Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012

Λησμονιά


Στς λησμονις τ βρύση


Στν μεγάλο δρόμο
το στερνο το ταξιδιο,
Ο δοιπόροι ξεδιψον
στς λησμονις τ βρύση.

Μ γ θ προσπεράσω!
Θέλω ν θυμμαι τ ζω
στ Γ.   τι μ πλήγωσε κε,
κα κείνους πο εχα γαπήσει.-


Κωνσταντῖνος Λ. Ψιλός
1999
πόγευμα
332 μέρες πρν τ 2000.

1 σχόλιο:

  1. Κι αν στερέψει της λησμονιάς η βρύση
    τάχα θα μπορούσε, ό,τι πιστέψαμε πως
    καποτε κρατούσαμε στο χέρι, να ξαναπάρει ζωή
    και να θεριέψει γεμίζοντας την αγκαλιά αυτών
    που αθέλητα ορφάνεψαν:

    ΑπάντησηΔιαγραφή