Πάτμος!

                   Ένα απρογραμμάτιστο ταξίδι 

      στην Πάτμο

 Συνήθως προετοιμάζω το πρόγραμμά μου πριν ταξιδέψω σε μια χώρα σύμφωνα με τις προσκλήσεις που έχω, αλλά ζητώ και την οδηγία του Κυρίου και είμαι έτοιμη να αλλάξω σχέδια όταν μου το δείξει. Ετοίμαζα το φετινό μου ταξίδι στην Ελλάδα με προσευχή, αισθανόμουν όμως κουρασμένη από τα προηγούμενα ταξίδια και ζητούσα από τον Κύριο να με ανανεώσει πνευματικά, να μου δώσει υποσχέσεις από τον Λόγο Του για τη συνέχεια.  

Λίγες μέρες μετά την άφιξή μου στην Αθήνα πήρα μια πρόσκληση που δεν την περίμενα, να πάω στην Πάτμο με μια ομάδα φοιτητών από το Wheaton College, που οργάνωνε ο Ελληνικός Βιβλικός Σύνδεσμος. Ήταν ένα ταξίδι που ονειρευόμουν και επιθυμούσα να κάνω κάποτε αλλά όχι τώρα. Προσευχήθηκα και δέχτηκα την πρόσκληση, τη θεώρησα ένα από τα δώρα που μας κάνει ο Θεός, όταν δεν τα περιμένουμε. Άρχισα να διαβάζω την Αποκάλυψη, περιμένοντας με λαχτάρα να παρακολουθήσω τις μελέτες του καθηγητή που συνόδευε τους φοιτητές. Φαινόταν ενθουσιασμένος και έτοιμος να μοιραστεί μαζί μας την καρδιά του μηνύματος της Αποκάλυψης. Δεν ήταν φανατικός μιας συγκεκριμένης θεολογικής  ερμηνείας του βιβλίου, γιατί μια τέτοια στάση χώρισε και χωρίζει τους πιστούς.

 Δεν ενδιαφερόμουν για τα “εσχατολογικά” αλλά για το μήνυμα που είχε ο Θεός για μένα, ώστε να συνεχίζω την πορεία μου όσο το επιτρέψει, ενώ περνούν τα χρόνια και  έχω ερωτηματικά για το μέλλον.

Ο απόστολος Ιωάννης δεν πήγε στην Πάτμο για ταξίδι αναψυχής αλλά ήταν εξόριστος  « δια τον λόγον του Θεού και δια την μαρτυρία του Ιησού Χριστού» (Αποκ. 1: 9). Ήταν η περίοδος του διωγμού εναντίον των χριστιανών από τον αυτοκράτορα Δομιτιανό.  Ζητούσα από τον Κύριο να μου μιλήσει μέσα από τον Λόγο Του στην Πάτμο. Και το έκανε υπενθυμίζοντάς μου δύο πολύ πρακτικά μηνύματα.

Βρισκόμασταν έξω από το « Ιερό Σπήλαιο της Αποκάλυψης»,  όπου ο καθηγητής του Wheaton ενθουσιασμένος συνέχιζε τη διδασκαλία του. Οι φοιτητές κρατούσαν σημειώσεις. Το ίδιο  έκανα κι εγώ. Όταν διάβασε στην Αποκάλυψη 1:17, διάβασε με έμφαση τα λόγια  της προτροπής: « Μη φοβού»!  Να, το πρώτο μήνυμα, το ψιθύρισμα του Κυρίου: « Σούλα, μη φοβάσαι!» Τα μάτια μου βούρκωσαν. Η φωνή του Κυρίου ήταν πολύ καθαρή. Γιατί; Φοβάμαι ;  Ναι, φοβάμαι! Από τι φοβάμαι; Από το άγνωστο, από τη μοναξιά, τα παιδιά μου είναι μακριά, οι ανάγκες του έργου είναι  πολλές και επιθυμώ να συνεχίσω.  Πότε θα πρέπει να σταματήσω;  Όλοι φοβόμαστε. Δεν το ομολογούμε, αλλά ο Κύριος το ξέρει. Συχνά έλεγε στους δικούς Του, κυρίως σ’ αυτούς που Τον υπηρετούσαν: «Μη φοβάσαι». Το είπε στον Μωυσή, στον Ιησού του Ναυή, στον Δανιήλ, στον Πέτρο, στον  Παύλο και στον Ιωάννη στην Πάτμο. Το είπε και σ’ εμένα στην Πάτμο!  

Το δεύτερο μήνυμα που μου έδωσε  ο Κύριος ήταν: « Εγώ έχω τον έλεγχο»!  Στο 5^ο κεφάλαιο ο Ιωάννης περιγράφει εκείνη τη μεγαλειώδη σκηνή. Βλέπει το μέλλον μέσα από τα διάφορα μυστηριώδη σύμβολα, στέκεται εκστατικός και θαυμάζει τη δόξα του Κυρίου μας, ενώ ακούει εκείνη τη μεγάλη χορωδία να ψάλλει για τη δόξα Του. Ο Ιωάννης είχε δει τον Κύριό μας στον σταυρό, τον Αμνό να θυσιάζεται για μας στον Γολγοθά. Όμως στην Πάτμο τον είδε μέσα σε όλη Του τη δόξα, έχοντας την απόλυτη εξουσία που Του έδωσε ο Πατέρας πάνω σε όλους και σε όλα. Ναι, ο  Αμνός του Θεού κρατά και έχει τον έλεγχο του παρόντος και του μέλλοντος της ζωής μου, γι’ αυτό δεν πρέπει να φοβάμαι. Ευχαριστώ τον Κύριο γι’ αυτό το απρογραμμάτιστο ταξίδι και τους φίλους που  με κάλεσαν να πάω στην Πάτμο!

Ιούνιος, 2019

                                          

 Σούλα Μαξιμιάδου Isch

Δ/νση ηλ. ταχ.:  Soula.Isch@sim.org