Οι Ρωμιοί της Πόλης....

..... είναι «λίγοι και αμέτρητοι» 

 

 Η Κοινότητα Σταυροδρομίου της Πόλης, που επιπλέον έχει και τον τίτλο «Μεγαλώνυμος» καταλαμβάνει χωροταξικά την ευρύτερη περιοχή του Beyoglu του ιστορικού Πέρα, του τόπου που είναι και σήμερα το κέντρο της Πόλης και υπήρξε το κέντρο της Ρωμιοσύνης από τα μέσα του 19ου αιώνα μέχρι την παρακμή από τη δεκαετία του 1960 και εξής:

 "Η Παναγία του Πέρα, ο πρώτος μεγαλοπρεπής ορθόδοξος χριστιανικός ναός που έχτισε η ελληνική κοινότητα 

στα τέλη του 18ου αιώνα" 

Ηταν η πιο πολυάνθρωπη ελληνορθόδοξη κοινότητα της Κωνσταντινούπολης, ίσως μόνο στα Ταταύλα να είχε περισσότερους Ρωμιούς. Σήμερα οι Ρωμιοί στο Πέρα δεν ξεπερνούν τις λίγες εκατοντάδες. Τα τελευταία χρόνια στην περιοχή έχουν έρθει και εγκαταστάθηκαν πολλοί Ελλαδίτες. Εμείς θέλουμε να τους δούμε σαν τα μελλοντικά μέλη της κοινότητάς μας. Μιλάμε με τον πρόεδρο της Κοινότητας Σταυροδρομίου Γιώργο Παπαλιάρη, εκλεγμένο από το 2010. Με τα κοινοτικά ασχολείται από πολύ νέος. Πρώτη φορά έγινε μέλος μιας επιτροπής κοινότητας το 1999, διετέλεσε πρόεδρος στην Κοινότητα Μεσοχωρίου από το 1999 και στην Κοινότητα Μεγάλου Ρεύματος από το 2007. -

 Πόσα μέλη αριθμεί;

 «Πρέπει να έχετε υπ’ όψιν πως στην Κωνσταντινούπολη η ομογένεια είναι οργανωμένη όχι σε μία, αλλά σε πολλές ανεξάρτητες αυτοδιοικούμενες κοινότητες, συνολικά 67. Αυτή η κοινοτική οργάνωση αντιστοιχεί στα δεδομένα του παρελθόντος όπου η ελληνορθόδοξη κοινότητα αποτελούνταν από πολλές δεκάδες χιλιάδες μέλη και οι ανάγκες ήταν διαφορετικές. Σήμερα, αντίθετα, αυτή η πολυδιάσπαση δημιουργεί προβλήματα. Δεδομένου ότι ο νόμος δεν μας επιτρέπει ακόμα να συνενωθούμε, επιλέγουμε τη συνεργασία και έχουμε ιδρύσει εδώ και τέσσερα χρόνια ένα συντονιστικό όργανο για να μας εκπροσωπεί από κοινού, στο οποίο συμμετέχουν οι περισσότερες κοινότητες. Πρόκειται για το ΣΥΡΚΙ (Σύνδεσμο Υποστήριξης Ρωμέικων Κοινοτικών Ιδρυμάτων)». -

 Τα σοβαρότερα θέματα που αντιμετωπίζει; 

«Είναι ίδια με τα προβλήματα όλων των υπολοίπων Κοινοτήτων. Ολιγανθρωπία, θέματα που αφορούν τις περιουσίες της κοινότητας και την καλύτερη διαχείρισή τους. Τα εκπαιδευτικά ζητήματα, το μέλλον των παιδιών μας, αλλά και η μέριμνα για τους ηλικιωμένους ομογενείς συμπολίτες μας που έχουν ανάγκη είναι στις προτεραιότητές μας. Συγχρόνως προσπαθούμε να διαφυλάξουμε την κληρονομιά που οι πρόγονοί μας μάς κληροδότησαν, να τη συνεχίσουμε, να την πλουτίσουμε και να την αφήσουμε στα παιδιά μας.Το γεγονός ότι είμαστε μια από τις σχετικά πλούσιες Κοινότητες, μας βοηθά και χάρη και στη σωστή διαχείριση, να αντιμετωπίζουμε τα δικά μας προβλήματα όσο καλύτερα μπορούμε, αλλά και να βοηθάμε , όπως οφείλουμε, και τις άλλες κοινότητες που έχουν ανάγκες». -

 Αισιοδοξείτε; 

«Απολύτως. “Είμαστε λίγοι και αμέτρητοι} όπως λέει και ο Πατριάρχης μας, ο οδηγός, εμπνευστής και πατέρας μας εδώ στην Πόλη. Οι Ρωμιοί δεν φεύγουν πια από εδώ. Οι συνθήκες είναι γενικά καλύτερες. Τα τελευταία χρόνια ζούμε μια οικονομική ανάπτυξη, που μας επηρεάζει θετικά, αλλά και γενικότερα οι συνθήκες για εμάς εδώ έχουν αλλάξει προς τη θετική κατεύθυνση. Το κράτος δεν μας βλέπει πλέον τόσο καχύποπτα όσο παλιά, εφαρμόζεται σε μεγάλο βαθμό ισονομία και ισοπολιτεία». -

 Οι περιουσίες; 

«Επιστρέφονται όσες είχαν κατακρατηθεί παράνομα. Ακούγεται ο λόγος μας και συχνά μετράει. Παράλληλα έχουμε και μια μικρή πληθυσμιακή αύξηση, γίνονται γάμοι, γεννιούνται περισσότερα παιδιά. Κάποιοι Ρωμιοί επιστρέφουν στη γενέτειρά τους και πολλοί Ελλαδίτες έρχονται στην Πόλη για μόνιμη εγκατάσταση. Αρκετοί από αυτούς έχουν επαφές στενές με την κοινότητα και σιγά σιγά δημιουργείται μια θετική χημεία, μια ζύμωση ανάμεσα σε Ρωμιούς και Ελλαδίτες, που συναποτελούν τον ελληνισμό της Πόλης. Είναι δυνατόν λοιπόν ποτέ να χαθεί, να σβήσει η Ρωμιοσύνη της Πόλης;».

ΠΗΓΗ: enet.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://constantinoupoli.com