Οι σφαίρες τρύπαγαν τα ράσα,
δεν με τσίμπαγε όμως
καμιά!
Παπα-Δημήτρης Γκαγκαστάθης (1902-1975).
Το πρωί της Κυριακής, 20
Οκτωβρίου 1945, μια ενδεκαμελής ομάδα εφίππων ανταρτών κυνηγούσε τον ονομαστό
για την ευλάβειά του παπα-Δημήτρη Γκαγκαστάθη, που κατευθυνόταν στο χωριό
Βασιλική Τρικάλων.
– Με κυνηγούσαν, έβριζαν
και έριχναν με τα Στεν, διηγείται ο ίδιος. Δεν μπορούσαν όμως να με φονεύσουν!
Οι σφαίρες τρύπαγαν τα ράσα, δεν με τσίμπαγε όμως καμιά!
Με πλησίασαν και με
περικύκλωσαν στα πενήντα μέτρα γύρω-γύρω. Εγώ, καθώς βρισκόμουν στον κίνδυνο,
σήκωσα τα χέρια πάνω, προς τον ουρανό, και φώναξα από το βάθος της ψυχής μου:
– Μιχαήλ Αρχάγγελε, σώσε
με, κινδυνεύω.
Ω του θαύματος! Σαν
αστραπή παρουσιάσθηκε ο αρχάγγελος στον αρχηγό των ανταρτών. Είδε ένα νέο με
σπαθί, που του έκοψε τα σκοινιά από τη σέλλα του αλόγου, τον έριξε κάτω και του
έσπασε τη σπονδυλική στήλη.
Οι υπόλοιποι δέκα
αντάρτες έμειναν ακίνητοι, σαν να τους χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα! Οι ενορίτες της
Βασιλικής (που άκουγαν τους πυροβολισμούς) έφυγαν από την εκκλησία και βγήκαν
έξω, πάνω στο βουνό, να παρακολουθήσουν τι θα γίνω.
Ακούω τότε μια φωνή –
ήταν του αρχηγού των ανταρτών – να λέη:
– Να μας συγχωρήσης,
παπά μου, και να πηγαίνης στο καλό. Έχεις όριο ζωής. Έχεις υψηλούς προστάτες!
– Ευχαριστώ, απάντησα.
Τους συγχώρησα και τους
ευχήθηκα ο Θεός να τους φωτίση, να μετανοήσουν και να γίνουν καλοί άνθρωποι.
Από
το βιβλίο «Παπα-Δημήτρης Γκαγκαστάθης, που επιμελήθηκε ο Στυλιανός
Κεμεντζεντζίδης, έκδοση Ορθόδοξος Κυψέλη.
ΠΗΓΗ: http://www.pemptousia.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου