Τα παιδιά μας....

Δώστε στα παιδιά αρμοδιότητες μέσα στο σπίτι.
Έχουν μεγάλη σημασία για την ανάπτυξή τους

«Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα των παιδιών είναι
ότι νομίζουν πως δεν τα χρειάζονται»!
Τα σημερινά παιδιά έχουν συνηθίσει να μην έχουν πολλές αρμοδιότητες όσον αφορά τις δουλειές του σπιτιού.

Η καθημερινότητά τους περιστρέφεται γύρω από το σχολείο και τις εξωσχολικές δραστηριότητες και δύσκολα  αναλαμβάνουν κάποιο καθήκον που σχετίζεται με το σπίτι. Είναι κουρασμένα από τις δραστηριότητες, από το διάβασμα, από το κυνήγι της επιτυχίας και τους καλούς βαθμούς.

Μερικές φορές όμως, η πραγματική επιτυχία μπορεί να βρίσκεται μέσα στο σπίτι και στο τι κάνουν τα παιδιά εκεί. Σύμφωνα με έρευνες, το να αναλάβει ένα παιδί να κάνει δουλειές του σπιτιού ενισχύει τις δεξιότητες του παιδιού, την αίσθηση ευθύνης και την αυτοπεποίθησή του. Βασικά χαρακτηριστικά δηλαδή, τα οποία είναι προϋποθέσεις για μία καλή και ευτυχισμένη ζωή.

Οι γονείς σήμερα θεωρούν ότι οι επιτυχίες στο ακαδημαϊκό επίπεδο, εξασφαλίζουν την επιτυχία στη ζωή, όμως έχουν παραμελήσει την αξία της φροντίδας των άλλων.

 

Η σημαντικότητα της ανάληψης καθηκόντων έχει αποδειχθεί από πολλές μελέτες.

Σε μια διαχρονική μελέτη που έγινε στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα, συμμετείχαν 84 παιδιά σε 4 φάσεις της ζωής τους: στην προσχολική ηλικία, στην ηλικία των 10 ετών, των 15 ετών και στην ηλικία των 25 ετών. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα τα παιδιά που αναλάμβαναν τις δουλειές του σπιτιού από την ηλικία των 3 ετών είχαν καλύτερες διαπροσωπικές σχέσεις με την οικογένειά και τους φίλους, περισσότερα ακαδημαϊκά επιτεύγματα, βρήκαν πιο γρήγορα δουλειά και ήταν πιο αυτόνομα σε σχέση με τα παιδιά που δεν αναλάμβαναν καθήκοντά ή ανέλαβαν στην εφηβεία τους.

 

Πόσο αναγνωρίζεται όμως η αξία αυτή από τους ανθρώπους;

Μια έρευνα που έγινε στο Πανεπιστήμιο του Harvard, εξέτασε τις απόψεις 10.000 εφήβων, ζητώντας τους να ταξινομήσουν τις εξής αξίες: ακαδημαϊκή επιτυχία, ευτυχία, και φροντίδα για τους άλλους. Σχεδόν το 80% διάλεξε την ακαδημαϊκή επιτυχία και την ευτυχία πάνω από την φροντίδα για τους άλλους. Ωστόσο, σύμφωνα με τους ειδικούς η ευτυχία δεν προέρχεται από την ακαδημαϊκή επιτυχία, αλλά από τους ισχυρούς δεσμούς με τους γύρω.

Οι ισχυροί δεσμοί με τους οικείους, προτρέπουν το άτομο να ζήσει μια πιο ήρεμη και ασφαλή ζωή.

 

Πώς γίνεται οι γονείς να καλλιεργήσουν την συναίσθηση των αμοιβαίων υποχρεώσεων στα παιδιά;

1. Προσοχή στις λέξεις: σύμφωνα με έρευνα όταν οι γονείς ευχαριστούν τα παιδιά που είναι «καλοί βοηθοί» και όχι «γιατί βοηθούν»  δίνουν κίνητρο στο παιδί να κάνει τη δουλειά που του έχει ανατεθεί για να αποκτήσει ένα ακόμη «ταμπελάκι». Έτσι ο λόγος που θα ολοκληρώσει τα καθήκοντά του δεν είναι να προσφέρει στους άλλους, αλλά να είναι καλό το ίδιο.
2. Προγραμματισμός καθηκόντων: δίπλα στα μαθήματα του σχολείου και στις ώρες του ποδοσφαίρου, μπορούν οι γονείς να γράψουν τα καθήκοντα του παιδιού ώστε να τηρείται η συνέπεια και να αντιλαμβάνεται το παιδί ότι είναι μέρος του προγράμματός του.
3. Παιχνίδι: τα παιδιά αγαπούν ό,τι φαίνεται παιχνίδι. Μπορεί για παράδειγμα η πρώτη πίστα να είναι να ταξινομήσει τα ρούχα σε καθαρά και βρώμικα, ή σε χρωματιστά και λευκά και η επόμενη πίστα να είναι να βάλει πλυντήριο.
4. Αποφυγή της αμοιβής: συνήθως οι γονείς προσφέρουν αντάλλαγμα όταν το παιδί κάνει κάποια δουλειά του σπιτιού. Αυτό δεν βοηθάει στην ενίσχυση της ενσυναίσθησης  γιατί έτσι το παιδί μετατρέπει μια αλτρουιστική πράξη σε συναλλαγή.
5. Καθήκοντα: προκειμένου να καλλιεργηθεί η ενσυναίσθηση, είναι καλό τα καθήκοντα που αναλαμβάνει το παιδί να αφορούν και τους άλλους και όχι μόνο τον εαυτό του. Για παράδειγμα, μπορεί το παιδί να βοηθήσει σε κάτι που θα απαλλάξει τα άλλα μέλη της οικογένειας, όπως να μαζέψει τα πιάτα όλων. Αν η μοναδική του υποχρέωση είναι να τακτοποιεί το δωμάτιό του, τότε προωθείται η ατομικότητα και όχι η φροντίδα για τους άλλους.
6. Προτροπή: ο τρόπος που θα πούμε στο παιδί να κάνει τα καθήκοντα έχει σημασία. Οι ειδικοί συστήνουν ότι είναι καλύτερα να πούμε «Ας κάνουμε τώρα όλοι τις δουλειές μας» από το να πούμε «Κάνε τώρα τις δουλειές σου».
7. Τιμωρία ή υποχρέωση; τα καθήκοντα του σπιτιού δεν είναι τιμωρία, ούτε κάτι κακό. Με αυτό τον τρόπο πρέπει να αντιμετωπίζονται από όλους. Τα πρότυπα είναι σημαντικά: αν η μητέρα γκρινιάζει για το πλύσιμο των πιάτων, είναι λογικό να γκρινιάξει και το παιδί για το μάζεμα των παιχνιδιών του.

Οι δουλειές του σπιτιού δεν είναι μόνο καθήκον και υποχρέωση, είναι και ένας τρόπος να δείχνουν τα μέλη της οικογένειας ότι νοιάζονται το ένα για το άλλο. Έχοντας αυτή τη σκέψη στο μυαλό τους οι γονείς, θα ενισχύσουν την ενσυναίσθηση στο παιδί με ένα όμορφο τρόπο.

——————————-

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://hamomilaki.blogspot.gr/

Πηγή: psychologynow

Κυριακή των αγιων Πατερων

Δοξαστικό τῆς Κυριακῆς των Αγίων Πατέρων

 Από το δοξαστάριον του άρχοντος μουσικοδιδασκάλου Κυριαζή Νικολέρη το δόξα των αίνων της Κυριακής των αγίων Πατέρων !!!Ψάλλει ο Απόστολος Θεοχάρης..

Κυριακή των Αγίων Πατέρων

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

Κατά τήν ἑβδόμη ἀπό τοῦ Πάσχα Κυριακή ἑορτάζει ἡ Ἐκκλησία μας τήν μνήμη τῶν ἁγίων 318 θεοφόρων Πατέρων τῆς Α’ ἐν Νικαίᾳ Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Ἡ μεγάλη αὐτή Σύνοδος συνεκλήθη, ὡς γνωστόν, ἀπό τόν πρῶτο χριστιανό αὐτοκράτορα, τόν Κωνσταντῖνο, στήν Νίκαια τῆς Βιθυνίας τόν Μάϊο τοῦ ἔτους 325, κατεδίκασε τήν αἵρεσι τοῦ Ἀρείου καί ἀνεκήρυξε τόν Χριστό Θεό, ὁμοούσιο πρός τόν Πατέρα. Στίς 29 Μαΐου βρίσκομε σέ πολλά χειρόγραφα νά σημειώνεται ἡ μνήμη τῶν Πατέρων τῆς Συνόδου αὐτῆς.

Ὁ ἑορτασμός τῆς μνήμης των κατά τήν παροῦσα Κυριακή ὀφείλεται, ὅπως εἶναι φανερό, στό γνωστό καί ἀπό ἄλλες περιπτώσεις ἔθος τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας, νά μεταθέτῃ σέ Κυριακές τίς μνῆμες τῶν μεγάλων ἁγίων. Ἡ ἑβδόμη ἀπό τοῦ Πάσχα Κυριακή δέν εἶχε ἰδιαίτερο ἑορτολογικό θέμα καί προτιμήθηκε ὡς ἡ καταλληλοτέρα καί ἡ πλησιεστέρα πρός τήν μνήμη τῶν Πατέρων γιά νά μεταφερθῇ σ᾽ αὐτήν ὁ ἑορτασμός των.

Τήν Κυριακή τῶν ἁγίων Πατέρων θά ἀκούσωμε μαζί μέ τήν συνήθη ἀναστάσιμο ἀκολουθία τῆς Κυριακῆς νά συμπλέκωνται τροπάρια μεθέορτα τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου, πού ἑωρτάσαμε, ἀλλά καί προεόρτια τῆς ἑορτῆς πού θά πανηγυρίσωμε μετά ἀπό ὀκτώ ἡμέρες, τῆς ἁγίας Πεντηκοστῆς. Ἔτσι Ἀνάστασις, Ἀνάληψις, Πεντηκοστή καί Πατέρες ἀπό κοινοῦ θά ὑμνηθοῦν αὐτήν τήν ἐνδιάμεσα τῶν μεγάλων αὐτῶν ἑορτῶν Κυριακή. Παρ᾽ ὅλα τά ἐκ πρώτης ὄψεως ἀσυμβίβαστα αὐτά ἑορτολογικά θέματα, δέν λείπει ἀπό τήν ἀκολουθία τῆς ἡμέρας αὐτῆς μία σχετική ἁρμονία, πού τήν συνθέτουν ἀκριβῶς οἱ διαφορές καί οἱ ἀντιθέσεις τῶν ἐπί μέρους θεμάτων. Ἄν μάλιστα τήν τοποθετήσωμε στό ὅλο πλαίσιο τοῦ Πεντηκοσταρίου θά διακρίνωμε μέ πόση νηφαλία κρίσι καθωρίσθη ἡ διαδοχή αὐτή τῶν ἑορτῶν ἀπό τούς συντάκτας τοῦ ἑορτολογίου μας. Χάρις, πράγματι, στά θέματα αὐτῆς τῆς Κυριακῆς ἐπιτυγχάνεται ἡ δημιουργία ἑνός μεταβατικοῦ σταθμοῦ μεταξύ τῶν μεγάλων ἑορτῶν πού ἑωρτάσαμε καί ἐκείνης πού ἐπίκειται.

Μέ τήν μνήμη ἐξ ἄλλου τῶν Πατέρων τῆς ἐν Νικαίᾳ Συνόδου τονίζεται ἡ πιστότης τῆς Ἐκκλησίας στήν ἀληθινή καί ὀρθή διδασκαλία, ὅπως τήν ἄκουσε ἀπό τό στόμα τοῦ Κυρίου καί ὅπως τήν εἶδε ἀνάγλυφη στό ὅλο σωτηριῶδες ἔργο τοῦ Χριστοῦ. Αὐτό ἀκριβῶς ὑπογραμμίζει καί τό συναξάριο τῆς Κυριακῆς τῶν ἁγίων Πατέρων. «Τήν παροῦσαν ἑορτήν ἑορτάζομεν δι᾽ αἰτίαν τοιαύτην. Ἐπειδή γάρ ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός τήν καθ᾽ ἡμᾶς φορέσας σάρκα, τήν οἰκονομίαν ἅπασαν ἀρρήτως ἐνήργησε καί πρός τόν πατρῷον ἀποκατέστη θρόνον, θέλοντες δεῖξαι οἱ ἅγιοι ὅτι ἀληθῶς ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ ἐγένετο ἄνθρωπος καί τέλειος ἄνθρωπος Θεός ἀνελήφθη καί ἐκάθισε ἐν δεξιᾷ τῆς μεγαλωσύνης ἐν ὑψηλοῖς, καί ὅτι ἡ σύνοδος αὕτη τῶν ἁγίων Πατέρων οὕτως αὐτόν ἀνεκήρυξε καί ἀνωμολόγησεν ὁμοούσιον καί ὁμότιμον τῷ Πατρί. τούτῳ τῷ λόγῳ μετά τήν ἔνδοξον Ἀνάληψιν τήν παροῦσαν ἐθέσπισαν ἑορτήν, ὡσανεί τόν σύλλογον τῶν τοσούτων Πατέρων προβιβάζοντες τοῦτον δή ἐν σαρκί ἀναληφθέντα Θεόν ἀληθινόν καί ἐν σαρκί τέλειον ἄνθρωπον ἀνακηρυττόντων».

Στόν ναό τῆς Ἁγίας Σοφίας Κωνσταντινουπόλεως κατά τόν Ι’- ΙΑ’ αἰῶνα ἑώρταζαν τήν Κυριακή αὐτή ἐκτός ἀπό τούς Πατέρας τῆς Α’ καί τούς ἄλλους Πατέρας τῶν ἕξ οἰκουμενικῶν Συνόδων, προφανῶς γιά τόν ἴδιο λόγο. γιά νά παρασταθῇ δηλαδή ἡ ἑνότης τῆς ἐκκλησιαστικῆς διδασκαλίας καί ἡ συνέπειά της πρός τήν διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου. Λείψανο τοῦ κοινοῦ αὐτοῦ ἑορτασμοῦ βρίσκομε στό δοξαστικό τῆς λιτῆς τῆς ἀκολουθίας. Σ᾽ αὐτό ἐκτός ἀπό τόν Ἄρειο ἀπαριθμοῦνται καί ὁ Μακεδόνιος, ὁ Νεστόριος, ὁ Εὐτυχής, ὁ Σαβέλλιος καί ὁ Σεβῆρος, ἡ διδασκαλία τῶν ὁποίων κατεδικάσθη ἀπό τάς ἄλλας Οἰκουμενικάς Συνόδους. Τελικά ὅμως ἡ ἑορτή διετήρησε μόνον τό ἀρχικό της θέμα, τήν μνήμη τῶν 318 Πατέρων τῆς Α’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου.

Ἀπό τό ὅλο λειτουργικό περιεχόμενο τῆς ἡμέρας θά σταθοῦμε στά δύο ἀναγνώσματα τοῦ ἑσπερινοῦ καί στά δύο τῆς θείας λειτουργίας. Τά δύο πρῶτα εἶναι παρμένα ἀπό τήν Παλαιά Διαθήκη, ἔχουν δέ σημασία, γιατί στά ἐπεισόδια στά ὁποῖα ἀναφέρονται ἐκεῖ διεῖδε ἡ Ἐκκλησία τόν τύπο τῶν Πατέρων καί τόν ρόλο των στήν ζωή τῆς Ἐκκλησίας.

Στό πρῶτο, ἀπό τήν Γένεσι, κεφάλαιο 14, 14-20, περιγράφεται ἡ θαυμαστή νίκη τοῦ Ἀβραάμ, πού ἐπί κεφαλῆς τῶν 318 «οἰκογενῶν» του κατετρώπωσε τούς ἑπτά περιοίκους βασιλεῖς, ἀπηλευθέρωσε τούς αἰχμαλώτους καί ἐδέχθη γιά τήν νίκη του τήν εὐλογία τοῦ βασιλέως τῆς Σαλήμ, τοῦ Μελχισεδέκ. Καί οἱ Πατέρες τῆς Α’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, 318 καί ἐκεῖνοι ὅπως οἱ δοῦλοι τοῦ Ἀβραάμ, θεῖο στρατόπεδο – θεία παρεμβολή καί αὐτοί, κατατροπώνουν μέ τήν ἀδάμαστο μαχητικότητά τους τούς ἐχθρούς τοῦ Χριστοῦ. Συντρίβουν τήν αἵρεσι καί ἀπελευθερώνουν τούς ἁρπαγέντας ἀπό αὐτήν πιστούς.

Στό δεύτερο ἀνάγνωσμα, Δευτερονομίου 1, 8-17, ὁ Μωυσῆς ἀφηγεῖται πῶς ἐξέλεξε ἀπό τό λαό «ἄνδρας σοφούς καί ἐπιστήμονας καί συνετούς» καί ἀνέθεσε σ᾽ αὐτούς τήν καθοδήγησι, τήν διακυβέρνησι τοῦ λαοῦ. Καί αὐτοί εἶναι τύπος τῶν Πατέρων, στούς ὁποίους ὁ Κύριος ἐνεπιστεύθη τήν διαποίμανσι τῆς Ἐκκλησίας. Ἐπάνω σ᾽ ἐκείνους ἐμερίσθη τό πνεῦμα τοῦ Μωυσέως. Σ᾽ αὐτούς μερίζει τό Πνεῦμα τό ἅγιον τά χαρίσματα τῆς σοφίας καί τῆς ὀρθῆς κρίσεως στά ἑκάστοτε ἀναφυόμενα στήν Ἐκκλησία διαφιλονικούμενα θέματα. Καί ἐδῶ ἡ κρίσις εἶναι τοῦ Θεοῦ.

Τά δύο πάλι ἀναγνώσματα τῆς θείας λειτουργίας μᾶς μεταφέρουν ἀπό τήν σκιά καί τήν εἰκόνα τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης στήν ἀλήθεια τῆς Καινῆς. Τό πρῶτο εἶναι ἀπό τίς Πράξεις καί τό δεύτερο ἀπό τό Κατά Ἰωάννην Εὐαγγέλιο, κατά τό σύστημα τῆς ἀναγνώσεως τῶν βιβλίων αὐτῶν κατά τήν περίοδο τοῦ Πεντηκοσταρίου. Ὁ Παῦλος καλεῖ τούς πρεσβυτέρους τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἐφέσου στήν Μίλητο, ἀπό ὅπου περνοῦσε ἐπιστρέφοντας στά Ἱεροσόλυμα.

Οἱ λόγοι του ἦσαν προφητικοί καί ἀνεφέροντο στό μέλλον τῆς Ἐκκλησίας καί στήν εὐθύνη τῶν ποιμένων γιά τήν περιφρούρησι τοῦ ποιμνίου τοῦ Χριστοῦ. Αὐτοί οἱ λόγοι ἀπετέλεσαν καί τό ἔμβλημα τῶν Πατέρων καί ὑπέκαυσαν τήν ἀνύστακτο φροντίδα των γιά τήν ὀρθή πίστι καί τήν ἀκεραιότητα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. «Προσέχετε ἑαυτοῖς καί παντί τῷ ποιμνίῳ, ἐν ᾧ ὑμᾶς τό Πνεῦμα τό ἅγιον ἔθετο ἐπισκόπους ποιμαίνειν τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ, ἥν περιεποιήσατο διά τοῦ ἰδίου αἵματος. Ἐγώ γάρ οἶδα τοῦτο, ὅτι εἰσελεύσονται μετά τήν ἄφιξίν μου λύκοι βαρεῖς εἰς ὑμᾶς, μή φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου. Καί ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα, τοῦ ἀποσπᾶν τούς μαθητάς ὀπίσω αὐτῶν. Διό γρηγορεῖτε… Καί τά νῦν παρατίθεμαι ὑμᾶς, ἀδελφοί, τῷ Θεῷ καί τῷ λόγῳ τῆς χάριτος αὐτοῦ» (Πράξ. 20, 16-18, 26-36).

Καί τέλος ἡ περικοπή τοῦ Εὐαγγελίου, Ἰωάννου 17, 1-13, ἀπόσπασμα ἀπό τήν ἀρχιερατική προσευχή τοῦ Χριστοῦ, παρουσιάζει τόν Κύριο δεόμενο γιά τούς μαθητάς, γιά τήν Ἐκκλησία Του. Εἶναι ἐκεῖνοι πού Τοῦ ἐδόθησαν ἀπό τόν Πατέρα, πού ἐνῷ ἐκεῖνος θά φύγῃ ἐκεῖνοι θά μείνουν στόν κόσμο. Πού ἔχουν ἀνάγκη τῆς προστασίας τοῦ Πατρός γιά νά διατηρηθοῦν πιστοί στό ὄνομα τοῦ Θεοῦ. Πού πρέπει νά εἶναι «ἕν» ὅπως εἶναι ὁ Υἱός μέ τόν Πατέρα, γιά νά εἶναι ἡ μαρτυρία των ἀληθινή μέσα στόν κόσμο. Ὁ Χριστός τούς φύλαξε. ἕνας μόνο χάθηκε, ὁ υἱός τῆς ἀπωλείας. Καί στήν ζωή τῆς Ἐκκλησίας βρέθηκαν υἱοί ἀπωλείας. Ἀλλά οἱ Πατέρες τήρησαν τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ καί κράτησαν τήν ἑνότητα τῆς πίστεως τῆς Ἐκκλησίας.

Αὐτόν λοιπόν τόν θεοτίμητο χορό τῶν ἁγίων Πατέρων πού μαζεύτηκε ἀπό τά πέρατα τῆς Οἰκουμένης καί ἐδογμάτισε τήν ὀρθή σχέσι τοῦ Χριστοῦ πρός τόν Πατέρα, τό «ὁμοούσιον», καί διετύπωσε καί παρέδωκε τήν ὀρθή πίστι στήν Ἐκκλησία, μακαρίζομε. Ἀπό τά τροπάρια τῆς ἑορτῆς νά δοῦμε τό χαρακτηριστικώτερο, τό δοξαστικό τῶν αἴνων τοῦ πλ. δ’ ἤχου, περίφημο γιά τήν σύνθεσί του καί γιά τήν μελῳδία του:

«Τῶν ἁγίων Πατέρων ὁ χορός, ἐκ τῶν τῆς οἰκουμένης περάτων συνδραμών, Πατρός καί Υἱοῦ καί Πνεύματος ἁγίου μίαν οὐσίαν ἐδογμάτισε καί φύσιν καί τό μυστήριον τῆς θεολογίας τρανῶς παρέδωκε τῇ Ἐκκλησίᾳ. οὕς εὐφημοῦντες ἐν πίστει, μακαρίσωμεν λέγοντες. Ὤ θεία παρεμβολή, θεηγόροι ὁπλῖται παρατάξεως Κυρίου. ἀστέρες πολύφωτοι τοῦ νοητοῦ στερεώματος. τῆς μυστικῆς Σιών οἱ ἀκαθαίρετοι πύργοι. τά μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου. τά πάγχρυσα στόματα τοῦ Λόγου. Νικαίας τό καύχημα, οἰκουμένης ἀγλάϊσμα, ἐκτενῶς πρεσβεύσατε ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν».

ΠΗΓΗ: http://www.imaik.gr/

Κομποστοποίηση:

 το καλύτερο λίπασμα βρίσκεται στον σκουπιδοτενεκέ…

 

Η κομποστοποίηση αποτελεί μία φυσική διαδικασία, η οποία μετατρέπει τα οργανικά υλικά σε μια πλούσια σκούρα ουσία, που λέγεται κομπόστ ή χούμους ή εδαφοβελτιωτικό. Έτσι αξιοποιούμε τα οργανικά απορρίμματα όπως φλούδια, χαρτοπετσέτες κ.ά. και παράλληλα αποκτάμε πλούσιο, θρεπτικό χώμα για τις γλάστρες μας.

Το κομπόστ αποτελείται από ένα συνδυασμό των πράσινων και καφέ υλικών που αναφέρονται παρακάτω:

Το κομπόστ μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν εδαφοβελτιωτικό, λίπασμα για το γκαζόν, συμπλήρωμα στο χώμα των γλαστρών, μαγιά για κομποστοποίηση και είναι ιδανικό για όλα τα φυτά.

Γιατί να κάνω κομποστοποίηση;

Για υγιέστερα φυτά: Βοηθάει τα φυτά να μεγαλώσουν γρηγορότερα και περισσότερο και το χώμα να συγκρατεί θρεπτικές ουσίες και νερό, μειώνοντας τον κίνδυνο μόλυνσης.

Για εξοικονόμηση χρημάτων: Το κομπόστ μειώνει κατά πολύ την ανάγκη αγοράς αντίστοιχων προϊόντων από την αγορά.

Γιατί είναι εύκολη και βολεύει: Απλά βάλτε τα υλικά στον κάδο ή στο σωρό κομποστοποίησης και παρατηρήστε τα να γίνονται πλούσιο σκούρο κομπόστ.

Γιατί είναι η εναλλακτική πρακτική στη θέση της ταφής ή της καύσης των οργανικών απορριμμάτων: Τα απορρίμματα του κήπου και τα οργανικά μαζί είναι περίπου το 20% των συνολικών απορριμμάτων που καταλήγουν στις χωματερές κάθε χρόνο.

Πώς μπορώ να κάνω κομποστοποίηση;

Το μόνο που χρειάζεσαι είναι ένας κάδος, ξύλινος ή πλαστικός, με αρκετό χώμα, στον οποίο θα ρίχνεις τα οργανικά υλικά. Υπάρχουν και οι ειδικοί κάδοι κομποστοποίησης, που ενώ δεν είναι απαραίτητοι για τη διαδικασία, την κάνουν πιο εύκολη. Σε κάθε περίπτωση το υλικό στον κάδο θα πρέπει να αερίζεται σωστά και να ανακατεύεται συχνά.

Τι υλικά μπορώ να χρησιμοποιήσω για το κομπόστ;

Ενώ οτιδήποτε ήταν κάποτε ζωντανό μπορεί να κομποστοποιηθεί, κάποια υλικά είναι καλύτερα να μείνουν μακριά από τον οικιακό κομποστοποιητή μας. Γι’ αυτό αποφύγετε:

– Απορρίμματα που προσελκύουν ενοχλητικά ζωύφια

– Άρρωστα ή μολυσμένα από έντομα φυτά

ΠΙΝΑΚΑΣ (επισυνάπτεται ως φωτογραφία)

Γιατί κομποστοποίηση

Οι λόγοι που επιβάλλουν την κομποστοποίηση ως βασική μέθοδο για τη διαχείριση των οργανικών αποβλήτων έχουν να κάνουν με το τρίπτυχο ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ – ΚΟΙΝΩΝΙΑ – ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ:

1. Επειδή οι ανάγκες των ελληνικών εδαφών σε οργανική ουσία είναι τεράστιες, λόγω της πολύ χαμηλής περιεκτικότητας (1%). Στη Γερμανία, για παράδειγμα, η περιεκτικότητα των εδαφών σε οργανική ουσία είναι 7-8% και κάνουν κομποστοποίηση για να την ανεβάσουν σε ακόμη πιο υψηλά επίπεδα.
2. Επειδή το 35% των ελληνικών εδαφών κινδυνεύουν να ερημοποιηθούν (Πηγή: ΕΚΕΘΕ).
3. Επειδή με την εκτεταμένη χρήση του κομπόστ αντιμετωπίζεται η εντεινόμενη διάβρωση των εδαφών και καταστέλλονται πολλά φυτοπαθογόνα του εδάφους.
4. Επειδή υπάρχει μεγάλη ανάγκη ορθολογικής διαχείρισης και προστασίας των διαθέσιμων υδάτων και ιδιαίτερα εξοικονόμησης του με την εφαρμογή της χρήσης του κομπόστ στη γεωργία.
5. Επειδή μειώνονται οι εκπομπές του CO2 και οι επιπτώσεις των κλιματικών αλλαγών.
6. Επειδή είναι ασύγκριτα η πλέον οικονομική μέθοδος τελικής διαχείρισης των οργανικών υλικών.
7. Επειδή έχει την ευρύτερη δυνατή κοινωνική αποδοχή και συναίνεση.
8. Επειδή είναι η πλέον φιλική προς στο περιβάλλον.
9. Επειδή πρώτα συζητάς και εφαρμόζεις τις οικονομικότερες και καλύτερες επιλογές και μετά κοιτάς εάν υπάρχει ανάγκη για τις ακριβές και δύσκολες.
10. Επειδή κάποιος πρέπει να τη θέσει και στην ελληνική κοινωνία.

---

Σημείωση: Οι πληροφορίες σχετικά με την κομποστοποίηση προέρχονται από την Οικολογική Εταιρία Ανακύκλωσης, η οποία την προωθεί ενεργά σε συνεργασία με πολίτες δήμων στην Ελλάδα. Για περισσότερες λεπτομέρειες μπορείτε να απευθυνθείτε στην Ο.Ε.Α., στο τηλέφωνο 210 8224481 ή στην ηλεκτρονική σελίδα www.ecorec.gr

---

Παρατήρηση: Το παρόν άρθρο δημοσιεύεται με τη συνεργασία της οικονομικής και αγροτικής εφημερίδας “ΠΑΡΑΓΩΓΗ” (κυκλοφορεί στα περίπτερα κάθε  Σάββατο), www.paragogi.net

ΠΗΓΗ: http://www.pemptousia.gr/

Ο Γάμος

Παντρεύεσαι; Σκότωσε τον Εγωισμό σου! Αγαπάς; Διορθώσου!

 

Tι σημαίνει ένα διαζύγιο; Την ανικανότητά μας να αγαπήσουμε. Αυτό βασικά σημαίνει. Όλα τα υπόλοιπα είναι οι δικαιολογίες μας. Την αποτυχία να αγαπηθούμε. Τη λαθεμένη αντίληψη που είχαμε για τον γάμο. Ο γάμος δεν είναι βίος ανθόσπαρτος. […]

Μελετήστε με προσοχή την ακολουθία του Μυστηρίου [ενν. του γάμου]. Υπάρχει και μεταφρασμένη. Εκεί μέσα λοιπόν υπάρχουν όλα τα στοιχεία και όλες οι προϋποθέσεις που αν τις ζήσεις φθάνεις στην πληρότητα της σχέσης σου. Η Εκκλησία από την αρχή μας δείχνει τον δρόμο: «Ευλογημένη η Βασιλεία του Πατρός…». Κι εκείνη τη στιγμή με το Ευαγγέλιο κάνει ο ιερέας το σημείου του Σταυρού. Τι σημαίνει αυτό; Τρία πράγματα βασικά.

Ξέρετε, παιδιά μου, για πού ξεκινάτε; Δεν ξεκινάτε για το άγνωστο με βάρκα την ελπίδα. Ξεκινάτε για τη Βασιλεία του Θεού. Αυτή είναι η πορεία του γάμου.
Ποιος θα είναι ο οδηγός σας σ’ αυτήν την πορεία; Το Άγιο Ευαγγέλιο.
Ποια είναι η πορεία σας; Η Σταυρική!

Λέω στα ζευγάρια που παντρεύω: «Αν το καταλάβατε, παιδιά μου, σήμερα πρέπει να πεθάνετε, πρέπει να πεθάνει ο εγωισμός σας. Ξεκινήσατε καθένας από το σπίτι του και ήρθατε εδώ και τώρα φεύγετε από εδώ μαζί σε ένα καινούργιο σπίτι. Πολύ ωραία. Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ο κάθε ένας πρέπει να φύγει από τον εαυτό του πια. Από αυτό που ήταν μέχρι τώρα. Κι εδώ η Χάρις του Θεού σάς ένωσε.»

Βλέπετε κάποια στιγμή ενώνουμε τα χέρια και τους λέω: «Έχετε δει δύο κλειδιά περασμένα σε κρίκο; Όπου και να ‘ναι, θα είναι μαζί. Στην τσέπη μας ευρίσκονται ή μας πέσαν στον δρόμο ή τα πετάξαμε στη θάλασσα, θα είναι πάντα μαζί γιατί τα ενώνει ένας κρίκος. Αν όμως βγουν από τον κρίκο είναι ζήτημα τύχης, αν θα μείνουν και τα δύο κοντά και μαζί. Ποιος είναι ο κρίκος; Η χάρη του Θεού. Βάλτε τα χέρια σας, βάλτε τις καρδιές σας και οι δυο σας στο χέρι του Θεού. Ο Θεός δεν μας παίρνει με το ζόρι, απλώνει το δικό Του χέρι και εάν εσείς με τη θέληση βάλετε τα δικά σας χέρια ο Θεός θα σας ενώσει σε μια ενότητα τέλεια και αγία και έτσι να πορευτείτε.»

Όταν στην Ελλάδα καθιερώθηκε ο πολιτικός γάμος, εγώ πανηγύριζα. Είπα, «επιτέλους, θα αποφύγω την ταλαιπωρία να παντρεύω ανθρώπους που δεν ξέρουν τι κάνουν.» Να πας στον Δήμαρχο κι όπου θέλεις. Όχι όμως εδώ! Γιατί ο χώρος αυτός εδώ είναι για αυτούς που ξέρουν τι θέλουν και πιστεύουν τι κάνουν. Ένα διαζύγιο μπορεί να έχει πολλές αφορμές, αλλά οι αιτίες του είναι λίγες.

Πώς προετοιμάζονται δύο νέοι άνθρωποι για να παντρευτούν; Από ‘κεί θα καταλάβεις ποια θα είναι η συνέχεια.

Πόσο καλά γνωρίζονται; Ή πόσο βαθιά αγνοούνται;

Έχω ακούσει πολλές φορές την παρατήρηση «δεν ήτανε έτσι στην αρχή». Έτσι ήτανε, παιδί μου, αλλά εσύ δεν τον είδες. Ο αρραβώνας δεν είναι μια χαζοχαρούμενη περίοδος που θα κοιτάξουμε πώς θα περάσουμε καλά. Είναι ακριβώς μια περίοδος που οι άνθρωποι μιλάνε σοβαρά για το μέλλον τους, βλέπουν αν συμφωνούν, αν ταιριάζουν, αν έχουν την ίδια πλεύση μέσα στη ζωή τους, ακόμα μερικές φορές σε μερικά πράγματα, που φαίνονται πιο ρηχά, πιο εύκολα.

Κάποτε έλεγα σε δυο παιδιά που συνδεόντουσαν:
– Παιδιά χωρίστε τώρα γιατί θα χωρίσετε αύριο.
– Μα γιατί;

– Γιατί δεν έχετε καμία σχέση μεταξύ σας. Τα ενδιαφέροντα του ενός είναι τελείως διαφορετικά κι εξειδικευμένα, του άλλου είναι -τα παιδιά χρησιμοποιούν σήμερα αυτή τη λέξη- «μπάζα». Σε λίγο εσύ θα αρχίσεις να τη ζηλεύεις και εσύ σε λίγο θα αρχίσεις να κουράζεσαι. Λοιπόν, μην κάνετε λάθη!

Ευτυχώς κατάλαβαν έγκαιρα. Γιατί είναι πάρα πολύ σημαντικό να βλέπεις την αλήθεια. Το σ’ αγαπώ και μ’ αγαπάς είναι εύκολο να το λες, δύσκολο όμως να το ζεις. Εμείς μάθαμε ότι η αγάπη είναι σαρκωμένη. Κι αν δεν σαρκώνεται, δεν σταυρώνεται, τότε ακριβώς δεν προχωράει.

Το Διαζύγιο τελικά είναι μια αποτυχία. Το ερώτημα όμως είναι το εξής: Πώς θα αντιμετωπίσουμε ένα διαζύγιο; Διδασκόμεθα από τα λάθη μας; Καταλάβαμε γιατί φτάσαμε εδώ; Πρώτα-πρώτα έχουμε τη συνείδηση ότι αποτύχαμε; Και δεν αποτύχαμε τυχαία, αποτύχαμε για συγκεκριμένους λόγους, καθαρούς και ορατούς ή πιστεύουμε ότι φταίει μόνο ο άλλος; Στα ζευγάρια που παντρεύω τους εύχομαι: «Παιδιά μου, σας εύχομαι να μάθετε στη ζωή σας να φταίτε πάντα και οι δυο μαζί. Γιατί αν πιστέψετε ότι φταίει μόνο ο άλλος, κάτι δεν πάει καλά μεταξύ σας.»

Παντρεύομαι σημαίνει δέχομαι τον άλλο όπως είναι γιατί τον αγαπάω.
Παντρεύομαι σημαίνει ότι αγωνίζομαι, κάνω τα πάντα για να δίνω χαρά σ’ αυτόν που αγαπάω. Άρα λοιπόν υπάρχει μια κοινή πορεία και των δύο, δηλαδή το ότι ο άλλος με δέχεται, δεν γεννάει ασυλία του εγωισμού μου, αφού με δέχεται όπως είμαι. Σε δέχεται γιατί σε αγαπάει, εσύ αγαπάς; Τότε διορθώσου.

Τότε αφού βλέπεις ότι κάτι ενοχλεί τον άλλο, διόρθωσέ το. Όταν ακούω ανθρώπους να λένε: «εγώ αυτός είμαι ή εγώ αυτή είμαι, δεν αλλάζω», τους λέω: «Κακώς παντρευτήκατε, γιατί όταν κάποιος αγαπάει, αλλάζει.» Δεν αλλάζω σημαίνει δεν αγαπάω. Τα υπόλοιπα είναι περιττά.

Μητροπολίτου, Σισανίου και Σιατίστης Παύλος
Για μια υγιή και ζωντανή οικογένεια, έκδ. Σχολής Γονέων Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου

Πηγή:  agapienxristou.blogspot.ca

 ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ:http://www.diakonima.gr

Πράσινες ελιές:

Τα πολυάριθμα οφέλη στην υγεία

Οι πράσινες ελιές είναι μια μεσογειακή απόλαυση, το χρησιμοποιούμε σε πολλά πιάτα βάζοντας στα πιάτα γεύση από Ελλάδα (επειδή έχουμε...

      

   

   Οι πράσινες ελιές είναι μια μεσογειακή απόλαυση, το χρησιμοποιούμε σε πολλά πιάτα βάζοντας στα πιάτα γεύση από Ελλάδα (επειδή έχουμε πήξει στα fast food) με αποκορύφωμα τη χωριάτικη σαλάτα.

Θεωρείται ως «αιώνια καρποφόρο δέντρο» και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της μεσογειακής αλλά και της Ελληνικής διατροφής, που ως γνωστών θεωρείται ως μια υγιεινή διατροφή, οι πράσινες ελιές γεμάτες με τα απαραίτητα για τον οργανισμό θρεπτικών συστατικών.

Τα οφέλη από τις πράσινες ελιές

• Οι πράσινες ελιές έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικό λίπος, όμως το λίπος που περιέχεται στη σύνθεση της ελιάς είναι άκρως υγιεινό. Αποτελείται από λινελαϊκό οξύ και Α- λινελαϊκό οξύ το οποίο είναι επωφελές για την καταπολέμηση της χοληστερόλης. Πρόσφατη έρευνα έφερε στο προσκήνιο την ικανότητα του λινελεϊκού οξέος στη μείωση της αρτηριακής πίεσης.
• Τα θρεπτικά συστατικά που περιέχονται στις πράσινες ελιές είναι άκρως εντυπωσιακά, έχουν πολλές αντιοξειδωτικές ουσίες, όπως φλαβονειδή, ανθοκυανιδίνες, κερκετίνη, καφεϊκό οξύ κ.λ.π Αυτές οι ωφέλιμες διατροφικές ουσίες ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα, καταπολεμούν της ελεύθερες ρίζες και συμβάλλουν στη στήριξη της καρδιαγγειακής υγείας.
• Η αντι-φλεγμονώδη δράση που περιέχεται στο εκχύλισμα της πράσινης ελιάς έχει αντι-σταμινικό αποτέλεσμα, συμβάλλοντας στην ανακούφιση από αλλεργίες, ερεθισμούς και χρόνιες φλεγμονές.
• Αποτελούν εξαιρετική πηγή βιταμίνης Ε που συμβάλει στην υγεία αλλά και την ομορφιά, αφού βοηθούν στη διατήρηση μιας υγιής και λαμπερής επιδερμίδας, ενισχύουν την υγεία των μαλλιών και δυναμώνουν την τρίχα. Η βιταμίνη Ε σε συνδυασμό με το λινολεϊκό οξύ μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου.
• Έχουν στη σύνθεση τους σημαντική ποσότητα από φυτικές ίνες: Ένα φλιτζάνι ελιές περιέχει 17% απαραίτητης για τον οργανισμό ημερήσιας πρόσληψης φυτικών ινών. Έτσι συμβάλουν σημαντικά ώστε να διατηρηθεί ένα υγιές πεπτικό σύστημα και είναι μια από της τροφές που έχει αποδειχθεί επωφελές για όσους πάσχουν από γαστρίτιδα.

ΠΗΓΗ:VotanonKipos.gr

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://www.pentapostagma.gr/

Ο Θυμός:

Τι πρέπει να κάνεις όταν έχεις νεύρα;

Γράφει η Βιβή Σωτηροπούλου

Ψυχολόγος, Δρ ψυχολογίας, Πάντειο Παν/μιο

                             1.-Γιατί το να μπορέσουμε να διαχειριστούμε καλύτερα το θυμό μας είναι σημαντικό;...
Ποια είναι τα οφέλη του στην ψυχή μας, την καθημερινότητά μας και τη σχέση μας με τους ανθρώπους γύρω μας;Ο θυμός είναι ένα φυσιολογικό ανθρώπινο συναίσθημα που όλοι μας αισθανόμαστε από καιρό σε καιρό. Είναι η φυσιολογική αντίδραση στην κριτική, απειλή ή απόγνωση και έχει εξελιχθεί για να βοηθά τους ανθρώπους να αντιμετωπίζουν όλα τα παραπάνω. Μπορεί να κινητοποιήσει ενέργεια και να κάνει κάποιον αποφασισμένο να διορθώσει λαθεμένες συμπεριφορές και κοινωνικές αδικίες ή να διαδώσει αρνητικά συναισθήματα για συγκεκριμένες καταστάσεις.
Επομένως, σε ορισμένα πλαίσια έχει επιβιωτική αξία. Μπορεί όμως να γίνει καταστροφικός όταν δεν μπορεί να εκφραστεί με το σωστό τρόπο. Στη δυνατή του μορφή ο θυμός μάς κάνει να χάνουμε την ικανότητα για επεξεργασία πληροφοριών και γνωσιακού ελέγχου της συμπεριφοράς.
Ο θυμωμένος χάνει την αντικειμενικότητά του, ενσυναίσθηση (empathy), τη σύνεση και την ικανότητά του να σκέφτεται τους άλλους. Το εύρος του κυμαίνεται από απλή ενόχληση μέχρι την οργή, που μπορεί να θολώσει τη σκέψη και την ευθυκρισία και μπορεί να οδηγήσει σε παράλογες πράξεις. Ο θυμός μπορεί να εξελιχθεί σε επιθετικότητα που εκφράζεται σωματικά, ηθικά ή συναισθηματικά στον εαυτό ή στους άλλους με λεκτική ή μη λεκτική μορφή.
Μερικές φορές ο θυμός κατευθύνεται προς τον εαυτό π.χ. αυτοτραυματισμοί (κοψίματα) ή χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο.
Μπορεί να είναι παθητικός ή επιθετικός. Στην πρώτη περίπτωση μπορεί να κάνω κακοπροαίρετα σχόλια, να αποφεύγω τη βλεμματική επαφή, να υποτιμώ τους άλλους ή να σιωπώ επιδεικτικά. Στην επιθετική μορφή του ο θυμωμένος μπορεί να εκφράζει απειλές με χειρονομίες ή πράξεις π.χ χτυπάω πόρτες, κορνάρω με μανία και σε μερικές περιπτώσεις φτάνει μέχρι την πρόκληση βλάβης σε αντικείμενα ή πρόσωπα.
Στη σύγχρονη εποχή θεωρείται ανώριμος και απολίτιστος τρόπος αντίδρασης στη ματαίωση, απειλή, βία ή απώλεια. Αντιθέτως, το να κρατά κανείς την ψυχραιμία του υπό πίεση, θεωρείται αξιοθαύμαστη ιδιότητα.
2. Πώς συνδέεται ο θυμός με παρελθοντικές αρνητικές εμπειρίες;
Ο θυμός μπορεί να είναι δευτερεύον συναίσθημα μετά το φόβο, τη στενοχώρια ή τη μοναξιά. Είναι πολύ συχνό οι άνθρωποι να εγκλωβιζόμαστε σε καταστάσεις τις οποίες έχουμε εισπράξει ως αδικίες εναντίον μας είτε από την τύχη είτε από κάποιους άλλους ανθρώπους, οι οποίες πυροδοτούν έντονο θυμό. Αν ο θυμός δεν εκφραστεί με λειτουργικό τρόπο, τότε μπορεί να εκφράζεται με παθητικό ή επιθετικό τρόπο, ακόμη και πολύ καιρό μετά το συγκεκριμένο γεγονός ή κατάσταση που τον προκάλεσε, δεδομένου ότι τόσο η επιθετικότητα όσο και η παθητικότητα ανακυκλώνουν αντί να επιλύουν τα προβλήματα που υπάρχουν.
Σε τέτοιες καταστάσεις αισθανόμαστε σα να έχουμε υποστεί μια απώλεια που αφορά την ίδια την υπόστασή μας. Για να γίνει αποδεκτή η οποιαδήποτε νέα κατάσταση έχει διαμορφωθεί, πρέπει να περάσουμε μέσα από διάφορα στάδια που συνήθως είναι μια μακρά διαδρομή με τέρμα την συγχώρεση. Αυτό απαιτεί μεγάλη ωριμότητα, γιατί χρειάζεται να είναι κάποιος σε θέση να κοιτάξει μέσα στον εαυτό του για να μπορέσει να ανακαλύψει ίσως και τη δική του συμμετοχή.
3. Πρακτικά, ποιες είναι οι διεργασίες που θα βοηθήσουν ένα άτομο να διαχειριστεί το θυμό του και σε ποιες περιπτώσεις είναι καλό να απευθυνθεί σε έναν ειδικό προκειμένου να βοηθηθεί;
Ένα από τα σημαντικότερα βήματα είναι να καταφέρει να εκφράσει τα συναισθήματά του με θετικό τρόπο, αποφεύγοντας τον παθητικό ή επιθετικό. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι είναι ξεκάθαρος με τα συναισθήματά και τις ανάγκες του. Αυτό απαιτεί αυτοπεποίθηση και ανοιχτή γλώσσα του σώματος όπως επίσης και την ικανότητα επικοινωνίας χωρίς εντάσεις. Είναι κάτι που διδάσκεται ή μπορεί κάποιος να εκπαιδευτεί σ’ αυτό. Στις περιπτώσεις που δεν έχει μάθει να συμπεριφέρεται κάποιος με θετικό τρόπο θα βρίσκει τον εαυτό του συχνά σε καταστάσεις στις οποίες ο θυμός που θα εκλύεται θα τον κάνει είτε να «πνίγεται» είτε να «ξεσπάει», απομακρύνοντας τον από την επίλυση της διαφοράς ή της διαφωνίας.
4. Με ποιες συμπεριφορές διαφαίνεται ο θυμός στη σχέση μας με κάποιον σύντροφο, τι προβλήματα μπορεί να δημιουργήσει και πώς μπορούμε να τον διαχειριστούμε καλύτερα ώστε να μην λειτουργήσει τοξικά στη σχέση;
Μια από τις σημαντικότερες αλληλεπιδράσεις που έχουμε ως άνθρωποι είναι στο επίπεδο των προσωπικών μας σχέσεων με έναν σύντροφο. Αν οι δύο εμπλεκόμενοι στο σύστημα που ονομάζεται «ζευγάρι» δεν έχουν μάθει να έχουν θετική συμπεριφορά και να ακολουθούν σωστούς κανόνες επικοινωνίας, τότε πολλές φορές προκαλούνται ρήγματα στη σχέση που συχνά είναι μη αναστρέψιμα. Δρώντας θετικά οι σύντροφοι δεν βάζουν τον έτερο σε κατάσταση απειλής, αλλά και δεν καταπιέζουν τον εαυτό τους στην έκφραση των αναγκών και των επιθυμιών τους.
Αν παρόλ’ αυτά προκληθεί κατάσταση στην οποία μέσα στο ζευγάρι κάποιος από τους δύο αισθανθεί θυμό, καλό θα ήταν να περιγράψει τα συναισθήματά του στον άλλον για να τον προσανατολίσει, να αναλάβει το μέρος της ευθύνης που του αναλογεί, πριν ζητήσει κάτι και να ανταποκριθεί σ’ αυτό που έχει να απαντήσει ο σύντροφος ακόμη κι αν δεν συμφωνεί. Κάποια από τα «χειρότερα, απαγορευμένα όπλα» είναι να αποχωρεί κάποιος από τη σκηνή του καυγά με επιδεικτικό τρόπο, να επιτίθεται στο χαρακτήρα, τα κίνητρα ή την προσωπική αξία του συντρόφου, να επιτίθεται στην πατρική οικογένεια του, να μετατοπίζεται το κέντρο του καυγά ή να αναμιγνύονται και άλλοι στη διένεξη. Σε κάθε περίπτωση, δεν είναι υγιεινό να αναβάλλουμε να μιλήσουμε για κάτι που έχει προκαλέσει θυμό, γιατί όταν ο θυμός συσσωρεύεται μπορεί να πάρει τρομακτικές διαστάσεις.
5. Με ποιους τρόπους οι γονείς μπορούν να επηρεάσουν την εκδήλωση θυμού στο παιδί τους στην ενήλικη ζωή;
Οπωσδήποτε οι εμπειρίες μας, όχι όμως, μόνον αυτές που έχουμε στην πρώιμη ζωή μας αλλά σε όλο το μήκος της, επηρεάζουν τον τρόπο που κάποιος «διαβάζει» την πραγματικότητα. Μέσα σ’ αυτές συγκαταλέγονται και οι σχέσεις με τους γονείς μας, όπως επίσης και οι οδηγίες που έχουμε πάρει από αυτούς. Το πώς διαμορφώνεται ο εαυτός μας επηρεάζεται άμεσα από το πώς ζήσαμε στην πρώτη κοινωνική ομάδα που είναι η οικογένεια. Ο τρόπος με τον οποίο μεγαλώνουμε είναι πολύ σημαντικός για τις αντιδράσεις μας στο μέλλον σε σημαντικούς τομείς.
Το στενό οικογενειακό περιβάλλον είναι η πρώτη κοινωνική ομάδα στην οποία συμμετέχουμε. Αν ένα παιδί βιώνει απόρριψη από τους γονείς του σε προσπάθειες να κάνει οτιδήποτε, μέσω απαξιωτικών σχολίων, τότε δεν μαθαίνει να είναι αυτόνομο και να εξερευνά ή να δοκιμάζει καινούργια πράγματα. Η συσσώρευση τέτοιων σχολίων οδηγεί είτε στην παραίτηση είτε στην εναντίωση. Και τα δύο μπορούν να ιδωθούν ως έκφραση θυμού. Στην πρώτη περίπτωση ενάντια στον εαυτό και στη δεύτερη ενάντια στους άλλους. Οι γονείς οφείλουν να παρέχουν ασφάλεια μέσα στην οποία το παιδί θα καταφέρει να εξελιχθεί και να αναπτύξει τις ικανότητες του, έτσι ώστε να μην δημιουργηθεί ένας «θυμωμένος» ενήλικας.
Οι βασικές συνιστώσες για τη δημιουργία αυτού του κλίματος ασφάλειας είναι η σταθερότητα, η συνέπεια και η ενημέρωση του παιδιού για αυτά που πρόκειται να συμβούν και το αφορούν, έτσι ώστε να μην βρίσκει τον εαυτό του μπροστά σε εκπλήξεις στις οποίες χρειάζεται να προσαρμοστεί και άρα να αφήσει σημαντικούς τομείς της ωρίμανσής του σε εκκρεμότητα ή σε αναμονή.
ΠΗΓΗ:http://parapona-rodou.blogspot.gr/

"Ο ΠΑΤΜΙΟΣ" σχολιάζει:  Θέλεις να αποφύγεις το θυμό; Πολύ πρακτική και αποτελεσματική μέθοδος· κάνε το Σταυρό σου και μέτρησε .... ως τά 100! Σίγουρα θα αποφύγεις, ίσως και οδυνηρές καταστάσεις. Χαμογέλα λοιπόν ...