Εωθινόν Γ΄-

  Της Μαγδαληνής Μαρίας - (Ήχος Γ΄) - Θρασύβουλος Στανίτσας

Πρόκειται για το Γ΄Εωθινό ( Της Μαγδαληνής Μαρίας) σε ήχος Γ, όπου το Ερμηνεύει ο Ἄρχων Πρωτοψάλτης τῆς Μ.τ.Χ.Ἐ Θρασύβουλος Στανίτσας στον Πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό το έτος 1960 σε Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία.
Το κείμενο είναι μια μίξη απο τον Όρθρο (τόμος Α) του Άρχοντος Πρωτοψάλτου της Αγιωτάτης Αρχιεπισκοπής Κων/πόλεως Λυκούργου Πετρίδη. Ο Άρχων μας παραθέτει δύο Εωθινά σε ήχο Γ. Στο σημείο αυτό θα ήταν άξιο να σημειωθεί ότι ο Λυκούργος Πετρίδης είναι από τους τελευταίους '' ΜΕΓΑΛΟΥΣ'' όπου κατέγραψαν το Πολίτικο Ύφος. Το Δόξα Πατρί, είναι από τα χειρόγραφα Εωθινά του Άρχοντα τα οποία εξέδωσε επίσημα ο κ. Τσιούνης.

Παιδιά καί ...Υπομονή

Πως καλλιεργείται η Αρετή 

της Υπομονής στα Παιδιά; 

Teaching Kids Patience

H υπομονή είναι αρετή, ακούνε συχνά τους μεγάλους να λένε αλλά δυσκολεύονται να το κάνουν πράξη.

Ας το παραδεχτούμε όμως, σε κανέναν μας δεν αρέσει να περιμένει – πόσο μάλλον τα μικρά παιδιά που είναι από τη φύση τους ανυπόμονα, δεν έχουν μάθει ακόμα γιατί η υπομονή είναι σημαντική και ούτε έχουν αναπτύξει τις δεξιότητες εκείνες που χρειάζονται για να το πράξουν με επιτυχία.

Τα μικρά παιδιά ζουν τη στιγμή και θέλουν τα πράγματα “τώρα”, και επειδή δεν έχουν κατακτήσει πλήρως τη γλώσσα ή δεν έχουν την εμπειρία να καταλάβουν γιατί ή πότε τα πράγματα που θέλουν θα καταστούν διαθέσιμα ή πραγματοποιήσιμα, η υπομονή αποτελεί πραγματική πρόκληση.
Παρόλα αυτά, η διδασκαλία της είναι σημαντική γιατί θα χρειαστεί τόσο στο σχολείο όσο και στη ζωή γενικότερα!

Τι είναι η υπομονή;

Η υπομονή είναι το ποιοτικό χαρακτηριστικό που φέρνει εσωτερική γαλήνη, και μαζί με την επιμονή, σχεδόν εγγυάται την επιτυχία σε οποιαδήποτε προσπάθεια και αν κάνουμε.
Στο αντίθετο άκρο της, βρίσκεται η ανυπομονησία, η οποία συχνά προκαλεί νευρικότητα και απερισκεψία, ή μπορεί να οδηγήσει σε λάθος αποφάσεις ακόμα και στη δυστυχία.

Η υπομονή έχει πολλές πτυχές. 

Είναι η δύναμη ή η συνήθεια του να υπομένουμε τις δυσκολίες, τις αντιξοότητες ή τον πόνο, με ηρεμία και θάρρος. 

Έχει να κάνει με την αυτοκυριαρχία και την ψυχραιμία στην αντιμετώπιση των εμποδίων ή των καθυστερήσεων. 

Είναι αυτή που μας επιτρέπει να μην είμαστε βιαστικοί και παρορμητικοί. 
Το να έχουμε υπομονή δεν είναι μόνο επιθυμητό, είναι αναγκαίο για να μπορέσουμε να ευτυχήσουμε και να προσαρμοστούμε με έναν υγιή τρόπο στην κοινωνία!

Η αξία της υπομονής στα παιδιά…

Η υπομονή είναι ένα ιδιαίτερα σημαντικό χαρακτηριστικό στα παιδιά και παίζει μεγάλο ρόλο στη διαδικασία ωρίμανσης.
Είναι αυτή που τα βοηθάει να σκέφτονται και να επιλύουν προβλήματα, είναι αυτή που μειώνει την παρορμητικότητα και την ανυπομονησία και παράλληλα ενθαρρύνει τη συναισθηματική ενδυνάμωση του χαρακτήρα τους.

Έρευνες έχουν δείξει πως η ικανότητα ενός παιδιού να ελέγχει τις παρορμήσεις του και να καθυστερεί την άμεση ικανοποίηση των επιθυμιών του, προβλέπουν σε σημαντικό βαθμό τη σχολική επιτυχία – χωρίς αυτές τις δεξιότητες τα παιδιά δυσκολεύονται να ακούσουν, να παρακολουθήσουν οδηγίες και να μάθουν.

Τα παιδιά θα ανακαλύψουν σύντομα πως σε πολλές περιπτώσεις θα πρέπει να δείχνουν υπομονή – να περιμένουν να ακούσουν το όνομά τους, να παίξουν ένα παιχνίδι, να περιμένουν τη σειρά τους στο πάρκο και μεγαλώνοντας, θα πρέπει να κάνουν υπομονή για να επιτύχουν αυτά που θέλουν και ονειρεύονται.

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς;

Αν και η υπομονή είναι κάτι που βελτιώνεται με τη φυσική ανάπτυξη του παιδιού, οι γονείς παίζουν σημαντικό ρόλο στη διδασκαλία της. Αρχικά, για να βοηθήσουν τα παιδιά να αναπτύξουν την ικανότητα της υπομονής, δε χρειάζεται να τρέχουν σε κάθε τους επιθυμία.
Για να αποφύγουν τα παιδιά την προσκόλληση στην άμεση ικανοποίηση των επιθυμιών και των θέλω τους, χρειάζεται να κατανοήσουν την αξία του να περιμένεις.

Για να συμβεί αυτό, οι γονείς μπορούν να αυξήσουν τον χρόνο μεταξύ του αιτήματος και της παράδοσης του επιθυμητού πράγματος. 

Μπορούν να χρησιμοποιούν συχνά τη λέξη “περίμενε” έτσι ώστε να αρχίζουν τα παιδιά να κατανοούν τη σημασία της.
Για παράδειγμα:
“Θα σου κάνω αυτό που ζητάς, αλλά θα χρειαστεί να περιμένεις ένα λεπτό”.
Ο χρόνος αναμονής μπορεί σταδιακά να αυξάνει.

Επίσης, οι γονείς μπορούν να χρησιμοποιήσουν ευκαιρίες μέσα από την καθημερινότητα για να διδάξουν την υπομονή, όπως το να περιμένουν το ασανσέρ να έρθει, ή να περιμένουν υπομονετικά στη σειρά του σούπερ μάρκετ, ή στο αμάξι για να φτάσουν στον προορισμό τους κλπ.
Η συμπεριφορά των γονιών σε τέτοιες καταστάσεις είναι ιδιαίτερα σημαντική δεδομένου πως λειτουργούν ως πρότυπα για τα παιδιά. Όταν δείχνουν οι ίδιοι υπομονή ακόμα και σε καταστάσεις που νιώθουν εξαντλημένοι από την αναμονή, τα παιδιά παρακολουθούν και μαθαίνουν τη σημασία και την αξία της.

Το χρονόμετρο ή το ρολόι μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά στην κατανόηση του χρόνου και της προσμονής για πράγματα που δεν είναι ακόμη διαθέσιμα. 
Για παράδειγμα:
“Το φαγητό θα είναι έτοιμο σε δέκα λεπτά. Όταν δηλαδή ακούσεις το χρονόμετρο να χτυπάει ή όταν δεις το ρολόι να φτάνει σε αυτό το σημείο”.

Οι γονείς μπορούν να δίνουν τη δυνατότητα επιλογής στα παιδιά για να ενθαρρύνουν την προσμονή στην ικανοποίηση των θέλω τους.
Για παράδειγμα:
“Μπορείς να έχεις ένα μπισκότο τώρα, ή μπορείς να έχεις δύο μπισκότα αν περιμένεις μέχρι μετά το φαγητό”.
Αυτού του τύπου οι επιλογές, θα ενθαρρύνουν τα παιδιά να ελέγχουν τις παρορμήσεις και τις επιθυμίες τους έτσι ώστε να λάβουν μεγαλύτερη ανταμοιβή σε μεταγενέστερο χρόνο – ένα πολύ σημαντικό μάθημα που θα τους ευνοήσει στη μετέπειτα ζωή τους.

Όταν τα παιδιά γίνονται ιδιαίτερα απαιτητικά και ζητούν κάτι να γίνει αμέσως, είναι σημαντικό οι γονείς με ήρεμο τρόπο χωρίς φωνές και εντάσεις, να εξηγήσουν για ποιο λόγο δεν είναι σε θέση να εκπληρώσουν το αίτημά τους άμεσα. 

Μπορούν να προσφέρουν ή να προτείνουν κάτι στο παιδί για να κάνει στο μεσοδιάστημα, και να εκπληρώσουν το αίτημα την ώρα που είπαν ότι θα το κάνουν επιβραβεύοντας την υπομονετική συμπεριφορά με σκοπό να την ενθαρρύνουν.

Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, οι γονείς μπορούν να τους εξηγήσουν με λόγια την αξία της υπομονής.
Να τους βοηθήσουν να κατανοήσουν πως κανένα μεγάλο επίτευγμα δεν δημιουργήθηκε ποτέ ακαριαία.
Κάθε μεγάλο επίτευγμα είναι πάντοτε συνάρτηση της υπομονής.
Ο υπολογιστής που χρησιμοποιούμε, το αμάξι που οδηγούμε, τα βιβλία που είναι στα ράφια μας και άλλα τόσα, είναι δικό της αποτέλεσμα.
Η υπομονή είναι η γέφυρα που συνδέει το όραμα με το τέλος της διαδρομής και χωρίς αυτήν, τίποτα μεγάλο και σπουδαίο δεν μπορεί να επιτευχθεί!

ΠΗΓΗ:tvxs antikleidi

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ:https://hamomilaki.blogs

Το Μυστήριο του ανθρώπινου προσώπου

Μητροπολίτης Διοκλείας

κ. Κάλλιστος Ware

 Ο άνθρωπος είναι ένα πραγματικό μυστήριο. Κανείς δεν μπορεί να τον κατανοήσει. Οι Πατέρες της Εκκλησίας δίνουν μία συγκεκριμένη εξήγηση σε αυτό: Η προσωπικότητά μας είναι μια κτιστή εικόνα του άκτιστου Θεού. Από τη στιγμή που δεν μπορούμε να κατανοήσουμε τον Θεό, το ίδιο συμβαίνει και με τον άνθρωπο.

Ήδη από την αρχαία εποχή, οι φιλόσοφοι μας προέτρεπαν να γνωρίσουμε τον εαυτό μας ("γνώθι σαυτόν"). Ωστόσο, οι Πατέρες της Εκκλησίας προσδίδουν ένα βαθύτερο νόημα σε αυτήν τη φράση: Όσο περισσότερο γνωρίσουμε τον εαυτό μας, τόσο περισσότερο θα γνωρίσουμε και τον Θεό. Απόσπασμα από την ομιλία του Καλλίστου Γουέαρ επισκόπου Διοκλείας στο Ινστιτούτο του Cambridge για ορθόδοξες χριστιανικές σπουδές. ----------------------------------------------------------------------------------------------------------- Σύντομο βιογραφικό του Μητροπολίτου Ο Επίσκοπος Διοκλείας κ. Κάλλιστος Ware, από τις σημαντικότερες εκκλησιαστικές και θεολογικές φυσιογνωμίες του καιρού μας, γεννήθηκε στo Μπαθ της Αγγλίας το 1934 με το όνομα Timothy Ware. Σπούδασε αρχαία ελληνικά, λατινικά, φιλοσοφία και θεολογία στην Οξφόρδη. Αγγλικανός από γέννηση και ανατροφή, ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με την Ορθοδοξία το 1952, γοητευμένος από την ορθόδοξη θεία λειτουργία. Έγινε δεκτός στην Ορθόδοξη Εκκλησία το Πάσχα του 1958, ενώ το 1965 χειροτονήθηκε διάκονος· τον ίδιο χρόνο εκάρη μοναχός στην Μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στην Πάτμο. Επιστρέφοντας στην Οξφόρδη ανέλαβε καθήκοντα εφημερίου στην ελληνική ορθόδοξη ενορία, ενώ παράλληλα εκλέχθηκε Λέκτωρ στον κλάδο των Ορθόδοξων Ανατολικών Σπουδών Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Το 1982 εκλέχθηκε επίσκοπος Διοκλείας από την Σύνοδο του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Έχει συγγράψει πλήθος βιβλίων. © Music Copyright 2015 Mattia Cupelli Videezy.com ------------------------------------------------------------------------------------------------------------ Επί Ασπαλάθων Ι. Ν. Αγίων Αναργύρων Ηλιούπολης Ιστοσελίδα: https://www.epiaspalathon.gr/ Σελίδα στο Facebook: https://www.facebook.com/epi.aspalathon/

Τα φρυγανώδη......

Μέ το 27639/11-5-2018 έγγραφό του ο Συντονιστής διατάσσει: Όπου έχει φρύγανα, είναι δημόσιο δάσος

Ο εικονιζόμενος διορίστηκε να είναι "Συντονιστής της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου", με εμπειρία κάτι ελάφια στην Ρόδο και ...σινιάλα επικοινωνίας από τις δυνάμεις δασοπυρόσβεσης.

Μου ήρθαν δύο έγγραφα, που αναφέρονται σε αυτό και είναι μάλλον "από μέσα":

"Mε το με αριθμό 27639/11-5-2018 έγγραφό του ο (εικονιζόμενος) Συντονιστής της Αποκεντρωμένης διοίκησης Αιγαίου, διατάσσει τις Διευθύνσεις Δασών Κυκλάδων, Δωδεκανήσου , Λέσβου, Σάμου και Χίου , στο εξής να χαρακτηρίζουν ως δασικές όλες τις εκτάσεις, οι οποίες φέρουν βλάστηση από φρύγανα, δηλαδή θυμάρια, λαδανιές, κουνούκλες, αστοιβή , αφάνες κ.λ.π., τα οποία δεν είναι δασικά είδη, σύμφωνα με το Δασικό νόμο. Μάλιστα, διατασσει να υποβάλλονται αντιρρήσεις κατά του δασικού χάρτη, εκ μέρους του Δημοσίου, όπου διαπιστώνεται οτι μια έκταση με τα είδη αυτά , έχει καταχωρισθεί ως χορτολιβαδική , ώστε και αυτή να γίνει τελικά δασική.

Το έγγραφο αυτό αποτελεί μια απίστευτη ακρότητα αυστηρότητας και διαγραφής της ατομικής περιουσίας και επίσης μια συμπεριφορά ακατανόητη και πολυ μεμπτή, τόσο απο επιστημονική άποψη, όσο και από την σκοπιά της δίκαιης και χρήσιμης για τους ανθρώπους Διοίκησης. Αν το ακραίο αυτό έγγραφο τελικά δεν ακυρωθεί από την κυβέρνηση, θα συμβούν τα ακόλουθα :

Κάθε οικόπεδο (εκτός σχεδίου) , χωράφι ή χέρσος αγρός, ο οποίος φέρει σήμερα θυμάρια και κουνούκλες , θα γίνει δασική έκταση η δάσος και θα πάψει να έχει έστω και την παραμικρή οικονομική αξία για τους ιδιοκτήτες.

Επίσης κάθε έκταση, που σήμερα έχει έγγραφο από την Δασική υπηρεσία ότι είναι τελεσίδικα ή κυρωμένα (από τον δασικό χάρτη) αγροτική έκταση, εάν στο μέλλον αποκτήσει τα προαναφερόμενα φυτικά είδη, δεν θα ισχύει [σε συνδυασμό και με άλλα έγγραφα] το τελεσίδικο έγγραφο της Δασικής υπηρεσίας και θα χαρακτηρίζεται ξανά από την αρχή ως δασική έκταση, κάτι το οποίο τινάζει στον αέρα την ασφάλεια των συναλλαγών και την θεμελιώδη εμπιστοσύνη του πολίτη , τα οποία αποτελούν ακρογωνιαίο λίθο στην οικοδόμηση της οικονομικής και κοινωνικής συμπεριφοράς των ανθρώπων.

Είναι ολοφάνερο, τουλάχιστον σε όσους κατανοούν το νόημα αυτού του εγγράφου, ότι πρόκειται για μια πρωτοφανή επίθεση κατά της ατομικής περιουσίας των κατοίκων της νησιωτικής Ελλάδας , και υπό το πρόσχημα της προστασίας του περιβάλλοντος, απαξιώνει και σε σημαντικό βαθμό ακυρώνει την κύρια οικονομική δραστηριότητα των νησιών, που αφορά τον ευρύτερο κύκλο του τουριστικού προϊόντος, διότι αφενός ποτέ πλέον καμιά συναλλαγή, που θα αφορά επένδυση πάνω στην γη δεν θα είναι ασφαλής, αφετέρου οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες θα απολέσουν άμεσα μεγάλο η και πολύ μεγάλο μέρος των κτημάτων και οικοπέδων τους".

Και συνεχίζει, το δεύτερο έγγραφο:

ΧΟΡΤΟΛΙΒΑΔΙΚΗ ΦΡΥΓΑΝΙΚΗ ΒΛΑΣΤΗΣΗ ΣΤΙΣ ΚΥΚΛΑΔΕΣ ΚΑΙ ΔΑΣΙΚΟΣ Η ΜΗ ΔΑΣΙΚΟΣ ΤΟΥΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ

ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

Από το 2016 έως σήμερα έχει τεθεί από την κεντρική Δασική διοίκηση το θέμα του αναπροσδιορισμού του χαρακτήρα της φρυγανικής χορτολιβαδικής βλάστησης , που βρίσκεται έξω και κάτω από τα δασικά συγκροτήματα, ώστε αυτή να χαρακτηρίζει πλέον ως δασικές τις εκτάσεις επί των οποίων φύεται. Ειδικότερα :

Α. Ο Ν. 998/1979, στο άρθρο 3 παρ. 6β, όπως ίσχυε μέχρι το 2014, είχε ορίσει ότι τα χορτολιβαδικά οικοσυστήματα δεν υπάγονται στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας.

Ο τροποποιητικός νόμος 4280/2014 κατέταξε τις χορτολιβαδικές μη δασικές εκτάσεις στην παρ. 5α του αρθρου 3 του Ν. 998/79 και διευκρίνισε ρητά στο άρθρο 53 παρ. 3 και 4 ότι όταν αναφερόμαστε στις χορτολιβαδικές εκτάσεις της παλαιάς παρ. 6β, εννοούμε τις ίδιες εκτάσεις, που τώρα κατατάσσουμε ως παρ. 5α.

Επομένως , η ΥΑ 159140/1077/1980 που εκδόθηκε διευκρινιστικά προς το Ν. 998/79 και όριζε με συγκεκριμένο πίνακα ότι τα φρυγανώδη είδη, ήτοι θυμάρι, κουνούκλα, αφάνα, αστοιβή, λαδανιά, αχινοπόδι, σπαράγγια κλπ δεν χαρακτηρίζουν ως δασική μιά έκταση, εξακολουθεί να ισχύει και με το Ν. 4280/2014.

Β. Κατά παράδοξο τρόπο, το ΠΔ 32/16, που εκδόθηκε για να εξειδικεύσει τα κριτήρια αξιολόγησης των δασικών και χορτολιβαδικών εκτάσεων, στο άρθρο 5 παρ. 1, εντός παρενθέσεως, εισήγαγε την έκφραση “μη ξυλώδη” και με αυτήν επιχειρεί να χαρακτηρίσει πλέον ως δασική βλάστηση την φρυγανική χορτολιβαδική μη δασική τοιαύτη, ερχόμενο σε απόλυτη αντίφαση στο σημείο αυτό με τον Δασικό Νόμο 998/79, όπως αυτός τροποποιήθηκε με τον προαναφερθέντα με αρ. 4280/14.

Με το ΠΔ 32/2016 επιχειρήθηκε να ακυρωθεί από την πίσω πόρτα ο Ν. 998/79 όπως ισχύει μετα την τροποποιησή του από τον 4280/2014, ανοίγοντας αυτό τους ασκούς του Αιόλου.     

Γ. Στην συνέχεια , εκδόθηκε η ΥΑ 145957/4835/2016, σύμφωνα με την οποία, εαν έχει εκδοθεί πράξη χαρακτηρισμού, η οποία χαρακτήρισε μια έκταση ως αγροτική (στα ακολούθως αναφερόμενα της περ. Δ αποδεικνύεται ότι μιλάμε και για τελεσίδικη πράξη χαρακτηρισμου), εφόσον μετά από κάποιο διάστημα μέσα στην έκταση αυτή φυτρώσουν δασικά είδη, τα οποία σύμφωνα με το ΠΔ 32/2016 μπορεί να είναι τα συχνάκις αναδυόμενα στους χέρσους αγρούς, δηλαδή θυμάρι, κουνούκλα, αφάνα, αστοιβή, λαδανιά, αχινοπόδι, σπαράγγι κλπ, τότε ο δασάρχης θα πρέπει να ξαναχαρακτηρίσει εξ αρχής την ήδη χαρακτηρισμένη , ως αγροτική, έκταση, χαρακτηρίζοντάς την τώρα ως δασική ή δάσος. (και, να μου το θυμηθείτε, θα εξαιρούνται εκτάσεις σε ολοκληρωμένα επενδυτικά προγράμματα, λέμε τώρα...)

Δ. Στον Ν. 4389/2016, που αφορά τις διαδικασίες του δασικού χάρτη, στο άρθρο 155 παρ. 4, ορίζεται ότι ακόμα και ο κυρωμένος δασικός χάρτης θα συμπληρώνεται μετά την κύρωσή του με τις εκτάσεις που θα δασωθούν επιγενομένως της κύρωσης.

Αυτό, σε συμπόρευση με τα άρθρα 19 και 20 του ίδιου Νόμου, σημαίνει αμέσως ότι οι τελεσίδικες πράξεις χαρακτηρισμού και οι κυρωμένες τελεσίδικα αγροτικές εκτάσεις του δασικού χάρτη, στην πραγματικότητα δεν είναι ούτε τελεσίδικες ούτε κυρωμένες, παράγοντας ένα συνεχή τρόμο καθώς ακυρώνει την ασφάλεια των συναλλαγών και την στοιχειώδη εμπιστοσύνη του πολίτη απέναντι στο κράτος.

Ε. Τα αναφερόμενα στις πιο πάνω περ. Β, Γ και Δ έρχονται να προσλάβουν μια συμπαγή δύναμη ανατροπής των έως τώρα δεδομένων, με την προσθήκη του τελευταίου με αριθ. 27639/11-5-2018 εγγράφου του Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου, το οποίο ουσιαστικά διατάσσει τις Δ/νσεις Δασών Κυκλάδων, Δωδεκανήσου, Σάμου, Χίου, Λέσβου να χαρακτηρίζουν όλες τις εκτάσεις, που φέρουν φρύγανα των κατονομασθέντων πιο πάνω ειδών, ως δασικές (όταν αυτά έχουν μια ελάχιστη πυκνότητα, την οποία όμως έχουν κατά κανόνα στα νησιά). 

ΣΧΟΛΙΑ

Το τελευταίο έγγραφο του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου εάν τελικά δεν ανακληθεί και εφαρμοσθεί, θα έχει τις ακόλουθες συνέπειες:

1. Ο Δασικός Νόμος θα ορίζει ότι η φρυγανική βλάστηση των προαναφερθέντων ειδών δεν είναι δασική βλάστηση και δεν χαρακτηρίζει μιά έκταση ως δασική και παρόλα αυτά αντίθετα προς το Νόμο η δασική υπηρεσία θα χαρακτηρίζει αυτές τις μη δασικές εκτάσεις (οι οποίες θα είναι αγροτικές ή χορτολιβαδικές), ως δασικές και δάση.

2. Θα διαιωνίζεται μια παράνομη επικυριαρχία ενός ΠΔ (32/2016) επί του Δασικού Νόμου (998/79)

3. Κάθε αγροτική έκταση του τελεσίδικα κυρωμένου δασικού χάρτη θα δύναται να ξαναχαρακτηρισθεί ως δασική, εφόσον αποκτήσει αργότερα τα φρυγανικά είδη που έχουν ήδη αναφερθεί.

4. Ομοίως, κάθε χορτολιβαδική έκταση του τελεσίδικα κυρωμένου δασικού χάρτη θα δύναται να ξαναχαρακτηρισθεί ως δασική.

5. Θα δημιουργηθεί απίστευτη απαξίωση και αφερεγγυότητα του έργου των Δασικών χαρτών στο Αιγαίο και στις Κυκλάδες για τρεις λόγους:

α) Διότι οι καταχωρίσεις των χρήσεων γης θα αντιφάσκουν απολύτως προς την κοινή λογική και δεν θα μπορέσουν ποτέ να γίνουν δεκτές. Το έργο αυτό θα αποκτήσει ένα φονταμενταλιστικό χαρακτήρα, ως επιστημονική αντίληψη και ως διοικητική συμπεριφορά προς τον πολίτη , παράγοντας μια τεράστια αδικία , μια αδικία η οποία απονομιμομοποιεί κάθε αναφορά στην δήθεν αξία των δασικών χαρτών.

β) Διότι θα έχουμε ένα “σχιζοφρενικό” διχασμό στους δασικούς χάρτες των νησιών.

Στα νησιά, που ήδη κυρώθηκαν δασικοί χάρτες, οι καταχωρίσεις των χρήσεων γης έχουν γίνει σύμφωνα με τοΝ.998/79 και τα φρύγανα έχουν θεωρηθεί ως χορτολιβαδική βλάστηση μη δασική (Σύρος, Μήλος, Κίμωλος, Μύκονος, Σίφνος).

Στα νησιά, που θα αναρτηθούν τώρα οι νέοι δασικοί χάρτες (Πάρος, Αντίπαρος, Νάξος, Τήνος, Άνδρος, Αμοργός, Σίκινος κ.λ.π), τα φρυγανώδη είδη θα θεωρηθούν ως δασικά και οι εκτάσεις θα καταχωρισθούν ως δασικές!!! (όχι ότι έχει σχέση με το ότι διασυνδέθηκαν τα νησιά αυτά)

Στην περίπτωση της Μυκόνου μάλιστα, όπου το μισό νησί έχει ήδη αναρτηθεί από το 2017 και τα φρυγανώδη είδη έχουν αντιμετωπισθεί ως μη δασική βλάστηση, θα προκύψει μια ένταση αυτού του διχασμού, καθώς το υπόλοιπο μισό νησί, που θα αναρτηθεί σε λίγο καιρό θα δείχνει τα φρυγανώδη είδη ως δασικό οικοσύστημα

6. Η ασφάλεια των συναλλαγών και η θεμελιώδης εμπιστοσύνη του πολίτη προς το κράτος θα υποστούν βαρύ πλήγμα, αφού ποτέ κανείς δεν θα γνωρίζει “τι του ξημερώνει” και θα δημιουργηθεί σημαντική απαξίωση της αναπτυξιακής προοπτικής μέσα από την ακύρωση αξιόλογων πλευρών του τουριστικού προϊόντος των νησιών.

7. Χιλιάδες πολίτες, στις Κυκλάδες ειδικά, αλλά και στα άλλα νησιά θα απωλέσουν τις περιουσίες τους, καθώς άμεσα, χιλιάδες στρέμματα θα χαρακτηρισθούν ως δασικές εκτάσεις και δάση, ενώ είναι αγροί και χορτολίβαδα.

Έμμεσα δηλαδή , μετά την κύρωση των δασικών χαρτών , πολλές αγροτικές εκτάσεις του κυρωμένου δασικού χάρτη θα χαρακτηρισθούν ως δασικές αν σε αυτές εγκατασταθούν φρυγανώδη είδη.

Σημ. : Μια γρήγορη επισκόπηση, μόνο της νήσου Σύρου, δείχνει ότι περισσότερα από 7.000 στρέμματα χορτολιβαδικής γης του κυρωμένου δασικού χάρτη μπορούν να ξαναχαρακτηρισθούν και να γίνουν δάση και δασικές εκτάσεις, ενώ τουλάχιστον 2.000 στρέμματα αγροτικής γης του κυρωμένου δασικού χάρτη μπορούν να ξαναχαρακτηρισθούν και να γίνουν δασικές εκτάσεις ή δάση επί παλαιών αγρών.

8. Η διαδικασία του δασικού χάρτη στα νησιά θα γίνει μια αντιλαϊκή διαδικασία, διότι από τη μιά οι πολίτες θα έχουν καταβάλει ένα σημαντικό κόστος σε παράβολα, έγγραφα και μελέτες και από την άλλη αντί να βελτιώσουν το αποτέλεσμα των δασικών χαρτών επ’ ωφελεία τους, αντίθετα θα χάσουν τα κτήματά τους , στα οποία επένδυσαν τη ζωή τους οι γονείς τους, οι παππουδες τους και οι παππούδες των παππούδων τους.

Η προηγούμενη αντιλαϊκή αίσθηση θα επιταθεί από το αίσθημα της μεροληπτικής αδικίας, αφού ο νόμος νομιμοποίησε όλες τις παράνομες εκχερσώσεις για αγροτική χρήση ή οικοδόμηση σε πολλές χιλιάδες στρέμματα ανά την Ελλάδα και στις Κυκλάδες χιλιάδες στρέμματα τα οποία ήταν ανέκαθεν αγροτικές γαίες, χωρίς να φέρουν καμιά παράνομη επέμβαση, τώρα θα γίνουν δασικές εκτάσεις. Το αποτέλεσμα θα καταλήξει να δείχνει σαν ένα είδος κλοπής των ατομικών περιουσιών των νησιωτών.

9. Θα εφαρμοσθεί μια φονταμενταλιστική ακρότητα, που βρίσκει αντίθετους τους περισσότερους φορείς, ενώσεις δασολόγων κλπ καθώς και την συντριπτική πλειοψηφία των δασικών υπαλλήλων στα νησιά του Αιγαίου, οι οποίοι έχουν την άμεση γνώση των συνεπειών μιας τέτοιας ανεφάρμοστης εφαρμογής.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

1. Να ανακληθεί άμεσα και να μην εφαρμοσθεί το με αριθ. 27639/11-5-2018 έγγραφο του Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου

2. Να διευκρινισθεί με νομοθετική ρύθμιση ότι η επιγενόμενη δάσωση δεν αφορά ούτε τελεσίδικες πράξεις χαρακτηρισμού ούτε κυρωμένους δασικούς χάρτες, αλλά μόνον εκκρεμείς υποθέσεις, οι οποίες έχουν χρονίσει με ευθύνη του πολίτη.

Καθώς επίσης ότι ως προς τις χαρακτηρισθείσες ως αγροτικές εκτάσεις η καταχώριση του τελεσίδικα κυρωμένου δασικού χάρτη θα είναι πραγματικά οριστική και δεν θα μεταβάλλεται από καμιά εκδοχή μελλοντικής δάσωσης.

3. Να αναμορφωθεί το ΠΔ 32/2016 ως προς το άρθρο 5 παρ. 1 και να εναρμονισθεί με το Ν.998/79, όσον αφορά στον χαρακτηρισμό των χορτολιβαδικών, φρυγανικών οικοσυστημάτων, ως μη δασικών

4. Κατανοώντας την αξία των φρυγανικών χορτολιβαδικών οικοσυστημάτων στα νησιά του Αιγαίου και στις Κυκλάδες ειδικά, εισηγούμαστε το άνοιγμα ενός δημόσιου διαλόγου , με ευφάνταστες προτάσεις, οι οποίες θα στοχεύουν στην προστασία τους, αλλά με τρόπο που δεν θα ακυρώνει τις περιουσίες των νησιωτών και δεν θα δημιουργεί ανασφάλεια και κλονισμό της εμπιστοσύνης τους προς την διοίκηση και το κράτος.

  Οι προτάσεις θα μπορούσαν να είναι τόσο γενικές όσο και εξειδικευμένες για το κάθε νησί.

  #

Πέραν τούτων, προτείνουμε να ρυθμισθούν νομοθετικά δύο ακόμη θέματα, που αφορούν τις συνέπειες από την ανάρτηση και κύρωση του δασικού χάρτη:

# Στην παρ. 7 αρθ. 3 Ν. 998/79 να συμπεριληφθούν και οι χορτολιβαδικές εκτάσεις, οι οποίες φέρουν οικοδομή ή οικοδομικές άδειες.

# Να τακτοποιηθεί το μαζικό φαινόμενο, που προέκυψε από τους δασικούς χάρτες των ιδιοκτησιών μικτής μορφής, οι οποίες δεν δύνανται να μεταβιβασθούν.

Ιδιοκτησίες, που περιέχουν αγροτική αλλά και δασική ή χορτολιβαδική έκταση δεν μεταβιβάζονται διότι αν πωληθούν εξ ολοκλήρου θα πρέπει να προηγηθεί η χρονοβόρα διαδικασία της αναγνωριστικής αγωγής για το δασικό ή χορτολιβαδικό τμήμα και μέχρι τότε το αγροτικό τμήμα βρίσκεται σε ομηρία.

Αν πωληθεί μόνο το αγροτικό τμήμα, τότε αυτό εκλαμβάνεται ως υπαίτια κατάτμηση και το τμήμα αυτό χάνει τις πολεοδομικές του ιδιότητες, οπότε η αγοραπωλησία αυτών των εκτάσεων παγώνει.

ΠΗΓΗ: http://archaeopteryxgr.blogspot.com/2018/05/2763911-5-2018.html

Ἡ Ἁγία Ἀκυλίνα (13 Ἰουνίου)

Ἁγία Ἀκυλίνα ἡ Μάρτυς 

Ἡ Ἁγία Μάρτυς Ἀκυλίνα καταγόταν ἀπό τή Βύβλο ἢ Βίβλο τῆς Παλαιστίνης, ἦταν θυγατέρα τοῦ ἐπιφανοῦς ἄρχοντος Εὐτολμίου καί ἄθλησε, τό 298 μ.Χ. κατά τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ (284 – 305 μ.Χ.). Σέ ἡλικία πέντε ἐτῶν βαπτισθεῖσα ὑπό τοῦ Ἐπισκόπου Εὐθαλίου, τόσον ἀφοσιώθηκε στόν Θεό καί τήν μελέτη τῶν Γραφῶν, ὥστε δωδεκαετής ἐδίδασκε τούς ὁμηλίκους της νά ἀπέχουν ἀπό τή λατρεία τῶν εἰδώλων καί νά πιστεύουν στόν Χριστό. Ἔνεκα τῆς θεοφιλοῦς αὐτῆς δράσεώς της, καταγγέλθηκε στόν ἀνθύπατο Οὐολοσιανό, συλληφθεῖσα δέ καί ὁδηγηθεῖσα ἐνώπιον αὐτοῦ, ὁμολόγησε τή Χριστιανική πίστη της. Ὁ ἀνθύπατος διέταξε ἀμέσως τή διά σκληρῶν βασάνων θανάτωσή της. Ἔτσι, ἀφοῦ ἐμαστιγώθηκε ἀνηλεῶς καί τῆς ἐτρύπησαν τά αὐτιά μέ πυρακτωμένη σούβλα, τήν ἀποκεφάλισαν. Ἡ Σύναξη τῆς Ἁγίας Ἀκυλίνας ἐτελεῖτο στό ἁγιώτατο αὐτῆς Μαρτύριο, πού ἦταν στήν περιοχή τοῦ Φιλοξένου τῆς Κωνσταντινουπόλεως, κοντά στό Φόρο καί τό Περιτείχισμα.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Τχύ προκατάλαβε.

Παρθένος ἀκήρατος, καί Ἀθληφόρος σεμνή, ἐδείχθης τοῖς πέρασι, τῇ ἀγαπήσει Χριστοῦ, Ἀκυλίνα θεόνυμφε· σύ γάρ καθάπερ ῥόδον, νοητόν τεθηλυῖα, ἔπνευσας ἐν ἀθλήσει, τῆς ἁγνείας τήν χάριν, πρεσβεύουσα τῷ Κυρίῳ, ὑπέρ τῶν τιμώντων σε.

Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.

Ραντισμοῖς αἱμάτων σου, καθηγνισμένην παρθένε, καί Μαρτύρων στέμμασι, σέ Ἀκυλίνα στεφθεῖσαν, δέδωκε, τοῖς ἐν ἀνάγκαις τῶν νοσημάτων, ἴασιν, καί σωτηρίαν ὁ σός Νυμφίος, τοῖς προστρέχουσιν ἐν πίστει, Χριστός ὁ βρύων, ζωήν αἰώνιον.

Μεγαλυνάριον.

Μύρων αἰσθομένη τῶν νοητῶν, Μάρτυς Ἀκυλίνα, ὡς νεᾶνις πανευπρεπής, κόσμου τό δυσῶδες, ἐμφρόνως ὑπερεῖδες, καί ἄθλοις μαρτυρίου, Χριστῷ νενύμφευσαι.

πηγη: Καθεδρικός Ιερός Ναός Κοιμήσεως Θεοτόκου Φανερωμένης Χολαργού <adamnet@otenet.gr>

Τά λάθη τῶν ...Γονιιών...

Για σένα, που ΟΥΡΛΙΑΖΕΙΣ 

και ΒΡΙΖΕΙΣ το παιδί σου

Τις προάλλες ήμουν στο κομμωτήριο και υπήρξα μάρτυρας μιας ιδιαίτερα λυπηρής και τραυματικής – όχι για μένα, για το δόλιο το παιδάκι που ήταν ο πρωταγωνιστής – σκηνής.

Ένας μπαμπάς έφερε τον τρίχρονο γιο του για κούρεμα. 
Παρούσα ήταν και η μαμά. Το παιδάκι δήλωσε ότι δε θέλει να κουρευτεί. 

Δεν έκανε κακίες, δεν έκανε πείσματα, δεν είχε κακή συμπεριφορά. 

Μόνο είπε «φοβάμαι πολύ» και γαντζώθηκε στην αγκαλιά της μανούλας του.

Η μαμά προσπαθούσε να το παρηγορήσει, να το καλοπιάσει, να το πείσει να καθίσει στην καρέκλα και να κουρευτεί. 
Του έταξε γλειφιτζούρια, γλυκά, παιχνίδια… 
Τίποτα! 

Το παιδάκι παρέμεινε γραπωμένο πάνω της, σαν να επρόκειτο για το τέλος του κόσμου.

Ο μπαμπάς βημάτιζε σαν το θηρίο στο κλουβί.

– Κάνε κάτι επιτέλους, το παιδί θέλει κούρεμα! έλεγε στη σύζυγό του, λες και το πρόβλημα ήταν δικό της. Θα σας πάρει και τους δύο ο διάολος, αν δεν κάνετε αυτό που λέω, ήταν η συνέχεια της… πολιτισμένης συζήτησης!

Ή μάλλον μονόλογου του μπαμπά. Ο οποίος είχε γίνει κατακόκκινος, έτρεμε, έδινε μπουνιές στον αέρα. Δεν ήξερε ότι μιλάω ελληνικά (αυτά διαδραματίζονται στη Βοστώνη).

Περίμενα να δω τη συνέχεια, με αγωνία.

– Παιδί είναι, πώς κάνεις έτσι; είπε η μαμά προσπαθώντας να τον μαλακώσει και να υπερασπιστεί το φοβισμένο της παιδάκι.

Η κομμώτρια, στην κοσμάρα της, δεν ήξερε πώς να χειριστεί ένα μικρό, αγχωμένο και φοβισμένο παιδάκι. Καθόταν πίσω από την κομμωτική καρέκλα και έλεγε «δεν το βλέπω να κάθεται για κούρεμα», σχόλιο που εξαγρίωνε τον μπαμπά.

Τελικά μαμά και μπαμπάς υποχώρησαν στην πίεση και τον φόβο του μικρού.

Όχι, δεν ήταν ένας μικρός κακομαθημένος τύραννος, θέλω να σας διαβεβαιώσω. Ήταν ένα μικρό, αγχωμένο, φοβισμένο παιδάκι.

Η οικογένεια βγήκε από το κομμωτήριο. Την ίδια ώρα που βγήκα και εγώ.

Αυτό που επακολούθησε στο πάρκινγκ είναι απερίγραπτο. 
Ο μπαμπάς άρχισε να ουρλιάζει στο τρίχρονο, να το βρίζει με ακατονόμαστες βρισιές, να το τραυματίζει με τα λόγια και τα… «κοσμητικά» επίθετα με τα οποία το στόλιζε.

Η μαμά προσπαθούσε να ηρεμήσει το παιδί, να κατευνάσει τον μπαμπά και να σταματήσει τη σκηνή απείρου κάλους. 

Το καημένο το παιδάκι είχε σκύψει ηττημένο το κεφαλάκι του και είχε σκεπάσει τα μάτια με τα χεράκια του.

Εκείνη τη στιγμή δε βίωνε νίκη απέναντι στη θέληση των γονιών του. 

Εκείνη τη στιγμή το παιδάκι δεν είχε κερδίσει τη μάχη του κουρέματος. 

Εκείνη τη στιγμή ένιωθε γελοιοποιημένο, διασυρμένο, ψυχικά ποδοπατημένο από ένα συναισθηματικά ανίκανο πατέρα. Ένιωθε ανήμπορο, απελπισμένο και, φυσικά, ένιωθε ότι δεν το αγαπάνε ούτε το αποδέχονται. Και όλα αυτά για ένα κούρεμα! Επειδή η φράντζα του μικρού έπεφτε στα μάτια του και φοβόταν να τον κουρέψει η κομμώτρια!

Ο γελοίος αυτός πατέρας ποιος ξέρει τι δικά του προβλήματα είχε. Μα την αλήθεια, δεν με ενδιαφέρει!

Ως ψυχολόγος, αυτό που ήθελα να κάνω ήταν να τον πιάσω και να του πω:

– Ανόητε άνθρωπε, ΔΟΛΟΦΟΝΕΙΣ το παιδί σου με τις λέξεις σου και την άπρεπη συναισθηματική σου κατάσταση!

Αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να καταλάβει.
Αν μπορούσε να κατανοήσει τι συμβαίνει, θα το διάβαζε στα ματάκια του παιδιού του.

Τα παιδιά είναι παιδιά!

Φοβούνται, πεισμώνουν, επιμένουν, δεν ξέρουν, αναζητούν να μάθουν, κοιτάνε στα μάτια, κυριολεκτικά, εμάς, τους γονείς τους, για να δουν πώς πρέπει να φερθούν.
Το μεγάλο ερώτημα είναι:

– Εμείς, οι γονείς, πώς φερόμαστε στα παιδιά μας;

Ως ψυχολόγος, αυτό που ήθελα να κάνω ήταν να πάρω τηλέφωνο την αστυνομία, να έρθει να τον συλλάβει και να πάρει από την επιμέλειά του το δόλιο αυτό παιδάκι, θύμα στα δικά του προβλήματα. Αλλά ήξερα ότι, αν το έκανα αυτό, το παιδάκι πιθανότατα θα στερούνταν και τη μανούλα του, που ήταν εκεί, λιμάνι σιγουριάς και ασφάλειας, και ας μη μπορούσε να αντιδράσει σε αυτό το φρικτό υποκείμενο, τον πατέρα του παιδιού της.

Γιατί τα λέω όλα αυτά; 

Επειδή αυτός ο πα-ΤΕΡΑΣ φώναξε στο παιδί του:

– Με κάνεις και ντρέπομαι που δεν φέρεσαι σαν άντρας και δε συμμορφώνεσαι με αυτό που σου λέω και φοβάσαι να κουρευτείς.
Να επεκταθώ και να γίνω συγκεκριμένη

                                    Tα Λάθη που Κάνουν οι Γονείς

Δυστυχώς οι γονείς συχνά κάνουν μεγάλα λάθη στον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουν τα παιδιά τους και προσπαθούν να τους διδάξουν το σωστό. 
Έτσι, η καλή τους πρόθεση γίνεται μπούμερανγκ, γιατί με τον λάθος τρόπο κάνουν ΚΑΚΟ στο παιδί τους!

– Αλίμονο αν ντρεπόμαστε για τους φόβους και τις ανησυχίες των παιδιών μας! Αυτό δείχνει ότι εμείς έχουμε πρόβλημα! Είναι εντελώς φυσιολογικό για ένα παιδί να έχει φόβους και ανησυχίες, διαφορετικές σε κάθε ηλικία.

– Αλίμονο, αν προσπαθούμε να επιβληθούμε με φωνές και συναισθηματική βία! Ποτέ δεν θα κερδίσουμε.

– Αλίμονο, αν κρίνουμε την αξία ενός ατόμου, όποιας ηλικίας και αν είναι, από το βαθμό γενναιότητάς του.

– Αλίμονο, αν δεν μπορούμε να μπούμε στη θέση του παιδιού μας και να κατανοήσουμε πώς νιώθει (να κατανοήσουμε, όχι να συμφωνήσουμε!).

– Αλίμονο, αν δεν έχουμε μια ήρεμη και πολιτισμένη στάση για να συζητήσουμε τις διαφορές μας, να εμπνεύσουμε σιγουριά στο παιδί μας και να του δείξουμε το σωστό δρόμο.

– Αλίμονο, αν αύριο μεθαύριο είμαστε τόσο ηλίθιοι ώστε όταν δούμε το παιδί αυτό να παίρνει ναρκωτικά ή να προξενεί κάποιο πρόβλημα να πούμε ότι φταίει η κακούργα κοινωνία. 

Ας δούμε στον καθρέφτη για να βρούμε τον ένοχο, γιατί εδώ φταίει ξεκάθαρα Ο ΚΑΚΟΥΡΓΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ.

Και, δυστυχώς, στη δουλειά μου βλέπω πολλά παιδάκια που τα φέρνουν οι γονείς και μου ζητάνε «φτιάξ’ το μου», σαν να είναι ηλεκτρονικό που χάλασε, αλλά οι ίδιοι δεν αντιλαμβάνονται το μέγεθος του δικού τους προβλήματος και τη συμμετοχή τους στο πρόβλημα του παιδιού τους.

Υπάρχει το «έχασα την υπομονή μου και πάνω στα νεύρα μου έβαλα τις φωνές στο παιδί μου», που είναι ανθρώπινο και συμβαίνει.

Αλλά όταν ένας γονιός διαρκώς φωνάζει στο παιδί του, ουρλιάζει, βγαίνει εκτός εαυτού και το ποδοπατάει, το τσακίζει συναισθηματικά, αυτό όχι απλώς είναι ασυγχώρητο, είναι εγκληματικό. 

Και συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες.

Προσοχή λοιπόν, τι λέτε, και πώς το λέτε! 

Και αν έχετε τα νεύρα σας, κάντε διάλειμμα! Κυριολεκτικά! Απομακρυνθείτε από το παιδί και την κατάσταση (εννοείται ότι το παιδί θα πρέπει να είναι ασφαλές όπου βρίσκεται), ηρεμήστε και επιστρέψτε για να λύσετε το πρόβλημα με ηρεμία.

Πηγή Tromaktiko

newsnowgr

Το Χαμομηλάκι