Αντί να ασχολείσαι με την ζωή των άλλων, ασχολήσου με την ζωή σου.
Όταν ασχολείσαι με την ζωή των άλλων, ουσιαστικά παραδέχεσαι ότι έχεις μια βαρετή και αδιάφορη ζωή. Ο άνθρωπος που κάνει «πράγματα» στην ζωή του δεν εξετάζει, δεν κουτσομπολεύει, ούτε ασχολείται με τις ζωές των άλλων.

Το κενό της ζωής σου λοιπόν μη το γεμίζεις με κατακρίσεις και κουτσομπολιά. Αδικείς και τους άλλους αλλά και τον εαυτό σου.
Να θυμάσαι ότι δεν θα ευτυχίσεις μέσα από τις ζωές των άλλων. Καλείσαι να ευτυχίσεις μέσα από την δίκη σου ζωή. Ζήσε λοιπόν την ζωή σου κι άσε τις ζωές των άλλων. Για την δίκη σου ζωή θα δώσεις λόγο στον Θεό, όχι για των άλλων.
Δεν σου φταίνε οι άλλοι. Κυρίως φταίει η αδράνειά σου, η ατολμία σου και ο κομπλεξισμός σου.
Χρειάζεται να τα βρεις με τον εαυτό σου, να αποδειχθείς τον εαυτό σου, τις δυνατότητες σου. Να δεις κατάματα και το σκοτάδι σου αλλά και το φως που υπάρχει μέσα σου.

Ο εγωισμός σου δεν σε αφήνει να δεις ποιος είσαι πραγματικά. Αντιθέτως σου δημιουργεί ψευδαισθήσεις και ουτοπικές φαντασιώσεις.
Πάψε να συγκρίνεις την ζωή σου με τις ζωές των άλλων και επιτέλους πάλεψε όχι με τους άλλους αλλά με τον εγωισμό σου.
Πίστεψε με, η μεγαλύτερη νίκη και επιτυχία σ’ αυτήν την ζωή δεν είναι ούτε η επαγγελματική ή κοινωνική καταξίωση, ούτε η συναισθηματική ευεξία αλλά η απόκτηση της Χάρης του Θεού.
Για να γίνει όμως αυτό χρειάζεται ταπείνωση. Χρειάζεται να θανατώσουμε τον εγωισμό μας και πλέον να κινούμαστε σ’ αυτήν την ζωή με απλότητα και ανεξίκακα, με αγαθότητα και καλοσύνη.
Έτσι τελικά ευτυχούμε: έχοντας τον Χριστό στην ζωή μας. Έχοντας την Χάρη του Παρακλήτου που τα «ασθενεί θεραπεύει και τα ελείποντα αναπληροί».
Πηγή: Με παρρησία…