Παρασκευή 3 Απριλίου 2020

Οϊ ρίζες μου...

Πρίν ἀπό ..... κάμποσα χρόνια!!!
Στοῦ Γροίκου, στό αὐλιδάκι...
Ἀπό ἀριστερά ἡ γλυκειά μου τό Γληορί (Γρηγορία Γρυλλάκη, τό γένος Ματθαίου Ματθαίου), τό Βαγγελιό Κουμουνδούρου (ἀπό Λειψούς, ἀδελφή τῆς θείας μου τοῦ Βδοκάκι), 
ὁ πάππους μου ὁ Μανουήλης  (Ἐμμανουήλ Γρυλλάκης τοῦ Δημητρίου) 
καί ἡ θεία μου τό Ἀνεστασό. 
Εἰκόνες φευγάτες πλέον...
Εἰκόνες μοναδικῆς ὀμορφιᾶς...
Εἰκόνες ζηλευτές... ἀνεπανάληπτες....
Ἡ γλυκειά μου, ἦταν μιά σπάνια προσωπικότητα. Εἶχε μιά τεράστια ἀγκαλιά, πού χωροῦσε ὅλο τό κόσμο. Κι' ὁ πάππους, παρόλο πού ἦταν αὐστηρός, εἶχε καλή ψυχή. Ὅτα διαλαλοῦσε τίς μεϊτζάνες του καί τά κολοκυθάκια του, ἀντιλαλοῦσε ἡ Χώρα.
Τό Ἀνεστασό; μιά ἁγνή ψυχούλα, πού νοιαζόταν συνεχῶς γιά ὅλους μας. Αἰωνία τους ἡ ΜΝΗΜΗ!!!

1 σχόλιο: