Γιαγιάδες αγράμματες.......

....... Ευλογημένες ψυχές

Ήμουν πολύ τυχερή στην ζωή μου, που γνώρισα τις δυο γιαγιάδες μου, τις μητέρες και των δυο γονιών μου. Μ’ αγαπούσαν πολύ και με συμβούλευαν συνέχεια χωρίς να αντιλαμβάνομαι τότε πόσο σοφές ήταν οι κουβέντες τους. Κουβέντες διδάγματα που καθημερινά σχεδόν σκουντουφλάνε στο υποσυνείδητό μου, προσπαθώντας να κάνουν θόρυβο για να τους δώσω σημασία.

Να με ταρακουνήσουν, να με ξυπνήσουν. Να μην ξεχάσω όσα οι «αγράμματες» εκείνες γυναίκες με δίδαξαν. Εκτός από τις συνηθισμένες συμβουλές (που δίνουν όλες οι γιαγιάδες στα εγγόνια τους), με μάθαιναν πρώτα απ’ όλα πως να είμαι καλή νοικοκυρά. Πως να ανοίγω φύλλα για πίτα, πως να φτιάχνω ψωμί, να διαλέγω τις φακές κλπ. Με μάθαιναν όμως και πως να αυτοσυντηρούμαι για να μην έχω κανέναν ανάγκη, όπως έκαναν κι εκείνες.
Πως, δηλαδή, να καλλιεργώ διάφορα λαχανικά στον κήπο, να αρμέγω την κατσίκα, να περιποιούμαι τις κότες, τα κουνέλια, να πλέκω, πως να στοιβάζω ξύλα στο τζάκι για καλύτερη φωτιά και όλες αυτές τις δουλειές που για εκείνες ήταν δεδομένο ότι έπρεπε κάθε κορίτσι να ξέρη. Απαραιτήτως!
Aνάμεσα στ’ άλλα έβρισκα επίσης πάρα πολύ ενδιαφέρουσες τις γνώσεις τους για διάφορα θαυματουργά γιατροσόφια, χρησιμοποιώντας υλικά από την φύση, όπως χαμομήλι, σκόρδο, τσουκνίδα, κρεμμύδι, λεμόνι κ.ά., που επιβαλλόταν να τα γνωρίζουν γιατί δεν υπήρχαν στην εποχή τους φαρμακεία. Οι «παλιοί» ήξεραν πάντα τί να πιούν, όταν είχαν πονόλαιμο, πονόκοιλο, τί να βάζουν πάνω σε μια πληγή, αλλά και πως να βγάλουν έναν δύσκολο λεκέ από τα ρούχα χρησιμοποιώντας π.χ. ξύδι ή χυμό ντομάτας, καθώς και πως να φτιάχνουν αλισίβα από στάχτη, το καλύτερο απορρυπαντικό ρούχων. Ότι χρειάζονταν για την διαβίωσή τους το έφτιαχναν μόνες τους. Οι γιαγιάδες μου όμως, δυστυχώς, έφυγαν για την άλλη, την αιώνια ζωή, πριν ακόμα κλείσω τα 18. Πριν καλά καλά εμπεδώσω όσα ήθελαν κατά βάθος να καταλάβω.
Η απουσία τους μου ήταν πολύ αισθητή. Ένοιωθα ότι έλειπαν κομμάτια του εαυτού μου, που μόνον εκείνες μπορούσαν να συμπληρώσουν. Αυτές οι απλές αγνές συμβουλές τους με την αυστηρή, αλλά τρυφερή συγχρόνως ματιά, ήταν «τροφή» για μένα, αστείρευτης αγάπης και γνώσης πού δεν την βρίσκεις σε κανένα βιβλίο. Από τότε που τις έχασα, όποτε τύχαινε να βρεθώ με ηλικιωμένα άτομα, πάντα τα πλησίαζα με αγάπη και με λαχτάρα προσπαθούσα να αποκομίσω, όσο το δυνατόν περισσότερα, από την ανεξάντλητη πηγή των εμπειριών και αναμνήσεών τους. Έτσι ακριβώς, όπως έκανα με τις γιαγιές μου. Το ίδιο συνεχίζω να κάνω και σήμερα. Προσπαθώ να σκαλίσω και την πιο μικρή κρυφή γωνιά του μυαλού τους, να φέρω στην επιφάνεια διάφορες λεπτομέρειες τής ζωής τους και να διδαχθώ από αυτούς.
Συναντώντας σήμερα γιαγιάδες και παππούδες πολλές φορές μας φέρνει η κουβέντα και στο θέμα της οικονομικής κρίσης. Όλοι τους σχεδόν σχολιάζουν με τον ίδιο τρόπο την σημερινή κατάσταση. «Άσε μας εμάς, παιδάκι μου» μου λένε. «Εμείς έχουμε ζήσει και στην Κατοχή. Παλέψαμε με τον κατακτητή, την πείνα και την ψείρα. Έχουμε περάσει πολύ χειρότερα. Ακόμα κι αν μας κόψουν την σύνταξη, εμείς που ζούμε στην επαρχία δεν θα πεινάσουμε ποτέ. Θα πάμε να μαζέψουμε χόρτα να φάμε, θα κόψουμε φρούτα από κανένα δένδρο, θα βγάλουμε λάδι από τις ελιές μας, θα μαζέψουμε ξύλα για να πυρωνόμαστε στο τζάκι. Αλλοίμονο σε εκείνους που ζουν στις πόλεις και δεν έχουν μια στάλα γη για να φυτέψουν. Αλλοίμονο περισσότερο στους νέους που δεν ξέρουν να ξεχωρίσουν ποιά αγριολάχανα είναι φαγώσιμα για να τα μαζέψουν. Τα νέα παιδιά σκεφτόμαστε και κλαίει η ψυχή μας».Αυτά μου λένε οι σοφοί φίλοι μου και τότε σκέφτομαι: «Αχ, καλές μου γιαγιές…
Πόσο δίκιο είχατε, όταν θέλατε να μου μάθετε τόσα απλά, αλλά σημαντικά πραγματάκια. Άλλοτε σάς άκουγα και άλλοτε γέλαγα, νομίζοντας ότι δεν θα χρειαζόταν ποτέ ούτε καν να τα ξαναθυμηθώ. Μακάρι να κατέγραφα σ’ ένα χαρτί όσα μου λέγατε. Μακάρι όλοι οι άνθρωποι να θυμόμασταν τις συμβουλές των γιαγιάδων και των παππούδων μας. Τί ωραία και μεγάλη εκδίκηση θα ήταν προς την κάθε κυβέρνηση, αν ξέραμε πώς να αυτοσυντηρούμαστε, χωρίς να χρειάζεται να πάμε στο σούπερ μάρκετ, στον φούρνο, στον γιατρό, στο φαρμακείο, στο συνεργείο, στην πιτσαρία, στο κομμωτήριο, στην τράπεζα, στην εφορία… Να μην είχαμε ανάγκη από αυτοκίνητο, υπολογιστή, πλυντήριο, κινητό τηλέφωνο, πιστωτικές κάρτες…
Αν ζούσαν οι γιαγιάδες μας θα τα κατάφερναν. Μάλιστα θα γέλαγαν μαζί μας, αν μας έβλεπαν πόσο εξαρτημένοι είμαστε από άψυχα αντικείμενα. Θα έκλαιγαν όμως βλέποντας πόσο “ξένοι” είμαστε μεταξύ μας. Πόσο μίσος, ζήλεια, αγένεια, φιλαργυρία, ψέμα και υποκρισία κυριαρχεί στην ψυχή μας. Και δεν φτάνει που “εξοντώνουμε” τον πλησίον μας σε κάθε ευκαιρία, κάνουμε και ότι είναι δυνατόν για να καταστρέψουμε και τον πλανήτη μας, εφόσον αυτό μάς επιφέρει κέρδος. Αχ, καλές μου γιαγιάδες, μακάρι να σάς είχα πάλι κοντά μου να με συμβουλεύατε πώς να αντιμετωπίσω τα διάφορα προβλήματα. Αχ, καλές μου γιαγιούλες, τί τυχερές ήσασταν που ζήσατε μια άλλη εποχή… Αναρωτιέμαι… Όλοι αυτοί που μας κυβερνάνε δεν γνώρισαν ποτέ γιαγιά;»
*Tης Ζωής Δενδραμή. Αναδημοσίευση από «Το Βήμα των Συντακτών»
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://www.agioritikovima.gr/
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ "ΠΑΤΜΙΟ":  Στήν Πάτμο, μέχρι πρίν ἀπό λίγα χρόνια τή γιαγιά τήν ἀποκαλούσαμε "γλυκειά". Ὄνομα καί πρᾶγμα δηλαδή. Δυστυχῶς, ἡ χρήση "πρωτευουσιάνικων" ὅρων καί ἡ "ξενομανία" μας, διέγραψαν παντελῶς αὐτή τήν ὑπέροχη ὀνομασία τῆς "γλυκειᾶς"μας. Εὐχαριστοῦμε πολύ τήν κυρία Ζωή, γιά τήν ἀναφορά της αὐτή στίς γιαγιάδες", δηλαδή στίς "γλυκές μας". Καί ἡ δική μου ἡ γλυκειά "τό Γληορί" (Γρηγόρα), ἦταν ἕνας σπάνιος καί χαρισματικός ἄνθρωπος.......

Η υπόταση

           

Τι πρέπει να γνωρίζουμε για την υπόταση;      

Όπως είναι ήδη γνωστό, η αρτηριακή πίεση ενός ατόμου, εκφράζεται με δύο τιμές, την συστολική και την διαστολική πίεση. Έτσι, για παράδειγμα, όταν λέμε ότι "…η αρτηριακή πίεση ενός ατόμου είναι 120/80", αυτό σημαίνει ότι η συστολική του πίεση (ή «μεγάλη») είναι 120mmHg (χιλιοστά στήλης υδραργύρου), ή απλούστερα «12», ενώ η διαστολική του πίεση (ή «μικρή») είναι 80mmHg, ή απλούστερα «8».

Η συστολική πίεση, αντιπροσωπεύει την πίεση που υπάρχει στις αρτηρίες καθώς η καρδιά συστέλλεται και εκτοξεύει με δύναμη το αίμα προς αυτές, ενώ η διαστολική αντιπροσωπεύει την πίεση που υπάρχει στις αρτηρίες, καθώς η καρδιά χαλαρώνει και προετοιμάζεται για την επόμενη συστολή.
Για τα περισσότερα υγιή άτομα, τα όρια της συστολικής αρτηριακής πίεσης, ευρίσκονται ανάμεσα στα 90 και 120 mmHg. Τα όρια της φυσιολογικής διαστολικής πίεσης, ευρίσκονται μεταξύ 60 και 80 mmHg. Η φυσιολογική αρτηριακή πίεση σήμερα ορίζεται αυτή που κυμαίνεται στα όρια 120/80 mmHg.

Η υπόταση ή χαμηλή αρτηριακή πίεση, είναι η αρτηριακή πίεση που μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα ή σημεία, που οφείλονται στην πολύ χαμηλή ροή αίματος στις αρτηρίες και τις φλέβες. Τότε, λόγω της χαμηλής παροχής οξυγόνου και θρεπτικών υλικών στα ζωτικά όργανα του σώματος (εγκέφαλο, καρδιά, νεφρούς), τα όργανα αυτά, δεν λειτουργούν φυσιολογικά και μπορεί να υποστούν βλάβες, παροδικές ή μόνιμες.














Σε αντίθεση προς την υπέρταση, η υπόταση καθορίζεται κυρίως από τα σημεία και τα συμπτώματα που προκαλεί και όχι από κάποιους συγκεκριμένους αριθμούς. Έτσι, μπορεί μερικά άτομα να έχουν μονίμως αρτηριακή πίεση 90/50, να μην έχουν κανένα απολύτως σύμπτωμα και συνεπώς να μην έχουν υπόταση. Όμως, άλλα άτομα, τα οποία έχουν συνήθως υψηλότερη αρτηριακή πίεση, μπορεί να εμφανίσουν συμπτώματα υπότασης εάν η πίεση τους πέσει στο 100/60.
Κατά την εγκυμοσύνη, η αρτηριακή πίεση έχει την τάση μείωσης. Μια αρτηριακή πίεση μικρότερη από 100/60, μπορεί στην πραγματικότητα να είναι φυσιολογική για μία έγκυο. Σε κάθε περίπτωση όμως, η αρτηριακή πίεση θα πρέπει να παρακολουθείται κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Πως δημιουργείται η υπόταση;
Κατά την διάρκεια της διαστολής της καρδιάς (χαλάρωση της καρδιάς), η αριστερά κοιλία της καρδιάς γεμίζει με αίμα που επιστρέφει από τους πνεύμονες. Στη συνέχεια, η αριστερά κοιλία συσπάται και εξωθεί το αίμα προς τις αρτηρίες (συστολή). Η αρτηριακή πίεση στις αρτηρίες, κατά την διάρκεια της συστολής της κοιλίας, είναι υψηλότερη, επειδή το αίμα εξωθείται με δύναμη προς τις αρτηρίες.
 
Η αρτηριακή πίεση, προσδιορίζεται από δύο παράγοντες:
1. Την ποσότητα του αίματος που εξωθείται με δύναμη από την αριστερά κοιλία προς τις αρτηρίες
2. Την αντίσταση που προκαλείται στην ροή, από τα τοιχώματα των μικροτέρων
Η αρτηριακή πίεση, έχει την τάση να είναι χαμηλότερη, εάν εξωθείται λιγότερο αίμα προς τις αρτηρίες, ή εάν οι μικρότερες αρτηρίες (αρτηριόλια), είναι μεγαλύτερες και ελαστικότερες, με αποτέλεσμα να παρουσιάζουν χαμηλότερη αντίσταση στη ροή του αίματος.




















Ποια είναι τα σημεία και τα συμπτώματα της υπότασης;
•    Ελαφρά ζάλη
•    Αστάθεια, αφού μειώνεται η ροή του αίματος στον εγκέφαλο
•    Θόλωση της όρασης
•    Αδυναμία
•    Πνευματική σύγχυση
•    Ναυτία
Πως διατηρεί ο οργανισμός την φυσιολογική αρτηριακή πίεση;
Ο οργανισμός διαθέτει μηχανισμούς για να διατηρεί ή να μεταβάλει την αρτηριακή πίεση και την ροή του αίματος. Υπάρχουν αισθητήρες, οι οποίοι αντιλαμβάνονται την πίεση του αίματος στα τοιχώματα των αρτηριών, εκπέμπουν σήματα προς την καρδιά, τα μικρά αρτηρίδια, τις φλέβες και τους νεφρούς, αναγκάζοντας όλα αυτά τα όργανα να κάνουν τις απαραίτητες αλλαγές, με τις οποίες αυξάνεται ή ελαττώνεται η αρτηριακή πίεση.

Πηγή: Υγείαonline.gr
Επιμέλεια άρθρου υγείας: Συντακτική Ομάδα Υγείαonline

Τό παστέλι!

·          Η 6.000 ετών ελληνική συνταγή που προστατεύει από πολλές ασθένειες

Το Παστέλι είναι Ελληνικό παραδοσιακό προϊόν με βάση το σουσάμι και το μέλι. Είναι γλύκισμα τονωτικό, πλούσιο σε βιταμίνη Ε, ασβέστιο, φώσφορο, κάλιο, μαγνήσιο, σίδηρο. Οι ρίζες της συνταγής αυτής ξεκινούν από τον Όμηρο στην Ιλιάδα και συνδυάζουν τη γλυκιά γεύση με τις θεραπευτικές ιδιότητες.
Το παστέλι αναφέρεται στην Ιλιάδα ως τρόφιμο που δόθηκε στους στρατιώτες πριν από τις μάχες, για να ενισχύσουν την ενέργειά τους και να τους δώσει δύναμη . Επίσης αναφέρεται σε αρχαία Αιγυπτιακά αρχεία ως φάρμακο που καταναλώνονταν από τις γυναίκες επί το πλείστον, για τόνωση των ορμονών τους και αύξηση στη λίμπιντό τους.
Σύμφωνα με τους ειδικούς διατροφολόγους , το παστέλι περιέχει όλα τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται το σώμα μας , επηρεάζει θετικά την ρύθμιση των λιπιδίων στο αίμα , ρυθμίζει τα επίπεδα της καλής (HDL) και της κακής (LDL) χοληστερίνης και βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος. Το παστέλι μπορεί να καταναλωθεί ως σνακ αλλά θέλει προσοχή στην κατανάλωσή του διότι περιέχει αρκετές θερμίδες.
Μπορείτε να δοκιμάσετε την παρακάτω νόστιμη και υγιεινή συνταγή που θα σας προσφέρει αρκετή ενέργεια για σωματική αλλά και πνευματική προσπάθεια και θα σας βοηθήσει να μειώσετε το άγχος, τη χρόνια κόπωση και την κατάθλιψη. Θα αυξήσει σημαντικά τη λίμπιντό σας και μέσα σε 3 εβδομάδες τακτικής κατανάλωσης θα παρατηρήσετε τα κατευναστικά του αποτελέσματα σε περιπτώσεις χρόνιου άγχους. Υλικά
500 γρ μέλι
500 γρ σουσάμι με την φλούδα του (να μην είναι αποφλοιωμένο)
φλούδα από ένα μέτριο λεμόνι
1 φλιτζανάκι του καφέ ανθόνερο + λίγο ακόμη
για να βρέξουμε τα χέρια μας
Εκτέλεση
Βάζουμε το μισό σουσάμι σε αντικολλητικό τηγάνι, σε μέτρια φωτιά και το καβουρδίζουμε για περίπου 5 λεπτά.
Ανακατεύουμε συνέχεια με προσοχή γιατί μπορεί πολύ εύκολα να μας καεί. Επαναλαμβάνουμε το ίδιο με την υπόλοιπη ποσότητα..
Σε μια κατσαρόλα βάζουμε το μέλι με την φλούδα του λεμονιού και την τοποθετούμε στην φωτιά σε μέτρια θερμοκρασία. Στην πορεία του βρασμού θα χρειαστεί να ξαφρίσουμε.
Μόλις αρχίσει να κάνει φουσκάλες –μετά από 5 λεπτά περίπου – ρίχνουμε το καβουρδισμένο σουσάμι και ανακατεύουμε συνεχώς.
Όταν το μίγμα αρχίσει να πήζει (μετά από 8-10 λεπτά) και έχουμε δυσκολία στο ανακάτεμα είναι έτοιμο.
Το απλώνουμε σε αντικολλητικό χαρτί και όταν κρυώσει λίγο βρέχουμε με πολύ ανθόνερο τα χέρια μας και του δίνουμε ακριβώς το σχήμα και το πάχος που θέλουμε. Κατόπιν το χαράζουμε μέχρι κάτω σε τετράγωνα κομμάτια με ένα κοφτερό μαχαίρι ή με το ροδάκι της πίτσας.

http://www.zougla.gr/