Θα σ' αγαπώ ό,τι κι αν γίνει

 

Μαμά αλεπού και το αλεπουδάκι 

(παιδικό παραμύθι)

«Η αγάπη είναι σαν τ΄ αστέρια: ποτέ δεν πεθαίνει και πάντα φωτίζει»

Ο Μικρός ήταν πολύ κακόκεφος. 
Κλείστηκε στο δωμάτιο 
κι άρχιζε να στριφογυρίζει
κι όλα τα πράγματα ν΄ αναποδογυρίζει.
Τις ζωγραφιές από τον τοίχο ξεκολλούσε
Κι όλα τα παιχνίδια του χαλούσε.

«Θεέ μου!» είπε η Μαμά «τι έχεις πάθει;»

«είμαι ένα ανάποδος
και γκρινιάρης μικρός
και κανείς δε μ΄αγαπάει» είπε ο μικρός.

«Μικρέ μου» είπε η Μαμά « όπως και να ΄σαι, 
εγώ πάντα θα σ΄αγαπώ».

«κι αν ήμουνα αρκούδος, πάλι θα με φρόντιζες 
και θα μ΄ αγαπούσες;» ρώτησε ο Μικρός.

«Φυσικά» είπε η Μαμά.
«Εγώ θα σ΄ αγαπώ ό, τι κι αν γίνει»

«Αν όμως γινόμουν πράσινο έντομο,
πάλι θα μ΄αγαπούσες, 
πάλι θα με αγκάλιαζες και θα με φιλούσες;»

«Φυσικά» είπε η Μαμά.
«Εγώ θα σ΄ αγαπώ ό, τι κι αν γίνει»

«Ό,τι κι αν γίνει;» είπε ο Μικρός και χαμογέλασε. 
«Κι αν ήμουνα κροκόδειλος;»

«Θα σε αγκάλιαζα και θα σε αγαπούσα 
και τη νύχτα θα σου τραγουδούσα»
είπε η Μαμά.

«Χαλάει ποτέ η αγάπη;»
ρώτησε ο Μικρός. 
«Λυγίζει άραγε ποτέ και σπάει; 
Κι αν ναι, μπορείς άραγε να
την κολλήσεις, 
να τη φτιάξεις και να τη χτίσεις;»

«Α, δεν ξέρω» είπε η Μαμά « το μόνο που ξέρω
είναι ότι θα σ΄ αγαπώ για πάντα».

«Κι όταν πεθάνουμε και χαθούμε,
θα μ΄αγαπάς ακόμη;» είπε ο Μικρός.
«Θα υπάρχει ακόμα η αγάπη;»

Η Μαμά πήρε στην αγκαλιά της 
τον Μικρό και κοίταξαν μαζί
από το παράθυρο τον ουρανό.
Το φεγγαράκι έφεγγε ψηλά
και τ΄αστεράκια ήταν φωτεινά. 
«Κοίτα, Μικρέ, τ΄αστεράκια 
πώς λάμπουνε στον ουρανό.
Ξέρεις πως πολλά απ΄αυτά 
έχουν πεθάνει εδώ και χρόνια πια;»

«Τα βλέπεις όμως πώς φωτίζουν ακόμα στον ουρανό;
Η αγάπη είναι σαν τ΄ αστέρια: ποτέ δεν πεθαίνει
και πάντα φωτίζει»

 

ΠΗΓΗ:http://hamomilaki.blogspot.gr/2013/04/debi-gliori-no-matter-what.html?utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed:+hamomilaki+(To+hamomilaki)