Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνὸς (4 Δεκεμβρίου)

                Ὅσιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνὸς (4 Δεκεμβρίου)

ιαπρεπέστατος θεολόγος καί ποιητής τοῦ 8ου αἰώνα καί μέγας πατήρ τῆς Ἐκκλησίας.
Γεννήθηκε στήν Δαμασκό στά τέλη τοῦ 7ου αἰώνα καί ἔτυχε ἐπιμελημένης ἀγωγῆς ἀπό τόν πατέρα του Σέργιο, πού ἦταν ὑπουργός οἰκονομικῶν τοῦ ἄραβα χαλίφη Ἀβδούλ Μελίκ τοῦ Α’. Δάσκαλός του ἦταν κάποιος πολυμαθής καί εὐσεβέστατος μοναχός, πού ὀνομαζόταν Κοσμᾶς καί ἦταν ἀπό τή Σικελία. Ὁ Σικελός μοναχός πράγματι, ἐκπαίδευσε τόν Ἰωάννη καί τόν θετό του ἀδελφό Κοσμᾶ τόν Μελῳδό, ἄριστα σ’ ὅλους τούς κλάδους τῆς γνώσης.
Ὅταν πέθανε ὁ Σέργιος, ὁ γιός του Ἰωάννης, διορίστηκε χωρίς νά τό θέλει, πρωτοσύμβουλος τοῦ χαλίφη Βελιδᾶ (705 – 715). Ἀργότερα, ὅταν ὁ χαλίφης Ὀμάρ ὁ Β’ ἐξήγειρε διωγμό κατά τῶν χριστιανῶν, ὁ Ἰωάννης μαζί μέ τόν θετό του ἀδελφό Κοσμᾶ (τόν ἔπειτα ἐπίσκοπο Μαϊουμᾶ), ἔφυγαν ἀπό τήν Δαμασκό καί πῆγαν στήν Ἱερουσαλήμ. Ἐκεῖ ὁ Ἰωάννης ἔγινε μοναχός στήν περίφημη Μονή τοῦ Ἁγίου Σάββα, ὅπου ἔμεινε σ’ ὅλη του τήν ζωή, μελετώντας καί συγγράφοντας.
Στό διωγμό κατά τῶν ἁγίων εἰκόνων, ἐπί Λέοντος τοῦ Ἰσαύρου (726), πῆρε ἐνεργό μέρος. Καί ἐξαπέλυσε κατά τοῦ ἀσεβοῦς αὐτοκράτορα, τούς τρεῖς γνωστούς λόγους ὑπέρ τῶν ἁγίων εἰκόνων, πράγμα πού θορύβησε τόν Λέοντα.
Ὁ Ἰωάννης κατανάλωσε ὅλη του τήν ζωή γιά τή δόξα τῆς Ἐκκλησίας καί ἄφησε σέ μᾶς θησαυρούς ἀνυπολόγιστης ἀξίας. Ἔζησε μέ ὁσιότητα πάνω ἀπό ἑκατό χρόνια καί κοιμήθηκε εἰρηνικά τό 749. Τάφηκε στή Μονή τοῦ Ἁγίου Σάββα.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.

Θεῖον ὄργανον, τῆς Ἐκκλησίας, λύρα εὔσημος, τῆς εὐσεβείας, ἀνεδείχθης Ἰωάννη πανεύφημε· ὅθεν πυρσεύεις τοῦ κόσμου τά πέρατα, ταῖς τῶν σοφῶν σου δογμάτων ἐλλάμψεσι. Πάτερ Ὅσιε, Χριστόν τόν Θεόν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τό μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ.

Τόν ὑμνογράφον καί σοφόν Ἰωάννην, τῆς Ἐκκλησίας παιδευτήν καί φωστῆρα, καί τῶν ἐχθρῶν ἀντίπαλον ὑμνήσωμεν πιστοί· ὅπλον γάρ ἀράμενος, τόν Σταυρόν τοῦ Κυρίου, πᾶσαν ἀπεκρούσατο, τῶν αἱρέσεων πλάνην· καί ὡς θερμός προστάτης εἰς Θεόν, πᾶσι παρέχει, πταισμάτων συγχώρησιν.

Μεγαλυνάριον.

Ὑψηλῶν δογμάτων ἐρμηναυτά, ἱερῶν ᾀσμάτων, θεορρῆμον ὑφηγητά, χαίροις Ἰωάννη, ὁ πάντας διεγείρων, τοῖς μελιχροῖς σου ὕμνοις, πρός θείαν αἴνεσιν.

ΠΗΓΗ:http://faneromenihol.gr/