«Όχι» ..... στο παιδί

10 τρόποι να πείτε «όχι» στο παιδί χωρίς να πείτε... «όχι»

Από: Ελένη Χαδιαράκου |

 

 

Στα παιδιά δεν αρέσει καθόλου να ακούν όχι, με αποτέλεσμα εμείς οι γονείς κάποιες φορές να πρέπει να διαπραγματευόμαστε με τις ώρες για το... αν θα φάνε παγωτό πριν ή μετά το φαγητό. Υπάρχουν όμως τρόποι να διαπραγματευτούμε μαζί τους, χωρίς να φτάσουμε στα όρια της εξάντλησης; Να μερικές φράσεις που μπορούν να αντικαταστήσουν το «όχι», χωρίς... το στίγμα της άρνησης! 

 1. «Ξέρω πώς σου αρέσει το παγωτό, αλλά έχω να σου προτείνω κάτι εξίσου ωραίο»
Σύμφωνα με τον δόκτωρ David Walsh, ψυχολόγο και συγγραφέα του βιβλίου  «No: Why Kids Of All Ages Need to Hear It and Ways Parents Can Say It», καλό θα ήταν να προσφέρουμε αντί για ένα πρόχειρο γλυκό, μια υγιεινή εναλλακτική, όπως ένα γιαούρτι με φρούτα. Αποφεύγουμε την υπόσχεση «ίσως αύριο», γιατί τα παιδιά όπως χαρακτηριστικά μας λέει ο Δρ Walsh, δεν μπορούν να καταλάβουν το χρόνο πολύ καλά, γι 'αυτό δεν έχει νόημα να τους πει πότε ακριβώς στο μέλλον θα φάνε παγωτό. Τα περισσότερα νήπια απλά θέλουν αυτό που θέλουν τώρα, οπότε οι γονείς πρέπει να πουν  ήρεμα και σταθερά, ότι αυτό μόνο έχουν να προσφέρουν

2. «Δεν μπορώ να σε καταλάβω αν φωνάζεις. Πες μου τι θέλεις με κανονική φωνή»
Σύμφωνα με τον παιδοψυχολόγο Richard Bromfield και συγγραφέα του βιβλίου « How to Unspoil Your Child Fast», οι διαταγές όπως «σταμάτα να κλαψουρίζεις» δεν βοηθάνε καθόλου. Αντίθετα αν το ενθαρρύνουμε να επικοινωνήσει με απλά λόγια, θα έχουμε αποτέλεσμα Αν προτείνουμε στο παιδί να χρησιμοποιεί μια ήπια γλώσσα καταλαβαίνει ότι μπορεί να επιλέξει και αυτό το ανακουφίζει και το ησυχάζει πολύ.

3. «Α, για να δούμε παρέα κάτι»
Μερικές φορές, ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να κάνεις ένα μικρό παιδί να σταματήσει να ασχολείται με κάτι είναι απλά να τραβήξεις την προσοχή του αλλού. Αντί να πείτε «όχι», προσπαθώντας να το απομακρύνεται από κάποιο αντικείμενο ή ασχολία, βρείτε γύρω σας κάτι που θα του φαινόταν ενδιαφέρον και κατευθύνετε την προσοχή του σ’ αυτό.

4. «Εντάξει, θα κάνουμε αυτό που θέλεις, αλλά όταν έρθει η ώρα»
Μερικές φορές ένα παιδί χρειάζεται να γνωρίζει μόνο ότι κάποια στιγμή θα του επιτραπεί να ασχοληθεί με τον «απαγορευμένο καρπό», κι αυτό του είναι αρκετό για να σταματήσει να διεκδικεί. Αντί, λοιπόν, να του πείτε «όχι, δεν μπορείς να παίξεις έξω» ή «όχι, δεν θα δεις τηλεόραση», εξηγήστε του ότι μπορεί να κάνει ό,τι επιθυμεί, αλλά στον κατάλληλο χρόνο.

5. «Αυτό που κάνεις πληγώνει και στενοχωρεί τους άλλους»
Τα περισσότερα παιδιά σε κάποια φάση της νηπιακής ηλικίας αποκτούν τη συνήθεια να χτυπούν και να δαγκώνουν, προκειμένου να περάσει το δικό τους. Εάν έχετε ήδη πει εκατοντάδες φορές «όχι» αλλά εκείνο επιμένει, ίσως είναι πιο αποτελεσματικό να του εξηγήσετε ποιες είναι οι συνέπειες της πράξης τους για τους άλλους ανθρώπους, ώστε να κατανοήσει για ποιο λόγο αντιδράτε τόσο έντονα όταν το κάνει.

6. «Τώρα θα σε κυνηγήσω»
Μερικές φορές το γέλιο είναι ό,τι πιο αποτελεσματικό για να σταματήσει το παιδί να κάνει κάτι που του έχετε απαγορέψει. Αντί να αρνήσεις, τιμωρίες και απειλές, αρχίστε να το γαργαλάτε και μέσα σε ελάχιστα λεπτά θα έχετε κι οι δυο ξεχάσει τι ήταν αυτό για το οποίο διαφωνούσατε.

7. «Θέλω να παίξετε όμορφα»
Σε ένα νήπιο δύο ή τριών ετών θα πρέπει να κάνουμε σαφείς τις προθέσεις μας, αλλά όχι χρησιμοποιώντας προστακτική. Για παράδειγμα αντί του «Άφησε τον Κώστα να παίξει», πείτε «Θέλω να αφήσεις τον Κώστα να παίξει τώρα». Αυτός ο τρόπος λειτουργεί καλά με τα παιδιά που τους αρέσει να τους ζητάμε κάτι, αλλά δεν θέλουν να τους δίνουμε εντολές.

8. «Όταν θα κάνεις αυτό …τότε θα κάνουμε το άλλο»
«Όταν πλύνεις τα δόντια σου, τότε θα σου διαβάσω παραμύθι» «Όταν τελειώσεις τη δουλειά σου, τότε μπορείς να δεις τηλεόραση». Το χρονικό «όταν», το οποίο συνεπάγεται ότι αναμένεται υπακοή, λειτουργεί καλύτερα από το (υποθετικό) «αν».

9. «Μπορείς να διαλέξεις ανάμεσα στα δύο»
Τα παιδιά χρειάζονται επιλογές, αλλά όχι περισσότερες από δύο «Τι θέλεις πρώτα, να φορέσεις τις πυζάμες σου ή να πλύνεις τα δόντια σου;» «Το κόκκινο ή το μπλε πουκάμισο;»

10. «Θα ήθελα να σκεφτείς…»
Δώστε την ευκαιρία στο παιδί σας να σκεφτεί! Αντί να πείτε «Μην αφήνεις τα πράγματά σου να στοιβάζονται», δοκιμάστε «Κωστάκη,, σκέψου πού θέλεις να  βάλεις τα παιχνίδια σου. Αφήστε το παιδί σας να σκεφτεί και να πάρει πρωτοβουλίες για τις υποχρεώσεις που τον αφορούν, έτσι ώστε να μάθει να ενεργεί κατ’ αυτόν τον τρόπο. 

ΠΗΓΗ: http://www.imommy.gr/nipia/psychologia/article/

 

Οικογένεια:

  Προβλήματα και αντιμετώπιση

Μητροπολίτης Μεσογαίας Νικόλαος

Πάτμος

Στην χώρα της Πάτμου το πρωϊ, στην Μονή Ζωοδόχου Πηγής και στην παραλία Κάμπος

 

ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

 ΜΙΑ ΑΡΙΣΤΗ ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ

Πρωτ. Αθανασίου Π. Τύμπα, Θεολόγου – Μουσικού

            Μετά την απελευθέρωση του ελληνικού κράτους από τους Τούρκους, δυστυχώς οι “φίλοι” μας οι Ευρωπαίοι μας επέβαλαν τους Βαυαρούς βασιλιάδες. Αυτοί διαμόρφωσαν μια φιλοευρωπαϊκή παιδεία για την οποία ό,τι προέρχονταν από την Δύση ήταν καλό, ενώ ό,τι υπήρχε στον ελλαδικό χώρο ήταν “τουρκικό” και κατακριτέο. Έτσι οι επιστήμες της Αγιογραφίας, της Βυζαντινής Μουσικής και της Λαϊκής Παραδοσιακής μουσικής έμειναν στάσιμες και σχεδόν ανύπαρκτες. Να ποιο ήταν το παράπονο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη: ” Ισχυρίζονται, ότι δεν ήτο δυνατόν να περισωθή εκ στοματικής παραδόσεως η μουσική των αρχαίων Ελλήνων. Άρα, η βυζαντινή είναι μεσαιωνική και αφόρητος εις τα αριστοκρατικά ώτα των παρ’ ημίν νεοπλούτων. Αλλά δεν εσώθη επί αρχαίων αγγείων το σχήμα και ο τρόπος της αρχαίας ελληνικής ορχήσεως; Δεν φαίνεται, ότι ο τσάμικος και ο συρτός και ο καλαματιανός είναι όμοιοι με τον κύκλιον και τον πυρρίχιον των παλαιών μας προγόνων; Διατί τότε απορρίπτουσι τον εντόπιον, τον εν κύκλω και γραφικότητι και πλαστηκότητι σωμάτων χορόν, και ασπάζονται τον ξενικόν, τον κατά ζεύγη; Απλούστατα. Διότι τους αρέσει ο πολιτισμός των Εσπερίων, και μόνον προς το θεαθήναι επιτηδεύονται ότι είναι θαυμασταί, δήθεν, του αρχαίου περικαλλούς κόσμου. Η βυζαντινή μουσική είναι τόσον ελληνική, όσον πρέπει να είναι. Είναι η μόνη γνησία και η μόνη υπάρχουσα. Και δι’ ημάς, εάν δεν είναι η μουσική των Ελλήνων, είναι η μουσική των Αγγέλων”.

            Όμως δεν είναι δυνατόν μέχρι το τέλος του κόσμου να σβήσουν μέσα από την ψυχή των Ρωμιών ούτε οι ύμνοι της Θείας Λειτουργίας αλλά ούτε και το δημοτικό τραγούδι. Δεν είναι δυνατόν να ζήσει ο Έλληνας δίχως λατρεία και δίχως παραδοσιακό πανηγύρι. Ό,τι δεν έσωσε τα χρόνια της βαυαροκρατίας η παιδεία, το έσωσε ο λαός.

            Μετά την δεκαετία του ´50 και του ´60 σπουδαίοι μουσικολόγοι όπως ο Κωνσταντίνος Ψάχος, ο Σίμωνας Καρράς, η Δόμνα Σαμίου, ο Γρηγόριος Στάθης και πολλοί άλλοι απέδειξαν ότι η Ελληνική Μουσική είναι ένα σώμα με δύο πόδια, την Βυζαντινή Μουσική και το Δημοτικό Τραγούδι. Αυτή η αλήθεια πέρασε σε όλη τη νέα γενιά των Ελλήνων με την βοήθεια των μεγάλων συνθετών όπως ο Βασίλης Τσιτσάνης, ο Γιάννης Μαρκόπουλος, ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Διονύσιος Σαββόπουλος κ.α.  Σήμερα δεν νοείται ως ολοκληρωμένος κάποιος λαϊκός τραγουδιστής ή οργανοπαίχτης εάν δεν γνωρίζει σε βάθος την Βυζαντινή Μουσική.

            Τα τελευταία χρόνια το Υπουργείο Παιδείας κατάλαβε το λάθος του και έτσι στα Μουσικά Σχολεία αλλά και τις Ανώτατες Μουσικολογικές σχολές τον πρώτο λόγο έχει η Βυζαντινή Μουσική και το Δημοτικό Τραγούδι.

            Και οι Ευρωπαίοι επιστήμονες αναγνωρίζουν σήμερα την αξία του Βυζαντινού Πολιτισμού και των τεχνών που αναπτύχθηκαν στην καθ’ ημάς Ανατολή γι’ αυτό δεν υπάρχει στον κόσμο μουσικολογικό συνέδρειο στο οποίο να μην παρίσταται βυζαντινή χορωδία ή μουσικολόγος ειδικός στην ψαλτική τέχνη.

            Εφτά χιλιάδες (7.000) χειρόγραφοι κώδικες βυζαντινής μουσικής διάσπαρτοι στις σπουδαιότερες βιβλιοθήκες όλου του κόσμου περιμένουν νέους επιστήμονες, να τους μελετήσουν και να τους κάνουν γνωστούς στον επιστημονικό κόσμο. Έργα ανάλογης αξίας με τα έργα του Μπετόβεν και του Μπαχ δεν έχουν ακόμα ακουστεί και ερμηνευτεί σε κανένα Μουσικό Μέγαρο του κόσμου. Νέος ή νέα που κατέχει σε βάθος την βυζαντινή μουσική είναι σχεδόν αδύνατον να μη βρει δουλειά στην σημερινή σκληρή αγορά εργασίας.

ΠΗΓΗ: http://www.romnios.gr

Το σήμαντρο

Σύμβολο μοναχισμού

Ηεικόνα ενός μοναχού που κρούει το σήμαντρο καλώντας άπαντες στο μοναστήρι να συμμετάσχουν στα ιερά τους καθήκοντα εκφράζει έναν από τους πιο απλούς αλλά συνάμα και αγνούς συμβολισμούς της σχέσης που υπάρχει ανάμεσα στον άνθρωπο και το Θεό. Όπως και η καμπάνα σε μεταγενέστερους χρόνους, το σήμαντρο χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα τόσο για τη σύναξη των μοναχών όσο και για να προμηνύσει τη χαρά ή τη λύπη, πάντα μέσα σε ένα κατανυκτικό κλίμα πνευματικής ηρεμίας και αφοσίωσης. Για πολλούς μάλιστα, αποτέλεσε στο παρελθόν και ένα από τα πρώτα μουσικά όργανα της βυζαντινής παράδοσης, αν και η χρήση του περιορίζεται αποκλειστικά για θρησκευτικούς σκοπούς.
Αν και πρόκειται για ένα ιδιόφωνο μουσικό όργανο, το σήμαντρο ανήκει στην κατηγορία των κρουστών. Αποτελείται από μια μακρόστενη σανίδα ή μεταλλική πλάκα, που λεπταίνει στις άκρες και έχει τρεις έως πέντε οπές. Εδώ και αιώνες τώρα κρούεται ρυθμικά σε πολλά μοναστήρια της πατρίδας μας με μεταλλικό ή ξύλινο σφυρί, που λέγεται κόπανος, και χρησιμοποιείται για να αφυπνίσει τους μοναχούς ή να τους συνάξει για την τέλεση των ιερών τους καθηκόντων. Ανάλογα πάντως με την κρούση εκφράζεται και ο σκοπός της σύναξης αυτής, που σε πολλές περιπτώσεις, όπως σε κηδείες, έχει χαρακτήρα θλίψης.

Όπως μαρτυρούν ιστορικές πηγές, το σήμαντρο βρισκόταν σε χρήση στους ενοριακούς ναούς της Ορθόδοξης Εκκλησίας πολύ πριν από την εισαγωγή των κωδώνων (καμπάνες). Σε πολλές περιπτώσεις αναφέρονται από συγγραφείς της εποχής του Βυζαντίου και οι ονομασίες χειροσήμαντρο, μεγασήμαντρο και αγιοσιδηρούν. Το ξύλινο σήμαντρο φέρει και την ονομασία τάλαντο. Με την πάροδο των χρόνων πάντως αποτέλεσε ένα από τα πιο χαρακτηριστικά σύμβολα της μοναστικής ζωής στις Ιερές Μονές του Αγίου Όρους. Ακόμα και σήμερα, τόσο η ζωή των μοναχών στα μοναστήρια όσο και οι δραστηριότητες των χιλιάδων επισκεπτών τους κάθε χρόνο καθορίζονται από την κρούση αυτής της ξύλινης ή σιδερένιας πλάκας.
Η κρούση του σήμαντρου είναι συμβολική. Για το μεν μικρό σήμαντρο που χρησιμοποιείται στον Όρθρο συμβολίζει και υπονοεί όσα διδάσκει η Παλαιά Διαθήκη, ενώ για το μεγάλο σήμαντρο τονίζει το κήρυγμα του Ευαγγελίου. Η κρούση του σίδηρου σήμαντρου θυμίζει τη σάλπιγγα του αγγέλου, την οποία θα ακούσουν με αγαλλίαση οι εκλεκτοί κατά την ημέρα της Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου. Παράλληλα, η κρούση του ξύλινου σήμαντρου ή τάλαντου θυμίζει την κρούση του ξύλου από το Νώε πριν από τον κατακλυσμό και έτσι κατά τις ιερές Ακολουθίες στα μοναστήρια, το σήμαντρο συμβολίζει τον ερχομό των πιστών εντός της Νέας Κιβωτού που είναι η Εκκλησία του Χριστού, ώστε να σωθούν από τον κατακλυσμό της αμαρτίας.

Μετά την εμφάνιση της η καμπάνα κυριάρχησε ως μέσο κλήσης των πιστών στους ιερούς ναούς. Το σήμαντρο επανήλθε στους ενοριακούς ναούς κατά τα χρόνια της τουρκοκρατίας, κυρίως λόγω της ανάγκης των πιοτών να συγκεντρώνονται και να εκκλησιάζονται κρυφά, χωρίς κωδωνοκρουσίες.
Γνωρίζοντας μάλιστα ότι πολλά μοναστήρια λειτούργησαν και ως «κρυφά σχολειά» την εποχή εκείνη, γίνεται σαφές ότι η κρούση του σήμαντρου εξυπηρετούσε και εκπαιδευτικούς σκοπούς, χωρίς να γίνονται αντιληπτοί οι συμμετέχοντες από τους Τούρκους κατακτητές.
Σήμερα, τα ξύλινα και τα σιδηρά σήμαντρα παραμένουν εν χρήσει μαζί με τους κώδωνες μόνο στις ιερές μονές, ενώ καθένα από αυτά κρούεται σε ορισμένο χρόνο που ορίζει η τάξη του μοναστηριού. Μπορεί μάλιστα να ειπωθεί ότι ο τρόπος με τον οποίο κρούεται το σήμαντρο σε κάθε μονή υποδηλώνει και τον ιδιαίτερο χαρακτήρα αυτής, είτε πρόκειται για ανδρικό είτε για γυναικείο μοναστήρι.

 Πηγή: agapienxristou.blogspot.ca

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://www.diakonima.gr

Κεφτέδες

Μυτιληνιοί κεφτέδες με ούζο

• Δυσκολία: μέτριο 

Υλικά

• 500 γρ. κιμάς μοσχαρίσιος ή ανάμεικτος
• μπαγιάτικο ψωμί-ψίχα βρεγμένο, καλά στραγγισμένο
• (περίπου μισή φρατζόλα)
• 1 μεγάλο κρεμμύδι τριμμένο στον τρίφτη
• 2 αυγά
• 1 κουταλάκι του γλυκού τριμμένο κύμινο
• 1 κουταλάκι του γλυκού ρίγανη
• 1 σφηνοπότηρο ούζο
• λίγος δυόσμος φρέσκος ψιλοκομμένος
• αλεύρι για το αλεύρωμα
• ελαιόλαδο για το τηγάνισμα
• αλάτι, πιπέρι

Εκτέλεση

1.   Βγάζουμε την κόρα απ το ψωμί, μουλιάζουμε την ψίχα, σουρώνουμε και τη μαδάμε σε ένα μπολ.Εκεί θα ρίξουμε και τον κιμά και ανακατεύουμε καλά. Ρίχνουμε και το τριμμένο κρεμμύδι μας και συνεχίζουμε το ζύμωμα με τα χέρια.Ρίχνουμε και τα υπόλοιπα υλικά και αφήνουμε (εκτός απ' το αλεύρι και το λάδι), ζυμώνουμε να ανακατευτούν κι αυτά κι αφήνουμε για λίγο το μείγμα (περίπου 30 λεπτά) στο ψυγείο. Πλάθουμε κεφτεδάκια, τα αλευρώνουμε και τα τηγανίζουμε σε καυτό ελαιόλαδο.

ΠΗΓΗ: www.lesvoskitchen.gr

«Η Ψαλτική Τέχνη ......

........ ως Αυτόνομη Επιστήμη»  

κ. Μιλτιάδης Παππάς

π. Νικόλαος Τζώρτζης

Η Ι.Μ. Γερμανίας τίμησε τον διάκονο π. Νικόλαο Τζώρτζη

Γράφτηκε από: π. Απόστολος Μαλαμούσης. Κυριακή, 28 Ιούνιος 2015

·        

Η Ιερά Μητρόπολη Γερμανίας τίμησε σήμερα τον ιερολογιώτατο διάκονο π. Νικόλαο Τζώρτζη με το Χρυσό Σταυρό της Ιεράς Μητροπόλεως Γερμανίας, το ανώτατο παράσημο της Μητροπόλεως Γερμανίας, για τα εξήντα χρόνια άοκνης και καρποφόρου διακονίας του στον αμπελώνα του Κυρίου.

Η τιμητική διάκριση έλαβε χώρα στον ιερό ναό των Αγίων Πάντων Μονάχου, από τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Αριανζού κ. Βαρθολομαίο, μετά τη Θεία Λειτουργία που τέλεσε ο Θεοφιλέστατος, πλαισιούμενος από τον Αρχιερατικό Επίτροπο Βαυαρίας, πρωτοπρεβύτερο Απόστολο Μαλαμούση, τον ιερατικώς προιστάμενο του ναού, πρωτοπρεσβύτερο Γεώργιο Βλέτση και τον διάκονο Γεώργιο Σιώμο.

Στη προσφώνησή του ο Θεοφιλέστατος μετέφερε τις θερμές ευχές και την αμέριστη αγάπη του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Γερμανίας κ. Αυγουστίνου και αναφέρθηκε, σε τρεις αρετές που διακρίνουν τον τιμώμενο π. Νικόλαο, την αγάπη, την πίστη και την ταπείνωση, αρετές που διέκριναν και τον εκατόνταρχο της σημερινής ευαγγελικής περικοπής, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε και στο κήρυγμά του ο Θεοφιλέστατος.

Εκ μέρους της ενορίας Αγἰων Πάντων ο πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Βλέτσης, επέδωσε στον π. Νικόλαο μια εικόνα των αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, ως ευλογία και ενθὐμηση για την ημέρα της χειροτονίας του εις Διάκονο στις 29 Ιουνίου 1955 και ένα κερί με παραστάσεις της πόλης Μονάχου, ως δείγμα της πολυετούς βιωτής του και διακονίας του στον ορθόδοξο ελληνισμό στη πόλη αυτή.

Στην αντιφώνησή του ο π. Νικόλαος ευχαρίστησε τον Τριαδικό Θεό και την Υπεραγία Θεοτόκο για τη πλουσιοπάροχη ευλογία που βίωσε και βιώνει στη ζωή του και αναφέρθηκε ιδιαίτερα σε πρόσωπα και σε γεγονότα που σημάδευσαν την εκκλησιαστική του διακονία.

Ευχαρίστησε τη Μονή της μετανοίας του, την Ιερά Μονή του Αγίου Ιωάννου Πάτμου, την ιερά Μητρόπολη Γερμανίας και ιδιαίτερα τον Ποιμενάρχη Σεβ. κ. Αυγουστίνο, τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Θερμών κ. Δημήτριο, όλους τους εν Μονάχου κληρικούς, καθώς επίσης και τον Μητροπολίτη της ιδιαίτερης πατρίδας του, τον Σεβ. Σπάρτης κ. Ευστάθιο, τον αρχιερατικό Επίτροπο, Αρχιμανδρίτη π. Γεράσιμο Πετρολέκα και τον καθηγούμενο της ιεράς Μονής Αγίων Σαράντα Μαρτύρων Σπάρτης, π. Εφραίμ.

Ο κατάμεστος από πιστούς ναός των Αγίων Πάντων σείστηκε από τις ισχυρές αναφωνήσεις του ΑΞΙΟΣ και τα χειροκροτήματα που συνόδευσαν τις προσφωνήσεις του θεοφιλεστάτου και του πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Βλέτση και την αντιφώνηση του τιμωμένου π. Νικολάου Τζώρτζη.

Μετά την τιμητική διάκριση ακολούθησε δεξίωση στην αίθουσα της ενορίας, ενώ το εσπέρας της ιδίας ημέρας παρετέθη δείπνο προς τιμή του π. Νικολάου. Στο δείπνο παρεκάθεσαν ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Αριανζού κ. Βαρθολομαίος, οι κληρικοί και τα μέλη των εκκλησιαστικών επιτροπών και της Ορθοδόξου Διακονίας των ενοριών Μονάχου, οι καθηγητές της Ορθόδοξης Θεολογικής Σχολής Μονάχου κ.κ. Αθανάσιος Βλέτσης και Κωνσταντίνος Νικολακόπουλος κ.α.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γερμανίας κ. Αυγουστίνος, οι Θεοφιλέστατοι Επίσκοποι Αρίστης κ. Βασίλειος, Λεύκης κ. Ευμένιος και Αριανζού κ. Βαρθολομαίος, και άπαντες οι κληρικοί της Μητροπόλώς μας συγχαίρουν τον π. Νικόλαο για το 60ο ιωβηλαίο, τον ευχαριστούν θερμά και του εύχονται έτη πολλά και ευλογημένα.

Λίγα λόγια για τον π. Νικόλαο Τζώρτζη:

Ο π. Νικόλαος γεννήθηκε στο Κυπαρίσσιο Λακωνίας και από μικράς ηλικίας η μακαριστή μητέρα του τον επέδωσε στη πνευματική και εκκλησιαστική φροντίδα του επίσης μακαριστού συντοπίτη της, Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Παντελεήμονα Α’ (Παπαγεωργίου).

Μετά τη μοναχική του κουρά στην Ιερά Μονή Πάτμου, χειροτονήθηκε στη Θεσσαλονίκη στον πρώτο βαθμό της ιερωσύνης σε ηλικία 22 ετών στον ιερό ναό της Αχειροποιήτου και υπηρέτησε πιστά τον γέροντά του, Μητροπολίτη Παντελεήμονα, τόσο κατά τη διάρκεια της αρχιερατικής του ποιμαντορίας στη Μητρόπολη Θεσσαλονίκης, όσο και στα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν για εκείνο και τη συνοδεία του, μέχρι και της τελευτής του.

Με προτροπή του τότε επίσης πνευματικού του αδελφού π. Δημητρίου Γρόλλιου μετεβη στο Στρασβούργο και ακολούθως στο Μόναχο, όπου και υπηρέτησε επι δεκαετίες την Ιερά Μητρόπολη Γερμανίας ως Διάκονος και τα ελληνικά σχολεία Μονάχου ως θεολόγος εκπαιδευτικός.

 

Μετά τη συντοξιοδότησή του, ως εκπαιδευτικού, παρέμεινε στο Μόναχο και διακονεί μέχρι σήμερα τις ενορίες Μονάχου με το κήρυγμα, τις ιερές ακολουθίες, τη λατρευτκή ζωή και τη συμμετοχή του σε διαλέξεις και πολυποίκολες εκδηλώσεις στο Πολιτιστικό Κέντρο της Μητροπόλως μας στο Μόναχο „Οικουμενικός Παριάρχης Βαρθολομαίος».

ΠΗΓΗ: http://www.romfea.gr/

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ "ΠΑΤΜΙΟ" : Ο π. Νικόλαος είναι απόφοιτος της Πατμιάδας Εκκλησιαστικής Σχολής