Φόβος στο σκοτάδι

Συμβουλές για να βοηθήσετε τα παιδιά
που φοβούνται το σκοτάδι

Οι φόβοι που σχετίζονται με την ώρα της προετοιμασίας του ύπνου είναι πολύ σύνηθες φαινόμενο για τα παιδιά της προσχολικής αλλά και της σχολικής ηλικίας, αναφέρει η Άννα Χατζηδημητρίου, Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια. Ο τυπικός φόβος που εκφράζεται την ώρα του ύπνου είναι ο φόβος για το σκοτάδι.

Πού οφείλεται ο φόβος για το σκοτάδι;
Αυτή η αντίδραση θεωρείται φυσιολογική για τα παιδιά της ηλικίας αυτής και είναι μέρος της εξελικτικής τους ανάπτυξης. Ο φόβος για το σκοτάδι αναπτύσσεται όταν το παιδί αρχίζει να αντιλαμβάνεται την αίσθηση του κινδύνου, την πιθανότητα ότι στον κόσμο που το περιβάλλει μπορεί να του συμβεί κάτι δυσάρεστο ή να το βλάψουν.
Τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας δυσκολεύονται να καταλάβουν την έννοια του πραγματικού κινδύνου και συχνά τον μπερδεύουν με την έντονη φαντασία τους. Ανάλογα με την ηλικία του παιδιού και το γνωσιακό του επίπεδο, αναπτύσσονται συχνά μη ρεαλιστικοί φόβοι για το σκοτάδι, όπως για παράδειγμα μπορεί να φοβάται ότι κάποιο ζώο, φάντασμα ή τερατόμορφο πλάσμα θα το βλάψει τη νύχτα.

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς;
Πολλά παιδιά που φοβούνται το σκοτάδι, ζητάνε να έχουν το βράδυ ένα φως αναμμένο στο δωμάτιο τους. Αυτός ο τρόπος έχει βρεθεί ερευνητικά ότι τους ανακουφίζει από τον φόβο τους και την αίσθηση κινδύνου που μπορεί να νιώθουν. Είναι μια συμπεριφορά αντιμετώπισης που δεν επηρεάζει αρνητικά την υγεία τους ή την ψυχοκοινωνική τους εξέλιξη. Πολλά παιδιά συνεχίζουν να θέλουν ένα φως ανοιχτό μέχρι και τα πρώτα σχολικά τους χρόνια.

Ο φόβος για το σκοτάδι είναι από τους παιδικούς φόβους που υποχωρούν σχετικά αργά σε ηλικιακό επίπεδο. Είναι σημαντικό να μην πιεστεί το παιδί στη διαδικασία να αφαιρέσει τη συνήθεια του να κρατάει το φως ανοιχτό. Η αλλαγή πρέπει να γίνει σταδιακά, δίνοντας πληροφόρηση στο παιδί για τους φόβους και την αντιμετώπιση τους. Το ανοιχτό φως είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος αντιμετώπισης της φοβίας του σκοταδιού, αλλά δεν είναι από μόνος τους επαρκής.
Οι γονείς πρέπει συμπληρωματικά με το να αφήνουν το φως ανοιχτό, να βοηθήσουν και με άλλους τρόπους το παιδί τους να κατανοήσει τι φοβάται, να το βοηθήσουν να ξεχωρίσει τους πραγματικούς κινδύνους από τους φανταστικούς και να του ενισχύσουν τον έλεγχο που έχει απέναντι στον φόβο του.

• Ακούστε προσεχτικά τους φόβους που κρύβει το παιδί σας για το σκοτάδι και μην το αποπαίρνετε.
• Μην το μαλώνετε, προσφέρετε επιχειρήματα για το γιατί δεν πρέπει να φοβάται το σκοτάδι, προσαρμοσμένα στο γνωσιακό επίπεδο του παιδιού και όχι στη λογική και τη νοημοσύνη ενός ενήλικα.
• Επιβεβαιώστε του ότι είστε κοντά του και η οικογένεια του θα του προσφέρει ασφάλεια και προστασία ό,τι και αν συμβεί.
• Εφαρμόστε ένα σταθερό ωράριο για τον ύπνο και συνδυάστε πριν ξαπλώσει κάποιες δραστηριότητες που αρέσουν στο παιδί σας και του προσφέρουν χαλάρωση (π.χ. ένα μπάνιο, ένα παραμύθι).
• Δώστε του την ώρα του ύπνου κάποιο αγαπημένο του παιχνίδι ή κάποιο αντικείμενο που έχετε παρατηρήσει ότι το έχει συνδυάσει με συναισθήματα ασφάλεια και οικειότητας.
• Μείνετε λίγο μαζί του στο κρεβάτι μέχρι να το πάρει ο ύπνος αν χρειαστεί κάποιες φορές, αλλά ΜΗΝ το αφήνετε να σηκώνεται από το κρεβάτι για να αποφύγει τον φόβο του. Έτσι, του ενισχύετε τον φόβο και είναι σαν να επιβεβαιώνετε ότι όντως κάτι πρέπει να φοβάται.
• Αποφύγετε να υποχωρείτε συνεχώς στις επιθυμίες του την ώρα του ύπνου για να μην μάθει να συνδυάζει τον φόβο που έχει για το σκοτάδι σαν ένα μέσο να κερδίζει την εύνοιά σας π.χ να μην θέλει να πάει στο κρεβάτι επειδή θέλει να δει τηλεόραση και όχι επειδή φοβάται.

Επεξεργασία άρθρου: Μαρία Ιωαννάτου
ΠΗΓΗ:infokids.gr 

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: hamomilaki. Gr 

Η Ανάσταση του Κυρίου

Συνέντευξη για την Ανάσταση του ΜΜΛ Νικολάου στον Λάμπη Ταγματάρχη (Nova)

Μόζαρτ

Maurizio Pollini - Mozart - Piano Concerto No 21 in C major, K 467

Τέλης Άγρας!

 Η σύλληψη του Άγρα

Ήταν νύχτα ακόμα του Σαββάτου, πριν ξημερώσει η Κυριακή, όταν, παίρνοντας μαζί του τρεις τέσσερις οδηγούς, ξεκίνησε ο Άγρας για το δάσος.

Λυπημένα, γεμάτος κακές προαισθήσεις, τον κοίταζε ο καπετάν Τυλιγάδης, που ετοιμάζουνταν. Τον είχε συνοδεύσει από την Κούγκα, με την ελπίδα να τον σταματήσει. Μα δεν το επιχειρούσε πια. Του είχε δηλώσει ο Άγρας πως είχε πάρει απόφαση. Και τον ήξερε τον αρχηγό του πως μιας και πήρε μιαν απόφαση, δεν τον άλλαζε πια κανείς. Και του είπε μόνο, ως τελευταία παράκληση:

– Πάρε με μαζί σου, κύριε Αρχηγέ, και τον Μιχάλη και τον Βαγγέλη και τον Χρήστο, για πιο ασφάλεια.

Μα τον διέκοψε ο Άγρας και του είπε με το ανοιχτόκαρδο αγορίστικο χαμόγελό του, που δεν υποψιάζουνταν ποτέ κακία στους άλλους.

– Μια από τις συμφωνίες μας είναι να πάμε, και αυτός κι εγώ, χωρίς τα παιδιά μας. Γιατί να τον πληγώσω, δείχνοντάς του δυσπιστία;

– Τουλάχιστον, πάρε τ’ όπλο σου, κύριε Αρχηγέ!

– Αυτό ναι. Και το περίστροφό μου και τουφέκι μου. Αυτά είναι καλό να τα έχω πρόχειρα.

Και άφησε παραγγελία στον υπαρχηγό του:

– Φυλάγετε καλά τα περίχωρα, μη μας κάνουν καμιά μπαμπεσιά όσο λείπω. Βούλγαροι είναι αυτοί.

– Και πας έτσι, μονάχος σου, ξέροντας την κακοπιστία τους; έκανε ταραγμένος ο καπετάν Τυλιγάδης.

Ο Άγρας σήκωσε τους ώμους του.

– Εγώ είμαι ένας… Αξίζει να το ριψοκινδυνεύσω, για να επιτύχω τον ιερό σκοπό μου. Τα χωριά όμως μην πάθουν. Έχετε τον νου σας!

Κι έφυγε με τους οδηγούς του, ακολουθώντας τον πιστό του Τώνη Μίγγα, που γνώριζε όλο το Βέρμιο και τα δάση του σα να ήταν σπίτι του και που τον οδηγούσε πάντα, σε όλες του τις περιοδείες, από τότε που είχε αφήσει τον Βάλτο και είχε αναλάβει τη Νάουσα και την περιοχή της.

Το μέρος της συναντήσεως ήταν μες στο δάσος, δυτικά από τη Νάουσα, στη θέση Γαβράν-Καμίνι. Ήταν πρωί, νωρίς, ολοπράσινο το δάσος, δροσερή η ιουνιάτικη μέρα, λουλουδιασμένο το χώμα, πυκνοφυλλωμένα τα δέντρα, χλωρά τα χαμόδεντρα και οι φτέρες.

Πήγαινε ο Άγρας ανάμεσα στους οδηγούς του, σοβαρός, γυρνώντας στον νου του τη συνάντησή του με τον Βούλγαρο οπλαρχηγό, ετοιμάζοντας τα λόγια που θα του έλεγε, για να του μεταδώσει την πίστη και τον ενθουσιασμό του. Κουτός δεν ήταν ο Άγρας ούτε μωροπίστευτος. Ήξερε πολύ καλά σε ποια περιπέτεια είχε μπει, τι κινδύνους διέτρεχε: Και είχε ζυγίσει όλα τα υπέρ και όλα τα κατά. Μπορούσε ν’ αποτύχει βέβαια, μα μπορούσε και να τους πάρει μαζί του. Αν ήταν ειλικρινείς ο Βούλγαρος Ζλατάν κι ο Ρουμάνος Βασιλείου, οι δυο αρχηγοί με τους οποίους είχε συνεννοηθεί, η πολιτική του θα ήταν ευεργετική. Μα αν δεν ήταν;…

Αν δεν ήταν, το ήξερε τι τον περίμενε. Μα το είχε αποφασίσει. Θα ήταν μαρτυρικός ο θάνατός του. Το ήξερε. Και το δέχουνταν. Πήγαινε με μιαν ιδέα, μια μεγάλη κι ευεργετική ιδέα, να πείσει τους αιμοβόρους Βουλγάρους να παύσουν το αλληλοφάγωμα, να ησυχάσει τον τόπο, να γλιτώσει τους πολυβασανισμένους πληθυσμούς. Αν επιτύχαινε τον σκοπό του, θα παρέδιδε μεθαύριο στον καπετάν Αμύντα ειρηνεμένη την περιοχή του, ήσυχη πια την περιφέρεια της Νάουσας.

Και κοντά στη Νάουσα, θα φιλοτιμούνταν και οι άλλοι οπλαρχηγοί, Έλληνες και Βουλγαρο-Ρουμάνοι, να συμφιλιωθούν, ν’ αγαπήσουν, να συνεργαστούν στην απελευθέρωση της αιματοβαμμένης, πολυτυραννισμένης Μακεδονίας. Αν αποτύχαινε… – «τι είναι ένας άνθρωπος εμπρός σ’ ένα τέτοιο μεγάλο όνειρο;», έλεγε μέσα του.

Και με φουσκωμένη την καρδιά από πίστη και θέληση να νικήσει, τραβούσε τον δρόμο του, το κεφάλι ψηλά, τα μάτια φορτωμένα σκέψη κι ελπίδα, άφοβος, αποφασισμένος ή να νικήσει ή να πέσει στην προσπάθειά του αυτή.

«Μια φορά θα πεθάνει κανείς. Και ο Ιησούς για μια πίστη μαρτύρησε…»

Ο Τώνης Μίγγας που πήγαινε μπροστά, κοντοστάθηκε, ακροάστηκε και γύρισε ανήσυχος.

– Τι στέκεσαι λοιπόν; ρώτησε ζωηρά ο Άγρας. Φθάσαμε;

– Όχι. Μα κάτι άκουσα μες στα κλαριά, πίσω μας. Τ’ ακούσατε μήπως κι εσείς, παιδιά; ρώτησε τους άλλους οδηγούς.

– Κάτι περπατάει, είπε ο ένας· κανένα αγρίμι ίσως…

– Μας ακολουθάει… Αγρίμι ακολουθάει ανθρώπους; ρώτησε ο Τώνης.

Ο Άγρας γέλασε.

– Εμείς πηγαίνουμε στους Βουλγάρους, που είναι μπροστά μας, είπε αμέριμνα, και συ σκοτίζεσαι για το τι είναι πίσω μας;

– Μα αν μας ακολουθούν;

– Και ύστερα; Μπροστά μας είναι ο αντίπαλος.  Άιντε, Τώνη, μην είσαι λαγόκαρδος. Άλλωστε, δεν ακούω τίποτα. Τράβα μπρος!

Και ξανάρχισαν την πορεία τους.

Έφθασαν στο σημείο της συνάντησης. Μα αντί τον Ζλατάν, δε βρήκαν παρά δυο Βουλγάρους οπλισμένους, κομιτατζήδες, που, καθισμένοι χάμω, τους περίμεναν. Σαν είδαν τον Άγρα και τους οδηγούς του, σηκώθηκαν και τους σίμωσαν.

– Πού είναι οι άλλοι άντρες σου, καπετάν Άγρα; ρώτησαν, κοιτάζοντας με δυσπιστία προς το μέρος απ’ όπου είχε έλθει ο Άγρας με τους οδηγούς του.

– Δεν έφερα άντρες μαζί μου, αποκρίθηκε ακατάδεχτα ο Άγρας. Συμφωνία μου με τον βοεβόδα Ζλατάν ήταν να έλθουμε και οι δυο μονάχοι. Μα πού είναι o Ζλατάν; Γιατί δεν είναι δω;

Οι δυο κομιτατζήδες αντάλλαξαν μια ματιά και με κολακείες και καλά λόγια τον προσκάλεσαν να καθίσει να ξεκουραστεί.

– Δεν έχω ανάγκη από ξεκούραση, αποκρίθηκε o Άγρας. Ήλθα να δω τον Ζλατάν, και ο Ζλατάν δεν είναι δω. Γιατί; Τι περιμένει για να έλθει;

Μπερδεμένος, μπουρδουμπίζοντας, άρχισε ο ένας Βούλγαρος να δίνει εξηγήσεις. Μα ο δεύτερος τον διέκοψε.

– Πώς να έλθει ο βοεβόδας μόνος και άοπλος εδώ, όταν οι ‘Ελληνες αντάρτες είναι τόσο κοντά; ρώτησε.

– Έλληνες αντάρτες; Είμαι μόνος με τούτους μου τους οδηγούς, αποκρίθηκε ο Άγρας.

– Και το σώμα σου; Ένα μέρος δεν είναι στη Νάουσα; Και άλλο δε φυλάει κατά το Παλιοχώρι; Και άλλοι άντρες δεν είναι σκορπισμένοι εδώ κι εκεί, γύρω μας; Μια πιστολιά να ρίξεις, θα ορμήσουν όλοι να αιχμαλωτίσουν τον βοεβόδα!

Με οργή τον διέκοψε ο Άγρας.

– Είστε άτιμοι και δόλιοι εσείς και κατά τον εαυτό σας κρίνετε τους αντιπάλους σας! αποκρίθηκε. Εγώ έναν λόγο έχω και τον λόγο μου τον έδωσα του Ζλατάν, να έλθω μόνος να συνεννοηθώ μαζί του. Εκείνος γιατί δεν ήλθε; Πού είναι;

– Ήλθε. Μα μας ειδοποίησαν πως σώματα ελληνικά φυλάγουν γύρω στο δάσος. Κι έμεινε παραπέρα, όπου σε περιμένει.

– Παραπέρα, ε; Σε μέρος ασφαλισμένο, ε; είπε κοροϊδευτικά ο Άγρας. Πηγαίνετέ με, λοιπόν, εκεί που κρύβεται. Δεν τον φοβούμαι εγώ. Ελληνομακεδόνας εγώ, δε φοβούμαι να περιδιαβάσω τα βουνά και τους λόγγους μας, να συνεννοηθώ με άλλον Μακεδόνα, ας είναι και αντίπαλος! Οδήγα μας εσύ. Σε ακολουθούμε!

Και ξαναπήραν τον δρόμο τους, προς το βορινό βάθος του δάσους.

Πηγαίνοντας, ρωτούσε ο Άγρας:

– Τι είστε σεις;

Ο ένας ήταν Βούλγαρος, δε ζητούσε παρά ειρήνη, ησυχία, να δουλέψει λέγει, το χωράφι του, ν’ αφήσει το τουφέκι του στη μπάντα, να το χαρίσει μακάρι, να μην το δει πια. Ο άλλος, Ρουμάνος, είχε νοσταλγήσει λέει, το λιβάδι του, τα πρόβατά του, τα παιδιά του. Αχ, να ησύχαζε το αλληλοφάγωμα!

«Ναι, να ησύχαζε…», σκέφτηκε ο Άγρας. «Nα το ‘θελαν ειλικρινά ο Ζλατάν και οι άλλοι!… Τι ευλογία για τον τόπο!»

Κάτι πίσω του τσάκισε, μια πέτρα κύλησε σε κάποια χαράδρα. Αφηρημένος γύρισε ο Άγρας το κεφάλι. Αντάμωσε το ανήσυχο βλέμμα του Τώνη και του γέλασε μ’ ένα νεύμα που έλεγε: «Δε βαριέσαι!»

Μα είχε ακούσει και ο Ρουμάνος και τρομαγμένος γύρισε κι αυτός.

– Φοβάσαι τις αλεπούδες; ρώτησε κοροϊδευτικά o Άγρας, δείχνοντας μια φουντωτή κόκκινη ουρά, που διάσχιζε τις φτέρες και χάνουνταν βιαστικά πίσω από κάτι χαμόδεντρα.

Και γελώντας όλοι ξαναπήραν πάλι τον δρόμο τους.

Περπατούσαν ώρα. Έφθασαν σ’ ένα ξέφωτο. Στάθηκαν και ο ένας σφύριξε συνθηματικά. Τότε, από μέσα από τα δέντρα βγήκαν ένα δυο άντρες και πίσω τους, διστακτικά, ένας κοκκινόξανθος με άνισα μάτια, κρατώντας τουφέκι και οπλισμένος ως τα δόντια.

Τον φώναξε ο Άγρας:

– Βοεβόδα Ζλατάν, γιατί κάνεις τόσες δυσκολίες για νά ‘ρθεις; ρώτησε. Σου είπα πως θά ‘ρθω μόνος. Τι φοβάσαι; Τα πονηρά μάτια του Βουλγάρου έψαχναν στα γύρω και πίσω από την άδεντρη φεξάδα. Αργά σίμωσε και πήρε το τεντωμένο χέρι του Άγρα.

– Εσένα δε σε υποψιάζομαι, του αποκρίθηκε. Ξέρω πως θέλεις αδελφικά να συνεργαστούμε και αγαπημένοι πια να ζήσουμε. Μα τους άντρες σου πού τους άφησες;

– Δε σου είπα πως θά ‘ρθω μόνος; Μόνος ήλθα. Τι θες εσύ τόσους αρματωμένους γύρω σου;

Ο Ζλατάν γέλασε.

– Δεν είναι τίποτα αυτοί, είπε· είναι βίγλες, έτσι, για τον τύπο. Εγώ σε περιμένω και σου έχω και τραπέζι, με άλλους βοεβόδες, τον Κασάπτσε, τον Βασιλείου και άλλους. Έλα να φάμε μαζί ψωμί και αλάτι και να ξεχάσουμε τα περασμένα.

– Πού είναι οι άλλοι βοεβόδες; ρώτησε ο Άγρας, με μια ματιά ολόγυρα.

– Εκεί που στρίφτει το μονοπάτι, πίσω από τον λόφο. Σου στρώσαμε τραπέζι στο χορτάρι. Μα άφησε δω το τουφέκι σου, ν’ αφήσω κι εγώ το δικό μου, πάμε σαν αδέλφια που ξέκαναν από έχθρητα…

– Πάμε, είπε γελαστά ο Άγρας, ακουμπώντας σ’ ένα δέντρο το τουφέκι του, πλάγι στο τουφέκι και τα πιστόλια του Ζλατάν.

Με τα δυο του χέρια έσπρωξε πίσω τα πυκνά καστανά του μαλλιά, κι έκανε ν’ ακολουθήσει τον Ζλατάν στο στρίψιμο του μονοπατιού.

Από έναν βράχο πλάγι του, στην πλαγιά μιας ρεματιάς, μια παιδική φωνή έσκισε τον αέρα:

– Μην πας, κύριε Αρχηγέ! Μην πας!…

Την ίδια στιγμή, οι δυο οπλισμένοι Βούλγαροι του έπεσαν στις πλάτες, τον έπιασαν. Τους τίναξε ο Άγρας από πάνω του και άρπαξε το περίστροφό του. Μα άλλοι τέσσερις, κρυμμένοι μες στα δέντρα, του ρίχθηκαν από πίσω, του έστριψαν τα χέρια και το περίστροφο έπεσε στο χώμα.

– Κύριε Αρχηγέ!…

Γύρισε ο Άγρας και είδε το μικρό παιδικό σώμα του Γιωβάν, που ξεσηκώνουνταν από μέσα από πυκνές φτέρες κι έκανε να τρέξει στο πεσμένο περίστροφο. Μα ένας Βούλγαρος τον πέταξε χάμω και με μια κλοτσιά τον κατρακύλησε πάνω από τον βράχο, ένα κουβαράκι, ως κάτω στη χαράδρα, όπου έμεινε ακίνητος.

Είχε προφθάσει να τον δει ο Άγρας. Το βλέμμα του το καστανό είχε διασταυρωθεί με του παιδιού, του είχε στείλει ένα τελευταίο «Έχε γειά!», φορτωμένο θλίψη και σκέψη. Και είδε το σωματάκι, που κουτρουβαλούσε στις πέτρες.

– Γουρούνια! είπε στους Βουλγάρους, που τον κρατούσαν. Τι σας έφταιξε το μικρό;

Γύρω του το πανηγύρι ξέσπασε τότε.

Με αλαλαγμούς και ξεφωνητά ξεφύτρωναν από παντού Βούλγαροι και Ρουμάνοι, έπιαναν τους οδηγούς, φώναζαν, γελούσαν.

– Πιάστηκε το θηρίο!

– Πιάσαμε τον Αρχηγό των Γρεκομάνων!

– Θάνατο στον θανάσιμο εχθρό!

– Σφάξτε τον!

– Σουβλίστε τον!

– Ξεκοιλιάστε τον!

Ο Ζλατάν σταμάτησε τα βγαλμένα μαχαίρια.

– Στα χωριά! φώναξε. Τα χωριά να τον δουν πρώτα!

-Ναι! Στα χωριά! Στα χωριά να τον σεριανίσουμε!

ΠΗΓΗ: http://www.pemptousia.gr/2015/05/i-sillipsi-tou-agra/

Φούρνος μικροκυμάτων

7 χρήσεις του φούρνου μικροκυμάτων που σίγουρα θα σου λύσουν τα χέρια!

Αλήθεια, τις είχες ποτέ σκεφτεί;

Αποτελεί σίγουρα μια από τις βασικότερες συσκευές σε κάθε κουζίνα, αφού κάνει σε όλους μας την καθημερινότητα πιο εύκολη και απλή. Γλιτώνοντας χρόνο και κόπο μπορούμε να έχουμε ένα ζεστό γεύμα, σαν φρέσκο, μέσα σε λίγα μόλις δευτερόλεπτα, όμως οι ευκολίες που μπορεί να μας προσφέρει ο φούρνος μικροκυμάτων σίγουρα δεν τελειώνουν εκεί. Παρακάτω θα βρεις 7 εναλλακτικές χρήσεις του, που θα σου κάνουν σίγουρα τη ζωή ευκολότερη!
1.Απολύμανε τα σφουγγάρια
Ύστερα από ένα μικρό διάστημα συχνής χρήσης τους, και λόγω της συνεχούς υγρασίας, τα σφουγγάρια που χρησιμοποιείς για το πλύσιμο των πιάτων αρχίζουν να συγκεντρώνουν στην επιφάνειά τους αρκετά βακτήρια. Ωστόσο, δεν χρειάζεται να τα αντικαταστήσεις άμεσα, αφού μπορείς να τα απολυμάνεις με τη βοήθεια του φούρνου μικροκυμάτων. Βρέξε το σφουγγάρι σου με νερό και βάλτο στα μικροκύματα για 1 λεπτό. Η διάρκεια είναι αρκετή για να σκοτώσει σχεδόν το 100% των μικροβίων.
2.Ξεφλούδισε τα σκόρδα άκοπα
Κέρδισε χρόνο στο μαγείρεμά σου και γλίτωσε τα… δάκρυα που επιφέρει το καθάρισμα των σκόρδων με τον πιο απλό και εύκολο τρόπο. Βάλε τα σκόρδα στο φούρνο για 15 δευτερόλεπτα, και αμέσως θα καταλάβεις τη διαφορά. Η φλούδα τους θα έχει απομακρυνθεί από τα σκόρδα και έτσι θα είναι πανεύκολο να τα ξεφλουδίσεις με μια μόνο κίνηση.
3.Βγάλε περισσότερο χυμό από τα φρούτα
Αντιμετωπίζεις δυσκολία με τα λεμόνια και τα πορτοκάλια σου, αφού είναι σκληρά και δεν βγάζουν αρκετό χυμό; Κανένα πρόβλημα! Ο φούρνος μικροκυμάτων θα σου δώσει τη λύση και σε αυτό το πρόβλημα. Ζέστανε τα φρούτα σου για λίγα δευτερόλεπτα στην ανώτατη θερμοκρασία, και ύστερα από αυτό, θα είναι πολύ πιο μαλακά, με αποτέλεσμα να σου δώσουν ευκολότερα ολόκληρη την ποσότητα του χυμού τους.
4.Κάνε… φρέσκο το μπαγιάτικο ψωμί
Πολλές είναι οι φορές που τελικά σου περίσσεψε το ψωμί, με αποτέλεσμα να μπαγιατέψει. Αντί ωστόσο να το πετάξεις, ή να το καταναλώσεις σε αυτή την κατάσταση, μπορείς πολύ εύκολα να το κάνεις και πάλι μαλακό σαν φρέσκο. Τύλιξέ το με ένα χαρτί κουζίνας, και ζέστανέ το για ένα λεπτό στο φούρνο μικροκυμάτων. Θα είναι και πάλι νόστιμο και αφράτο!
5.Ψήσε μόνη σου τους ξηρούς καρπούς
Αν θέλεις να αποφύγεις τους έτοιμους καβουρδισμένους ξηρούς καρπούς, που περιέχουν αρκετό αλάτι, μπορείς να φτιάξεις μόνη σου τους δικούς στο σπίτι, με τη βοήθεια του φούρνου μικροκυμάτων. Το μόνο που έχεις να κάνεις, είναι να βάλεις τους καρπούς που θέλεις σε ένα μπολ, με λίγο λάδι, και να τους ζεστάνεις το λιγότερο ένα λεπτό. Ο χρόνος που θα τους αφήσεις, εξαρτάται από το βαθμό ψησίματος που θέλεις εσύ να τους δώσεις.
6.Φτιάξε το πιο εύκολο κέικ του κόσμου
Θέλεις κάτι γλυκό αλλά βαριέσαι πολύ να ανακατευτείς με την κουζίνα για αρκετή ώρα; Σου έχουμε τη λύση. Φτιάξε πανεύκολα ένα ατομικό κέικ ή brownies, μέσα σε μια κούπα, ανακατεύοντας απλά τα υλικά που θέλεις, και ψήνοντας στο φούρνο μικροκυμάτων για μόλις 5 λεπτά! Έτσι, έχεις ένα νόστιμο και εύκολο γλυκό στο άψε σβήσε!
7.Επανέφερε το μέλι στην ρευστή του μορφή
Αν το μέλι σου έχει ζαχαρώσει, όπως πολλές φορές συμβαίνει, υπάρχει ο πιο εύκολος τρόπος να το επαναφέρεις στην αρχική του μορφή. Απλά ζέστανε το βάζο σου στο φούρνο μικροκυμάτων για 1 με 2 λεπτά, και θα είναι και πάλι γευστικό και ρευστό όπως πριν.

Κωνσταντίνα Μερκούρη
Πηγή: queen.gr 

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://www.diakonima.gr

Ο Πατριάρχης στην Έφεσο!

Επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη στην Εφεσο

Στις 8 Μαΐου, που εορτάζεται η μνήμη του Ευαγγελιστή Ιωάννη του Θεολόγου, ο Οικουμενικός Πατριάρχης, ανταποκρινόμενος σε πρόσκληση του Δημάρχου Σελτσούκ, θα επισκεφτεί την Έφεσο και θα χοροστατήσει στα ερείπια της Βασιλικής μέσα στον αρχαιολογικό χώρο.

Στο κεντρικό κλίτος της περίφημης αυτής Βασιλικής, που κατατάσσεται στις λεγόμενες «επτά εκκλησίες της Αποκάλυψης» μπροστά από το Ιερό Βήμα σώζονται θραύσματα του μαρμάρινου άμβωνα, όπως και του κιβωρίου.

Σε αυτή τη θέση ανασκάφηκαν τρεις τάφοι, από τους οποίους ο ένας θεωρείται ότι είναι ο τάφος του Ευαγγελιστή Ιωάννη. Κατά το διήμερο της παραμονής του στη περιοχή εκτός απ’ το Σελτσούκ, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος θα λειτουργήσει και στην Αγία Φωτεινή της Σμύρνης, ενώ καταβάλλεται προσπάθεια να δοθεί άδεια απ’ τις Αρχές, ώστε να λειτουργήσει (για πρώτη φορά απ’ το 1922) και η εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου στη Μενεμένη.

Στις εκδηλώσεις με την επίσκεψη του Πατριάρχη αναμένεται να συμμετάσχουν και πιστοί από τη Λέσβο· προς τούτο μάλιστα τουριστικό πρακτορείο της Μυτιλήνης διοργανώνει τις ημέρες αυτές εκδρομή.

Σχετικό με το Σελτσούκ (παλιά Αγιασολούκ, όπου υπάγεται και η αρχαία Έφεσος) είναι και η είδηση ότι ο τοπικός υποψήφιος με το κυβερνών κόμμα βουλευτής Cemil Şeboy πρότεινε στο Μητροπολιτικό Δήμο Σμύρνης την ανέγερση γιγάντιου αγάλματος της Παναγίας, κατ’ αναλογία του αγάλματος του Ιησού, που δεσπόζει στο Ρίο της Βραζιλίας, ώστε να αποτελέσει πόλο έλξης των τουριστών! Μην ξεχνάμε πως στις 7 Ιουνίου έχουμε στην Τουρκία εκλογές!

ΠΗΓΗ: http://www.agioritikovima.gr/

Πάτμος-Αποκάλυψη

Στα βήματα της Αποκάλυψης

Πνοές αγγέλων σμίγουνε

στης Πάτμου το λιμάνι

γλυκοφιλούν τη θάλασσα

της Σκάλας τ᾿ άσπρα σπίτια

κι ύστερα κοντοστέκονται

στο λόφο του Αϊ Γιάννη

και τρεμοπαίζουν στις κορφές

στα ίσια κυπαρίσσια

●

Το φως της Αποκάλυψης

όπως εκεί εφάνη

με απαλούς στροβιλισμούς

φτάνει το Μοναστήρι

εκεί που ο χρόνος άχρονος

στο παρελθόν εστάθη,

στ᾿ αρχονταρίκι, στα κελιά

στο κάθε σημαντήρι.

●●

Γι αυτό τη νύχτα σαν βρεθείς

μονάχος μες στα τείχη

μπροστά στο τέμπλο το χρυσό

με ταπεινό κερί,

κάτι αυθόρμητα κυλἀ

και στα δικά σου χείλη.

●●●

Της Πάτμου η μυστική πνοή

γίνεται προσευχή.

Άρης Γ. Χαραλαμπάκης

«ΙΚΑΡΙΟΣ ΑΝΕΜΟΣ»

Ποίηση

Αθήνα, 2008