Καλή Χρονιά!

 Καλό ταξίδι στόν καινούργιο χρόνο!
"Ούριος ο άνεμος στη ζωή σας ..."

Ἡ φωτό καί οἱ εὐχές ἀπό τόν ἐξαίρετο φίλο, προσωπικό καί τῆς Πάτμου, κ. Νικόλαο Γεωργόπουλο!!!

"Εξεχύθη η χάρις"

 Ιδιόμελο Μεγάλου Βασιλείου

 Ο διεθνούς φήμης μαέστρος, πιανίστας και συνθέτης Βασίλης Τσαμπρόπουλος ηχογραφεί για πρώτη φορά βυζαντινή εκκλησιαστική μουσική, μία τέχνη που επί μακρόν έχει υπηρετήσει στην καλλιτεχνική του πορεία, ωστόσο ουδέποτε είχε επιχειρήσει έως τώρα να καταγράψει δισκογραφικά.

Στο συγκεκριμένο βίντεο ο Βασίλης Τσαμπρόπουλος ερμηνεύει το Ιδιόμελο του Μεγάλου Βασιλείου "Εξεχύθη η χάρις" για το CD της Νεκταρίας Καραντζή "Ύμνοι και Κάλαντα" (2012), στο οποίο συμμετέχει φιλικά.

Απόσπασμα από το ένθετο του CD, το οποίο υπογράφει η Νεκταρία Καραντζή:
"[...] Στο μέρος των Βυζαντινών εκκλησιαστικών ύμνων επιχειρήθηκε επίσης κάτι διαφορετικό. Ένας εξαιρετικά σημαντικός έλληνας μουσικός, μαέστρος, συνθέτης και βιρτουόζος πιανίστας, με αξιοζήλευτη διεθνή πορεία και δισκογραφική παρουσία, υπό την ποιότητα της γνωστής γερμαντικής εταιρείας ECM, ο οποίος επί σειρά ετών αναδεικνύει και τιμά, με το όνομά του, τη χώρα μας στον εξωτερικό, ψάλλει βυζαντινούς εκκλησιαστικούς ύμνους. Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ, παρότι γνωστός στο ευρύ κοινό μέσω της παρουσίας του στο χώρο της δυτικής μουσικής τέχνης, διατηρεί ωστόσο μία ξεχωριστή, αλλά άγνωστη στους πολλούς επαφή, με την τέχνη του βυζαντινού εκκλησιαστικού μέλους. Άριστος γνώστης της βυζαντινής μουσικής, με θητεία στο ψαλτήρι, πλάι στον Θεόδωρο Βασιλικό και τον Φώτη Κετσετζή, επειχειρεί στον δίσκο αυτό, για πρώτη φορά, να ηχογραφήσει ύμνους του προστάτη Αγίου του, του Μεγάλου Βασιλείου, για την Πρωτοχρονιά, αφήνοντας το δικό του αποτύπωμα σε ένα χώρο που ποτέ άλλοτε ηχογραφικά δεν είχε επιχειρήσει να προσεγγίσει. Επειδή όμως, έχοντας την παρουσία ενός τόσο ταλαντούχου συνθέτη σε ένα δίσκο, δύσκολα μπορεί κανείς να αντισταθεί στην πρόκληση να μην ζητήσει ίχνος έστω της συνθετικής του ικανότητας και αισθητικής, γι' αυτόν το λόγο, το τελευταίο κάλαντο από τα Δωδεκάνησα παραδόθηκε στα χέρια του για να το μεταμορφώσει...[...]"

Πρωτοχρονιάτικα Κάλαντα Πάτμου

 Παραδοσιακά πρωτοχρονιάτικα κάλαντα Πάτμου.

Από τους:
Βιρβίλη Ιωάννη
Πατήρ Λούπο Γεώργιο
Ευγενικό Εμμανουήλ

Ὁ Ἅγιος Βασίλειος (1 Ἰανουαρίου)

Ο ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΗΡ ΗΜΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ

ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ 

«Ο άγιος Βασίλειος άκμασε στους χρόνους του βασιλιά Ουάλεντα. Ενώπιόν του ομολόγησε με θάρρος την υγιά ορθόδοξη πίστη και εναντιώθηκε στην κακοδοξία του Αρείου, την οποία αποδέχτηκε ο βασιλιάς σαν φωτιά που λυμαίνεται την Εκκλησία. Ο πατέρας του καταγόταν από τον Πόντο, ενώ η μητέρα του από την Καππαδοκία. Στους λόγους υπερέβαλε τους πάντες, όχι μόνον τους ρήτορες της εποχής του, αλλά και τους παλαιούς. Διότι αφού σπούδασε την κάθε επιστήμη, έφτασε στο ανώτερο σημείο καθεμιάς από αυτές. Αλλά όχι λιγότερο άσκησε την πρακτική φιλοσοφία και μέσω αυτής ανέβηκε στη θεωρία των όντων, οπότε και ανήλθε στον αρχιερατικό θρόνο. Ως αρχιερέας αγωνίστηκε πολύ υπέρ της ορθοδόξου πίστεως και κατέπληξε τον έπαρχο με το σταθερό και ανυποχώρητο φρόνημά του. Συνέθεσε και λόγους, με τους οποίους εξαφάνισε τα συστήματα των ετεροδόξων, δίδαξε το ορθό ήθος και με σαφήνεια φανέρωσε τη γνώση των όντων. Κι αφού καθοδήγησε το ποίμνιο του Χριστού με κάθε αρετή, εκδήμησε προς τον Κύριο. Ήταν δε κατά τον τύπο του σώματος ψηλός, ξηρός και λιπόσαρκος, μελαχρινός, με ωχρότητα στο πρόσωπο, με μακριά μύτη, κάνοντας κύκλο τα φρύδια του, με σύσπαση αυστηρή αλλά που μοιάζει φροντιστικός, με μέτωπο που ρυτιδώνεται από ακτινοβολίες, επιμήκης στις παρειές, κοίλος στους κροτάφους, χωρίς πολλά μαλλιά, με μεγάλη όμως γενειάδα, μεσήλικας. Ήταν υιός του Βασιλείου και της Εμμέλειας. Τελείται δε η σύναξή του στην αγιότατη μεγάλη Εκκλησία».

Ο μέγας Ιωάννης Δαμασκηνός, ο βαθύς θεολόγος και ιδιοφυής υμνογράφος της Εκκλησίας μας, είναι ο συνθέτης του κανόνα του αγίου Βασιλείου του μεγάλου. Ένας μεγάλος που έγραψε για έναν πολύ μεγάλο, μπροστά στον οποίο όμως ο ίδιος νιώθει μικρός, γι’ αυτό και θεωρεί ότι μόνον ένας με τη φωνή του αγίου Βασιλείου μπορεί να είναι ικανός να εγκωμιάσει τη μεγαλοσύνη του. «Σου την φωνήν έδει παρείναι Βασίλειε, τοις εγχειρείν εθέλουσι, τοις εγκωμίοις σου» (Έπρεπε η δική σου φωνή να είναι παρούσα, Βασίλειε, σ’ αυτούς που θέλουν να επιχειρήσουν τον εγκωμιασμό σου). Παρ’  όλα αυτά το επιχειρεί, ζητώντας τη συγνώμη του και τη χάρη του.

Δεν ξεχνά βεβαίως ο άγιος Δαμασκηνός ότι η εορτή του αγίου συμπίπτει με την Δεσποτική εορτή της Περιτομής του Κυρίου Ιησού Χριστού. Γι’ αυτό και διπλά πανηγυρίζει, κατ’ αυτόν, η Εκκλησία μας: «Άγει διπλήν αληθώς η Εκκλησία εορτήν σήμερον∙ Περιτομής, ως βρέφος Δεσπότου οφθέντος επί γης, και μνήμης οικέτου, σοφού και τρισμάκαρος» (Διπλή εορτή εορτάζει η Εκκλησία σήμερα. Την Περιτομή, διότι ο Δεσπότης Χριστός φάνηκε στη γη ως βρέφος, και την εορτή της μνήμης του δούλου του Χριστού Βασιλείου, του σοφού και τρισμακάριστου). Και προβαίνει σε μία υπερβολή: προκειμένου να τονίσει το ύψος της αγιότητας του Βασιλείου, σημειώνει ότι η Εκκλησία έχει ως στολισμό τη μνήμη του αγίου, όπως έχει στολισμό τη Γέννηση του Κυρίου. «Καλλωπίζεται ώσπερ τω τόκω Χριστού η Νύμφη Εκκλησία, ούτω και τη μνήμη σου, Παμμακάριστε» ( Όπως στολίζεται η Νύμφη Εκκλησία με τον τόκο του Χριστού, έτσι και με τη μνήμη σου, Παμμακάριστε). Η υπερβολή όμως μειώνεται και γίνεται αποδεκτή, αν σκεφτεί κανείς ότι η όποια τιμή ενός αγίου στην πραγματικότητα αποτελεί τιμή και δόξα του ίδιου του Κυρίου. Διότι ο Θεός εξυμνείται με τους αγίους, αφού Εκείνος τους έδωσε τη χάρη του αγιασμού τους. «Θαυμαστός ο Θεός εν τοις αγίοις Αυτού».

Ο υμνογράφος μας, βαθύς γνώστης της ζωής και του έργου του Μεγάλου Βασιλείου, προσπαθεί να τον προβάλει στο πλήρωμα των πιστών, σε όλες σχεδόν τις διαστάσεις της πολυποίκιλης προσωπικότητας και του πολυσχιδούς έργου του. Κατεξοχήν βεβαίως επιμένει στον αγώνα του υπέρ της ορθοδόξου πίστεως και κατά των αιρετικών. Ο Βασίλειος για τον άγιο Ιωάννη, αλλά και για τους λοιπούς υμνογράφους που έγραψαν γι’ αυτόν, είναι«ορθοδοξίας τη Εκκλησία βλύσας διδάγματα» (αυτός που ανάβλυσε στην Εκκλησία τα διδάγματα της ορθοδοξίας), «των δογμάτων θησαυρός ο ανέκλειπτος», «ο των πιστών τας καρδίας ενθέως ευφραίνων», όπως αντιστοίχως βεβαίως είναι εκείνος που στηλίτευσε τους αιρετικούς και κονιορτοποίησε όλα τα επιχειρήματά τους: «των απίστων τα δόγματα αξίως εβύθισε» και «τοις αντιθέοις πέλεκυς εκκοπτικός και πυρ καταναλίσκον την απάτην ώφθης, πάτερ Βασίλειε» (φάνηκες σαν κοφτερός πέλεκυς για τους αντίθεους και σαν φωτιά που κατατρώγει την απάτη, πάτερ Βασίλειε).

Η σαν άστρο φωτεινό παρουσία του αγίου Βασιλείου στην Εκκλησία, με την οποία φώτισε αυτήν στον δρόμο της ορθοδοξίας, στηρίχτηκε κατά τον άγιο Δαμασκηνό πρωτίστως σε δύο παράγοντες. Πρώτον, στον καθαρό και αγνό τρόπο της ζωής του, με τον οποίο έκανε τον Χριστό ένοικο της ψυχής του. Ενοικώντας δηλαδή ο Χριστός στην ψυχή του, που είναι η πηγή της ζωής, έκανε τον Βασίλειο να αναβλύσει ποταμούς δογμάτων ευσεβών για όλη την οικουμένη. «Χριστόν εισοικισάμενος εν τη ψυχή σου, διά της καθαράς σου πολιτείας, την πηγήν της ζωής, ιεροφάντα Βασίλειε, ποταμούς ανέβλυσας δογμάτων ευσεβών τη οικουμένη» (Αφού έβαλες τον Χριστό ως ένοικο στην ψυχή σου, με την καθαρό τρόπο ζωής σου, Αυτόν που είναι η πηγή της ζωής, ανέβλυσες, ιεροοφάντα Βασίλειε, ποταμούς ευσεβών δογμάτων στην οικουμένη). Κι ο καθαρός τρόπος ζωής του έγκειτο στον αγώνα να αποκτήσει τις αρετές όλων των αγίων: «Πάντων των αγίων ανεμάξω τας αρετάς, πατήρ ημών Βασίλειε» (μάζεψες τις αρετές όλων των αγίων, πατέρα μας Βασίλειε). Δεύτερον, στην τεράστια παιδεία του, την κοσμική και την εκκλησιαστική, καρπό των πολυετών σπουδών του και της μεγαλοφυούς διανοίας του, όπως βεβαίως και της εφέσεώς του προς τον Θεό.  «Των όντων εκμελετήσας την φύσιν και πάντων περισκοπήσας το άστατον» (μελέτησες καλά τη φύση των όντων και εξέτασες το άστατο όλων των δημιουργημάτων), σημειώνει ο άγιος Δαμασκηνός. Και: «Παιδείας γεγονώς απάσης έμπλεως, ου μόνον της κάτω και πατουμένης, πολλώ μάλλον δε της κρείττονος, ανεδείχθης τω κόσμω φως, Βασίλειε» (Έγινες πλήρης από όλη την παιδεία, όχι μόνο την κάτω και γήινη, αλλά πολύ περισσότερο την ανώτερη, γι’ αυτό και φάνηκες στον κόσμο ως φως, Βασίλειε).

Ο άγιος υμνογράφος βεβαίως είναι ευνόητο ότι δεν μπορεί να μην αναφέρει και εκείνο το έργο, πέραν της διδασκαλίας του αγίου και του προσωπικού του αγιασμού, με το οποίο σφράγισε την εποχή του ο άγιος και έμεινε χρυσό παράδειγμα ανά τους αιώνες: την ελεήμονα προσφορά του στον συνάνθρωπο, ιδίως με τη λεγόμενη «Βασιλειάδα». Η φιλανθρωπική δράση του αγίου Βασιλείου όντως έχει μείνει παροιμιώδης. Θεωρείται κυριολεκτικά «κανών», τύπος, προς τον οποίο στρέφουν τα βλέμματα όλοι οι πιστοί στους μετέπειτα αιώνες μέχρι σήμερα, για να κατανοούν τι σημαίνει αγιότητα βίου συνδυασμένη με οξυδέρκεια και άνοιγμα καρδιάς. Κατά τον άγιο Δαμασκηνό «Πατήρ ορφανών και χηρών προασπιστής και πλούτος πένησι, των ασθενούντων η παράκλησις και των εν πλούτω κυβέρνησις, γήρως βακτηρία εδείχθης, παιδαγωγία νεότητος και Μοναζόντων αρετής κανών, Βασίλειε». Δηλαδή: Αναδείχτηκες, Βασίλειε, πατέρας των ορφανών και των χηρών υπερασπιστής, και ο πλούτος για τους πτωχούς, η παρηγοριά για τους ασθενείς και ο κυβερνήτης των πλουσίων, το στήριγμα των γηρατειών, η παιδαγωγία της νεότητας και ο κανόνας της αρετής των μοναχών.

Κι αν σ’ αυτά προσθέσουμε και το μαρτυρικό φρόνημα του αγίου, το οποίο κατεξοχήν φάνηκε με τη σθεναρή στάση του απέναντι στον αλαζόνα έπαρχο του αυτοκράτορα, τον Μόδεστο, ο οποίος προκειμένου να τον μεταπείσει από την αλήθεια της ορθοδοξίας, τον απείλησε με δήμευση της περιουσίας, με εξορία και με αυτόν ακόμη τον θάνατο, καταλαβαίνουμε ότι μιλώντας για τον άγιο Βασίλειο μιλάμε για άγιο που και ο χαρακτηρισμός του μεγάλου είναι ελλιπής. Και μπορεί να μην υπήρξε μάρτυρας με τη συνήθη έννοια του όρου, υπήρξε όμως μάρτυρας στη συνείδηση και στο φρόνημα, έτοιμος να δώσει και τη ζωή του για χάρη της αληθούς πίστεως. Ιδού πώς εγκωμιάζει ο άγιος Δαμασκηνός το μαρτυρικό αυτό φρόνημά του: «Τριάδος υπέρμαχε Βασίλειε, θρόνω παρέστης δικαστικώ, προκινδυνεύων της πίστεως∙ και αθλητικήν ένστασιν επιδειξάμενος, θυμόν επάρχου κατήσχυνας, θρασυνομένου τω κράτει της ασεβείας∙ και σπλάγχνων εκτομήν απειλούντος, προθύμως ταύτα προέκρινας∙ και Μάρτυς γενόμενος τη προαιρέσει, τον στέφανον ανεδήσω της νίκης παρά Χριστού» (Υπέρμαχε της Τριάδος Βασίλειε, στάθηκες μπροστά σε δικαστικό θρόνο, κινδυνεύοντας για την πίστη. Γιατί δείχνοντας την αντίθεσή σου με γενναίο φρόνημα, ντρόπιασες τον θυμό του επάρχου, ο οποίος υπερηφανευόταν για την εξουσία της ασέβειάς του. Και ενώ απειλούσε να σου βγάλει τα σπλάχνα, εσύ προτίμησες με προθυμία να το κάνει. Και αφού έγινες μάρτυρας ως την προαίρεσή σου, πήρες το στεφάνι της νίκης από τον Χριστό).

Είθε «μιμούμενοι αυτού την πίστιν, την ζέσιν, την ταπείνωσιν» να γίνουμε κι εμείς οίκος Χριστού και κάτοικοι του Παραδεί

ΠΗΓΗ:http://pgdorbas.blogspot.gr

Η αγάπη

«Χρώματα η αγάπη δε γνωρίζει»

 π. Σάββας Κυράζογλου:

Οταν φέρνει κανείς στον νου τις λέξεις μουσική, στίχοι και τραγούδι, ίσως το τελευταίο πράγμα που σκέφτεται είναι ότι «κρύβουν» έναν ιερέα τραγουδοποιό.
Κι όμως, ένας νεαρός παπάς από την Καβάλα, αυτοδίδακτος μουσικός, έχει μετατρέψει τις νότες σε γλώσσα επικοινωνίας του, μιλάει στις ψυχές των ανθρώπων μέσα από στίχους και μελωδίες, «διαμαρτύρεται» με ό,τι βασανίζει τα παιδιά και «κατακλύζει» το YouTube με τις μουσικές δημιουργίες του.

Ο 35χρονος πάτερ Σάββας Κυράζογλου, που διακονεί στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Παληού, έχει τραγουδήσει για τον καρκίνο, τον πόλεμο, την ασθένεια και την αγάπη.

 Πριν από ενάμιση μήνα «επέστρεψε» με νέο οπτικοποιημένο τραγούδι του, με τίτλο «Χρώματα η αγάπη δεν γνωρίζει».

Είναι ένα ντουέτο με τον μόλις τεσσάρων ετών Αγγελο Σαββίδη, που ερμηνεύει σε δύο γλώσσες, στα ελληνικά και τα ρωσικά το ρεφρέν: «Μη στεναχωριέσαι, εγώ σ' αγαπώ, τι κι αν σ' άλλη γλώσσα θα σου το πω, θα είμαι στο πλευρό σου όσο θα ζω. Την πιο γλυκιά αγκαλιά για σένα κρατώ. Χρώματα η αγάπη δεν γνωρίζει, το χρώμα σου απόψε έχω κι εγώ».Τα τραγούδια του νεαρού ιερέα μετρούν δεκάδες χιλιάδες θεάσεις στο YouTube.

«Η μουσική είναι η δική μου αυτοσχέδια προσευχή μετά τις καθιερωμένες προσευχές της Αγίας Εκκλησίας μας. Σεβόμενος την παράδοσή της προσπαθώ να περάσω μηνύματα με το ταλέντο που απλόχερα μου χάρισε ο Κύριος, ώστε να εξωτερικεύω τα συναισθήματά μου» τόνισε ο ίδιος μιλώντας στην «Espresso» και πρόσθεσε: «Το ένα τραγούδι διαδεχόταν το άλλο, ώσπου πήρα την απόφαση να τα ενορχηστρώσω και να τα ερμηνεύσω συγκεντρώνοντάς τα σε ένα CD. Σήμερα αυτό το CD είναι πραγματικότητα σε στίχους, μουσική και ερμηνεία δική μου. Ενα CD εκκλησιαστικού - κατηχητικού χαρακτήρα για μικρούς και μεγάλους, αφιερωμένο όμως με εξαιρετική αγάπη στα παιδιά, στα παιδιά όλου του κόσμου! Κι αυτός είναι ο τίτλος που φέρει, "Ολου του κόσμου τα παιδιά είναι παιδιά μας"».Ο ιερέας έχει φτιάξει ιστοσελίδα για την προώθηση της προσπάθειάς του, μέσα από την οποία μπορεί κάποιος να ακούσει τα τραγούδια ή να προμηθευθεί το CD, να δει φωτογραφίες και βίντεο από τις δραστηριότητες και εκδηλώσεις που έχουν γίνει. «Με αγάπη δημιουργήσαμε και την ιστοσελίδα worldschildren-ourchildren.gr, τη σελίδα μας στο facebook, worldschildren.ourchildren και το κανάλι μας στο YouTube (worldschildrenfr)» αναφέρει. Μάλιστα γνωστοί καλλιτέχνες έχουν ερμηνεύσει τραγούδια του, όπως ο Σώτης Βολάνης, η Χριστίνα Φαρμάκη και οι Βασίλης και Σαράντης Σαλέας. «Εχω γράψει και δώσει τραγούδια σε αυτούς τους καλλιτέχνες, καθώς και σε άλλους ακόμη που τα έχουν συμπεριλάβει στις δισκογραφίες τους» αποκαλύπτει ο π. Σάββας Κυράζογλου και καταλήγει: «Ξεκίνησα πριν από χρόνια να δίνω τραγούδια και συνεχίζω. Δεν σταματώ ποτέ να γράφω. Και αυτήν τη στιγμή που μιλάμε κάτι ετοιμάζω, αλλά δεν είναι ανακοινώσιμο»!                             Εορταστικό μήνυμα
Ο π. Σάββας Κυράζογλου θέλησε να στείλει το δικό του εορταστικό μήνυμα: «Αξίζει να δώσεις και τη ζωή σου ακόμη για ένα αθώο χαμόγελο ενός μικρού παιδιού. Δεν πρέπει να υπάρχουν σε καμιά γειτονιά αυτού του πλανήτη παιδιά χωρίς χαμόγελο. Αυτό είναι έγκλημα! Θα ήθελα να συμβάλω ουσιαστικά, ώστε να φτιάξουμε όλοι μαζί έναν κόσμο αληθινό, γεμάτο με το γέλιο μικρών παιδιών, έναν κόσμο που θα πιστεύουν όλοι το ίδιο δυνατά με μένα πως "όλου του κόσμου τα παιδιά είναι παιδιά μας"».

ΠΗΓΗ:http://hamomilaki.blogspot.gr

Στίχοι-Μουσική: Πρεσβ. Σάββας Κυράζογλου Ερμηνεία: Πρεσβ. Σάββας Κυράζογλου & Άγγελος Σαββίδης Make up Aritst: Ευανθία Σαρρίδου Ηχογράφηση: Studio Nemesis Σκηνοθεσία: Στέλιος Πολυχρονίδης Εκτέλεση Παραγωγής: V-Productions Ευχαριστούμε τους Σάββα Μέγγα και Λάσκαρη Τσούτσα

Κιμαδόπιτα ....

..... ρολό

• Προετοιμασία: 50 λεπτά
• Ψήσιμο: 1 ώρα και 45 λεπτά
• Μερίδες: 6
• Δυσκολία: μέτριο
•  Υλικά
• χωριάτικα φύλλα: 8
• κιμάς: 500 γρ.
• κρεμμύδια: 3 μεγάλα, ψιλοκομμένα
• μαϊντανός: 3 κουταλιές της σούπας
• πιπεριά Φλωρίνης: 1 ψιλοκομμένη
• φέτα: 200 γρ.
• γραβιέρα: 300 γρ.
• ταμπάσκο: λίγες σταγόνες
• αλάτι: όσο θέλετε
• πιπέρι: φρεσκοτριμμένο
• αυγό: 1 χτυπημένο
• ελαιόλαδο: 1/4 φλιτζανιού για το σοτάρισμα
• βούτυρο: 150 γρ. λιωμένο, για το άλειμμα των φύλλων

Εκτέλεση

1.   Σοτάρετε τα κρεμμύδια στο λάδι μέχρι να ροδίσουν, προσθέστε τον κιμά και τις πιπεριές και ανακατεύετε. Σιγοβράζετε για 30’. Αποσύρετε από τη φωτιά και αφήνετε το μείγμα να κρυώσει. Προσθέτετε το μαϊντανό, τα τυριά και το ταμπάσκο και ανακατεύετε.

2.   Βουτυρώνετε ένα μεγάλο ταψί. Απλώνετε σε επίπεδη επιφάνεια 2 χωριάτικα φύλλα το ένα πάνω στο άλλο, αφού αλείψετε ανάμεσα με βούτυρο. Απλώνετε το 1/4 από τη γέμιση και τυλίγετε σε ρολό. Κολλάτε τις άκρες και αλείφετε το ρολό με βούτυρο λιωμένο και αυγό. Επαναλαμβάνετε τη διαδικασία άλλες τρεις φορές, φτιάχνοντας 4 ρολά συνολικά.

3.   Ψήνετε τα ρολά στους 180 °C για 55’ μέχρι να ροδοκοκκινίσουν. Τα αφήνετε να κρυώσουν και τα σερβίρετε κομμένα σε χοντρές φέτες.

Mix & Match

Πλούσια και νόστιμη, με φουλ γευστικό περιεχόμενο και τραγανό περίβλημα, η κιμαδόπιτα ταιριάζει με μαλακά ερυθρά κρασιά, αλλά γιατί όχι και με κάποιο όξινο αλλά πλούσιο λευκό. Ένα χαρμάνι από Sauvignon και Ασύρτικο στην περίπτωση του λευκού ή ένα Merlot διετίας αν προτιμάτε ερυθρό.

Απολαύστε με

• Λευκό κρασί
• ΠΗΓΗ:http://www.icookgreek.com

Συνέντευξη ...για τα Χριστούγεννα

Μεσογαίας Νικόλαος: Βάπτισα έναν αβάπτιστο 31χρονο ηθοποιό

Τι είπε για την προεδρική εκλογή! (ΒΙΝΤΕΟ)

        

   "Ήρθα για να μπει επάνω μου η σφραγίδα του Θεού που δεν την είχα"... Αυτό είπε στον Μητροπολίτη Μεσογαίας & Λαυρωτικής Νικόλαο ένας 31χρονος αβάπτιστος ηθοποιός, όπως ο ίδιος ο Μητροπολίτης αποκάλυψε σε πρόσφατη συνέντευξή του με αφορμή την μεγάλη εορτή των Χριστουγέννων. Σε άλλο σημείο αναφέρει πως "Εκκλησία δεν είναι παπάδες, Δεσποτάδες, παγκάρια"...Συμβούλεψε μάλιστα να μην καθόμαστε στην τηλεόραση να περιμένουμε τα αποτελέσματα για την προεδρικη΄εκλογή. "Ναι μας ενδιαφέρουν αλλά αυτά δεν μας δίνουν ελπίδα" σχολίασε.

Δείτε ολόκληρη την συνέντευξη και το επίμαχο σημείο από το 00.20.00

Η συνέντευξη δόθηκε στον  κ. Ηλία Λιαμή μουσικό -θεολόγο

ΠΗΓΗ:http://www.agioritikovima.gr/eipan/item/50649

Λικέρ

Λικέρ ροδιού

Υλικά

8-10 ρόδια

750 γρ. ζάχαρη

750 ml τσίπουρο ή ρακή

1 ξυλάκι κανέλας

3-4 γαρίφαλα

Εκτέλεση

1.   Καθαρίζετε τα ρόδια, ώστε να πάρετε τους σπόρους και όσο υγρό βγάλουν. Βάζετε τους σπόρους και το ζουμί των ροδιών, τη ζάχαρη, τα γαρίφαλα και την κανέλα σε βάζο που κλείνει ερμητικά. Αφήνετε περίπου 1 μήνα σε ζεστό μέρος ή έξω στον ήλιο. (Κουνάτε το βάζο 1-2 φορές την ημέρα).

2.   Μετά το μήνα φιλτράρετε το περιεχόμενο του βάζου και το ανακατεύετε με το τσίπουρο ή τη ρακή. Το βάζετε σε μπουκάλια, χωρίς να τα γεμίσετε πάνω πάνω, ώστε να μπορείτε να το κουνάτε κάθε τόσο. Το αφήνετε άλλες 10 μέρες και το λικέρ είναι έτοιμο.

Συμβουλή

Επειδή το πραγματικό χρώμα του λικέρ δε θυμίζει σε ένταση το μαγικό πορτοκαλοκόκκινο του ροδιού, αρκετοί στάζουν λίγες σταγόνες γρεναδίνη μέσα για να το τονίσουν.

 ΠΗΓΗ:http://www.icookgreek.com

Αγιος!

Σε πολλούς χριστιανούς ή μη, υπάρχει μία σύγχυση για το τι είναι ο Άγιος

Τα κριτήρια είναι λαθεμένα και η εικόνα που έχουν στο νου τους είναι κακέκτυπη. Γι’ αυτό χρειάζονται κάποιες διασαφηνίσεις.

Πρώτα απ’ όλα πολλοί νομίζουν πως άγιος είναι ένας μεγάλος άνθρωπος, που διέπρεψε σε κάποιον τομέα.

Έτσι τον τοποθετούν δίπλα σε τόσους «μεγάλους» που διέπρεψαν κάπου, έκαναν έντονη την παρουσία τους, σφράγισαν την εποχή τους κι έγραψαν ιστορία.

Όμως η εκκλησία έχει άλλα κριτήρια και γι'αυτό υπάρχει μία τεράστια διαφορά, ένα χάσμα μέγα. Άλλο άγιος, άλλο μεγάλος. Ο άγιος είναι πέρα για πέρα αληθινός άνθρωπος. Δεν φοβάται κανένα, γιατί όλους τους αγαπάει και «η αγάπη έξω βάλλει τον φόβον».

Ο μεγάλος, ο φημισμένος, φοβάται τους πάντες, γιατί δεν αγαπάει. Ο άγιος, ακόμη, δεν φοβάται κανένα γιατί δεν έχει να κρύψει τίποτα, ενώ ο μεγάλος έχει να κρύψει πολλά. Ο άγιος όσο κοντύτερα κοιτάζεται, τόσο περισσότερο κερδίζει. Οι σπουδαίοι και οι τρανοί του κόσμου τούτου, δεν ανέχονται το πλησίασμα, το κοίταγμα από κοντά. Φανερώνουν πράγματα, που τους γκρεμίζουν απ’ τα ψηλώματα, που έστησαν οι ίδιοι για τον εαυτό τους.

Οι άγιοι λοιπόν, δεν είναι μεγάλοι; Για τα κριτήρια του κόσμου, όχι. Για την εκκλησία, ναι. Για τον κόσμο μεγάλος σημαίνει τον ικανό που μπορεί να συνθλίψει, να πληγώσει, να κτυπήσει τον άλλο, να πατήσει επί πτωμάτων για να ανέβει. Μεγάλος για την εκκλησία είναι ο άγιος, δηλαδή, ο ελάχιστος, ο ευαίσθητος, ο ταπεινός, ο αγαπών, που δέχτηκε τη χάρη του Θεού και είναι ανίκανος να κάνει το κακό στον άλλον, ανίκανος να τον πληγώσει. Και ικανός να υποφέρει, να υπομένει, να σταυρώνεται, να πεθαίνει αυτός, για να ζουν, να προκόβουν, να χαίρονται και να σώζονται οι άλλοι. Είναι αυτοί που θυσιάζονται για όλους τους άλλους, για το σώμα του Χριστού, την Εκκλησία.

Ακόμη, πολλοί έχουν την εντύπωση ότι άγιος είναι ο αναμάρτητος, ο αλάθητος. Κι εδώ υπάρχει σύγχυση. Οι μεγάλοι και οι τρανοί του κόσμου τούτου, είναι, ή μάλλον κατάφεραν να φαίνονται αλάθητοι και αναμάρτητοι. Σε κάθε λάθος τους, σε κάθε αποτυχία τους, καταβάλουν προσπάθεια να πείσουν τους πάντες ότι αυτό είναι το σωστό.

Φοβούνται την παραδοχή του λάθους για να μην γκρεμιστεί το είδωλό τους, για να μη χαλάσει το «ίματζ» που με τόσο επιμέλεια έφτιαξαν κι έτσι εκπέσουν στα μάτια των άλλων. Γι’ αυτό και συνεχώς απομακρύνονται και κρατούν «αποστάσεις ασφαλείας» από τους άλλους. Ο άγιος όμως δεν φοβάται κάτι τέτοιο. Γνωρίζει πολύ καλά ότι άγιος δεν σημαίνει αναμάρτητος, αλάθητος, αλλά μετανοών. Γι’ αυτό και οι άγιοι δεν ντρέπονταν να αποκαλύψουν τον αμαρτωλό εαυτό τους, δεν δίσταζαν να μιλήσουν για τις πτώσεις και τα λάθη τους. Αυτό έδινε κουράγιο στους αδελφούς τους και βοηθούσε στο πλησίασμα μεταξύ τους.

Με τα κοσμικά κριτήρια πολλοί θεωρούν πως άγιος είναι ο φτασμένος, ο πετυχημένος, ο δοξασμένος κατά κόσμον, όπως όλοι οι «μεγάλοι» και φημισμένοι. Όλοι Θαυμάζουν τον «μεγάλο», δηλαδή αυτόν που έχει χρήμα, ανέσεις, διπλώματα, Θέσεις, αξιώματα, κοινωνική επιφάνεια, δόξα. Όμως τι σχέση έχουν όλα αυτά με τον άγιο; Για κάθε άγιο πλούτος του είναι η πτωχεία, άνεση η κακοπάθεια, θέση και αξίωμα η Ουσιαστική διακονία, δόξα του η ταπείνωση και η περιφρόνηση από τους μεγάλους. Με άλλα λόγια, κάθε άγιος ήταν ένας σταυρωμένος, διωγμένος, περιφρονημένος, δηλαδή αποτυχημένος κοινωνικά. Δεν έφερε πάνω του κοσμικά παράσημα, αλλά «τα στίγματα του Κυρίου Ιησού».

ΠΗΓΗ: http://www.agioritikovima.gr/