Πρωτομαγιά!

Ἀλησμόνητα χρόνια!

                 Ἀποβραδίς φροντίζαμε γιά τό στεφάνι τῆς πρωτομαγιᾶς. Σκέτο πανηγύρι. Γυρίζαμε στά χωράφια νά κόψουμε μαντελίδες, νά βροῦμε τριαντάφυλλα καί ὅ,τι τό καλύτερο· κόβαμε καί μιά βέργα ἀπό λυαριά, γιά νά στηρίξουμε τά λουλούδια καί πέφταμε γιά ὕπνο. Πρωΐ, πρωΐ μᾶς ξυπνοῦσε  ἡ μάνα μας μ᾿ ἕνα ματσάκι ἀπό μάραθο, γιά νά μήν μαράνει ὁ ἥλιος τοῦ Μάη κι᾿ ἀφοῦ πίναμε τό βραστικό μας, τρέχαμε γιά τό Σκολειό (τό παλιό τῆς Χώρας στήν Ἁγιά Λεβιά). Μελίσσι ὁλόκληρο· περίπου ἑκατόν ὀγδόντα εἴμαστόνε τήν ἐποχή ἐκείνη (1950-1955). Στό καλαθάκι μας τό φαΐ μας: ψωμάκι πού τόκανε ἡ μάνα μας στό σπίτι, πασκαλιάτικο αὐγό, κανένα σωρεματάκι τυρί κι᾿ ὅ,τι ἀλλο ἠβρίσκουντανε. Προορισμός τό Διακόφτι. Στή γραμμή ὅλα τά παιδιά. Συνοδοί οἱ Δασκάλοι μας. Πρῶτος ὁ διευθυντής μας ὁ Παναγιώτης ὁ Γαζόπουλος, ἀπό τήν Τρίπολη, μετά ἡ δεσποινίς Μαρία Θεοδωρίδου, ἡ Καλυμνιά κι᾿ ἡ καλή μας ἡ κυρία Εὐγενία (ὄνομα καί πράμα) Καλογιάννη, Πατινιά. Πέρναμε τό μονοπάτι καί μέ τό τραγούδι στό στόμα, φθάναμε ξαναμένοι γιά τά καλά στόν προορισμό μας. Πρώτη μας δουλειά τό προσκύνημα στό Ἐκκλησάκι τοῦ Σταυροῦ, μέ τή μεγάλη ἱστορία καί τό θαυμαστό γεγονός τῆς διάσωσης τῶν προσκυνητῶν ἀπό τούς πειρατές, πού μέ τόση εὐλάβεια μᾶς διηγιόταν ἡ Πατινιά Δασκάλα μας. Κρεμόμασταν κυριολεκτικά ἀπό τά χείλια της· τόσα παιδιά καί δέν ἀκουγόταν ψύθιρος... Καί μετά, τί ἄλλο; παιχνίδι,κι᾿ ἅγιος ὁ Θεός, ὥσπου νάρτη ἡ ὤρα τοῦ φαγητοῦ. Παρέες, παρέες, ἠστρώναμε καταγῆς τό μεσάλι μας, ἠβάναμε τό φαΐ μας στό πιάτο, ἤ τό τρώαμε κατευθεία ἀπό τήν καστάνια (ἔτσι, μᾶλλον, ἦταν  πιό νόστιμο) καί ξανά παιχνίδι. Ὅταν ἤφθανε ἡ ὥρα τοῦ γυρισμοῦ, ποῦ νά βροῦμε τό κουράγιο, νά βγάλουμε τό ἀνήφορο. Βολοδέρναμε ἀπό τή μιά ἄκρη τοῦ δρόμου στήν ἄλλη καί οἱ μεγάλοι λέγανε στούς μικρούς: «οἱ μικροί μπροστά γιά νά μικραίνει ὁ δρόμος...» . Καί τό πιστεύαμε... Κάποτε φθάναμε στή Χώρα κουρασμένοι, ἀλλά καταχαρούμενοι....

         Τά τραγούδια μέχρι σήμερα, τριγυρίζουνε στό μυαλό μας, λές καί τά λέγαμε χθές.... Παραθέτω τρία ἀπό τά πολλά πού μᾶς μάθαιναν στό σκολειό μας, οἱ ἀλησμόνητοι ἐκπαιδευτικοί μας.

Καλή πρωτομαγιά!!!

Ο ΜΑΪΟΣ ΜΑΣ ΕΦΤΑΣΕ

Ο  Μάιος μας έφτασε, εμπρός βήμα ταχύ

να τον προϋπαντήσουμε παιδιά στην εξοχή.

Δώρα στα χέρια του πολλά και όμορφα κρατεί

Και τα μοιράζει γελαστός σε όποιον το ζητεί.

 Παραδοσιακό

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Λουλούδια ας διαλέξουμε και ρόδα και κρίνα

κι ελάτε να πλέξουμε στεφάνια με κείνα,

στο Μάη που σήμερα προβάλλει στη γη.

Τ’ αηδόνια συμφώνησαν της γης τ’ αγγελούδια

και βρήκαν και τόνισαν καινούρια τραγούδια

στο Μάη που σήμερα προβάλλει στη γη.

Η θάλασσα γίνεται καθρέφτης και πάλι,

το κύμα της χύνεται κι ο φλοίσβος τον ψάλλει,

στο Μάη που σήμερα προβάλλει στη γη.

Χορεύει το πρόβατο τ’ αρνάκι βελάζει

κι απ’ τον αγκαθόβατο δροσούλα σταλάζει,

στο Μάη που σήμερα προβάλλει στη γη.

Ι.Πολέμης

ΔΕΞΟΥ ΜΑΗ

Η Άνοιξη, δροσιές γεμάτη καρτερεί μεσοκαμπής

στ’ ανθισμένο της παλάτι Μάη μου για να μπεις.

Δέξου φούχτες τα λουλούδια απ’ την πλούσια ποδιά

δέξου Μάη γλυκά τραγούδια κι από τα παιδιά.

Στέλιος Σπεράντζας

Ο ΜΑΪΟΣ ΜΑΣ ΕΦΤΑΣΕ

Ο  Μάιος μας έφτασε, εμπρός βήμα ταχύ

να τον προϋπαντήσουμε παιδιά στην εξοχή.

Δώρα στα χέρια του πολλά και όμορφα κρατεί

Και τα μοιράζει γελαστός σε όποιον το ζητεί.

 Παραδοσιακό

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Λουλούδια ας διαλέξουμε και ρόδα και κρίνα

κι ελάτε να πλέξουμε στεφάνια με κείνα,

στο Μάη που σήμερα προβάλλει στη γη.

Τ’ αηδόνια συμφώνησαν της γης τ’ αγγελούδια

και βρήκαν και τόνισαν καινούρια τραγούδια

στο Μάη που σήμερα προβάλλει στη γη.

Η θάλασσα γίνεται καθρέφτης και πάλι,

το κύμα της χύνεται κι ο φλοίσβος τον ψάλλει,

στο Μάη που σήμερα προβάλλει στη γη.

Χορεύει το πρόβατο τ’ αρνάκι βελάζει

κι απ’ τον αγκαθόβατο δροσούλα σταλάζει,

στο Μάη που σήμερα προβάλλει στη γη.

Ι.Πολέμης

ΔΕΞΟΥ ΜΑΗ

Η Άνοιξη, δροσιές γεμάτη καρτερεί μεσοκαμπής

στ’ ανθισμένο της παλάτι Μάη μου για να μπεις.

Δέξου φούχτες τα λουλούδια απ’ την πλούσια ποδιά

δέξου Μάη γλυκά τραγούδια κι από τα παιδιά.

Στέλιος Σπεράντζας