Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2016

Η Δασκάλα "ἡ φωνακλού"

Όταν, η δασκάλα φωνάζει...
   Η δασκάλα είναι φωνακλού, στριμμένη, κακίστρω, φωνάζει συνέχεια ακούγεται μέχρι έξω, τρομοκρατεί τα παιδιά...  Όπα.... Μισό... Πάρε ανάσα...
Το παιδί σου είναι στο σχολείο και όχι φαντάρος στο Αφγανιστάν... Πάμε λοιπόν πάλι από την αρχή με ψυχραιμία.
Σε μια τάξη με είκοσι πέντε νήπια, ίσως και προνήπια, η φασαρία που φυσιολογικά υπάρχει είναι τόση, που αν καθίσεις σε μια γωνιά για δέκα λεπτά έχεις σίγουρη την ημικρανία. Μη ρωτάς πώς τα καταφέρνουμε εμείς. Έχουμε συνηθίσει αν και αυτό δεν μας προστατεύει πάντα. 
Το παράλογο θα ήταν να επικρατούσε ησυχία ειδικά στην αρχή, ακριβώς διότι είμαστε σε σχολείο και όχι σε στρατώνα. Σκέψου ότι μέσα στην οχλαγωγία αυτή, η δασκάλα θα χρειαστεί πολλές φορές να πει κάτι στα παιδιά και αυτά πρέπει να το ακούσουν...
Μαγικοί τρόποι δεν υπάρχουν! Απλώς τραβάει την προσοχή τους για να σταματήσουν και να ακούσουν. Μπορεί να έχει ένα ταμπουρίνο στο χέρι και να το χτυπάει ρυθμικά, μια σφυρίχτρα, ένα ντέφι, μπορεί να χτυπήσει παλαμάκια ή μπορεί απλώς να ανεβάσει τη φωνή της τόσο, ώστε να ακουστεί πάνω από τις φωνές των παιδιών της και πάνω από τους θορύβους που κάνουν την ώρα που παίζουν.
Είκοσι πέντε μαθητές σε μια τάξη αγαπητέ γονιέ σημαίνει είκοσι πέντε στόματα, πενήντα πόδια και πενήντα χέρια.
Προσπάθησε μόνο να φανταστείς πόσο δυνατή πρέπει να είναι η φωνή της δασκάλας για ακουστεί πάνω από όλα αυτά!!! Φαντάσου επίσης πόση προσπάθεια πρέπει η ίδια να καταβάλει γι' αυτό και πόσο κουραστικό και δύσκολο είναι όταν χρειάζεται να το κάνει συχνά.
Επίσης πρέπει να έχεις υπόψη ότι σε μια τάξη με πολύ ζωηρά παιδιά εκτός από ομιλίες, φωνές, γέλια, υπάρχουν και θόρυβοι που επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο την κατάσταση, όπως όταν χτυπούν τα παιχνίδια ή τις καρέκλες τους ή τα συρτάρια τους.
Άλλος λόγος που φωνάζει η δασκάλα είναι επειδή κάποιες φορές θα χρειαστεί να μαλώσει κάποιον. Εσύ στο σπίτι τι κάνεις όταν το παιδί σου κάνει αταξίες και μάλιστα με κίνδυνο να χτυπήσει το ίδιο ή κάποιος άλλος;
Ακριβώς το ίδιο κάνει και η δασκάλα. Και όταν μαλώνεις κάποιον ασφαλώς ο τόνος της φωνής είναι ανάλογος.
Παρ΄όλα αυτά επειδή μπορεί να μην σε έχω πείσει κι επειδή όντως μπορεί να αντιμετωπίζεις περίπτωση υπερβάλλοντος ζήλου υπάρχει και γι' αυτό λύση. Αν υποψιάζεσαι ότι η δασκάλα φωνάζει, στριγκλίζει, ουρλιάζει ή μαλώνει τα παιδιά ή ανεβάζει τη φωνή της αδικαιολόγητα, πήγαινε να της μιλήσεις.
Αν οι εξηγήσεις που θα σου δώσει δεν σε καλύψουν τότε μπορείς να απευθυνθείς στον προϊστάμενο της και να κάνεις εγγράφως τα παράπονα σου και όχι παίρνοντας ανώνυμα τηλέφωνο ή αραδιάζοντας διάφορα άλλα που θεωρείς ότι πρέπει για να γίνεις πειστικός/ή. Εκείνος τότε θα ελέγξει τι ακριβώς συμβαίνει και θα πάρεις απάντηση.
Πίστεψε με, το να κατασκοπεύεις κάτω από τα παράθυρα και να περιμένεις πότε θα ακουστεί η φωνή λίγο πιο έντονη είναι γελοίο και σε εξουθενώνει κι εσένα. Δεν θα ανακαλύψεις τίποτα έτσι. Ούτε φτιάχνοντας πηγαδάκια με άλλους γονείς και κατηγορώντας τη δασκάλα. Ούτε προσπαθώντας να εκμαιεύσεις από το παιδί σου αυτά που σε βολεύουν για να στηρίξεις την εικόνα που έχεις σχηματίσει. Εκτός αυτού αν όντως υπάρχει πρόβλημα, σίγουρα δε θα το λύσεις έτσι.

Να έχεις πάντα στο μυαλό σου ότι η καλή προαίρεση λύνει τα προβλήματα και όχι η δυσπιστία και η καχυποψία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου