«Χαίρε θάλασσά μου»

Συνέντευξη του Σταμάτη Σπανουδάκη 

στην Πεμπτουσία

«Χαίρε θάλασσά μου»

Συνέντευξη του Σταμάτη Σπανουδάκη στην Πεμπτουσία για τη συναυλία του στο Ωδείο Ηρώδου Ατττικού 

Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2013

“Είναι απίστευτη ευλογία να κάνεις ακριβώς αυτό που θες και να “συμπίπτει” μ’ αυτό που οι άνθρωποι θέλουν να ακούσουν. Και να σε ευχαριστούν και γι’ αυτό!..Εύχομαι, λοιπόν, και ελπίζω σε μια βραδιά μουσικής, αγάπης, προσευχής και υπερηφάνειας, υπό τα βλέμματα του φεγγαριού, των ηρώων και των αγγέλων”, σημειώνει ο Σταμάτης Σπανουδάκης αναφερόμενος στη συναυλία που θα γίνει σε λίγες ημέρες.

Σταμάτης Σπανουδάκης

“Είναι μουσική και στίχοι για την Παναγία αλλά πλάι Της, “κρυμμένο μυστικό”, υπάρχει και ελπίζει και η Ελλάδα, του χτες και του σήμερα. Σ’ αυτές τις δύο “γυναίκες”, λοιπόν, της ζωής μου, αφιερώνω αυτόν το δίσκο και αυτήν τη βραδιά”, υπογραμμίζει ο συνθέτης, ο οποίος επέλεξε το Ωδείο Ηρώδου Αττικού για την παρουσίαση του νέου του δίσκου “Χαίρε Θάλασσά μου” που θα κυκλοφορήσει την ίδια ημέρα. Η συναυλία οργανώνεται από το Μελωδικό Καράβι.

Ο Σταμάτης Σπανουδάκης είναι ένας συνθέτης που έχει κατορθώσει στις συναυλίες του να συγκεντρώνει όλες τις ηλικίες, από τα νέα παιδιά μέχρι τους μεγαλύτερους που τον ακολουθούν πιστά στη μουσική διαδρομή του. Με νεανική διάθεση και αστείρευτη έμπνευση, ο Σταμάτης Σπανουδάκης είναι ένας αγαπημένος από το κοινό συνθέτης, γιατί τολμά να έχει άποψη, γιατί συνεχίζει να γράφει μουσική, γιατί επιμένει -σε καιρούς δύσκολους- στην ποιότητα, γιατί μιλάει για Χριστό και για Ελλάδα. Και γιατί κάθε καινούργια δουλειά του Σταμάτη Σπανουδάκη είναι “κομμάτι απ’ την ψυχή του”.

Ο Σταμάτης Σπανουδάκης απάντησε στις ερωτήσεις της Πεμπτουσίας γι’ αυτήν την συναυλία.

-κύριε Σπανουδάκη, θα θέλατε να μας μιλήσετε για την τελευταία σας δουλειά “Χαίρε θάλασσά μου”; Τι περιλαμβάνει;

-Εκτός από το προφανές, που φαίνεται από τους τίτλους και τους στίχους μου, είναι και το “όχι τόσο” που αχνοφαίνεται, σε όποιον θα’ θελε να ακούσει τον ήχο μου. Και εξηγούμαι.

Ο δίσκος αυτός είναι αφιερωμένος στην Παναγία και την Ελλάδα. Όλοι οι στίχοι και οι τίτλοι το ομολογούν αλλά, και ελπίζω, το υποστηρίζουν. Στις ενορχηστρώσεις τώρα και κυρίως στα ορχηστρικά κομμάτια αυτού του δίσκου όμως, είναι όλα όσα θα’ θελα να πω, αλλά ποτέ δεν θα’ βρισκα τα λόγια, για να τα εκφράσω. Για άλλη μια φορά, λοιπόν, προσφεύγω στην ασαφή και ευλογημένη μαγεία της μουσικής. Το να εκφράζεις, ή να ” μιλάς”, με ήχους για όσα ποτέ δεν θα τολμούσαν να αγγίξουν τα λόγια σου. Αυτό με έναν “μαγικό τρόπο” αλληλο -επικοινωνείται από καρδιά σε καρδιά, από ψυχή σε ψυχή.

Πάντα χωρίς λόγια….

-Παναγία. Ελλάδα. Θάλασσα. Τι είναι για σας;

-Οι αγάπες μου. Πολύ μεγαλύτερες και απείρως ακατανόητες από τη φύση τους για μένα και όμως τόσο δίπλα μου, τόσο προσιτές. Γεμάτες μυστήριο, δύναμη, απεραντοσύνη κι όμως εύκολες να τις “αγγίξεις” και να τις νοιώσεις τόσο και παντοτινά κοντά σου. Κολυμπάς στην θάλασσα και αισθάνεσαι να ξαναγεννιέσαι. Και αξιώνεσαι μια τόση δα επαφή με την Δέσποινα και ανασταίνεσαι.

-Πώς αποφασίσατε να γράψετε μουσική και στίχους για την Παναγία;

Υπήρξε κάποιο γεγονός που σας ενέπνευσε ή κάποια άλλη αφορμή;

-Μόνιμη είναι η απόφαση μου και η καλλιτεχνική εμμονή μου να γράφω για όσα αγαπώ. Αδιαπραγμάτευτα και αγνοώντας τα τρέχοντα γεγονότα, γούστα και τις όποιες αντιρρήσεις.

Δεν έχω ποτέ γράψει για τίποτε άλλο. Οι τίτλοι ίσως αλλάζουν, αλλά πάντα υπάρχει στη μουσική και τους στίχους μου “κρυμμένη” η πίστη μου. Σε Χριστό, Ελλάδα, Σταύρωση και Ανάσταση.

-Λέτε: “Υπάρχει και ελπίζει η Ελλάδα του χτες και του σήμερα”. Σε μία περίοδο όπου οι έρευνες δείχνουν ότι αυξάνουν οι αυτοκτονίες και οι Έλληνες είναι από τους λιγότερο ευτυχισμένους λαούς στην Ευρώπη, πιστεύετε ότι υπάρχει ελπίδα; Εσείς που ελπίζετε;

-Βέβαια υπάρχει, εκεί που πάντα υπήρχε και που, ό,τι και αν κάνουμε, τίποτε δεν θα αλλάξει την ελπίδα και την άπλετη αγάπη, αλλά και δύναμη που ο Χριστός, η Παναγία, οι Άγγελοι και οι άνθρωποι του Θεού, ζώντες τε και τεθνεώτες, καθημερινά μας στέλνουν. Στο χεράκι μας είναι να την πιάσουμε, να την αγκαλιάσουμε και να την κάνουμε δική μας. Για πάντα!

-Θα θέλατε να μας μιλήσετε τώρα για τους συνεργάτες σας;

-Ο παλαιότερος συνεργάτης μου είναι ο Παναγιώτης Κατσικιώτης (Τσίκο), που από το 1983 παίζει τύμπανα σε όλες τις συναυλίες μου. Ο Στέφανος Λαρεντζάκης από το 1995 και τούδε είναι ο δεύτερος κρουστός μας. Από τότε επίσης επάξια έχει τον ρόλο του κοντραμπασσίστα ο Νίκος Χατζόπουλος. Από το 2000 ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, με το βιολί του, σηκώνει στους ώμους τις τρυφερότερες μελωδίες μου. Ο Δημήτρης Γιαννακάκης είναι μαζί μας τα τελευταία τρία χρόνια, στους ρόλους του καλού πιανίστα και απαραίτητου “ηχά” κευμπορντίστα. Το μουσικό αυτό σύνολο ομορφαίνει από την παρουσία μιας μικρής αλλά ισχυρότατης μουσικά ορχήστρας εγχόρδων, 14 βιολιά, βιόλες και τσέλλα πού δίνουν τον κλασσικό πλούτο στη ζωντανή μουσική μου και βέβαια από τη θαυμάσια 60 μελή Μικτή Χορωδία του μόνιμου και τόσο πολύτιμου συνεργάτη μου Σπύρου Λάμπρου. Αγγελικές φωνές, χωρίς εγωισμό και έπαρση.

Όλοι αυτοί, μαζί με τούς τεχνικούς ήχου, φωτός κλπ, κάνουν το πορτραίτο μιας δικής μας συναυλίας

-Η βραδιά έχει έναν πολύ ιδιαίτερο χαρακτήρα καθώς εκτός από το μουσικό μέρος υπάρχει και μία άλλη πτυχή. Μέρος των καθαρών εσόδων θα δοθεί στην Εστία Κοριτσιού “Φιλοθέη η Αθηναία”. Πώς το σκεφτήκατε αυτό;

-Τα λιγότερα θα πω γι’ αυτό. Ελπίζω να βγούμε ασπροπρόσωποι και να δώσουμε στην Εστία πολύ περισσότερα από όσα εκείνη δίνει. Εκείνη κάνει το πραγματικό έργο. Εμείς με όλα τα μουσικά μας και άλλα εφόδια, ελαφρά υπολειπόμεθα.

Να’ ναι καλά, να αντέχουν και ο Θεός να τους δίνει δύναμη.

Κατερίνα Χουζούρη

ΠΗΓΗ: http://www.pemptousia.gr/