ΠΑΤΜΟΣ

 Π Α Τ Μ Ο Σ

απο το ψηφιακο αρχειο της ΕΡΤ.
χρονολογια που γυριστηκε αυτο το βιντεο ηταν Απριλιος μεταξυ του 1971-1973
το βιντεο αυτο το ανακαλυψε ο κ.Λαζαρος Τσουκαλας και το μικρο αυτο βιντεακι το απομονωσε και το ανεβασε εδω

ο Χρηστος Αναστασιου και το αφιερωνει στους κατοικους του ομορφου νησιου.
Πολλοι θα δειτε αγαπημενα σας προσωπα η και τους ιδιους τους εαυτους σας..

"Το Κοινωνικό"

Περί τού ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΥΜΝΟΥ. 

Γρηγορίου Στάθη

 

Ο Κοινωνικός ύμνος, το κοινωνικό δηλαδή,είναι επικαλυπτικός ύμνος, καλύπτει τον χρόνο τής ετοιμασίας τής θείας κοινωνίας και τής μεταλήψεως των λειτουργούντων κληρικών, εντός τού βήματος, και σε προέκταση καλύπτει τον χρόνο τής μεταλήψεως των πιστών. Δεν προβλέπεται από κανένα Τυπικό η ψαλμώδηση κανενός άλλου μέλους για την ώρα τής μεταλήψεως των πιστών, ούτε και η ψαλμώδηση άλλων στίχων τού ίδιου ψαλμού, απ' τον οποίο επιλέχτηκε ο κοινωνικός στίχος. Αυτή είναι η πάγια ψαλτική παράδοση απ' τα τέλη τού ιγ΄ αιώνα, πού πρωτοεμφανίζονται τα κοινωνικά στη μορφή πού έφτασαν μέχρις εμάς. Οτιδήποτε άλλο ψάλλεται, και μάλιστα παράταιρα ψάλματα και κανταδόρικοι δίφωνοι ή τρίφωνοι ψαλμοί, ή και το Τού δείπνου Σου τού μυστικού σε ύφος κακόγουστου αυτοσχεδιαστικού μοιρολογιού, είναι ξένα προς το πνεύμα τής ορθόδοξης λατρείας. (ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΣΤΑΘΗΣ)

ΠΗΓΗ: http://naxioimelistes.blogspot.gr/

Το Απολυτίκιο του α' ήχου

Το Αναστάσιμο Απολυτίκιο του α' ήχου

Θεοδώρου Ρόκα 

Θεολόγου 

MΑ Ερμηνευτικής Θεολογίας

Αφού τελειώσει η τρέχουσα λειτουργική εβδομάδα, η περίοδος του πλαγίου τετάρτου (πλ. δ') ήχου, ξαναγυρίζει η Παρακλητική ή Οκτώηχος στον πρώτο από τη σειρά των οκτώ ήχων της εκκλησιαστικής - βυζαντινής μουσικής στον πρώτο δηλ. (α') ήχο, όπου κατά την απόλυση του Εσπερινού του Σαββάτου, στον όρθρο της Κυριακής και στη Θεία Λειτουργία, αμέσως μετά τη Μικρή Είσοδο, ψάλλεται το ακόλουθο Αναστάσιμο Απολυτίκιο:

"Τοῦ λίθου σφραγισθέντος ὑπὸ τῶν Ἰουδαίων,  καὶ στρατιωτῶν φυλασσόντων τὸ ἄχραντόν σου Σῶμα, ἀνέστης τριήμερος Σωτήρ, δωρούμενος τῷ κόσμῳ τήν ζωήν· διὰ τοῦτο αἱ Δυνάμεις τῶν οὐρανῶν ἐβόων σοι ζωοδότα·  Δόξα τῇ Ἀναστάσει σου Χριστέ, δόξα τῇ βασιλείᾳ σου,

 δόξα τῇ οἰκονομίᾳ σου, μόνε φιλάνθρωπε".

Από το αναστάσιμο αυτό απολυτίκιο αν απομονώσουμε την ακόλουθη φράση: "τοῦ λίθου σφραγισθέντος ὑπὸ τῶν Ἰουδαίων, καὶ στρατιωτῶν φυλασσόντων τὸ ἄχραντόν σου Σῶμα" καθίσταται οφθαλμοφανές πως ο ιερός υμνωδός αποσκοπεί να περιγράψει δυο γεγονότα - συγκυρίες κατά τις οποίες έλαβε χώρα η Ανάσταση του Χριστού. Πρώτον το σφράγισμα του Παναγίου Τάφου κατά τη Θεόσωμο Ταφή του Κυρίου Ιησού Χριστού καθώς και την εκδήλωση του φόβου που έτρεφαν οι Ιουδαίοι προς τον Σταυρωθέντα Χριστό, στον Τάφο του Οποίου όρισαν στρατιωτική φρουρά.

Ακριβείς λεπτομέρειες για το λόγο που φοβόντουσαν οι ιουδαίοι μας παρέχει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος λέγοντας:

"Τῇ δὲ ἐπαύριον, ἥτις ἐστὶ μετὰ τὴν παρασκευήν, συνήχθησαν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι πρὸς Πιλᾶτον λέγοντες· Κύριε, ἐμνήσθημεν ὅτι ἐκεῖνος ὁ πλάνος εἶπεν ἔτι ζῶν, μετὰ τρεῖς ἡμέρας ἐγείρομαι. Κέλευσον οὖν ἀσφαλισθῆναι τὸν τάφον ἕως τῆς τρίτης ἡμέρας, μήποτε ἐλθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ κλέψωσιν αὐτὸν καὶ εἴπωσι τῷ λαῷ, ἠγέρθη ἀπὸ τῶν νεκρῶν· καὶ ἔσται ἡ ἐσχάτη πλάνη χείρων τῆς πρώτης. Ἔφη αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος· Ἔχετε κουστωδίαν· ὑπάγετε ἀσφαλίσασθε ὡς οἴδατε. Οἱ δὲ πορευθέντες ἠσφαλίσαντο τὸν τάφον σφραγίσαντες τὸν λίθον μετὰ τῆς κουστωδίας" (Ματθ. 27,62-66).

Μας αναφέρει ο ευαγγελιστής Ματθαίος πως οι Ιουδαίοι παρά το γεγονός ότι κατάφεραν να πετύχουν το σκοπό τους, το να θανατώσουν δηλ. τον Σωτήρα Χριστό (χωρίς να έχουν κατά νου πως αυτή η καταδιωκτική και δολοφονική μανία που έτρεφαν εναντίον Του εξυπηρετούσε το σχέδιο της Θείας Πρόνοιας), εντούτοις φοβόντουσαν τους μαθητές του Κυρίου -τους έντρομους μαθητές- μήπως εκείνοι κλέψουν το σώμα του Ταφέντος και πουν στον ιουδαϊκό λαό πως ανέστη εκ νεκρών. Γι αυτό και ζήτησαν από τον Πιλάτο να ορίσει στρατιωτική φρουρά στον Τάφο του Σωτήρα για το χρονικό διάστημα των τριών ημερών, το διάστημα εκείνο που είχε προαναγγείλει ο Χριστός πως θα περνούσε μέχρι να αναστηθεί εκ νεκρών.

Λαμβάνοντας αφορμή από αυτό το περιστατικό που εξιστορεί ο ευαγγελιστής Ματθαίος κάνει μια σύντομη περίληψη και μας εκθέτει τα περιστατικά και τις συγκυρίες που έλαβε χώρα το κοσμοσωτήριο γεγονός της Αναστάσεως του Κυρίου. Δηλ. αφού σφραγίστηκε η θύρα του μνημείου, ορίστηκε η στρατιωτική φρουρά από τον Πιλάτο και πριν ακόμα παρέλθει το χρονικό διάστημα των τριών ημερών ανέστη ο Σωτήρ "δωρούμενος τῷ κόσμῳ τὴν ζωήν".

"Διὰ τοῦτο αἱ Δυνάμεις τῶν οὐρανῶν ἐβόων σοι ζωοδότα· Δόξα τῇ Ἀναστάσει αὐτοῦ".

ΠΗΓΗ: http://naxioimelistes.blogspot.gr/

"Η Ελλάδα, ποτέ δεν πεθαίνει"!!!!

"Χρυσά" τα ελληνόπουλα στο F1 Schools

Ονειρεύτηκαν, φαντάστηκαν, δημιούργησαν, καινοτόμησαν, πραγματοποίησαν το όνειρό τους. Είναι οι πρεσβευτές της νεολαίας, εμπνέοντας τους πάντες και αποδεικνύοντας πως το ταλέντο, η επιμονή και η υπομονή ανταμείβονται.

Η ελληνική σημαία ανέμισε στο πιο ψηλό σημείο και ο Εθνικός Ύμνος ακούστηκε στο μακρινό Austin του Τέξας, χάρη στους μαθητές των Εκπαιδευτηρίων Μαντουλίδη.


Τα μέλη της ομάδας «Infinite Racing» κατέκτησαν την πρώτη θέση στον παγκόσμιο διαγωνισμό σχεδιασμού, κατασκευής και αγώνα ταχύτητας μικρών μοντέλων αγωνιστικών αυτοκινήτων Formula 1 «F1 in Schools 2016», λαμβάνοντας το τρόπαιο Bernie Ecclestone. Τα ελληνόπουλα, κυριάρχησαν ανάμεσα σε 39 ομάδες από 23 χώρες, συγκεντρώνοντας συνολικά 852,3 βαθμούς έναντι 837,8 της δεύτερης ομάδας από την Αυστραλία και 770,5 της τρίτης από τη Γερμανία.
«Το όνειρό μας έγινε πραγματικότητα. Είμαστε οι παγκόσμιοι πρωταθλητές για το 2016. Ακόμη δε μπορούμε να το πιστέψουμε» τόνισαν οι νεαροί μηχανικοί. Τα μέλη της ομάδας, οι μαθητές και μαθήτριες Λυκείου, Κυριάκος Θεοφανίδης, Χαράλαμπος Κάλφας, Βασιλεία Νιαβή, Στυλιανός Μαυρομάτης και Αγγελική Σαμαρά, με υπεύθυνο καθηγητή τον Ιωάννη Νταουντάκη, ευχαρίστησαν τους πάντες  για την ευκαιρία που τους δόθηκε, η οποία, όπως λένε, «άλλαξε τις ζωές μας και βοήθησε να εξελιχτούμε ως προσωπικότητες».
Στο «F1 in Schools», οι μαθητές εργάζονται σε ομάδες των τριών έως έξι ατόμων με συγκεκριμένες αρμοδιότητες και ρόλους ο καθένας (αρχηγός ομάδας, σχεδιαστής F1 μοντέλου, κατασκευαστής F1 μοντέλου, γραφίστας, υπεύθυνος marketing & επικοινωνίας, υπεύθυνος διαχείρισης πόρων, υπεύθυνος σχεδιασμού και ανάπτυξης ιστοσελίδας και εργαλείων κοινωνικής δικτύωσης).

Κάθε ομάδα προετοιμάζει ένα αναλυτικό πλάνο ενεργειών και διαχείρισης πόρων. Τα κομμάτια του έργου εξαρτώνται το ένα από το άλλο και κάθε μέλος της ομάδας πρέπει ανά πάσα στιγμή να παρακολουθεί και να είναι ενήμερο για την πρόοδο του άλλου.
Η Infinite Racing κατασκεύασε και παρουσίασε στον Austin τρία μοντέλα (δύο που αγωνίζονται και ένα εκθεσιακό), τα οποία κόστισαν συνολικά 7.500 ευρώ. Το μικρό μοντέλο Formula 1 που κατασκεύασε έχει μήκος 18 εκατοστών.  Kινείται με ταχύτητα 20 μέτρα το δευτερόλεπτο και λαμβάνει κίνηση από μια αμπούλα πεπιεσμένου διοξειδίου του άνθρακα.

Η ελληνική ομάδα κέρδισε επίσης τα βραβεία Pressure Challenge, Knockout Competition και Team Website. Παράλληλα, έλαβε υποτροφίες στο City University London και στο τμήμα Engineering του University College London. 

Συγκίνηση προκαλεί το γεγονός της ανάρτησης της επιτυχίας των Ελλήνων στην επίσημη σελίδα της Formula 1. Τα παιδιά είναι πρώτο θέμα στο site της κορωνίδας του μηχανοκίνητου αθλητισμού, με τις εικόνες από το βάθρο να κάνουν το γύρο του κόσμου. Άξιοι...
ΠΗΓΗ:  http://www.zougla.gr/

Το θαύμα

« Μια ορθόδοξη θεολογική προσέγγιση» του π. Βασιλείου Θερμού    Πολλοί θεωρούν το θαύμα ως το έκτακτο γεγονός που φέρνει μαζί της η πίστη. Είναι όμως αυτό θαύμα; Ποιος να είναι άραγε ο ορισμός του θαύματος που εκφράζει έγκυρα την ορθόδοξη χριστιανική θεολογία; Στην Καινή Διαθήκη τα θαύματα ονομάζονται σημεία, δηλαδή σημάδια. Σημάδια όμως τίνος; Της μέλλουσας βασιλείας του Θεού η οποία εξαγγέλλεται. Επειδή τα θαύματα είναι σημάδια της Βασιλείας, γι’ αυτό και η προσοχή μας πρέπει να στραφεί εκεί που δείχνουν. Όταν το δάχτυλο δείχνει το φεγγάρι είναι ανόητο να κοιτάς το δάχτυλο. Αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος δεν πρέπει να κάνει το λάθος να θέσει το θαύμα στο επίκεντρο, διότι έτσι δεν ωριμάζει πνευματικά. Σε εκείνους που απορούν ή και διαμαρτύρονται γιατί δεν γίνεται και σε αυτούς κάποιο θαύμα, ο άγιος Χρυσόστομος θα απαντήσει: «Όταν η ανωριμότητα των ιουδαίων απαιτούσε θαύμα για να πιστέψουν, ο Χριστός τους έδωσε θαύματα. Αν δεν δίνει πολλά θαύματα, είναι σημάδι ότι μας τιμά, διότι δείχνει την μεγαλύτερη ωριμότητα προς την οποία μας καλεί.» (Α΄ ομιλία στην Πεντηκοστή). Εάν ο άνθρωπος κάνει μόνο τα θαύματα κριτήριο της αληθείας, εύκολα μπορεί να περιπέσει σε πλάνη πνευματική, δηλαδή να εξαπατηθεί από το διάβολο, ο οποίος θα του παρουσιάσει γεγονότα και σε άλλες θρησκείες η και τεχνικές. Όμως οι άλλες θρησκείες δεν αποτελούν αποκάλυψη του Θεού και δεν φανερώνουν την βασιλεία Του. Εάν η σκέψη και η καρδιά του ανθρώπου παραμένουν σε εγρήγορση, τότε τα θαύματα βοηθούν στη διάκριση της διδασκαλίας, και η διδασκαλία στη διάκριση των θαυμάτων. Αυτό δεν συνέβη με τους φαρισαίους, οι οποίοι είδαν πολλά θαύματα, αλλά η καρδιά τους έμεινε σκληρή. Το θαύμα δεν είναι η αυτόνομη χρήση μιας έκτακτης δύναμης, αλλά η συμμετοχή στις ιδιότητες του Ιησού Χριστού. Πάντα επιτελούνται στο δικό Του όνομα και από ανθρώπους που Τον πίστεψαν ως Θεάνθρωπο. Στην Εκκλησία πίστη σήμαινε πάντοτε την υπαρξιακή εμπιστοσύνη, που εκδηλώνεται με την τήρηση των εντολών Του, οι οποίες είναι προτάσεις ζωής. Εάν το θαύμα προκαλέσει μετάνοια, τότε εκπληρώνει την αποστολή του. Το αντίθετο είναι να γίνει αυτοσκοπός. Θαύμα χωρίς το ήθος της καινούργιας ζωής που φέρνει ο Ιησούς Χριστός είναι άδειο και μάταιο. Αυτό εκφράζει και ο Απόστολος Παύλος όταν γράφει πως, ακόμα κι αν είχε τη δυνατότητα να μιλά όλες τις γλώσσες των ανθρώπων και των αγγέλων, ή την πίστη εκείνη που μετακινεί βουνά, αλλά δεν έχει αγάπη, είναι ένα μηδενικό. ( Α΄ Κορ. 13:1-2). Η αγάπη μόνο δίνει υπόσταση στον άνθρωπο, η αγάπη μόνο θα τον βάλει στη Βασιλεία του Θεού. Το θαύμα έχει αξία μόνο στο βαθμό που φανερώνει την αγάπη του Θεού. Σήμερα η πνευματικότητα έχει αποσυνδεθεί από τη χριστιανική της μήτρα και χρησιμοποιείται για να δηλώσει ένα σύνολο εντυπωσιακών ή ψυχολογικών εμπειριών. Στα πλαίσια αυτής της ψεύτικης πνευματικότητας διαστρέφονται οι βασικές αλήθειες του ευαγγελίου, έτσι ώστε και το θαύμα να ερμηνεύεται συνήθως ως επίτευγμα των κρυμμένων, αναξιοποίητων μέχρι τώρα δυνάμεων του ανθρώπου ή της φύσης. Για τους πραγματικά θαυματουργούς, τους Αγίους δηλαδή της Εκκλησίας μας, η έμφαση δεν δίδεται στο επίτευγμα, αλλά το όποιο κατόρθωμα έρχεται ως αποτέλεσμα της ενέργειας του Αγίου Πνεύματος στο μετανοούντα. Δουλειά του πιστού είναι να μετανοεί, δουλειά του Θεού είναι να τον δοξάζει με διάφορα σημεία. Από το σύνολο των Πατέρων και θεολόγων Αγίων, το θαύμα σχεδόν απαξιώνετε όταν συγκρίνεται με την ύψιστη αρετή, την αγάπη! Η υποδεέστερη θέση του οφείλεται στο γεγονός ότι τα εντυπωσιακά σημεία προορίζονται βασικά για τους απίστους! Ουσιαστικά αποτελούν εισαγωγικά ερεθίσματα για αρχαρίους. Το πρόβλημα είναι ότι εμείς μυωπικά προβαίνουμε σε λάθος αξιολόγηση. Καθώς οι άνθρωποι, σαν ανώριμα παιδιά, επιζητούμε το εντυπωσιακό, κινδυνεύουμε διαρκώς να επικεντρώνουμε την προσοχή μας στη θαυματουργία και όχι στην αρετή. Το χάρισμα της θαυματουργίας κρίνει ο Θεός πότε θα το δώσει. «Μερικές φορές δεν έλαβαν χάρισμα αν και είχαν καλό και καθαρό βίο. Για ποιο λόγο;». Για να μην εκτραπούν, να μην υπερηφανευτούν, να μην γίνουν ραθυμότεροι, να μην αλαζονευθούν περισσότερο. Διότι, αν η ίδια η επίγνωση καθαρού βίου μπορεί να οδηγήσει σε έπαρση, πολύ περισσότερο όταν υπάρχει και η χάρη. Για όλα λοιπόν τα παραπάνω, η επιθυμία να επιτελεί κάποιος θαύματα είναι καθαρά εγωιστική και τον θέτει εκτός εκκλησιαστικού φρονήματος. Λέγει ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος: «Όποιος χωρίς κάποια ανάγκη αποτολμά να ζητά από τον Θεό σύμφωνα με την επιθυμία του να γίνονται μέσω αυτού θαύματα και σημεία, αυτός πειράζεται κατά την διάνοιά του, και ασθενεί κατά την συνείδησή του. Γιατί οι αληθινοί άγιοι όχι μόνο δεν επιθυμούν τέτοια χαρίσματα, αλλά και αν τους δοθούν τα αποστρέφονται και μπροστά στους ανθρώπους ιδιαιτέρως. Διότι τα θαύματα είναι αποτέλεσμα της δωρεάς του Θεού, ενώ η ενάρετη ζωή είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας μας με τη δωρεά του Θεού. (Ασκητικά, λόγος λς΄.) Και ο άγιος Νικόλαος ο Καβάσιλας ανακεφαλαιώνει: «Τα θαύματα δεν είναι πάντοτε αναγκαία απόδειξη της ενάρετης ζωής. Τα θαύματα δεν υπήρξαν στη ζωή όλων των Αγίων, αλλά ούτε και όσοι θαυματούργησαν υπήρξαν όλοι εργάτες της αρετής. Πολλοί μεγάλοι Άγιοι δεν έκαναν κανένα θαύμα… και σε αυτούς που επικαλούνται τον Χριστό δεν είναι τίποτε ακατόρθωτο και μόνο για να αποκαλυφθεί ο προσκαλούμενος Κύριος. (Νικολ. Καβάσιλα, Περί της εν Χριστώ ζωής, κεφάλαιον ζ΄). Από αυτό θα γνωρίζουν όλοι ότι είστε μαθητές μου, αν έχετε αγάπη μεταξύ σας είπε ο Χριστός (Ιωάν. 13:35.). Ώστε αυτό είναι το μεγαλύτερο από όλα τα σημεία, αφού με αυτό αναγνωρίζεται ο μαθητής… Γιατί και τον Απόστολο Παύλο γι’ αυτό τον θαυμάζουμε, όχι για τους νεκρούς που ανέστησε, ούτε για τους λεπρούς που θεράπευσε, αλλά επειδή έλεγε: «Ποιος ασθενεί και δεν ασθενώ εγώ; ποιος σκανδαλίζεται κι εγώ δεν καίγομαι; (Β΄Κορ. 11:29). Ο ίδιος είπε ότι τον αναμένει μισθός, όχι επειδή έκανε θαύματα, αλλά επειδή με τους ασθενείς έγινε σαν ασθενής. Και θα συμπληρώσει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: «Αν σου δείξω πως πολύ ανώτερο από το να ανασταίνεις νεκρούς είναι άλλο χάρισμα, και ενώ μπορείς να το λάβεις δεν το λαμβάνεις τι θα πεις ; Και μάλιστα αυτό το χάρισμα είναι δυνατόν να το έχει όχι ένας ή δύο, αλλά όλοι οι άνθρωποι. Ξέρω ότι τα χάσατε και έχετε εκπλαγεί, αφού μπορείτε να έχετε χάρισμα ανώτερο από το να ανασταίνετε νεκρούς, να ανοίγετε μάτια τυφλών και να κάνετε εκείνα που γίνονταν στην εποχή των αποστόλων. Ποιο είναι λοιπόν αυτό το χάρισμα; Η αγάπη. (Ιωάν Χρυσοστόμου, Ομιλία γ΄ στην προς Εβραίους επιστολή Ε.Π.Ε. 24, 285). Ίσως τα παραπάνω να φαίνονται κάπως απόμακρα σε όποιον επιθυμεί διακαώς ένα θαύμα στη ζωή του, επειδή π.χ. πονά στην αρρώστια τη δική του ή ενός αγαπημένου του προσώπου. Πολλοί είναι εκείνοι που διαμαρτύρονται λέγοντας: «Αν μου γινόταν το θαύμα που ζητούσα θα μου αποκάλυπτε τον Θεό, και θα με έφερνε πιο κοντά του». Ο Ελύτης κάπου έγραφε: «Κανείς δεν παίρνει τα δωρεάν και εγώ, λέγει ο συγγραφέας, θα πρόσθετα, ελάχιστοι τα αξιοποιούν». Νομίζω πως οι περισσότεροι από εμάς μετά τον αρχικό συγκλονισμό της θαυματουργικής θεραπείας μας θα συνεχίζαμε τη ζωή μας όπως πριν, παραδομένοι στις ίδιες προβληματικές μας συνθήκες! Αν δεν μπορούμε να δούμε την αποκάλυψη του Θεού μέσα στον πόνο, ούτε και στην κατάργησή του θα την νοιώθαμε! Αν μπορούμε να διακρίνουμε τη φανέρωση του Θεού μέσα στον πόνο, τότε το θαύμα έγινε. Από ολόκληρο το ήθος ζωής της Εκκλησίας, γίνεται φανερό ότι το υψηλότερο επίτευγμα του ανθρώπου είναι η αγάπη και η ταπείνωση. «Αν δεις άνθρωπο που ζει με αγνότητα και ταπεινοφροσύνη, ελεήμονα, πράο, συμπονετικό, που αγαπά τον Θεό και τον άνθρωπο, με όλες τις αρετές, ω, τι όραμα είδες! Τον ίδιο τον αόρατο Θεό αξιώθηκες να δεις πάνω στην εικόνα του. (Βίος του αγίου Παχωμίου, ΒΕΠΕΣ 41, 110). Η λογική του Θεού διαφέρει πολύ από τη λογική της κοινωνίας και των ανθρώπων. Το θαύμα που επιτελείται μέσα στην ανθρώπινη ψυχή μετρά πολύ περισσότερο από την ανατροπή των φυσικών νόμων διότι έτσι καταλύεται ο νόμος της αμαρτίας. «Όποιος αισθανθεί πραγματικά τις αμαρτίες του είναι ανώτερος από εκείνον που με την προσευχή του ανασταίνει νεκρούς. Όποιος αξιωθεί να δει την ασθένειά του είναι ανώτερος από εκείνον που αξιώθηκε να δει αγγέλους.» (Αγίου Ισαάκ του Σύρου, λόγος λδ΄). Στην εποχή μας, δήθεν χαρισματικοί ηγέτες εξασκούν κάποιες έκτακτες ικανότητες, με σκοπό να προσελκύσουν κόσμο στη δική τους σέκτα. Ζούμε σε εποχή εκτεταμένης σύγχυσης που εκλαμβάνει το ψέμα ως αλήθεια. Ήδη από τα παλιά χρόνια οι Πατέρες της Εκκλησίας μας είχαν προειδοποιήσει να είμαστε δύσπιστοι όταν ακούμε για θαύματα για να μην πλανηθούμε. Χρειάζεται να γίνονται: α)στο όνομα του Ιησού Χριστού, τον οποίο να ομολογούν ρητά ως Θεάνθρωπο, β) να παραπέμπουν στη μετάνοια και στην Εκκλησία, και γ) να αποτελούν πράξεις ταπεινής αγάπης και όχι επίδειξης.    Από το βιβλίο του π. Βασιλείου Θερμού: «Περάσματα στην απέναντι όχθη», περίληψη από τον ομώνυμο κεφάλαιο ΠΗΓΗ:ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ <adamnet@otenet.gr>

Ὁ Ὅσιος Χριστόδουλος (21 Ὀκτωβρίου)

Μηνί Ὀκτωβρίῳ

Ἀνακομιδή τοῦ Λειψάνου

τοῦ Ὁσίου καί Θεοφόρου Πατρός ἣμῶν

Χ Ρ Σ Τ Ο Δ Ο Υ Λ Ο Υ

τοῦ Θαυματουργοῦ

«Ἀγάλλεται σήμερον ἡ Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ, λαμπρυνομένη τῇ χάριτι, καί πιστῶς πανηγυρίζει τῆς Πάτμου τά συστήματα, ἐπί τῇ ἐπανόδῳ τοῦ τιμίου λειψάνου σου, ἡγιασμένε πάτερ Χριστόδουλε, καί δοξάζει Χριστόν τόν διά σοῦ παρέχοντα ἡμῖν τό μέγα ἔλεος». (Δοξαστικόν Μ. Ἑσπερινοῦ, ἦχος Β΄.).

«Τοῦ τιμίου σκήνους σου τῇ ἐπανόδῳ, ἱερέ Χριστόδουλε, ἡ θεία ποίμνη σου πιστῶς ἀγαλλομένη, κραυγάζει σοι· Ἦλθες ἐφάνης, ὁ φύλαξ καί ρύστης μου». (Κοντάκιον, ἦχος δ΄.)

Ἡ Λάρνακα

τοῦ Ὁσίου Χριστοδούλου

       Ἡ Λάρνακα μέσα στήν ὁποία βρίσκεται «ἀποτεθησαυρισμένον» τό Ἱερό Λείψανο τοῦ κτήτορα τῆς Μονῆς Ὁσίου Χριστοδούλου (+1093).

       Ἡ Λάρνακα αὐτή εἶναι τοποθετημένη στό νότιο κλῖτος τοῦ παρεκκλησίου τοῦ Ὁσίου Χριστοδούλου. Εἶναι κατασκευασμένη ἀπό ξύλο, καλύπτεται δέ σέ ὅλη τήν πρόσοψη καί τήν ἐπάνω ἐπιφάνεια μέ ἀργυρᾶ ἐπενδύματα, τά ὁποῖα φέρουν καλλιτεχνικά ἔκγλυφα ἐπιχρυσωμένα, στήν μέν ἐπιφάνεια καί στό κέντρο της τή Σταύρωση τοῦ Κυρίου, στίς δέ γωνίες της τούς τέσσερις Εὐαγγελιστές, μέσα σέ στρογγυλά πλαίσια. Στήν πρόσοψη ὑπάρχει, ἔκγλυφος, ἡ Κοίμησις τοῦ Ὁσίου, ὁ Ὁποῖος περιστοιχίζεται ἀπό πολλούς μοναχούς, Ἱερομονάχους καί Διακόνους καί ἑνός Ἡγουμένου. Ὅλοι φέρουν τίς ἱερατικές τους στολές. Ἐπίσης στή μιά γωνία εἶναι ὁ Ἰωάννης ὁ Θεολόγος μέ τό Σύμβολό του καί στήν ἄλλη ὁ Πρόχορος ὁ μαθητής του. Στό τμῆμα πού προεξέχει πάνω ἀπό τήν ἐπιφάνεια τῆς Λάρνακας, τό ὁποῖο ἀποτελεῖται άπό ἀργυρᾶ ἐλάσματα μέ ἀνάγλυφα ἄνθη, ὑπάρχει ἀργυρό κάλυμμα, πάνω στό ὁποῖο ὑπάρχει ἄλλο μικρότερο (μέ ἀνάγλυφο ἐπιχρυσωμἐνο Σταυρό), κάτω ἀπό τό ὁποῖο ὑπάρχει προσαρμοσμένη γυάλινη πλάκα, κάτω ἀπό τήν ὁποία διαφαίνεται ἡ Κεφαλή τοῦ Ὁσίου.

       Ἡ Λάρνακα αὐτή κατασκευάσθηκε στή Σμύρνη μέ δαπάνες τοῦ Καθηγουμένου τῆς Μονῆς Παρθενίου Χατζήκου Φωκιανοῦ κατά τό ἔτος 1796

 "Ο ΠΑΤΜΙΟΣ"

Ωκεανογραφικών σταθμοί

16  Εγκατάσταση 6 σύγχρονων ψηφιακών ωκεανογραφικών σταθμών 

σε 3 νησιά του ΒΣ Δωδεκανήσου

 Δήμητρα-Μαρίλια Φούρλα

Την προηγούμενη εβδομάδα ολοκληρώθηκε η εγκατάσταση 6 σύγχρονων ψηφιακών ωκεανογραφικών σταθμών σε 3 νησιά του  βορείου συγκροτήματος  Δωδεκανήσου. Αυτό είναι αποτέλεσμα συνεργασίας και διετούς προεργασίας του Ινστιτούτου Αρχιπέλαγος με επιστήμονες και τεχνικούς του Κέντρου Έρευνας & Τεχνολογίας του πανεπιστημίου του Κιέλου Γερμανίας
Αυτή η καινοτόμος ερευνητική δράση ξεκινάει με αυτοχρηματοδότηση από το πανεπιστήμιο του Κιέλου και το Ινστιτούτο Αρχιπέλαγος, δεδομένου ότι στοχεύει να καλύψει ένα σημαντικό κενό γνώσης στην αντιμετώπιση της υποβάθμισης των μεσογειακών παράκτιων οικοτόπων. Συγκρίνοντας την κατάσταση των οικοσυστημάτων σε περιοχές που δέχονται διαφορετικό βαθμό ανθρωπογενούς επιβάρυνσης, στοχεύουμε να αναπτύξουμε μοντέλα πρόβλεψης που είναι απαραίτητα όχι μόνο για το Αιγαίο, αλλά και για την ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου.
Αυτοί οι νέοι σταθμοί, έχουν ήδη ξεκινήσει να αποστέλλουν δεδομένα σε πραγματικό χρόνο σε ένα ψηφιακό κέντρο στην Ολλανδία και έπειτα από ταχύτατη επεξεργασία, αποστέλλονται στους 2 ερευνητικούς φορείς. Έτσι οι ερευνητές του Αρχιπελάγους μπορούν να αξιοποιήσουν και να αναλύσουν τα ωκεανογραφικά δεδομένα σχεδόν σε πραγματικό χρόνο.
Στόχος των επιστημόνων του Αρχιπελάγους και του Πανεπιστημίου του Κιέλου, είναι αυτή η νέα καινοτόμος δράση, να στελεχωθεί σύντομα από μόνιμο ερευνητικό προσωπικό και να αποτελέσει ένα ακόμασημαντικό εργαλείο για την προστασία των θαλασσών της Μεσογείου, τόσο από τις ολοένα και αυξανόμενες ανθρωπογενείς απειλές, όσο και από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
kalymnos-news.gr
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://www.dimokratiki.gr

 Πηγή:www.dimokratiki.gr

Ελλάς το ... μεγαλείο σου ...

Η Ελλάδα σε μαρασμό - Ο Οικουμενικός Ελληνισμός σε εγκατάλειψη

Το κτίριο της Ελληνικής Πρεσβείας στη Ρώμη

Ioanna Karagkiouloglou

Αγαπητοί συγγενείς, φίλοι & συνεργάτες,

Ως Ελληνίδα της Διασποράς, γέννημα θρέμμα Κωνσταντινουπολίτισσα, θλίβομαι βαθύτατα, καθώς αισθάνομαι πως ο απανταχού -ζων- Ελληνισμός δέχεται αλλεπάλληλα πλήγματα.

Μετά το Γενικό Προξενείο της Μασσαλίας, δύο ακόμη ιστορικής σημασίας Προξενεία μας, εκείνα της Βενετίας και του Μιλάνο, πρόκειται να αναστείλουν τη λειτουργία τους εντός των επομένων ημερών, σύμφωνα με την λακωνική ανακοίνωση του ΥΠΕΞ (βλ. παρακάτω).

Οι συντεταγμένες και στοχευμένες αυτές κινήσεις και ενέργειες συρρίκνωσης του Ελληνικού Στοιχείου της Διασποράς ενέχουν υψηλότατο Συμβολισμό και πολιτική βαρύτητα.

Ως εκ τούτου, σας καλώ & σας παρακαλώ θερμά να αναδείξουμε & να διερεύνησουμε το εν λόγω θέμα όπως ο κάθε ένας από εμάς ξεχωριστά αλλά και όλοι μαζί κρίνουμε, επιθυμούμε και μπορούμε.

Ισχύς εν τη Ενώσει. Έτσι μόνον μπορούμε να διατηρήσουμε τα κύτταρα του Πολιτισμού μας, τα κύτταρά μας, ζωντανά & ενεργά. Έτσι μόνον μπορούμε να βάλουμε φρένο όπου χρειάζεται και όταν χρειάζεται, -άμεσα και αποτελεσματικά, προκειμένου να αποτρέψουμε τα χειρότερα.

Από καρδιάς σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την άμεση ανταπόκρισή σας.

Με Αγάπη & Σεβασμό,
Ιωάννα Γ. Καραγκιούλογλου
18 Οκτωβρίου 2016

ΥΓ. Παρακαλώ πολύ όπως επισκεφθείτε την επίσημη ιστοσελίδα του ΥΠΕΞ όπου και ανακοινώθηκε η αναστολή των προξενείων μας σε Βενετία και Μιλάνο.

Από τη σελίδα της Πρεσβείας της Ελλάδος στη Ρώμη

Αναστολή λειτουργίας Προξενείων της Ελλάδας σε Βενετία και Μιλάνο

Πρεσβεία της Ελλάδος στη Ρώμη - Νέα της Πρεσβείας

Δευτέρα, 19 Σεπτέμβριος 2016

Ανακοινώνουμε ότι, στο πλαίσιο της υπαγορευόμενης  από την τρέχουσα συγκυρία αναδιάρθρωσης των εξωτερικών δομών  του Υπουργείου Εξωτερικών, τα Προξενεία της Ελλάδας στη Βενετία και στο Μιλάνο πρόκειται να αναστείλουν τη λειτουργία τους, την 31η  Οκτωβρίου 2016 και την 11η Νοεμβρίου αντίστοιχα.

Ως τελευταία ημέρα υποδοχής κοινού και για τα δύο Προξενεία ορίζεται η 30η Σεπτεμβρίου 2016. Μετά την ημερομηνία αυτή, τα Προξενεία δεν θα είναι ανοικτά στο κοινό, παρά μόνο για λόγους έκτακτης ανάγκης (περιπτώσεις επείγοντος και ανθρωπιστικού χαρακτήρα, θάνατοι και έκδοση προσωρινών ταξιδιωτικών εγγράφων λόγω απώλειας/κλοπής).  

Από 1ης Οκτωβρίου 2016 και μετά, η εξυπηρέτηση των πολιτών θα πραγματοποιείται είτε από το Προξενικό Γραφείο της Ελληνικής Πρεσβείας στη Ρώμη, για τις περιπτώσεις έκδοσης διαβατηρίων και θεωρήσεων, είτε από τα εκάστοτε εγγύτερα Άμισθα Προξενεία για τις υπόλοιπες περιπτώσεις (έκδοση πιστοποιητικών, κλπ.).

ΠΗΓΗ:http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2

Θεόφιλος Καΐρης

Σαν σήμερα το 1784 γεννήθηκε ο μεγάλος Δάσκαλος του Γένους Θεόφιλος Καΐρης

Λόγιος, ιερωμένος, φιλόσοφος, θεολόγος και μαθηματικός· από τους κορυφαίους του νεοελληνικού Διαφωτισμού. Ανέπτυξε ένα δικής του έμπνευσης θρησκειοφιλοσοφικό σύστημα, τον «Θεοσεβισμό» ή «Θεοσέβεια», που αντιστρατευόταν βασικά δόγματα του Χριστιανισμού (τριαδολογία, χριστολογία) και γι’ αυτό το λόγο καταδιώχθηκε από την επίσημη Ελλαδική Εκκλησία.

Ο Θεόφιλος Καΐρης γεννήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 1784 στην Άνδρο και ήταν ένα από τα οκτώ παιδιά του προκρίτου του νησιού Νικολάκη Τωμάζου Καΐρη και της συζύγου του Ασημίνας, το γένος Καμπανάκη. Μία από τις αδελφές του ήταν η λόγια και πρώιμη φεμινίστρια Ευανθία Καΐρη.

Αφού παρακολούθησε μαθήματα στις Κυδωνιές (Αϊβαλί), την Πάτμο και τη Χίο, χειροτονήθηκε διάκονος το 1802 και αμέσως αναχώρησε στο εξωτερικό για σπουδές φιλοσοφίας: πρώτα στην Πίζα, όπου παρέμεινε επί τέσσερα χρόνια, και μετά στο Παρίσι, όπου έμεινε τρία έτη και συνδέθηκε στενά με τον Αδαμάντιο Κοραή. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1811, διετέλεσε επί ένα χρόνο διευθυντής της Ευαγγελικής Σχολής Σμύρνης και στη συνέχεια δίδαξε στη σχολή των Κυδωνιών μαθηματικά και φιλοσοφία. Το 1819 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία κι έλαβε μέρος στην Επανάσταση του ’21. Πολέμησε, τραυματίστηκε και συμμετείχε στις Εθνοσυνελεύσεις ως πληρεξούσιος της Άνδρου.

Το 1834 ίδρυσε ορφανοτροφείο στην Άνδρο για τα ορφανά του Αγώνα, το οποίο σύντομα εξελίχθηκε στο κέντρο μιας καινούριας θρησκείας, του Θεοσεβισμού. Ο Καΐρης πίστευε ότι η σχέση μεταξύ του Θεού και του ανθρώπου είναι προσωπική και μπορεί να επιτευχθεί χωρίς τη διαμεσολάβηση κανενός άλλου παράγοντα. Η θεοσέβεια του Καΐρη συνοψίζεται στη βασική αρχή «Θεόν σέβου» («Να σέβεσαι τον Θεό») και εντάσσεται στον ντεϊσμό της «φυσικής θρησκείας» – αποδοχή της ύπαρξης του Θεού ως λογικής αναγκαιότητας και των φυσικών καταβολών της θρησκείας στον άνθρωπο – των γάλλων διαφωτιστών και των βρετανών εμπειριστών φιλοσόφων του 17ου και 18ου αιώνα.

Συνέθεσε προς τούτο άσματα και ύμνους στη δωρική διάλεκτο και αμφισβητώντας τη χριστιανική χρονολογία, πρότεινε ένα νέο ημερολόγιο και εισηγήθηκε δικά του ονόματα για τους μήνες, στο πρότυπο των Γάλλων Διαφωτιστών (Θεοσέβιος, Σοφάρετος, Δίκαιος, Άγιος, Αγάθιος, Σθένιος, Αγάπιος, Χαρίσιος, Μακρόθυμος, Αιώνιος, Ένθεος και Σώσιος), ενώ υποστήριξε την κατάργηση των εβδομάδων, προτείνοντας τη διαίρεση κάθε μήνα σε τρεις δεκάδες.

Οι ανατρεπτικές δοξασίες του προκάλεσαν την αντίδραση της Ελλαδικής Εκκλησίας. Ο Καΐρης καθαιρέθηκε από κληρικός και φυλακίστηκε. Το 1842 αποφυλακίστηκε και απελάθηκε από την Ελλάδα. Περιπλανήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, στο Παρίσι και το Λονδίνο, όπου δίδαξε μαθήματα φιλοσοφίας σε ομογενείς. Μετά την ψήφιση του Συντάγματος του 1844, που προστάτευε την ελευθερία της συνείδησης, επανήλθε στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στην Άνδρο, απολαμβάνοντας την προστασία του Γαλλικού Κόμματος και προσωπικά του ηγέτη του Ιωάννη Κωλέττη.

Οι καταγγελίες για τη διδασκαλία του δεν σταμάτησαν τα επόμενα χρόνια και τον Δεκέμβριο του 1852 καταδικάστηκε από το Πλημμελειοδικείο Σύρου σε φυλάκιση δύο ετών για προσηλυτισμό. Η φωτισμένη αγόρευση του διαπρεπούς νομικού Νικολάου Σαριπόλου, θεμελιωτή του δημοσίου δικαίου στην Ελλάδα, και η προφητική του προειδοποίηση, ότι όποια καταδίκη του Καΐρη θα σήμαινε βέβαιο θάνατο, δεν ίσχυσε για να αποτρέψει τη μισαλλοδοξία των διωκτών του, αλλά και του δικαστηρίου.

Ο Θεόφιλος Καΐρης οδηγήθηκε στα Λαζαρέτα της Σύρας, όπου στις 13 Ιανουαρίου 1853 άφησε την τελευταία του πνοή μέσα στο κελί του, σε ηλικία 69 ετών. Τάφηκε έξω από την Ερμούπολη χωρίς θρησκευτική τελετή και χωρίς να επιτρέψουν στον αδελφό του Δημήτριο να είναι παρών στη νεκρώσιμη ακολουθία. Η ειρωνεία της τύχης είναι ότι εννέα ημέρες μετά το θάνατό του εκδικάσθηκε στον Άρειο Πάγο αναίρεση της καταδικαστικής απόφασης του δικαστηρίου της Σύρου. Τελικά, ο Άρειος Πάγος ακύρωσε την απόφαση, κηρύσσοντάς τον αθώο.

Στο συγγραφικό έργο του Καΐρη περιλαμβάνονται οι πραγματείες «Φιλοσοφικά και φιλολογικά», «Γνωστική ή των του ανθρώπου γνώσεων σύντομος έκθεσις», «Στοιχεία φιλοσοφίας των περί τα όντα γενικώτερον θεωρουμένων τα στοιχειωδέστερα», «Επιτομή της θεοσεβικής διδασκαλίας και ηθικής», «Θεοσεβών προσευχαί και ιερά άσματα», «Θεοσοφία». Εκτός απ’ αυτά, υπάρχουν σε χειρόγραφη μορφή έργα του γύρω από τις φυσικές επιστήμες και τα μαθηματικά, που δίδαξε στη διάρκεια της σχολικής του σταδιοδρομίας.

Πηγή: sansimera.gr

ΠΑΤΜΟΣ

 Π Α  Τ Μ Ο Σ

ΤΟ ΒΙΝΤΕΑΚΙ ΑΥΤΟ ΓΥΡΙΣΤΙΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΤ ΤΟ ΠΑΣΧΑ ΜΕΤΑΞΥ 71-ΜΕ 1973 ΤΟ ΑΝΕΒΑΣΕ Ο κ.ΛΑΖΑΡΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΠΟΥ ΤΟ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕ ΣΤΟ ΨΗΦΙΑΚΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΗΣ ΕΡΤ.ΕΓΩ ΑΠΟΜΟΝΩΣΑ ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΑΥΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΝΩ Σ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΠΑΤΜΟΥ

Ὁ Ἅγιος Σαδώθ ( 19 Ὀκτωβρίου)

Ὁ Ἅγιος Σαδώθ ἤ Σαδώκ

      

           Ἀριστερά ὁ Ναός τοῦ ΤιμίουΠροδρόμου                                 καί δεξιά τοῦ Ἁγίου Σαδώχ   

                                   Φωτ: κα Γρύλλη Ἱωάννα

 Αὔριο, στή Χώρα τῆς Πάτμου, κοντά στό Μοναστηράκι « Ἅγια τῶν  Ἁγίων», γιορτάζει τό Ἐκκλησάκι πού εἶναι ἀφιερωμένο στή μνήμη τοῦ  Ἁγίου Σαδώθ, Ἐπισκόπου Περσίας. Τό Ἐκκλησάκι αὐτό «προσκεκολλημένον» στόν Ἅη Γιάννη τῶν Μυρῶν, «ἀνηγέρθη ὑπό πλοιάρχου», ὁ ὁποῖος διασώθηκε ἀπό μεγάλη θαλασσοταραχή στόν Περσικό κόλπο, ἐπικαλούμενος τό Ὄνομα τοῦ Ἁγίου.