...... που λύνουν και τη γλώσσα των παιδιών
και το γέλιο τους!
- "Άσπρη πέτρα ξέξασπρη κι απ' τον ήλιο ξεξασπρότερη."
- "Βαρέλι νεροβάρελο, ποιος σε νεροβαρελόδενε;- Του νεροβαρελοδέτη ο γιος.
- "Εκκλησούλα μολυβδοκολοπελεκητή, ποιος σε μολυβδοκολοπελεκητούσε; Ο γιος του μολυβδοκολοπελεκητή."
- "Εκλησιά μολυβδωτή γλυκομολυβδοκαντηλοπελεκητή, ποιος σε γλυκομολυβδοκαντηλοπελέκησε; Του γλυκομολυβδοκαντηλοπελεκητή ο γιος. Αν είχα τα γλυκομολυβδοκαντηλοπελέκια του θα σε γλυκομολυβδοκαντηλοπελεκούσα καλύτερα από του γλυκομολυβδοκαντηλοπελεκητή το γιο!" (Νάξου)
- "Μια εκκλησιά μολυβδωτή, μολυβδοκοντυλογλυπτοπελεκητή, ποιος την μολυβδοκοντυλογλυπτοπελέκησε; Ο γιος του μολυβδοκοντυλογλυπτοπελεκητή; Αν είχα εγώ τα σύνεργα, τα μίνεργα του γιου του μολυβδοκοντυλογλυπτοπελεκητή, θα τη μολυβδοκοντυλογλυπτοπελεκούσα καλύτερα από το γιο του μολυβδοκοντυλογλυπτοπελεκητή
- "Μια πάπια, μα ποια πάπια; Μια πάπια με παπιά. "Μια τίγρη με τρία τιγράκια."
"Καλημέρα καμηλάρη, καμηλάρη καλημέρα"
"Κάστανα βραστά σκαστά με τη βραστή σκαστή κουτάλα."
"Νερό, λινάρι, νερολίναρο, νεροκαθαρολίναρο"
"Ο γιος του Ρουμπή, του Κουμπή, του ρουμποκομπολογή, βγήκε να ρουμπέψει, να κουμπέψει, να ρουμποκομπολογέψει, και τον πιάσαν οι ρουμπήδες, οι κουμπήδες, οι ρουμποκομπολογήδες."
"Ο κόπρος ο παντακόκοπρος, που κόπρευε και μούλευε τα παντακοκοπρομούμουλα."
"Ο παπάς ο παχύς, έφαγε παχιά φακή. Γιατί παπά παχύ έφαγες παχιά φακή;"
"Ο τζίτζιρας ο μίτζιρας ο τζιτζιμιτζιχότζιρας, ανέβηκε στη τζιτζιριά στη μιτζιριά στη τζιτζιμιτζιχοτζιριά, να κόψει τζίτζιρα μίτζιρα τζιτζιμιτζιχότζιρα."
"Πίτα σπανακόπιτα σπανακολαδοφραγκοσυκοπαντζαροκολοκυθόπιτα."
"Σιδηροδρομικός σταθμός του Σιδηροκάστρου" (παλαιό τεστ εισαγωγής στη Σχολή Ευελπίδων).
"Στου παππού μου τη ζωνάρα μια χοντρή χοντρή ξωμπλάρα που την εχοντροξώμπλιασε του χοντροξώμπλη η μάνα."
"Της καρέκλας το ποδάρι, ξεκαρεκλοποδαρώθηκε ποιος το ξεκαρεκλοποδιάριασε ο ξεκαρεκλοποδαράς."
"Το ξίδι του Ξέρξη ξίδιασε"
"Φάλαινα, φαλαινάκι"
ΠΗΓΗ: hamomilaki Anthemis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου