Κάστανα:

Όλα όσα θέλετε να μάθετε 

για τη διατροφική τους αξία

Η εποχή του κάστανου έφτασε και η πλούσια διατροφική του αξία είναι έτοιμη για το πιάτο μας
Το κάστανο χρησιμοποιείται κατά κόρον όταν ο καταφτάνει ο χειμώνας με τη γεύση του και τη μυρωδιά του πάντα να θυμίζει αυτή την εποχή. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, αφού έχει πλούσια διατροφική αξία, την οποία αναλύει η Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, Ευγενία Παπαδήμα.
Το κάστανο παρέχει αρκετή ενέργεια άμεσα αξιοποιήσιμη από τον οργανισμό (λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς του σε υδατάνθρακες) και μάλιστα μοιάζει με τα τρόφιμα ολικής άλεσης, λόγω των φυτικών ινών που περιέχει. Έχει χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη που σημαίνει πως μεταβάλει ομαλά τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα και είναι ελεύθερο γλουτένης, άρα ιδανικό για όσους πάσχουν από κοιλιοκάκη. Επιπλέον, προκαλεί κορεσμό λόγω της πρωτεΐνης και κατά αυτόν τον τρόπο αποτελεί ένα ιδανικό σνακ (ενδιάμεσο γεύμα).
Το κάστανο ανήκει στους ξηρούς καρπούς. Ενώ είναι γνωστό πως οι ξηροί καρποί είναι πλούσιοι σε λίπος, αυτό δεν ισχύει με το κάστανο. Έχει πολύ μικρή περιεκτικότητα σε λίπος και μάλιστα αποτελείται περισσότερο από πολυακόρεστα και μονοακόρεστα λιπαρά οξέα. Ένα σημαντικό πλεονέκτημα είναι ότι δεν περιέχει χοληστερόλη κι έτσι συμβάλλει στη μείωση της LDL χοληστερόλης. Μελέτες δείχνουν πως άτομα που καταναλώνουν ξηρούς καρπούς έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να πετύχουν σε μια δίαιτα, λόγω της ιδιότητάς τους να ελαχιστοποιούν τις «λιγούρες» μεταξύ των γευμάτων. Επίσης υπάρχουν ενδείξεις ότι το κάστανο δρα ευεργετικά στη θεραπεία της χρόνιας φλεβικής ανεπάρκειας.

Όπως κι αν τα προτιμήσετε, είναι πλούσια σε βιταμίνες Β, καλά λιπαρά και μέταλλα
Ακόμα, είναι σημαντική πηγή βιταμίνης C, αυτού του φυσικού αντιοξειδωτικού με τις ευεργετικές δράσεις για τον οργανισμό (σύνθεση κολλαγόνου, απορρόφηση σιδήρου κ.α.). Είναι πλούσιο σε φυλλικό οξύ (σύνθεση dna, παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων) και πηγή βιταμινών του συμπλέγματος Β (Β1, Β2, Β3, Β6). Επιπρόσθετα, ενδιαφέρον έχει ότι περιέχει ασβέστιο, ένα μεταλλικό στοιχείο με δομικό ρόλο στα οστά και τα δόντια και κάλιο, το κύριο ενδοκυττάριο κατιόν και κύριο ρυθμιστή της οξεοβασικής ισορροπίας. Υπάρχει λίγη βιβλιογραφία όσον αφορά την περιεκτικότητα σε βιοδραστικά συστατικά όπως τις φαινόλες.
Το κάστανο καταναλώνεται σε διάφορες μορφές, βραστό, ψητό, παγωμένο και μαρόν γλασέ. Σαφέστατα συμβαίνουν αλλαγές στην περιεκτικότητα των θρεπτικών και μη συστατικών του κάστανου όταν υφίσταται επεξεργασία. Συνήθως όταν πρόκειται να ψηθεί χαράσσεται στο κάτω μέρος. Εναλλακτικά, μπορεί να γίνει πουρές, να χρησιμοποιηθεί σε γέμιση, σα συνοδευτικό σε φαγητά, σε κέικ, σε γλυκά κουταλιού ακόμα και ως αλεύρι.
Όσον αφορά τη συντήρησή του, διατηρείται στο ψυγείο για αρκετό καιρό, ακόμα και στην κατάψυξη. Καλό είναι να μην καταναλώνονται ωμοί οι καρποί ή τα φύλλα του κάστανου γιατί περιέχουν μια ουσία την εσκουλίνη που μπορεί να δράσει σα δηλητήριο.
Καταλήγοντας, το κάστανο είναι ένα ελληνικό τρόφιμο, γνωστό από την αρχαιότητα, χειμωνιάτικο, χρήσιμο και εύχρηστο … απολαύστε το ποικιλοτρόπως!

Δοκιμάστε το και σε σούπα βελουτέ
Διατροφική αξία στα 100 g (Κάστανο ωμό ξεφλουδισμένο): Νερό 52 g, Ενέργεια 196 Kcal, Πρωτεΐνη 1,63 g, Ολικό Λίπος 1,25 g, Υδατάνθρακες (με διαφορά) 44,17 g Ανάλυση Λίπους: Λιπαρά οξέα, κορεσμένα 0,235 g, Λιπαρά οξέα, μονοακόρεστα 0,430 g, Λιπαρά οξέα, πολυακόρεστα 0,493 g, Χοληστερόλη 0 mg Βιταμίνες: Βιταμίνη C 40,2 mg, Θειαμίνη (Β1) 0,144 mg, Ριβοφλαβίνη (Β2) 0,016 mg, Νιασίνη (Β 3) 1,102 mg, Βιταμίνη Β6 0,352 mg, Φυλλικό οξύ 58μg, Βιταμίνη Β12 0 μg, Βιταμίνη Α 26 IU, Βιταμίνη D 0 IU Ηλεκτρολύτες Κάλιο (K) 484 mg, Νάτριο (Na) 2 mg Μέταλλα Ασβέστιο (Ca) 19 mg, Σίδηρος (Fe) 0,94 mg, Μαγνήσιο (Mg) 30 mg, Φώσφορος (P) 38 mg, Ψευδάργυρος (Zn) 0,49 mg
Διατροφική αξία στα 100 g (Κάστανο ψημένο ξεφλουδισμένο): Νερό 9 g, Ενέργεια 369 Kcal, Πρωτεΐνη 5,01 g, Ολικό Λίπος 3,91 g, Υδατάνθρακες (με διαφορά) 78,43 g, Ανάλυση Λίπους: Λιπαρά οξέα, κορεσμένα 0,736 g, Λιπαρά οξέα, μονοακόρεστα 1,349 g, Λιπαρά οξέα, πολυακόρεστα 1,546 g, Χοληστερόλη 0 mg Βιταμίνες: Βιταμίνη C 15,1 mg, Θειαμίνη (Β1) 0,354 mg, Ριβοφλαβίνη (Β2) 0,054 mg, Νιασίνη (Β 3) 0,854 mg, Βιταμίνη Β6 0,666 mg, Φυλλικό οξύ 110 μg, Βιταμίνη Β12 0 μg, Βιταμίνη Α 0 IU, Βιταμίνη D 0 IU Ηλεκτρολύτες Κάλιο (K) 991 mg, Νάτριο (Na) 37 mg Μέταλλα Ασβέστιο (Ca) 64 mg, Σίδηρος (Fe) 2,39 mg, Μαγνήσιο (Mg) 74 mg, Φώσφορος (P) 137 mg, Ψευδάργυρος (Zn) 0,95 mg
Πηγή: www.USDA.gov

Παπαδήμα Ευγενία-Ιωάννα
Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, MSc

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://www.diakonima.gr/

Δυσλεξία και γραφή

Τα πιο συνηθισμένα λάθη των παιδιών

Student at Desk

Αυτά είναι μερικά από τα πιο συνηθισμένα λάθη των παιδιών με δυσλεξία στη γραφή:

Παραλείπουν γράμματα (ζωγαφίζω αντί ζωγραφίζω)

Παραλείπουν συλλαβές (τραζι αντί τραπέζι)
Προσθέτουν συλλαβές (μολυλυβι αντί μολύβι)

Αντιστρέφουν τη σειρά των γραμμάτων στα δίψηφα ή τρίψηφα (πέρτα αντί πέτρα)

Αντικαθιστούν λέξεις με άλλες που μοιάζουν οπτικά

Δεν βάζουν τελείες

Αντιστρέφουν γράμματα ή αριθμούς- καθρεπτική γραφή (π.χ. 3 με ε)

Μπερδεύουν τα γράμματα που μοιάζουν (π-τ, θ-φ, β-θ, ζ-ξ, π-κ, ζ-σ )

Δεν ξεκινούν την πρόταση με κεφαλαίο γράμμα

Γράφουν το άρθρο ή το σύνδεσμο «και» δύο φορές (πήρα το το τετράδιο)

Ξεχνούν λέξεις, συνήθως τα άρθρα και μάλιστα δεν εντοπίζουν την παράλειψη τους, ακόμα και όταν διαβάζουν (βάζω μολύβι στο θρανίο)

Κάνουν πολλά ορθογραφικά λάθη

Γνωρίζουν τους κανόνες ορθογραφίας αλλά δεν τους γενικεύουν, δεν τους τηρούν όταν γράφουν

Κάνουν ορθογραφικά λάθη, ακόμα και στην αντιγραφή

Κάνουν «άσχημα» γράμματα- μερικές φορές δυσανάγνωστα

Δεν βάζουν τόνους

Δεν τηρούν τα διαστήματα ανάμεσα στις λέξεις- κολλάνε τις λέξεις μεταξύ τους ή γράφουν αραιά τα γράμματα και τις συλλαβές μιας λέξης

Τα γράμματα έχουν διαφορετικά μεγέθη και σχήματα
Τα γράμματα «πετούν» πάνω από τη γραμμή του τετραδίου

Γράφουν πολύ αργά

Δυσκολεύονται πολύ στην αντιγραφή- χρειάζονται πολύ χρόνο και κάνουν λάθη

Δεν τηρούν τα περιθώρια και τις γραμμές των τετραδίων

Η γραπτή έκφραση είναι πολύ απλή, συχνά μπερδεμένη, χωρίς σωστή σωστή

Στη γραπτή έκφραση ξεφεύγουν από το θέμα

Ο ελεύθερος γραπτός λόγος περιέχει μικρές και σύντομες προτάσεις ή το εντελώς αντίθετο, τεράστιες προτάσεις, ασύνδετες μεταξύ τους!

Σοφία Τσιντσικλόγλου

Ειδική Παιδαγωγός

Πηγή:paidagwgos.blogspot.gr

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://www.diakonima.gr/

ο μητρικός θηλασμός

Πόσο ωφελεί ο μητρικός θηλασμός;

Εβδομάδα Μητρικού Θηλασμού 2016, 1-7 Νοεμβρίου

77 εκατομμύρια νεογέννητα σε παγκόσμιο επίπεδο δεν θηλάζουν κατά την πρώτη ώρα της ζωής τους. Η καθυστέρηση του μητρικού θηλασμού αυξάνει τον κίνδυνο θανάτου των νεογέννητων μέχρι και 80%.

Με την ευκαιρία της φετινής Εβδομάδας Μητρικού Θηλασμού (1-7 Νοεμβρίου) η UNICEF Ελλάδος προωθεί εκστρατεία ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης σε κλινικές, νοσοκομεία, φορείς και υπεύθυνους υγείας σε όλη τη χώρα, ώστε να διευρυνθούν οι σχετικές δράσεις και πρωτοβουλίες προς όφελος των παιδιών και των μητέρων. Η UNICEF επισημαίνει και τη στενή σχέση της προώθησης του μητρικού θηλασμού με την επίτευξη των Στόχων για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη.

Στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει σημαντικές πρόοδοι για την προώθηση του μητρικού θηλασμού. Χάρη στις προσπάθειες της UNICEF Ελλάδος, της Εθνικής Επιτροπής Μητρικού Θηλασμού και σημαντικών εθελοντών, έχουν αναγνωρισθεί ως «Φιλικά προς τα Βρέφη» 4 νοσοκομεία, τα «ΑΤΤΙΚΟΝ» και Π.Γ.Ν. ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟ ΑΘΗΝΩΝ «ΕΛΕΝΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ», η ιδιωτική μαιευτική-γυναικολογική κλινική «ΜΗΤΕΡΑ» και η «Νεογνολογική και Μαιευτική Κλινική του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών – ΑΡΕΤΑΙΕΙΟ», ενώ ακολουθούν και άλλα.

Περίπου 77 εκατομμύρια νεογέννητα – ή το 1 στα 2 – δεν ξεκινούν το θηλασμό μέσα στην πρώτη ώρα από τη γέννησή τους, στερώντας τους τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά, αντισώματα και την πολύτιμη επαφή με τη μητέρα τους, που τα προστατεύουν από τις ασθένειες και το θάνατο.

«Αφήνοντας τα μωρά να περιμένουν πολύ χρόνο την πρώτη κρίσιμη επαφή με τη μητέρα τους έξω από τη μήτρα, μειώνει τις πιθανότητες επιβίωσης του νεογέννητου, περιορίζει την παροχή γάλακτος και μειώνει τις πιθανότητες για αποκλειστικό μητρικό θηλασμό», δήλωσε η France Begin, Κύρια Σύμβουλος Διατροφής της UNICEF. «Αν όλα τα μωρά δεν τρέφονται με τίποτα άλλο παρά μόνο με το μητρικό γάλα από τη στιγμή που γεννιούνται μέχρι να γίνουν έξι μηνών, πάνω από 800.000 ζωές θα σώζονταν κάθε χρόνο.»

Η πρόοδος ως προς το να θηλάζουν περισσότερα νεογνά μέσα στην πρώτη ώρα της ζωής τους υπήρξε αργή κατά τη διάρκεια των τελευταίων 15 ετών, όπως δείχνουν τα στοιχεία της UNICEF. Στην Υποσαχάρια Αφρική, για παράδειγμα, όπου τα ποσοστά θνησιμότητας κάτω των 5 ετών είναι τα υψηλότερα παγκοσμίως, τα ποσοστά έγκαιρης έναρξης του μητρικού θηλασμού αυξήθηκαν μόλις κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες από το 2000 στην Ανατολική και Νότια Αφρική, αλλά παρέμειναν αμετάβλητα στη Δυτική και Κεντρική Αφρική. Ακόμη και στη Νότια Ασία, όπου τα ποσοστά αυτά τριπλασιάστηκαν μέσα σε 15 χρόνια – από 16% το 2000 σε 45% το 2015 – η αύξηση αυτή απέχει πολύ από το να είναι αρκετή: 21 εκατομμύρια νεογέννητα εξακολουθούν να περιμένουν πολύ χρόνο πριν θηλάσουν.

Όσο περισσότερο καθυστερεί ο μητρικός θηλασμός, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος θανάτου κατά τον πρώτο μήνα της ζωής. Η καθυστέρηση του θηλασμού κατά 2-23 ώρες μετά τη γέννηση αυξάνει τον κίνδυνο θανάτου κατά τις πρώτες 28 ημέρες της ζωής κατά 40%. Καθυστέρηση κατά 24 ώρες ή περισσότερο αυξάνει τον κίνδυνο κατά 80%. «Το μητρικό γάλα είναι το πρώτο εμβόλιο ενός μωρού, η πρώτη και καλύτερη προστασία έχει απέναντι σε ασθένειες και παθήσεις», δήλωσε η France Begin. «Με τους θανάτους νεογνών να αντιπροσωπεύουν σχεδόν το ήμισυ του συνόλου των θανάτων παιδιών κάτω των 5 ετών, η έγκαιρη έναρξη του θηλασμού μπορεί να κάνει τη διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου.»

Περισσότερα για τα πλεονεκτήματα του Μητρικού Θηλασμού, τα 10 βήματα καθώς και εργαλεία επιτυχούς διαχείρισης του μητρικού θηλασμού, κ.α. μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα της UNICEF Ελλάδος στο: www.unicef.gr/bfweek

Πηγή: UNICEF

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://www.pemptousia.gr/

"Εὐφραινέσθω τὰ οὐράνια",

Το Αναστάσιμο Απολυτίκιο του γ' Ήχου

Θεοδώρου Ρόκα 

Θεολόγου 

MΑ Ερμηνευτικής Θεολογίας

"Εὐφραινέσθω τὰ οὐράνια, ἀγαλλιάσθω τὰ ἐπίγεια, ὅτι ἐποίησε κράτος, ἐν βραχίονι αὐτοῦ, ὁ Κύριος, ἐπάτησε τῷ θανάτῳ τὸν θάνατον, πρωτότοκος τῶν νεκρῶν ἐγένετο, ἐκ κοιλίας ᾅδου ἐρρύσατο ἡμᾶς, καὶ παρέσχε τῷ κόσμῳ τὸ μέγα ἔλεος".

Κυριακή του γ' ήχου η ερχόμενη Κυριακή κατά την οποία στις Ακολουθίες του Εσπερινού του Σαββάτου, του Όρθρου της Κυριακής και στην Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία ψάλλεται το ως ανωτέρω αναστάσιμο απολυτίκιο. Στο απολυτίκιο αυτό στεκόμενοι στη φράση: "ἐκ κοιλίας ᾅδου ἐρρύσατο ἡμᾶς" μας έρχεται στο νου ένα απόσπασμα από την περίφημη προφητεία του Ιωνά, η οποία μας διηγείται για την κατάποση του προφήτου από το κήτος και τη θαυμαστή του διάσωση και εξέμεσή του στη στεριά ύστερα από 3 μερόνυχτα.

Στην προφητεία του Ιωνά διαβάζουμε παρατηρώντας πως ομιλεί ο ίδιος ο προφήτης και λέει: "Εβόησα ἐν θλίψει μου πρὸς Κύριον τὸν Θεόν μου, καὶ εἰσήκουσέ μου· ἐκ κοιλίας ᾅδου κραυγῆς μου ἤκουσας φωνῆς μου " (Ιων. 2,3). Άξιο προσοχής στον παρόντα ύμνο του προφήτου αποτελεί το γεγονός ότι ο προφήτης χαρακτηρίζει την κοιλία του κήτους ως "κοιλία τοῦ ᾅδου". Στο στίχο αυτό η κοιλία του κήτους χαρακτηρίζεται από τους Πατέρες της Εκκλησίας ως "κοιλία τοῦ ᾅδου" για δυο βασικούς λόγους: α) διότι το κήτος ήταν εκ φύσεως θανατηφόρο ένεκα του υπερμεγέθους όγκου και της αγριότητας που το χαρακτήριζε και β) επειδή ένας άνθρωπος όταν καταβροχθίζεται από το κήτος θεωρείται ουσιαστικά νεκρός, οπότε δεν πρέπει προξενεί εντύπωση ότι το κήτος ταυτίζεται με τον άδη και το θάνατο.

Η κοιλία του κήτους λοιπόν παρομοιάζεται με τον Άδη. Η δε παράσταση του Άδου είναι ευρέως διαδεδομένη στην Παλαιά Διαθήκη ως ο "τόπος τῶν νεκρῶν" και πολλές φορές παρουσιάζεται συνώνυμη με τους όρος "τάφος" και "θάνατος". Κατά τις αντιλήψεις του αρχαίου Ισραήλ ο "Άδης" είναι το αντίθετο του ουρανού και βρίσκεται στα βάθη της γης, όπου και τα θεμέλια των βουνών, γι αυτό και χαρακτηρίζεται ως "ο τόπος του σκοταδιού", "τόπος της σιγής", "τόπος της λήθης", "τόπος της καταστροφής". Η δε ζωή στον άδη αποτελεί συνέχεια της επίγειας ζωής και οι άνθρωποι φέρουν τα ίδια χαρακτηριστικά που είχαν όταν ζούσαν, αλλά σε σκιώδη πλέον μορφή. Σύμφωνα με τις παραπάνω αντιλήψεις ο άδης είναι ένας εκτεταμένος χώρος, που διαιρείται σε διαμερίσματα και παρουσιάζεται με πύλες που κλείνουν ερμητικά με αμπάρες ώστε να μην μπορεί κανείς να ξεφύγει από αυτόν.

Ο Ιωνάς λοιπόν κατέστη λαμπρός κήρυκας και μεγαλοφωνότατος τύπος του Πάθους και της Αναστάσεως του Χριστού διότι: ο τάφος του Ιωνά - η κοιλία του κήτους ήταν "καινή" δηλ. καινούργια, με την έννοια πως δεν είχε εισέλθει κανένας άλλος άνθρωπος εκεί μέσα και μάλιστα να εξέλθει από αυτή ζωντανός. Έτσι και ο Κύριός μας ετάφη σε "καινό" μνημείο, στο οποίο κανένας άλλος δεν είχε τοποθετηθεί μέχρι εκείνη τη στιγμή, όπως μαρτυρούν οι ιεροί μας ευαγγελιστές.

Το παράδοξο στο συσχετισμό μεταξύ Χριστού και Ιωνά είναι το εξής: ο μεν Ιησούς γεύτηκε το θάνατο και τον άδη, εφόσον ετάφη στη γη για τρις ημέρες, αλλά δεν κάνει κάποιο υπαινιγμό ή αναφορά για τον άδη και το θάνατο∙ ο δε Ιωνάς παρόλο που δεν πέθανε, ενώ θα ήταν δυνατόν εφόσον τον κατάπιε το κήτος, μνημονεύει τον άδη και το θάνατο. Και φυσικά αυτό συμβαίνει, κατά τους Πατέρες της Εκκλησίας, για να καταδειχθεί πως για το Θεό ο θάνατος είναι ένα γεγονός εντελώς αυθαίρετο, ενώ η ανάσταση γεγονός αυτεξούσιο και δεδομένο.

Έτσι λοιπόν όπως ο, κατά τους χρόνους της Παλαιάς Διαθήκης, άσαρκος Υιός και Λόγος του Θεού διέσωσε τον προφήτη Ιωνά από την κοιλία του Άδου έτσι και κατά τους χρόνους της Καινής Διαθήκης ο ένασρκος Υιός και Λόγος του Θεού, ο σαρκωθείς, σταυρωθείς, ταφείς και αναστάς Ιησούς Χριστός κατέβηκε στα βάραθρα του Άδου και λύτρωσε τους απ αιώνος δέσμιους.

Η δε υμνολογία της Ορθοδόξου Εκκλησίας παρουσιάζει παράλληλα τον εις άδου κατελθόντα σταυρωθέντα και ταφέντα Χριστό να απευθύνεται προς τους απ αιώνος κεκοιμημένους και να τους μεταδίδει το χαροποιό μήνυμα της αναστάσεως λέγοντας: "θαρσεῖτε, νῦν νενίκηκα. Ἐγὼ ἡ Ἀνάστασις, ἐγὼ ὑμᾶς ἀνάξω, λύσας θανάτου τὰς πύλας" (Στιχηρό Ιδιόμελο του Εσπερινού του Σαββάτου γ' ήχου).

ΠΗΓΗ:http://naxioimelistes.blogspot.gr/

Η Μικρασία της καρδιάς μας:

Ηρθε στο φως το Αγίασμα της Παναγιάς Φανερωμένης στο Αϊβαλί!

 

Τη στιγμή που η Τουρκία αμφισβητεί τη Συνθήκη της Λωζάνης ήρθε από αρχαιολόγους αυτή τη φορά οι οποίοι έφεραν στο φως μετά από ανασκαφές το αγίασμα της Παναγίας Φανερωμένης στην περιοχή του Αϊβαλί, μια καθαρά ελληνορθόδοξη περιοχή πριν την μικρασιατική καταστροφή.

Η ανακάλυψη αυτή προκάλεσε δέος στους Τούρκους αρχαιολόγους και βεβαίως αποτελεί ράπισμα στη ρητορική του Ρ.Τ. Ερντογάν που επικαλείται την... ιστορία για να προβάλει τον μεγαλοϊδεατισμό του και τα νεο-οθωμανικά του σχέδια.

Σύμφωνα λοιπόν με το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων DHA, στην περιοχή Kemalpaşa Mahallesindeki το 126 ετών θαυματουργό αγίασμα της Παναγίας Φανερωμένης, μετά από ειδικές ανασκαφές, ήρθε ξανά στην επιφάνεια. Χρειάσθηκε να περάσουν αρκετά χρόνια για να συμβεί αυτό, καθώς υπήρξαν αντιδράσεις και διαφορετικές τοποθετήσεις όσον αφορά στο σημείο που έπρεπε να γίνουν οι έρευνες, οι οποίες θεωρητικά είχαν ξεκινήσει το 2005.

Όπως ανάφερε στο τουρκικό πρακτορείο ο καθηγητής του Τμήματος Αρχαιολογικών Σπουδών του πανεπιστημίου του Αιγαίου που διευθύνει τις έρευνες, Ömer Özyiğit και η σύζυγος του, ειδικός αρχαιολόγος, Suzan Özyiğit, έχουν διατεθεί ήδη δύο εκατομμύρια τουρκικές λίρες για τις ανασκαφές, καθώς το αγίασμα αυτό κρίθηκε ότι είναι εξαιρετικής πολιτιστικής αλλά και θρησκευτικής αξίας, που θα προκαλέσει την έλευση χιλιάδων Τούρκων και όχι μόνο προσκυνητών.

Εντυπωσιακό είναι και το ιστορικό του αγιάσματος, όπως το παραθέτουν οι Τούρκοι, σύμφωνα με το οποίο η ίδια η Παναγία είχε εμφανιστεί σε ένα μικρό κοριτσάκι στο όνειρο του και του υπέδειξε το μέρος όπου του αποκάλυψε ότι θα αναβλύσει το ιερό ύδωρ της.

Το κοριτσάκι διηγήθηκε το όνειρο του στους δικούς της και αυτοί το είπαν στο δημοτικό συμβούλιο που αποφάσισαν να πάνε εκεί και να βρουν την πηγή της Παναγίας.

Και πράγματι πήγαν στο μέρος εκείνο και αφού έσκαψαν ξεχύθηκε το νερό της Παναγιάς. Στο ίδιο μέρος είχε κτιστεί ο ναός της Παναγίας Φανερωμένης.

ΠΗΓΗ: http://www.pronews.gr

«Η πηγή είναι το πρότυπό μας»

Μαθήματα ζωής για μας και τα παιδιά μας 

 

Τρεις πεζοπόροι βρέθηκαν μπροστά σε μια πηγή που ανέβλυζε μέσα από το βράχο. Πάνω του υπήρχε επιγραφή που έγραφε: 
«Η πηγή είναι το πρότυπό μας». 
Αυτό έγινε αφορμή ν’ αρχίζουν μια συζήτηση μεταξύ τους, δίνοντας ο καθένας τη δική του ερμηνεία.

Ο πρώτος είπε:

«Η πηγή στην πορεία της συγκεντρώνει όλα τα νερά για να μετατραπεί σ’ ένα μεγάλο ποτάμι. Έτσι κι ο άνθρωπος πρέπει στη διάρκεια της ζωής του να συγκεντρώνει το χρήμα για να γίνεται όλο και πιο πλούσιος».

Ο δεύτερος είπε:

«Για μένα η λέξη σημαίνει ότι ο άνθρωπος στον λόγο του πρέπει να είναι καθαρός σαν το νερό αυτής της πηγής».

Ο τρίτος που ήταν σοφός άνθρωπος είπε:

«Η πηγή πρέπει να είναι το πρότυπο του ανθρώπου. Δίνει το νερό της σε όλους για να το πιούν, χωρίς να απαιτεί τίποτα. Κάνει σε όλους το καλό, χωρίς να περιμένει οποιαδήποτε ανταμοιβή».

_______________

ΠΗΓΗ:http://hamomilaki.blogspot.gr/

Υπνική άπνοια:

Ύπουλος κίνδυνος για την υγεία μας

 

Συσκευή CPAP για την αντιμετώπιση της υπνικής άπνοιας.

Επιβεβλημένη κρίνεται πλέον από τους Ω.Ρ.Λ η υπνοενδοσκόπηση για τη σωστή αντιμετώπιση των υπνικών διαταραχών (άπνοιας, ροχαλητό .κ.λ.π). Κι αυτό γιατί μέχρι σήμερα, σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες,  η χειρουργική αντιμετώπιση της υπνικής άπνοιας παρουσιάζει μεγάλα ποσοστά αποτυχίας.

«Η υπνοενδοσκόπηση είναι ενδοσκόπηση από τη ρινική θαλάμη μέχρι το λάρυγγα με φαρμακευτικό ύπνο» αναφέρει  ο Χειρουργός Ωτορινολαρυγγολόγος  Μηνάς Ν. Αρτόπουλος (www.artopoulos.com.gr) και προσθέτει: «Η χρήση στο εξωτερικό γίνεται βάση πρωτοκόλλου, ενώ στην Ελλάδα αρχίζει να γίνεται επιβεβλημένη, κυρίως, λόγω των πολύ συχνών αποτυχιών στην χειρουργική αντιμετώπιση της υπνικής άπνοιας».

Η υπνοενδοσκόπηση  διαρκεί λιγότερο από 10 λεπτά και γίνεται με αναισθητικά φάρμακα που προκαλούν  ύπνο που μοιάζει με τον φυσιολογικό, με στόχο τη μίμηση της συμπεριφοράς του ανώτερου αεραγωγού σαν να κοιμάται φυσιολογικά ο ασθενής. Χρησιμοποιείται τόσο για παιδιά, όσο και για ενήλικες. Τόσο η διενέργεια, όσο και η αξιολόγηση των αποτελεσμάτων πρέπει να γίνεται από έμπειρο και εξειδικευμένο χειρουργό ωτορινολαρυγγολόγο (αν είναι δυνατό να υπάρχουν και σχετικές διεθνείς πιστοποιήσεις), για μεγαλύτερη αξιοπιστία και ασφάλεια.

Για τους ενήλικες:

Σύμφωνα με τους Ω.Ρ.Λ οι ασθενείς που πάσχουν από επίμονο ροχαλητό και πιθανή υπνική άπνοια θα πρέπει να υποβάλλονται σε πλήρη ωτορινολαρυγγολογική εξέταση που περιλαμβάνει:

• Χειρισμό Müller,
• Πλάγια κεφαλομετρική ακτινογραφία,
• Αξονική και μαγνητική τομογραφία ανώτερων αεραγωγών.

Οι εξετάσεις αυτές πραγματοποιούνται κατά τη διάρκεια της εγρήγορσης και προσφέρουν κυρίως στατική παρά δυναμική αξιολόγηση του ανώτερου αεραγωγού. Έπειτα η μελέτη ύπνου θα μας  δώσει σπουδαίες πληροφορίες με κυριότερη το δείκτη άπνοιας – υπόπνοιας (ΑΗΙ). Εφόσον αυτός είναι παθολογικός, τότε θα συσταθεί η τοποθέτηση συσκευής συνεχούς θετικής πίεσης αεραγωγών (CPAP) και  απώλεια κιλών. Σε περίπτωση που η συσκευή δεν είναι ανεκτή ή δεν θεραπεύει επαρκώς την άπνοια τότε τίθεται ζήτημα χειρουργικής αντιμετώπισης.

«Η υπνοενδοσκόπηση (DISE) είναι η ασφαλέστερη και ακριβέστερη μέθοδος εντοπισμού του προβλήματος βάση της κατάταξης VOTE, με την οποία καθορίζουμε:

1) το σημείο της απόφραξης (Μαλακή υπερώα – Velum, στοματοφάρυγγας – Oropharynx, βάση της γλώσσας – Tongue base, επιγλωττίδα – Epiglottis),

2) το βαθμό της απόφραξης (αμελητέος, μερική απόφραξη, πλήρης απόφραξη),

 3) τον τύπο της απόφραξης (προσθι-οπίσθιος, συγκεντρικός, εκ των πλαγίων)»αναφέρει ο κ Αρτόπουλος .

Για τα παιδιά:

Η υπνοενδοσκόπηση μπορεί να χρησιμοποιηθεί

1)   Όταν το μέγεθος των αμυγδαλών και των αδενοειδών (κρεατάκια) κλινικά δεν δικαιολογεί το επίμονο ροχαλητό ή/και την υπνική άπνοια και υπάρχουν αμφιβολίες για την χειρουργική αντιμετώπιση (πχ. αμυγδαλεκτομή;   αδενοτομή; ή και τα δύο;)

2)   Σε παιδιά που έχουν κάποιο σύνδρομο, ώστε να διευκρινιστεί άν η χειρουργική επέμβαση θα λύσει το πρόβλημα.

 Δεν έχουν αναφερθεί επιπλοκές στην βιβλιογραφία σε περισσότερες από 7,500 περιπτώσεις.

«Συμπερασματικά, η υπνοενδοσκόπηση (DISE) είναι μια αξιόπιστη και ασφαλής εξέταση που μπορεί να καθορίσει τα σημεία της απόφραξης στον ανώτερο αεραγωγό των ασθενών, ώστε αναγνωρίζοντας τις ακριβείς δομές που εμπλέκονται στην απόφραξη, οι ωτορινολαρυγγολόγοι μπορούν να προτείνουν στους ασθενείς την βέλτιστη θεραπεία» καταλήγει ο κ Αρτόπουλος.

ΥΠΝΙΚΗ    ΑΠΝΟΙΑ

Η αποφρακτική υπνική άπνοια εκτός από τις επιπτώσεις στην οδήγηση μπορεί ακόμη να επιφέρει:

• Εγκεφαλικό επεισόδιο
• Καρδιακή ανεπάρκεια- αρρυθμία
• Υψηλή πίεση
• Διαβήτη
• Κατάθλιψη
• Μειωμένη απόδοση στην εργασία
• Προβλήματα μνήμης

Η αποφρακτική άπνοια είναι η πιο συχνή διαταραχή (παρατεταμένη διακοπή) της αναπνοής κατά την διάρκεια του ύπνου και στην πλειοψηφία των περιπτώσεων συνοδεύεται από έντονο ροχαλητό. Εκτιμάται  δε ότι το 6% των ενηλίκων πάσχει από την νόσο, με το 75% αυτών να παραμένει αδιάγνωστο! Από τους πάσχοντες οι μισοί  είναι υπέρβαροι. Σε αναλογία η νόσος ταλαιπωρεί  έναν στους 25  είναι άνδρες και μία στις 50 γυναίκες μέσης ηλικίας.

Η νόσος δεν κάνει διακρίσεις καθώς πλήττει και τα παιδιά. Οι επιπτώσεις στα παιδιά είναι κι αυτές αρκετές σημαντικές καθώς προκαλεί:

• Αναπτυξιακή καθυστέρηση λόγω μη έκλυσης της αναπτυξιακής ορμόνης τη νύχτα
• Γνωστικές και μαθησιακές διαταραχές
• Υπνηλία κατά την διάρκεια της ημέρας
• Αίσθηση κόπωσης
• Διάσπαση της προσοχής
• Υπερκινητικότητα
• Πηγή:  http://www.pemptousia.gr/

ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

 ΔΩΡΕΑΝ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ KONTRA SI ORCHESTRAL

"Χαίρε Σιών Αγία, Μήτηρ των Εκκλησιών Θεού κατοικητήριον, συ γαρ εδέξω πρώτη, άφεσιν αμαρτιών, δια της Αναστάσεως"
Από τα στιχηρά εσπέρια του πλαγίου Τετάρτου ήχου!

Επίσκοπος Λογγίνος

Το Φτωχό Ορφανό που έγινε Πατέρας 400 παιδιών Επίσκοπος Λογγίνος-Πατέρας 400 παιδιών! Μία συνέντευξη που αγγίζει την ψυχή!  Δεν είναι ακαδημαικός,ούτε εφευρέτης,ούτε εξωγήινος. Είναι εθνικός ήρωας στην Ουκρανία παρότι είναι Ρουμάνος. Γιατί; Επειδή είναι ΑΝΘΡΩΠΟΣ.  Είναι 50 ετών και έχει 400 παιδιά. Τα 33 από αυτά τα έχει υιοθετήσει, ενώ έχει την κηδεμονία των υπόλοιπων. Τα μεγαλώνει σε δύο μοναστήρια. Στο Μπαντσένι και στο Μποιάν. Πρόκειται για τον επίσκοπο Λογγίνο. Τον γνωρίσατε πρώτη φορά μέσα από την ταινία «ΤΟ ΦΡΟΥΡΙΟ». Όταν γυρίστηκε η ταινία ήταν ο ιερομόναχος Μιχαήλ (Ζαρ). Ξέρω ότι αυτή η ταινία άγγιξε πολλές ψυχές. Ξέρω πως άγγιξε τις ευαίσθητες χορδές πολλών. Είναι μία ταινία για αγγέλους και αγίους ή αλλιώς για αγάπη και χριστιανική ομολογία. Είναι για την ψυχή μία δοκιμασία. Η παρουσία του Θεού σε αυτό το μοναστήρι είναι έντονη, τα θαύματα καθημερινά. Σας παρουσιάζω λοιπόν μία συνέντευξη του επίσκοπου Λογγίνου,εξίσου συγκινητική που ίσως βοηθήσει να αναθεωρήσουμε πολλά. -Δοκίμασα πολλά στη ζωή μου αλλά όλοι οι δρόμοι με οδήγησαν στην εκκλησία, στην πίστη, στον Θεό. Εαν θα μου έλεγε κάποιος όταν έμεινα ορφανός και μόνος σε αυτόν τον κόσμο, πήγαινε στο μοναστήρι να γίνεις μοναχός, να υπηρετήσεις τον Κύριο, θα πήγαινα. Ο Θεός όμως μου έδωσε άλλον σταυρό, άλλον δρόμο,για να περάσω από πολλά βάσανα και θλίψεις και να φτάσω εκεί που βρίσκομαι σήμερα .Επειδή όταν έμεινα μόνος μου σε αυτόν τον κόσμο… -Σε ποιά ηλικία; -Στα δεκαέξι μου. Ήμουν μικρός και φιλάσθενος. Εργαζόμουν πολύ. Μία μέρα πήγαινα σχολείο και μία μέρα άρμεγα τις αγελάδες στην φάρμα για να μπορώ να ζήσω.. Την νύχτα φύλαγα τις αγελάδες στην φάρμα, καθάριζα, και το πρωί πήγαινα στο σχολείο. Όλα τα παιδιά έφευγαν από κοντά μου επειδή μύριζα κοπριά, εγώ όμως είχα μέσα μου ειρήνη… Και έτσι άρχισε η ζωή μου. Θυμάμαι όμως τον μεγαλύτερο πόνο μου…  Βγαίνοντας στο κατώφλι του σπιτιού μου και βλέποντας να βγαίνει ο καπνός από τις καμινάδες των γειτόνων, ρωτούσα τον Θεό: «Θεέ μου, γιατί δεν έχω και εγώ ξύλα για να ανάψω φωτιά; Και πήγαινα, έβαζα όλα τα μαξιλάρια όπως τότε που κοιμόμουν με την μητέρα-η μητέρα ήταν άρρωστη και ήταν πολύ δύσκολα- και έβαζα τα μαξιλάρια πάνω στην σόμπα, ντυνόμουν, σκεπάζομουν με το πουπουλένιο πάπλωμα και ήμουν πολύ ευτυχισμένος εκεί κοντά στην μητέρα μου.  Έτσι συνέχισα και όταν δεν την είχα. Μόνο που μου έλειπε η μητέρα και κοιμόμουν αγκαλιά με τα ρούχα της και την φωτογραφία της. Έτσι κοιμήθηκα πολλά χρόνια, η ψυχή μου όμως σχιζόνταν από την νοσταλγία της μητέρας μου. Επειδή σαν εκείνην δεν είχα κανέναν.  Και όταν πεινούσα, πάλι ρωτούσα τον Θεό: «Κύριε,γιατί δεν έχω τουλάχιστον ένα κομμάτι ψωμί;» Αφού δεν έχω ξύλα, τουλάχιστον να έχω ψωμί! Αφού μου πήρες την μανούλα, Κύριε,τουλάχιστον δώσε μου κάτι απ” όλα αυτά!» Αλλά ο Θεός δεν μου απαντούσε τότε, επειδή δεν ήταν η στιγμή να μου απαντήσει, αλλά μου απαντάει σήμερα. Εαν είχα τότε απ’όλα,δεν θα είχαν αυτά τα τετρακόσια παιδιά σήμερα, αυτά που έχουν. -Πώς ξεπεράσατε αυτό το γεγονός που σας σημάδεψε, τον θάνατο της μητέρας σας; -Διάβαζα όλο το βράδυ προσευχές, επειδή είχα μέσα μου έναν φόβο όταν νύχτωνε. Ήμουν μόνος στο σπίτι, διάβαζα προσευχές και έβαζα το βιβλίο κάτω από το μαξιλάρι. Μέχρι να κοιμηθώ όμως έβρεχα το μαξιλάρι με τα δάκρυά μου. Μου ήταν πολύ δύσκολο! Όμως αισθανόμουν και κάτι σαν ανακούφιση… δεν λέω ότι είδα κάτι,αλλά αισθανόμουν σαν να βρισκόμουν υπό την φροντίδα κάποιου. Αυτό είπε και η μητέρα πριν πεθάνει, ήταν τα τελευταία της λόγια: «Δεν έχω σε ποιόν να σε αφήσω, εάν σε αφήσω σε εκείνο το μέρος ή κάπου αλλού  δεν θα σου φερθούν καλά, γι αυτό σε αφήνω στα χέρια του Θεού. Αυτός θα σε φροντίζει! -Πότε σκεφτήκατε να πάτε στο μοναστήρι; Πώς σας ήλθε η ιδέα να ξεκινήσετε το μοναστήρι στο Μπαντσένι;  Εγώ πέρασα πολλά στη ζωή μου. Παντρεύτηκα, είχα οικογένεια, είχα τρία παιδιά-ή θα έλεγα την έχω και σήμερα, πνευματική οικογένεια. Είχα μία ζωή ήσυχη, ήμουν ιερέας, λειτουργούσα… όμως στην καρδιά μου είχα πόθο να πάω στο μοναστήρι. Όταν έβλεπα μοναχούς ή μοναχές στα μοναστήρια ή έρχονταν σε εμάς ή όταν ήλθαν οι καλύτεροι καιροί για την χώρα,οι ευλογημένοι…. Ο πατέρας Υάκινθος ερχόνταν σε εμάς και όταν πέθανε ,όλο το χωριό έτρεχε για να δει πως είναι ένας μοναχός .Ο πόθος ήταν μεγάλος, αλλά δεν ήξερα ότι ο καθένας θα μπορούσε να πάει στο μοναστήρι να αγαπήσει τον Θεό. Σκέφτηκα ότι εκεί πηγαίνουν άνθρωποι εκλεκτοί. Όταν ήμουν στο μοναστήρι και κυμάτιζαν από τον αέρα οι μανδύες των μοναχών, όταν περνούσαν από κοντά μου, εμένα μου φαίνονταν πως με νανουρίζουν, τόσο καλά αισθανόμουν. Έπειτα αποφασίσαμε με την πρεσβυτέρα-είχαμε ήδη τρία παιδια-να υπηρετήσουμε τον Θεό με πιο σκληρή άσκηση, να μην κοιτάμε τα του σώματος αλλά τα της ψυχής. Ένα ολόκληρο βράδυ συζητήσαμε και είχαμε την ίδια σκέψη: Να υιοθετήσουμε ορφανά.  Σίγουρα πήγαμε μαζί με την πρεσβυτέρα στο ορφανοτροφείο. Κοιτάγαμε, και όλο τρυγυρνούσαμε γύρω από ένα άρρωστο παιδί. Μου λέει τότε: -Τι όλο τριγυρίζεις κοντά του; Τόσα παιδιά υγιή βρίσκονται εδώ! Γιατί δεν κοιτάς τα άλλα; Λέω τότε; «Ναί, πάμε στα άλλα παιδιά». Πάλι κοντά του όμως τριγυρνούσα και έλεγα:«Κοίτα το καημένο,δεν έχει κανέναν. Ποιός θα το βοηθήσει, ποιός θα το ταϊσει, ποιός θα το πλύνει;…. και τελικά έτσι αποφασίσαμε και πήραμε τα δύο πρώτα παιδιά. -Σε ποιάν ηλικία παντρευτήκατε και πότε μπήκατε στο μοναστήρι; -Παντρεύτηκα 22 ετών, 25 ετών χειροτονήθηκα και έπειτα το 1997 εγώ και η πρεσβυτέρα γίναμε μοναχοί-η πρεσβυτέρα μου είναι τώρα η μοναχή Σαλώμη. Τα παιδιά μας είναι όλα παντρεμένα, έχουμε και εγγονάκια,εμείς όμως συνεχίσαμε να υπηρετούμε τον Θεό από αυτόν τον δρόμο. Η μοναχή Σαλώμη ασχολείται πιο πολύ με τα παιδιά που έχουν Εϊτζ, μαζί με τις μοναχές από την Μονή Μποιάν. -Πόσες μοναχές ζουν εκεί; -Εκατόν τριάντα μοναχές, οι οποίες φροντίζουν τα παιδιά **** Δεν σκεφτηκα ποτέ ότι μπορει να έχω τόσα παιδια -Θυμάστε όταν πήρατε το πρώτο παιδί και το πήγατε στο μοναστήρι; -Τα πρώτα παιδιά τα πήρα στο μοναστήρι το 1991-92. Έπειτα πήρα δύο αδελφάκια που και αυτά τα υιοθέτησα.  Ανυπομονούσα να γυρίσω στο σπίτι, να τους κάνω το μπάνιο τους, πολύ μου αρέσει να κάνω μπάνιο στα παιδιά και να τα βάζω για ύπνο. Ότι έκανε η μητέρα μου, ήθελα να κάνω και εγώ: να τα φιλήσω και να τα αγκαλιάσω. Εγώ ρωτούσα το βράδυ την μητέρα μου :«Μαμά,με ποιόν θα κοιμηθείς; Ήμασταν τέσσερα παιδιά. Εγώ επειδή ήμουν το μικρότερο και η μητέρα μου έλεγε: «με εσένα». Έτσι και εγώ, όταν με ρωτούσαν: «Πατέρα,με ποιόν θα κοιμηθείς;» εγώ τους έλεγα: «Με εσάς» Αυτή ήταν η ευτυχία μας, επειδή μπορούσα να τα χαϊδέψω και ν απαλύνω τον πόνο τους. -Και συνεχίσατε στο μοναστήρι. Από εκεί τα πήρατε στο μοναστήρι. Έπειτα, όλο πήρατε και πήρατε…  -Όλους θα τους έπαιρνα σπίτι. Σίγουρα δεν σκέφτηκα ποτέ ότι θα έχω κάποτε τόσα παιδιά. -Τετρακόσια!  -Ναι. Και πάλι λίγα είναι. Πιο πολλά θα ήθελα, έχουμε την δυνατότητα. Δεν πρέπει μόνο να τα πάρεις αλλά να τους δείξεις και γονική στοργή. Σε εμάς δεν είναι όπως στα κρατικά, που τα κρατάνε μέχρι τα 18 τους. Τα παιδιά είναι δικά μας για όλη τους τη ζωή. Παντρεύτηκαν, τους κάναμε σπίτια… -Έχετε παιδιά τόσο μεγάλα που ήδη παντρεύτηκαν;!  -Ναι, πολλά παιδιά παντρεύτηκαν, τώρα έχουμε από αυτά και εγγόνια. Όλο και πολλαπλασιάζονται και κάθε χρόνο φτιάχνουνε 10-20 σπίτια. Συνεχίζουμε. Μας δώρησαν γη, θα φτιάξουμε εκεί σπίτια για τα παιδιά… Να τα μεγάλωσεις και να τα πετάξεις μετά στον δρόμο; Δεν πάει. Εαν τους δώσεις ένα σπιτάκι, μία δουλίτσα, τότε και αυτά με την σειρά τους θα συνεχίσουν να κάνουν το καλό, έτσι όπως τα μάθαμε εμείς.  -Σεβασμιώτατε πατέρα Λογγίνε. Δεν αποφύγατε να πάρετε κοντά σας παιδιά με αναπηρίες και με Έιτζ. Γιατί το κάνατε αυτό;. Δεν θα σας ήταν πιο εύκολο να πάρετε παιδιά υγιή-εγκαταλελειμένα, αλλά υγιή-και να τα μεγαλώσετε;   -Το σκέφτηκα και πολλοί με τρόμαζαν λέγοντάς μου πως θα είναι πολύ δύσκολα. Τότε αλήθεια μου ήταν δύσκολο. Τώρα όμως δεν μου είναι καθόλου δύσκολο, επειδή είμαστε πολλοί μοναχοί στο μοναστήρι. -Πόσοι είστε; -Ογδόντατρεις. Και αυτοί στην συνέχεια θα σηκώσουν τον σταυρό που σήκωσα και εγώ. Βρίσκονται δίπλα μου, με βοηθούν πολύ, όπως και οι μοναχές από το γυναικείο μοναστήρι που έφτιαξα εκεί που ήταν η ενορία μου. Εκεί υπάρχει θαυματουργή εικόνα της Παναγίας (Μποϊαν), μπροστά στην οποία θεραπεύτηκαν πολλά παιδιά. Δεν φοβήθηκα και δεν φοβάμαι ούτε τώρα, επειδή όταν πήρα τα παιδιά, εκείνα διάλεξαν εμένα και όχι εγώ τα παιδιά -Πώς; -Όταν έμπαινα εκεί, άπλωναν όλα τα χέρια τους και μου έλεγαν »Μαμά!». Δεν με έλεγαν πατέρα, με έλεγαν μαμά. Υπήρχαν άρρωστα παιδιά που δεν τα έπαιρνε κανένας. Έπαιρναν όλοι τα υγιή. Μάχη γινόνταν. Εγώ έπαιρνα όλα εκείνα τα παιδιά που δεν έπαιρνε κανένας. Έπαιρνα 10-15 την φορά. Είμαι όμως πολύ ευτυχισμένος! Δεν μπορώ να εκφράσω πόση χαρά έχω στην ψυχή που ό Θεός μου έδωσε έλεος και οικτιρμό. *** Και εσύ φοβάσαι; Δεν θα με πάρεις;   – Πότε αποφασίσατε να πάρετε παιδιά με Έιτζ; Πώς το αποφασίσατε;   -Η πρώτη περίπτωση ήταν ένα κοριτσάκι. Πήγα στο ορφανοτροφείο-έφερνα γάλα κάθε πρωί. Ο γιατρός εκεί μου είπε: «Θέλεις να δεις ένα παιδί με Έϊτζ;» Είπα: «Θέλω να δω. Δεν είδα ποτέ μου» Και μπήκα. Τέσσερις πόρτες πέρασα μέχρι να φτάσω στο παιδί αυτό και ήταν μόνο του. Ήταν δύο ή τριών μηνών. Ήταν κόκκινη από το κλάμα. Έκλαιγε, σταματούσε και ξανά έκλαιγε, αλλά κανείς δεν την άκουγε. Πότε-πότε έμπαινε η νοσοκόμα, την τάιζε, την άλλαζε και έτσι τελείωναν όλα. Δεν υπήρχε κανείς να μείνει κοντά της,να την φροντίσει. Τότε εγώ έβαλα τα χέρια πίσω στην πλάτη, βλέποντας τους γιατρούς πως φυλάγονταν. Το έκανα μην τυχόν την αγγίξω και μολύνω τα άλλα παιδιά. -Σκεφτήκατε τα παιδιά, όχι τον εαυτό σας.   -Τα παιδιά σκέφτηκα, μήπως τα μολύνω με κάτι. Έφυγα και οδηγούσα μόνος το αυτοκίνητο. Προχωρώντας στον δρόμο, ενώ είχα φτάσει κοντά στο μοναστήρι-και μη νομίσει κάποιος πως δεν ξέρω τι μου συνέβη-εμφανίστηκε το παιδί εκείνο μπροστά στο αυτοκίνητο… Σαν να ήταν στον αέρα το κοριτσάκι εκείνο και μου χαμογελούσε από το κρεβατάκι της. Είχε πονέσει η ψυχή μου όταν την αντίκρυσα και μου φάνηκε σαν να μου λέει «Και εσύ με φοβάσαι; Δεν θα με πάρεις;» Μείωσα ταχύτητα και άρχισε να με πονάει το κεφάλι. Μόλις έφτασα στο μοναστήρι άφησα το αυτοκίνητο και πήγα στο δάσος να περπατήσω, αισθανόμουν ένα βάρος.. Ξαφνικά, βλέπω μπροστά στα μάτια μου εκείνο το κοριτσάκι. «Δεν φοβάμαι. Θα σε πάρω»της λέω. Όλα τότε εξαφανίστηκαν, ακόμη και ο πονοκέφαλος. Πήγα στο μοναστήρι και παρακάλεσα τους μοναχούς «Ετοιμάστε ένα όμορφο δωμάτιο, με νερό,θα πάω αύριο να την φέρω». Το βράδυ εκείνο έφερα τα πιο ωραία έπιπλα. Παρακάλεσα κάποιους φίλους μου να μου φέρουν το πιο όμορφο κρεβάτι για το πιο δυστυχισμένο πλάσμα. Να δείτε όμως το κορίτσι. Ένας άγγελος είναι..! *** Το πρώτο θαύμα.«Εαν δεν ακούσεις, αύριο θα πεθάνει» -Πόσων ετών είναι τώρα; -Είναι 12 ετών, αλλά μόνο στην αγκαλιά μου κάθεται. Όταν με βλέπει φωνάζει: »Πατέρα», και τους παραμερίζει όλους για να φτάσει πρώτη κοντά μου.  Έτσι μικρούλα λοιπόν την πήρα. Κατά τρόπο θαυμαστό από τις 2 εως τις 4 το πρωί, όταν στο μοναστήρι κάνουμε Θεία Λειτουργία ποτέ δεν κοιμάται. Ξυπνούσε, την είδα μία φορά στην εκκλησία-αν και δεν επιτρέπεται. Όταν έβλεπε άλλα παιδιά έτρεμε, τόσο πολύ ήθελε να παίξει μαζί τους, αλλά δεν την αφήναμε να έλθει σε επαφή με τα άλλα παιδιά. -Φοβόσασταν μήπως μολύνει τα άλλα παιδιά; -Όχι, το είχαν απαγορεύσει οι γιατροί. Μας είπαν να κοιμάται χωριστά, να τρώει μόνη της. -Απομονωμένη; -Ναι, πλήρως απομονωμένη. Στην εκκλησία όμως κυκλοφορούσε ελεύθερα. Εμείς οι μεγάλοι την παίρναμε αγκαλιά και την φιλούσαμε αφού δεν υπήρχε κάτι να φοβηθούμε,αλλά για να μην υπάρξει πρόβλημα με τους άλλους. Και το βράδυ λοιπόν τριγυρνούσε στον ναό, πήγαινε κοντά στον κάθε μοναχό και τραβούσε το κομποσχοίνι και χαμογελούσε στον καθένα. Δύο ώρες, όσο κρατούσε η Θεία Λειτουργία. Μία φορά φώναξα κάπως πιο αυστηρά :«Τα παιδιά τέτοιαν ώρα πρέπει να κοιμούνται. Γιατί είναι στην εκκλησία;» Ποτέ δεν ήθελε να κοιμηθεί εκείνη την ώρα και με το έλεος του Θεού θεραπεύτηκε! Ένας ιερομόναχος που πολύ την αγαπούσε, ο πατήρ Σιλουανός μου έλεγε: «Δεν μπορείτε να κάνετε κάτι για να μην πεθάνει;» Εμείς περιμέναμε ότι θα πεθάνει,μέρα παρά μέρα. Εαν όχι σήμερα,αύριο. Έτσι μας έλεγαν οι γιατροί. Αυτό επειδή είχε μία βαριά μορφή Έίτζ, 4ου βαθμού, δεν ξέρω πως το λένε εδώ στην Ρουμανία. Εγώ είπα ότι δεν μπορώ να κάνω τίποτα και έδειξα τον ουρανό. Ο π.Σιλουανός τότε άρχισε να κλαίει και μαζί του έκλαιγα και εγώ και… ο ελεήμων Θεός την θεράπευσε. Όταν έκαναν αναλύσεις στο παιδί, είδαν ότι δεν είχε πια τίποτα. Η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας του Μποϊαν -Είναι το μόνο παιδί, από τα τετρακόσια, στο οποίο έγινε κάποιο θαύμα; -Έχουμε ογδόντα δύο παιδιά με Έϊτζ και θεραπεύτηκαν επτά. -Ήταν θαύμα Θεού; Είστε πεπεισμένος; -Ναι, είμαι πεπεισμένος ότι ήταν θαύμα Θεού. Κανείς δεν μπορούσε να κάνει κάτι άλλο. Εμείς δεν αποκλείουμε την ιατρική, δεν είμαστε ενάντια. Άλλωστε παίρνω τα φάρμακα που μου έδωσαν οι γιατροί για την καρδιά. Μάλιστα τα παιδιά με Έϊτζ ξέρουν πως είμαι άρρωστος σαν εκείνα και ότι παίρνουμε τα ίδια φάρμακα. Θέλω να τους δώσω θάρρος. -Τους είπατε ότι έχετε Έϊτζ; -Όχι, τους είπα ότι είμαι άρρωστος σαν και εκείνα .Να πω πω ψέματα δεν μπορώ, αλλά τους είπα: «Κοιτάχτε τα φάρμακά μου. Έχω και κόκκινα και άσπρα και έγχρωμα», επειδή κάποιος έπιασε ένα από τα μεγαλύτερα παιδια με “Είτζ, έναν 11χρονο και του είπε: «Εσύ ξέρεις τι αρρώστια έχεις; Αυτό και αυτό». Εκείνο τότε άρχισε να κλαίει δυνατά και να φωνάζει: «Γιατί με έφερε η μαμά μου σε αυτόν τον κόσμο; Δεν θέλω να ζήσω πια». Τότε οι αδελφές μου είπαν: «Ελάτε επειδή είναι πολύ στενοχωρημένος, δεν τρώει και όλο κλαίει». Πήγα εκεί και του είπα: «Σεργκέι και εγώ είμαι άρρωστος σαν εσένα, κοίτα,παίρνω χάπια και φάρμακα. Πρέπει όμως να πιστεύουμε, για να πάνε όλα καλά. Τι αδέλφια είμαστε αν θυμώνεις έτσι; Εγώ περίμενα να είσαι δυνατός να με βοηθήσεις και εμένα, και τώρα…»  Άρχισε τότε να γελάει και είπε: «Πατέρα, εγώ σε αγαπώ! Δεν θα ξανακλάψω ποτέ!» Και από τότε το παιδί είναι εύθυμο. Με τον καιρό όμως πρέπει να τους πούμε την αλήθεια, για να μην το κάνει κάποιος ξένος και τους προκαλέσει πόνο.  Δεν ξέρω… Είναι τόσο όμορφα και τόσο καλόψυχα… Εαν κάποτε τα επισκεφτείτε θα δείτε ότι αυτά τα παιδιά είναι λες και κατέβηκαν από τον ουρανό. Φαίνεται όμως ο πόνος στην καρδιά τους. Φαίνεται! *** Αφήστε τον να πεθάνει ήσυχα, δεν έχουμε τι να του κάνουμε! Είχαμε ένα άλλο παιδί με δύο καρκίνους. Το βράδυ, όταν έπαιρνε την τελευταία του πνοή το παιδί αυτό, ήλθαν όλοι οι γιατροί, κοίταξαν και είπαν: «Αφήστε τον να  πεθάνει ήσυχα, δεν έχουμε τι να του κάνουμε». Ήταν δύο ετών και ζύγιζε έξι κιλά, ανέδυε μία μυρωδιά έντονη, ήταν σε άσχημη κατάσταση.  Τον πήρα στην αγκαλιά μου και άρχισα να κλαίω δυνατά. Το λυπόμουν τόσο πολύ που είπα: «Να ήταν εδώ η μαμά..!». Στον μεγάλο πόνο μόνο η μητέρα μπορεί να απαλύνει τον πόνο. Ο καθένας είχε ή έχει μητέρα και ξέρουμε πως όταν πονάμε, εαν εκείνη κολλήσει τα χείλη της στο μέτωπό μας ή μας αγκαλιάσει,ξεχνούμε τα πάντα.   Μέσα σε αυτόν τον πόνο, έκλαιγα με το παιδί αγκαλιά και σκέφτηκα: εαν ήταν η μαμά του εδώ να τον αγκαλιάσει, θα του ήταν πιο εύκολο ακόμη και να πεθάνει. Αλλά ο Θεός έκανε το θαύμα Του. Τον πήγα μπροστά στην εικόνα της Παναγίας του Μποϊάν και όπως τον κρατούσα αγκαλιά τον έβαλα μπροστά στην εικόνα. Δεν ήταν κανείς εκεί και άρχισα να προσεύχομαι: «Παναγία μου, δεν έχει κανέναν σε αυτόν τον κόσμο. Είναι ένα ορφανό. Εαν μπορείς βοήθησέ το!» Το παιδί άρχισε να αναπνέει ξανά αφού μέχρι τότε ανέπνεε δύσκολα. Άρχισε να κουνάει τα χέρια του, το κεφαλάκι,τα πόδια… το πρωί μάλιστα άρχισε να τρώει. Τώρα είναι δόκιμος στο μοναστήρι μας, Ιωάννη τον λένε. -Πώς »μοιράζεστε” “στα παιδιά;  -Με ένα φιλί. Τα αγκαλιάζω. Πιο πολύ όμως κλαίω όταν δεν τα βλέπω. Στα άρρωστα παιδιά, όταν μπαίνω και βλέπω τον πόνο, όταν βλέπω αυτά που δεν έχουν πόδια, χέρια, που κάθονται μόνο στο κρεβάτι-υπάρχουν αρκετά παιδιά σε αυτήν την κατάσταση-μου έρχεται να κλάψω, αλλά δεν μπορώ επειδή πρέπει να τα ενισχύσω, τους χαμογελάω πάντοτε. Αν δω κάποιον που θέλει να κλάψει,του το απαγορεύω. Για τα παιδιά, επειδή πρέπει να βλέπουν ότι όλοι είμαστε ευτυχισμένοι και σηκώνουμε τον σταυρό μας. Σίγουρα ο Θεός εργάζεται στην καρδιά τους. Ο Θεός στέλνει κάτι το ξεχωριστό σε αυτά τα παιδιά. Δεν λέω ότι δεν υπάρχουν προβλήματα,αλλά σε εμάς όλα, δεν ξέρω γιατί, σκεπάζονται με μία θεϊκή αγάπη, με κάτι το ουράνιο, που μας δίνει αυτή την δύναμη. Δεν ξέρω πως βρίσκω τόση δύναμη -σίγουρα από το Θεό- για να δώσω σε όλα την ίδια αγάπη. *** Δεν επιθύμησα ποτέ να γίνω επίσκοπος -Σας μένει καιρό να κάνετε τον κανόνα σας; Τώρα είσαστε βοηθός επισκόπου. Τα καταφέρνετε. Πιστεύω ότι τώρα παλεύετε πιο πολύ με τον χρόνο.  -Σίγουρα είναι πολύ πιο δύσκολα. Δεν επιθύμησα ποτέ να γίνω επίσκοπος, πρώτον επειδή είμαι ανάξιος και δεύτερον πρέπει να αφιερώνω πολύ χρόνο στα παιδιά. Πολλές φορές δεν κοιμάμαι τη νύχτα. Πρέπει να έχουμε φαγητό και ρούχα εγκαίρως. Επίσης να έχουμε ζέστη, φάρμακα, νοσοκομεία. Πολλά παιδιά τα εγχειρίσαμε στο εξωτερικό, στην Γερμανία και σε άλλες χώρες, είναι πολύ δύσκολο. Τώρα είμαι ακόμη πιο απασχολημένος. Ο Θεός με το έλεός Του με βοηθάει να μην αφήσω κάτι στην άκρη. -Καταφέρνετε να τους δείτε όλους καθημερινά; -Εαν βρίσκομαι εδώ, προσπαθώ να τους δω όλους. Τελευταία όμως τους βλέπω λιγότερο συχνά και αυτό με κάνει να υποφέρω. Αυτό με κάνει να μην κοιμάμαι την νύχτα, να είμαι ανήσυχος, ακόμη και να κλαίω. Για ποιό λόγο; Επειδή δεν μπορώ να δω τα παιδιά μου αφού με στέλνουν σε άλλα μέρη. Να τώρα έλειψα μία εβδομάδα στην Σύνοδο. Πηγαίνω για Θείες Λειτουργίες σε άλλες αρχιεπισκοπές και έτσι λείπω πάλι δύο-τρεις μέρες και πονάει η ψυχή μου. -Σκέφτεστε πως ίσως είναι καλά για εκείνα τώρα, ξέροντας πως έχουν τώρα έναν πατέρα-αρχιερέα; Δεν είναι μικρό πράγμα -Δεν μπορώ να απαντήσω επειδή δεν αισθάνομαι ακόμη επίσκοπος. Και δεν ξέρω αν θα το αισθανθώ ποτέ. Μην αμαρτάνω όμως, η Θεία Χάρη παραμένει Θεία Χάρις… παρακάλεσα την Σύνοδο να μην με κάνουν επίσκοπο αλλά αποφάσισαν ερήμην μου, και τώρα που πήγα μου είπαν: «Τι, εσύ τα βάζεις με την Σύνοδο και την Εκκλησία;» και αναγκάστηκα να πάω. Δεν το αισθάνομαι όμως επειδή είναι κάτι πολύ υψηλό για εμένα, δεν μπορώ να το εννοήσω ακόμη. Εγώ όμως παρέμεινα πατέρας, έμεινα κοντά στους χριστιανούς μου, όπως ήμουν είμαι, ακόμη κι αν είμαι επίσκοπος ή ιερέας, έχω ευθύνη μπροστά στον Θεό και όλοι είμαστε το ίδιο. Όταν θα βρεθούμε ενώπιον του Θεού θα δώσουμε λόγο για το τι κάναμε σε αυτήν την ζωή. Πιστεύω ότι για εμάς τους αρχιερείς θα είναι πιο δύσκολο να απαντήσουμε μπροστά στον Κύριο. -Είστε σχεδόν πενήντα ετών. Μετανοιώνετε για κάτι; -Μετανοίωνω που μπορούσα να κάνω περισσότερα και δεν έκανα. Δεν μπόρεσα να γίνω κοινωνός του πόνου πολλών ανθρώπων. Για πολλά χρόνια ασχολήθηκα με το χτίσιμο εκκλησιών σε διάφορα χωριά, με την βοήθεια των ανθρώπων. Ήμουν απασχολημένος και δεν είχα χρόνο να ακούσω τον πόνο του λαού. Έπρεπε καλύτερα να κάνω για τον Θεό επειδή η ζωή αυτή περνάει γρήγορα, σύντομα θα φύγουμε από εδώ. Ευχαριστώ τον Θεό για την κάθε ημέρα που ζω,αφού αισθάνομαι αρκετά άρρωστος. Έπαθα τρία εμφράγματα και κουράζομαι ευκολότερα τώρα. Όταν μπορούμε να κάνουμε κάτι, τότε να το κάνουμε. Το κάθετι στον καιρό του για να μην περνάει μάταια. Ο Θεός δεν θα μας κρίνει για τις αμαρτίες μας αλλά για το καλό που μπορούσαμε να κάνουμε και δεν κάναμε. Από το περιοδικό »Lumea monahilor» τεύχος 83/2014 Επιμέλεια/Μετάφραση, π. Γεώργιος Κονισπολιάτης ΠΗΓΗ:noreply+feedproxy@google.com