Πάτμος!!!

      Καιρικά φαινόμενα, κατά τό παρελθόν....

 

Μέ ἀφορμή τά γεγονότα τῆς 2^ας Φεβρουαρίου 2021, ἐξαιτίας τῆς φοβερῆς καταιγίδας πού ἔπληξε τό Νησί μας, παραθέτω ἕνα ἀπόσπασμα ἀπό τό ἀνέκδοτο, πεντάτομο ἔργο, μέ τήν ἱστορία τῆς Πάτμου, τοῦ ἀείμνηστου Ἀρχιμανδρίτη κυροῦ Γεράσιμου Σμυρνάκη, πολυμαθή καί εὑρυμαθή Κληρικοῦ, γιά παρόμοια φαινόμενα πού συνέβησαν στίς 25 Νοεμβρίου τοῦ ἔτους 1913 (ἡ ἱστορία ἐπαναλαμβάνεται). Ἄξιο προσοχῆς καί ἡ ἀναφορά πού γίνεται σέ παλαιότερη θεομηνία, κατά τήν ἑορτή τοῦ Ἁγίου Χαρίτωνος, ἐξαιτίας τῆς ὁποίας καθιερώθηκε ἡ τέλεση πανηγυρικῆς «μετ᾿ ἀρτοκλασίας» Θείας Λειτουργίας, ὥστε νά μεσιτεύσει ὁ Ἅγιος, γιά  νά παύσει ἡ καταιγίδα.

Παραθέτω τό κείμενο αὐτούσιο. Μιά μεταφορά του στό σημερινό γλωσσικό ἰδίωμα, ἴσως θά ἦταν πιό κατανοητό, ἀλλά θά ἔχανε τήν ὀμορφιά της, ἡ γλώσσα πού χρησιμοποιοῦσε αὐτός ὁ πολυτάλαντος Ἀδελφός τῆς Μονῆς μας.

«Τῇ 25^ῃ  Νοεμβρίου τοῦ αὐτοῦ ἔτους (1913), ἡμέρᾳ Δευτέρᾳ περί ὥραν πρώτην μ.μ. πνέοντος ΒΑ΄ἀνέμου (Γρέγου) ἐγένετο ἐν τῇ νήσῳ μεγίστη πλήμμυρα μετά λαίλαπος, ἧς παραπλησίαν ἀναμιμνήσκονται ἐπισυμβᾶσαν πρό πεντηκονταετίας· ἐπί πενθήμερον δέ δέν κατέπαυσεν ὁ ὑετός καί ἡ βροχή, ἐπιχρωννυούσης ταύτης  ἐρυθροβαφῶς τά λευκάζοντα κτήρια τῆς νήσου οὕτως, ὥστε ἠδύνατό τις ἵν᾽  ἀναπολήσῃ ἐν νῷ τάς ἐκ τῆς ἱερᾶς Ἀποκαλύψεως ἐκείνας εἰκόνας, καθ᾽ ἅς ἐγένοντο βρανταί κ(αί) φωναί καί ἀστραπαί καί σεισμός καί χάλαζα μεγάλη καί τό τρίτον τῆς θαλάσσης ἐγένετο αἷμα. Ἕνεκα τῆς πολυομβρίας ταύτης συνέβησαν ζημίαι ἐν τοῖς ἀγροῖς ἰδίᾳ ἐν τῷ κεντρώῳ Τμήματι τῆς νήσου ἔνθα ἡ Μονή, ἀνελθοῦσαι ὡς ἔγγιστα τάς ἑξακοσίας λ.Τ. κατεκλύσθη δέ καί τό ΒΑ΄ τμῆμα τῆς Κάτω Χώρας, εἰσορμησάντων τῶν ἐκ τοῦ χειμάρρου Περδικάρη κατερχομένων ὑδάτων, ἕνεκα τῆς μεταστροφῆς τούτων κάτωθεν  τῆς Ἱερᾶς Ἀποκαλύψεως, ἐνός τῶν χθαμαλῶν οἰκιῶν ἐκείνης. Ὡσαύτως ἐπεγένοντο ζημίαι τινές καί εἰς τά ὑπό πάκτωσιν κτήματα τῆς Μονῆς, ἐν τῷ ὅρμῳ τοῦ Γρίκου, τῆς Πέτρας τῶν Ἁλυκῶν καί τῶν Κήπων, καθώς καί εἰς πάντας τούς ἐπί τῶν κλιτύων ἀγρούς, τούς δι᾽ ….(;) περιεφραγμένους ὧν παρέσυρε τά γαιώδη μέρη ἐν τῇ θαλάσσῃ, ἧς πάντες οἱ ὅρμοι καί ὁ λιμήν ἐπί μακράς ἡμέρας διετέλουν ἐν ἀποχρώσει τεθολωμένῃ γαιώδῃ. Ἀλλά καί κεραυνοί κατέπεσον, ἑνός τούτων διατρήσαντος  πάσας τάς αἰθούσας τῆς οἰκίας τοῦ Δ. Σταμούλη ἐν τῇ Ἄνω Χώρᾳ καί περιλείξαντος πᾶν χρυσίζον ἐν αὐτῇ ἀντικείμενον ἑτέρου ἔν τινι οἰκίᾳ τῆς Κάτω Χώρας καί τρίτου ἐν τῇ ἐν Ἁγίᾳ Λεούσῃ τοῦ  Κάμπου  οἰκίᾳ τοῦ ἱερέως ἄνευ θυμάτων· ἀτυχῶς δέ καί πρό ἐτῶν συνέβησαν ἀτυχήματα ἐκ παρομοίας πτώσεως κεραυνῶν ἐν τῇ Ἄνω Χώρᾳ, οὐδεμιᾶς πώποτε ληφθείσης προνοίας   ἵνα ἱδρυθῶσιν ἀλεξικεύραυνα ἐν τε τῇ Μονῇ καί ἑκατέρωθεν τῶν ἐν τῇ Χώρᾳ      τμημάτων αὐτῆς πρός πρόληψιν τοιούτων ἀτυχημάτων. Ἄχρι σήμερον ἐν τῇ νήσῳ γίνεται μνεία φοβερωτάτης πλημμύρας, ἐπισυμβάσης ἐν λίαν ἀφισταμένῃ ἐποχῇ, κατά τήν ἡμέραν τῆς μνήμης τοῦ Ὁσίου Χαρίτωνος τοῦ Ὁμολογητοῦ, τῇ 28ῃ Σεπτεμβρίου, καθ᾽ ἥν ἡ θάλασσα ἐκμανεῖσα, ἐξετράπη τῶν ὁρίων αὐτῆς, ἀνυψωθεῖσα μέχρι τῶν ἀμφιθεατρικῶς κειμένων κλιτύων τοῦ Περδικάρη καί τῶν τοῦ Τιμίου Προδρόμου τοῦ Μυρᾶ ὑψωμάτων πρός Μ. τῆς Γυναικείας Μονῆς καί παρά τό Μονύδριον τό ἀποκαλούμενον τά Ἅγια τῶν Ἁγίων. πρός ἀνάμνησιν δέ τοῦ γεγονότος τούτου, ἴσως πρό διακοσίων καί ὀγδοήκοντα ἐτῶν ἐπισυμβάντος, καί τῆς διασώσεως τῶν κατοίκων, καθώς καί τοῦ τελεσθἐντος τούτου ὑπερφυσικοῦ ἀναβρασμοῦ ἐκ τῆς ἐξορμήσεως τῶν θαλασσίων ὑδάτων, ἅπαντες οἱ Ναοί μετά τῆς Μονῆς κρούουσι τούς κώδωνας, καίτοι ἡ τοῦ ρηθέντος Ὁσίου ἑορτή δέν ἀναγράφεται ἐν ταῖς μετ᾽ ἀργίας τεθεσπισμέναις ὑπό τῶν Ἁγίων Πατέρων. Ὑπέργηροι τινες τῶν ἐν τῇ νήσῳ ἀφηγοῦνται ὅτι ἐν μικρῇ ἡλικίᾳ ὄντες καί περιαγόμενοι ἀνά τά ρηθέντα μέρη ἐν οἷς ἡ θάλασσα ἀνῆλθεν, ἀνεύρισκον θαλάσσια λείψανα ἐκ κογχυλίων, πορφυρῶν ἑλίκων καί λοιπῶν».