Πάτμος

Π Α Τ Μ Ο Σ

Πάτμος, νησὶ τῆς προσευχῆς καὶ τῆς ἁγιοσύνης,

Φάρε χρυσὲ κ΄ἑπτάφωτε τῆς Χριστιανωσύνης,

Ἀσπίδα μπρὸς ἀπ’ τοῦ κακοῦ τὶς μανιασμένες μπόρες,

Ἄστρο πάνω ἂπ΄τὶς πιὸ λαμπρές του κόσμου ὅλου τὶς χῶρες!

Τῆς σάλπιγγας τῆς θεϊκῆς ὁ ἁγιασμένος ἦχος,

Τῆς δύναμης τὸ ἀπρόσιτο καὶ τὸ γιγαντιαῖο τεῖχος,

Δεύτερη Σιῶν κ΄Ἱερουσαλὴμ τοῦ βροντεροῦ Ἰωάννη,

Τοῦ ψυχικοῦ μας καθαρμοῦ, γλυκόνερε Ἰορδάνη!

Τοῦ ἡρωισμοῦ τὸ λάβαρο ἀπ’ τοὺς αἰῶνες πάνω,

στὰ διάφανα ἀκρογιάλια σου σὰν προσκυνήτρα φτάνω,

στὸ βράχο σου τὸν ἱερὸ χαρίζω τὴν ψυχή μου,

καὶ στὸν γαλάζιο σ΄ οὐρανὸ στέλνω τὴν προσευχή μου.

Ἀθηνᾶ Ταρσούλη