Ο Ψαράς...

Πανέξυπνος ερωδιός ψαρεύει με… δόλωμα!

Ο ερωδιός που θα δείτε στη συνέχεια είναι ο καλύτερος ψαράς, και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία επ’ αυτού. Ο λόγος; Το πουλί έχει βρει έναν πανούργο τρόπο για να πιάνει ψάρια από τη λίμνη, φροντίζοντας να εξασφαλίζει με σιγουριά το φαγητό του. Τι κάνει; Παίρνει ένα κομμάτι ψωμί στο ράμφος του και στη συνέχεια τοαφήνει σε συγκεκριμένο σημείο του νερού όπου ξέρει ότι έχει ψάρια. Περιμένει να τσιμπήσει το ψαράκι και επιτίθεται. Βέβαια χρειάζεται υπομονή μέχρι να πιάσει μια καλή ψαριά, όμως κατά πως φαίνεται διαθέτει αρκετή. Προσπαθεί και ξαναπροσπαθεί χωρίς να απογοητεύεται… Δείτε στο βίντεο την προσπάθεια του ερωδιού.

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr

Πρωτομαγιά!!!

 Η κυρά Καλλιόπη Βασιλάκη,

ὁλόχαρη πάντα, εὐωδιαστή ἀπό καλωσύνη,

σάν τά λουλούδια τῆς αὐλῆς της.

 

φ:Μουλιάτη Σμαράγδα

ΠΗΓΗ:https://www.facebook.com/photo.php?

Κυριακή τῶν Μυροφόρων.

Η απαρχή του καινούργιου κόσμου...

του Ιωάννη Καραβιδόπουλου,

 Ομότ.Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.,

 «Κατά το δειλινό, ο Ιωσήφ, ένα αξιοσέβαστο μέλος του συνεδρίου, που καταγόταν από την Αριμαθαία, και περίμενε κι αυτός τη βασιλεία του Θεού, τόλμησε να πάει στον Πιλάτο και να του ζητήσει το σώμα του Ιησού. Ο Πιλάτος απόρησε που ο Ιησούς είχε κιόλας πεθάνει. Κάλεσε τον εκατόνταρχο και τον ρώτησε αν είχε πεθάνει από ώρα. 'Οταν πήρε την απάντηση από τον εκατόνταρχο, χάρισε το σώμα στον Ιωσήφ. Εκείνος αγόρασε ένα σεντόνι, κατέβασε τον Ιησού, τον τύλιξε μ' αυτό και τον τοποθέτησε σ' ένα μνήμα που ήταν λαξεμένο σε βράχο· μετά κύλησε ένα λιθάρι κι έκλεισε την είσοδο του μνήματος. Η Μαρία η Μαγδαληνή και η Μαρία η μητέρα του Ιωσή παρακολουθούσαν πού τον έβαλαν.

'Οταν πέρασε το Σάββατο, η Μαρία η Μαγδαληνή και η Μαρία η μητέρα του Ιακώβου, και η Σαλώμη, αγόρασαν αρώματα, για να πάνε ν' αλείψουν το σώμα του Ιησού. 'Ηρθαν στο μνήμα πολύ πρωί την επομένη του Σαββάτου, μόλις ανέτειλε ο ήλιος. Κι έλεγαν μεταξύ τους: «Ποιος θα μας κυλήσει την πέτρα από την είσοδο του μνήματος;» Γιατί ήταν πάρα πολύ μεγάλη. Μόλις όμως κοίταξαν προς τα 'κει, παρατήρησαν ότι η πέτρα είχε κυλήσει από τον τόπο της.

Μόλις μπήκαν στο μνήμα, είδαν ένα νεαρό με λευκή στολή να κάθεται στα δεξιά, και τρόμαξαν. Αυτός όμως τους είπε: «Μην τρομάζετε. Ψάχνετε για τον Ιησού από τη Ναζαρέτ, το σταυρωμένο. Αναστήθηκε. Δεν είναι εδώ. Να και το μέρος όπου τον είχαν βάλει.Πηγαίνετε τώρα και πείτε στους μαθητές του και στον Πέτρο: “πηγαίνει πριν από σας στην Γαλιλαία και σας περιμένει· εκεί θα τον δείτε, όπως σας το είπε”». Οι γυναίκες βγήκαν κι έφυγαν από το μνήμα γεμάτες τρόμο και δέος· δεν είπαν όμως τίποτα σε κανέναν, γιατί ήταν φοβισμένες» (Μάρκ. 15, 43-16,8).

Το ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής των Μυρο­φόρων από το τέλος του ευαγγελίου του Μάρκου αφηγείται δύο γεγονότα μεγάλης σημασίας, τον ενταφιασμό του σώματος του Ιησού από τον Ιωσήφ (15, 43-47) και την επίσκεψη των μυροφόρων γυναικών στον άδειο τάφο (16, 1-8). Ό ενταφιασμός είναι η τελευταία πράξη του δράμα­τος του σταυρού, με την οποία κλείνει ο κύκλος της επί­γειας δράσεως του Ίησού· η ανάστασή είναι η απαρχή ενός καινούργιου κόσμου που προσφέρεται στους ανθρώ­πους.

Πριν ασχοληθούμε με τη δεύτερη διήγηση, ας στρέ­ψουμε για λίγο την προσοχή μας στο πρόσωπο του Ιω­σήφ, ο οποίος κατείχε υψηλή κοινωνική θέση («αξιοσέβαστο μέλος του συνεδρίου») και ανήκε σ’ αυτούς που περίμεναν με κρυφή ελπίδα τη Βασιλεία του Θεού. Στην παράλληλη διήγησή του ο ευαγγελιστής Ιωάννης λέγει περί του Ιωσήφ ότι ήταν «μαθητής του Ιησού, κρυφός όμως, γιατί φοβόταν τους Ιουδαίους» (19, 38), προσθέτει δε ότι μαζί με τον Ιωσήφ συνήργησε και ο Νικόδημος, ένας άλλος αφανής μαθητής. Τη στιγμή που οι γνωστοί μαθητές, τρομοκρατη­μένοι και απογοητευμένοι από τη σταύρωση του διδασκά­λου τους, είναι κλεισμένοι σ’ ένα σπίτι, ο Ιωσήφ «τ ό λ μ η σ ε  να πάει στον Πιλάτο και να του ζητήσει το σώμα του Ιησού». Ξύπνησε μέσα του η επιθυμία να αποδώσει την ύστατη τιμή στο νεκρό διδάσκαλο, τον οποίο δεν είχε το θάρρος να υπηρετήσει ζωντανό. Ό σταυρός, αντί να τον φοβίσει, τον όπλισε με τόλμη, τον έκανε να αφυπνιστεί και να λάβει θέση έναντι του Εσταυρωμένου. Υπάρχουν συνταρακτικές στιγμές που φέρουν τον άνθρωπο αντιμέτωπο με τον εαυτό του, τον συγκλονίζουν και τον οδηγούν στις μεγάλες αποφάσεις. Είναι οι στιγμές που νιώθει κα­νείς να τον εγγίζει κατάβαθα το χέρι του Θεού σαν παρου­σία αγάπης. Ό Ιωσήφ συγκλονισμένος από το σταυρό του Χριστού, ξεπέρασε τους υποσυνείδητους φόβους του, συνειδητοποίησε το χρέος του και ζήτησε από τον Ρωμαίο διοικητή να του επιτρέψει να προσφέρει τις τελευταίες φροντίδες στο σώμα του Εσταυρωμένου, τοποθετώντας το στον τάφο με όλη τη σχετική διαδικασία.

Ό τάφος όμως, «που ήταν λαξεμένος σε βράχο» και κλεισμένος με λίθο στην είσοδό του, δεν ήταν ποτέ δυνα­τό να κρατήσει μέσα του τον Αρχηγό της ζωής· «ου γάρ καθέξει τύμβος αυτοζωΐαν», ψάλλει η Εκκλησία μας το εσπέρας της Μ. Παρασκευής. Στη συνέχεια του αναγνώσματος, στη δεύτερη διήγηση, αναζητούν οι μυροφόρες γυναίκες το νεκρό Ιησού στον τάφο για να τον αλείψουν με άρώματα, κατά τα ήθη της εποχής. Ενώ πηγαίνουν για να αποδώσουν μια τελευταία τιμή, βρίσκονται έκθαμ­βες μπροστά στην αρχή μιας νέας δωρεάς που ακόμα δεν συνέλαβαν το νόημα και την έκτασή της. Με πολλή λιτό­τητα ο ευαγγελιστής περιγράφει την ψυχική κατάσταση των γυναικών: « Οι γυναίκες βγήκαν κι έφυγαν από το μνήμα γεμάτες τρόμο και δέος· δεν είπαν όμως τίποτα σε κανέναν, γιατί ήταν φοβισμένες». Η φράση του αγγέλου «Μην τρομάζετε. Ψάχνετε για τον Ιησού από τη Ναζαρέτ, τον σταυρωμένο; Αναστήθηκε. Δεν είναι εδώ. Να και το μέρος όπου τον είχαν βάλει» δημιουργεί δέος και έκ­σταση, και αφαιρεί τη λαλιά τους.

Αυτές οι γυναίκες είναι οι πρώτοι μάρτυρες της Ανα­στάσεως. Όσο κι αν ηχούν τα λόγια τους «σαν φλυαρία» στους μαθητές στους οποίους διηγούνται το γεγονός του κενού τάφου, αποτελούν μια πραγματικότητα την οποία ζουν εν συνεχεία και οι ίδιοι οι μαθητές. Σ’ αυτούς εμφανίζεται υστέρα ο Αναστημένος Χριστός για να κραταιώ­σει την πίστη τους και να τους στείλει μάρτυρες της Αναστάσεώς του «ως τα πέρατα της γης» (Πράξ. 1, 8)· σ’ αυτούς και όχι στον Ιωσήφ που ο σταυρός τον έκανε να λάβει φανερή θέση έναντι του Ιησού, του οποίου ασφα­λώς εν συνεχεία θα επίστευσε την ανάσταση, αν και δεν έχουμε σχετική πληροφορία των ευαγγελίων περί αυτού.

Το α' μέρος του αναγνώσματος δείχνει - εκτός των όσων είπαμε για το πρόσωπο του Ιωσήφ- και την ιστορική πραγματικότητα του θανάτου του Ιησού, για την οποία δεν μπορεί κανείς να αμφιβάλει. Το β' μέρος μάς παριστά την ανάσταση ως πραγματικότητα που δεν εν­τάσσεται όμως στα εκτυλισσόμενα εντός της νομοτέλειας του παρόντος κόσμου γεγονότα, αλλά στηρίζεται στη βά­ση της πίστεως. Ένας άπιστος και κακόβουλος δεν θα μπορέσει ποτέ να πεισθεί λογικά για την ιστορικότητα της αναστάσεως και θα ομιλήσει είτε για κλοπή του σώ­ματος του  Ιησού από τους μαθητές όπως έκαναν οι Ιουδαίοι, είτε για φαντασιώσεις των εύπιστων μαθητών όπως έκαναν οι διάφοροι ανά τους αιώνες ορθολογιστές. Εκείνο όμως που πείθει είναι το βίωμα των μαθητών και η προσφορά της ζωής τους για την διακήρυξη της αυθεν­τικότητας του βιώματος αυτού. Η Ανάσταση του Χρι­στού δεν πείθει λογικά αλλά προκαλεί τον άνθρωπο κάθε εποχής και τον προσκαλεί να λάβει θέση απέναντί της. Η ουδετερότητα είναι αδιανόητη. Η αρνητική και εχθρική στάση απέναντί της σημαίνει την υποδούλωση του ανθρώπου στα στενά όρια μιας ενδοκοσμικής υπάρξεως στην οποία κυριαρχεί ο τρόμος του θανάτου και η αγωνία του μηδενός· ενώ από την άλλη μεριά η θετική τοποθέτηση, η εν πίστει αποδοχή της Αναστάσεως, ση­μαίνει το άνοιγμα του ανθρώπου σ’ ένα νέο κόσμο ελπί­δας, όπου το φράγμα του θανάτου διασπάται από την προσδοκία της αναστάσεως. Γιατί, όπως γράφει ο Απ. Παύλος, ο αναστάς εκ νεκρών Ίησούς Χριστός «έχει αναστηθεί, κάνοντας την αρχή για την ανάσταση όλων των νεκρών» (Α΄Κορ. 15,20).

ΠΗΓΗ: http://www.amen.gr/article17899

Χριστός Ανέστη

Βασίλης Χατζηνικολάου

 Χριστός Ανέστη
Βασίλης Χατζηνικολάου -- «Τα Μπλουζ Της Ψυχής Μου» (2008)

Τραγούδι: Χριστός Ανέστη (Ελληνικά, Αραβικά, Αγγλικά, Γαλλικά και Ρωσικά)

Χριστός ἀνέστη ἐκ νεκρῶν,
θανάτῳ θάνατον πατήσας,
καί τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωήν χαρισάμενος.

Al-Masīh qām min baīni'l-amwāt
Wa wati' al-mawt bi'l-mawt
Wa wahab al-hayāt
Lil-ladhīna fī'l-qubūr!

Christ is risen from the dead,
trampling down death by death,
and on those in the tombs bestowing life!

Christ est ressuscité des morts,
par la mort il a vaincu la mort,
et ceux dans les tombeaux il a donné la vie.

Hrestoss vosskrese ez mertvih,
smerteeyou smert po prav,
Ee suscheem vo grobeh zhivot darovav.

"Ο Πάτμιος" εὐχαριστεῖ θερμά τόν ἐκλεκτό "Πάτμιο" κ. Νικόλαο Γεωργόπουλο, γιά τήν ἀποστολή τοῦ ἀνωτέρω.

Κιστέρνες

Κιστέρνες της Πόλης

Τι συνειρμούς μπορεί να προκαλεί ο συνδυασμός των λέξεων Κωνσταντινούπολη και κιστέρνα; Πιθανόν για πάρα πολλούς, η σκέψη τους να στρέφεται στην μεγαλειώδη Βασιλική κιστέρνα, αφού σίγουρα αυτήν περιλάμβανε η πρώτη τους επίσκεψη στην Πόλη και δυστυχώς για τις γνώσεις αρκετών η σχέση των κιστερνών με την Πόλη αρχίζει και τελειώνει εκεί. 

Θέλοντας να έρθω σε αμεσότερη επαφή με αυτήν την κατασκευαστική πτυχή του παρελθόντος, η επιμονή μου έφερε στα χέρια μου μια λίστα με 158(!) σημεία κιστερνών που βρίσκονται διασκορπισμένες σε όλη την Πόλη. Σε αυτή την ανάρτηση θέλησα να παρουσιάσω και να μοιραστώ μαζί σας εικόνες με μερικές από αυτές και να βάλω τις βάσεις για μελλοντικές αναρτήσεις και εξερευνήσεις.

Η Πόλη αντιμετώπιζε ανέκαθεν πρόβλημα με το πόσιμο νερό και για να ξεπεραστεί αυτό το πρόβλημα κατά το παρελθόν και να υπάρχουν αποθέματα σε κρίσιμες στιγμές όπως περιόδοι ξηρασιών, πολιορκίες κ.ο.κ., το νερό συλλέγονταν και μεταφέρονταν σε ανοιχτές ή σκεπαστές κιστέρνες.

Οι ανοιχτές κιστέρνες βρίσκονταν κυρίως σε υψώματα και από εκεί μεταφέρονταν το νερό, μέσω αγωγών, σε όλη την Βασιλεύουσα. Οι 3 μεγαλύτερες και σημαντικότερες ανοιχτές κιστέρνες είναι του Αέτιου, του Άσπαρος και του Αγίου Μωκίου.

Η κιστέρνα του Αέτιου, πλέον στο εσωτερικό της ολόκληρο γήπεδο, κερκίδες και συμπληρωματικές εγκαταστάσεις

Διαβάστε περισσότερα »

ΠΗΓΗ: http://tixamperiaapothnpolh2.blogspot.gr/

Η αγιογραφία

Η βυζαντινή αγιογραφία είναι γλώσσα που «μιλάμε» από παιδιά

Κωνσταντίνος Λάβδας,ζωγράφος και αγιογράφος

Τι είναι η βυζαντινή ζωγραφική και ποια η σχέση της με την αρχαία ελληνική ζωγραφική; Γιατί την έχουμε συνδυάσει με την αγιογραφία; Η θέση της είναι μόνο στις εκκλησίες ή μπορεί να μπει και στα σπίτια; Γιατί ως λαός την κατανοούμε, την νοιώθουμε οικεία; Τι αποτελεί πηγή έμπνευσης για τους ζωγράφους;
Στα ερωτήματα αυτά δίνει απαντήσεις ο Κωνσταντίνος Λάβδας, ζωγράφος και αγιογράφος, ο οποίος πιστεύει στο ρητό «Να ζωγραφίζεις ό,τι αγαπάς».
Εξηγήστε μας αυτό με το οποίο κυρίως ασχολείστε εσείς, σχετικά με το βυζαντινό εικαστικό τρόπο πέρα από τα στενά όρια της αγιογραφίας.
H βυζαντινή ζωγραφική είναι ένα εικαστικό σύστημα, ένας ζωγραφικός τρόπος με μερικούς κανόνες .Έχει ένα σύνολο εικαστικών λύσεων. Είναι η εξέλιξη της αρχαίας ελληνικής ζωγραφικής στο διάβα της.
Ως ζωγραφικό σύστημα το έχουμε συνδυάσει με την αγιογραφία. Έχουμε συνηθίσει ότι ζωγραφίζει αγίους. Πρέπει να ξεχωρίσουμε όμως δύο πράγματα. Ότι άλλο είναι το θέμα και άλλο ο εικαστικός τρόπος. Στον πολιτισμό μας δεν υπήρχε ποτέ μια διάσταση μεταξύ ιερής και βέβηλης τέχνης. Άρα παίρνει ο πολιτισμός αυτός την ίδια βάση και υπηρετεί διαφορετικές λειτουργίες.
Αυτό γίνεται και με τη ζωγραφική. Η ίδια ζωγραφική που εκφράζει το εκκλησίασμα μπορεί να μπει σε ένα σπίτι και να μιλήσει και για άλλα πράγματα καθημερινά, που είναι εξωεκκλησιαστικά.
Τι αποτελεί πηγή έμπνευσης;
Ο φίλος μου ο π. Σταμάτης Σκλήρης έλεγε πολύ συχνά κάτι που του είχε πει ο Τσαρούχης: “Να ζωγραφίζεις ό,τι αγαπάς.”
Αυτά που απασχολούν έναν άνθρωπο, αυτά ζωγραφίζει. Η διαδικασία δημιουργίας ενός πίνακα, δηλαδή, δεν είναι προκαθορισμένη. Ξεκινάς να ζωγραφίζεις και βλέπεις μετά τι σε απασχολεί. Η ζωγραφική διαδικασία προβάλλει και σου αποκαλύπτει αυτά που σε προβληματίζουν. Η ζωγραφική η ίδια λοιπόν σε καλεί σε ένα διάλογο.
Μπορούμε να μιλήσουμε, επομένως, για διάδραση μεταξύ του έργου και του καλλιτέχνη;
Ναι, γι’ αυτό και η ζωγραφική είχε πάντα αυτό το στοιχείο της έκπληξης. Δεν σε αφήνει να πλήξεις. Ένας κριτήριο για να θεωρηθεί καλός ένας ζωγράφος είναι ακριβώς αυτός που επιτρέπει στη ζωγραφική του διαδικασία την “ενορχήστρωση του τυχαίου.” Ζωγράφος είναι αυτός που κάνει ένα έργο το οποίο έχει ζωή. Το λέει άλλωστε και ο ίδιος ο όρος ζωγράφος, γράφω τη ζωή.
Αρχίζοντας να ζωγραφίζεις ακολουθείς τις ίδιες τις οδηγίες που σου δίνει ο πίνακας. Ακούς τον πίνακα. Του επιτρέπεις να έχει φωνή, γι’ αυτό κι εκείνος μετά αποκτά φωνή. Είναι ζωντανός. Άρα δεν αποτελεί μια διαδικασία διεκπεραιωτική αλλά προϋποθέτει και προβάλλει την έκπληξη.

Tικ Τακ

Διανύουμε μια δύσκολη χρονική συγκυρία. Αλλάζουν στο πλαίσιο αυτό οι πηγές έμπνευσης και τα θέματα που σας προβληματίζουν;
Ναι υπάρχει διαφορά. Στην πρώτη ατομική μου έκθεση είχα επηρεαστεί πολύ από τη γυναίκα μου, γι αυτό και λέγεται “το έτερό μου 3/4″.Εκεί είχα ασχοληθεί με τις σχέσεις των ζευγαριών και ακόμα και τα χρώματα ήταν έντονα ,ζωηρά και κυρίως είχαν επιρροές από την ποπ. Παρ’ όλο που έθιγε και θέματα που πολλές φορές είναι δύσκολα, το έκανε με ένα τρόπο σχετικά ανάλαφρο.
Στην δουλειά όμως την περσινή που είχε θέμα ” Ο ξένος” ήδη θεματικά διαφοροποιούμαι. Είμαστε μέσα στην οικονομική κρίση, έχουμε ένα κύμα ξενοφοβίας. Ο ξένος με την ευρύτερη έννοια του είναι και η αποξένωση μεταξύ των ανθρώπων, είναι ο ξένος που έρχεται στην Ελλάδα, αλλά και ο Έλληνας που γίνεται ξένος μεταναστεύοντας στο εξωτερικό προς αναζήτηση εργασίας. Εκεί και τα χρώματα ήταν πιο ψυχρά και οι μορφές πιο εξπρεσσιονιστικές.
Αυτό προκύπτει και από την ετυμολογία της λέξης «δημιουργός» που σημαίνει έργο για το δήμο, με το δήμο, από το δήμο. Δεν μπορεί να υπάρξει ο ζωγράφος έξω από μια κοινότητα οπότε εκφράζει τον εαυτό του ως μέλος μιας κοινότητας.
Στο παιδικό βιβλίο πάλι έχετε ως βάση τον βυζαντινό εικαστικό τρόπο;
Όπως τώρα μιλάμε ελληνικά και κατανοούμε ο ένας τον άλλο έτσι και στη ζωγραφική μιλάμε μέσα από την οικεία μας γλώσσα. Ως Έλληνες έχουμε έρθει σε επαφή κυρίως με τη βυζαντινή ζωγραφική. Αυτό σημαίνει ότι αυτή η ζωγραφική σου είναι οικεία ,μπορείς να την διαβάσεις, να την κατανοήσεις. Άσχετα από το αν σαν λαός την θέλουμε ή την σεβόμαστε δεν παύει να είναι η οικεία μας γλώσσα ζωγραφικής. Αυτό έχει το πλεονέκτημα ότι ένα έργο βυζαντινής ζωγραφικής δεν θα λειτουργήσει ελιτίστικα και δεν θα μας φέρει σε αμηχανία. Πρόκειται για μια λαϊκή ζωγραφική που σέβεται τον θεατή της και βρίσκεται πολύ κοντά στην παιδική ζωγραφική έχοντας παράλληλα έναν ακαδημαϊσμό . Είναι η πλέον κατάλληλη ζωγραφική γλώσσα ώστε κανείς να εικονογραφήσει μια ιστορία που απευθύνεται στα παιδιά. Είναι πολύ κοντά στον τρόπο που ζωγραφίζουν, είναι η γλώσσα του τόπου τους και τα βοηθά να γεφυρώσουν τη ζωγραφική που βλέπουν στην εκκλησία με αυτή που συνοδεύει το παραμύθι που τους διαβάζει ο γονιός τους το βράδυ.

                                                            Αγρομητροπολιτικό

 

Ο Κωνσταντίνος Λάβδας σπούδασε γραφικές τέχνες, ελεύθερο σχέδιο και μαθήτευσε τη βυζαντινή ζωγραφική δίπλα στους Δημ. Τζοβάρα και Γ. Λαγάνη και βυζαντινό σχέδιο στη σχολή του Γ. Κόρδη. Έχει συνεργαστεί με κορυφαίους ζωγράφους στο χώρο της αγιογραφίας όπως ο Γ. Κόρδης και ο π. Σταμάτιος Σκλήρης. Το 2003 με τους αγιογράφους Νεκτάριο Σταματέλλο και Κωνσταντίνο Κωνσταντάτο συνέστησαν το «Πεντελικό Εργαστήρι. Φοίτησε στο τμήμα του Ελληνικού Πολιτισμού, στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο. Έχει αγιογραφήσει πολλούς ιερούς ναούς και ιδιωτικά εκκλησάκια, ενώ εικόνες του υπάρχουν σε ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις.

ΠΗΓΗ: http://www.pemptousia.gr

Μαραθόπιτες

Νόστιμες και χορτοφαγικές

Υλικά
Για τη ζύμη:
½ κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις
¼ κούπας ελαιόλαδο
¼ κούπας ρακί
1 κούπα νερό χλιαρό
½ κουταλάκι του γλυκού αλάτι
Για τη γέμιση:
100 γραμμάρια μάραθο ψιλοκομμένο
1 μεγάλο πράσο ψιλοκομμένο
2 φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα
4 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
Αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι
Εκτέλεση
Για τη ζύμη:
Σε ένα μπολ, κοσκινίζουμε το αλεύρι με το αλάτι.
 Κάνουμε στο κέντρο μια λακουβίτσα και ρίχνουμε το ελαιόλαδο, το ρακί και το νερό. Παίρνουμε λίγο, λίγο το αλεύρι από τριγύρω και ζυμώνουμε ώστε να γίνει η ζύμη μαλακιά κι εύπλαστη, που να μην κολλάει στα δάχτυλα. Πλάθουμε μία μπάλα και αφήνουμε να ξεκουραστεί για 30 λεπτά.
Για τη γέμιση:
Σοτάρουμε ελαφρά το φρέσκο κρεμμυδάκι και το πράσο
 στο ελαιόλαδο, μέχρι να μαλακώσουν. Τρίβουμε το μάραθο μαζί με το αλάτι, με τα χέρια μας ελαφρά για να μαραθεί και το προσθέτουμε στα κρεμμυδάκια με το πράσο. Ρίχνουμε και το πιπέρι και ανακατεύουμε καλά.
Χωρίζουμε τη ζύμη σε 24 μπαλάκια, στο μέγεθος μανταρινιού. Επάνω σε αλευρωμένη επιφάνεια, ανοίγουμε κάθε μπαλάκι σε στρογγυλό φύλλο, με διάμετρο 20 εκ. Ετοιμάζουμε όλα τα φύλλα. Απλώνουμε πάνω στα μισά 4 – 5 κουταλιές της σούπας από τη γέμιση και σκεπάζουμε με τα υπόλοιπα. Βρέχουμε τις άκρες
 και τις πιέζουμε με τα δάχτυλά μας για να κολλήσουν.
Σ’ ένα αντικολλητικό τηγάνι, ζεσταίνουμε ελάχιστο λάδι 
και τηγανίζουμε τις μαραθόπιτες μία – μία μέχρι να ροδίσουν
 και από τις δύο πλευρές, βάζοντας καινούργιο λάδι σε κάθε πίτα.
Σερβίρουμε τις πίτες ζεστές.
Πηγή:  ikypros.com 
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ:http://www.diakonima.gr

Ρόκα:

 Λίγο πικρή, αλλά ιδιαίτερα ωφέλιμη 

Η ρόκα ανήκει στην οικογένεια των σταυρανθών, μια κατηγορία τροφών που «φροντίζουν» για την καλή υγεία μας και σύμφωνα με πολλές μελέτες, συμβάλουν σημαντικά στη μείωση του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου. 

Τη ρόκα μπορεί να την αντιπαθούν πολλοί λόγω της έντονης γεύσης της, η αλήθεια είναι όμως ότι και αυτό το χαρακτηριστικό της ακόμα, έχει θρεπτικές συνέπειες για τον οργανισμό μας… 

Λίγες θερμίδες και σωστή πέψη 

Μία κούπα ψιλοκομμένη ρόκα, αντιστοιχεί σε 5 (μόνο!) θερμίδες, ενώ η υψηλή περιεκτικότητά της σε φυτικές ίνες βοηθάει τη διαδικασία της πέψης και τη σωστή λειτουργία του εντέρου. Επιπλέον, η ρόκα περιέχει σημαντικά μέταλλα όπως είναι το ασβέστιο, ο χαλκός, το σίδηρο, το μαγνήσιο, το μαγγάνιο, το φώσφορο και το κάλιο.

Αντικαρκινική δράση

Το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό της ρόκας είναι η πληθώρα των αντιοξειδωτικών που περιέχει, τα οποία αποτελούν την καλύτερη αντικαρκινική ασπίδα του οργανισμού. Στα πολλά θρεπτικά συστατικά της ρόκας, περιλαμβάνεται και μια ομάδα στοιχείων, υπεύθυνα μεν για την πικάντικη και πικρή γεύση της, αλλά και για την δυνατή αντικαρκινική της δράση. Όταν αυτά τα συστατικά μασηθούν και χωνευτούν, διασπώνται σε στοιχεία μέγιστης αντικαρκινικής δραστηριότητας. 

Όλα όσα κάνουν τη ρόκα πικρή, βοηθούν στην αντιμετώπιση, των επιβλαβών και καρκινογόνων επιδράσεων των οιστρογόνων του οργανισμού, απωθώντας έτσι μορφές καρκίνου όπως του προστάτη, του στήθους, του τραχήλου της μήτρας, του παχέος εντέρου και των ωοθηκών.

Πλούσια σε βιταμίνη B, και ειδικότερα σε φυλλικό οξύ

Μία κούπα ρόκα περιέχει 19 μικρογραμμάρια φυλλικού οξέος. Το φυλλικό οξύ είναι σημαντικό συστατικό στη διατροφή των εγκύων, καθώς εμποδίζει τις επιπτώσεις στο έμβρυο, από προβλήματα στο νευρικό σωλήνα.

Εκτός της βιταμίνης Β, η ρόκα έχει και άλλες βιταμίνες της ίδια ομάδας όπως είναι η θειαμίνη, η ριβοφλαβίνη, και η νιασίνη. Όλες οι παραπάνω βοηθούν στη σωστή λειτουργία του μεταβολισμού.

Πλούσια στις βιταμίνες K, Α και C

• Μία κούπα ρόκα περιέχει 11 μικρογραμμάρια βιταμίνης Κ και δεδομένου ότι η συνιστώμενη ημερήσια δόση αυτής της βιταμίνης είναι 90 μικρογραμμάρια για τους άνδρες και 120 για τις γυναίκες, η ρόκα, προτείνεται ανεπιφύλακτα για την πρόσληψη της συγκεκριμένης βιταμίνης. Η βιταμίνη Κ, είναι πολύ σημαντική για την απορρόφηση του ασβεστίου και την υγεία και δύναμη των οστών. Επαρκείς ποσότητες βιταμίνης Κ στον οργανισμό, βοηθούν στον περιορισμό της νευρωνικής βλάβης του εγκεφάλου, που είναι και μια εκ των αιτιών για την ασθένεια του Alzheimer.

• Τα 100 γραμμάρια ωμής ρόκας, περιέχουν 1.424 μικρογραμμάρια Β-καροτένιου. Το Β-καροτένιο, μετατρέπεται σε ενεργή βιταμίνη Α στον οργανισμό, η οποία είναι ουσιώδης για υγιή όραση και την προστασία των πνευμόνων, του δέρματος και της στοματικής κοιλότητας από διάφορους τύπου καρκίνου.

• Μια κούπα ρόκας, περιέχει 3 μικρογραμμάρια βιταμίνης C. Η βιταμίνη C είναι ισχυρό αντιοξειδωτικό και σημαντική για την υγεία των ματιών και όχι μόνο.

Και οι τρεις κατηγορίες βιταμινών στηρίζουν σημαντικά την καλή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.

Πλούσια σε χλωροφύλλη

Η χλωροφύλλη, η υπεύθυνη για το πράσινο χρώμα όπου υπάρχει αυτό στη φύση, περιέχει μεγάλες ποσότητες μαγνησίου, το οποίο ενισχύει τη σωστή λειτουργία πάνω από 300 μεταβολικών δράσεων στον οργανισμό. Επίσης προστατεύει από τις αφλατοξίνες, που συχνά συναντώνται σε μουχλιασμένα δημητριακά και όσπρια, και μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές βλάβες στο DNA και το συκώτι.

Περιεκτικότητα σε καροτενοειδή

Μπορεί τα καροτενοειδή να μη συναντώνται στη ρόκα, στην ποσότητα που συναντώνται στη γλυκοπατάτα ή στο λάχανο, παρ’ όλα αυτά, η ρόκα περιέχει στοιχεία της ομάδας των καροτενοειδών, ώστε να θεωρείται μια τροφή σημαντική ενάντια στην ανάπτυξη ασθενειών όπως είναι η εκφύλιση της ωχράς κηλίδας και του καρκίνου (και σε αυτή την περίπτωση).

Χαμηλή περιεκτικότητα σε οξαλικά

Ακόμα ένα «προσόν» της ρόκας είναι η χαμηλή της περιεκτικότητα σε οξαλικά, ενώσεις που περιέχονται στα λαχανικά με φύλλα και οι οποίες συχνά συντελούν στη σωστή απορρόφηση του ασβεστίου από τον οργανισμό. Συγκριτικά με το σπανάκι και άλλα λαχανικά με φύλλα, η ρόκα έχει τη χαμηλότερη περιεκτικότητα σε οξαλικά. Αυτή η ιδιότητά της, σε συνδυασμό με την πληθώρα βιταμινών (κυρίως της βιταμίνης Κ) και μετάλλων που συναντά κανείς σε αυτή, την καθιστούν σημαντική στη διατήρηση της υγείας των οστών.

ΠΗΓΗ: http://www.agioritikovima.gr/

Θυμός καί....

...Διάβολος..

Στην Σκήτη του Αγ. Παντελεήμονος στο Κουτλουμούσι (φωτό παραπάνω), ο μοναχός Ιωσήφ, θέλησε... να επισκευάσει, στο πάτωμα της καλύβας του, ένα σανίδι που είχε σπάσει. Καθάρισε το σάπιο, πήρε με ακρίβεια τα μέτρα, έκοψε το σανίδι και πήγε να το τοποθετήσει. Όταν το έβανε στη θέση του, το σανίδι ήταν μεγαλύτερο. Το πήρε, έκοψε το περίσσιο και πήγε πάλι να το τοποθετήσει. Το είδε πως ήταν μικρότερο απ΄ ότι έπρεπε.

Ο Γέρο - Ιωσήφ, ήταν μαραγκός στο επάγγελμα. Παίρνει για δεύτερη φορά τα μέτρα, κόβει άλλο σανίδι στα μέτρα που χρειάζονταν με ακρίβεια, πήγε να το βάλει στη θέση του, αλλά και πάλι περίσσευε, το έκοψε, κι όταν πήγε να το καρφώσει, έγινε μικρότερο. Τότε έχασε την υπομονή του και με θυμό είπε :
«Άει στο διάβολο, διάβολε, τί έχεις, τί να σου κάμω για να ταιριάξεις ; Τέσσερις φορές σε μέτρησα και τέσσερις σε έκοψα, τώρα τί διάβολο έχεις και δεν ταιριάζεις» ;
Ο ταλαίπωρος αυτός μοναχός, αντί να ειπεί την ευχή και να επικαλεστεί τη θεία βοήθεια στην εργασία του, προτίμησε να μνημονεύσει τον διάβολο, ο οποίος δεν άργησε αλλά κάτι τέτοιες ευκαιρίες ζητάει, γι΄ αυτό παρουσιάστηκε μπροστά του, ο διάβολος, μ΄ όλη την αγριωπή μορφή του και του είπε : «Με φώναξες γέροντα, τί είναι, τί θέλεις ; Εδώ είμαι ΄ γω για να σε βοηθήσω».
Ο Γέρο - Ιωσήφ τρομαγμένος έκαμε το σταυρό του, παράτησε το σανίδι κι έτρεξε στον Πνευματικό του να εξομολογηθεί, αλλά από τότε μέχρι σήμερα έχουν περάσει περισσότερα από 30 χρόνια και δεν μπορεί να συνέλθει, του έμεινε ο φόβος και μια αφηρημάδα στο μυαλό, σαν αντιμισθία από τον διάβολο.
Τούτο ας γίνει μάθημα σε όλους, μικρούς και μεγάλους, να μη λένε το διάβολο, ούτε για αστεία. Επειδή, ο διάβολος βάνει τον άνθρωπο να θυμώνει και στον θυμό του επάνω, τον βάνει να βρίζει ή να βλασφημεί τα θεία, κι αν δεν κατορθώσει τούτο, τον πείθει να ειπεί στον συνάνθρωπό του, στον αδελφό του, στο παιδί του, ή και στον εαυτό του ακόμη, «Άει στο διάβολο». Τούτο γίνεται κακίστη συνήθεια και πολλοί γονείς στέλνουν τα παιδιά τους στον διάολο.
Ενώ μπορεί ο άνθρωπος να αποκτήσει καλές συνήθειες κι αντί να λέει «άει στο διάβολο», να λέει «άει στην ευχή» ή «άει στο καλό σου» ή όπως συνηθίζουν οι πατέρες να λένε «να σε πάρει η ευχή» ή «ο Θεός να σ΄ ελεήσει», που είναι το καλύτερο απ΄ όλα. Έτσι συνηθίζει ο άνθρωπος να εύχεται και να λέει πάντοτε τα καλά, σύμφωνα με την Αγία Γραφή «ευλογείτε και μη καταράσθε» (Ρωμ. 12, 14».
ΠΗΓΗ : ΑΝΔΡΕΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ, τομ. Α΄, ΑΘΗΝΑΙ 1980, σσ. 288 κ.ε.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ:http://tribonio.blogspot.gr/
"Ο Πάτμιος" εὐχαριστεί θερμά τον κ. Κωνσταντῖνο Βουτζουλίδη, γιά τήν ἀποστολή τοῦ ἀνωτέρω.

Τό συκώτι μας ...

Αυτό πρέπει να το διαβάσετε! Τα 14 τρόφιμα που καθαρίζουν το ΣΥΚΩΤΙ και σκοτώνουν τα τοξικά απόβλητα από το σώμα

Υπάρχουν πολλά τρόφιμα που μπορούν να βοηθήσουν στο να καθαρίσει το συκώτι φυσικά, τονώνοντας τη φυσική ικανότητά του να καθαρίζει…
τοξικά απόβλητα από το σώμα.
Η σύγχρονη ζωή, οδηγεί ένα μεγάλο ποσοστό ατόμων να καταπονούν το συκώτι τους. Όταν παρατρώμε ή τρώμε επεξεργασμένα ή τηγανητά τρόφιμα και κάθε φορά που είμαστε εκτεθειμένοι σε περιβαλλοντικούς ρύπους ή στρες, το συκώτι βλάπτεται και υπερφορτώνεται και τότε δεν μπορεί να επεξεργαστεί τις τοξίνες και το λίπος με αποτελεσματικό τρόπο.

Υπάρχουν πολλά τρόφιμα που μπορούν να βοηθήσουν στο να καθαρίσει το συκώτι φυσικά, τονώνοντας τη φυσική ικανότητά του να καθαρίζει τοξικά απόβλητα από το σώμα.
Η παρακάτω λίστα επικεντρώνεται κυρίως σε τρόφιμα που μπορεί να βοηθήσουν στο να καθαρίσει το συκώτι. Εκτός από τη λήψη συμπληρωμάτων και τον καθαρισμό του ήπατος και της χοληδόχου κύστης, το να τρώτε τα παρακάτω τρόφιμα είναι ο καλύτερος τρόπος για να κρατήσετε το συκώτι σας υγιές.
Σκόρδο
Μόλις μια μικρή ποσότητα αυτού του πικάντικου λευκού βολβού, έχει τη δυνατότητα να ενεργοποιήσει τα ηπατικά ένζυμα που βοηθούν το σώμα να «ξεπλύνει» τις τοξίνες. Το σκόρδο έχει επίσης μεγάλες ποσότητες αλισίνης και σεληνίου, δύο φυσικών ενώσεων που βοηθούν στον καθαρισμό του ήπατος.
Γκρέιπφρουτ
Πλούσιο σε βιταμίνη C και αντιοξειδωτικά, το γκρέιπφρουτ αυξάνει τις φυσικές διεργασίες καθαρισμού του ήπατος. Ένα μικρό ποτήρι φρέσκου χυμού γκρέιπφρουτ, μπορεί να συμβάλει στην ενίσχυση της παραγωγής των ενζύμων αποτοξίνωσης του ήπατος που βοηθούν στην απομάκρυνση καρκινογόνων ουσιών και άλλων τοξινών.
Παντζάρια και καρότα
Και τα δύο είναι εξαιρετικά πλούσια σε φλαβονοειδή και βήτα καροτίνη και βοηθούν στην τόνωση και τη βελτίωση της συνολικής λειτουργίας του ήπατος. Οι τροφές θα πρέπει πάντα να μαγειρεύονται σε χαμηλές θερμοκρασίες και να είναι ελαφρά μαγειρεμένες.
Πράσινο τσάι
Αυτό το ποτό που «αγαπάει» το συκώτι, είναι πλούσιο σε αντιοξειδωτικά που είναι γνωστά ως κατεχίνες, ενώσεις που βοηθούν τη λειτουργία του ήπατος. Το πράσινο τσάι δεν είναι μόνο εύγευστο, αλλά κι ένας πολύ καλός τρόπος για να βελτιωθεί η συνολική διατροφή σας.
Πράσινα, φυλλώδη λαχανικά
Ένας από τους πιο ισχυρούς συμμάχους μας για τον καθαρισμό του ήπατος, είναι τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά, είτε καταναλώνονται ωμά, είτε μαγειρεμένα, είτε ακόμη σε χυμό. Η εξαιρετικά υψηλή τους περιεκτικότητα σε χλωροφύλλη, τα κάνει να απορροφούν τις περιβαλλοντικές τοξίνες από το αίμα. Με τη διακριτή ικανότητά τους να εξουδετερώνουν τα βαρέα μέταλλα, τα χημικά και τα φυτοφάρμακα, τα τρόφιμα αυτά αποτελούν έναν ισχυρό προστατευτικό μηχανισμό για το συκώτι.
Προσπαθήστε να συμπεριλάβετε τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά, όπως η ρόκα, τα άγρια χόρτα, το σπανάκι, το μαρούλι κ.ά. στη διατροφή σας. Αυτό θα βοηθήσει στην αύξηση της ροής της χολής, της ουσίας που απομακρύνει τα απόβλητα από τα όργανα και το αίμα.
Αβοκάντο
Αυτή η θρεπτική υπερτροφή, βοηθά τον οργανισμό να παράγει γλουταθειόνη, μια ένωση που είναι απαραίτητη για το συκώτι. Η κύρια αποστολή της γλουταθειόνης είναι η διάσπαση και η απομάκρυνση από το σώμα όλων των δυνάμει επικίνδυνων τοξινών που εισβάλουν στο σώμα. Είναι ένα αντιοξειδωτικό που καθαρίζει τις λιπαρές τροφές από τις καταστρεπτικές ελεύθερες ρίζες στη γαστρεντερική οδό και προστατεύει τα κύτταρα από τις βλάβες που αυτές μπορεί να προκαλέσουν.
Μήλα
Πλούσια σε πηκτίνη, τα μήλα έχουν εκείνα τα χημικά συστατικά που χρειάζεται ο οργανισμός για να καθαρίσει και να απελευθερώσει τις τοξίνες από το πεπτικό σύστημα. Αυτό, με τη σειρά του, καθιστά ευκολότερο για το συκώτι να χειριστεί το τοξικό φορτίο κατά τη διάρκεια της διαδικασίας καθαρισμού.
Ελαιόλαδο
Τα ψυχρής πίεσης οργανικά έλαια όπως το ελαιόλαδο, το έλαιο κάνναβης και λιναριού, είναι ωφέλιμα για το συκώτι, όταν καταναλώνονται με μέτρο. Βοηθούν το σώμα παρέχοντας μια βάση λιπιδίων που μπορεί να απορροφήσει τις βλαβερές τοξίνες στο σώμα. Με τον τρόπο αυτό, λαμβάνει ένα μέρος της δύσκολης δουλειάς που έχει το ήπαρ από την άποψη της τοξικής υπερφόρτωσης.
Δημητριακά ολικής αλέσεως
Σιτηρά, όπως το καστανό ρύζι, είναι πλούσια σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β που αποτελούνται από θρεπτικά συστατικά που είναι γνωστό ότι βελτιώνουν το μεταβολισμό του λίπους, τη λειτουργία του ήπατος και την αποσυμφόρηση του ήπατος. Προσπαθήστε να μην τρώτε τροφές με άσπρο αλεύρι και προτιμήστε πάντα τα προϊόντα ολικής άλεσης.
Σταυρανθή λαχανικά
Τρώγοντας μπρόκολο και κουνουπίδι, θα αυξήσετε το ποσό της γλυκοζινόλης στον οργανισμό σας, αυξάνοντας την παραγωγή ενζύμων στο ήπαρ. Αυτά τα φυσικά ένζυμα βοηθούν στην απομάκρυνση των καρκινογόνων ουσιών και άλλων τοξινών από το σώμα μας, γεγονός που μπορεί να μειώσει σημαντικά τους κινδύνους που συνδέονται με τον καρκίνο.
Λεμόνι και λάιμ
Αυτά τα εσπεριδοειδή περιέχουν πολύ υψηλές ποσότητες βιταμίνης C, η οποία βοηθά τον οργανισμό στη σύνθεση των τοξικών υλικών σε ουσίες που μπορούν να απορροφηθούν από το νερό. Πίνοντας φρέσκο χυμό λεμονιού ή λάιμ το πρωί, βοηθάτε στην τόνωση του ήπατος.
Καρύδια
Έχοντας υψηλές ποσότητες του αμινοξέος αργινίνη, τα καρύδια βοηθούν το ήπαρ στην αποτοξίνωση της αμμωνίας. Τα καρύδια έχουν επίσης υψηλή περιεκτικότητα σε γλουταθειόνη και ωμέγα 3 λιπαρά οξέα, τα οποία υποστηρίζουν τις δράσεις καθαρισμού του ήπατος. Βεβαιωθείτε ότι μασάτε τα καρύδια καλά πριν τα καταπιείτε.
Λάχανο
Όπως και το μπρόκολο και το κουνουπίδι, το λάχανο βοηθά στην τόνωση της ενεργοποίησης δύο σημαντικών ηπατικών ενζύμων που βοηθούν στην αποτοξίνωση των τοξινών.
Κουρκούμη
Είναι το αγαπημένο μπαχαρικό του ήπατος. Δοκιμάστε να προσθέσετε λίγη στις φακές σας ή σε ένα πιάτο λαχανικών για να βοηθήσετε τη λειτουργία του ήπατος και την απομάκρυνση καρκινογόνων ουσιών.

ΠΗΓΗ:athensmagazine

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ:http://www.pentapostagma.gr