Τρίτη 23 Ιανουαρίου 2024

Εκκλησία και η θέσπιση γάμου μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου


 

23 Ιανουαρίου 2024

Ομιλία στην Έκτακτη Σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος,

23 Ιανουαρίου 2024.

Θέλω πολύ να Σας ευχαριστήσω, Μακαριώτατε, για την τιμή και την εμπιστοσύνη να παρουσιάσω ενώπιον των Σεβασμιω­τάτων Μη­τρο­πολιτών αδελφών, που συγκροτούν το ιερό σώμα της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, μάλιστα μέσα στην ιδιαιτέρως φορτισμένη ατμόσφαιρα των ημε­ρων, κάποιες σκέψεις γύρω από το πολυσυ­ζη­τημένο θέμα της προαγγελ­θείσης ψήφισης του νόμου, που για πρώτη φορά θεσπίζει γάμο μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου στη χώρα μας. Να έχω την ευχή Σας.

Θεωρώ πως δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια να πω πράγματα που μέχρι σήμερα δεν ακούσθηκαν. Το υπ’ αριθ,. 6315/286/18.12.2023 Εγκύκλιο Σημείωμα της Ιεράς Συνόδου «Περί των θέσεων της Εκκλη­σίας της Ελλάδος διά τον γάμον και την υιοθεσίαν υπό ομοφύλων ζευγα­ριών», η Ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κρήτης, τοποθετήσεις πλειάδος αδελφών αρχιε­ρέων είτε μέσω Εγκυκλίων, δη­λω­σεων και δημοσιεύσεων είτε και μέσω συνεντεύξεων, όπως και παρεμβάσεις εγκρίτων νομικών, πιστεύω πως έχουν εξαντλήσει το θέμα. Είναι γνωστή σε όλους η θέση της Εκκλησίας.

Παρά ταύτα θα προσπαθήσω να κάνω μία σύνοψη των παρα­πάνω, μία εκτίμηση της όλης καταστάσεως και του σχετικού προβλη­ματισμού από βιοηθικής, επιστημονικής, κοινωνικο-ψυχολογικής και πολιτικής πλευράς, χωρίς να επαναλάβω γνωστές σε όλους μας θεο­λογικές αναλύσεις, αφή­νοντας δε για τη συζήτηση τις προτάσεις για την αντιμετώπιση της όλης καταστάσεως από πλευράς της Εκκλησίας μας.

Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Οι συζητήσεις περί του φύλου όλο και περισσότερο εμφανίζονται στην καθημε­ρινό­τητα, με έναν πρωτοφανή στην ιστορία του ανθρώ­που τρόπο. Όροι καινοφανείς, όπως επιλογή φύλου, επαναπροσδιο­ρισμός, προσανα­το­λι­σμος, ρευστό­τητα και ταυτότητα του φύλου, αλλά και συναφή, όπως έμφυλες ταυτό­τητες, δια­φυλικότητα, διεμφυλικό­τητα, ομο­φοβικό­τητα, με ανάλογα παρά­γωγά τους, παρουσιάζονται στα δημο­σιεύματα, στις συζητή­σεις, στις πολι­τικές αντιπαραθέσεις, και όχι μόνον σε θεωρητικό επίπεδο αλλά και σε πρακτικό. Όλη αυτή η θεματολογία δεν αφορά κάποια μεμο­νωμένα άτομα η ελάχιστες οικογένειες ούτε βρίσκεται στο περιθώριο της κοινω­νικής ζωής, αλλά εγείρει δικαιώματα, προξενεί κοινω­νικές διεκδι­κη­σεις και πολι­τικές αντιπαραθέσεις, έχει γεννήσει κινήματα με οπαδούς και αντιπά­λους, επηρεά­ζει βαθειά τις ανθρώ­πινες σχέσεις και τη νομική σκέψη, διαμορ­φώνει νέες ηθικές αντι­λήψεις σε παγκόσμια κλίμακα, αλλάζει την κοινω­νία και επηρεάζει καίρια τη σχέση του κόσμου με την Εκκλησία.

Έτσι, τα τελευταία μόλις χρόνια,  στις μεγάλες πόλεις του κόσμου, οργανώνονται πορείες και εκδηλώσεις, που ονομάζονται και «παρελάσεις υπερηφανείας», οι οποίες με πρόφαση τη διεκδίκηση ανα­γνω­ρισης και δικαι­ωμάτων, που ήδη έχουν πετύχει σε μεγάλο βαθμό, στην ουσία προβάλλουν προκλητικά αντιλήψεις, μάλιστα με στήριξη επιφανών εκπροσώπων του πολι­τικού κόσμου, πρωθυπουργών, προ­έδρων κρατών, ακαδημαικών προσω­πικοτήτων, χρηματοδοτούμενες από μεγά­λους οργανισμούς όλου του φάσμα­τος. Η υπόθεση έχει ξεφύ­γει από το επίπεδο του διαλόγου και έχει λάβει πλέον τη μορφή επίμο­νης και επιθετικής προσηλυτίζουσας ιδεολογίας, συχνά με σαφές αντι­θρησκευτικό και αθειστικό χρώμα, η οποία όμως συμπα­ρα­σύρει σε ανεκτικές η και υποστηρικτικές αυτών των κινημάτων απόψεις ηγέτες του χριστιανικού κόσμου, εσχάτως δε προκαλεί σοβαρό προβλημα­τισμό και μεταξύ των Ορθο­δόξων.

Αξίζει να σημειωθεί ότι όλο και συχνότερα πρόσωπα που αυτο­προσδιορίζονται ως μέλη της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ (LGBT ) καταλαμβά­νουν θέσεις υψηλής ευθύνης στον δημόσιο βίο, όπως βουλευτές, γερου­σιαστές, υπουρ­γοί, πρωθυπουργοί, πρόεδροι κρατών κ.λπ., πολλοί δε εξ αυτών με ιδιαί­τερα ακτιβιστική διάθεση. Σύμφωνα με πληροφορίες, η Διακομματική των LGBT στο Ευρωκοινοβούλιο αριθμεί 157 ευρωβου­λευτές από τα 27 κράτη μέλη της ΕΕ και σχεδόν απ’ όλες τις πολιτικές ομάδες.

Τα παιδιά, από την προσχολική ακόμη ηλικία, μέσα από ταινίες, κινού­μενα σχέδια, σχολικά εγχειρίδια, εκτίθενται σε εντυπώσεις που δικαιολο­γούν το φαινόμενο, προβάλλοντάς το είτε ως κάτι φυσικό η ως «σεβασμό και  ανε­κτι­κότητα στη διαφορετικότητα» η ως «δικαιωμα­τι­σμο», στην ουσία προ­κα­λώντας σύγχυση και εθισμό, με ανυπολό­γιστες ενδε­χομένως συνέπειες.

Επιπλέον, ο γάμος μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου και η τεκνο­θεσία, όπως και η λεγόμενη «διόρθωση η επαναπροσδιορισμός» του φύλου η η ελεύ­θερη επιλογή σεξουαλικού προσανατολισμού, μάλιστα και από την ηλικία των 15 ετών και άνω, έχουν νομοθετηθεί σε πλείστες όσες χώρες, τη στιγμή που οι «θεραπείες μεταστροφής» ποινικοποιούνται αυστηρά.

Tο όλο θέμα έχει έντονα πολιτικοποιηθεί, καθώς οι μεν λεγό­μενες «χριστιανικές» χώρες της Ευρώπης, η Αυστραλία και ο Καναδάς, απορρί­πτοντας την πολιτισμική παράδοσή τους, σταδιακά προωθούν νόμους, πολι­τικές και αντιλήψεις στη βάση των ανθρώπινων δικαιω­μάτων, μάλιστα και με μία ηθική επικάλυψη συμπάθειας και κατα­νόησης των δήθεν ασθενεστέ­ρων, εις δε τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής τα δύο μεγάλα κόμματα βρίσκονται σε διαρκή αντιπαράθεση επ’ αυτού.

Στον αντίποδα όλων αυτών, χώρες όπως η Ρωσία, η Ουγγαρία, οι μουσουλμανικές της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής ανθίστανται με σαφείς και σκληρές απαγορεύσεις των νέων πρακτικών, θεωρούμενες από τους αντιθέτους ως σκοταδιστικές που προωθούν τον ρατσισμό και το μίσος.

Το κίνημα των ΛΟΑΤΚΙ, έχει εξελιχθεί σε ιδεολόγημα με φανατικούς υποστηρικτές, έχει λάβει διαστάσεις μόδας και χύνεται πλέον ως ορμητικός χείμαρρος στη θάλασσα της κοινωνικής ζωής συμπαρασύροντας τα πάντα.

Η σύγχρονη προβληματική περί φύλου συνδυάζεται με ένα πανίσχυρο lobbying, μια προπαγανδιστική μηχανή μονόπλευρης προβολής απόψεων, που προσπαθούν να κλονίσουν τη σαφή διάκριση και σεξουαλική ταυτότητα των φύλων και να επιβάλουν μια ιδεολογία αυθαίρετης αλλαγής, επιλογής η και επαναπροσδιορισμού του φύλου, η οποία εκμεταλλεύεται την αδιαφορία της κοινωνίας, όπως παραστατικά περιγράφει με το παράδειγμα με το βατραχάκι και το θερμαινόμενο νερό του OlivierClerk στο άρθρο του «Ένα απέραντο φρενοκομείο» ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αργολίδος κ. Νεκτάριος, και βέβαια η αξιοποίηση των πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων. Το κίνημα των LGBT αποτελεί ίσως το ισχυρότερο στον κόσμο lobby.

Όλο αυτό εκφράζεται με τη μορφή παγκοσμίως διαδιδόμενης μόδας και την ορμή πολιτικής προπαγάνδας, προερχόμενης από αθέατα κέντρα με άγνωστους σκοπούς, συνοδεύεται δε αφ’ ενός μεν από κατευθυνόμενη ψευδοπληροφόρηση (παραποιημένες στατιστικές, αλλοιωμένα δεδομένα,επιστημονικές αξιολογήσεις, υπερτονισμός εξα鬬ρε-τικά ακραίων και σπανίων περιπτώσεων που εκθέτουν την παραδοσιακή οικογένεια και μεγέθυνση των δήθεν θετικών παραδειγμάτων από ομοφυλοφιλικές συμβιώσεις κ.ο.κ.), αφ’ ετέρου δε από αντίστοιχο bullying με ειρωνείες, απειλες, εκφοβισμούς, αδίστακτους αποκλεισμούς.

Κάθε αντίλογος χαρακτηρίζεται ομοφοβικός , κάθε αντίθετη επιχειρηματολογία ως συνωμοσιολογία. Έτσι, ενώ φαίνεται πως εδράζεται σε κοινωνική ευαισθησία έναντι κάποιων ατόμων που παρουσιάζουν όντως πρόβλημα και χρήζουν στήριξης η στην προστασία των δικαιωμάτων κάποιας ανάλογης μειονότητας, στην ουσία συρρικνώνει την ελευθερία του ανθρώπου και αποτελεί επίθεση κατά της ανθρώπινης φύσης με χειρότερες συνέπειες από την κλιματική αλλαγή, καθώς δεν αλλοιώνει το περιβάλλον του ανθρώπου, αλλά προσβάλλει την ίδια την οντολογία του.

Τέλος, το 1973, η Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία πήρε την απόφαση να αφαιρέσει την ομοφυλοφιλία ως ψυχική διαταραχή. Αργότερα το 1992, δημοσίευσε την ακόλουθη δήλωση: Η ομοφυλοφιλία αυτή καθ’ εαυτήν δεν υπονομεύει την κρίση, τη σταθερότητα, την αξιοπιστία η τις γενικές κοινωνικές η επαγγελματικές ικανότητες .

Διαβάστε εδώ ολόκληρη την εισήγηση.

ΠΗΓΗ: https://www.pemptousia.gr/2024/01/ekklisia-ke-i-thespisi-gamou-metaxi-atomon-tou-idiou-filou/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου