Τα παιδιά πάντα ακούνε.

Οι συζητήσεις που ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να κάνετε 

μπροστά στο παιδί

Τα παιδιά πάντα ακούνε. Ακόμη και όταν είναι στο άλλο δωμάτιο, και παίζουν, και νομίζουμε ότι είναι αφοσιωμένα στο παιγνίδι τους, τα αυτιά τους είναι στο άλλο δωμάτιο, σε εμάς.

Ακούνε τι συζητάμε με το μπαμπά τους. 

Τι λέμε στο τηλέφωνο. 

Τι συζητάμε με άλλους ενήλικες, φίλους ή συγγενείς. 

Και μπορεί εκείνη τη στιγμή να δείχνουν μία αδιαφορία, στην πραγματικότητα, όμως, κάνουν καταγραφή σε όσα λέμε. 

Γι’ αυτό και πολλοί γονείς επιλέγουν να μιλάνε για τα σοβαρά θέματα που τους απασχολούν, το βράδυ που τα παιδιά κοιμούνται.

Βέβαια, όπως λένε οι ειδικοί, το να ακούει ένα παιδί μία συζήτηση ενηλίκων, είναι ωφέλιμο για την ανάπτυξή του, αφού έτσι μαθαίνει και στην πράξη πώς είναι να είσαι ένα υπεύθυνο άτομο, αλλά ανακαλύπτει και τον κόσμο των μεγάλων και τη συμπεριφορά τους, σε θέματα που τους απασχολούν. 

Επίσης, όταν το παιδί είναι λίγο μεγαλύτερο, το να παίρνει μέρος ακουστικά σε μία συζήτηση των γονιών του και να γνωρίζει κάποια θέματα του σπιτιού, του δείχνει ότι οι γονείς δεν το αντιμετωπίζουν ως μικρό και ότι το εμπιστεύονται. 

Επίσης, είναι καλό γενικότερα να γνωρίζει – όταν είναι σε ηλικία να τα διαχειριστεί – θέματα, ενδεχομένως και προβλήματα του σπιτιού.
Για παράδειγμα, δεν είναι κακό το παιδί, να ξέρει τι σε προβληματίζει και σε αγχώνει στη δουλειά σου. 

Το αντίθετο, βλέπει πως και οι ενήλικες έχουν άγχος για τη δουλειά τους, όπως κι εκείνο για το σχολείο του. 

Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες συζητήσεις, που δεν πρέπει να γίνονται μπροστά στο παιδί. 

Και αυτές είναι οι παρακάτω:

Όταν διαφωνείτε έντονα με το σύζυγό σας
Το να διαφωνείτε με το σύζυγο σας σε κάποιο θέμα είναι φυσιολογικό, απόλυτα ανθρώπινο και δεν είναι κακό να βρίσκεται το παιδί μπροστά σε μία διαφωνία. 

Όταν, όμως, αυτή είναι έντονη, που οδηγεί το ζευγάρι σε έναν τσακωμό, το παιδί δεν θα πρέπει να είναι παρών σε αυτό. 

Και κυρίως, δεν πρέπει να ακούσει τον έναν γονιό να κατηγορεί ή να βρίζει τον άλλον, πάνω στα νεύρα του. Αν το παιδί είναι στον ίδιο χώρο, κρατείστε το θυμό σας και τα όσα σκέφτεστε για το σύντροφό σας, για τον εαυτό σας.

Όταν μιλάτε για φοβίες που σας φρικάρουν
Το να έχετε κάποιες φοβίες, όπως κλειστοφοβία, υψοφοβία, αγοραφοβία, δεν είναι απαγορευτικό να το ξέρει το παιδί. 

Άλλωστε, θα χρειαστεί να πάρετε, για παράδειγμα το ασανσέρ κι εσείς να φοβάστε να μπείτε σε αυτό. Έτσι, θα πρέπει να γνωρίζει για τις φοβίες σας. 

Δεν θα πρέπει, όμως, να γνωρίζει, ούτε να σας ακούσει να παραδέχεστε ότι οι φοβίες αυτές σας φρικάρουν και δεν τις ελέγχετε. Κι αυτό διότι, το παιδί δε μπορεί να επεξεργαστεί τις φοβίες των μεγάλων και κυρίως, θα νιώσει ανασφάλεια, ενδεχομένως και πανικό. Γι αυτό μιλήστε του με ειλικρίνεια, χωρίς, όμως, να το τρομάξετε.

Μην τα κριτικάρετε σε άλλους
Ακόμη και αν οι προθέσεις σας είναι αθώες ή πάνω σε μία συζήτηση με φίλη, απλά λέτε τα αρνητικά των παιδιών σας, εκείνο αν σας ακούσει, θα πληγωθεί. 

Θα νιώσει ότι το κριτικάρετε, ότι το «αδειάζετε», ότι το μειώνετε μπροστά σε άλλους.

Μην τα αφήνετε να ακούνε δυσάρεστες ειδήσεις
Το να βλέπουν ειδήσεις και να γνωρίζουν τι συμβαίνει στον κόσμο, είναι κάτι που ωφελεί τα παιδιά, όταν είναι λίγο μεγαλύτερα. Τα βοηθάει, επίσης, να γνωρίζουν και αντιλαμβάνονται πράγματα που συμβαίνουν γύρω τους. 

Ωστόσο, επειδή οι περισσότερες ειδήσεις, είναι πλέον, τρομακτικές, δεν θα πρέπει να αφήνετε τα παιδιά να τις παρακολουθούν «αφιλτράρτιστες». Γι αυτό, λοιπόν, επιλέξτε εσείς τις ειδήσεις που θα δουν και θα ακούσουν και ο καλύτερος τρόπος, είναι να επιλέξτε βίντεο, μέσα από το διαδίκτυο. Αλλά και εσείς ως γονείς, να μη μιλάτε για δυσάρεστες ειδήσεις, όπως αρρώστιες ή θάνατος, γνωστών σας ατόμων, όταν το παιδί είναι μπροστά

ΠΗΓΗ:mothersblog

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: https://hamomilaki.blogspo