνο να διδαχτούν γράμματα, αλλά και το ήθος.
Στα παλιά βιβλία το κείμενο αυτό μίλαγε για έναν ξυλοκόπο που όντας τίμιος δεν δέχτηκε τα χρυσά και τα ασημένια τσεκούρια του Ερμή αλλά το δικό του το ξύλινο και εκείνος για ανταμοιβή του χάρισε και τα τρία.
Μάθημα: ΟΓΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΗΣ ΚΛΙΜΑΤΙΣΤΙΚΟΥ‼!
ΕΚΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ
Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, Η ΚΟΚΚΙΝΟΣΚΟΥΦΙΤΣΑ ΚΑΙ Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ
Μάθημα: Ζητάνε από τα παιδιά να γράψουν μια ιστορία με τους τρεις αυτούς πρωταγωνιστές.
Πώς ένα παιδί μπορεί να συνδυάσει τον Μέγα Αλέξανδρο με την Κοκκινοσκουφίτσα;
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΙΑΣ
ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΙΝΑΞΕΙ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ ΤΟ ΥΠ. ΠΑΙΔΕΙΑΣ
«ΟΣΑΚΙΣ» που σημαίνει όσες φορές…
Κείμενο: Είναι ένας καθηγητής ο οποίος είχε ένα συνήθειο να λέει το επίρρημα «Οσάκις» συνέχεια. Οι μαθητές από κάτω χαχάνιζαν.
Οι μαθητές εννοούσαν «Ο Σάκης».
Το κείμενο γράφει: «Ο Σάκης ήταν ηλεκτρολόγος με μαγαζί. Μεγαλύτερός τους 20 – 25 ετών. Τα είχε φτιάξει με την Αλέκα, μια από τις μαθήτριες της τάξης. Ήταν η πρώτη που έβγαινε ραντεβού μαζί του, μήνες τώρα. Ο Σάκης την περίμενε το μεσημέρι στην γωνία και οι άλλες μαθήτριες έτρεχαν από πίσω της να τον δούνε. Τα σχόλια έδιναν και έπαιρναν. Ήταν ο πρώτος έρωτας της τάξης. Ο καθηγητής φώναξε την μαθήτρια (όχι για να την μαλώσει) αλλά για το «οσάκις».
Παιδί 12 – 13 χρονών τα είχε φτιάξει με 25χρονο ηλεκτρολόγο;;
Πως ονομάζεται αυτό; Δεν λέγετε παιδεραστία;
Και το περιγράφει με ωραίο και αθώο τρόπο το σχολικό βιβλίο: κείμενο γλώσσας πρώτης γυμνασίου‼!
Δεν πρέπει να επέμβει εισαγγελέας; Δεσμό 13χρονου παιδιού με 25χρονο άντρα θα το επέτρεπε ένας από εσάς;
Και όμως είναι σχολικό μάθημα!
ΑΠΟ ΤΑ ΘΡΑΝΙΑ ΣΤΑ ΜΠΑΡΑΚΙΑ
Κείμενο με τίτλο ένα ξεχωριστό κορίτσι.
«Τις τελευταίες μέρες εμφανίστηκε στο μπαρ ένα ξεχωριστό κορίτσι».
Κορίτσι πρώτης γυμνασίου τι δουλειά έχει στο μπαρ;

ΔΕΥΤΕΡΑ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΣΠΑΣΕΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΝΥΧΙ
Κείμενο: «Η σκόνη της κιμωλίας λερώνει τα κόκκινα νύχια της».
Μετατρέψτε την φράση… Δευτέρα Γυμνασίου τα κόκκινα νύχια…
Δεν υπάρχει ένα κείμενο που να περιγράφει μια σωστή οικογένεια.

Όλα έχουν προβληματικές οικογένειες με χωρισμένους γονείς κ.α

ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΗΜΙΤΗΣ – Ο ΓΝΩΣΤΟΣ
Κείμενο με υπογραφή του Κώστα Σημίτη: «Είμαστε όλοι εκτεθειμένοι σε βομβαρδισμό πολιτιστικών προϊόντων που διαμορφώνεται σύμφωνα με την διεθνή διαφημιστική προβολή. Τα έθνη κράτη δεν ανέκοψαν αλλά αδιαφόρησαν για αυτή την εξέλιξη. Η Ελλάδα την ενίσχυσε μάλιστα έμμεσα με ιδεολογικό προσανατολισμό σε μια ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΜΕΝΗ και για αυτό ΧΩΡΙΣ απήχηση η Ελληνική και Χριστιανική παράδοση»!
ΠΗΓΗ:http://amethystosbooks.blogspot.gr/2013/02/blog-post_3.html

Νεο-Ελληνική πραγματικότητα.

"Ευθέως" με τον Χρήστο Γιανναρά

Στην τηλεοπτική εκπομπή  "Ευθέως" του Σκάι, που προβλήθηκε την Τετάρτη 31 Ιανουαρίου 2013

ο Χρήστος Γιανναράς

συνομιλεί με τον Κωνσταντίνο Μπογδάνο

σε μια μια απόπειρα προσέγγισης

της Νεο-Ελληνικής πραγματικότητας.

Πνευματική εγρήγορση

Η ακηδία και η ραθυμία 

αχρηστεύει τον άνθρωπο

- Γέροντα, τι διαφορά υπάρχει ανάμεσα στην ακηδίακαι την αθυμία;
- Ακηδία είναι η πνευματική τεμπελιά, ενώ η ραθυμία αναφέρεται και στην ψυχή και στο σώμα. Καλύτερα όμως να λείψουν και τα δύο. Η ακηδία και η ραθυμία μερικές φορές κολλούν και σε ψυχές που έχουν πολλές προϋποθέσεις για πνευματική ζωή, που έχουν ευαισθησία, φιλότιμο.
Σε έναν αδιάφορο ο πειρασμός δεν κάνει τόσο κακό. Ένας ευαίσθητος όμως άνθρωπος ,αν στενοχωρηθή, νιώθει μετά ακηδία. Πρέπει να βρη τί τον στενοχώρησε και να το αντιμετωπίση πνευματικά, για να ξαναβρή το κουράγιο και να πάρη μπρος η μηχανή του. Να προσέχη να μην αφήνη αθεράπευτες πληγές , γιατί μετά κάμπτεται από τα τραύματά του. Το ψυχικό τσάκισμα, το οποίο στην συνέχεια φέρνει και το σωματικό, τον αχρηστεύει. Ο γιατρός δεν βρίσκει τίποτε, γιατί την βλάβη την έχει προκαλέσει ο πειρασμός. Πόσες ψυχές που έχουν φιλότιμο ,ευαισθησία, τις βλέπω αχρηστευμένες!
- Γέροντα, αισθάνομαι εξάντληση και δεν μπορώ να κάνω καθόλου πνευματικά1. Αυτό προέρχεται από κούραση ή μήπως είναι από ραθυμία;
- «Ἀπὸ τῶν πολλῶν μου ἁμαρτιῶν, ἀσθενεῖ τὸ σῶμα, ἀσθενεῖ μου καὶ ἡ ψυχή»2, δεν λέει; Δεν είναι κούραση σωματική˙ ψυχικό τσάκισμα είναι. Αυτό είναι χειρότερο από την σωματική κούραση. Με το ψυχικό τσάκισμα ξεβιδώνεται κανείς και γίνεται σαν ένα όχημα που όλα τα εξαρτήματά του είναι καλά, αλλά η μηχανή του είναι διαλυμένη.
- Γέροντα, βλέπω ότι, ενώ πρώτα αγαπούσα τα πνευματικά, τώρα δεν μπορώ να κάνω τίποτε.
- Γιατί δεν μπορείς να κάνης τίποτε; Δεν έχεις δυνάμεις; Εγώ βλέπω ότι έχεις. Δεν θυμάσαι παλιά, όταν χτιζόταν το μοναστήρι και δούλευες όλη μέρα στο γιαπί , πόσα πνευματικά έκανες;
- Μήπως, Γέροντα, φταίει που έδωσα όλον τον εαυτόμου στις δουλειές;
- Πιο πολύ φταίει που άφησες τον εαυτό σου χαλαρό . Κοίταξε να τον σκληραγωγήσης ˙ να αγαπήσης την άσκηση. Εγώ , που έχω μισό πνεύμονα, ξέρεις πόσες μετάνοιες κάνω; Δεν μπορώ να σου πω. Μόνο για τα κομποσχοίνια , που κάνω με μικρές μετάνοιες, σου λέω ότι, όταν κουράζεται το ένα χέρι, κάνω τον σταυρό μου με το άλλο. Αυτά σου τα λέω από αγάπη. Άλλοι δεν έχουν τις προϋποθέσεις που έχεις εσύ, και ξέρεις πώς αγωνίζονται, πώς παλεύουν; Εσύ για λοκατζής κάνεις! Πώς άφησες έτσι τον εαυτό σου; Εγώ θα προσεύχωμαι για σένα, αλλά, για να βοηθηθής, πρέπει κι εσύ να κάνης μια προσπάθεια. Κατάλαβες; Στα πνευματικά πρέπει να δώσης όλον τον εαυτό σου, και τότε θα αποδώσης και στην διακονία σου.
- Γέροντα, μερικές φορές , όταν είμαι στο κελλί, με πιάνει ακηδία.
- Στο κελλί σου δεν προσεύχεσαι , δεν μελετάς. Όσο μπορείς, να μην αφήνης να περνάη ο χρόνος χωρίς να κάνης τίποτε. Δεν μπορείς να προσευχηθής; Ας μελετήσης κάτι που σε βοηθάει εκείνη την ώρα. Διαφορετικά ο διάβολος μπορεί να εκμεταλλευθή την άσχημη κατάστασή σου και να σε εξουθενώση.

Από το βιβλίο: « ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ
ζ΄
ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ»
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/

Δοξολογία

Αγ. Όρος:

Δοξολογία αγιορείτες - π. Διονύσιος Φιρφιρής.

Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΨΑΛΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

Μία χώρα υπάρχει στον κόσμο, το Όρος Άθως, είπε ο Βυζαντινός χρονογράφος Γρηγοράς. Το Άγιον Όρος, τόπος στον οποίον ο χρόνος συνετρίβη. Παρελθόν και παρόν συναντώνται εις μίαν υπερκόσμιον πραγματικότητα, τον Ορθόδοξον Μοναχισμόν. Μεγάλες προσωπικότητες έζησαν εδώ και δημιουργήσαν ένα λαμπρό μουσικό έργο. Σπάνια χειρόγραφα βρέθηκαν στις Ιερές Μονές του Αγίου Όρους. Μουσικά όργανα και πρόσωπα εσώθηκαν σε κώδικες και τοιχογραφίες. Στην Αθωνιάδα Σχολή εδίδαξαν σπουδαίοι διδάσκαλοι και ανέδειξαν καλούς μαθητές και αγίους ακόμη.
Στην Κιβωτό της Ορθοδοξίας και της Σωτηρίας η ψαλτική τέχνη κατέγραψε μια μακραίωνη και λαμπρά ιστορία. Πλήθος αγίων και λογίων ασχολήθηκαν με αυτήν και την επλούτισαν με την αγάπη τους και την γνώση τους.
Τα τάλαντα, και οι κωδωνοκρουσίες με τους ρυθμικούς ήχους και την γλυκεία μουσική στρέφουν εξ' ολοκλήρου την προσοχή μας στο ευωδιαστό Περιβόλι της Παναγίας, στον πνευματικό αγιορείτικο φάρο.
«Κώδωνας άνω λαμπρόν ηχούντας φέρει πιστούς καλούντας προς Θεού υμνωδίαν» (δίπτυχο ανωνύμου).
Από την εποχή ήδη των μεγάλων βυζαντινών αυτοκρατόρων (π.χ. εποχή των Παλαιολόγων 1261-1453), που υπήρξε ακμή στις τέχνες και τα γράμματα, η εκκλησιαστική μουσική παρουσίασε ιδιαίτερη άνθηση. Μεγάλοι συνθέτες, γραφείς και δάσκαλοι, διαφύλαξαν, μελέτησαν και διαμόρφωσαν το βυζαντινό μέλος, έτσι ώστε να δημιουργηθεί με τον καιρό μια μεγάλη βυζαντινή μουσική παράδοση. Στους χρόνους αυτούς έδρασαν οι: Ιωάννης ο Κουκουζέλης και Γρηγόριος Κουκουζέλης (12ος αιώνας), Ιωάννης Πλουσιαδηνός ή Κουκουμάς (γνωστός απ' την σοφωτάτη παραλλαγή και την αγιορείτικη μέθοδο), Θεόδουλος ή Θωμάς Θηκαράς (ήκμασε τον 14ο αιώνα, εποίησε μελοποιήσεις και μεθόδους), Ιωάννης Κλαδάς (στα 1400), Θεοφάνης Καρύκης, Δ. Ραιδεστηνός (αρχές 15ου αιώνα), Γρηγόριος Αλυάτης (αρχές 15ου αιώνα), Συνέσιος κ.α. Η παράδοση αυτή έκλεισε με τον Μανουήλ Δούκα τον Χρυσάφη, ο οποίος άφησε πολυάριθμες συνθέσεις και εμελοποίησε και ολοκλήρωσε το παλαιό Στιχηράριο, το οποίο καλλώπισεν ο Κουκουζέλης.
Τον 16ο αιώνα το Άγιον Όρος γίνεται σπουδαίο κέντρο βιβλιογραφικής δραστηριότητος.
Πολλοί γραφείς μας άφησαν σπουδαία χειρόγραφα, τα οποία παρουσιάζουν εξαιρετική φιλοκαλία και κομψότητα, όπως οι Μακάριος διάκονος (1527), Γαβριήλ ιερομόναχος (1572), Λεόντιος Μοναχός (1551) κ.α.

΄Ενας απίθανος ... ψαράς

Η Ελληνική γλώσσα

Ο ΓΛΩΣΣΙΚΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΚΗΣ

      ΤΟΥ ΘΩΜΑ Γ. ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

Η Στήλη τούτη για πάνω από τρία χρόνια τώρα, προσπαθεί να δώσει μία εικόνα κατά πόσο η Ελληνική έχει επηρεάσει την Αγγλική, την έχει εξελληνίσει και πάνω από όλα την έχει φέρει σε ένα στάδιο που οι δόκιμοι γλωσσολόγοι της –όπως ο Ντέιβιντ Κρίσταλ– προτείνουν η Αγγλική να ονομαστεί «κλασική γλώσσα».
Το σκεπτικό τους είναι πως η Αγγλική εμπεριέχει την Ελληνική και Λατινική και σήμερα ως παγκόσμια « λίνγκουα φράνκα » –διεθνής γλώσσα– πρέπει να θεωρηθεί και αυτή ως κλασική γλώσσα, μια και οι δύο προηγούμενες ονομάζονται κλασικές γλώσσες.
Η Στήλη στο ακανθώδες ετυμολογικό διάβα της –και με βιβλιογραφική κάλυψη ιδίως αγγλικών πηγών– ανιχνεύει το ελληνικό υπόστρωμα το οποίο ανύψωσε την Αγγλική στα ύψη που βρίσκεται σήμερα. Οι ίδιοι οι Άγγλοι επιστήμονες παραδέχονται την ελληνική επιρροή και ομολογούν πως πάμπολλες ελληνικές ρίζες δεν φαίνονται, αλλά από αυτές αντλήθηκαν οι νέες λέξεις της Αγγλικής, οι οποίες ανύψωσαν το γόητρό της και την έφεραν στο επίπεδο που είναι σήμερα. Χωρίς την ελληνική ως πρότυπο, η Αγγλική δεν θα μπορούσε να εκφράσει τον πολιτισμό της.
Είναι εξίσου σημαντικό και ένας σημερινός έλληνας να γνωρίζει αυτή την επιρροή, για τον απλό λόγο να είναι υπερήφανος για τη γλώσσα του και να την σέβεται, γιατί χωρίς την Ελληνική η Αγγλική θα ήταν μία άκρως ατροφική γλώσσα και ανίκανη να ανεβεί τα σκαλοπάτια της παγκόσμιας κυριαρχίας της. Επίσης μέσα από την Αγγλική αναδεικνύεται το ελληνικό πολιτισμικό πνεύμα το οποίο είναι συνυφασμένο με τη γλώσσα και ζει ολοζώντανο μαζί της. Αυτό το γνωρίζουν όσοι βλέπουν τον πολιτισμό τους ως δημιούργημα της γλώσσας.                                 ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΑΠΟΔΕΙΞΗ
Υποθέτω πως θα θυμάστε την περίφημη φράση από το κλασικό πια έργο : Zorba, teach me to dance ! Ζορμπά, δείξε μου να χορεύω ! Βλέπετε πως το Teach me έγινε από το Δείξε μου ! Δεν σας ακούγεται και ελληνικό; Αυτό το ομολογούν όλα τα αγγλικά λεξικά.
Το teach έγινε από το ελληνικό ρήμα δεικνύω= δείχνω που οι αρχαίοι μας το έλεγαν και δείκνυμι. Χαρακτηριστικό εδώ είναι πως το δίψηφο φωνήεν ΕΙ, κρατήθηκε στα Αγγλικά ως ΕΑ. Το αρχικό Δ έγινε Τ ( ως οδοντικά και τα δύο ) και το Κ κατέληξε σε CH.΄Ετσι γεννήθηκε το TEACH = δείχνω = διδάσκω. Teacher = αυτός που δείχνει = δάσκαλος, καθηγητής, teaching = διδασκαλία και πάρα πολλά άλλα.
Επίσης τώρα που αρχίζουν τα σχολεία – αρχές Φεβρουαρίου 2013 – ας θυμηθούμε πως η σχόλη = η γιορτή,( holiday ), η ανάπαυση, η αργία, μάς ονόμασε τη σχολή και το σχολείο, γιατί στον ελεύθερο χρόνο στην Αθήνα γινόταν η διδασκαλία γραφής, ανάγνωσης κ.λπ. ΄Ετσι η σχολή πέρασε στα Λατινικά ως Schola και κατά ..μαγικό τρόπο στα Αγγλικά ορθογραφήθηκε ως School ! ΄Ετσι από εδώ αυγάτισαν τα scholar, scholarship, scholastic και πάμπολλα άλλα.
Δάσκαλος και Σχολείο, δύο μόνο λέξεις, εάν δεν τις έχεις, τότε τι πολιτισμό έχεις;                                 ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΙΜΥΘΙΟ ΜΑΣ
Στα γλωσσικά μου περιδιαβάσματα συνάντησα το παρακάτω κείμενο το οποίο συνοψίζει το πνεύμα της Στήλης, αλλά είναι και ένα πράγματι σοφό επιμύθιο. Ο τίτλος του είναι επιγραμματικός : Ο πλανήτης Γη χωρίς την Ελλάδα.
Πρώτον: Γκρεμίστε όλη την Ελλάδα σε βάθος 100 μέτρων.
Δεύτερον: Αδειάστε όλα τα μουσεία σας, από όλον τον κόσμο.
Τρίτον: Γκρεμίστε κάθε τι Ελληνικό από όλο τον πλανήτη... Έπειτα σβήστε την Ελληνική γλώσσα από παντού.
1. Από την ιατρική σας, τη φαρμακευτική σας,
2. Από τα μαθηματικά σας (γεωμετρία, άλγεβρα),
3. Από την φυσική σας, χημεία,
4. Από την αστρονομία σας,
5. Από την πολιτική σας,
6. Από την καθημερινότητα σας, διαγράψτε τα μαθηματικά, διαγράψτε κάθε σχήμα, κάντε το τρίγωνο-οκτάγωνο, την ευθεία-καμπύλη, σβήστε την γεωμετρία από τα κτίρια σας, τους δρόμους σας, τα παιχνίδια σας, τα αμάξια σας, σβήστε την ονομασία κάθε ασθένειας και κάθε φαρμάκου, διαγράψτε την δημοκρατία και την πολιτική, διαγράψτε την βαρύτητα και φέρτε το πάνω κάτω, αλλάξτε τους δορυφόρους σας να έχουν τετράγωνη τροχιά, αλλάξτε όλα τα βιβλία σας (γιατί παντού θα υπάρχει και έστω μια ελληνική λέξη), σβήστε από την καθημερινότητα σας κάθε ελληνική λέξη, αλλάξτε τα ευαγγέλια, αλλάξτε το όνομα του Χριστού, που και αυτό βγαίνει από τα Ελληνικά, και σημαίνει αυτός που έχει το χρίσμα, αλλάξτε και το σχήμα κάθε ναού (να μην έχει την ελληνική γεωμετρία), σβήστε τον Μέγα Αλέξανδρο, σβήστε όλους τους Μυθικούς και Ιστορικούς ήρωες, αλλάξτε την παιδεία σας, αλλάξτε το όνομα της Ιστορίας, αλλάξτε τα ονόματα στα πανεπιστήμια σας, αλλάξτε τον τρόπο γραφής σας, χρησιμοποιήστε τον αραβικό, διαγράψτε την φιλοσοφία, διαγράψτε, διαγράψτε, διαγράψτε...
ΘΑ ΠΕΙΤΕ: ΣΩΣΤΑ, δεν γίνεται! Γιατί μετά δεν θα μπορείτε να στεριώσετε ούτε μ ί α π ρ ό τ α σ η! Δεν γίνεται να σβήσει η Ελλάδα, ο Έλληνας, η προσφορά του πάνω σε αυτόν τον πλανήτη...
Η πρόκληση, πάντως, θα ισχύει κύριοι...!!
Από το Γάλλο Λογοτέχνη Ζαν Ρισπέν Ζα.

ΗΓΗ: Πhttp://www.agioritikovima.gr/

Εκκλησιαστική εκπαίδευση

Από το «μηδέν» η εκκλησιαστική εκπαίδευση Το υπουργείο εξετάζει κόστος, ωρολόγια προγράμματα και περιεχόμενα σπουδών ΡΕΠΟΡΤΑΖ:esos.gr Επιτροπή για να  συλλέξει και να επεξεργαστεί στοιχεία που αφορούν στην Δευτεροβάθμια Εκκλησιαστική Εκπαίδευση καθώς και θέματα επιμόρφωσης του Ιερού Κλήρου συγκρότησε ο υπουργός Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλος, με σκοπούς: Α) Να αποτυπώσει την υπάρχουσα κατάσταση και το κόστος του Δευτεροβάθμιου Εκκλησιαστικού Εκπαιδευτικού συστήματος και του συστήματος Επιμόρφωσης του Ιερού Κλήρου. Β) Να διατυπώσει προτάσεις προς την Πολιτεία για την αναβάθμιση αμφοτέρων. Γ) Να εκπονήσει πρόταση για νέο Ωρολόγιο Πρόγραμμα, με ανανεωμένοπεριεχόμενο σπουδών, για την Δευτεροβάθμια Εκκλησιαστική Εκπαίδευση. Η διατύπωση των προτάσεων καθώς και τυχόν αναγκαίων νομοθετικών παρεμβάσεων θα πρέπει να λαμβάνει υπ’ όψιν θέματα κόστους και διαχείρισης του ανθρωπίνου δυναμικού υπό το πρίσμα των ειδικών δημοσιονομικών αναγκών της χώρας αλλά και της θεμελιώδους υποχρέωσης της Πολιτείας να υποστηρίζει αποτελεσματικά ένα εκπαιδευτικό σύστημα για την ανάδειξη και κατάρτιση Κληρικών και Λαϊκών Στελεχών της Ορθόδοξης Εκκλησίας, υψηλού μορφωτικού επιπέδου και χριστιανικού ήθους, ικανών να ανταποκριθούν επιτυχώς στις σύγχρονες απαιτήσεις της Ελληνόφωνης Ορθοδοξίας σε όλο τον κόσμο. Στόχος επίσης είναι το Εκκλησιαστικό Εκπαιδευτικό σύστημα της Ελλάδος να αποτελέσει πρότυπο μεταξύ αντίστοιχων Εκκλησιαστικών Εκπαιδευτικών συστημάτων άλλων χωρών. Η «Επιτροπή για την Αναβάθμιση του Εκκλησιαστικού Εκπαιδευτικού Συστήματος» θα συντάξει και θα υποβάλλει στη Γενική Γραμματεία Θρησκευμάτων έκθεση με τα ως άνω αναφερόμενα στοιχεία και χαρακτηριστικά καθώς και όποια άλλα κριθούν αναγκαία από την Επιτροπή, μέχρι την 1/4/2013. Η «Επιτροπή για την Αναβάθμιση του Εκκλησιαστικού Εκπαιδευτικού Συστήματος» αποτελείται από τα ακόλουθα μέλη: 1. Μάριο Μπέγζο, Καθηγητή Συγκριτικής Φιλοσοφίας της Θρησκείας του Τμήματος Θεολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου, Κοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής Αθηνών 2. Αικατερίνη Γαλώνη, Διευθύντρια του Εκκλησιαστικού Γυμνασίου –Λυκείου Νεαπόλεως Θεσσαλονίκης, κλάδου ΠΕ 02, Διδάκτορα Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης 3. Άγγελο Βαλλιανάτο, Σχολικό Σύμβουλο ΠΕ 01 4. Γεώργιο Στριλιγκά, Σχολικό Σύμβουλο ΠΕ 01 5. Σταύρο Γιαγκάζογλου, Σύμβουλο Α’ του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού 6. Ιωάννη Κατσαρό, Σχολικό Σύμβουλο Δημοτικής Εκπαίδευσης, Διδάκτορα Διοίκησης της Εκπαίδευσης 7. Βασιλική Κεραμίδα, Πτυχιούχο Θεολογικής Σχολής, Ειδική Επιστημονική Συνεργάτιδα του Γενικού Γραμματέα Θρησκευμάτων  Πρόεδρος της Επιτροπής ορίστηκε  ο κ. Μάριος Μπέγζος, Κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής Αθηνών. Γραμματέας της Επιτροπής   η κ. Βασιλική Κεραμίδα με αναπληρώτρια την κ. Ευτυχία Μητσοπούλου, κλάδου ΠΕ 13, Ειδική Σύμβουλο της Γενικής Γραμματείας Θρησκευμάτων. Η Επιτροπή θα συνεδριάζει στο κτήριο της Κεντρικής Υπηρεσίας του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού , στο Μαρούσι επί της οδού Α. Παπανδρέου 37 ή όπου αλλού κριθεί αναγκαίο από τον Πρόεδρο της Επιτροπής. Ο Πρόεδρος ή/και τα μέλη της Επιτροπής , για τη διαμόρφωση καλύτερης άποψης για το αντικείμενο των εργασιών τους , μπορούν να ζητούν κάθε στοιχείο από τις αρμόδιες Υπηρεσίες καθώς και να πραγματοποιήσουν κατά τόπους επισκέψεις σε εκπαιδευτικές μονάδες.

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

προς τον κ. Υπουργό Παιδείας

και προς κάθε αρμόδιο:

Πάλι «από το μηδέν»;

Εξοχώτατε κ. Υπουργέ,

      Με όλο το σεβασμό προς το πρόσωπό Σας και προς το αξίωμά Σας, θα παρακαλούσα να μου επιτρέψετε να εκφράσω την  αγωνία μου για την Εκκλησιαστική Εκπαίδευση. Φοίτησα στην Πατμιάδα Εκκλησιαστική Σχολή (επτά ολόκληρα σχολικά έτη, 1955-1962). 

Την εποχή εκείνη φοιτούσαμε 300-350 μαθητές, από όλη την  Ελλάδα, αλλά και από το εξωτερικό (Συρία, Κένυα, Ουγκάντα κ.λ.π.). ΄Ηταν χρόνια δύσκολα. Παρά ταύτα, μέχρι σήμερα, όχι μόνο τα αναπολώ, αλλά και βροντοφωνάζω: «Μακάρι η Εκκλησιαστική Εκπαίδευση,  να ήταν  σήμερα, όμοια με την  εποχή εκείνη».

Το σχολικό έτος 1973 – 1974 διορίστηκα ως Θεολόγος καθηγητής στην «τροφό Πατμιάδα"  από την  οποία και συνταξιοδοτήθηκα στις 30 Ιουνίου 2011, δηλαδή μετά από τριάντα επτά (37) και πλέον έτη, από τα οποία τα είκοσι δύο (22) σχεδόν, διετέλεσα Σχολάρχης στην ίδια πάντα Σχολή.

Πάλι λοιπόν από  «από το μηδέν»; κ. Υπουργέ;

Μια ολόκληρη ζωή πέρασα στην  Εκκλησιαστική Εκπαίδευση και δυστυχώς δεν αξιώθηκα να δω πραγματοποιήσιμες τις ελπίδες και τις προσδοκίες μου, τις προσδοκίες   όλων όσων αγωνιστήκαμε να κρατήσουμε αυτούς τους φάρους της Παιδείας και της Εκκλησίας. ΄Ολο συμβούλια, όλο επιτροπές, χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα. Μάλλον, όπως αποδείχθηκε, βαδίζαμε "από το κακό στο χειρότερο"!

Μακάρι επί των ημερών Σας, να γίνει το ¨Θαύμα¨.

Θα μου επιτρέψετε να επισημάνω ότι τα πρόσωπα που απαρτίζουν την Επιτροπή είναι αξιόλογα, με Πανεπιστημιακούς τίτλους κ.λ.π. και ικανή παιδαγωγική εμπειρία.  Δεν αισθάνομαι όμως ικανοποίηση. Διαπιστώνω ότι από τους εν ενεργεία εκπαιδευτικούς των Εκκλησιαστικών Σχολών, μόνο η Διευθύντρια του Εκκλησιαστικού Λυκείου Νεαπόλεως κα Γαλώνη συμμετέχει. Δεν γνωρίζω, αν από τα υπόλοιπα μέλη κάποιος έχει τελειώσει Εκκλησιαστική Σχολή και μάλιστα να έχει διατελέσει και τρόφιμος του  Οικοτροφείου της. Θεωρώ ότι ένας απόφοιτος Εκκλησιαστικής Σχολής διαθέτει άλλη εμπειρία και η παρουσία του στην Επιτροπή θα είναι πολύτιμη.

Υπουργέ μου,

σημειώνω και μια επιπλέον παράλειψη, σοβαρή μάλιστα κατά την ταπεινή μου άποψη. Πού είναι το ευλογημένο Ράσο; Πρόκειται για Εκκλησιαστική Εκπαίδευση. Υπάρχουν  τόσοι και τόσοι Κληρικοί, απόφοιτοι Εκκλησιαστικών Σχολών, οι οποίοι διακονούν και την  Εκκλησία και την Εκπαίδευση επάξια. Μήπως πρέπει να επανασυγκροτηθεί η Επιτροπή; Καλό θα είναι.

Τα Εκκλησιαστικά Σχολεία έχουν προσφέρει άπειρες υπηρεσίες στην Εκκλησία και το ΄Εθνος. Διέρχονται κρίση. Πρέπει να ξαναβρούν την  αποστολή τους. Να επαναφέρετε την Τετάρτη τάξη στο Λύκειο. Να ξαναλειτουργήσει το Οικοτροφείο υπό τη Διεύθυνση του Σχολείου. Να διοριστεί μόνιμο, διδακτικό και υπαλληλικό, προσωπικό που να διαπνέεται από Εκκλησιαστικό φρόνημα. Να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την όσο το δυνατόν αρτιότερη, από κάθε πλευρά, λειτουργία τους.

Με την ελπίδα, ότι κάτι καλό θα προκύψει γι΄ αυτά τα ευλογημένα Σχολεία,

Σας καταθέτω τον σεβασμό μου και την εκτίμησή μου,

Μελιανός Ματθαίος

Επίτιμος Σχολάρχης Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης