Ὁσία Παρασκευὴ ἡ Νέα
Καταγόταν ἀπὸ τοὺς Ἐπιβάτες
τῆς
Θράκης.
Ἀπὸ μικρὴ ἔκανε
ἀγαθοεργίες
καὶ ὅταν μεγάλωσε ἔφυγε ἀπὸ τὸ πατρικό της σπίτι καὶ πῆγε στὴν Κωνσταντινούπολη γιὰ νὰ
προσκυνήσει τὰ ἱερὰ λείψανα τῶν Ἁγίων.
Ἀπὸ ἐκεῖ ἀναχώρησε στὴν Ἡράκλειᾶ τοῦ Πόντου, ὅπου γιὰ πέντε χρόνια εἶχε ἀναλάβει τὴν περιποίηση κάποιου ναοῦ. Κατόπιν ἔφυγε στοὺς Ἁγίους
Τόπους καὶ ἐγκαταστάθηκε σὲ μία γυναικεία Μονή, ὅπου γιὰ ἀρκετὰ χρόνια ἀσκήθηκε στὴν ἀρετή.
Ἔπειτα
ἀναχώρησε
πάλι στὴν
Κωνσταντινούπολη καὶ ἀπὸ ἐκεῖ στὴν Καλλικράτεια τῆς νοτιοανατολικῆς Θράκης, ὅπου παρέμεινε δύο χρόνια στὸ ναὸ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καὶ ἐκεῖ ἀπεβίωσε εἰρηνικά, σε ηλικία μόλις 27 ετών. Ετάφη στο
κοιμητήριο της Καλλικράτειας. Μετά από μερικά χρόνια παρουσιάστηκε σ’ έναν
ασκητή, ακολούθως έγινε η ανακομιδή της και το βρέθηκε το λείψανό της
άθικτο και ο τάφος ευωδίαζε. Το λέιψανό της έκανε πολλά θαύματα κι εξακολουθεί
να κάνει και στις μέρες μας.
Το 1639 το σκήνωμά της μεταφέρθηκε μετά από αίτημα του
Βασιλείου, ηγεμόνα της Μολδαβίας, πρός τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως
Παρθένιο Αʼ, στον Ι.Ν. των Τριών Ιεραρχών του
Ιασίου. Η οσία Παρασκευή η Επιβατιανή, η και Νέα, αγία ελληνικής καταγωγής,
απελάμβανε και απολαμβάνει ιδιαίτερης τιμής στον ορθόδοξο χώρο της Βαλκανικής,
η οποία τιμή αποτυπώνεται στην αγιογραφία, υμνογραφία, λαογραφία και τέχνη των
Βαλκανικών Χωρών, της Ελλάδας, της Βουλγαρίας, της Σερβίας και της Ρουμανίας.
Την ακολουθία της συνέγραψε ο Συρίγος Μελέτιος.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Ἐν Ἰορδάνῃ.
Τῆς
χαμαιζήλου τρυφῆς
σοφῶς τὴν ἀπόλαυσιν, ὑπεριδοῦσα πρὸς θεῖα ἤρθης
σκηνώματα, καὶ τῶν ἰάσεων τοῖς πιστοῖς πηγὴν κατέλιπες, τὸ ἱερόν
σου σκῆνος
Μῆτερ
πανεύφημε, Ἐπιβατῶν τὸ καύχημα τὸ σεπτόν, καὶ βεβαία προστάτις Παρασκευή. Μὴ παύσῃ θερμῶς Χριστῷ τῷ Θεῷ, ὑπὲρ ἡμῶν ἀεὶ πρεσβεύουσα.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Ὥσπερ βλάστημα θεῖον Ἐπιβάται τιμῶσί σε, καὶ ἡ
Καλλικράτεια Μῆτερ
ὡς
προστάτιν καὶ ἔφορον· παρέχεις γὰρ ἀεὶ
Παρακσευή, ὡς
χάριν κεκτημένη ἐκ
Θεοῦ, τῆς θερμῆς σου προστασίας τὰς δωρεάς, τοῖς εὐλαβῶς βοῶσί σοι· δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ
σταφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ, πᾶσιν ἰάματα.
Κοντάκιον.Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ.
Ὡς
δοξασθεῖσα
δωρεᾷ τῇ ὑπὲρ ἔννοιαν
Παρασκευὴ τῇ ἐναρέτῳ πολιτείᾳ σου
Ἀφθαρσίᾳ τὸ σὸν
σκῆνος
ἐθαυμαστώθη,
Ἁγιάζον
τοὺς
προστρέχοντας τῇ
σκέπῃ σου
Τῇ ἐν τούτῳ ἐνοικούσῃ θείᾳ χάριτι
Καὶ βοῶντάς σοι, χαίροις Μῆτερ ἰσάγγελε.
Μεγαλυνάριον.
Χαίροις
θεοφόρε Παρασκευή, Ἐπιβατῶν γένος, καὶ ἀγλάϊσμα ἱερόν· τῆς Καλλικρατείας, χαῖρε ἡ προστασία, καὶ Ὀρθοδόξων πάντων, τὸ ἐγκαλλώπισμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου