Ζωή χωρίς όρια

Νικ Βούισιτς: 

Δύναμη ψυχής που συγκλονίζει και εμπνέει

      «Το όνομά μου είναι Νικ Βούισιτς. Είμαι τριάντα χρονών. Γεννήθηκα χωρίς άκρα, αλλά τα δεδομένα της σωματικής μου διάπλασης δεν με περιορίζουν. Γυρίζω τον κόσμο ενθαρρύνοντας εκατομμύρια ανθρώπους να υπερβούν τις αντιξοότητες της ζωής τους με πίστη, ελπίδα, αγάπη και κουράγιο, ώστε να μπορέσουν να κυνηγήσουν τα όνειρά τους. Σ’ αυτό το βιβλίο θα μοιραστώ μαζί σου τις εμπειρίες μου όσον αφορά την αντιμετώπιση των αντιξοοτήτων και των εμποδίων. Κάποια από αυτά τα εμπόδια είναι καθαρά προσωπικά. Τα περισσότερα όμως είναι οικουμενικά και αφορούν τους πάντες. Σκοπός μου είναι να σε ενθαρρύνω να ξεπεράσεις τις δικές σου προκλήσεις και δυσκολίες, ώστε να μπορέσεις να βρεiς τον δικό σου σκοπό και το δικό σου μονοπάτι προς μια απίστευτα καλή ζωή». 

Έτσι αρχίζει το ταξίδι της ανάγνωσης μιας ζωής ξεχωριστής, διαφορετικής απ' αυτές που έχουμε συνηθίσει. Μ' αυτά τα λόγια μας καλωσορίζει στην ιστορία του ο Νικ Βούισιτς, ένας άνθρωπος προικισμένος με μια σοβαρή μειονεξία που ο ίδιος μετέτρεψε σε δύναμη μοναδική, σε έμπνευση, στην καλύτερη απόδειξη ότι η ζωή μπορεί να ξεπερνά τα πάντα. 

Ο Σέρβος στην καταγωγή, Νικ Βούισιτς, γεννήθηκε στην Αυστραλία, με την σπάνια ασθένεια της τετρα-αμελίας. Δηλαδή γεννήθηκε χωρίς άκρα (χέρια και πόδια). Οι υπέρηχοι που έκανε η μητέρα του όσο ήταν έγκυος δεν έδειχναν ότι τα άκρα του δεν αναπτύσσονταν. Οι γιατροί δεν μπόρεσαν να προσφέρουν καμία ιατρική εξήγηση για την κατάσταση του, που επηρεάζει μόνο 15 άτομα παγκοσμίως.

Στα πρώτα του χρόνια, αντιμετώπισε δυσκολίες και πρώτα απ’ όλα με το σχολείο, καθώς σύμφωνα με τον τότε αυστραλιανό νόμο, λόγω της αναπηρίας του, δε μπορούσε να παρακολουθήσει μαθήματα σε κανονικό σχολείο, αν και δεν αντιμετώπιζε κάποιου είδους νοητική διαταραχή. Την εποχή εκείνη όμως, άλλαξε ο νόμος κι έτσι ο Βούισιτς ήταν απ’ τα πρώτα άτομα με αναπηρία που ενσωματώθηκαν στα γενικά σχολεία. Εκεί όμως, γνώρισε την απόρριψη κι απ’ την ηλικία των οχτώ ετών σκεφτόταν την αυτοκτονία. Είδε τον εαυτό του σαν βάρος για τους άλλους, απίθανο να πάει στο κολλέγιο, να έχει μια σύζυγο ή ακόμα να αγκαλιάσει τα παιδιά του.

Αποφασιστικό σημείο στη ζωή του, στάθηκε η στιγμή που η μητέρα του, όταν ήταν δεκατριών ετών, τού έδειξε ένα άρθρο με έναν άνθρωπο που είχε παρόμοια αναπηρίας και την αντιμετώπιζε με θάρρος. Ο Βούισιτς τότε συνειδητοποίησε ότι δεν ήταν ο μόνος που έδινε μια μεγάλη μάχη.

Έμαθε να χρησιμοποιεί το πηγούνι του για να χειρίζεται αντικείμενα και το μικροσκοπικό του «πόδι» με τα δύο δάχτυλα για να περπατάει, να κολυμπάει, να ξυρίζεται, ν’ απαντά στο τηλέφωνο, να παίζει ποδόσφαιρο. Επίσης έμαθε να χρησιμοποιεί τα δάχτυλα των ποδιών του για να γράφει, να δαχτυλογραφεί και να οδηγεί το καροτσάκι του.

Ο Νικ Βούισιτς θεωρώντας τον Θεό και την πίστη, σύμμαχο στο πρόβλημά του και στον αγώνα που έδινε άρχισε να δίνει διαλέξεις σε θρησκευτικό κοινό και δημιούργησε τη Μη Κερδοσκοπική Οργάνωση «Life without limbs». Οι ομιλίες του έφερναν δάκρυα. Σύντομα, είχε πολλές προσκλήσεις και έτσι το αρχικά περιορισμένο κοινό, επεκτάθηκε παγκοσμίως σε αρκετά εκατομμύρια ανθρώπων που παρακολούθησαν και παρακολουθούν τα μαθήματα ζωής που δίνει…

Ένας ξεχωριστός άνθρωπος, που μέσα από το βιβλίο του, τις ομιλίες του και την ίδια του τη ζωή εμπνέει εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο! 

Το βιβλίο «Ζωή χωρίς όρια» του Νικ Βούισιτς, κυκλοφορησε στις 15 Νοεμβρίου από τις εκδόσεις Εν Πλω .

ΠΗΓΗ:http://e-theologia.blogspot.gr/