Δεν το λέμε
εμείς.
Το είπε ένας από τους
μεγαλύτερους συγγραφείς στον κόσμο, ο Ιρλανδός James Joyce.
To the end of his life Joyce retained an interest in
Greek affairs. He followed closely the activities of the resistance movement
during the war. He learned Greek songs from Paul Ruggiero. Describing the
celebration of his birthday (which he called his ‘birth-night’), Joyce noted: ‘
The evening was sure to close with a rendering of the Greek National
Anthem—Χαίρε, χαίρε, Ελευθεριά (Hail Hail oh! Liberty!).
Shortly before his death, strolling through Zurich, he
bought three books of Greek mythology for his grandson Stephen. A final detail
of emblematic significance: of the two books on his desk when he died, one
was a Greek lexicon.
University College Dublin
Γ' Ευρωπαϊκό Συνέδριο Νεοελληνικών Σπουδών
της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Νεοελληνικών Σπουδών (ΕΕΝΣ)
Βουκουρέστι, 2-4 Ιουνίου 2006
JAMES JOYCE AND THE GREEKS
[The Greek world between the
age of Enlightenment and the twentieth century]
The Christian Orthodox church San Nicolo dei Greci
(est. 1786),
in Trieste, frequented by James Joyce. (Photo: Wolfgang Sauber/ Wikimedia Commons |
James Joyce, the
Greeks and Orthodoxy
“I speak the tongue of a race the acme of whose mentality is the maxim: time is money. Material domination. Domine! Lord! Where is the spirituality? Lord Jesus? Lord Salisbury? A sofa in a westend club. But the Greek! KYRIE ELEISON!
....
Η έλξη που ασκούσαν οι Έλληνες στον μεγάλο Ιρλανδό λογοτέχνη Τζέιμς Τζόις δεν περιορίζεται στην αρχαία κληρονομιά τους.
“I speak the tongue of a race the acme of whose mentality is the maxim: time is money. Material domination. Domine! Lord! Where is the spirituality? Lord Jesus? Lord Salisbury? A sofa in a westend club. But the Greek! KYRIE ELEISON!
....
Η έλξη που ασκούσαν οι Έλληνες στον μεγάλο Ιρλανδό λογοτέχνη Τζέιμς Τζόις δεν περιορίζεται στην αρχαία κληρονομιά τους.
Πέρα από τον αρχέγονο
μύθο του «Οδυσσέα», το ζήτημα είναι επίσης η γλώσσα: τα ελληνικά. Ο Τζόις
μαθαίνει τα ελληνικά: τα γράφει και τα μιλάει. Η Μαντώ Αραβαντινού, συγγραφέας
του αποκαλυπτικού βιβλίου «Τα ελληνικά του Τζόις» (Ερμής, 1977), σωστά
υποστηρίζει πως τα ελληνικά είναι «η γλώσσα του υποκειμένου της γραφής του
«Οδυσσέα».
...
Όπως μαθαίνουμε, ο συγγραφέας είχε και Έλληνες φίλους: ανάμεσά τους ο Νικόλας Σάντας, μανάβης στην Τεργέστη, που του δάνειζε χρήματα και του απήγγειλε και ολόκληρες ραψωδίες από τον Όμηρο. Μάλιστα ο Τζόις είχε μάθει να τραγουδά και τον εθνικό μας ύμνο, τον οποίο θεωρούσε «τον ομορφότερο εθνικό ύμνο στον κόσμο».
enet.gr
Το Χαμομηλάκι
...
Όπως μαθαίνουμε, ο συγγραφέας είχε και Έλληνες φίλους: ανάμεσά τους ο Νικόλας Σάντας, μανάβης στην Τεργέστη, που του δάνειζε χρήματα και του απήγγειλε και ολόκληρες ραψωδίες από τον Όμηρο. Μάλιστα ο Τζόις είχε μάθει να τραγουδά και τον εθνικό μας ύμνο, τον οποίο θεωρούσε «τον ομορφότερο εθνικό ύμνο στον κόσμο».
enet.gr
Το Χαμομηλάκι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου