Πριν μερικές μέρες άλλος ένας αδελφός επέστρεψε στην Αποστολική διδασκαλία
της Ορθοδόξου Εκκλησίας από την καταστροφική αίρεση των πεντηκοστιανών.
Σε κάποιους αδελφούς με “διευρυμένο” δογματικό κριτήριο, ο χαρακτηρισμός
“καταστροφική” θα λογισθεί ως υπερβολικός και δείγμα φανατισμού και
μισαλλοδοξίας. Κάποιοι μάλιστα δεν διστάζουν να συναγελάζονται με
“πρεσβύτερους” πεντηκοστιανούς, νομίζοντας ότι έτσι παρουσιάζουν το ανεκτικό
και διαλλακτικό πρόσωπο της Εκκλησίας μας, ελπίζοντας έτσι ότι θα προσεγγίσουν
τον ψυχισμό των αιρετικών. Το αν καταφέρνουν κάτι είναι άλλο θέμα.
Αυτό που κρατάμε είναι οι τραγελαφικές “συνάξεις” Ορθοδόξων Ιερέων, Ψυχολόγων
και θεολόγων με “αδελφούς” πεντηκοστιανούς.
Το ελαφρυντικό – ίσως το μόνο – είναι ότι δεν έχουν ιδέα τι σημαίνει αίρεση και ποια είναι τα πραγματικά αποτελέσματα της εφαρμογής του αιρετικής Ευαγγελικής ερμηνείας.
Ο αδελφός ήταν για 5 χρόνια στην αίρεσή τους, αρκετό διάστημα για να φτάσει να μου πει ότι ένιωθε σαν να ήταν 80 χρόνων! Πριν ήταν Ορθόδοξος. Παντρεύτηκε αλλά χώρισε σύντομα. Στεναχώρια, απογοήτευση, θλίψη και κάποιοι γείτονες τον οδήγησαν στην αίρεση. Εκεί τον δέχτηκαν με “αγάπη”, τον “αγκάλιασαν”, τον έβαλαν να ψάλει μαζί τους και στο τέλος τον βάπτισαν λέγοντάς του ότι το προηγούμενο βάπτισμά του στην Ορθόδοξη Εκκλησία δεν είχε καμμιά ισχύ.
Του τόνισαν ιδιαίτερα ότι αν ήθελε να αναγεννηθεί θα έπρεπε να Βαπτιστεί στο νερό αλλά ΚΑΙ στο Πνεύμα το Άγιο. Ενώ όμως τον θεωρούσαν Αβάπτιστο ώστε να τον Ανα-Βαπτίσουν, εντούτοις τον θεωρούσαν ήδη Παντρεμένο, αναγνωρίζοντας την ισχύ του Ορθόδοξου Γάμου!
Δεν ξέρω αν πρέπει να μιλήσουμε για παραλογισμό, για ερασιτεχνικό πειραματισμό ή για σαδιστική ερμηνεία του Ευαγγελίου, αυτό ας το αναλύσουν οι ειδικοί, ο αδελφός όμως έμεινε σε αυτή την κατάσταση για 5 χρόνια αλλάζοντας 4 διαφορετικές συνάξεις των πεντηκοστιανών, χωρίς την παραμικρή βοήθεια από το λεγόμενο “πρεσβυτέριο”, χωρίς ποτέ κανείς να του μιλήσει ή μάλλον να ακούσει τον πόνο και τους λογισμούς του παρά βομβαρδιζόμενος από κηρύγματα “αγάπης” που του προκαλούσαν αηδία.
Ο αδελφός κατάφερε και έφυγε. Επέστρεψε και επιφυλακτικά κάνει τα πρώτα του βήματα στην Εκκλησία Του Χριστού. Ξέρω ότι θα μείνει αν και έχει να αντιμετωπίσει το τέρας της ψυχρότητας που κατοικεί στις εισόδους κάποιων Ενοριών.
Μπορεί να μην συναντήσει “επιθέσεις αγάπης” αλλά θα συναντήσει Τον Ίδιο τον Κύριο στην Τράπεζα της Ευχαριστίας. Δεν χρειάζεσαι τίποτα άλλο Σ.
Σε κάποιους αδελφούς με “διευρυμένο” δογματικό κριτήριο, ο χαρακτηρισμός
“καταστροφική” θα λογισθεί ως υπερβολικός και δείγμα φανατισμού και
μισαλλοδοξίας. Κάποιοι μάλιστα δεν διστάζουν να συναγελάζονται με
“πρεσβύτερους” πεντηκοστιανούς, νομίζοντας ότι έτσι παρουσιάζουν το ανεκτικό
και διαλλακτικό πρόσωπο της Εκκλησίας μας, ελπίζοντας έτσι ότι θα προσεγγίσουν
τον ψυχισμό των αιρετικών. Το αν καταφέρνουν κάτι είναι άλλο θέμα.
Αυτό που κρατάμε είναι οι τραγελαφικές “συνάξεις” Ορθοδόξων Ιερέων, Ψυχολόγων
και θεολόγων με “αδελφούς” πεντηκοστιανούς.Το ελαφρυντικό – ίσως το μόνο – είναι ότι δεν έχουν ιδέα τι σημαίνει αίρεση και ποια είναι τα πραγματικά αποτελέσματα της εφαρμογής του αιρετικής Ευαγγελικής ερμηνείας.
Ο αδελφός ήταν για 5 χρόνια στην αίρεσή τους, αρκετό διάστημα για να φτάσει να μου πει ότι ένιωθε σαν να ήταν 80 χρόνων! Πριν ήταν Ορθόδοξος. Παντρεύτηκε αλλά χώρισε σύντομα. Στεναχώρια, απογοήτευση, θλίψη και κάποιοι γείτονες τον οδήγησαν στην αίρεση. Εκεί τον δέχτηκαν με “αγάπη”, τον “αγκάλιασαν”, τον έβαλαν να ψάλει μαζί τους και στο τέλος τον βάπτισαν λέγοντάς του ότι το προηγούμενο βάπτισμά του στην Ορθόδοξη Εκκλησία δεν είχε καμμιά ισχύ.
Του τόνισαν ιδιαίτερα ότι αν ήθελε να αναγεννηθεί θα έπρεπε να Βαπτιστεί στο νερό αλλά ΚΑΙ στο Πνεύμα το Άγιο. Ενώ όμως τον θεωρούσαν Αβάπτιστο ώστε να τον Ανα-Βαπτίσουν, εντούτοις τον θεωρούσαν ήδη Παντρεμένο, αναγνωρίζοντας την ισχύ του Ορθόδοξου Γάμου!
Δεν ξέρω αν πρέπει να μιλήσουμε για παραλογισμό, για ερασιτεχνικό πειραματισμό ή για σαδιστική ερμηνεία του Ευαγγελίου, αυτό ας το αναλύσουν οι ειδικοί, ο αδελφός όμως έμεινε σε αυτή την κατάσταση για 5 χρόνια αλλάζοντας 4 διαφορετικές συνάξεις των πεντηκοστιανών, χωρίς την παραμικρή βοήθεια από το λεγόμενο “πρεσβυτέριο”, χωρίς ποτέ κανείς να του μιλήσει ή μάλλον να ακούσει τον πόνο και τους λογισμούς του παρά βομβαρδιζόμενος από κηρύγματα “αγάπης” που του προκαλούσαν αηδία.
Ο αδελφός κατάφερε και έφυγε. Επέστρεψε και επιφυλακτικά κάνει τα πρώτα του βήματα στην Εκκλησία Του Χριστού. Ξέρω ότι θα μείνει αν και έχει να αντιμετωπίσει το τέρας της ψυχρότητας που κατοικεί στις εισόδους κάποιων Ενοριών.
Μπορεί να μην συναντήσει “επιθέσεις αγάπης” αλλά θα συναντήσει Τον Ίδιο τον Κύριο στην Τράπεζα της Ευχαριστίας. Δεν χρειάζεσαι τίποτα άλλο Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου