Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου

Ο ΄Οσιος Χριστόδουλος

Με την ευκαιρία της Εορτής του Οσίου και Θεοφόρου Πατρός ημών Χριστοδούλου του Θαυματουργού, Κτήτορος της Ιεράς Μονής Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου Πάτμου, παραθέτουμε το "Πατριαρχικόν Σιγιλλιώδες Γράμμα" που αφορά τη λειτουργία τόσο της Μονής, 

όσο και της Πατριαρχικής Εξαρχίας Πάτμου

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΝ ΣΙΓΙΛΛΙΩΔΕΣ ΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΟΘΕΝ

ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ

ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Α' ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΕΝ

ΠΑΤΜΩ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ

ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΕΠ' ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ

ΕΝΝΕΑΚΟΣΙΕΤΗΡΙΔΟΣ ΤΗΣ ΙΔΡΥΣΕΩΣ ΑΥΤΗΣ

ΥΠΟ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΦΟΡΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ

ΤΟΥ ΛΑΤΡΗΝΟΥ

Αριθμ. Πρωτ. 845

Ή των πραγμάτων επιμέλεια την διάσωσιν αύτοίς απεργάζεται καί υπόμνησις τάξεως εύθύνει τον βίον, κάλλιον το καλόν άναδεικνύσα. Εντεύθεν καί ή Μήτηρ Αγία του Χρίστου Μεγάλη Εκκλησία ορμώμενη καί άνύστακτον την μέριμναν έχουσα περί των εαυτής Καθιδρυμάτων, όπου γης, καί τον έπιστηριγμον τούτων διώκουσα, καταλλήλαις εύκαιρίαις χρωμένη, μεγάλως ποιείται πρόνοιαν του έπιρρώσαι την ταύτα περιέπουσαν δίαιταν καί άσφάλειαν, μάλιστα δε την του χρόνου διαδρομή δοκιμασθείσαν "καί ευρεθείσαν σωτήριον.

 Έπείπερ καί ή κατά την μυστηριοφύλακα ίεράν νήσον Πάτμον ιδρυμένη καί τη Πατριαρχική φροντίδι ευθέως υποκείμενη, ως επί σταυροπηγίω έοικε, περίκλυτος Μονή του Εύαγγελιστού Ιωάννου του Θεολόγου, βασιλικοίς καί Πατριαρχικοίς προνομίοις καί όροις άρχηθεν καί τον ύστερον χρόνον κατακοσμηθείσα καί έρυμνώς κατασφαλισθείσα, εύ δε τούτοις χρησαμένη, θεία συνάρσει, σώα τον του βίου διέπλευσε δίαυλον εννέα όλας εκατοντάδας ετών, ευδίας καί χειμώνος, διαπορευομένη καί άχρις ημών καταντήσασα ευγονός τε καί εύφημος, ως το πάλαι, ήδη δε το κατόρθωμα τούτο γηθοσύνως πανηγυρίζοντες, έγνωμεν, συν τη περί ημάς Αγία καί Ιερά Συνόδω, μη σιγή άντιπαρελθείν καί τους κατ' άνθρωπον λόγους της εαυτής καταστάσεως τε καί επιδόσεως, μάλιστα δε τους εκ του ίερού περιβόλου της Αγίας του Χρίστου Μέγαλης Εκκλησίας κατά καιρούς προελθόντας. Ή γαρ ύπόμνησις αυτών χρήσιμος εσται εις ρώσιν, τη του χρόνου παρόδω συνεπιφερομένη λήθη άντενεργούσα καί την άξίαν αυτών άναδεικνύσα καί κατά χρέος εις συμμόρφωσιν καλούσα, προς ώφέλειαν την μείζονα.

 Εφ' ω καί συνδιασκεψάμενοι εν Συνόδω μετά των περί ημάς Ίερωτάτων Μητροπολιτών, των καί υπερτίμων, ήχθημεν άνακεφαλαιώσασθαι, τους προδηλωθέντας δρους τε καί τα προνόμια, άπερ ή των άοιδίμων 

προκατόχων ημών Πατριαρχών έλευθεριότης, από ΄Ιωάννου του Αγαπητού καί ες ύστερον έπεδαψιλεύσατο τη είρημένη Μονή, παραδούναι δε το όντως κεφάλαιον τούτο τοις ούσι καί τοις έπιγενομένοις, εις μαρτύριον καί όδηγόν χρήσιμον καί προστασίαν ασφαλή, εις τα εκ τούτου αγαθά άποσκοπήσαντες.

 Όθεν τα δίκαια ταύτα εις μέσον άγοντες, ύπομνήσεως χάριν, βουλόμεθα καί παραγγέλλομεν πασιν, εξ αποφάσεως, γινώσκειν την κατά Πάτμον 'Ιεράν, Βασιλικήν, Πατριαρχικήν καί Σταυροπηγιακήν Μονήν του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου ούσαν πάντη έλευθέραν καί αυτοδέσποτον, άδούλωτόν τε καί άκαταπάτητον, άνενόχλητον καί άκαταζήτητον παρά παντός προσώπου, λαϊκού ή εκκλησιαστικού, μηδέ των Αρχιερέων εξαιρουμένων, ως έφθη ειπών καί ό τον ευσεβή λόγον της ιδρύσεως αυτής τώ οίκείω κτήτορι Όσίω Χριστοδούλω χειρίσας εν μακαριστοίς εκείνος Αυτοκράτωρ Αλέξιος, μόνη δε τη εφορία καί προστασία του καθ΄ ημάς Οικουμενικού Θρόνου ύπαγομένην καί παρ' αύτού υψηλώς καθοδηγουμένην καί εν τοις κανονικοίς κρινομένην καί άνακρινομένην, μη συγχωρουμένης οίασούν παρ' οίουδήτινος παρεμβάσεως εν τοις έαυτοίς πράγμασιν είτε εν αύτη ταύτη είτε εν τοις εν δίω τόπω Μετοχίοις αύτής τον δε εκάστοτε Καθηγούμενον αυτής ευθέως την άναφοράν έχοντα τω κατά καιρούς Οικουμενικώ Πατριάρχη, παρ' ου καί το κύρος των πράξεων αύτού χρεών λαμβάνειν, οσάκις αν δέηση καί τους εκ προσώπου εκείνου, του Πατριάρχου δηλονότι, επί ειδική αποστολή μετά των δεόντων Γραμμάτων αυτώ πεμπομένους δέχεσθαι καί των υπ' αυτόν μοναχών προσέχειν την δίαιταν σώζεσθαι κατά τα προσήκοντα θέσμια.

 Ωσαύτως δει πάντας γινώσκειν τω εκάστοτε ήγουμένω της Μονής ταύτης προσούσαν καί την Έξαρχικήν έξουσίαν, παρά του Πατριάρχου αυτώ άπονεμομένην, ίδίω Γράμματι, τω οίκείω άποκαταστατικώ εις το της Ήγουμενίας αξίωμα συναπτομένω, άμα τη παρά του Θρόνου κυρώσει της αναδείξεως αύτού εις τούτο, κατά τα κεκανονισμένα, ταύτην δε άσκουμένην παρ' αύτού άκωλύτως επί πάσαν την Πάτμον καί τάς περί αυτήν νησίδας Λειψούς, ʼΑρκίους καί ʼΑγαθονήσιον καί τα παρακείμενα νησίδια, του συνόλου τούτων συγκροτούνταν ιδίαν εκκλησιαστικήν έπαρχίαν, τω της Πατριαρχικής Εξαρχίας τετιμημένην ονόματι, ευθέως δ' ύπαγομένην τω Οίκουμενικώ Πατριάρχη καί υπ' Αυτού κυβερνωμένην δια του εκάστοτε Καθηγουμένου της του Θεολόγου Μονής, ασκούντος έπ' αυτήν, έπιτροπικώς, τα Πατριαρχικά δίκαια καί έχοντος τα εκ της τοιαύτης εντολής καθήκοντα καί υποχρεώσεις.

 Εφ' οίς τον Καθηγούμενον της είρημένης Μονής καί Πατριαρχικόν Έξαρχον Πάτμου γινώσκεσθαι δει προσαγορευόμενον ή εν επιτομή λόγου Καθηγούμενον Πάτμου φωνούμενον καί άδειαν έχοντα έπ' εκκλησίας μανδύαν φορείν καί ράβδον ποιμαντικήν φέρειν καί καθ άπασαν την Έξαρχίαν εφημέριους καί διακόνους διορίζειν καί έπιτροπάς συνισταν καί ναούς καθιερούν καί καινίζειν καί τάς κατά συμβάν σαλευθείσας ιεράς Τράπεζας άποκαθιστάναι, πάντα κατά την της Εκκλησίας ίεροτυπικήν τάξιν ποιούντα καί κανονικώς βεβαιούντα, συνελόντι δ' ειπείν, πάντα τα της Μονής αυτού καί της Εξαρχίας όλης οίκονομούντα καί κατακοσμούντα πράγματα καί εις τέλος ιθύνοντα αίσιον, τα τε ενοριακά δηλονότι καί τα μοναστηριακά, τελετουργικά καί διδακτικά, κανονικά καί διαχειριστικά καί οία έτερα, έχοντα δ' έξουσίαν τον αυτόν, κατά παραχώρησιν, θεωρείν καί κρίνειν καί άνακρίνειν εν τοις όρίοις της είρημένης Εξαρχίας, ως εν τη υπ' αυτόν Μονή καί τοις Μετοχίοις αυτής πασι, πάσας τάς έκκλησιαστικάς υποθέσεις καί τα πταίσματα των εκ του ίερού κλήρου εχόντων κάτω του Επισκόπου βαθμόν καί των μοναστών ωσαύτως καί των λαϊκών πάντων καί επιτιμαν καί αργείν καί σωφρονίζειν καί άφορίζειν τους άτακτους καί άπειθείς καί την έκκλησιαστικήν σαλεύοντας εύκοσμίαν καί τάξιν καί εις τον του δικαίου τόπον άποκαθιστάναι τα πράγματα, εί μη τι τούτων μείζονος δέοιτο επισκέψεως καί διορθώσεως, ότε τω Πατριάρχη χρεών ταύτα άνάγειν, υπό πάντων δε των εν τη Μονή καί τη Εξαρχία καθ΄ όλη λογίζεσθαι δει τούτον πατέρα καί ποιμένα καί διδάσκαλον καί χειραγωγόν καί στέργεσθαι καί τιμασθαι αυτόν καί υποκείσθαι αύτώ εν υπακοή ως τέκνα θεοπειθή καί ευήκοα καί προκόπτοντα εν άντιδόσει καί κοινωνία αγάπης καί πίστεως Χριστού, εις εν σώμα οι πάντες υπό την εκείνου κεφαλήν συντόνως άρμοζόμενοι καί συμβιβαζόμενοι, την αύξησιν του Θεού αύξοντες, προς τούτοις δε του Οικουμενικού Θρόνου έκείνω παρέχοντος την προσήκουσαν έπικουρίαν καί ύπεράσπισιν εν παντί έργω άγαθω καί πάση ανάγκη αύτού.

 Εξόν δε αύτω, τω Έξαρχικώ τίτλω χρωμένω, καί εν ταίς των πλησιοχώρω Ιεραρχών της Δωδεκανήσου συνάξεσι προεδρεύειν καί ψήφον ισοδύναμον καί ίσότιμον καί ίσοστάσιον καί ισόκυρον τοις εκείνων εκφέρειν καί, ένί λόγω, πράττειν όσα εκείνοι πλην των τη ʼΑρχιερωσύνη προσόντων, άτε στερουμένω ταύτης. Εφ' ω καί επί ταίς άναγκαίαις Αρχιερατικαίς άγιστίαις, μάλιστα δε ταίς έπιτετραμμεναις χειροτονίαις, δια τε την Μονήν καί τα Μετόχια αυτής καί την Έξαρχίαν όλην, εξόν μεταπέμπεσθαι όν αν ούτος βούλοιτο των ΄Αρχιερέων την ανάγκην πληρώσοντα μετά πάσης κανονικής παρατηρήσεως.

ʼΑφορώντες δε εις τα κτητικά καί την καθ όλην διαχείρισιν, γνωστόν έστω μη έξείναι πωλείν τι των ακινήτων, Μοναστηριακών ή ενοριακών, είτε εντός είτε εκτός της Εξαρχίας κείμενον, άνευ είδήσεως καί έπινεύσεως του Πατριάρχου, έχειν δε τον αυτόν Καθηγούμενον καί Πατριαρχικόν Έξαρχον έξουσίαν του έλέγχειν πάσας τάς εν τη Εξαρχία έκκλησιαστικάς διαχειρίσεις, μοναστηριακάς τε καί ένοριακάς, συν τη υποχρεώσει του υποβάλλειν εκάστοτε τω Πατριάρχη τακτικώς κατά μήνα περί της διακονίας αύτού καί άμα πάσαν παρ' Εκείνου ζητουμένην συναφή έκθεσιν, λογαριασμόν καί άπολογισμόν καί της ιδίας αύτού Μονής καί των έξαρχικώς αυτή υποκειμένων Ιερών Σκηνωμάτων, άλλά καί φιλοτίμως μέριμναν δια την κατά τα είθισμένα υπέρ της Μεγάλης Εκκλησίας λογίαν.

Επί πάσι τούτοις, της κανονικής καί πνευματικής εξαρτήσεως καί υπαγωγής της εν Πάτμω Ιεράς Πατριαρχικής καί Σταυροπηγιακής Μονής Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου καί της έκείσε Εξαρχίας τω Θρόνω της Κωνσταντινουπόλεως ενδειξις καί της εκκλησιαστικής μετ' Αύτού κοινωνίας βεβαίωσίς εστί καί έσται το μνημόσυνον του κατά καιρούς Οίκουμενικού Πατριάρχου εν πάσαις ταίς θεουργίαις, εν τε τη είρημένη Ιερά Μονή καί τοις απανταχού Μετοχίοις αυτής, ως καί εν ταίς λοιπαίς της Εξαρχίας Μοναίς καί ταίς ένορίαις πάσαις.

Ταύτα αποφαινόμενοι εν ʼΑγίω Πνεύματι Συνοδικώς επί τη έννεακοσιοστή άμφιετηρίδι από της ιδρύσεως της περί ης ό λόγος γεραράς Ιεράς Μονής του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, έστωσαν πάντα βέ­βαια εις τον εξής χρόνον, μηδεμιάς δεόμενα πώποτε ανανεώσεως ή επικυρώσεως• τα δε εναντία τούτοις ενεργούμενα καί πραττόμενα άκυρα καί άνενέργητα λογιούνται καί τας κανονικάς ποινάς τοις παρηκόοις καί άπειθέσι επισύροντα.

"Εφ' ώ καί συντέτακται τον πρόν υπομνηστικόν σιγιλλιώδες Γράμμα, καταστρωθέν εν τω 'Ιερω Κώδικι της καθ΄ ημάς Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, εις πίστωσιν καί άσφάλειαν, άποστελλόμενον δε συν ταίς Πατριαρχικαίς καί πατρικαίς εύλογίαις ημών εν Χριστώ Ίησού τω Κυρίω καί δεδοξασμένω Θεώ, τω τα πάντα κατορθούντι τοις θέλουσι προκόπτειν εν τη πίστει καί τη έλπίδι καί τη αγάπη Αύτού.

Εν έτει σωτηρίω ωπη', κατά μήνα Σεπτέμβριον (κς')

Έπινεμήσεως ΙΒ'.

ΠΗΓΗ:http://www.patmosmonastery.gr/patriarxiko.html