Ένας Θεός....

...... πέρα από τις λέξεις…

π. Λίβυος

Πιστεύω στο Θεό που με ξεπερνά, που είναι ακατάληπτος και απερινόητος, που ευτυχώς που δεν τον καταλαβαίνω γιατί μόνο τότε είναι αληθινός.
Εάν τον καταλάβαινα δεν θα ήταν Θεός. Θα ήταν ένα είδωλο του νου και της φαντασίας μου, ένα είδωλο των λέξεων μου.


Πιστεύω στο Θεό που είναι αόρατος αλλά ορατώς μέσα μου, δε έχει στόμα κι όμως μιλάει τόσο καθαρά στην ζωή μου, δεν έχει χέρια αλλά όταν με αγκαλιάζει νιώθω ευτυχισμένος.
Είναι πνεύμα μα γεμίζει το κάθε κύτταρο του σώματος μου. Γιατί αυτός δημιούργησε τη ψυχή αυτός και το κορμί μου. Και με αγαπά όλον.

Πιστεύω σε Εκείνον που καμιά φορά μου φαίνεται να μην υπάρχει. Που μου επιτρέπει να μαλώνω μαζί Του. Που ενώ εγώ φεύγω Εκείνος τρέχει να με βρει, να με μαζέψει. Που ενώ εγώ δεν πιστεύω σε αυτόν, Αυτός επιμένει να πιστεύει σε εμένα.

Δεν χρειάζεται να τον ανακαλύψω με το μυαλό αλλά να τον δω με την καρδιά. Δεν είναι όραση των οφθαλμών αλλά αίσθησης της ύπαρξης.

Ολάκεροι μήνες και χρόνια έρευνας και σκέψης δεν θα με γνωρίσουν μαζί Του, και ένα δάκρυ, μια προσευχή, μια μετάνοια, ένα ξημέρωμα απελπισίας, μια κραυγή «που είσαι Κύριε, έλαα…..», μπορεί να γεμίσουν την ύπαρξη μου από την Παρουσία Του.

«Η προσωπική μου αγωνία τελειώνει όταν πω «ας γίνει το θέλημα σου»». Αυτό με ελευθερώνει από τις σκέψεις, τους λογισμούς, την πίεση στο μυαλό και στην καρδιά, την ανάγκη όλα να τα ελέγχω, να τα καθορίζω και προορίζω.

Αναπαύομαι ότι δεν ξέρω τίποτα αλλά ξέρει Εκείνος πολύ καλύτερα από μένα. Τον εμπιστεύομαι, τον πιστεύω και του αφήνομαι.
Σπάω την σκληρότητα του εγώ μου, του ελέγχου σε όλα και όλους, μαθαίνω να χάνω στο μυαλό και να κερδίζω στην καρδιά.
Αφήνομαι να νιώθω και να αισθάνομαι περισσότερα από αυτά που μπορώ να πω. Τον αφήνω να με νικήσει.

Μόνο όταν στηρίζεσαι «σε αυτό τον «ανύπαρκτο» μπορείς να υπάρξεις.
Πηγή: π. Λίβυος
Εικόνα από: ippo.ru

το «σπιτάκι της Μέλιας»

Παιδιά....

Παιδιά με πλούσιο λεξιλόγιο σημαίνει...

... παιδιά με πλούσια κι οργανωμένη σκέψη 

Η υπερδύναμη των λέξεων κάνει τα παιδιά να ανθίζουν

Developing a Rich Vocabulary

Σε παγκόσμια κλίμακα φαίνεται να αναπτύσσεται ένα φαινόμενο που ονομάζεται το «κενό των λέξεων», καταδεικνύοντας πως τα παιδιά από χαμηλότερο κοινωνικοοικονομικό υπόβαθρο συχνά αρχίζουν το σχολείο λιγότερα προετοιμασμένα για μάθηση από τα παιδιά που προέρχονται από ανώτερα οικονομικά στρώματα. 

Το χάσμα μεταξύ των δύο ομάδων εκτείνεται σε 30 εκατομμύρια λέξεις. 

Το γενικό αποτέλεσμα είναι ότι τα παιδιά με ισχυρότερο λεξιλόγιο παίρνουν καλύτερους βαθμούς στο σχολείο. Τείνουν επίσης να γίνουν εργαζόμενοι με υψηλότερο εισόδημα.

Πολλοί γονείς μπορεί να ανησυχούν για το πώς μπορούν να μειώσουν αυτό το χάσμα, δίνοντας στα παιδιά τους μια καλύτερη ευκαιρία για επιτυχία. Η φαντασία και η λογοτεχνία μπορεί να παρέχει τις απαντήσεις που ψάχνουν οι γονείς.

Το «κενό λέξεων» κέρδισε την προσοχή των μέσων ενημέρωσης το 2014, παρόλα αυτά, οι εκπαιδευτικοί και οι εμπειρογνώμονες γραφής γνώριζαν για το πρόβλημα εδώ και χρόνια. 

Εκτιμάται ότι λιγότερα από τα μισά παιδιά από φτωχότερα περιβάλλοντα αρχίζουν το σχολείο με τις κατάλληλες δεξιότητες όχι μόνο για την ανάγνωση, αλλά και για τον έλεγχο συμπεριφοράς και τα μαθηματικά.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για αυτή τη διαφορά. Ανάμεσά τους: έρευνες ισχυρίζονται ότι οι πλουσιότεροι γονείς περνούν επιπλέον 30 λεπτά την ημέρα κατά μέσο όρο με τα παιδιά τους. Αυτή η παραπάνω μισή ώρα μπορεί να περιλαμβάνει ανάγνωση ιστοριών για πριν τον ύπνο ή βοήθεια στη μελέτη των μαθημάτων. Ακόμα, είναι περισσότερο μια περίπτωση μειωμένης πρόσβασης σε πληροφορίες από το εισόδημα που επιτρέπει το χάσμα να αυξηθεί και να διευρυνθεί.

Οι επιστήμονες που ασχολούνται με το ζήτημα τονίζουν τη σημασία της φαντασίας για την ανάπτυξη ενός ισχυρού λεξιλογίου. Ένα από τα πιο εκπληκτικά ευρήματα της μελέτης είναι ότι τα παιδιά μαθαίνουν περισσότερες λέξεις όταν αλληλεπιδρούν με ιστορίες φαντασίας παρά με άλλα είδη ανάγνωσης.

Αυτό μπορεί να προκύπτει από την ανάγκη να αξιοποιήσουν περισσότερο τις δεξιότητες συλλογισμού για να κατανοήσουν μια διαφορετική πραγματικότητα. Οι ψυχολόγοι αναφέρονται σε αυτό ως φανταστική γνώση. Πιστεύουν ότι το ενδιαφέρον μπορεί επίσης να διαδραματίσει κάποιο ρόλο. Τα παιδιά μπορεί να νιώθουν μεγαλύτερη έλξη προς τους δράκους, τους υπερήρωες και άλλο περιεχόμενο φαντασίας λόγω των φανταστικών τους ιδιοτήτων.

Μια πρόσφατη μελέτη υποστηρίζει ότι οι ανισότητες στον πλούτο λεξιλογίου έχουν αυξηθεί τα τελευταία 40 χρόνια. Πρόσθεσε ότι η κινητή τεχνολογία μπορεί να βοηθήσει να κλείσει το όριο των 30 εκατομμυρίων λέξεων που δημιουργούν οι ανισότητες εισοδήματος. 

Για τους γονείς που προβληματίζονται για τον χρόνο που περνούν τα παιδιά σε οθόνες, αυτό μπορεί να προσφέρει μια εντελώς νέα προοπτική.

Σύμφωνα με τη μελέτη, η αλληλεπίδραση με εφαρμογές σε κινητές συσκευές μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά να μάθουν περισσότερες λέξεις. Βέβαια, αναφέρεται ως επί το πλείστον σε παιχνίδια λέξεων που απευθύνονται σε παιδιά.

Πολύ πιο σημαντικό ωστόσο από τις διάφορες εφαρμογές στις έξυπνες συσκευές, τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει το να έχουν οι γονείς τη δυνατότητα να παρέχουν στα παιδιά πρόσβαση στα παιδικά βιβλία που ανήκουν στο είδος της φαντασίας.

🐤 Πείτε στα παιδιά συνώνυμες λέξεις. 

🐤 Βάλτε στο πρόγραμμα να μαθαίνετε καινούργιες λέξεις. 

🐤 Ρωτάτε τακτικά στα παιδιά ποιες νέες λέξεις έμαθαν στο σχολείο. 

🐤 Παίξτε με την ομοιοκαταληξία, φτιάξτε μαζί ποιηματάκια με λέξεις που ομοιοκαταληκτούν ή κάνουν ρίμα! 

🐤 Ακούστε παιδικά τραγούδια, προσπαθήστε να τα μάθετε για να τα τραγουδάτε μαζί. 

🐤 Διαβάστε βιβλία, έστω λίγο κάθε μέρα πριν τον ύπνο. 

🐤 Φτιάξτε σταυρόλεξα. 
🐤 Φτιάξτε ακροστιχίδες λέξεων. 

🐤 Τώρα που θα έχουν τα παιδιά διακοπές μπορείτε να τους πάρετε βιβλία με παιχνίδια λέξεων, που έχουν γρίφους και άλλα παιχνίδια, όχι μόνο με λέξεις, ανάλογα με την ηλικία τους.

🐤 Καλλιεργήστε την καθημερινή λεκτική επικοινωνία μεταξύ σας. 

🐤 Συνηθίστε τα παιδιά να μην απαντούν μονολεκτικά, ή να μη χρησιμοποιούν συνέχεια τις ίδιες λέξεις. 

🐤 Μπείτε και σε αυτή τη διαδικασία και κάντε τους τις ίδιες ερωτήσεις με διαφορετικές λέξεις ή να δίνετε κι εσείς εκτενείς απαντήσεις, όταν εκείνα σας ρωτάνε κάτι.

Δώστε στα παιδιά λέξεις, λέξεις για να μπορούν να περιγράψουν τον κόσμο, να μπορούν να εξηγήσουν τα συναισθήματά τους, να μπορούν να εκφράσουν τι σκέφτονται, να μπορούν να ονειρευτούν και να καταφέρουν να υλοποιήσουν τα όνειρά τους. 

Οι λέξεις δεν κοστίζουν, αλλά είναι ανεκτίμητες – ένας πολύτιμος θησαυρός γνώσης, κι η γνώση είναι το σπουδαιότερο εφόδιο που μπορούμε να προσφέρουμε στα παιδιά μας.

childit

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Κυριακή της Πεντηκοστής

 "Πεντηκοστήν εορτάζομεν",

Στιχηρόν ἰδιόμελον Κεκραγαρίων Ἑσπερινοῦ, ἦχος α΄.,

ὑπό Ἀθανασίου Παναγιωτίδη

ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ Διαπρεπής και καλλίφωνος πρωτοψάλτης, μουσικοδιδάσκαλος και χοράρχης από τους κορυφαίους της νεότερης εποχής. Γεννήθηκε στην Κων/πολη (Βαλατά) το 1910 και από ηλικίας 9 ετών μαθήτευσε, ως κανονάρχης, κοντά στον πρωτοψάλτη και μουσικοδιδάσκαλο Δημήτριο Μπαλαμπάνη. Στη συνέχεια διετέλεσε κανονάρχης στον Πατριαρχικό Ναό της Κων/πολης, μαθητεύσας κοντά στον Άρχοντα Πρωτοψάλτη Ιάκωβο Ναυπλιώτη. Το 1923 εισήχθη στη Θεολογική σχολή της Χάλκης όπου διδάχτηκε μαθήματα της τελευταίας Γυμνασιακής τάξης από τον Γέροντα τότε Γεώργιο Πρωγάκη, μουσικοδιδάσκαλο και εκδότη της Ομώνυμης "Μουσικής Συλλογής". Το 1928, διακόψας την φοίτηση ήλθε στην Ελλάδα και συνδέθηκε φιλικά με τον Αθαν. Καραμάνη με τον οποίο συνεργάστηκε στενά. Έψαλε μάλιστα και ως Λαμπαδάριός του στον Ι. Ναό της Υπαπαντής Θεσ/νίκης. Η συνεργασία των δύο κορυφαίων πρωτοψαλτών υπήρξε πολύ γόνιμη, με υποδειγματικές ερμηνείες που άφησαν εποχή και χορωδιακές αναμεταδόσεις από τον Ρ/Σ, που είχαν ως αποτέλεσμα το σοβαρό και μεγαλοπρεπές ύφος των Θεσσαλονικέων Ψαλτών, να προβληθεί σ' όλη την Ελλάδα. Έψαλε σε πολλούς Ι. Ναούς όπως στην Δράμα, την Καβάλα, στην Λάρισα στον Ι. Ναό της Ζωοδόχου Πηγής (1950), στην Θεσ/νίκη στον Ι. Ναό Γρηγορίου Παλαμά, στον Αγ. Φανούριο, στην Παναγία Φανερωμένης (1955) κ.α. Σε ηλικία 50 ετών στερήθηκε του φωνητικού ταλάντου και αποσύρθηκε από την ενεργό δράση. Αργότερα και κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του επανήλθε και έψαλε στον Άγιο Νικόλαο Ξηροκρήνης. Έψαλε σε όλη σχεδόν την Ελληνική Επικράτεια προσκαλεσμένος σε πανηγυρίζοντες Ι. Ναούς και απόκτησε πολλούς φίλους και θαυμαστές της ψαλτικής του τέχνης. Το "ιδιάζον" ψαλτικό του ύφος αποτέλεσε "σχολή" για πολλούς ψάλτες μαθητές του ή μη, και οι ερμηνείες του, εκφραστικές με ιδιότυπους καλλωπισμούς και αναλύσεις γραμμών, βρήκαν πολλούς μιμητές. Δίδαξε την ψαλτική τέχνη και ανέδειξε πολλούς μαθητές του σε διακεκριμένους πρωτοψάλτες. Συνεργάστηκε στενά με τον πρωτοψάλτη, μουσικοδιδάσκαλο και μελοποιό Αστέριο Δεβρελή και αποτέλεσμα της συνεργασίας αυτής ήταν η έκδοση του βιβλίου "Επίτομον Αναστασιματάριον", ακόμη δε η "Βυζαντινή Συμφωνία" στο Βασιλικό Θέατρο Θεσ/νίκης, πολλές χορωδιακές εκπομπές από τον Ρ/Σ Θεσ/νίκης και η καταγραφή πλήθους μουσικών χειρογράφων που κυκλοφορούν σήμερα σε πολλούς ψάλτες ανά την Ελλάδα. Ο Αθανάσιος Παναγιωτίδης υπήρξε πράγματι μια εξέχουσα ψαλτική φυσιογνωμία της νεότερης εποχής με οξεία μουσική αντίληψη και τεράστια μνήμη. Όλη του η ζωή υπήρξε μια διαρκής προσφορά στην ψαλτική μας τέχνη, την οποία υπηρέτησε, με τον τρόπο που αυτός πίστευε, με πάθος και αφοσίωση μέχρι και το τέλος της ζωής του. Πέθανε την 1η Ιανουαρίου 1989.

«Οι ψευτομορφωμένοι»:

Ένα υπέροχο κείμενο του Ντίνου Χριστιανόπουλου

 για την ημιμάθεια και την υποκρισία.

Κουλτουριάρηδες είναι οι διανοούμενοι που δίνουν μεγαλύτερη σημασία στη γνώση και την πληροφόρηση και λιγότερη στο αίσθημα και το βίωμα. Ότι έμαθαν ή δεν έμαθαν έχει γι” αυτούς μεγαλύτερη αξία από τη σκέψη. Κουλτουριάρηδες βρίσκονται σ” όλες τις εποχές.
Στην αρχαία Ελλάδα τους κοροϊδεύει πολύ άσχημα ο Αριστοφάνης επειδή χρησιμοποιούσαν πάντα καινούριες και παράξενες λέξεις για να ξιπάσουν τον κόσμο. Και οι σοφιστές ήταν ένα είδος κουλτουριάρηδων της εποχής τους, γιατί έδωσαν πολλή σημασία στη γνώση και όχι στη σωστή κρίση.
Αλλά και παλαιότερα όταν λέγαμε «οι διανοούμενοι» ή «οι άνθρωποι των γραμμάτων» νιώθαμε κάτι σαν δυσφορία και ενόχληση, γιατί καταλαβαίναμε ότι αυτοί οι άνθρωποι είχαν ξεφύγει πολύ από τη ζωή εν ονόματι δήθεν της τέχνης. Αυτοί νομίζανε ότι, επειδή ήτανε άνθρωποι των γραμμάτων, έπρεπε να μιλούν με ειδικό λεξιλόγιο, να καταλαβαίνονται μεταξύ τους, κι ας μην τους καταλαβαίνουν οι άλλοι.
Σε τελική ανάλυση, οι κουλτουριάρηδες είναι ψευτομορφωμένοι. Μόνο ένας ψευτομορφωμένος μπορεί να χρησιμοποιεί λεξιλόγιο που ξιπάζει και ξαφνιάζει, ή να μεταχειρίζεται ωραίες λέξεις και φράσεις για να κάνει εντύπωση, ενώ καταβάθος δεν κατέχει τη γλώσσα και δεν την χρησιμοποιεί σωστά.
Αυτό που σήμερα αποκαλούμε γλώσσα των κουλτουριάρηδων, είναι ένα κουρκούτι από νεόκοπες λέξεις, από ξένες αμετάφραστες λέξεις και από λέξεις παρμένες από διάφορες επιστήμες, λ.χ. «η μεταστοιχείωση της ντεμί νομενκλατούρας».
Μ” ένα τέτοιο κουρκούτι στο τέλος δε βγάζουν νόημα ούτε αυτοί, ούτε φυσικά κι εμείς. Ας πάρουμε για παράδειγμα τη λέξη «δομή» που αναφέρεται στον χώρο, ενώ η λέξη «διαδικασία» αναφέρεται στον χρόνο. Τι θα λέγατε όμως αν ξαφνικά διαβάζατε «δομικές διαδικασίες» ή «διαδικαστικές δομές»;
Ρωτήθηκαν κάποιοι να τις εξηγήσουν, μα δεν μπόρεσε κανείς. Γιατί όπως καταλαβαίνετε, πρόκειται για μπαρούφες. Τι μπορεί λοιπόν να σημαίνουν οι δύο αυτές φράσεις, όταν στην καθεμία το επίθετο αναιρεί το ουσιαστικό; Αλλά τι θα λέγατε αν αυτή η φράση γινόταν ολόκληρη πρόταση;
Διαβάστε λοιπόν: «Όταν οι δομικές διαδικασίες λειτουργούν ανασταλτικά μέσα στον χώρο του μεταμοντέρνου…». Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς σ” αυτή τη φράση; Πρώτα πρώτα πόσοι ξέρουν τον όρο «μεταμοντέρνο»; Κι έπειτα, τι ακριβώς συμβαίνει μέσα στον χώρο του «μεταμοντέρνου», εάν λειτουργήσουν ή δε λειτουργήσουν οι «δομικές διαδικασίες»;
Αυτά είναι ακατανόητα και γι” αυτόν που τα γράφει και γι” αυτόν που τα διαβάζει. Είναι αλαμπουρνέζικα. Και σκεφτείτε ότι σαν κι αυτή τη φράση υπάρχουν χιλιάδες, που επαληθεύουν τα τρία χαρακτηριστικά των κουλτουριάρηδων: Πρώτον ότι δεν γνωρίζουν καλά τις λέξεις και τις έννοιές τους (κάποιος έγραφε τη λέξη «ενδιαίτημα» και εννούσε «ένδυμα»!), δεύτερον θέλουν να ξιπάσουν τους άλλους με διάφορες ακαταλαβίστικες λέξεις και τρίτον, δεν έχουν χωνέψει καλά αυτό που λένε.
Χώρια που δεν τα καταφέρνουν ούτε και με το συντακτικό και μπερδεύονται. Βέβαια το μπέρδεμα υπάρχει πρώτα στο μυαλό. Πάντως μ” αυτά και μ” αυτά, καταφέρνουν να κομπλεξάρουν πολλούς, και καμιά φορά όλους, ενώ συντελούν στο να πάει η γλώσσα μας κατά διαόλου.
θα μπορούσε να αναρωτηθεί κάποιος, ότι αφού αποδεχόμαστε την ερμητική γραφή ορισμένων ποιητών, γιατί να μην αποδεχτούμε και τον δυσνόητο τρόπο γραφής των κουλτουριάρηδων; Από μία άποψη, κι ο ποιητής θα έπρεπε, οποιαδήποτε τεχνοτροπία κι αν ακολουθεί, να γράφει κατά τρόπο κατανοητό, για να μπορεί ο αναγνώστης να τον καταλαβαίνει. Γιατί, τι να την κάνουμε την οποιαδήποτε ποίηση, όταν έχει κοπεί η γέφυρα της επικοινωνίας; Τι να τα κάνουμε τα ερμητικά ποιήματα, όταν δεν τα καταλαβαίνει κανείς; Κι αφού δεν μας λένε τίποτε, πως είναι δυνατόν να μας συγκινήσουν;
Βέβαια ο ποιητής έχει τη δικαιολογία ότι γράφει για να εκφράσει τον εαυτό του, αν και πάλι θα μπορούσε να πει κανείς ότι ένας ποιητής που εκφράζεται ερήμην του αναγνώστη, τι σόι ποιητής είναι; Και αν ο σουρεαλισμός στην πρώτη φράση το παραξύλωσε, τι να πούμε για τους σημερινούς σουρεαλιστές της αρπακόλας, που γράφουν ότι τους κατέβει; Πάντως ο στοχαστής, επειδή δεν έχει καν τη δικαιολογία της έμπνευσης κι επειδή ο στόχος του είναι η συζήτηση με τον αναγνώστη, δεν θα έπρεπε να είναι ακαταλόγιστος σαν τους μοντέρνους ποιητές.
Κάποιοι ισχυρίζονται πως έτσι εμπλουτίζεται η γλώσσα μας, ενώ η απλότητα και η σαφήνεια διατηρούν τη γλώσσα στάσιμη. Αν όμως ο εμπλουτισμός της γλώσσας, γίνεται αιτία για να θριαμβεύσει η ακατανοησία, μήπως θα έπρεπε να προτιμήσουμε κάποιες φυλές τις Αφρικής που συνεννοούνται μόνο με τριακόσιες λέξεις;
Η αιτία του φαινομένου αυτού, οφείλεται όχι μόνο στην ημιμάθεια των περισσότερων κουλτουριάρηδων αλλά και στον εγωισμό τους. Δε θα μπορέσουν ποτέ οι άνθρωποι αυτοί να ακούνε περισσότερο απ” όσο μιλάνε, να σκέφτονται περισσότερο απ” όσο γράφουν, και να περνούν κάθε πληροφορία από το κόσκινο της κρίσης. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει να είναι ταπεινός, να μη νομίζει πως αυτός τα ξέρει όλα και κανείς άλλος. Να μη λέει διαρκώς «εγώ νομίζω», «εγώ πιστεύω», «έχω τη γνώμη», και τα συναφή.Μέσα σ” αυτό το βραχυκύκλωμα ημιμάθειας και εγωισμού, χωρούνε αριστεροί και δεξιοί, εφημερίδες και τηλεόραση, και ορθόδοξοι και νεο-ορθόδοξοι.
Το κείμενο είναι του συγγραφέα Ντίνου Χριστιανόπουλου και αποτελεί διασκευασμένο απόσπασμα από συζήτηση με τον επίσης συγγραφέα Περικλή Σφυρίδη («Αλαμπουρνέζικα ή η γλώσσα των σημερινών κουλτουριάρηδων», πρώτη έκδοση 1990).
Ένα εξαιρετικό κείμενο, με τη μοναδική γραφή του Ντίνου Χριστιανόπουλου.

Πηγή: penna.gr
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: https://www.newsitamea.gr/

Η Αξιολόγηση...

... του ανθρώπου.. 

Εὐχαριστῶ θερμά τόν κ. Ιωάννη Σίμο, γιά τήν ἀποστολή.

Ἡ Παναγία, ...

... διδάσκει τόν  Γιό Της!!!!

Εὐχαριστῶ θερμά τόν κ. Ἰωάννη Σίμο, γιά τήν ἀποστολή.

Το Νηπιαγωγείο!!

• Όσα πραγματικά θα έπρεπε να ξέρω τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο

… Όσα πραγματικά πρέπει να ξέρω για το πώς να ζω, τι να κάνω και πώς να είμαι, τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο. Η σοφία δε βρισκόταν στην κορυφή του σχολικού βουνού, αλλά εκεί, στα βουναλάκια από άμμο, στο νηπιαγωγείο. Αυτά είναι τα πράγματα που έμαθα:

        Να μοιράζεσαι τα πάντα.

        Να παίζεις τίμια.

         Να μη χτυπάς τους άλλους.

• Να βάζεις τα πράγματα πάλι εκεί που τα βρήκες.
• Να καθαρίζεις τις τσαπατσουλιές σου.
• Να μην παίρνεις τα πράγματα που δεν είναι δικά σου.
• Να λες συγγνώμη, όταν πληγώνεις κάποιον.
• Να πλένεις τα χέρια σου πριν από το φαγητό.
• Να κοκκινίζεις.
• Ζεστά κουλουράκια και κρύο γάλα κάνουν καλό.
• Να ζεις μια ισορροπημένη ζωή, να μαθαίνεις λίγο, να σκέπτεσαι λίγο, να σχεδιάζεις, να ζωγραφίζεις, να τραγουδάς, να χορεύεις, να παίζεις και να εργάζεσαι κάθε μέρα από λίγο.
• Να παίρνεις έναν υπνάκο το απόγευμα.
• Όταν βγαίνεις έξω στον κόσμο, να προσέχεις την κίνηση, να κρατιέσαι από το χέρι και να μένεις μαζί με τους άλλους.
• Να αντιλαμβάνεσαι τα θαύματα. Να θυμάσαι το μικρό σπόρο μέσα στο δοχείο από φελιζόλ. Οι ρίζες πάνε προς τα κάτω και το φυτό προς τα πάνω. Κανείς πραγματικά δεν ξέρει πώς και γιατί, αλλά όλοι μας μοιάζουμε σ’ αυτό.
• Τα χρυσόψαρα, τα χάμστερς, τα άσπρα ποντίκια, ακόμη κι ο μικρός σπόρος μέσα στο πλαστικό δοχείο, όλα πεθαίνουν. Το ίδιο κι εμείς.
• Να θυμάσαι τελικά τα βιβλία και την πρώτη λέξη που έμαθες την πιο μεγάλη απ’ όλες: τη λέξη ΚΟΙΤΑ.
• Όλα όσα πρέπει να ξέρετε βρίσκονται κάπου εδώ μέσα. Ο χρυσός κανόνας, η αγάπη και οι βασικές αρχές υγιεινής, η οικολογία, η πολιτική, η ισότητα και η υγιεινή ζωή.

Πάρτε μια απ’ αυτές τις συμβουλές, εκφράστε την με επιτηδευμένη ορολογία ενηλίκων και εφαρμόστε τη στην οικογενειακή σας ζωή, στην εργασία σας, στην κυβέρνησή σας, στον κόσμο σας και θα παραμείνει αληθινή, ξεκάθαρη, σταθερή.

Σκεφτείτε πόσο καλύτερος θα ήταν ο κόσμος, αν όλοι εμείς οι άνθρωποι τρώγαμε γάλα με κουλουράκια γύρω στις τρεις το απόγευμα και μετά ξαπλώναμε κάτω από τις κουβέρτες για έναν υπνάκο.

Ή, αν όλες οι κυβερνήσεις είχαν ως βασική αρχή να βάζουν πάντα τα πράγματα εκεί που τα βρήκαν και να καθαρίζουν τις τσαπατσουλιές τους.

Είναι ακόμη αλήθεια, ανεξάρτητα από την ηλικία σας, πως όταν βγαίνετε έξω στον κόσμο είναι καλύτερα να κρατιέστε από το χέρι και να μένετε μαζί με τους άλλους…

…Τελικά πρέπει να σας πω πως έχω άδεια παραμυθά. Ενας φίλος μου μου την έβγαλε και την κρέμασε στον τοίχο, πάνω από το γραφείο μου. Αυτή η άδεια μού επιτρέπει να χρησιμοποιώ τη φαντασία μου, για να ξαναβάζω σε σειρά τις εμπειρίες μου και να προωθώ το μύθο, όσο αυτός εξυπηρετεί κάποια όψη της αλήθειας. Ακόμη περιέχει το «πιστεύω» ενός παραμυθά:

* Πιστεύω ότι η φαντασία είναι πιο δυνατή από τη γνώση.

* Οτι ο μύθος είναι πιο δραστικός από την ιστορία.

* Οτι τα όνειρα είναι πιο ισχυρά από τα γεγονότα.

* Οτι η ελπίδα πάντα θριαμβεύει έναντι της εμπειρίας.

* Οτι το γέλιο είναι η μόνη θεραπεία της θλίψης.

* Και πιστεύω ότι η αγάπη είναι πιο δυνατή από το θάνατο.

Προσπάθησα πολύ να μη γράψω κάτι που θα γινόταν η αιτία να μου αφαιρέσουν την άδεια…»

Info

Ο εκπληκτικός Robert Fulghum γεννήθηκε το 1937, και μεγάλωσε στο Waco του Texas. Στα νιάτα του εργάστηκε ως εκσκαφέας τάφρων (!!!), παιδί για εφημερίδες, καουμπόης σε ράντζο (βοσκός), μπάρμαν και τραγουδιστής κάντρυ. Μετά από το κολλέγιο και μια σύντομη καριέρα στην IBM, επέστρεψε στα θρανία για να ολοκληρώσει το μεταπτυχιακό του στη θεολογία. Για 22 χρόνια υπηρέτησε ως πάστορας σε μια ενορία στο Βορειοδυτικό Ειρηνικό. Κατά την ίδια περίοδο δίδαξε σχέδιο, ζωγραφική και φιλοσοφία στο Lakeside School στο Seattle. Ο Fulghum είναι επίσης καταξιωμένος ζωγράφος και γλύπτης. Τραγουδά και παίζει κιθάρα και τσέλο και υπήρξε ιδρυτικό μέλος του «The Rock Bottom Remainders» -μιας rock and roll μπάντας που αποτελείται από μουσικούς – συγγραφείς. Εχει τέσσερα παιδιά και εννέα εγγόνια. Μοιράζει τη ζωή του μεταξύ του Seattle της Washington, και της Κρήτης.

Το απόσπασμα είναι από το βιβλίο του με τίτλο: «Όσα πραγματικά θα έπρεπε να ξέρω τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο» (από τις εκδόσεις: ΛΥΧΝΟΣ)

www.e-fungus.grhttps:/

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: /www.infokids.gr

Η ... ζωή μας!

Είναι κρίμα να χαραμίζουμε την ζωή μας 

σε αντιμαχίες με τους άλλους

αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

Σου μίλησε απότομα, σε κοίταξε περίεργα, σου συμπεριφέρθηκε απαξιωτικά. Ε καί; Γιατί τόσο πολύ σου στοιχίζει αυτή η ανάρμοστη συμπεριφορά του άλλου;

Να στεναχωριέσαι εάν εσύ είσαι τέτοιος άνθρωπος· εάν αδικείς, εάν συκοφαντείς, εάν ζεις μέσα στην παραξενιά και την ιδιοτροπία.


Γιατί θυμώνεις και βλέπεις τον άλλον ως εχθρό σου όταν έχει μια τέτοια συμπεριφορά; Η αλήθεια είναι ότι δεν στεναχωριέσαι που ο άλλος «ξέφυγε», στεναχωριέσαι και θυμώνεις που ο άλλος «ξέφυγε» πάνω σου!

Ο άλλος λοιπόν μπορεί να σε βλέπει κακοπροαίρετα ή να σε αντιμετωπίζει απαξιωτικά, όμως εσύ γιατί αντιδράς με τον ίδιο τρόπο; Γιατί απαντάς στην κακία του με κακία;
Δεν ωφελείσαι σε τίποτα, αντιθέτως και εσύ γίνεσαι όμοιος με αυτόν. Υιοθετείς την συμπεριφορά εκείνη, την οποία γνωρίζεις ότι δεν σου αρμόζει.

Είναι δυστυχώς ο εγωισμός που υπάρχει και μέσα σου και δεν σε αφήνει να δεις τις παγίδες του διαβόλου.

Άσε στην άκρη το σκεπτικό του κόσμου περί σωστού και λάθους, περί δικαίου και αδίκου. Βάλε στο κέντρο της ζωής σου το σκεπτικό του Θεού.

Δεν είναι ευχάριστο να δέχεσαι μια εχθρική επίθεση, όποια μορφή κι αν έχει αυτή, όμως μην εστιάζεις στην επίθεση αλλά δες την παγίδα που στήνεται και για σένα ώστε να μοιάσεις τον επιτιθέμενο στην συμπεριφορά του.

Πολλές φορές βέβαια, νομίζουμε ότι μας επιτίθενται οι άλλοι λόγο της καχυποψίας μας η οποία μας κάνει να παραμονεύουμε ώστε να παρεξηγηθούμε.

Ας έχουμε την «καλή υποψία» ώστε να βρισκόμαστε πάντοτε σε πνευματική εγρήγορση για να μην ενδίδουμε τόσο εύκολα σε αυτά που μας ψιθυρίζει ο εγωισμός μας.

Ας αντιμετωπίζουμε τα πράγματα απλά και ταπεινά, χωρίς αναλύσεις και δικές μας ερμηνείες.

Εσύ προσπάθησε να έχεις ανοικτή καρδιά προς όλους, καλή προαίρεση και διάθεση για ειρήνη, από εκεί και πέρα το πώς θα αντιδράσει ο άλλος είναι δική του απόφαση και επιλογή.
Εσύ επέλεξε τον τρόπο του Θεού που απαντά στο μίσος με αγάπη, στον εγωισμό με ταπείνωση, στην κακία με συγχώρεση, στην ιδιοτροπία με απλότητα, στην βλοσυρότητα με χαμόγελο, στην οργή με πραότητα, στον πόλεμο με ειρήνη, στην πονηρία με αγαθότητα.

Όλα αυτά, θα μου πεις είναι δύσκολα ή και ακατόρθωτα να τα πετύχεις. Άλλη μια αλήθεια όμως είναι ότι όλα αυτά είναι δύσκολα στο βαθμό που εμείς επιμένουμε στο να ψάχνουμε μια επίγεια δικαίωση, μια κοσμική καταξίωση, μία φίλαυτη αυτοεπιβεβαίωση.

Εάν πάψουμε να βλέπουμε την ζωή μας τόσο ρηχά, εάν πάψουμε να πασχίζουμε να ζούμε για το καλό μας όνομα, για την αξιοπρέπειά μας (που είναι βαπτισμένος εγωισμός), για το «δίκιο» μας, τότε θα αρχίσουμε να ζούμε την χαρά της ζωής και πλέον χωρίς προσπάθεια αλλά κατά έναν φυσικό τρόπο θα ζούμε Χριστομίμητα.
Όχι ότι δεν θα έχουμε προβλήματα ή ότι οι άλλοι δεν θα μας επιτίθενται, αλλά πλέον εμείς θα αντιμετωπίζουμε τα θέματα αυτά διαφορετικά.
Δηλαδή, αντί να προσπαθούμε να νικήσουμε τους άλλους θα προσπαθούμε να τα βρούμε με τους άλλους. Εάν δεν θέλουν εκείνοι είναι δικό τους θέμα, εμείς τουλάχιστον προσπαθήσαμε και θα έχουμε ήσυχη την συνείδησή μας.

Η ζωή είναι πολύ μικρή μα και πολύ σημαντική για να την χαραμίζουμε σε μικρότητες και σε αντιμαχίες με τους άλλους.

Μακάρι την ζωή μας να την ξοδέψουμε μέσα στην χαρά και την ευτυχία, μέσα στην ειρήνη και την αγάπη που όλοι μας αξίζουμε.
Να σημειώσω όμως και αυτό…
Ο μεγαλύτερος εχθρός μας είναι το εγώ μας, όχι οι άλλοι.

Μην υποκρίνεσαι κάτι που δεν είσαι για να αρέσεις στους άλλους, ούτε να κάνεις εκπτώσεις στα «πιστεύω» σου μόνο και μόνο για νιώθεις «ένα με την παρέα». Δεν είναι λύση αυτή…
Διότι αργά ή γρήγορα θα δημιουργηθούν μέσα σου συγκρούσεις που θα σε πνίγουν, επειδή ακριβώς δεν θα αφήνεις τον πραγματικό σου εαυτό να εκφραστεί και να ζήσει. Μην ευνουχίζεις την προσωπικότητά σου στο βωμό της ανθρωπαρέσκειας.

Δεν θέλουμε την σύγκρουση, κάποιες φορές όμως έρχεται από μόνη της λόγο της διαφορετικότητάς μας με τον άλλον άνθρωπο.

Η ομορφιά και το νόημα της ζωής ξεκινά κάπου εκεί: στην αποδοχή μας ότι δεν θα αρέσουμε σε όλους, ότι δεν ταιριάζουμε με όλους, άρα δεν θα τα βρούμε με όλους. Αυτό όμως δεν μας εμποδίζει από το να τους αγαπούμε όλους.
Πηγή: Με παρρησία…
Εικόνα από: Pinterest

το «σπιτάκι της Μέλιας»

Οι δοκιμασίες.

Υπάρχει μια παρηγοριά 

που βλασταίνει στον πόνο…

 

π. Λίβυος

Υπάρχουν δοκιμασίες που με τον Χριστό γίνονται ευλογίες.

Μένουμε κοντά Του, ακόμη και όταν νιώθουμε ότι δεν μας ακούει.

Λέμε την ευχή, «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με…»,δίχως αναλύσεις, συναισθηματισμούς και ερμηνείες.


Δεν υπάρχει καλή και κακή προσευχή. Η αξία της προσευχής δεν είναι σε αυτό που λέμε αλλά σε εκείνο που πράττουμε.
Αυτή η εσωτερική κίνηση προς τον Θεό έχει την αξία, το άνοιγμα στην παρουσία Του. Ότι θέλω να τον γνωρίσω.

Κοινωνάμε το σώμα και το αίμα Του, κι ας επιμένει ο νους να τον καλεί απόντα στο προσκλητήριο της δοκιμασίας μας. Είναι εκεί ακόμη κι όταν δεν φαίνεται πουθενά.

Άσε να λέει το μυαλό. Άλλωστε πότε σε συμβούλευσε σωστά; Πάντα σου έπαιζε παιγνίδια μαζί με τις πληγές σου.

Εσύ μείνει μαζί Του ακόμη κι αν θες να φύγεις μακριά Του.
Μίλα του και λέγε Του τα πάντα.

Ότι σε νευριάζει η σιωπή του, ότι δεν αντέχεις την απουσία Του, ότι είναι άδικος και άκαρδος, ότι δεν έχει έλεος, ότι θέλεις πες του.

Μονάχα μην τα κρατάς μέσα σου, να του τα λες. Όταν την νύχτα του μιλάς το πρωί θα είσαι καλύτερα.

Θα δεις ότι θα έρθει και θα σε γλυκάνει, θα σε μαλακώσει, θα σου δώσει πίστη, ελπίδα, κουράγιο, χαρά, φως, εμπειρίες της χάριτος Του.

Θα ανοίξει δρόμους θα φωτίσει τα σκοτάδια σου.

Υπάρχει μια παρηγοριά που βλασταίνει από τον πόνο.

Μια βοήθεια που έρχεται μετά από μεγάλες θλίψεις.

Μια γλύκα στην καρδιά μετά από εσωτερικά γδαρσίματα.

Μια ζεστασιά μετά από κρύα βράδια.

Μια χαρά που έρχεται μετά από μια σκληρή δοκιμασία.

Μια ανάσταση που ακολουθεί πάντα τον Σταυρό.
Πηγή: π. Λίβυος
Εικόνα: «Όταν η θλίψη έρχεται το καλοκαίρι», έργο του John Melhuish Strudwick, από: Pinterest

το «σπιτάκι της Μέλιας»

Θεία Λατρεία!!!

Χαλαρώνουν τα μέτρα για τον κορωνοϊό

 στις εκκλησίες
(ΦΕΚ 2111/2-6-2020, τ. Β΄)

Τα μέτρα για τον περιορισμό της διασποράς του κορωνοϊού χαλαρώνουν και για τις εκκλησίες σύμφωνα με την Κοινή Υπουργική Απόφαση των υπουργών Παιδείας κ. Κεραμεώς και Υγείας κ. Κικίλια που θα ισχύει από 6 Ιουνίου.
Η νέα Κοινή Υπουργική Απόφαση θα έχει ισχύ μέχρι τα τέλη Ιουνίου και προβλέπει πως το όριο των 50 ατόμων θα γίνει 100. Επίσης θα επιτρέπεται ένα άτομο στα 5 τ.μ αντί ενός ατόμου στα 10 τ.μ που ίσχυε μέχρι τώρα. Στις εισόδους των χώρων λατρείας θα υπάρχουν υποχρεωτικά δυο σταθμοί αντισηπτικών προς χρήση των προσερχόμενων

Η νέα ΚΥΑ περιλαμβάνει τις παρακάτω αλλαγές για τη λειτουργία των εκκλησιών:
1. Επιτρέπεται η τέλεση λειτουργιών, λατρευτικών συνάξεων, ιεροπραξιών, μυστηρίων, κηδειών (και των σχετικών με αυτές θρησκευτικών λειτουργιών και λοιπών ιεροπραξιών και ταφικών εκδηλώσεων) και κάθε είδους θρησκευτικών τελετών, καθώς και η προσέλευση προσώπων για ατομική ή κατ’ ιδίαν προσευχή σε όλους ανεξαιρέτως τους χώρους θρησκευτικής λατρείας (κάθε είδους και κάθε νομικού, κανονικού και εν γένει θρησκευτικού καθεστώτος ναών και παρεκκλησίων, ευκτηρίων οίκων, τεμενών, συναγωγών κ.λπ.) κάθε δόγματος και θρησκείας, ανεξαρτήτως μεγέθους και χωρητικότητάς τους, στο σύνολο της Επικράτειας μόνο υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις, για προληπτικούς λόγους δημόσιας υγείας:

α) ο μέγιστος αριθμός ατόμων που επιτρέπεται να παρίσταται εντός του χώρου λατρείας προκύπτει από την τήρηση της αναλογίας ενός (1) ατόμου ανά πέντε (5) τ.μ. επιφάνειας, με ελάχιστη απόσταση ενός και ημίσεος (1,5) μέτρου μεταξύ τους προς όλες τις κατευθύνσεις. Στον υπολογισμό του προηγούμενου εδαφίου περιλαμβάνεται αποκλειστικά και μόνο η επιφάνεια του κύριου/ωφέλιμου χώρου που εξυπηρετεί τις λατρευτικές ανάγκες και δεν συμπεριλαμβάνονται οι επιφάνειες τυχόν άλλων όμορων κυρίων χώρων του ακινήτου που εξυπηρετούν δραστηριότητες μη λατρευτικές (π.χ. χώροι σεμιναρίων και αναγνωστηρίων), τυχόν βοηθητικών χώρων (π.χ. γραφείων, αποθηκών), χώρων υγιεινής, κοινοχρήστων κ.λπ. Ο κατά νόμο υπεύθυνος θρησκευτικός λειτουργός οφείλει να προχωρήσει στην εσωτερική διαμόρφωση του χώρου λατρείας, ώστε να είναι αμέσως διακριτές οι θέσεις (ορθίων ή καθημένων) που μπορούν να καταλάβουν οι προσερχόμενοι και να διατηρείται ο μέγιστος αριθμός τους εντός του ορίου της προαναφερθείσας αναλογίας, καθώς και η απόσταση του ενός και ημίσεος (1,5) μέτρου μεταξύ τους προς όλες τις κατευθύνσεις,

β) σε περίπτωση που η επιφάνεια του χώρου λατρείας υπερβαίνει τα πεντακόσια (500) τ.μ., ως μέγιστος αριθμός παρισταμένων ορίζεται ο αριθμός εκατό (100),

γ) να τηρούνται όλα τα θεσπισθέντα προληπτικά μέτρα υγιεινής για την αποφυγή μετάδοσης του κορoνοϊού COVID-19, όπως αυτά ανακοινώνονται από τον ΕΟΔΥ και από την Εθνική Επιτροπή Προστασίας Δημόσιας Υγείας έναντι του κορονοϊού COVID-19.

2. α) Οι κατά νόμο υπεύθυνοι θρησκευτικοί λειτουργοί οφείλουν να διασφαλίζουν ότι τηρείται ανά πάσα στιγμή ο μέγιστος επιτρεπόμενος συνολικός αριθμός ατόμων, η αναλογία ένα (1) άτομο ανά πέντε (5) τ.μ., η απόσταση του ενός και ημίσεος (1,5) μέτρου μεταξύ τους, καθώς και τα μέτρα υγιεινής για την αποφυγή μετάδοσης του κορονοϊού COVID-19, όπως ορίζονται από την Εθνική Επιτροπή Προστασίας Δημόσιας Υγείας έναντι του κορονοϊού COVID-19.

β) Στις εισόδους των χώρων λατρείας υπάρχουν υποχρεωτικά δυο σταθμοί αντισηπτικών προς χρήση των προσερχόμενων. Η υγιεινή των χεριών με αντισηπτικό είναι υποχρεωτική κατά την είσοδο στο χώρο λατρείας.

γ) Στις εισόδους των χώρων λατρείας στους οποίους οι προσερχόμενοι δεν επιτρέπεται να εισέλθουν με τα υποδήματά τους, πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα πλύσης των ποδιών, με τήρηση της απόστασης του ενός και ημίσεος (1,5) μέτρου ή χρήσης ποδοναρίων, τα οποία δεν επαναχρησιμοποιούνται. Τα υποδήματά τους πρέπει να τοποθετούνται από τους ίδιους εντός σακούλας, η οποία κλείνει ερμητικά. Συνιστάται κάθε σακούλα υποδημάτων να τοποθετείται ξεχωριστά και χωρίς επαφή μεταξύ τους. Σε περίπτωση που το λατρευτικό τυπικό περιλαμβάνει τη χρήση χαλιού, συνιστάται οι προσερχόμενοι να φέρουν και να χρησιμοποιούν εντός του χώρου λατρείας το δικό τους χαλί προσευχής.

δ) Απαγορεύεται η χρήση πνευστών οργάνων. Εάν κατά το οικείο λατρευτικό τυπικό προβλέπεται η ύπαρξη χορωδίας ή ομαδικής υμνωδίας/απαγγελίας θρησκευτικών ύμνων από τους πιστούς, συνιστάται η αποφυγή τους ή η τήρηση τουλάχιστον τριών (3) μέτρων απόστασης μεταξύ τους.

ε) Καθ’ όλη τη διάρκεια παραμονής στον χώρο λατρείας συνιστάται η χρήση προστατευτικής υφασμάτινης μάσκας από τους προσερχόμενους. Για την εξυπηρέτησή τους πρέπει, σε εμφανές σημείο κάθε χώρου λατρείας, να έχει ληφθεί πρόνοια για τον αναγκαίο εξοπλισμό υγιεινής (χαρτομάντηλα ή χάρτινες πετσέτες κ.λπ.).

στ) Είναι απαραίτητος ο συχνός καθαρισμός και η τοπική απολύμανση των επιφανειών που αγγίζονται (π.χ. κουπαστές, χερούλια, διακόπτες) ή χρησιμοποιούνται για την εκδήλωση του θρησκευτικού φρονήματος από πολλά πρόσωπα.

ζ) Στις εξόδους των χώρων λατρείας τοποθετούνται υποχρεωτικά κάδοι για την απόρριψη του χρησιμοποι-ηθέντος εξοπλισμού υγιεινής (μάσκες, γάντια, χαρτομάντηλα, ποδονάρια κ.λπ.).

η) Με ευθύνη του κατά νόμο υπεύθυνου θρησκευτικού λειτουργού εφαρμόζεται σύστημα ελεγχόμενης εισόδου προσώπων στο χώρο λατρείας, ώστε να αποφεύγεται ο συνωστισμός και να τηρείται η απόσταση του ενός και ημίσεος (1,5) μέτρου μεταξύ τους. Ο εφαρμόζων το σύστημα ελέγχου αναμονής στις εισόδους των χώρων λατρείας φέρει υποχρεωτικά όλα τα απαραίτητα μέσα προστασίας του (π.χ. μάσκα, γάντια).

θ) Ο φυσικός αερισμός των χώρων λατρείας είναι υποχρεωτικός καθ’ όλη τη διάρκεια λειτουργίας τους. Σε περίπτωση χρήσης τεχνητού κλιματισμού, πρέπει να εξασφαλίζεται ταυτόχρονα και φυσικός αερισμός με ανοικτές πόρτες και παράθυρα.

ι) Εφόσον κάποιος παρουσιάσει συμπτώματα ασθένειας, θα πρέπει να απομακρύνεται με ευθύνη του κατά νόμο υπεύθυνου θρησκευτικού λειτουργού, από τον χώρο λατρείας, τηρώντας τις απαραίτητες προφυλάξεις. Εφόσον δεν είναι δυνατή η άμεση απομάκρυνσή του, πρέπει να απομονωθεί προσωρινά μέχρι την ασφαλή απομάκρυνσή του, αποφεύγοντας την επαφή με άλλα άτομα. Για τον σκοπό αυτό πρέπει να έχει προβλεφθεί ειδικός χώρος με εξαερισμό, μάσκες, χαρτομάντηλα, πλαστική σακούλα για απόρριψη αυτών και αντισηπτικό χεριών.

3. Ο κατά νόμο υπεύθυνος θρησκευτικός λειτουργός οφείλει να ενημερώνει με κάθε πρόσφορο τρόπο (ανάρτηση σε ιστοσελίδα, ανακοίνωση κ.λπ.) και σε κάθε περίπτωση να αναρτά σε εμφανές σημείο της εισόδου του χώρου λατρείας: α) τις ώρες κατά τις οποίες τελούνται λειτουργίες, λατρευτικές συνάξεις, ιεροπραξίες και κάθε είδους θρησκευτικές τελετές, β) τις ώρες κατά τις οποίες είναι ανοικτός ο χώρος λατρείας για την πραγματοποίηση ατομικής ή κατ’ ιδίαν προσευχής και γ) τον συνολικό αριθμό ατόμων που μπορούν να παρευρίσκονται ταυτοχρόνως στον χώρο λατρείας σύμφωνα με την αναλογία ένα (1) άτομο ανά πέντε (5) τ.μ., με απόσταση μεταξύ τους ενός και ημίσεος (1,5) μέτρου και με την επιφύλαξη ότι, σε περίπτωση που η επιφάνεια του χώρου λατρείας υπερβαίνει τα πεντακόσια (500) τ.μ., ως μέγιστος αριθμός παρισταμένων ορίζεται ο αριθμός εκατό (100).

4. Οι ως άνω υποχρεώσεις καταλαμβάνουν και τους χώρους λατρείας που βρίσκονται εντός δημοσίων, δημοτικών, φιλανθρωπικών, κοινωφελών ή άλλων υπηρεσιών, καταστημάτων και εγκαταστάσεων (π.χ. νοσοκομείων και ψυχιατρείων, γηροκομείων, οικοτροφείων, κοιμητηρίων, κατασκηνώσεων), ιδιωτικών κτημάτων, κτιρίων και επιχειρήσεων (π.χ. συγκροτημάτων κατοικιών, κέντρων εκδηλώσεων, ξενοδοχείων). Υπεύθυνοι τήρησης των όρων, προϋποθέσεων και μέτρων της παρούσας στους προαναφερθέντες χώρους, είναι οι ιδιοκτήτες τους και οι νόμιμοι εκπρόσωποί τους.

5. Οι ως άνω υποχρεώσεις καταλαμβάνουν και τις Ιερές Μονές, τα Μοναστήρια, τα Ησυχαστήρια και τους λοιπούς χώρους εγκαταβίωσης εντός της Επικράτειας. Ο αριθμός επισκεπτών που μπορούν να δέχονται ημερησίως (χωρίς διανυκτέρευση) δεν μπορεί να υπερβαίνει την αναλογία ένα (1) άτομο ανά πέντε (5) τ.μ. του Καθολικού της Ιεράς Μονής ή του κεντρικού χώρου λατρείας του Μοναστηριού ή του χώρου εγκαταβίωσης, με ανώτατο όριο τα εκατό (100) άτομα. Οι απαγορεύσεις επισκέψεων και όλα τα αναγκαία προληπτικά μέτρα που αφορούν στις Ιερές Μονές της Αθωνικής Πολιτείας, αποφασίζονται από τον Διοικητή του Αγίου Όρους, κατόπιν προηγούμενης ενημέρωσης της Ιεράς Κοινότητας. Με την ως άνω απόφαση του Διοικητή ορίζεται, εφεξής, ο αριθμός των εισερχομένων ημερησίως επισκεπτών, εντός των ορίων που αναφέρονται ανωτέρω. Ο Διοικητής εποπτεύει την ορθή τήρηση όλων των μέτρων προστασίας, είτε αυτά λαμβάνονται από τον ίδιο τοπικά είτε λαμβάνονται σε επίπεδο Επικράτειας.

6. Σε περίπτωση τέλεσης λειτουργίας, λατρευτικής σύναξης, ιεροπραξίας, μυστηρίου και κάθε είδους θρησκευτικής τελετής σε υπαίθριους χώρους, ισχύουν τα θεσπισθέντα προληπτικά μέτρα υγιεινής για την αποφυγή μετάδοσης του κορονοϊού COVID-19 και οι σχετικοί κανόνες περί δημοσίων, υπαίθριων συναθροίσεων.
ΠΗΓΗ:https://www.zougla.gr/greece/article/xalaronoun-ta-metra-gia-ton-koronoio-stis-eklisies