Ἅγιος Κωνσταντῖνος
ὁ Νεομάρτυρας ὁ Ὑδραῖος
Γεννήθηκε στήν Ὕδρα καί ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν
Μιχαήλ, ἡ δέ μητέρα τοῦ Μαρίνα. Δεκαοκτώ χρονῶν ἔφυγε ἀπό τήν Ὕδρα καί πῆγε στή
Ρόδο, κοντά στόν Τοῦρκο ἡγεμόνα Χασᾶν Καπετάν. Ἐκεῖ ὁ Κωνσταντῖνος παρασύρθηκε
καί ἐξισλαμίστηκε, μέ τό ὄνομα Χασᾶν. Καί γιά τρία χρόνια ἀπολάμβανε μεγάλες
τιμές.
Ἀργότερα ὅμως, συναισθάνθηκε τό ὀλίσθημά του καί ἄρχισε νά μετανοεῖ. Ἔκανε ἐλεημοσύνες καί ἔκλαψε πικρά. Τελικά, γιά νά ἐξιλεωθεῖ ἀποφάσισε νά μαρτυρήσει. Βρῆκε λοιπόν κάποιο πνευματικό, ἐξομολογήθηκε καί ζήτησε τήν εὐχή του νά μαρτυρήσει. Ὁ πνευματικός του ὅμως τόν ἀπέτρεψε, διότι φοβήθηκε τό νεαρό της ἡλικίας του. Ὁ Κωνσταντῖνος ἔκανε ὑπακοή, ἐγκατέλειψε τήν Ρόδο καί πῆγε στήν πόλη Κρίμι, κατόπιν στήν Κωνσταντινούπολη καί ἀπό ἐκεῖ στό Ἅγιον Ὄρος.
Στήν Μονή Ἰβήρων, προετοιμάστηκε γιά τό μαρτύριο καί ἀφοῦ πῆρε τήν εὐχή τῶν πατέρων ἦλθε στή Ρόδο. Ἐκεῖ, παρουσιάστηκε στόν ἡγεμόνα καί μέ θάρρος ὁμολόγησε τόν Χριστό. Τά βασανιστήρια πού ἀκολούθησαν ἦταν φρικτά. Τελικά τόν ἀπαγχόνισαν στίς 14 Νοεμβρίου 1800.
Σήμερα, στή γενέτειρά του τήν Ὕδρα, ὑπάρχει λαμπρότατος Ναός στό ὄνομά του, ὅπου βρίσκεται καί τό ἱερό του λείψανο.
Ἀργότερα ὅμως, συναισθάνθηκε τό ὀλίσθημά του καί ἄρχισε νά μετανοεῖ. Ἔκανε ἐλεημοσύνες καί ἔκλαψε πικρά. Τελικά, γιά νά ἐξιλεωθεῖ ἀποφάσισε νά μαρτυρήσει. Βρῆκε λοιπόν κάποιο πνευματικό, ἐξομολογήθηκε καί ζήτησε τήν εὐχή του νά μαρτυρήσει. Ὁ πνευματικός του ὅμως τόν ἀπέτρεψε, διότι φοβήθηκε τό νεαρό της ἡλικίας του. Ὁ Κωνσταντῖνος ἔκανε ὑπακοή, ἐγκατέλειψε τήν Ρόδο καί πῆγε στήν πόλη Κρίμι, κατόπιν στήν Κωνσταντινούπολη καί ἀπό ἐκεῖ στό Ἅγιον Ὄρος.
Στήν Μονή Ἰβήρων, προετοιμάστηκε γιά τό μαρτύριο καί ἀφοῦ πῆρε τήν εὐχή τῶν πατέρων ἦλθε στή Ρόδο. Ἐκεῖ, παρουσιάστηκε στόν ἡγεμόνα καί μέ θάρρος ὁμολόγησε τόν Χριστό. Τά βασανιστήρια πού ἀκολούθησαν ἦταν φρικτά. Τελικά τόν ἀπαγχόνισαν στίς 14 Νοεμβρίου 1800.
Σήμερα, στή γενέτειρά του τήν Ὕδρα, ὑπάρχει λαμπρότατος Ναός στό ὄνομά του, ὅπου βρίσκεται καί τό ἱερό του λείψανο.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τόν λαμπρόν γόνον Ὕδρας καί τῆς Ῥόδου τό καύχημα, καί Νεομαρτύρων τό κλέος
Κωνσταντῖνον τιμήσωμεν, ἐν ὕμνοις καί ᾠδαῖς πνευματικαῖς, τήν μνήμην
ἐκτελοῦντες τήν αὐτοῦ, ἵνα λάβωμεν πλουσίαν τήν ἀμοιβήν, παρά Θεοῦ
κραυγάζοντες· δόξα τῷ σέ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σέ ἐνισχύσαντι, δόξα τῷ ἐν
ὑστέροις τοῖς καιροῖς, σέ στεφανώσαντι.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ.
Ὁμολογήσας τόν Χριστόν εὐτόλμῳ στόματιΤῶν ἐκ τῆς Ἄγαρ τή ἀπάτην ἐθριάμβευσας
Νεομάρτυς Κωνσταντῖνε στερρῶς ἀθλήσας.
Ἀλλ’ ὡς μέτοχος ἐπάθλων ὑπέρ ἔννοιαν
Πάσης βλάβης ἀπολύτρωσαι καί θλίψεως
Τούς βοῶντάς σοι, χαίροις Μάρτυς ἀήττητε.
Μεγαλυνάριον.
Χαίροις τῶν Μαρτύρων ὁ μιμητής, Μάρτυς Κωνσταντῖνε, καί ἰσότιμος ἀληθῶς· σύ γάρ
ἐν ὑστέροις, καιροῖς ἀνδραγαθήσας, λαμπρῶς ἐμεγαλύνθης, ἀπείροις χάρισι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου