Ὁ ἥρωας αὐτός δέν ἦταν ἄλλος ἀπό τόν ἀείμνηστο Μιχάλη Λιάπη, τόν ταπεινό αὐτόν ἄνθρωπο, πού δυστυχῶς ἐγώ προσωπικά νοιώθω τύψεις, γιατί δέν ἀξιώθηκα νά καταγράψω τά τῆς ζωῆς του. Παραθέτω τήν ἑξῆς ἐμπειρία μου, γιά νά ἐκτιμήσουμε περισσότερο τήν προσωπικότητά του. Πρίν ἀπό χρόνια, συναντήθηκαμε στή Χώρα, κάτω ἀπό τά Χασαπιά (σημερινό κατάστημα "Ὁ Μπενέτος") καί κατηφορίσαμε μέ τά πόδια γιά τήν Σκάλα. Πιάσαμε τήν κουβέντα γιά τά περασμένα καί κάποια στιγμή τοῦ εἶπα: "κύρ Μιχάλη, ὁ πατέρας μου, πάντοτε μᾶς μιλοῦσε γιά τά κατορθώματά σου, πῶς ἀφόπλισες τά κανόνια τῶν Ἰταλῶν στόν Γένουπα, πῶς πηγαινες καί ἐρχούσανε μέ τά κουπιά καί τό πανί στή Σάμο, μεταφέροντας λάδι, χαρούπια καί ὅ,τι ἄλλο, ἀλλά παράλληλα ἀσκώντας κατασκοπεία εἰς βάρος τῶν Ἰταλῶν, οἱ ὁποῖοι σέ τρέμανε. Ἤσουν ὁ καλύτερος ἀπό ὅλους." Μοῦ ἀπάντησε θυμωμένα: "Ὁ πατέρας σου σᾶς ἔλεγε ψέματα. Δέν ἤμουν ἐγώ ὁ καλύτερος. Ὁ καλύτερος ἀπό ὅλους μας ἦταν ὁ Δημήτρης ὁ Ντούντας῾ Τόν θαύμασα τότε γιά ἄλλη μιά φορά· θαύμασα τό μεγαλεῖο τῆς ψυχῆς του. Συνεχίσαμε τήν κουβέντα καί τόν παρεκάλεσα νά διηγηθεῖ ὅλα τά συμβάντα στό γυιό του, ἤ σέ κάποιον ἄλλον, ὥστε νά καταγραφοῦν , γιατί πρόκειται περί σημαντικῶν ἱστορικῶν στοιχείων. Ἡ ἀπάντησή του ἦταν ξεκάθαρη:"Δέν ἔκανα τίποτα σπουδαῖο. Γιά τήν Πατρίδα ἔκανα, ὅτι ἔκανα. Δέν θέλω νά φαίνομαι πουθενά". Στήν ἐπιμονή μου, μοῦ εἶπε: "Πάρε ἕνα μαγνητόφωνο ὅποτε θέλεις καί ἔλα νά μέ βρεῖς. Μόνο σέ σένα θά τά πῶ. Ξέρεις ἦρθαν κάποιοι δημοσιογράφοι καί κάποιοι ἀπό ἕνα Ὑπουργεῖο, γιά νά τούς διηγηθῶ τήν ἱστορία μου καί νά μοῦ δώσουν σύνταξη. Τούς ἔδιωξα. Δέν τούς εἶπα λέξη. Φύγετε ἀπό δῶ. Ὅταν παλεύαμε τότε, ὅλοι μας, ὄχι μόνο ἐγώ, δέν εἴχαμε στό μυαλό μας συντάξεις καί παράσημα. Τήν Πατρίδα εἴχαμε στό μυαλό μας". Δυστυχῶς δέν πῆγα, ὄχι ἀπό ἀμέλεια, ἀλλά δέν ἤθελα νά ὑποθέσει ὅτι ἦταν μεγάλος πλέον καί πῆγα ὅσο βρισκόταν ἐν ζωῇ. Ἄν κάποιος ἄλλος εἶχε κατορθώσει νά τοῦ ἀποσπάσει περιγραφές ἀπό τά κατορθώμά του αὐτά, θά εἶναι εὐχῆς ἔργον νά τά δημοσιοποιήσει. Αἰωνία σου ἡ μνήμη κύρ ΜΙΧΑΛΗ. ΑΘΑΝΑΤΟΣ!!! Σέ εὐχαριστῶ γιά τήν προσφορά σου στόν Τόπο μας....
Ὁ ἥρωας αὐτός δέν ἦταν ἄλλος ἀπό τόν ἀείμνηστο Μιχάλη Λιάπη, τόν ταπεινό αὐτόν ἄνθρωπο, πού δυστυχῶς ἐγώ προσωπικά νοιώθω τύψεις, γιατί δέν ἀξιώθηκα νά καταγράψω τά τῆς ζωῆς του. Παραθέτω τήν ἑξῆς ἐμπειρία μου, γιά νά ἐκτιμήσουμε περισσότερο τήν προσωπικότητά του. Πρίν ἀπό χρόνια, συναντήθηκαμε στή Χώρα, κάτω ἀπό τά Χασαπιά (σημερινό κατάστημα "Ὁ Μπενέτος") καί κατηφορίσαμε μέ τά πόδια γιά τήν Σκάλα. Πιάσαμε τήν κουβέντα γιά τά περασμένα καί κάποια στιγμή τοῦ εἶπα: "κύρ Μιχάλη, ὁ πατέρας μου, πάντοτε μᾶς μιλοῦσε γιά τά κατορθώματά σου, πῶς ἀφόπλισες τά κανόνια τῶν Ἰταλῶν στόν Γένουπα, πῶς πηγαινες καί ἐρχούσανε μέ τά κουπιά καί τό πανί στή Σάμο, μεταφέροντας λάδι, χαρούπια καί ὅ,τι ἄλλο, ἀλλά παράλληλα ἀσκώντας κατασκοπεία εἰς βάρος τῶν Ἰταλῶν, οἱ ὁποῖοι σέ τρέμανε. Ἤσουν ὁ καλύτερος ἀπό ὅλους." Μοῦ ἀπάντησε θυμωμένα: "Ὁ πατέρας σου σᾶς ἔλεγε ψέματα. Δέν ἤμουν ἐγώ ὁ καλύτερος. Ὁ καλύτερος ἀπό ὅλους μας ἦταν ὁ Δημήτρης ὁ Ντούντας῾ Τόν θαύμασα τότε γιά ἄλλη μιά φορά· θαύμασα τό μεγαλεῖο τῆς ψυχῆς του. Συνεχίσαμε τήν κουβέντα καί τόν παρεκάλεσα νά διηγηθεῖ ὅλα τά συμβάντα στό γυιό του, ἤ σέ κάποιον ἄλλον, ὥστε νά καταγραφοῦν , γιατί πρόκειται περί σημαντικῶν ἱστορικῶν στοιχείων. Ἡ ἀπάντησή του ἦταν ξεκάθαρη:"Δέν ἔκανα τίποτα σπουδαῖο. Γιά τήν Πατρίδα ἔκανα, ὅτι ἔκανα. Δέν θέλω νά φαίνομαι πουθενά". Στήν ἐπιμονή μου, μοῦ εἶπε: "Πάρε ἕνα μαγνητόφωνο ὅποτε θέλεις καί ἔλα νά μέ βρεῖς. Μόνο σέ σένα θά τά πῶ. Ξέρεις ἦρθαν κάποιοι δημοσιογράφοι καί κάποιοι ἀπό ἕνα Ὑπουργεῖο, γιά νά τούς διηγηθῶ τήν ἱστορία μου καί νά μοῦ δώσουν σύνταξη. Τούς ἔδιωξα. Δέν τούς εἶπα λέξη. Φύγετε ἀπό δῶ. Ὅταν παλεύαμε τότε, ὅλοι μας, ὄχι μόνο ἐγώ, δέν εἴχαμε στό μυαλό μας συντάξεις καί παράσημα. Τήν Πατρίδα εἴχαμε στό μυαλό μας". Δυστυχῶς δέν πῆγα, ὄχι ἀπό ἀμέλεια, ἀλλά δέν ἤθελα νά ὑποθέσει ὅτι ἦταν μεγάλος πλέον καί πῆγα ὅσο βρισκόταν ἐν ζωῇ. Ἄν κάποιος ἄλλος εἶχε κατορθώσει νά τοῦ ἀποσπάσει περιγραφές ἀπό τά κατορθώμά του αὐτά, θά εἶναι εὐχῆς ἔργον νά τά δημοσιοποιήσει. Αἰωνία σου ἡ μνήμη κύρ ΜΙΧΑΛΗ. ΑΘΑΝΑΤΟΣ!!! Σέ εὐχαριστῶ γιά τήν προσφορά σου στόν Τόπο μας....
ΑπάντησηΔιαγραφή