Ἡ Ἀλήθεια,,,βλάπτει...

Ἡ ἀλήθεια πού στοιχίζει!!!

          Ἡ ἱστορία ἀναφέρει ὅτι κάποτε ὁ Διονύσιος ὁ πρεσβύτερος (430-367 π.Χ.), τύραννος  στίς Συρακοῦσες τῆς Σικελίας, ἤθελε νά γράφει ποιήματα, χωρίς νά εἶναι ποιητής. 

 Ὁ Διονύσιος ἀπαγγέλων τά ποιήματά του

          Μιά μέρα ζήτησε νά κάνει κριτική στά ποιήματά του ἕνας πραγματικός ποιητής καί συνθέτης τραγουδιῶν, ὁ Φιλοχορός ὁ Κυθήριος.

          Ὁ Φιλοχορός εἶπε  στόν Διονύσιο τήν ἀλήθεια, ὅτι τά ποιήματά του  δέν ἀξίζουν τίποτε.

          Ὁ Διονύσιος θύμωσε πολύ καί διέταξε νά κλείσουν τόν ἄτυχο Φιλοχορό στίς φυλακές τῶν Λατομείων, πού βρίσκονταν ἔξω ἀπό τίς Συρακοῦσες.

          Ὕστερα ἀπό λίγο καιρό, ὁ Διονύσιος ἐλευθέρωσε  τόν ποιητή, τόν κάλεσε σέ γεῦμα, τοῦ διάβασε νέα ποιήματα καί περίμενε τώρα τήν ἐπαινετική κριτική του.

          Ὁ ποιητής Φιλοχορός τοῦ ἀπάντησε:  «Ἄπαγε μέ εἰς Λατομείας». Δηλαδή, ξαναστεῖλε με στίς φυλακές τῶν Λατομείων.