tag:blogger.com,1999:blog-53068797870117359832024-03-17T13:45:06.821+02:00Ο ΠάτμιοςΜατθαῖος Μελιανόςhttp://www.blogger.com/profile/12796473663183401079noreply@blogger.comBlogger7758125tag:blogger.com,1999:blog-5306879787011735983.post-85000314438621171262024-03-17T13:44:00.007+02:002024-03-17T13:44:27.819+02:00Ο Άγιος Αλέξιος (17 Μαρτίου)<p> <span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> </span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; mso-outline-level: 1; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 24.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 18.0pt; mso-ligatures: none;">«Ο Άνθρωπος του Θεού», ο ευλογών την Ελληνική Επανάσταση<o:p></o:p></span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; mso-outline-level: 1; text-align: center;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"><br />
</span><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"><a href="https://www.pemptousia.gr/author/ierodiakonou-p-filaretou-i-m-agias-lavras-kalavriton/"><span style="color: blue;">Αρχιμανδρίτης π. Φιλάρετος, Ι. Μ. Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων </span></a></span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 18.0pt; mso-ligatures: none;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> </span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Η παρουσία της
Υπερευλογημένης Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας στο σώμα της
Εκκλησίας είναι αναμφισβήτητη, αυτή είναι «ἡ προστασία τῶν Χριστιανῶν ἡ
ἀκαταίσχυντος καί ἡ μεσιτεία πρός τόν Ποιητήν ἡ ἀμετάθετος»(Κοντάκιον, Ἦχος
β΄). Η Παναγία έλαβε το Άγιον Όρος από τον Υιό και Θεό της ως κλήρο δικό της
κατά τον Ζ΄ ή Η΄ αιώνα σύμφωνα με τον βίο του Οσίου Πέτρου του Αθωνίτου.<a name="_ftnref1"></a><a href="https://www.pemptousia.gr/2024/03/o-anthropos-tou-theou-o-evlogon-tin-elliniki-epanastasi/#_ftn1"><span style="color: blue;">[1]</span></a>
</span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"><span style="font-size: medium;">Η Υπέρμαχος
Στρατηγός ήταν η γυναικεία ψηλόλιγνη, αλαφροπερπάτητη μορφή με την καλύπτρα της
αναριγμένη από το κεφάλι στους ώμους, που ο ελληνικός στρατός έβλεπε στο μέτωπο
(στον πόλεμο του ΄40) σε όλη τη γραμμή από τη γαλανή θάλασσα του Ιονίου μέχρι
ψηλά στις παγωμένες Πρέσπες.<a name="_ftnref2"></a><a href="https://www.pemptousia.gr/2024/03/o-anthropos-tou-theou-o-evlogon-tin-elliniki-epanastasi/#_ftn2"><span style="color: blue;">[2]</span></a>
Αλλά αυτή ήταν και η «Οδηγήτρια» που κατατρόπωσε τους Οθωμανούς με την
Επανάσταση του 1821 κι οδήγησε το Ελληνικό Έθνος στην ελευθερία της πίστεως και
της πατρίδος. Όμως κι ένας από τους Αγίους της Εκκλησίας μας, ο Όσιος Θεοφόρος
πατήρ ημών Αλέξιος, ο άνθρωπος του Θεού, έδωσε κι αυτός τις ευλογίες του για
την ύψωση του Λαβάρου από τον Αρχιεπίσκοπο Παλαιών Πατρών Γερμανό στην Ιερά και
Ιστορική Μονή της Αγίας Λαύρας και την έναρξη του επαναστατικού αγώνα κατά των
Οθωμανών.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"><span style="font-size: medium;">Ο βίος του
Αγίου Αλεξίου είναι γνωστός ειδικά στους φιλομόναχους πιστούς. Γεννήθηκε στη
Ρώμη τον 4<sup>ο</sup> μ.Χ. αιώνα, η γέννηση του ήταν καρπός προσευχής των
γονιών του, του πατρικίου Ευφημιανού και της Αγλαΐδος. Όταν έφτασε σε ηλικία
γάμου, οι γονείς του, τον νύμφευσαν με μια νέα από βασιλική γενιά στο ναό του
Αγίου Βονιφατίου. Σε αυτόν τον ναό σήμερα βρίσκεται ο τάφος του, μέρος από την
σκάλα του σπιτιού του και έχει μετονομαστεί σε βασιλική Αγίου Βονιφατίου και
Αγίου Αλεξίου. Ωστόσο, ο Άγιος το ίδιο βράδυ άφησε τη νύμφη και το νυμφικό
κοιτώνα και «ὅν τρόπον ἐπιποθεῖ ἡ ἔλαφος ἐπί τάς πηγάς τῶν ὑδάτων» (Ψαλμός
41,2), έτσι κι αυτός πόθησε τον Θεό και ο πόθος αυτός θα έσβηνε τον πόθο των
γονέων του. Αντάλλαξε ο Άγιος σύμφωνα με τον βίο του, τον πλούτο για την
πτώχεια και μάλιστα αυτήν την πτώχεια που οδηγεί στο όνειδος και την ατιμία.
Διάλεξε στην ζωή του την ταπείνωση, την αποταγή, έγινε ο απόστολος της
αυταπαρνήσεως, έγινε ένας τέλειος νηστευτής, ένα κατοικητήριο της παρθενίας και
της αγιότητος.<o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"><span style="font-size: medium;"></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: medium;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhNlk0JXPWPIrj3cUB_Wbtzj7Lt-4Wm7UljyRmD2letqnD-VoL8MRaAue35yZDKM0dJfTCsgH3Sfss8pehHMQ9WQCmqAh9eucDKxPmTGJnhmbjYUO7ivzWCmzl1chNYmgLxvXgvSFBwaMTyLFw_8UM3yj2ptKYrCr6q4p58FFEEquMZe_3YctWLLDH0DsCd" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="703" data-original-width="542" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhNlk0JXPWPIrj3cUB_Wbtzj7Lt-4Wm7UljyRmD2letqnD-VoL8MRaAue35yZDKM0dJfTCsgH3Sfss8pehHMQ9WQCmqAh9eucDKxPmTGJnhmbjYUO7ivzWCmzl1chNYmgLxvXgvSFBwaMTyLFw_8UM3yj2ptKYrCr6q4p58FFEEquMZe_3YctWLLDH0DsCd=w493-h640" width="493" /></a></span></div><span style="font-size: medium;"><br /><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"><span style="font-size: medium;">Φθάνοντας
λοιπόν στο λιμάνι έφυγε κρυφά για τη Συρία κι από εκεί έφτασε σε μια πόλη της
Μεσοποταμίας, την Έδεσσα, στο ναό της Θεοτόκου, όπου φυλασσόταν η Αχειροποίητος
Εικόνα του Κυρίου. Οι υπηρέτες του πατέρα του αναζητώντας τον έφτασαν στην
Έδεσσα κι όχι μόνο δεν τον αναγνώρισαν από την κακοπάθεια αλλά του έδωσαν κι
ελεημοσύνη. Ο Άγιος Αλέξιος έζησε για 17 χρόνια μέσα στο Ναό με αγρυπνία,
νηστεία, προσευχή κι ελεημοσύνη. Σε αυτή την περίοδο έλαβε και το προσωνύμιο
«Άνθρωπος του Θεού» από την ίδια την Παναγία, που μέσω της εικόνας της ζήτησε
από τον προσμονάριο (αυτός που φύλαγε την εικόνα και υποδεχόταν τους προσκυνητές)
να οδηγήσει από την πόρτα της Εκκλησίας στο εσωτερικό του Ναού, τον Άγιο. Με
αυτόν τον τρόπο άρχισε να γίνεται γνωστός στους κατοίκους της Έδεσσας με
αποτέλεσμα να φύγει για την Ταρσό της Κιλικίας και τον Ναό του Αποστόλου των
Εθνών, Παύλο. Σφοδροί άνεμοι όμως οδήγησαν το πλοίο στη Ρώμη, έτσι επέστρεψε
στην πατρίδα του, όπου θα ζήσει για άλλα 17 χρόνια ξένος και αγνώριστος, να
κοιμάται σε μια ψάθα στο προθάλαμο της εισόδου του σπιτιού του και να τρώει από
την τράπεζα του πατέρα του. Όταν νύχτωνε οι υπηρέτες τον πείραζαν, τον
ενοχλούσαν, τον περιγελούσαν, τον έκαναν να υποφέρει με την άσχημη συμπεριφορά
τους, τον κτυπούσαν κι έριχναν αποπλύματα από τα μαγειρικά σκεύη στο κεφάλι
του. Ο Άγιος σαν άνθρωπος της αρετής και βιώνοντας το μήνυμα του Ευαγγελίου
γνώριζε τις παγίδες του διαβόλου και έτσι τα δεχόταν όλα με χαρά, προθυμία κι
υπομονή. Τα 17 αυτά χρόνια ήταν μαρτυρικά και πόσο μάλιστα όταν έβλεπε τους
γονείς και την σύζυγό του να πενθούν για την εξαφάνισή του και να περιμένουν
την επιστροφή του.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"><span style="font-size: medium;">Έφτασε όμως η
στιγμή που «ο Άνθρωπος του Θεού» θα άφηνε τα πρόσκαιρα για τα αιώνια και τα
επίγεια για τα επουράνια, πήρε λοιπόν χαρτί, μελάνι και γραφίδα να γράψει το
βίο του, ώστε οι γονείς του να καταλάβουν ότι ήταν υιός τους. Όταν τον
ανακάλυψαν είχε ήδη κοιμηθεί κρατώντας την αυτοβιογραφία του. Σε αυτό το σημείο
παρατηρείται η πιο φορτισμένη συναισθηματικά σκηνή της βιογραφίας του, που στο
άκουσμά της κάθε ανθρώπινη ψυχή συγκινείται, η αναγνώριση από τους δικούς του
και ο επί κλίνης θρήνος τους. Ο Ευφημιανός διέρρηξε τον χιτώνα του, ξερίζωσε τα
άσπρα του μαλλιά και θρηνούσε λέγοντας: «γιατί μου το έκανες αυτό κι λύπησες
την καρδιά μου, αλίμονο σε μένα τον άθλιο κι αμαρτωλό», η δε Αγλαΐς σαν λέαινα
φυλακισμένη σχίζοντας τα ιμάτια της φώναζε: «αλίμονο παιδί μου ποθητό, φως των
οφθαλμών μου, πως δεν σε ανεγνώρισα τόσα χρόνια που ήσουν κοντά μου, δώστε μου
τον πόνο της καρδιάς μου, το στήριγμα και την παρηγοριά της ζωής μου». Η νύμφη
μαυροφορεμένη θρηνούσε και σαν μόνανδρος τρυγόνα δεν είχε πια κανένα να περιμένει.<a name="_ftnref3"></a><a href="https://www.pemptousia.gr/2024/03/o-anthropos-tou-theou-o-evlogon-tin-elliniki-epanastasi/#_ftn3"><span style="color: blue;">[3]</span></a><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"><span style="font-size: medium;">Στη παλαίφατο
κι ιστορική Μονή της Αγίας Λαύρας από το 1398 φυλάσσεται ως το πολυτιμότερο κι
αρχαιότερο κειμήλιο της Μονής, η Τίμια Κάρα του Οσίου και Θεοφόρου πατρός ημών
Αλεξίου, του Ανθρώπου του Θεού. Η Τίμια Κάρα δωρίθηκε από τον Βυζαντινό
Αυτοκράτορα Μανουήλ Παλαιολόγο, σύζυγο της Αγίας Υπομονής (Ελένη
Δραγάση-Παλαιολογίνα) και διαφυλάχθηκε μέσα στους αιώνες από τις αλλεπάλληλες
καταστροφές της Μονής. Η Μονή παραλλήλως προς την Θεοτόκο, «την Οδηγήτρια, την
Κυρά Λαυριώτισσα» τιμά και τον Άγιο Αλέξιο. Ο Άγιος είναι ο πολιούχος της
πόλεως των Καλαβρύτων και τιμάται ως θαυματουργός, προστάτης από ασθένειες,
κινδύνους, ανομβρίες, θεομηνίες, καταστροφές, επιδρομές ακρίδων, έχει σώσει την
Μονή από πυρκαγιά, είναι η παρηγοριά, το καύχημα κι ο προστάτης των Αγιολαυριωτών
μοναχών. Το όνομά του είναι το πιο γλυκύ όνομα για κάθε Αγιολαυριώτη μοναχό,
όπως συνήθιζαν να λένε οι παλαιοί πατέρες της Μονής.<a name="_ftnref4"></a><a href="https://www.pemptousia.gr/2024/03/o-anthropos-tou-theou-o-evlogon-tin-elliniki-epanastasi/#_ftn4"><span style="color: blue;">[4]</span></a><o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgsMz_ls6ROkbjMEBdreX4y50Hc5597zX3Uj2VPyo13RoR_wJwQJ6_Xg5o1oiA1dnbshI7W84es6q367n2yuYPVrp7eNmLk9ce3ksdNneHJbP1FK01pjjCOADnViicz5LwdydZ2kcN-T8W9Ud7MJyxIuXVV1hMiKhGnGeT9wYqmZE21BOSr4otuEcH__dCe" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-size: medium;"><img alt="" data-original-height="703" data-original-width="507" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgsMz_ls6ROkbjMEBdreX4y50Hc5597zX3Uj2VPyo13RoR_wJwQJ6_Xg5o1oiA1dnbshI7W84es6q367n2yuYPVrp7eNmLk9ce3ksdNneHJbP1FK01pjjCOADnViicz5LwdydZ2kcN-T8W9Ud7MJyxIuXVV1hMiKhGnGeT9wYqmZE21BOSr4otuEcH__dCe=w461-h640" width="461" /></span></a></div><span style="font-size: medium;"><br /><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Κατά την ημέρα
της μνήμης του, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif;">17 Μαρτίου τελείται ολονύχτια αγρυπνία στη Μονή κι η ημέρα αυτή
έχει συνδεθεί άρρηκτα με την Επανάσταση του 1821. Με αφορμή την εορτή του Αγίου
Αλεξίου, διότι αλλιώς θα υποκινούσαν τη υποψία των Τούρκων, συγκεντρώθηκαν στην
Αγία Λαύρα, ο Αρχιεπίσκοπος Παλαιών Πατρών Γερμανός, ο Επίσκοπος Κερνίτσης
Προκόπιος, προεστοί και οπλαρχηγοί της περιοχής. Έπειτα από τρεις αλλεπάλληλες
συσκέψεις κι αφού τους πρόλαβαν τα γεγονότα της «Χελωνοσπηλιάς» αποφασίστηκε η
κήρυξη της Επαναστάσεως. Σύμφωνα με τον Γάλλο ιστορικό Πουκεβίλ, τα Οθωμανικά
αρχεία, τις εφημερίδες ξένου τύπου, τον Κώδικα της Μονής και όχι με θρύλους και
παραμύθια, ο Αρχιεπίσκοπος Παλαιών Πατρών Γερμανός ύψωσε το ιστορικό λάβαρο της
Κοιμήσεως της Θεοτόκου, το οποίο χρησίμευε ως παραπέτασμα της Ωραίας Πύλης κι
όρκισε τους Πρωταγωνιστές της Επαναστάσεως,</span><a name="_ftnref5" style="font-family: "Times New Roman", serif;"></a><a href="https://www.pemptousia.gr/2024/03/o-anthropos-tou-theou-o-evlogon-tin-elliniki-epanastasi/#_ftn5" style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="color: blue;">[5]</span></a><span style="font-family: "Times New Roman", serif;">
απαλλάσοντάς τους από την νηστεία της Μεγάλης Σαρακοστής.</span><a name="_ftnref6" style="font-family: "Times New Roman", serif;"></a><a href="https://www.pemptousia.gr/2024/03/o-anthropos-tou-theou-o-evlogon-tin-elliniki-epanastasi/#_ftn6" style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="color: blue;">[6]</span></a></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"><span style="font-size: medium;">«Πάτερ Θεόφρον
Ἀλέξιε, διά τήν ὄντως ζωήν, τῆς ζωῆς κατεφρόνησας ἀπορρίψας ἅπαντα»(στιχηρά
προσόμοια, ἦχος πλ. δ΄). Ο Άγιος αποξενώθηκε από τον κόσμο και τα του κόσμου,
ζώντας μια ασκητική ζωή επιβεβλημένη στον εαυτό του με την μορφή μαρτυρίου, μια
ζωή με αυταπάρνηση για την αγάπη του Θεού και την κατάκτηση του Παραδείσου. Γι
αυτό ο Άγιος Αλέξιος δεν θα μπορούσε να μην ευλογήσει την αγάπη για τον Θεό,
στην οποία ο Αρχιεπίσκοπος Παλαιών Πατρών Γερμανός, επηρεασμένος από το Άσμα
Ασμάτων (8,6), προέτρεψε τους οπλαρχηγούς κατά την ορκομωσία του 1821,
τονίζοντάς τους ότι αυτή η αγάπη είναι ισχυρότερη και από τον θάνατο.<a name="_ftnref7"></a><a href="https://www.pemptousia.gr/2024/03/o-anthropos-tou-theou-o-evlogon-tin-elliniki-epanastasi/#_ftn7"><span style="color: blue;">[7]</span></a><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"><span style="font-size: medium;">Χαῖρε,
μέγιστον ἀλέξημα (προφύλαγμα) πάντων τῶν Χριστιανῶν˙ χαῖρε, καύχημα περίδοξον
μοναστῶν Λαυριωτῶν. Χαίροις, Πάτερ Ἀλέξιε.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; mso-outline-level: 4; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"><span style="font-size: medium;">Παραπομπές;<o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; mso-outline-level: 4; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><a name="_ftn1"></a><a href="https://www.pemptousia.gr/2024/03/o-anthropos-tou-theou-o-evlogon-tin-elliniki-epanastasi/#_ftnref1"><b><span style="color: blue; font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[1]</span></b></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> ΘΗΕ, Άθως, τόμος 1<sup>ος</sup>, Αθήνα 1962,
σ.858.<o:p></o:p></span></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; mso-outline-level: 4; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><a name="_ftn2"></a><a href="https://www.pemptousia.gr/2024/03/o-anthropos-tou-theou-o-evlogon-tin-elliniki-epanastasi/#_ftnref2"><b><span style="color: blue; font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[2]</span></b></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> Ιερά Μονή Παρακλήτου, Εμφανίσεις και θαύματα της
Παναγίας, Ωρωπός Αττικής 2012, σ. 173.<o:p></o:p></span></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; mso-outline-level: 4; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><a name="_ftn3"></a><a href="https://www.pemptousia.gr/2024/03/o-anthropos-tou-theou-o-evlogon-tin-elliniki-epanastasi/#_ftnref3"><b><span style="color: blue; font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[3]</span></b></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> Άνθη Ευσεβείας 1, Βίος και Πολιτεία του Αγίου
Αλεξίου του ανθρώπου του Θεού, εκδ. Ι. Μ. Αγίας Λαύρας, Αθήνα 1998, σσ.
51-75.<o:p></o:p></span></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; mso-outline-level: 4; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><a name="_ftn4"></a><a href="https://www.pemptousia.gr/2024/03/o-anthropos-tou-theou-o-evlogon-tin-elliniki-epanastasi/#_ftnref4"><b><span style="color: blue; font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[4]</span></b></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> Ακολουθία και Βίος του Οσίου και Θεοφόρου Πατρός
ημών Αλεξίου, του ανθρώπου του Θεού, εκδ. Ι. Μ. Αγίας Λαύρας 2008, σσ.
11-12.<o:p></o:p></span></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; mso-outline-level: 4; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><a name="_ftn5"></a><a href="https://www.pemptousia.gr/2024/03/o-anthropos-tou-theou-o-evlogon-tin-elliniki-epanastasi/#_ftnref5"><b><span style="color: blue; font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[5]</span></b></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> Αγία Λαύρα, Ιστορία της Ιεράς Μονής, εκδ. Ι. Μ.
Αγίας Λαύρας, σσ. 36-39<o:p></o:p></span></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; mso-outline-level: 4; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><a name="_ftn6"></a><a href="https://www.pemptousia.gr/2024/03/o-anthropos-tou-theou-o-evlogon-tin-elliniki-epanastasi/#_ftnref6"><b><span style="color: blue; font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[6]</span></b></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> Le Constitutionnel Journal du Commerce,
politique et Litteraire, «Εξωτερικόν-Πελοπόννησος: Διακήρυξις του Γερμανού,
Εξάρχου της πρώτης κατά την τάξιν Αχαΐας, Αρχιεπισκόπου Πατρών, προς τον Κλήρον
και τους πιστούς της Πελοποννήσου, η οποία εξεφωνήθει εντός της Μονής των
Αδελφών της Λαύρας του όρους Βελιά την 8<sup>ην</sup> (20ήν) Μαρτίου 1821,
Παρίσι 6 Ιουνίου 1821.<o:p></o:p></span></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; mso-outline-level: 4; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><a name="_ftn7"></a><a href="https://www.pemptousia.gr/2024/03/o-anthropos-tou-theou-o-evlogon-tin-elliniki-epanastasi/#_ftnref7"><b><span lang="EN-US" style="color: blue; font-family: "Times New Roman",serif; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[7]</span></b></a><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> Le Constitutionnel Journal du Commerce, politique et Litteraire: </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Διακήρυξις</span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">του</span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Γερμανού</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">, </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Παρίσι</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> 6 </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Ιουνίου</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> 1821.<o:p></o:p></span></b></span></p>
<span style="font-size: medium;"><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 107%;">ΠΗΓΗ:</span><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 107%;"> </span><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 107%;">https://www.pemptousia.gr/2024/03/o-anthropos-tou-theou-o-evlogon-tin-elliniki-epanastasi/</span></span>Ματθαῖος Μελιανόςhttp://www.blogger.com/profile/12796473663183401079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5306879787011735983.post-42593144828625883382024-03-16T22:43:00.006+02:002024-03-16T22:43:58.767+02:00Νάξιοι Μελιστές: Ψαλτικό Κυριακοδρόμιο! Κυριακή της Τυρινής! 17.03....<a href="https://naxioimelistes.blogspot.com/2024/03/17032024.html?spref=bl">Νάξιοι Μελιστές: Ψαλτικό Κυριακοδρόμιο! Κυριακή της Τυρινής! 17.03....</a>: Οι Ακολουθίες του Εσπερινού, του Όρθρου και τής Θείας Λειτουργίας της Κυριακής της Τυρινής και του Α΄ Κατανυκτικού Εσπερινού. Επιλογή, Επιμέ...Ματθαῖος Μελιανόςhttp://www.blogger.com/profile/12796473663183401079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5306879787011735983.post-14596525105975815002024-03-16T22:35:00.002+02:002024-03-16T22:35:08.021+02:00Κυριακη της Τυρινής<p style="text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Ο τελετουργικός προθάλαμος της Μεγάλης
Τεσσαρακοστής</span></b></p><p class="MsoBlockText"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 3.75pt; text-align: center;"><b><span style="color: red; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"><a href="https://www.pemptousia.gr/author/georgios-zaravelas/"><span style="color: red; text-decoration-line: none;">Ιεροδιάκονος
Γεώργιος Ζαραβέλας, Θεολόγος,</span></a></span></b></p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 3.75pt; text-align: center;"><b><span style="color: red; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"><a href="https://www.pemptousia.gr/author/georgios-zaravelas/"><span style="color: red; text-decoration-line: none;"> ΜΑ Ιστορικής Θεολογίας – Λειτουργικής ΕΚΠΑ</span></a><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 3.75pt; text-align: justify;"><b><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Η εβδομάδα της Τυροφάγου ή Τυρινής
αποτελεί το πρόπυλο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Από την Κυριακή του
Τελώνου και του Φαρισαίου έχει ξεκινήσει η σταδιακή εισαγωγή των πιστών στο
κλίμα της τεσσαρακονθήμερης περιόδου με τη χρήση του λειτουργικού βιβλίου του
Τριωδίου. Την εβδομάδα της Τυρινής όμως, το Τριώδιο χρησιμοποιείται κατά κόρον
όλες τις ημέρες και όχι μόνο την Κυριακή (Τελώνου και Φαρισαίου, Ασώτου,
Απόκρεω) ή και το Σάββατο (προ της Απόκρεω – των Ψυχών), όπως συνέβαινε τις δυο
προηγούμενες εβδομάδες.</span></b><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 3.75pt; text-align: justify;"><b><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"></span></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjnxz8jm69v4AFqbRI3B_9Yr62fAQ6BhqIqnZNRUbzDxfzVtP4QSmsj4Jc-OvlhQ8SHIAXPflmMgh22HDOSyNJ-z6IrJXcIPUGEedhiu0_gZVbuxs9dM2nanKAFNqarn4I1gVkdR6wxfcrY6XmhLT-Jb9oJQozSk6EzYtjFKBEwfMS9-NdUeyDAG48A2Fzp" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="528" data-original-width="941" height="359" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjnxz8jm69v4AFqbRI3B_9Yr62fAQ6BhqIqnZNRUbzDxfzVtP4QSmsj4Jc-OvlhQ8SHIAXPflmMgh22HDOSyNJ-z6IrJXcIPUGEedhiu0_gZVbuxs9dM2nanKAFNqarn4I1gVkdR6wxfcrY6XmhLT-Jb9oJQozSk6EzYtjFKBEwfMS9-NdUeyDAG48A2Fzp" width="640" /></a></b></div><b><br /></b><p></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; mso-line-height-alt: 13.5pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Ο ιδιαίτερος χαρακτήρας της παρούσας εβδομάδας, ως
εισαγωγικής στο πνεύμα και την ουσία της Σαρακοστής, είναι εμφανής και στην
τυπική διάταξη των ακολουθιών των καθημερινών. Από το εσπέρας της Κυριακής των
Απόκρεω, έως και την Παρασκευή της Τυρινής παρατηρείται η χρήση του Τριωδίου σε
όλες τις ακολουθίες, με αποκορύφωμα την Τετάρτη και την Παρασκευή, οπότε η
αδυναμία τέλεσης Θείας Λειτουργίας μεταβάλλει την τυπική διάταξη σε σχεδόν
όμοια με εκείνη των καθημερινών της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; mso-line-height-alt: 13.5pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Εξετάζοντας το τυπικό των ημερών αυτών, προβαίνουμε
στις ακόλουθες τελετουργικές επισημάνσεις: 1) Στην <b>ακολουθία του
Εσπερινού</b> παρατηρούμε τις εξής μεταβολές: α) Στα Απόστιχα δεν
ψάλλονται τα συνήθη τροπάρια από το βιβλίο της Παρακλητικής, αλλά τα ανάλογα
από το Τριώδιο. Αυτά είναι ένα ιδιόμελο των αποστίχων, το οποίο ψάλλεται δύο
φορές, την πρώτη χωρίς στίχο και τη δεύτερη με το στίχο «Πρ</span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ὸ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ς σ</span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ὲ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> </span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ἦ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ρα το</span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ὺ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ς </span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ὀ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">φθαλμούς μου», ενώ ακολουθεί μαρτυρικό με στίχο «</span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Ἐ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">λέησον </span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ἡ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">μ</span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ᾶ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ς, Κύριε, </span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ἐ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">λέησον </span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ἡ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">μ</span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ᾶ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ς» και στο «Δόξα. Κα</span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ὶ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> ν</span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ῦ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ν» Θεοτοκίο (ή Σταυροθεοτοκίο, κατά
το εσπέρας Τρίτης και Πέμπτης) ή τυχόν δοξαστικό του Αγίου από το Μηναίο (εκτός
Τρίτης και Πέμπτης). β) Το απόγευμα της Τρίτης και της Πέμπτης, αντί για το
σύνηθες απολυτίκιο του αγίου της ημέρας, ψάλλεται το «Θεοτόκε Παρθένε» και τα
λοιπά τροπάρια· ακολουθούν το «Κύριε </span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Ἐ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">λέησον» μ’ φορές, «Δόξα. Κα</span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ὶ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> ν</span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ῦ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ν», «Τ</span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ὴ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ν Τιμιωτέραν», «</span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Ἐ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ν </span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ὀ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">νόματι Κυρίου», η εκφώνηση «</span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Ὁ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> </span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ὢ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ν ε</span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ὐ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">λογητός», η ευχή «</span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Ἐ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">πουράνιε Βασιλε</span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ῦ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">» και οι τρεις μεγάλες μετάνοιες με
την ευχή του Αγίου Εφραίμ του Σύρου «Κύριε κα</span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ὶ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> Δέσποτα τ</span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ῆ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ς ζω</span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ῆ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ς μου». Η διάταξη αυτή ακολουθείται, διότι στον όρθρο της επομένης δεν θα ψαλλεί
«Θε</span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ὸ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ς Κύριος», αλλά «</span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Ἀ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">λληλούια», αφού δεν μπορεί να τελεσθεί κανενός είδους
Θεία Λειτουργία αυτές τις δύο ημέρες (Τετάρτη και Παρασκευή).<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; mso-line-height-alt: 13.5pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">2) Στην <b>ακολουθία του Όρθρου </b>απαντώνται
οι ακόλουθες διατάξεις: Βασικότερη μεταβολή της τυπικής διάταξης της εβδομάδας
της Τυρινής αποτελεί η μελώδηση τριωδίων κανόνων ή και πλήρων κανόνων από το
Τριώδιο, με περιεχόμενο μετανοίας, νήψεως και καλέσματος σε προσευχή και
νηστεία. Οι τριώδιοι κανόνες είναι διπλοί και ψάλλονται καθημερινά, ενώ ο
πλήρης κανόνας απαντάται μόνο στον όρθρο της Τετάρτης και της Παρασκευής. Αυτές
τις δύο ημέρες υπάρχουν και μερικές επιπλέον μεταβολές στην ορθρινή ακολουθία:
α) Αντί για το «Θε</span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ὸ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ς Κύριος», ψάλλεται το τριπλό «</span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Ἀ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">λληλούια», με τη συνοδεία των τεσσάρων στίχων από το Ησ. κστ’, 9,11,15 («</span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Ἐ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">κ νυκτ</span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ὸ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ς </span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ὀ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ρθρίζει τ</span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ὸ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> πνε</span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ῦ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">μά μου» κ.λπ.) και οι τριαδικοί ύμνοι του ήχου της εβδομάδας. β) Πριν από τη
μελώδηση των κανόνων προηγούνται οι εννέα βιβλικές ωδές (την Τετάρτη ολόκληρες οι
γ’, η’ και θ’ ωδές και η αρχή και το τέλος των υπολοίπων, ενώ την Παρασκευή αντί
της γ’ ψάλλεται ολόκληρη η ε’ ωδή). γ) Αντί για το σύνηθες κοντάκιο του αγίου της
ημέρας λέγεται το μαρτυρικό του ήχου της εβδομάδας. δ) Δεν ψάλλεται εξαποστειλάριο,
αλλά το φωταγωγικό του ήχου της εβδομάδας. ε) Στη θέση του απολυτίκιου λέγεται
χύμα το «</span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Ἐ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ν τ</span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ῷ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> να</span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ῷ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> </span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ἑ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">στ</span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ῶ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">τες τ</span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ῆ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ς δόξης σου» και η λοιπή ακολουθία όμοια με τον εσπερινό της παραμονής. στ)
Συνημμένα με την ακολουθία του Όρθρου τελούνται και <b>οι ακολουθίες των
Ωρών</b> Α’, Γ’ και ΣΤ’. Στην τελευταία λέγεται το τροπάριο της προφητείας
και η προφητεία από το βιβλίο του Τριωδίου, ενώ μετά το πέρας της Στ’ Ώρας
γίνεται η απόλυση και δεν ακολουθεί η τέλεση Θείας Λειτουργίας.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; mso-line-height-alt: 13.5pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Η <b>τέλεση της Θείας Λειτουργίας</b> αποτελεί
τη θεμελιώδη έκφραση της λατρευτικής σύναξης. Την εβδομάδα της Τυρινής όμως,
και συγκεκριμένα την Τετάρτη και την Παρασκευή, δεν είναι δυνατή η τέλεση Θείας
Λειτουργίας πλήρους μορφής ή έστω Προηγιασμένων Δώρων, σύμφωνα με παλαιό έθος
της Εκκλησίας των Ιεροσολύμων. Το τυπικό της μονής του Αγίου Σάββα χαρακτηρίζει
τις ημέρες αυτές ως τελείως άπρακτες. Σε παλαιότερες εποχές, η τέλεση της
Λειτουργίας των Προηγιασμένων Δώρων επιτρεπόταν αυτές τις δύο ημέρες. Στην
περίπτωση αυτή, δεν αναγιγνώσκονταν δύο, αλλά ένα παλαιοδιαθηκικό ανάγνωσμα και
αντί του «Κατευθυνθήτω </span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ἡ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> προσευχή μου» θα ψαλλόταν ο ψαλμικός
στίχος «</span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Ἐ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">λπισάτω </span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Ἰ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">σραήλ </span><span style="color: #333333; font-family: "Arial",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ἐ</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">πί τόν Κύριον» (Ψαλμ. ργ’, 3) με εναλλαγή των στίχων του ρλ’ ψαλμού. Κατάλοιπο
αυτής της παλαιάς συνήθειας αποτελεί η παράθεση παλαιοδιαθηκικού αναγνώσματος στο
βιβλίο του Τριωδίου, κατά την ακολουθία του Εσπερινού των δύο ημερών της εβδομάδας
της Τυρινής.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; mso-line-height-alt: 13.5pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Εξαίρεση στην απαγόρευση τέλεσης Θείας Λειτουργίας
μπορεί να λάβει χώρα, εάν κατά τις ημέρες αυτές συμπέσει η εορτή της Υπαπαντής
του Κυρίου (περίπτωση δυνατή μόνο για τις κοινότητες που ακολουθούν το Παλαιό
Ημερολόγιο) ή μνήμη εορτάσιμου Αγίου, όπως για παράδειγμα του Αγίου
Χαραλάμπους, των Τεσσαράκοντα μαρτύρων κ.λπ. Στην περίπτωση αυτή ψάλλεται σε
όλες τις ακολουθίες της ημέρας η ακολουθία του εορταζόμενου Αγίου,
καταλυμπάνεται η διάταξη του Τριωδίου και τελείται η Θεία Λειτουργία του ιερού
Χρυσοστόμου.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; mso-line-height-alt: 13.5pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans",sans-serif; mso-bidi-font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Η εβδομάδα της Τυρινής αποτελεί λοιπόν και
τελετουργικό προάγγελο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, εισάγοντας σταδιακά τους
πιστούς στο λειτουργικό πλούτο της περιόδου των Νηστειών. Κατά την περίοδο που
ανοίγεται μπροστά μας, η ενοριακή λατρεία θα ομοιάσει με εκείνη που τηρείται
στα καθολικά των μοναστηριών και θα αποτελέσει πρόκληση για μύηση στις αρετές
της προσευχής, της νηστείας και της εγκράτειας, αλλά και στην ιδιόρρυθμη
τελετουργική πάλη μεταξύ της μοναχικής ακρίβειας και της ενοριακής οικονομίας
των ιερών ακολουθιών.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 14.0pt;">ΠΗΓΗ:
https://www.pemptousia.gr/2024/03/tirini-o-teletourgikos-prothalamos-tis-megalis-tessarakostis/<o:p></o:p></span></p>Ματθαῖος Μελιανόςhttp://www.blogger.com/profile/12796473663183401079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5306879787011735983.post-52688488346804306432024-03-14T19:58:00.001+02:002024-03-14T19:58:10.845+02:00Το Τριώδιον!<p> </p><div id="site_container" style="font-family: "Open Sans"; margin-left: auto; margin-right: auto; position: relative; width: 980px; z-index: 2;"><div class="main_content" style="float: left; margin: 0px; width: 980px;"><div id="single_page_wrapper" style="background-color: white; box-shadow: rgb(153, 153, 153) 0px 0px 5px 0px; float: left; height: auto; margin: 10px 0px 0px; min-height: 500px; position: relative; width: 980px;"><div class="content" id="post_content" style="float: left; min-height: 300px; padding: 0px 0px 0px 50px; position: relative; width: 600px;"><h1 style="font-family: Jura-Regular; font-size: 32px; font-weight: 400; margin: 0px; padding: 0px;">Επίσκοπος Σαλώνων Ιγνάτιος: Το Τριώδιο και η πνευματική μας ζωή<span style="color: #cc0033;"></span></h1><span class="pdate" style="display: block; float: none; font-size: 12px; margin: 5px 0px 0px;">13 Μαρτίου 2024</span><div class="text_content" id="pagination-394612" style="float: none; font-size: 13px; line-height: 21px; margin: 30px 0px; position: relative;"><div class="pagination__item"><p><img alt="" class="aligncenter wp-image-394613 size-full" height="464" sizes="(max-width: 831px) 100vw, 831px" src="https://www.pemptousia.gr/wp-content/uploads/2024/03/Episkopos-Salwnwn-1.jpg" srcset="https://www.pemptousia.gr/wp-content/uploads/2024/03/Episkopos-Salwnwn-1.jpg 831w, https://www.pemptousia.gr/wp-content/uploads/2024/03/Episkopos-Salwnwn-1-450x251.jpg 450w, https://www.pemptousia.gr/wp-content/uploads/2024/03/Episkopos-Salwnwn-1-768x429.jpg 768w" style="border: 0px; clear: both; display: block; height: auto; margin-bottom: 12px; margin-left: auto; margin-right: auto; max-width: 592px;" width="831" /></p><p style="text-align: justify;">Ο Επίσκοπος Σαλώνων κ. Ιγνάτιος μιλάει για το Άγιο Τριώδιο και την πνευματική μας προετοιμασία για την Ανάσταση του Κυρίου μας, στην τηλεόραση της Πεμπτουσίας και τον δημοσιογράφο Δημήτρη Στρουμπάκο.</p><h2 style="text-align: center;"><a href="https://pemptousia.tv/view/b/category/Columnists/subCategory/pneymatikos_logos_ex9iu/id/episkopos_salonon_gia_to_triodio_eEDrm/lang/el_GR" rel="noopener" style="text-decoration-line: none;" target="_blank"><span style="color: navy;">Δείτε εδώ την συνέντευξη: www.pemptousia.tv</span></a></h2></div></div></div></div></div></div>Ματθαῖος Μελιανόςhttp://www.blogger.com/profile/12796473663183401079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5306879787011735983.post-88567066284098534612024-03-14T14:57:00.001+02:002024-03-14T14:57:04.875+02:00Κατηχητήριος Λόγος<p><b> <span style="background-color: #fafafa; color: #666666; font-family: "inherit", serif; font-size: 10.5pt;"> </span></b></p>
<div style="background: white; border-bottom: solid #ECEAE4 3.0pt; border: none; mso-element: para-border-div; padding: 0cm 0cm 11.0pt 0cm;">
<p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: none; margin-bottom: 0cm; padding: 0cm; text-align: center;"><span style="color: #336699; font-family: Roboto; font-size: 22.5pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-ligatures: none;"><b>Λόγος
Κατηχητήριος επί τη ενάρξει της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής (2024)</b><o:p></o:p></span></p>
</div>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><span style="color: #666666; font-family: "inherit",serif; font-size: 10.5pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-ligatures: none;"> </span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal;"><span style="color: #666666; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-ligatures: none;"> </span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="border: none windowtext 1.0pt; color: #666666; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-ligatures: none; padding: 0cm;">+ Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ</span></b><span style="color: #666666; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-ligatures: none;"><o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 11.25pt; text-align: center;"><span style="color: #666666; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-ligatures: none;">ΕΛΕῼ
ΘΕΟΥ<o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 11.25pt; text-align: center;"><span style="color: #666666; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-ligatures: none;">ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ – ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ<o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 11.25pt; text-align: center;"><span style="color: #666666; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-ligatures: none;">ΚΑΙ
ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ<o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 11.25pt; text-align: center;"><span style="color: #666666; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-ligatures: none;">ΠΑΝΤΙ
Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ,<o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 11.25pt; text-align: center;"><span style="color: #666666; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-ligatures: none;">ΧΑΡΙΣ
ΕΙΗ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ<o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 11.25pt; text-align: center;"><span style="color: #666666; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-ligatures: none;">ΠΑΡΑ
ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ,<o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 11.25pt; text-align: center;"><span style="color: #666666; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-ligatures: none;">ΠΑΡ᾿
HΜΩΝ ΔΕ ΕΥΧΗ, ΕΥΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΣΥΓΧΩΡΗΣΙΣ<o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 11.25pt; text-align: center;"><span style="color: #666666; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-ligatures: none;">* *
*<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 11.25pt; text-align: justify;"><span style="color: #666666; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-ligatures: none;">Τιμιώτατοι ἀδελφοί
Ἀρχιερεῖς καί τέκνα ἐν Κυρίῳ εὐλογημένα,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #666666; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-ligatures: none;">Ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ τῆς
ἀγάπης μᾶς ἠξίωσε καί πάλιν νά εἰσέλθωμεν εἰς τήν ψυχωφελῆ περίοδον τοῦ
Κατανυκτικοῦ Τριῳδίου καί νά φθάσωμεν εἰς τήν Ἁγίαν καί Μεγάλην Τεσσαρακοστήν,
εἰς τό πλῆρες ἄνωθεν δωρημάτων καί σταυροαναστασίμου εὐφροσύνης στάδιον τῶν
ἀσκητικῶν ἀγώνων. Κατά τό εὐλογημένον αὐτό διάστημα ἀποκαλύπτεται εὐκρινῶς ὁ
πνευματικός πλοῦτος καί ὁ δυναμισμός τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς καί ἡ
σωτηριολογική ἀναφορά ὅλων τῶν ἐκφάνσεών της.<span style="border: none windowtext 1.0pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #666666; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-ligatures: none;">Πολλά ἐδιδάχθημεν ἤδη
ἐκ τῆς ἀδιεξόδου καί αὐτοδικαιωτικῆς ὑπερηφανίας τοῦ Φαρισαίου, ἐκ τοῦ ἀγόνου
ἠθικισμοῦ καί τῆς σκληροκαρδίας τοῦ πρεσβυτέρου υἱοῦ τῆς παραβολῆς τοῦ ἀσώτου
καί ἐκ τῆς ἀναλγησίας καί τῆς καταδίκης ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ἠδιαφόρησαν διά τούς
πεινῶντας, τούς διψῶντας, τούς ξένους, τούς γυμνούς, τούς ἀσθενεῖς καί τούς ἐν
φυλακῇ «ἐλαχίστους ἀδελφούς» τοῦ Κριτοῦ. Ἐφανερώθη δέ εἰς ὅλους μας ἡ ἀξία καί
ἡ ἰσχύς τῆς ταπεινώσεως καί τῆς μετανοίας, τῆς συγχωρητικότητος καί τῆς
ἐλεημοσύνης, στάσεων, εἰς τήν καλλιέργειαν τῶν ὁποίων μᾶς καλεῖ μέ ἔμφασιν ἡ
Ἐκκλησία κατά τήν ἀρχομένην περίοδον.<span style="border: none windowtext 1.0pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #666666; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-ligatures: none;">Ἡ Ἁγία καί Μεγάλη
Τεσσαρακοστή εἶναι καιρός εὐπρόσδεκτος πνευματικῆς, ψυχικῆς καί σωματικῆς
καθάρσεως καί γυμνασίας, διερχομένων, ὡς ἠκούσαμεν εἰς τήν πρό ὀλίγου
ἀναγνωσθεῖσαν εὐαγγελικήν περικοπήν, διά μέσου τῆς νηστείας, ἡ ὁποία δέν
ἐπιτρέπεται νά τηρῆται «πρός τό θεαθῆναι τοῖς ἀνθρώποις», καθώς καί διά τῆς
συγχωρητικότητος πρός τούς ἀδελφούς: «Ἐάν ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τά παραπτώματα
αὐτῶν, ἀφήσει καί ὑμῖν ὁ Πατήρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος» [1]. Αὐτό ἐξ ἄλλου ὁμολογοῦμεν
καθ᾿ ἡμέραν εἰς τήν Κυριακήν προσευχήν μέ τό «ὡς καί ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς
ὀφειλέταις ἡμῶν» [2].<span style="border: none windowtext 1.0pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 11.25pt; text-align: justify;"><span style="color: #666666; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-ligatures: none;">Χθές, Σάββατον τῆς
Τυροφάγου, ἡ Ἐκκλησία ἐτίμησε τήν μνήμην τῶν ἐν ἀσκήσει λαμψάντων Ἁγίων ἀνδρῶν
καί γυναικῶν. Οἱ Ἅγιοι δέν εἶναι μόνον πρότυπα τῶν πιστῶν εἰς τόν καλόν ἀγῶνα
τῆς ἐν Χριστῷ καί κατά Χριστόν ζωῆς, ἀλλά καί συνοδοιπόροι, φίλοι καί ἀρωγοί εἰς
τόν ἀσκητικόν δόλιχον τῆς νηστείας, τῆς μετανοίας καί τῆς ταπεινώσεως. Δέν
εἴμεθα μόνοι εἰς τήν προσπάθειάν μας, ἀλλά ἔχομεν εὐδοκοῦντα καί εὐλογοῦντα τόν
Θεόν καί συμπαραστάτας τούς Ἁγίους καί τούς Μάρτυρας, μεσίτριαν δέ ὑπέρ πάντων
ἡμῶν πρός Κύριον τήν Ἁγιόπρωτον Θεοτόκον. Ἡ ἁγιότης εἶναι τεκμήριον τῆς
δυνάμεως τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ καί τῆς συνεργίας τοῦ ἀνθρώπου, ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ,
διά τῆς μετοχῆς εἰς τά ἱερά μυστήρια καί διά τῆς τηρήσεως τῶν θείων
προσταγμάτων. Δέν ὑπάρχει «ἀδάπανος εὐλάβεια» καί «εὔκολος Χριστιανισμός», οὔτε
«πλατεῖα πύλη» καί «εὔχωρος ὁδός», ἀπάγουσαι πρός τήν οὐράνιον Βασιλείαν [3].<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 11.25pt; text-align: justify;"><span style="color: #666666; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-ligatures: none;">Ἡ Ἐκκλησία συνεχῶς
μᾶς ὑπενθυμίζει ὅτι ἡ σωτηρία δέν εἶναι ἀτομικόν, ἀλλά ἐκκλησιαστικόν γεγονός,
κοινόν ἄθλημα. Κατά τήν θεοσκέπαστον Ἁγίαν καί Μεγάλην Τεσσαρακοστήν,
ἀποκαλύπτεται ἡ καθοριστική διά τήν πνευματικήν ζωήν τοῦ πιστοῦ σημασία τῆς
μετοχῆς εἰς τήν ζωήν τῆς κοινότητος, εἰς τήν χριστιανικήν οἰκογένειαν καί τήν
ἐνορίαν ἤ, ἀντιστοίχως, εἰς τό μοναστικόν κοινόβιον. Ἐπιθυμοῦμεν νά ἐξάρωμεν
τήν λειτουργίαν τῆς χριστιανικῆς οἰκογενείας ὡς κοινότητος ζωῆς διά τήν βίωσιν
τῆς πνευματικότητος τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Ὁ ἐν Ἁγίοις προκάτοχος τῆς ἡμῶν
Μετριότητος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἀπεκάλεσε τήν οἰκογένειαν «Ἐκκλησίαν
μικράν»[4]. Ὄντως, εἰς τήν οἰκογένειαν συντελεῖται ἐκκλησιοποίησις τῆς ὑπάρξεώς
μας, ἀναπτύσσεται ἡ αἴσθησις τοῦ κοινωνικοῦ καί κοινοτικοῦ χαρακτῆρος τοῦ
ἀνθρωπίνου βίου καί τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς, ἡ ἀγάπη, ὁ ἀλληλοσεβασμός καί ἡ
ἀλληλεγγύη, βιοῦνται ἡ ζωή καί ἡ χαρά τῆς συμβιώσεως ὡς θεία δωρεά. Ἡ κοινή
προσπάθεια ἐφαρμογῆς τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ κανόνος καί τοῦ ἤθους τῆς νηστείας ἐν
τῷ πλαισίῳ τῆς οἰκογενείας, ἀναδεικνύει τόν χαρισματικόν χαρακτῆρα τῆς
ἀσκητικῆς βιοτῆς καί, εὐρύτερον, τήν βεβαιότητα ὅτι ὅλα τά ἀληθῆ, τά σεμνά καί
τά δίκαια εἰς τήν ζωήν μας προέρχονται ἄνωθεν, ὅτι, παρά τήν ἰδικήν μας
συνεργίαν καί συμβολήν, ὑπερβαίνουν, ἐν τέλει, τό ἀνθρωπίνως ἐφικτόν καί τά
ἀνθρώπινα μέτρα. Ἐξ ἄλλου, ἡ κοινότης τοῦ βίου, ἡ οὐ ζητοῦσα τά ἑαυτῆς πρός
ἀλλήλους ἀγάπη καί ἡ συγχωρητικότης δέν ἀφήνουν χῶρον εἰς τόν δικαιωματισμόν
καί τήν αὐταρέσκειαν. Ἔκφρασιν αὐτοῦ τοῦ πνεύματος «κοινῆς ἐλευθερίας» καί εὐχαριστιακοῦ
ἀσκητισμοῦ ἀποτελεῖ ἡ ἀδιάσπαστος σύνδεσις νηστείας, φιλανθρωπίας καί μετοχῆς
εἰς τήν ἐνοριακήν καί λειτουργικήν ζωήν τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ βίωσις τοῦ
«σαρακοστιανοῦ κλίματος» εἰς τήν χριστιανικήν οἰκογένειαν ὁδηγεῖ εἰς τό βάθος
τῆς ἀληθείας τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἐμπειρίας καί ἀποτελεῖ κοιτίδα καί ἀφετηρίαν
χριστιανικῆς μαρτυρίας εἰς τήν ἐκκοσμικευμένην σύγχρονον κοινωνίαν.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #666666; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-ligatures: none;">Εὔχεσθε, ἀδελφοί καί
τέκνα, νά διατρέξωμεν ἅπαντες μέ ἔνθεον ζῆλον τό στάδιον τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης
Τεσσαρακοστῆς ἐν νηστείᾳ καί μετανοίᾳ, ἐν προσευχῇ καί κατανύξει, εἰρηνεύοντες
ἐν ἑαυτοῖς καί μετ᾿ ἀλλήλων, κοινωνοῦντες τήν ζωήν, ἀναδεικνυόμενοι «πλησίον»
τῶν ἐν ἀνάγκαις ἐν ἔργοις φιλανθρώποις, συγχωροῦντες ἀλλήλοις καί δοξολογοῦντες
ἐν παντί τό ὑπερουράνιον ὄνομα τοῦ Θεοῦ τοῦ ἐλέους, δεόμενοι Αὐτοῦ ὅπως
εὐδοκήσῃ νά φθάσωμεν κεκαθαρμέναις διανοίαις τήν Ἁγίαν καί Μεγάλην Ἑβδομάδα καί
νά προσκυνήσωμεν ἐν χαρᾷ καί ἀγαλλιάσει τήν λαμπροφόρον Ἀνάστασίν Του.<span style="border: none windowtext 1.0pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 11.25pt; text-align: justify;"><span style="color: #666666; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-ligatures: none;">Ἁγία καί Μεγάλη
Τεσσαρακοστή ͵βκδʹ<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 11.25pt; text-align: justify;"><span style="color: #666666; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-ligatures: none;">† Ὁ
Κωνσταντινουπόλεως<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 11.25pt; text-align: justify;"><span style="color: #666666; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-ligatures: none;">διάπυρος πρός Θεόν
εὐχέτης πάντων ὑμῶν<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 11.25pt; text-align: justify;"><span style="color: #666666; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-ligatures: none;">__________<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 11.25pt; text-align: justify;"><span style="color: #666666; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-ligatures: none;">1. Ματθ. στʹ, 14.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 11.25pt; text-align: justify;"><span style="color: #666666; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-ligatures: none;">2. Ματθ. στʹ, 12.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 11.25pt; text-align: justify;"><span style="color: #666666; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-ligatures: none;">3. Πρβλ. Ματθ. ζʹ,
13-14.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #666666; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-ligatures: none;">4. Ἰ.
Χρυσοστόμου, <i><span style="border: none windowtext 1.0pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Ὑπόμνημα εἰς τήν πρός Ἐφεσίους ἐπιστολήν</span></i>,
κʹ, PG 62, 143.<span style="border: none windowtext 1.0pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 11.25pt; text-align: justify;"><span style="color: #666666; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-ligatures: none;"> <o:p></o:p></span></p>
<span style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ΠΗΓΗ: https://ec-patr.org/%ce%bb%cf%8c%ce%b3%ce%bf%cf%82-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b7%cf%87%ce%b7%cf%84%ce%ae%cf%81%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%b5%cf%80%ce%af-%cf%84%ce%b7-%ce%b5%ce%bd%ce%ac%cf%81%ce%be%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%b7%cf%82-3/</span>Ματθαῖος Μελιανόςhttp://www.blogger.com/profile/12796473663183401079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5306879787011735983.post-74596446554837083552024-03-14T10:55:00.001+02:002024-03-14T10:55:02.694+02:00Νάξιοι Μελιστές: Τυπική Διάταξη Ακολουθιών από 17η έως 23η Μαρτίου ...<a href="https://naxioimelistes.blogspot.com/2024/03/17-23-2024.html?spref=bl">Νάξιοι Μελιστές: Τυπική Διάταξη Ακολουθιών από 17η έως 23η Μαρτίου ...</a>: Download σε μορφή pdf ΕΔΩΜατθαῖος Μελιανόςhttp://www.blogger.com/profile/12796473663183401079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5306879787011735983.post-81493173706889222312024-03-14T09:27:00.004+02:002024-03-14T09:27:26.814+02:00Η Αποκάλυψη (Β΄)<p> <b style="text-align: center;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 10pt;"> </span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; mso-outline-level: 1; text-align: center;"><b><span style="font-family: Jura-Regular, serif; font-size: 24pt;">Ο συμβολισμός της
Αποκαλύψεως [Β΄]<o:p></o:p></span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 10pt;"><br />
</span></b><b><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14pt;"><a href="https://www.pemptousia.gr/author/stergios-n-sakkos/"><span style="color: blue; text-decoration-line: none;">Στέργιος Ν. Σάκκος,
Ομότιμος Καθηγητής Εισαγωγής & Ερμηνείας Καινής Διαθήκης Α.Π.Θ. († 2012)</span></a><o:p></o:p></span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14pt;">Τα
ιδιάζοντα χαρακτηριστικά του συμβολισμού της Αποκαλύψεως είναι:</span></b><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14pt;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14pt;">1.
Ελευθερία στη χρήση των συμβόλων και των εικόνων. Δεν χρησιμοποιείται το ίδιο
συμβολικό λεξιλόγιο στα διάφορα τμήματα του βιβλίου, αλλά ούτε και στη ροή του
ιδίου οράματος. Δημιουργείται έτσι εκ πρώτης όψεως η εντύπωση του χάους, ώστε,
για να προσεγγίσουμε το νόημα, «θα έπρεπε να έχει γραφεί ένα λεξικό -ή καλύτερα
μία γραμματική κι ένα συντακτικό- της εικονογραφίας και των συμβόλων της
Αποκαλύψεως», όπως επιτυχημένα έχει λεχθεί. Η προσεκτική όμως μελέτη
αποκαλύπτει στον αναγνώστη ότι και τα οράματα που φαίνονται άσχετα και ασύνδετα
μεταξύ τους περιέχονται στο ίδιο πλαίσιο. Αυτό καθορίζεται από ορισμένα
σύμβολα, όπως είναι το αρνίο, ο δράκοντας, η γυναίκα του κεφ. 12, η οποία
εμφανίζεται και πάλι ολόλαμπρη ως ουράνια πόλη στο κεφ. 21, τα δύο θηρία, η Βαβυλώνα.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiNISQRyS0I7ajjTur97-N0j-yn94jpkWRnFNvcrhVgXujigWfymvb8QqDbGPBbxUgIT4K5UblnU51hjMdOvM301Pj2T-0nd8mIvLjwA33TAJgSiIVievKP_IPvILmYc4qDDfYgE903aEK-zBRyv8PUlrNBCzx69wsyGAFsyWTe1I9SgQwTADgMNjDs4oEv" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="594" data-original-width="984" height="386" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiNISQRyS0I7ajjTur97-N0j-yn94jpkWRnFNvcrhVgXujigWfymvb8QqDbGPBbxUgIT4K5UblnU51hjMdOvM301Pj2T-0nd8mIvLjwA33TAJgSiIVievKP_IPvILmYc4qDDfYgE903aEK-zBRyv8PUlrNBCzx69wsyGAFsyWTe1I9SgQwTADgMNjDs4oEv=w640-h386" width="640" /></a></div><br /><p></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14pt;">2.
Συγγένεια ή και ταύτιση διαφορετικών συμβόλων. Το ίδιο πρόσωπο ή γεγονός μπορεί
να συμβολίζεται με διαφορετικά σύμβολα. Ο Ιησούς Χριστός π.χ. συμβολίζεται με
παραστάσεις που φαίνονται απόλυτα ανεξάρτητες και άσχετες μεταξύ τους: ως ο
Υιός του ανθρώπου (Απ. 1,13), ως ο λέων ο εκ της φυλής Ιούδα (5.5), ως το αρνίο
(5,6), ως ο ιππέας του λευκού ίππου (6,2). Οι πληγές που περιγράφονται με το
συμβολισμό των επτά σφραγίδων, των επτά σαλπίγγων και των επτά φιαλών, παρά τη
διαφορετικότητα των συμβόλων αυτών, δεν διαφέρουν ουσιαστικά μεταξύ τους.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14pt;">3.
Αντίστροφα, το ίδιο σύμβολο μπορεί να συμβολίζει διαδοχικά δύο ή περισσότερες
πραγματικότητες. Σύμφωνα, π.χ., με το Απ. 17,9-10 τα επτά κεφάλια του θηρίου
«όρη επτά εισι… και βασιλείς επτά εισι».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14pt;">4.
Σύμβολα που αλληλοσυμβολίζονται, με έναν «συμβολισμό πολλών επιπέδων». Αυτό
π.χ. συμβαίνει με τους «αστέρας» και τους «αγγέλους των επτά εκκλησιών» (Απ.
1,20). Οι αστέρες συμβολίζουν τους «αγγέλους» των εκκλησιών και αυτοί τους
επισκόπους των εκκλησιών και συνεκδοχικά τις εκκλησίες. Επίσης, κάτι παρόμοιο
συμβαίνει με το επτακέφαλο θηρίο και με μία από τις κεφαλές του, η οποία έχει
όλες τις ιδιότητες του θηρίου.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14pt;">5.
Σύμβολα δυνάμεως και νίκης μετασχηματίζονται σε εικόνες πόνου ή αδυναμίας.
Έτσι, ενώ ο Ιωάννης ακούει ότι «ενίκησεν ο λέων ο εκ της φυλής του Ιούδα»
(5,5), βλέπει «αρνίον εστηκός ως εσφαγμένον» (5,6). Ομοίως οι πιστοί «ενίκησαν
αυτόν (τον διάβολον) διά το αίμα του αρνίου και διά τον λόγον της μαρτυρίας
αυτών, και ουκ ηγάπησαν την ψυχήν αυτών άχρι θανάτου» (12,11), δηλαδή τα θύματα
αναδεικνύονται με τη θυσία τους νικητές.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14pt;">6.
Συχνή χρήση παράξενων και αφύσικων συμβόλων, που περιγράφουν πρόσωπα και
καταστάσεις με τρόπο υπερβολικό, προκειμένου να δοθεί το μήνυμα με μεγαλύτερη
έμφαση.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14pt;">7.
Ιδιορρυθμία ως προς τη σύνθεση των εικόνων. Πολλές από τις περιγραφές του
βιβλίου δεν είναι δυνατόν να απεικονισθούν, ούτε καν να συλληφθούν από την
ανθρώπινη φαντασία, καθόσον τα συμβολιζόμενα βρίσκονται έξω από τον κύκλο της
ανθρωπίνης γνώσεως και εμπειρίας.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14pt;">Σε
αρκετές περιπτώσεις η ερμηνεία των συμβόλων της Αποκαλύψεως αναφέρεται από τον
ίδιο τον Ιωάννη πλήρως ή εν μέρει (π.χ. στα Απ. 1,20· 4,5· 5,6· 12,9· 17,9έ.
12.15). Παραμένουν όμως κάποιες συμβολικές μορφές, ως προς τις οποίες υπάρχει
ποικιλία ερμηνειών ακόμα και μεταξύ των ερμηνευτών που ακολουθούν την ίδια
γενική ερμηνευτική μέθοδο.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14pt;">Μπορούμε
να διατυπώσουμε τις ακόλουθες αρχές ερμηνείας των συμβόλων της Αποκαλύψεως:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14pt;">1.
Χρειάζεται κατ’ αρχήν η γνώση των χαρακτηριστικών του συμβολισμού της
Αποκαλύψεως.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14pt;">2.
Όπου το ίδιο το κείμενο δεν δίνει καμία ερμηνεία, οι παραστάσεις ως επί το
πλείστον πρέπει να εκληφθούν με συμβολική σημασία, «αλληγορικώς», όχι όμως κατά
την αυθαιρεσία της αλληγορικής ερμηνείας.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14pt;">3.
Υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες ένα στοιχείο συμβολισμού εμφανίζεται σε μία
περιγραφή, η οποία δεν πρέπει ως επί το πλείστον να ερμηνευθεί συμβολικά.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14pt;">4.
Μερικές από τις εικόνες της Αποκαλύψεως δεν πρέπει να ερμη¬νευθούν ως
συμβολικές. Χρησιμεύουν απλώς για να προσθέσουν ζωηρότητα και κίνηση στη
συνάφεια.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14pt;">5.
Διαδοχικά μέλη μιας σειράς οραμάτων δεν υπονοούν αναγκαστικά μία χρονολογική
συνέχεια.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14pt;">6. Οι
αριθμοί τρία, τέσσερα, έξι, επτά, δώδεκα κ.ά. έχουν ιδιάζουσα σημασία, η οποία,
μάλιστα, δεν είναι μονοσήμαντη. Π.χ. στον αριθμό του θηρίου 666, το 6, ως
υπολειπόμενο του 7, θεωρείται σύμβολο της ελλείψεως και του κακού, αλλά εν
τούτοις τα «ζώα» γύρω από τον θρόνο είναι εξαπτέρυγα (Απ. 4,8), σύμβολο που
εκφράζει την πλήρη και τέλεια κίνησή τους σε κάθε κατεύθυνση.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14pt;">7. Ο
ερμηνευτής δεν πρέπει να παρασύρεται από τα δεδομένα και τις αντιλήψεις της
δικής του εποχής, για να ερμηνεύσει τις συμβολικές παραστάσεις της Αποκαλύψεως.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14pt;">8. Τα
σύμβολα της Αποκαλύψεως είναι τύποι, οι οποίοι βρίσκουν εφαρμογή όχι μόνο στην
πρώτη πραγματικότητα, την οποία αρχικά συμβολίζουν, αλλά επί πλέον σε διάφορα
γεγονότα και πρόσωπα ανά τους αιώνες. Η ερμηνεία τους, λοιπόν, δεν εξαντλείται
σε συγκεκριμένα ιστορικά γεγονότα ή πρόσωπα.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14pt;">Την
αλήθεια αυτή κατανοούμε σαφώς από την ερμηνεία που δίδει ο ίδιος ο Κύριος και
οι απόστολοι σε γεγονότα και πρόσωπα της Παλαιάς Διαθήκης. Μάταια, π.χ.,
πάσχιζαν οι ραβίνοι να εξηγήσουν γιατί ο Θεός διέσωσε τους Ισραηλίτες από τη
μάστιγα των φιδιών υποδεικνύοντας την ύψωση του χάλκινου όφεως. Την απάντηση
άκουσε από το στόμα του Ιησού ο φαρισαίος Νικόδημος· «Καθώς Μωϋσής ύψωσε τον
όφιν εν τη ερήμω, ούτως υψωθήναι δει τον υιόν του ανθρώπου, ίνα πας ο πιστεύων
εις αυτόν μη απόληται, αλλ’ έχη ζωήν αιώνιον» (Ιω. 3,14¬-15). Στη συνέχεια είδε
να πραγματοποιούνται τα λόγια αυτά στο Γολγοθά, όπου ο Κύριος «θανάτω θάνατον
επάτησε». Επίσης στον περίφημο λόγο του Ιησού περί του άρτου της ζωής γίνεται
σαφές ότι το μάννα είναι τύπος της σάρκας του Κυρίου, την οποία λαμβάνουμε στο
μυστήριο της θείας Κοινωνίας (βλ. Ιω. 6,32-58). Ο απόστολος Παύλος βλέπει στην
Ερυθρά θάλασσα και στη νεφέλη που ακολουθούσε τους Ισραηλίτες το νερό του
Βαπτίσματος, στο βράχο που ανέβλυσε νερό τον ίδιο τον Χριστό, και επισημαίνει
ότι «ταύτα τύποι ημών εγενήθησαν» (βλ. Α’ Κορ. 10,1-6). Επιπλέον, ο Κάιν
ερμηνεύεται από τον ευαγγελιστή Ιωάννη και τον απόστολο Ιούδα ως τύπος φθόνου,
μισαδελφίας και φόνου (βλ. Α’ Ιω. 3,12• Ιούδα II).<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14pt;">9. Ο
καλύτερος ερμηνευτής των συμβόλων της Αποκαλύψεως είναι η ίδια η ιστορία. Ο
επιστήμονας ερμηνευτής δεν έχει τη δυνατότητα να κατανοήσει όλα τα σύμβολα, ενώ
παράλληλα και γι’ αυτά που φαίνεται να κατανοεί δεν μπορεί να εμφανίζεται
πάντοτε απολύτως βέβαιος.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14pt;">Σ’
όλα τα παραπάνω πρέπει να προστεθεί ότι ένα μεγάλο μέρος της ερμηνείας
επαφίεται στην «ερμηνευτική διακριτικότητα του ερμηνευτού», διακριτικότητα
βεβαίως «εν Πνεύματι», καθ’ όσον το ερμηνευόμενο είναι «τί το Πνεύμα λέγει».
Όσο μπορούμε να εντοπίσουμε την ψυχή ανατέμνοντας το ανθρώπινο σώμα, τόσο
μπορούμε να βρούμε την σωστή ερμηνεία της Αποκαλύψεως προσεγγίζοντάς την άνευ
Πνεύματος.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14pt;">(Πηγή:
Περιοδικό “ΘΕΟΛΟΓΙΑ”, 2/2007, σ. 533-544)<o:p></o:p></span></p>
<span style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ:
https://www.pemptousia.gr/2024/03/o-simvolismos-tis-apokalipseos-v/</span>Ματθαῖος Μελιανόςhttp://www.blogger.com/profile/12796473663183401079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5306879787011735983.post-81469443399518342402024-03-13T14:02:00.000+02:002024-03-13T14:02:35.293+02:00Τετάρτη της Τυρινής<p> <span style="background-color: white; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 12pt;"> </span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; margin-left: 138.75pt; margin-right: 18.75pt; margin-top: 7.5pt; mso-outline-level: 1;"><b style="text-align: justify;"><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans", sans-serif;"><span style="font-size: large;">«Βρωμάτων νηστεύουσα ψυχή μου,.."</span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 3.75pt;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 12pt;"> </span><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif;"><span style="font-size: medium;">
<a href="https://www.pemptousia.gr/author/p-georgios-dormparakis/"><span style="color: #666666;">Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Δορμπαράκης</span></a></span><span style="font-size: 12pt;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.5pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><b><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans", sans-serif;">«Βρωμάτων
νηστεύουσα ψυχή μου, και παθών μη καθαρεύουσα, μάτην επαγάλλη τη ατροφία</span></b><b><span style="color: #333333; font-family: Arial, sans-serif;">∙</span></b><b><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans", sans-serif;"> ει
μη γαρ αφορμή σοι γένηται προς διόρθωσιν, ως ψευδής μισείται παρά Θεού, και τοις
κακίστοις δαίμοσιν ομοιούσαι, τοις μηδέποτε σιτουμένοις</span></b><b><span style="color: #333333; font-family: Arial, sans-serif;">∙</span></b><b><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans", sans-serif;"> μη
ούν αμαρτάνουσα, την νηστείαν αχρειώσης, αλλ’ ακίνητος, προς ορμάς ατόπους μένε,
δοκούσα παρεστάναι εσταυρωμένω τω Σωτήρι, μάλλον δε συσταυρούσθαι, τω διά σε σταυρωθέντι,
εκβοώσα προς αυτόν</span></b><b><span style="color: #333333; font-family: Arial, sans-serif;">∙</span></b><b><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans", sans-serif;"> Μνήσθητί μου Κύριε, όταν
έλθης εν τη βασιλεία σου» (Απόστιχα των Αίνων, Ιδιόμελον, ήχος α΄).</span></b><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans", sans-serif;"><o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.5pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><b><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans", sans-serif;"></span></b></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: medium;"><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgsgsNsuXvLUCL8HxPIeDhiGMfYP29uuTtg_0hd2-vPlO004WuGtrkXqoWc1hB8iNNHbFcygIK6uoy9iyY6M3U2maUcgDSzbKZ5PEYAbml2QI8TnBI5mxVtf8WZMDrF3J66SlwgoLY9oRq2DcttqP89GP8QuH1D0druRGW-eeYOaMvi2Hz-EIpMUnxrRWnj" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="594" data-original-width="1031" height="368" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgsgsNsuXvLUCL8HxPIeDhiGMfYP29uuTtg_0hd2-vPlO004WuGtrkXqoWc1hB8iNNHbFcygIK6uoy9iyY6M3U2maUcgDSzbKZ5PEYAbml2QI8TnBI5mxVtf8WZMDrF3J66SlwgoLY9oRq2DcttqP89GP8QuH1D0druRGW-eeYOaMvi2Hz-EIpMUnxrRWnj=w640-h368" width="640" /></a></b></span></div><span style="font-size: medium;"><b><br /><br /></b></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.5pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><br /></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.5pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans", sans-serif;"><span style="font-size: medium;">(Ψυχή μου, με το να
νηστεύεις από φαγητά, αλλά να μη καθαρίζεσαι από τα πάθη σου, μάταια χαίρεσαι
που δεν τρως. Διότι αν η νηστεία δεν σου γίνεται αφορμή για διόρθωσή σου,
προκαλεί την αποστροφή του Θεού ως ψεύτικη, κι εσύ γίνεσαι όμοιος με τους
δαίμονες, οι οποίοι δεν σιτίζονται καθόλου. Μην εξαχρειώσεις λοιπόν τη νηστεία
με τις αμαρτίες σου, αλλά μένε ακίνητος, χωρίς να στρέφεσαι προς τις άτοπες
ορμές. (Κι αυτό θα το καταφέρεις) με τη σκέψη ότι βρίσκεσαι μπροστά στον
Εσταυρωμένο Σωτήρα Χριστό, ή μάλλον ότι είσαι σταυρωμένος μαζί μ’ Εκείνον που
σταυρώθηκε για σένα, φωνάζοντας δυνατά προς Αυτόν: Μνήσθητί μου, Κύριε, όταν
έλθης εν τη Βασιλεία Σου).<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.5pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans", sans-serif;">Το συγκεκριμένο
τροπάριο είναι από τα πιο συγκλονιστικά όλου του Τριωδίου. Ο υμνογράφος με
κρυστάλλινη διαύγεια και αμεσότητα, με προφητική δύναμη που θυμίζει τους
παλαιούς μεγάλους Προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, τονίζει τον αληθινό χαρακτήρα
της νηστείας, η οποία όχι μόνον δεν εξαντλείται στον περιορισμό των τροφών ή
και στην αποχή από αυτές, αλλά γίνεται αποδεκτή ακριβώς στον βαθμό που οδηγεί
στη διόρθωση της ζωής του ανθρώπου, ως απομάκρυνση και κάθαρσή του από τα ψεκτά
πάθη του εγωισμού και της φιλαυτίας</span><span style="color: #333333; font-family: Arial, sans-serif;">∙</span><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans", sans-serif;"> που
θα πεί ότι, αφού διορθώνει τον άνθρωπο, γίνεται το μέσον για στροφή του προς τον
Θεό, άρα προς απόκτηση περισσότερης αγάπης. Αν δεν κατανοηθεί έτσι η νηστεία του
πιστού, τότε αφενός προκαλεί την αποστροφή του Θεού ως ψεύτικη και φαρισαική, αφετέρου
εξομοιώνει τον άνθρωπο με τους ίδιους τους δαίμονες, αφού κι εκείνοι απέχουν ολιωσδόλου
από φαγητά.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.5pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans", sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Τι προτείνει λοιπόν ο
υμνογράφος ως στόμα της Εκκλησίας; Να κρατάει ο πιστός την αληθινή νηστεία,
αποφεύγοντας τις αμαρτίες και μένοντας σταθερός σ’ αυτό που έχει κληθεί ως
μέλος Χριστού: να είναι πάντα ενώπιον του Εσταυρωμένου, που σημαίνει να βλέπει
τον εαυτό του συσταυρωμένο με Εκείνον. Στην πνευματική αυτή κατάσταση το μόνο
που απαιτείται είναι να φωνάζει κι αυτός σαν τον ληστή πάνω στον Σταυρό:
«Μνήσθητί μου, Κύριε, όταν έλθεις στη Βασιλεία Σου».<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.5pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans", sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Είναι περιττό βεβαίως
να σημειώσουμε ότι ο υμνογράφος, μολονότι μας διδάσκει και μας καθοδηγεί, δεν
γίνεται καθόλου απόμακρος ή αποκρουστικός, γιατί απευθύνεται πρωτίστως στον
εαυτό του και την ψυχή του, οπότε ο λόγος του αποκτά τη δραματική ένταση του πιστού
που πάσχει κι αγωνίζεται κατά της αμαρτίας και των διαστροφών της.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.5pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; mso-outline-level: 4;"><b><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans Condensed", serif;"><span style="font-size: medium;">pgdorbas.blogspot.com<o:p></o:p></span></span></b></p>
<b><span style="color: #333333; font-family: "Open Sans Condensed", serif; line-height: 107%;"><span style="font-size: medium;">ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: Πεμπτουσια</span></span></b>Ματθαῖος Μελιανόςhttp://www.blogger.com/profile/12796473663183401079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5306879787011735983.post-33273493857101185352024-03-12T20:13:00.006+02:002024-03-14T09:27:50.322+02:00Η Αποκάλυψη! (Α΄)<p> <span style="background-color: white; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 10pt;"> </span><b style="text-align: center;"><span style="font-family: Jura-Regular, serif; font-size: 24pt;">Ο συμβολισμός της
Αποκαλύψεως [Α΄]</span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 10pt;"><br />
</span></b><b><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif;"><a href="https://www.pemptousia.gr/author/stergios-n-sakkos/"><span style="color: blue; text-decoration-line: none;">Στέργιος Ν. Σάκκος,
Ομότιμος Καθηγητής Εισαγωγής & Ερμηνείας Καινής Διαθήκης Α.Π.Θ. († 2012)</span></a></span></b><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoBodyText"><span style="font-size: 14.0pt;">Σ’ όλα τα βιβλία της αγίας
Γραφής, κατά κύριο δε λόγο στα προφητικά, απαντούν συμβολικές εκφράσεις, οι
οποίες χαρακτηρίζουν επίσης και τα αποκαλυπτικά κείμενα. Η αφθονία συμβολικών
εκφράσεων στα προφητικά βιβλία οφείλεται στο γεγονός ότι οι προφήτες συχνά
λαμβάνουν από τον Θεό προφητείες με τη μορφή συμβολικών παραστάσεων (βλ. Ζαχ.
1,7-6,15· Δαν. 7-8) και μερικές φορές καταφεύγουν οι ίδιοι στη χρήση συμβόλων,
διότι δεν μπορούν να εκφράσουν τα οράματά τους με τη γλώσσα της εποχής τους.
Ευλόγα, λοιπόν, στην Αποκάλυψη του Ιωάννου, ένα σαφώς προφητικό βιβλίο,
κυριαρχεί η συμβολική χρήση εκφράσεων, προσώπων, χρωμάτων, αριθμών και
παραστάσεων. Είναι, μάλιστα χαρακτηριστικό ότι ήδη στον πρώτο στίχο του βιβλίου
ο ιερός συγγραφέας δηλώνει σχετικά με το περιεχόμενό του ότι ο Θεός «εσήμανεν
αποστείλας διά του αγγέλου αυτού τω δούλω αυτού» (Απ. 1,1). Αποκάλυψε ο Θεός
στον Ιωάννη «α εισι και α μέλλει γίνεσθαι μετά ταύτα» (Απ. 1,19) με οράσεις οι
οποίες περιείχαν σήμανση, δηλαδή συμβολικές εικόνες.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif;">Ο Ιωάννης, μάλιστα, καθώς και οι πρώτοι παραλήπτες της
Αποκαλύψεως, «αι επτά εκκλησίαι αι εν τη Ασία» (Απ. 1,4), ήσαν εξοικειωμένοι με
τη χρήση συμβόλων· το ασιατικό πνεύμα συνήθιζε να εκφράζει τις ιδέες του,
θρησκευτικές και πολιτικές, με σύμβολα και τύπους. Αυτό μαρτυρούν οι κιστοφόροι
(νομίσματα) και άλλα ευρήματα της περιοχής, που φέρουν συμβολικές παραστάσεις.
Την ασιατική αυτή συνήθεια, που είχε επιδράσει βαθιά και στους ασιάτες
χριστιανούς, χρησιμοποιεί ο Θεός για να δείξει «τοις δούλοις αυτού α δει γενέσθαι
εν τάχει»(Απ. 1,1). Στην πραγματικότητα, η πρωτοβουλία στην χρήση συμβόλων
ανήκει στον Θεό, ο οποίος κατά την εκδίωξη των πρωτοπλάστων από τον παράδεισο
διατύπωσε το λεγόμενο πρωτευαγγέλιο με συμβολικές εκφράσεις· «αυτός σου τηρήσει
κεφαλήν, και συ τηρήσεις αυτού πτέρναν» (Γεν. 3,15).<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgBxDwpIG1XwPL2_Gd4Rn-e2FwsRUlSGFqEJsxWcc6KMN4AVbMTZgD-2ee_CH-Hw-COvm8ALEyT9kGoICGItrUAEqoP2vHf_c3p2q5H_dQdtZoMqgZVKEOyZKJUMNV5XqyLRtkyPCBi-P6q7YL10nxh1AvuvTq1AigJEvpy3faMT7yqn5wQzfd17qpdrAYr" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="850" data-original-width="664" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgBxDwpIG1XwPL2_Gd4Rn-e2FwsRUlSGFqEJsxWcc6KMN4AVbMTZgD-2ee_CH-Hw-COvm8ALEyT9kGoICGItrUAEqoP2vHf_c3p2q5H_dQdtZoMqgZVKEOyZKJUMNV5XqyLRtkyPCBi-P6q7YL10nxh1AvuvTq1AigJEvpy3faMT7yqn5wQzfd17qpdrAYr=w499-h640" width="499" /></a></div><br /><p></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif;">Με το συμβολισμό της Αποκαλύψεως οι εκκλησίες της
Ασίας εφοδιάζονται με ένα αντίβαρο ενάντια στην άφθονη χρήση συμβόλων από τους
ειδωλολάτρες. Και δεν πρόκειται απλώς για αντίβαρο. Σύμβολα συνηθισμένα στον
ειδωλολατρικό κόσμο αποκτούν στην Αποκάλυψη αντίκρυσμα με υψηλό, θεϊκό ή έστω
βαρυσήμαντο νόημα. Κάτι ανάλογο θα συμβεί αργότερα, όταν ο άγιος Ιωάννης θα
γράψει στο Ευαγγέλιό του· «Εν αρχή ην ο Λόγος, και ο Λόγος ην προς τον Θεόν,
και Θεός ην ο Λόγος». Ακούγοντας να γίνεται πολύς λόγος στη Μ. Ασία περί του
Λόγου ως ανωτάτου πάντων, ο ιερός ευαγγελιστής λέγει· «Να, ο Λόγος είναι ο Υιός
του Θεού, ο Ιησούς Χριστός, ο ιδικός μας Κύριος».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif;">Ο συμβολισμός επιτελεί στην Αποκάλυψη τριπλή
λειτουργία: 1. Καλύπτει εν μέρει τον προφητικό λόγο από τα μάτια των Ρωμαίων,
των ειδωλολατρών κατακτητών, και προστατεύει τον Ιωάννη και τους πιστούς από
την οργή τους. Βεβαίως οι παραλήπτες της Αποκαλύψεως αντιλαμβάνονταν πολύ καλά
τις συμβολικές αναφορές του Ιωάννου στην αντίχριστη Ρώμη, καθόσον είχε
προηγηθεί σχετική προφορική διδασκαλία από τους αποστόλους που έδρασαν στη Μ.
Ασία. 2.Λει¬τουργεί παρόμοια με τις παραβολές που χρησιμοποιούσαν οι προφήτες
και ο Κύριος· αφήνει αδιάφορους τους χλιαρούς ή ψυχρούς στην πίστη και
αφυπνίζει το εκλεκτό κατάλοιπο του λαού του Θεού, ώστε να εντείνει το
ενδιαφέρον του για την κατανόηση του θείου λόγου και την υπακοή σ’ αυτόν. 3.
Αναδεικνύει την διαχρονικότητα του συμβολιζομένου, καθ’ όσον δεν το περιορίζει
σε μία και μόνη περίπτωση μιας συγκεκριμένης εποχής. Έτσι, υπό τον όρο
«Βαβυλών» (Απ. 14,8· 16,19- 17,5· 18,2.10.21), π.χ., εννοείται όχι μόνον η
αντίχριστη ρωμαϊκή αυτοκρατορία, αλλά και κάθε κοσμική εξουσία που στρέφεται
κατά της Εκκλησίας, κάθε πνευματική ή πολιτική δύναμη που γίνεται όργανο του
σατανά, για να βλάψει την πίστη των χριστιανών και να εμποδίσει το έργο της
Εκκλησίας.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif;">Τα ποικίλα γεγονότα τα οποία πρόκειται να εξαγγείλει ο
Ιωάννης και τα πνευματικά νοήματα που οφείλει να μεταφέρει στους πιστούς,
ασφαλώς του τα αποκαλύπτει ο Θεός κάτω από εικόνες και παραστάσεις που ανήκουν
στον κύκλο των γνώσεων και εμπειριών του ευαγγελιστού. Και ο Ιωάννης περιγράφει
ό,τι ακριβώς βλέπει. Οι παραστάσεις της Αποκαλύψεως θυμίζουν εικόνες απ’ όλους
τους τομείς της φύσεως και της ζωής. Ζωικό και φυτικό βασίλειο, γεωργική και
εμπορική ζωή, θάλασσα, ουρανός, φυσικά φαινόμενα, πολύτιμοι λίθοι, αλλά και η
ανθρώπινη ζωή, με τη μητέρα και το παιδί, την παρθένο νύμφη, την πόρνη, τον
πόλεμο, την ειρήνη, τα μεταφορικά μέσα, προσφέρουν μία αφθονία εικόνων με τις
οποίες εκφράζονται οι αλήθειες του θεοπνεύστου αυτού βιβλίου.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif;">Οπωσδήποτε, παρόμοιες εικόνες συναντιόνται επίσης σε
διάφορα κείμενα της ιουδαϊκής και θύραθεν γραμματείας. Το γεγονός αυτό δεν
πρέπει να μας παραπλανήσει και να μας οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι ο Ιωάννης
χρησιμοποίησε διάφορες πηγές για την καταγραφή των οράσεών του. Μοναδική του
πηγή είναι ο Θεός, ο οποίος του έδειξε τις οπτασίες. Βεβαίως, όπως προανέφερα,
ο Θεός πρόσφερε στον Ιωάννη τις αποκαλύψεις με συμβολικές εικόνες, τις οποίες
ως επί το πλείστον γνώριζε ο προφήτης όχι μόνο από την φυσική ζωή, αλλά και από
την αγία Γραφή. Μπορούμε, λοιπόν, να διακρίνουμε τη συγγένεια των συμβολικών
παραστάσεων της Αποκαλύψεως προς παραστάσεις γνωστές:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif;">1.Προτίστως και κυρίως από την Παλαιά Διαθήκη. Ονόματα
προσώπων (Βαλαάμ, Ιεζάβελ) ή πόλεων (Ιερουσαλήμ, Βαβυλών, Σόδομα), τοπωνύμια
(όρος Σιών, Αρμαγεδών), αλλά επίσης τόποι και αντικείμενα της λατρείας του
Ισραήλ (η Σκηνή του Μαρτυρίου και ο Ναός με το θυσιαστήριο, το θυμιατό και την
Κιβωτό της Διαθήκης) εμφανίζονται στην Αποκάλυψη ως σύμβολα γεγονότων και
καταστάσεων της Εκκλησίας, στρατευόμενης και θριαμβεύουσας, και του κόσμου.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoBodyText2">2.Από την Καινή Διαθήκη. Βεβαίως η Αποκάλυψη είναι το
μόνο προφητικό βιβλίο της Καινής Διαθήκης. Εν τούτοις, προφητικά στοιχεία
υπάρχουν και στα άλλα καινοδιαθηκικά βιβλία. Στην πραγματικότητα, σ’ όλα τα
βιβλία της Καινής Διαθήκης, Ευαγγέλια, Πράξεις Αποστόλων, Επιστολές, Αποκάλυψη,
υπάρχουν και ιστορικά και διδακτικά και προφητικά στοιχεία. Οι συμβολικές
περιγραφές της Αποκαλύψεως εμφανίζουν συγγένεια με το Β΄ Θεσ. 2,1-12, όπου ο
απόστολος Παύλος μιλά για τον αντίχριστο, και κυρίως με την λεγομένη «μικρή Αποκάλυψη»
(Μθ. 24· Μρ. 13· Λκ. 21), όπου ο ίδιος ο Κύριος προφητεύει τα μελλοντικά
γεγονότα. Αυτά τα ίδια γεγονότα, που άκουσε ο ευαγγελιστής Ιωάννης από το στόμα
του Κυρίου επί της γης, αυτά περιγράφει παραστατικά στην μεγάλη Αποκάλυψή του,
όπως του τα έδειξε «εν πνεύματι» (Απ. 1,10) ο αναστημένος και δοξασμένος
Ιησούς. Και επειδή η Αποκάλυψη είναι το πρώτο έργο του, δεν αναφέρει στο
Ευαγγέλιό του την «μικρή Αποκάλυψη», την οποία άλλωστε καταγράφουν οι τρεις
προγενέστεροί του ευαγγελισταί.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif;">Αυθαίρετους και αβάσιμους θεωρώ τους ισχυρισμούς ότι
κάποιες εικόνες αντλεί η Αποκάλυψη από τη θεματική της αποκαλυπτικής. Το
γεγονός ότι υπάρχουν κάποια στοιχεία κοινά στην Αποκάλυψη και στις ιουδαϊκές ή
χριστιανικές αποκαλύψεις δεν αποτελεί απόδειξη ότι η πρώτη τα δανείστηκε από
τις άλλες. Όπως ήδη ανέφερα, αρκετά σύμβολα αποτελούν κοινό τόπο στις ασιατικές
παραδόσεις και εμφανίζονται και στην Αποκάλυψη. Άλλωστε οι διάφορες αποκαλύψεις
είναι ως επί το πλείστον μεταγενέστερες της Αποκαλύψεως. Επίσης αστήρικτες
είναι οι απόψεις ότι η Αποκάλυψη περιέχει επιδράσεις από ειδωλολατρικές
θρησκείες, μάλιστα δε και ίχνη συγκρητισμού. Οπωσδήποτε από αυτές τις εικασίες
απουσιάζει η κατανόηση του πνεύματος του ιερού βιβλίου, του χριστιανικού
χαρακτήρος του, που δεν συμβιβάζεται με οτιδήποτε ειδωλολατρικό. Αρκεί μία
ανάγνωση της Αποκαλύψεως για να αντιληφθεί ο καλοπροαίρετος αναγνώστης την
αποστροφή του Κυρίου προς την ειδωλολατρία και, την τελεσίδικη καταδίκη των
ειδωλολατρών (βλ. Απ. 21,8- 22,15). Ο Ιωάννης, ο οποίος είδε, άκουσε και
κατέγραψε όλα αυτά και με την αγωνία του πνευματικού ποιμένος παραγγέλλει στους
πιστούς «Τεκνία, φυλάξατε εαυτούς από των ειδώλων» (Α’ Ιω. 5,21), πώς θα
κατέφευγε σε ειδωλολατρικά δάνεια;<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif;">Είναι αξιοσημείωτο ότι και εκείνοι που ισχυρίζονται
ότι ο Ιωάννης επηρεάζεται από ξένες πηγές παραδέχονται ότι ο συγγραφέας της
Αποκαλύψεως κινείται με πλήρη ανεξαρτησία και πρωτοτυπία, αφού μάλιστα πολλές
από τις εικόνες του βιβλίου δεν συναντώνται ούτε στην Παλαιά Διαθήκη ούτε σε
άλλα κείμενα. Είναι εικόνες κυρίως από την επίγεια ζωή του Χριστού (π.χ. η
γυναίκα με το παιδί στο 12ο κεφ.) και από την εμπορική κίνηση των μικρασιατικών
πόλεων (π.χ. οι απαριθμήσεις των εμπορικών ειδών στο 18ο κεφ., των πολυτίμων
λίθων στο 21ο κεφ.) προς τις εκκλησίες των οποίων απευθύνεται το βιβλίο.<o:p></o:p></span></p>
<span style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ΠΗΓΗ:</span><span style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> </span><span style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">https://www.pemptousia.gr/2024/03/o-simvolismos-tis-apokalipseos-2/</span>Ματθαῖος Μελιανόςhttp://www.blogger.com/profile/12796473663183401079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5306879787011735983.post-70831889786492303412024-03-10T19:54:00.008+02:002024-03-10T19:54:46.856+02:00Η Γυναίκα!<p style="text-align: center;"><b> <span style="background-color: white; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 10pt;"> </span><span style="background-color: white; font-family: Jura-Regular, serif; font-size: 24pt;">Η πορεία και η αξία της γυναίκας </span></b></p><p style="text-align: center;"><b><span style="background-color: white; font-family: Jura-Regular, serif; font-size: 24pt;">μέσα στην Βίβλο</span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; mso-outline-level: 1;"></p><div style="text-align: center;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 13.3333px; font-weight: 700;"><br /></span></div><b><div style="text-align: center;"><b><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif;"><a href="https://www.pemptousia.gr/author/archim-iakovos-kanakis/"><span style="color: blue; text-decoration-line: none;">Αρχιμ. Ιάκωβος
Κανάκης, Πρωτοσύγκελλος Ι.Μ. Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως</span></a></span></b></div></b><p></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif;"> </span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif;">Κάνοντας μια έρευνα για την θέση της γυναίκας στην
αρχαία εποχή και σε αυτήν την Μέση Ανατολή εύκολα διαπιστώνει κανείς πως
υπάρχει υποτίμησή της. Θα περίμενε κάποιος να είναι τα πράγματα διαφορετικά,
τουλάχιστον στην περιοχή του Ισραήλ, αφού εκεί ήταν γνωστή η Βίβλος, η οποία
περιείχε την υπέροχη περικοπή της Δημιουργίας των Πρωτοπλάστων και η οποία
θεολογεί υπέροχα για την αξία της γυναίκας.</span></b><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif;">Στα πρώτα κεφάλαια της Γενέσεως, όπου περιγράφεται η
δημιουργία του κόσμου και φυσικά του ανθρώπου, διαβάζουμε θαυμαστά γεγονότα,
και γίνονται θαυμασιότερα, όπως τα ερμηνεύουν οι Πατέρες της Εκκλησίας.
Αναφέρεται ότι ο Θεός έπλασε πρώτα τον Αδάμ, αλλά στην συνέχεια έπλασε την Εύα,
από την πλευρά του, για να μην είναι μόνος του, όπως αναφέρει το Ιερό Κείμενο.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEibO1IdN-l_8JjsuottmjiEOPCPE1DCaWhzy1jXz_A35W8HYUCJKcP93JSWC0tFvp3iegzVl4HWbufRF9gpES7q3qBKWx2o2IgRkGlihmsC9Vnv__mK8WcC2BDQrQCTPS2-2dy7cRQs7u_n_4Qt9kacgmua_bVJHk5ohec6XuEV7FH2LlEyzzdbsOk7yVrh" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="594" data-original-width="1031" height="368" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEibO1IdN-l_8JjsuottmjiEOPCPE1DCaWhzy1jXz_A35W8HYUCJKcP93JSWC0tFvp3iegzVl4HWbufRF9gpES7q3qBKWx2o2IgRkGlihmsC9Vnv__mK8WcC2BDQrQCTPS2-2dy7cRQs7u_n_4Qt9kacgmua_bVJHk5ohec6XuEV7FH2LlEyzzdbsOk7yVrh=w640-h368" width="640" /></a></div><br /><p></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif;">Είναι σημαντικό ότι για την δημιουργία της Εύας πήρε ο
Θεός από τον την πλευρά του Αδάμ. Δεν πήρε όμως ούτε από το κεφάλι του, ούτε
από τα πόδια του. Δεν ήθελε να είναι ούτε ανώτερη, αλλά ούτε και κατώτερη από
τον άνδρα. Λαμβάνει λοιπόν από την «καρδιά» του Αδάμ, για να δειχθεί έτσι η
ισοτιμία μεταξύ τους και για να είναι η γυναίκα γεμάτη συναισθήματα. Πράγματι,
έτσι είναι στην πλειονότητα το γυναικείο φύλο. Η γυναίκα γίνεται μητέρα και ως
εκ τούτου χρειάζεται ιδιαίτερα τα στοιχεία αυτά της καρδιάς που χαρακτηρίζουν
την μητρότητα. Είναι ευαίσθητη, συναισθηματική, αλλά ταυτόχρονα και δυναμική
και ανθεκτική.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif;">Μια άλλη ιδέα αφορά στο γεγονός της πνοής που έδωσε ο
Θεός στον πρώτο άνθρωπο καθώς τον έπλασε. Λέει το κείμενο ότι φύσηξε μέσα στο
πήλινο αυτό κατασκεύασμα και ο άνθρωπος ζωντάνεψε. Όμως, με το ίδιο φύσημα, ή
καλύτερα με το υπόλοιπο φύσημά του, έδωσε πνοή ζώσα και στην γυναίκα
(Γεν.1,27). Και με αυτήν την λεπτή ερμηνευτική παρατήρηση φαίνεται η ίδια τιμή
που έχουν και τα δύο πρόσωπα. Ίση αξία και τιμή.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif;">Είναι χαρακτηριστικό ότι και ως προς την ανατομία των
σωμάτων, φαίνεται ότι τα δύο πρόσωπα, ο άνδρας και η γυναίκα, έχουν ανάγκη την
συμπλήρωση, την ένωση, η οποία μάλιστα παράγει νέα ζωή. Ο Αδάμ στο πρωτότυπο
κείμενο ονομάζεται «ίς» και η Εύα «ιςςά». Και ετυμολογικά λοιπόν φαίνεται ότι η
μια λέξη υπάρχει και εξαρτάται από την άλλη. Η γυναίκα σχετίζεται άμεσα με τον
άνδρα, υπάρχει σχέση αλληλοσυμπλήρωσης και αλληλοσεβασμού. Θα λέγαμε ότι
υπάρχει εξ αρχής μια έμφυτη ισοτιμία των δύο φύλων, ήδη από την Δημιουργία.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif;">Είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι η γυναίκα είναι,
όπως φαίνεται από το Κείμενο, από το ίδιο «υλικό» με τον άνδρα. Αυτό
διαφοροποιεί τα πράγματα σε σχέση με τους ανθρώπους και τα ζώα. Μόλις ο Αδάμ
είδε την γυναίκα που του παρουσίασε ο Θεός τραγουδάει το πρώτο ερωτικό άσμα :
«Αυτή είμαι εγώ, αυτή είναι κόκκαλο από τα κόκκαλά μου και σάρκα από την σάρκα
μου». Μία έκφραση πού ήταν σε κοινή χρήση για αιώνες στον Ιουδαϊκό κόσμο. Εδώ
βλέπουμε καθαρά και την αγαπητική σχέση που δημιουργείται μεταξύ των δύο προσώπων,
η οποία είχε και έχει μια καθαρή καρδιακή και αγνή έλξη. Μέχρι εδώ τα πράγματα
μυρίζουν και θυμίζουν τον Παράδεισο.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoBodyText">Όμως η σχέση αυτή, που είχε θεία προέλευση, δεν παρέμεινε
τόσο υψηλή και θαυμάσια. Η αμαρτία που μπήκε ως «φάλτσο» στην ζωή των ανθρώπων
«δηλητηρίασε» την σχέση αυτή και έτσι ξεκίνησε η πορεία της φθοράς και του
θανάτου. Η γυναίκα την στιγμή που έμεινε μόνη της με τον πειρασμό, μακριά από
τον σύζυγό της, δέχθηκε τον λογισμό και γκρέμισε την σχέση της τόσο με τον Θεό,
όσο και με τον σύζυγό της. Απιστεί λοιπόν και αμφιβάλλει ως προς τον Θεό, και
στην συνέχεια περιζώματα καλύπτουν τα σώματά του ανδρογύνου. Γεγονός αυτό που
δείχνει ότι και με τον σύζυγό της υπάρχει πλέον απόσταση, εμπόδιο και χάσμα.
Από την υψηλή κορυφή βρίσκεται μέσω της αλαζονείας της στο τελευταίο σκαλοπάτι,
γίνεται γη από την οποία κάθε άνθρωπος προέρχεται. Με την εμπιστοσύνη μόνο στο
θέλημά της θα χάσει την ισοτιμία που είχε λάβει ως δωρεά. Θα υποταχθεί στον
σύζυγό της (Γεν.3,16). Αυτή η κατιούσα πορεία θα αναχαιτισθεί, αιώνες αργότερα,
από την Νέα Εύα, που δεν είναι άλλη από την Παναγία, η οποία θα ξαναδώσει με
την Γέννηση του Χριστού, στο ανθρώπινο γένος και ειδικά στην γυναίκα το πρότερό
της κάλλος και την πνευματική της αρχοντιά.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif;">Πλέον, μετά την Πτώση, η γυναίκα θα δίνει μέν νέα ζωή
μέσα από τα σπλάγχνα της, αλλά θα είναι ζωή «εν λύπαις». Ωστόσο, και πάλι όμως,
η γέννηση ενός ανθρώπου, κάθε ανθρώπου, θα είναι μια πραγματικότητα για να
αναχαιτιστεί η φθορά και ο θάνατος. Η γέννηση από την κάθε γυναίκα μια νέας
ζωής αποτελεί όντως ένα πλήγμα εναντίον του κράτους του θανάτου. Η γυναίκα Εύα
ήξερε αυτό που υποσχέθηκε ο Θεός στου πρώτους ανθρώπους στο «Πρωτοευαγγέλιο»
(Γεν.3,15). Πρόκειται για το συντριπτικό χτύπημα στην «κεφαλή του φιδιού», το
οποίο ήταν μια νίκη κατά του θανάτου, η οποία πραγματοποιήθηκε με την Ανάσταση
του Χριστού. Το «σπέρμα» της γυναίκας, όπως αναφέρεται στο Βιβλικό κείμενο, θα
επιτελούσε αυτό το μοναδικό και ανεπανάληπτο έργο, που αφορά σε κάθε άνθρωπο
και σε κάθε εποχή, την δυνατότητα δηλαδή και όταν πεθαίνεις να μην πεθαίνεις.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif;">Αν θέλαμε να δώσουμε την πορεία της γυναίκας μέσα από
την Βίβλο, Παλαιά και Καινή Διαθήκη θα λέγαμε ότι δημιουργείται ισότιμη με τον
άνδρα, στην συνέχεια μετά την Πτώση, γκρεμίζεται πραγματικά και στην συνέχεια
προσπαθεί να ορθοποδήσει. Στο Πρόσωπο της Παναγίας που αποτελεί όντως την Νέα
Διαθήκη βρίσκει την τέλεια μορφή της και φθάνει το υψηλότερο σημείο τιμής και
σεβασμού.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif;">Στα Ποιητικά Κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης υμνείται το
γυναικείο φύλο και ο έρωτας μεταξύ των ανθρώπων. Το Άσμα των Ασμάτων είναι
χαρακτηριστικό παράδειγμα που διαγράφεται αυτός ο ύμνος. Μπορούμε να πούμε ότι
όλη η Βίβλος είναι ύμνος προετοιμασίας και δοξολογίας για την έλευση του
Χριστού δια της Θεοτόκου μέσα στον κόσμο.<o:p></o:p></span></p>
<span style="font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">ΠΗΓΗ:</span><span style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> </span><span style="font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">https://www.pemptousia.gr/2024/03/i-poria-ke-i-axia-tis-ginekas-mesa-stin-vivlo/</span>Ματθαῖος Μελιανόςhttp://www.blogger.com/profile/12796473663183401079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5306879787011735983.post-77596208426015389392024-03-09T21:46:00.004+02:002024-03-09T21:46:20.892+02:00Το συγκλονιστικό ποίημα του Ιωάννη Πολέμη για το Ψυχοσάββατο<iframe style="background-image:url(https://i.ytimg.com/vi/eLzFH1K82AE/hqdefault.jpg)" width="480" height="270" src="https://youtube.com/embed/eLzFH1K82AE?si=t_YEnek7eTXRGQWt" frameborder="0"></iframe>Ματθαῖος Μελιανόςhttp://www.blogger.com/profile/12796473663183401079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5306879787011735983.post-13671777096549696732024-03-08T22:37:00.009+02:002024-03-08T22:37:48.426+02:00Νάξιοι Μελιστές: Τυπική Διάταξη Ακολουθιών από 10η έως 16η Μαρτίου ...<a href="https://naxioimelistes.blogspot.com/2024/03/10-16-2024.html?spref=bl">Νάξιοι Μελιστές: Τυπική Διάταξη Ακολουθιών από 10η έως 16η Μαρτίου ...</a>: Download σε μορφή pdf ΕΔΩΜατθαῖος Μελιανόςhttp://www.blogger.com/profile/12796473663183401079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5306879787011735983.post-56241886292724611552024-03-08T22:37:00.003+02:002024-03-08T22:37:11.160+02:00Νάξιοι Μελιστές: (Μουσική Ακολουθία) Σάββατο προ της Απόκρεω (Ψυχοσ...<a href="https://naxioimelistes.blogspot.com/2024/03/09032024.html?spref=bl">Νάξιοι Μελιστές: (Μουσική Ακολουθία) Σάββατο προ της Απόκρεω (Ψυχοσ...</a>: Οι Ακολουθίες τού Εσπερινού τού Όρθρου και τής Θείας Λειτουργίας τού Σαββάτου προ τής Απόκρεω (Ψυχοσάββατο) σε παρασημαντική. Επιλογή, Επιμέ...Ματθαῖος Μελιανόςhttp://www.blogger.com/profile/12796473663183401079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5306879787011735983.post-6248858096719643892024-03-08T22:36:00.003+02:002024-03-08T22:36:24.098+02:00Σύγχρονο ορατόριο "ΠΑΝΑΓΙΑ - Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ" του Γιώργου Θεοφάνους |...<iframe width="480" height="270" src="https://youtube.com/embed/5e9MUSpKAZA?si=ZLG3oaVqpI73DufQ" frameborder="0"></iframe>Ματθαῖος Μελιανόςhttp://www.blogger.com/profile/12796473663183401079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5306879787011735983.post-11695280782984992842024-03-08T22:36:00.002+02:002024-03-08T22:36:06.800+02:00Νάξιοι Μελιστές: Ψαλτικό Κυριακοδρόμιο! Κυριακή της Απόκρεω! 10.03....<a href="https://naxioimelistes.blogspot.com/2024/03/10032024.html?spref=bl">Νάξιοι Μελιστές: Ψαλτικό Κυριακοδρόμιο! Κυριακή της Απόκρεω! 10.03....</a>: Οι Ακολουθίες τού Εσπερινού, του Όρθρου και τής Θείας Λειτουργίας της Κυριακής της Απόκρεω. Επιλογή, Επιμέλεια και Στοιχειοθεσία μελών: Α) p...Ματθαῖος Μελιανόςhttp://www.blogger.com/profile/12796473663183401079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5306879787011735983.post-25060286739919434282024-03-07T13:41:00.006+02:002024-03-07T13:41:43.582+02:00Ἰταλική Κατοχή! <p> <span style="font-size: large;"> <b style="text-align: center;"><span style="line-height: 105%;">«ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΠΑΤΜΟΥ»</span></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 105%;"> Εἶναι γνωστό
τό Συνέδριο τῶν Ἀντιπροσώπων τῶν Δωδεκανησίων στήν Πάτμο, κατά τό ὁποῖο ἀπαιτήθηκε,
ἀπό τίς Μεγάλες Δυνάμεις, ἡ Ἕνωση μέ τήν Μητέρα Ἑλλάδα, ἐξαιτίας τῆς Ἰταλικῆς
κατοχῆς. Ἐλάχιστα ὅμως μᾶς εἶναι γνωστό τό γεγονός, πώς βλέποντας οἱ Πάτμιοι, ὅτι
οὐδεμία πρόοδος σημειώθηκε γιά τήν ἀπελευθέρωση τῶν Νησιῶν μας, ὑπέγραψαν τό
κατωτέρω «Ἑνωτικόν Δημοψήφισμα», ὅπως μᾶς τό διέσωσε ὁ ἀείμνηστος Ἀρχιμανδρίτης
Γεράσιμος Σμυρνάκης, μέγας ἱστορικός τοῦ
Μοναστηριοῦ μας καί τοῦ Νησιοῦ μας (καί ὄχι μόνο), στό ἀνέκδοτο ἔργο του «Ἡ
Μυστηριοφύλαξ Νῆσος Πάτμος...». Θά μοῦ ἐπιτρέψετε νά τό παραθέσω αὐτούσιο:<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 105%;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhEK7B6NdXMrhOB2fOtybUQNLPT1kf8civK3ESCyoa-lxZsp72C3Mhc08xtMRNu9_rThAQOfdF7JqH5sONkQef9U4-LHxSgGk2mzkw8QksVXjC66dlYsHA66KT8gRZ04Dvr412mTZ_p-SVHZfBdzv48GXqAaawAO4cvhDc6dkrD0z4z2be0iOAjogvOS0eu" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="264" data-original-width="191" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhEK7B6NdXMrhOB2fOtybUQNLPT1kf8civK3ESCyoa-lxZsp72C3Mhc08xtMRNu9_rThAQOfdF7JqH5sONkQef9U4-LHxSgGk2mzkw8QksVXjC66dlYsHA66KT8gRZ04Dvr412mTZ_p-SVHZfBdzv48GXqAaawAO4cvhDc6dkrD0z4z2be0iOAjogvOS0eu=w464-h640" width="464" /></a></div><br /><br /><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 105%;"> <b><span style="color: red;">«Τῇ 30<sup>ῇ </sup>Δεκεμβρ. τοῦ αὐτοῦ ἔτους 1912 ἡ Πάτμος δέν
ὠλιγώρησεν, ὡς αἱ λοιπαί νῆσοι, ἵνα συντάξῃ κ(αί) ὑποβάλῃ τό κατωτέρω <u>Ἑνωτικόν
Δημοψήφισμα </u>εἰς τήν ἐν Λονδίνῳ Συνδιάσκεψιν τῶν Πρεσβευτῶν τῶν ἕξ Μεγάλων
Δυνάμεων, ἀσχολουμένων εἰς τό σχέδιον περί εἰρήνης τῶν ἀνωτέρω Βαλκανικῶν Κρατῶν
μετά τῆς Τουρκίας, δικαιολογημένη ἀποχρώντως ἐν τούτω:<o:p></o:p></span></b></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="color: red; font-size: 14.0pt; line-height: 105%;">«Δημοψήφισμα Πάτμου»<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 105%;"> «Γνωστή
τυγχάνει ἀνά σύμπαντα τόν πεπολιτισμένον καί μή κόσμον, ἡ ὑπό πᾶσαν ἔποψιν οἰκτρά
κατάστασις εἰς ἥν περιῆλθον ἅπασαι αἱ ὑπό τῆς Τουρκίας κατεχόμεναι χῶραι.
Ταύτης μηδεμίαν ἐξαίρεσιν ἀποτελοῦντες οἱ κάτοικοι τῆς νήσου Πάτμου, πολλάκις μέχρι σήμερον διετρανώσαμεν ὁμοθυμαδόν
ἁρμοδίως ὡς μόνην θεραπείαν τοῦ κακοῦ τήν <u>μετά τῆς Μητρός ἡμῶν Ἑλλάδος ἕνωσιν
τῆς νήσου ἡμῶν.</u><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 105%; mso-bidi-font-weight: bold;"> Σήμερον
δ᾿ αὖθις ὅτε κατά θείαν παραχώρησιν ἐν τῇ πρωτευούσῃ τῆς Μ. Βρεττανίας
πρόκειται νά τερματισθῇ ἡ πρῴην κατάστασις καί ἀνατείλῃ δι᾿ ὅλους ἡμᾶς
πεφωτισμένη καί πεπολιτισμένη διοίκησις, ἅτε τῆς τύχης ἡμῶν συζητουμένης ἐν τῇ ἐν
Λονδίνῳ Συνδιασκέψει τῶν κ.κ. Πρεσβευτῶν τῶν Μ. Δυνάμεων, μετά τιμῆς καί ἐλπίδος
θετικῆς ὑποβάλλομεν Ὑμῖν <u>τήν ἀναλλοίωτον καί μόνην ἐπιθυμίαν ἡμῶν, </u>ἥν
πολυειδῶς μέχρι τοῦδε ἐξεδηλώσαμεν, ὅπως ἡ νῆσος ἡμῶν ἑνωθῇ μετά τῆς <u>Μητρός Ἑλλάδος</u>
πρός ἥν συνδεόμεθα δι᾿ ἀρρήκτων δεσμῶν αἵματος, θρῃσκεύματος, γλώσσης καί τούς ὁποίους
δεσμούς οὐδεμία ἐπίδρασις οὔτε καί ὁ πανδαμάτωρ χρόνος ἴσχυσε νά χαλαρώσῃ.<o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 105%; mso-bidi-font-weight: bold;">Διατελοῦμεν
μετ᾿ ἄκρου σεβασμοῦ<o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 105%; mso-bidi-font-weight: bold;">Ἐν Πάτμῳ τῇ
30<sup>ῇ </sup>Δεκεμβρίου 1912<o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 105%; mso-bidi-font-weight: bold;">Ἐξ ὀνόματος
τοῦ Λαοῦ τῆς Πάτμου, ὅν ἔχομεν<o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 105%; mso-bidi-font-weight: bold;">τήν τιμήν ν᾿
ἀντιπροσωπεύομεν<o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 105%; mso-bidi-font-weight: bold;"> </span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 105%; mso-bidi-font-weight: bold;">Τό
Δημογεροντικόν Συμβούλιον.<o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 105%; mso-bidi-font-weight: bold;">Θεόδωρος
Γαζῆς. Ἐμμ. Μαγουλᾶς. Γεώργ. Κοκκό-<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 105%; mso-bidi-font-weight: bold;"> λης.
Γ. Κρητικός. Δ.Β.Σταμούλης. Δημ. Καλαϊζῆς.»</span><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 105%;"><o:p></o:p></span></p>Ματθαῖος Μελιανόςhttp://www.blogger.com/profile/12796473663183401079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5306879787011735983.post-59977322276512378442024-03-07T12:48:00.005+02:002024-03-07T13:43:20.039+02:00Ο Βιττώριο Εμμανουήλ στήν Πάτμο (I reali Savoia visitano le isole del mar Egeo)<iframe style="background-image:url(https://i.ytimg.com/vi/UP64O02teUU/hqdefault.jpg)" width="480" height="360" src="https://youtube.com/embed/UP64O02teUU?si=wzbLIaqvKKegGtUA" frameborder="0"></iframe>Ματθαῖος Μελιανόςhttp://www.blogger.com/profile/12796473663183401079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5306879787011735983.post-66253273812627553952024-03-06T21:45:00.006+02:002024-03-06T21:45:58.185+02:00ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙΝ ΑΘ. ΚΑΡΑΜΑΝΗ ΠΛΑΓΙΟΣ ΤΟΥ Δ ΧΡΩΜΑΤΙΚΟΣ ΜΙΚΤΟΣ ΚΙΟΥΡΝΤΙΛΙ ΧΙΤΖ...<iframe width="480" height="360" src="https://youtube.com/embed/kHh77c-wQAU?si=bVJAPzgEFYBrMAJs" frameborder="0"></iframe>Ματθαῖος Μελιανόςhttp://www.blogger.com/profile/12796473663183401079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5306879787011735983.post-90496903861217385322024-03-05T09:34:00.006+02:002024-03-05T09:34:37.852+02:00Γ.ΧΑΤΖΗΘΕΟΔΩΡΟΥ ΠΑΤΕΡ ΑΓΑΘΕ ΔΟΞΑ ΑΙΝΩΝ ΚΥΡ.ΑΣΩΤΟΥ<iframe style="background-image:url(https://i.ytimg.com/vi/Bv5dGe9S5Fo/hqdefault.jpg)" width="480" height="360" src="https://youtube.com/embed/Bv5dGe9S5Fo?si=_ktKjutHabybgFGg" frameborder="0"></iframe>Ματθαῖος Μελιανόςhttp://www.blogger.com/profile/12796473663183401079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5306879787011735983.post-1675522758001779232024-03-03T22:46:00.005+02:002024-03-03T22:46:38.216+02:00Η Μέλισσα<p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><b> Η Μέλισσα στην Αρχαία Ελλάδα: Σύμβολο Υγείας και Θεραπείας</b></span></p><div class="row" id="content-wrapper" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: #010101; font-family: Montserrat, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; margin: 45px auto 5px; orphans: 2; outline: 0px; overflow: hidden; text-align: start; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; text-indent: 0px; text-transform: none; transition: all 0.3s ease 0s; white-space: normal; widows: 2; width: 1170px; word-spacing: 0px;"><div id="main-wrapper" style="float: left; margin-right: 25px; outline: 0px; overflow-wrap: break-word; overflow: hidden; transition: all 0.3s ease 0s; width: 770px;"><div class="main section" id="main" name="Main Wrapper" style="margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;"><div class="widget Blog" data-version="1" id="Blog1" style="border-bottom-width: 0px; line-height: 1.4; margin: 0px; min-height: 0px; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; transition: all 0.3s ease 0s;"><div class="blog-posts hfeed" style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;"><div class="post-outer" style="border: none; margin-top: 0px; outline: 0px; padding: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;"><div class="post" style="display: block; min-height: 0px; outline: 0px; overflow-wrap: break-word; overflow: hidden; padding: 0px 0px 25px; position: relative; transition: all 0.3s ease 0s;"><div itemprop="blogPost" itemscope="itemscope" itemtype="http://schema.org/BlogPosting" style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;"><article style="display: block; margin-top: 20px; outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;"><div class="post-body entry-content" id="post-body-6003232359488468301" itemprop="articleBody" style="color: #5e5e5e; font-size: 15px; line-height: 1.5em; outline: 0px; overflow: hidden; transition: all 0.3s ease 0s; width: 770px;"><p style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;"><em style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;">Οι απεικονίσεις της μέλισσας εμφανίζονται πολύ νωρίς στην ανάπτυξη της νομισματοκοπίας στην αρχαία Ελλάδα, με την Έφεσο, μια αρχαία πόλη στην Ιωνία (ακτή του Αιγαίου της Τουρκίας) να έχει ιδιαίτερη αξίωση στην παράδοση αφού υιοθέτησε το έντομο ως έμβλημα του πολίτη.</em></p><hr style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;" /><p style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;">Οι απεικονίσεις της<span> </span><strong style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;">Μέλισσας</strong><span> </span>εμφανίζονται πολύ νωρίς στην ανάπτυξη της νομισματοκοπίας στην<span> </span><strong style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;">αρχαία Ελλάδα</strong>, με την Έφεσο, μια αρχαία πόλη της Ιωνίας (Αιγαίο ακτές της Μικράς Ασίας ), να έχει ιδιαίτερη αξίωση για την παράδοση αφού υιοθέτησε το έντομο ως έμβλημα του πολίτη. Οι μέλισσες απεικονίζονταν επίσης σε κοσμήματα και αγάλματα θεών στην αρχαία Ελλάδα.</p><a name="more" style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;"></a><p style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;">Αιώνες πριν οι άνθρωποι δημιουργήσουν αγροτικές κοινωνίες, βασιζόμενοι στη γεωργία σε κατοικημένες κοινότητες, το μέλι που συλλέγεται από τις κυψέλες των άγριων μελισσών εκτιμούνταν ως πολύτιμη ουσία. Δεδομένου ότι η μέλισσα είναι εγγενής στα εδάφη που περιβάλλουν τη Μεσόγειο Θάλασσα, η εξημέρωση αυτού του επικονιαστή ήταν ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη πολλών οπωροφόρων καλλιεργειών στην περιοχή.</p><p style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;">Ήταν τέτοια η αξία του μελιού ως εμπόρευμα που το Αιγυπτιακό ιερογλυφικό για τη «μέλισσα» άρχισε να χρησιμοποιείται ως σύμβολο για τον ηγεμόνα της Κάτω Αιγύπτου.</p><p style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;">Στην αρχαία Ελλάδα, οι Μέλισσες και το μέλι ήταν ένα σημαντικό σύμβολο, συχνά συνδεδεμένο με τη γνώση, την υγεία και τη δύναμη. Τα έντομα θεωρούνταν ακόμη και υπηρέτες των θεών, με το μέλι να λατρεύεται για τις θεραπευτικές του ιδιότητες.</p><p style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;">Η θεά των μελισσών στην αρχαία Ελλάδα ήταν η Θεά Μέλισσα. Σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία, μια νύμφη της είχε αποκαλύψει τη χρήση μελιού από τις ίδιες τις μέλισσες. Ήταν μια από τις νύμφες νοσοκόμες του Δία όταν γεννήθηκε σε μια σπηλιά που υποτίθεται ότι ήταν ιερή για τις μέλισσες. Υπάρχουν δύο εκδοχές του μύθου, η μία δηλώνει ότι οι Μέλισσες έθρεψαν τον Δία, και μια άλλη λέγοντας ότι ο Δίας τρέφονταν με το γάλα των κατσικιών και με μέλι από τις Μέλισσες.</p><p style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;">Στην κλασική αρχαιότητα η Θεά Μέλισσα ταυτίστηκε ακόμη με την Αφροδίτη «Ανθεία» (μία από τις εξελίξεις της Μινωϊκής «Ορείας Μητρός»), Δήμητρα (κάποιες ιέρειες της οποίας μάλιστα, κατά τον νεοπλατωνικό Πορφύριο στο «Περί του εν Οδυσσεία των Νυμφών άντρου», λέγονταν «Μέλισσαι»)</p><h3 style="color: #2c3e50; margin: 0px 0px 15px; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; transition: all 0.3s ease 0s;">Η μέλισσα στο νόμισμα της Εφέσου στην αρχαία Ελλάδα</h3><p style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;">Στην αρχαία Ελληνική πόλη της Εφέσου βρισκόταν ο διάσημος ναός της Αρτέμιδος και ο αρχιερέας του ναού ήταν γνωστός ως «βασιλική μέλισσα». Υπάρχουν σχεδόν χίλιοι διαφορετικοί γνωστοί τύποι νομισμάτων μελισσών και ελαφιού από την πόλη και εμφανίζονται συχνά αδημοσίευτοι νέοι τύποι. Ένα από τα παλαιότερα γνωστά παραδείγματα είναι ένας σπάνιος ημιστάτης ηλεκτρομίου, που χρονολογείται γύρω στο 550 π.Χ., ο οποίος πουλήθηκε για 25.000 δολάρια σε δημοπρασία στις ΗΠΑ το 2015.</p><div class="separator" style="clear: both; outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhe6BxN8FrRlPv0SAtiDm8dyQoxnrCScsoT040Zd2ZirGMT9nwtPIZjTZEw5IcNgRDlTTgj70UrBd0ylizGNf3H5s3entiZFDIoPwOWdlrD7F-y0IwU4jcz4zihYJtuwu7b1vgkSqoqeBEZ1Xn51rfm4UTvI89lNXXGOgfTsLZ0z_1cYhtokjXIKyC78JjN/s800/Ephesos-AR-Drachm-550-BC.jpg" style="clear: none !important; color: #e44332; display: block; float: none !important; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; outline: 0px; padding: 1em 0px; text-align: center; text-decoration: none; transition: all 0.3s ease 0s;"><img alt="" border="0" data-original-height="404" data-original-width="800" height="323" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhe6BxN8FrRlPv0SAtiDm8dyQoxnrCScsoT040Zd2ZirGMT9nwtPIZjTZEw5IcNgRDlTTgj70UrBd0ylizGNf3H5s3entiZFDIoPwOWdlrD7F-y0IwU4jcz4zihYJtuwu7b1vgkSqoqeBEZ1Xn51rfm4UTvI89lNXXGOgfTsLZ0z_1cYhtokjXIKyC78JjN/w640-h323/Ephesos-AR-Drachm-550-BC.jpg" style="border: 0px; max-width: 100%; outline: 0px; position: relative; transition: all 0.3s ease 0s;" width="640" /></a></div><p style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;"><em style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;">Δραχμή Εφέσου 550 π.Χ. Πίστωση: CNG. CC BY-2.5/Wikimedia Commons/ CNG</em></p><hr style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;" /><p style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;">Οι μέλισσες έχουν δύο ζεύγη φτερών, αλλά οι τυπικές αναπαραστάσεις του εντόμου στην αρχαιότητα έδειχναν γενικά μόνο ένα ζευγάρι με την πρώιμη εξαίρεση ενός ασημένιου οβολού της Εφέσου από περίπου το 550 π.Χ. Έδειχνε και τα τέσσερα φτερά. Στις αρχές της κλασικής εποχής (480-450 π.Χ.), οι μέλισσες που απεικονίζονταν σε ασημένιες δραχμές από την Έφεσο ήταν χαραγμένες με καμπύλα φτερά και σγουρές κεραίες, δίνοντας στο έντομο μια όψη σαν καρτούν.</p><p style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;">Μέχρι τον τέταρτο αιώνα π.Χ. στην αρχαία Ελλάδα, οι Εφέσιοι κοπτήρες, έχοντας προχωρήσει στην τέχνη τους, χάραζαν πολύ πιο ρεαλιστικές μέλισσες, οι οποίες περιελάμβαναν λεπτομέρειες όπως το τσίμπημα, τα ενωμένα πόδια και την τεμαχισμένη κοιλιά.</p><div class="separator" style="clear: both; outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjd4F1CnKgJ_Aawh4dDF9_-B9UrQg8tbZQA__z1Otq9bRjce_t232Cho9595l4kXO7M0iXpOXTiAK_q0Z-YMXL0MWSUABl8moAlNSYDA6g8KDEyJAVOcGImAbyfNTZkrE8MKC24BbnJPWnT6tkcQwX1U7S0i5AuxMaNq6_yUQTOoNr7NB2clye-hcNgHPlc/s1024/Ephesos-370-360-BC-silver-tetradrachm-bee.webp" style="clear: none !important; color: #e44332; display: block; float: none !important; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; outline: 0px; padding: 1em 0px; text-align: center; text-decoration: none; transition: all 0.3s ease 0s;"><img alt="" border="0" data-original-height="1024" data-original-width="1024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjd4F1CnKgJ_Aawh4dDF9_-B9UrQg8tbZQA__z1Otq9bRjce_t232Cho9595l4kXO7M0iXpOXTiAK_q0Z-YMXL0MWSUABl8moAlNSYDA6g8KDEyJAVOcGImAbyfNTZkrE8MKC24BbnJPWnT6tkcQwX1U7S0i5AuxMaNq6_yUQTOoNr7NB2clye-hcNgHPlc/w640-h640/Ephesos-370-360-BC-silver-tetradrachm-bee.webp" style="border: 0px; max-width: 100%; outline: 0px; position: relative; transition: all 0.3s ease 0s;" width="640" /></a></div><p style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;"><em style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;">Έφεσος, 370-360 π.Χ., αργυρό τετράδραχμο, μέλισσα. Πίστωση: ArchaiOptix. CC BY-4.0/Wikimedia Commons/ ArchaiOptix</em></p><hr style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;" /><p style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;">Μερικά από τα νομίσματα, δημοφιλή στους συλλέκτες, φέρουν το συντομευμένο όνομα Έφεσος (E-Φ) στη μία όψη, και στην άλλη, δίπλα στο ελάφι, γράφεται το όνομα του τότε δικαστή.</p><p style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;">Το 356 π.Χ. κάηκε ο ναός της Αρτέμιδος. Αρκετές πηγές από την εποχή ισχυρίζονται ότι αυτό ήταν το έργο του Ηρόστρατου, ο οποίος υποτίθεται ότι έβαλε φωτιά στα ξύλινα δοκάρια της οροφής, αναζητώντας τη φήμη με κάθε κόστος και προκαλώντας τον όρο «Ηρωστρατική φήμη». Κατά τους επόμενους αιώνες, η κατασκευή κατεδαφίστηκε και ξαναχτίστηκε επανειλημμένα, και στο βάθος, η πόλη συνέχισε να εκδίδει νομίσματα πολιτών που έφεραν τη Μέλισσα και το ελάφι μέχρι περίπου το 133 π.Χ.</p><p style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;">Η Μέλισσα αρχίζει να εξαφανίζεται από τα νομίσματα της Εφέσου αφού η πόλη έγινε μέρος της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, μια κοινωνία στην οποία ο αυτοκράτορας εμφανίζεται στα νομίσματα, χωρίς να αφήνει χώρο για το έντομο.</p><h3 style="color: #2c3e50; margin: 0px 0px 15px; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; transition: all 0.3s ease 0s;">Άλλες Ελληνικές πόλεις όπου εμφανίστηκε η Μέλισσα</h3><p style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;">Αρκετές άλλες πόλεις στην αρχαία Ελλάδα υιοθέτησαν την εικόνα της Μέλισσας για τα νομίσματά τους, υποδηλώνοντας πιθανώς οικονομικούς δεσμούς με την Έφεσο ή τη φιλοξενία μιας τοπικής λατρείας της Εφέσιας Αρτέμιδος. Η πλευρική γωνία της Μέλισσας, όπως φαίνεται στα Αιγυπτιακά ιερογλυφικά, φαίνεται πολύ σπάνια στα αρχαία νομίσματα, αλλά εμφανίζεται σε ένα πολύ μικρό ημιβόλο από άγνωστο νομισματοκοπείο του Ιονίου, μαζί με μια χελώνα στην πίσω όψη.</p><p style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;">Τα έντομα εμφανίζονταν επίσης περιστασιακά ως διακοσμητικά σε αρχαία αντικείμενα που μοιάζουν με νομίσματα ή μάρκες, όπως ένας χρυσός δίσκος που δεν είχε ημερομηνία αλλά πουλήθηκε σε δημοπρασία στις ΗΠΑ το 2007. Μια θεωρία είναι ότι αυτά τα αντικείμενα δίσκου έχουν μαγικές δυνάμεις και θάφτηκαν μαζί με τους νεκρούς για να πληρώσουν τον Χάρων, τον βαρκάρη που μετέφερε τις ψυχές στη μετά θάνατον ζωή.</p><div class="separator" style="clear: both; outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxxaqJHonZzzEaD6Ynf39fxjvEW_KvfBVzueTYsUtKjqPs9HMoLo7eWonMcUKzjdJmMV9RiyHfB0sU_6qOGodo5ySnSFaaJFLp4-VQnQjpUMrMOD638BjkbkoCtuDq7N1s2hg9B9R17FBMp_0bRdePj1F64pi-badiJOBMfmSGPdiip-AStPeyLJvKB0X5/s892/Drachm-of-Ephesus-330-B.C..jpg" style="clear: none !important; color: #e44332; display: block; float: none !important; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; outline: 0px; padding: 1em 0px; text-align: center; text-decoration: none; transition: all 0.3s ease 0s;"><img alt="" border="0" data-original-height="477" data-original-width="892" height="342" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxxaqJHonZzzEaD6Ynf39fxjvEW_KvfBVzueTYsUtKjqPs9HMoLo7eWonMcUKzjdJmMV9RiyHfB0sU_6qOGodo5ySnSFaaJFLp4-VQnQjpUMrMOD638BjkbkoCtuDq7N1s2hg9B9R17FBMp_0bRdePj1F64pi-badiJOBMfmSGPdiip-AStPeyLJvKB0X5/w640-h342/Drachm-of-Ephesus-330-B.C..jpg" style="border: 0px; max-width: 100%; outline: 0px; position: relative; transition: all 0.3s ease 0s;" width="640" /></a></div><p style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;"><em style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;">Δραχμή Εφέσου, 330 π.Χ. Credit: William S. Kimball & Company. CC BY 1.0/Public Domain/ Met Museum</em></p><hr style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;" /><p style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;">Γύρω στο 202 π.Χ., η Έφεσος συνήψε συμμαχία με τη Φοινικική πόλη Αράδος (σημερινό Arwad, ένα μικρό νησί στα ανοικτά της συριακής ακτής νότια της Tartus). Η Αράδος σημάδεψε αργότερα αυτή τη συνεργασία με το σχέδιο της Μέλισσας και του ελαφιού για τη νομισματοκοπία της, και τα νομίσματα του Αράδου διακρίνονται από τη λέξη Αράδιο, που αναγράφεται στα Ελληνικά στη μία όψη. Θεωρείται ότι αυτή η συμμαχία κράτησε για κάποιο χρονικό διάστημα.</p><p style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;">Μια σειρά από άλλες πόλεις στην αρχαία Ελλάδα υιοθέτησαν επίσης τη Μέλισσα, όπως ο Γεντίνος, μια μικρή πόλη στην περιοχή της Τρωάδας (βορειοδυτική Ανατολία), που χρησιμοποιούσε μέλισσα και φοίνικα στον μπρούντζο του τέταρτου αιώνα π.Χ.</p><div class="separator" style="clear: both; outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJFyls5yzU-QR8tx11B2UMs1FC2VHY2Jsz90xNkhsG2JMp1OCBcJzgyiugJ-txGT9tvYhHKgZevteq4yTjfPitTsBzUtXLe1V_wLj7fgUpzBX24NCuswek8FsXWBhIOivBvoP6pE4j59y3VUgXjx4nh_PRO-N6W80mYEqfPQotFOYn_7F8qDqlI4SBp2ej/s1920/melissa-arxaia-ellada-ygeia-therapeia.jpg" style="clear: none !important; color: #e44332; display: block; float: none !important; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; outline: 0px; padding: 1em 0px; text-align: center; text-decoration: none; transition: all 0.3s ease 0s;"><img alt="" border="0" data-original-height="1920" data-original-width="1080" height="600" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJFyls5yzU-QR8tx11B2UMs1FC2VHY2Jsz90xNkhsG2JMp1OCBcJzgyiugJ-txGT9tvYhHKgZevteq4yTjfPitTsBzUtXLe1V_wLj7fgUpzBX24NCuswek8FsXWBhIOivBvoP6pE4j59y3VUgXjx4nh_PRO-N6W80mYEqfPQotFOYn_7F8qDqlI4SBp2ej/s600/melissa-arxaia-ellada-ygeia-therapeia.jpg" style="border: 0px; max-width: 100%; outline: 0px; position: relative; transition: all 0.3s ease 0s;" /></a></div><p style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;">Η Πραισός, μια αρχαία πόλη στο νησί της Κρήτης, έβαλε μια Μέλισσα με ένα τριαντάφυλλο στην πίσω πλευρά ενός σπάνιου ασημένιου ημίδραχμου γύρω στον τέταρτο έως τον τρίτο αιώνα π.Χ., και μια άλλη Κρητική πόλη, η Έλυρος, είχε την εικόνα μιας άτυπης λεπτομερούς μέλισσας — ιδιαίτερα οι φλέβες στα φτερά του — στην αργυρή δραχμή του γύρω στο 300 με 270 π.Χ. Η σχετικά άγνωστη πόλη της Ιουλίδας στο σημερινό νησί της Κέας τοποθέτησε επίσης μια μέλισσα στην πίσω όψη του χάλκινου νομίσματος του τρίτου αιώνα π.Χ.</p><p style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;">Η κυψέλη είναι εκπληκτικά σπάνια στα αρχαία νομίσματα. Η πόλη Deultum στη Θράκη (τώρα Μπουργκάς στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας της Βουλγαρίας) απεικόνιζε μια κυψέλη στη μία πλευρά των σπάνιων τοπικών χάλκινων νομισμάτων της, που εκδόθηκαν στα μέσα του τρίτου αιώνα.</p></div></article></div></div></div></div></div></div></div></div>Ματθαῖος Μελιανόςhttp://www.blogger.com/profile/12796473663183401079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5306879787011735983.post-19526204766346595532024-03-03T22:39:00.007+02:002024-03-03T22:39:58.762+02:00Το νοσοκομείο των φτωχών (Σοφία Χατζή)<iframe width="480" height="270" src="https://youtube.com/embed/MMAQHKk6xfw?si=hdArYVffgCGpuVA_" frameborder="0"></iframe>Ματθαῖος Μελιανόςhttp://www.blogger.com/profile/12796473663183401079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5306879787011735983.post-70526246446271717272024-03-03T22:38:00.002+02:002024-03-03T22:38:13.546+02:00π. Βασίλειος Γοντικάκης: Η παραβολή του Ασώτου<iframe width="480" height="270" src="https://youtube.com/embed/NeeOeHcuDqs?si=b3XseLIMLE-c_LO7" frameborder="0"></iframe>Ματθαῖος Μελιανόςhttp://www.blogger.com/profile/12796473663183401079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5306879787011735983.post-17346806439483077652024-03-03T22:23:00.007+02:002024-03-03T22:23:37.021+02:00Ο Γάμος<p> </p><div id="site_container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; position: relative; width: 980px; z-index: 2;"><div class="main_content" style="float: left; margin: 0px; width: 980px;"><div id="single_page_wrapper" style="background-color: white; box-shadow: rgb(153, 153, 153) 0px 0px 5px 0px; float: left; height: auto; margin: 10px 0px 0px; min-height: 500px; position: relative; width: 980px;"><div class="content" id="post_content" style="float: left; min-height: 300px; padding: 0px 0px 0px 50px; position: relative; width: 600px;"><div class="content_meta" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: black; display: block; float: none; font-family: "Open Sans"; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; padding: 10px 0px 20px; text-align: center; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;"><a class="author_name" href="https://www.pemptousia.gr/author/ioannis-karavidopoulos/" itemprop="author" itemscope="" itemtype="http://schema.org/Person" style="color: inherit; text-decoration: none;"><span itemprop="name"><br /></span></a></div><h1 style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: black; font-family: Jura-Regular; font-size: 32px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; margin: 0px; padding: 0px; text-align: center; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">Το Ευαγγελικό ανάγνωσμα της Ακολουθίας του γάμου. Ερμηνευτική προσέγγιση</h1><h1 style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: black; font-family: Jura-Regular; font-size: 32px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; margin: 0px; padding: 0px; text-align: center; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;"> <a class="author_name" href="https://www.pemptousia.gr/author/ioannis-karavidopoulos/" itemprop="author" itemscope="" itemtype="http://schema.org/Person" style="color: inherit; text-decoration: none;"><span itemprop="name"><b><span style="font-size: medium;">Ιωάννης Καραβιδόπουλος, Ομότιμος Καθηγητής Ερμηνείας της Καινής Διαθήκης, Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.</span></b></span></a></h1><h1 style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: black; font-family: Jura-Regular; font-size: 32px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; margin: 0px; padding: 0px; text-align: center; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;"><span style="color: #cc0033;"></span></h1><div style="text-align: center;"><span class="pdate" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: black; display: block; float: none; font-family: "Open Sans"; font-size: 12px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; margin: 5px 0px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"><br /></span></div><div class="text_content" id="pagination-51117" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: black; display: block; float: none; font-family: "Open Sans"; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; line-height: 21px; margin: 30px 0px; position: relative; text-align: start; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;"><div class="pagination__item"><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><strong>Η Ευαγγελική περικοπή που διαβάζεται στο μυστήριο του γάμου είναι από το κατά Ιωάννην ευαγγέλιο 2,1-11 (το θαύμα της μεταβολής του νερού σε κρασί). Γιατί άραγε η Εκκλησία διάλεξε αυτήν την περικοπή, τη στιγμή που τα Ευαγγέλια μάς διασώζουν δι-άφορες συζητήσεις του Ιησού για το γάμο, ακριβέστερα για το αδιάλυτο του γάμου, όπως είναι π.χ. η συζήτηση με τους Φαρισαίους στο Μθ 19,1-12 (Μρ 10, 1-12), όπου έχουμε την αναφορά στο Γεν 2,24 «ένεκεν τούτου καταλήψει άνθρωπος τον πατέρα αυτού και την μητέρα αυτού και προσκολληθήσεται προς την γυναίκα αυτού, και έσονται οι δύο εις σάρκα μίαν» καθώς επίσης και τη φράση του Ιησού αμέσως κατόπιν στην ίδια συζήτηση «ώστε ουκέτι εισί δύο, αλλά σαρξ μία. Ό ουν ο Θεός συνέζευξεν, άνθρωπος μη χωριζέτω» -περικοπή που μαρτυρείται σποραδικά σε αρχαιότερα εκλογάδια.</strong></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Νομίζω ότι ‘οι τα πάντα καλώς διαταξάμενοι θείοι πατέρες’ απέφυγαν να συνδέσουν με το ιερό μυστήριο του γάμου περικοπές που περιέχουν λόγια του Ιησού περί μοιχείας (όπως η προαναφερθείσα) και γενικά περί διαταράξεως του γάμου και προτίμησαν το Ιω 2,1-11, όπου γίνεται λόγος για χαρά και ευφροσύνη, για παρουσία του Χριστού και των μαθητών του στο γάμο στην Κανά, στον οποίο βρίσκεται και η μητέρα του. Προφανώς η επιλογή αυτή σημειολογικά κάτι θέλει να υποδηλώσει. Οι πατέρες επισημαίνουν κατά την ερμηνεία του Ιω 2,1-11 ότι ο Χριστός όχι μόνο παρευρίσκεται στο γάμο μαζί με τούς μαθητές του (και πιθανότατα με τους αδελφούς του), και μετέχει – ίσως- στην επταήμερη διάρκειά του, αλλά κάνει και δώρο κατά το έθος στο γαμπρό και τη νύφη. Και το δώρο αυτό είναι το καλό κρασί. Αυτό είναι και το ουσιαστικό θεολογικό στοιχείο της περικοπής, όπως θα δούμε στη συνέχεια με την ερμηνευτική προσέγγιση στην οποία προβαίνουμε.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><a href="https://www.pemptousia.gr/2013/05/%cf%84%ce%bf-%ce%b5%cf%85%ce%b1%ce%b3%ce%b3%ce%b5%ce%bb%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%ce%b1%ce%bd%ce%ac%ce%b3%ce%bd%cf%89%cf%83%ce%bc%ce%b1-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b1%ce%ba%ce%bf%ce%bb%ce%bf%cf%85%ce%b8%ce%af/bible_1/" rel="attachment wp-att-51118" style="color: inherit; text-decoration: none;"><img alt="bible_1" class="aligncenter size-full wp-image-51118" height="350" src="https://www.pemptousia.gr/wp-content/uploads/2013/05/bible_1.jpg" style="border: 0px; clear: both; display: block; height: auto; margin-bottom: 12px; margin-left: auto; margin-right: auto; max-width: 592px;" width="538" /></a></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Η απόσπαση περικοπών από τη συνάφειά τους για να διαβαστούν σε ένα μυστήριο ή σε μία ακολουθία δημιουργεί ορισμένα ερμηνευτικά προβλήματα. Εδώ π.χ. στην Ιωάννεια δόμηση του ευαγγελίου το θαύμα της Κανά αποτελεί την απαρχή των μεσσιανικών «σημείων» του Ιησού και της φανερώσεως της «δόξης» του και η μετατροπή του νερού σε κρασί συνδέεται με τη νέα αρχή που κάνει ο Μεσσίας αντικαθιστώντας την παλαιά λατρεία που σχετίζεται με το νερό των καθαρμών και των θυσιών και εγκαθιδρύοντας τη νέα λατρεία με τον οίνο της θείας ευχαριστίας. Στην περίπτωση όμως της μεταφοράς της περικοπής από την Ιωάννεια συνάφεια στο μυστήριο του γάμου χωρίς τα υπόλοιπα συμφραζόμενα του ευαγγελίου το βάρος δεν πέφτει τόσο στο θαύμα όσο στην παρουσία του Χριστού στο γάμο. Ωστόσο θα δούμε ότι και η μεταβολή του νερού σε κρασί μπορεί να σχετιστεί με το γάμο.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Δεν είναι άσκοπο ή έξω από τους στόχους αυτού του συνεδρίου να μείνουμε για λίγο στον κεντρικό ερμηνευτικό κόμβο της περικοπής, χωρίς βέβαια να τον αναπτύξουμε λεπτομερώς, γιατί αυτό θα μας έβγαζε έξω από τους στόχους μας.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Πρόκειται για το πολυσυζητημένο «Τί εμοί και σοι, γύναι; ούπω ήκει η ώρα μου». Η επικρατέστερη πατερική ερμηνεία του πρώτου μέρους της φράσης (με το ερωτηματικό) είναι η επισήμανση του Ιησού προς τη μητέρα του ότι δεν έχει καμία σχέση η δική του θεία αποστολή που καθορίζεται από το θέλημα του εν ουρανοίς Πατρός με οποιαδήποτε ανθρώπινη πρωτοβουλία της μητέρας του ή με οποιονδήποτε δικό του συναισθηματισμό. Ωστόσο, προβαίνει στη θαυματουργία, ευλαβούμενος και τιμών την μητέρα του, όπως σημειώνει ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, («…τιμών την μητέρα, ίνα μη διά παντός αντιλέγειν αυτή δόξη, ίνα μη ασθενείας λάβη δόξαν, ίνα μη αισχύνη την τεκούσαν παρόντων τοσούτων», PG 59,134).</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Η άποψη των Γρηγορίου Νύσσης, Θεοδώρου Μοψουεστίας, Εφραίμ του Σύρου και μερικών συγχρόνων ερμηνευτών ότι το «ούπω ήκει η ώρα μου» πρέπει να διαβαστεί με ερωτηματικό («ούπω ήκει η ώρα μου;») καθιστά πιο εκλογικευμένο το κείμενο και ομαλότερη τη μετάβαση στον επόμενο στίχο (2,5), όπου η μητέρα του Ιησού δείχνει να κατανοεί ως θετική την παρατήρησή του και ως εκ τούτου απευθύνεται στους υπηρέτες με το «ό,τι αν λέγη υμίν, ποιήσατε». Όμως μειώνει την πράγματι υπάρχουσα ένταση ανάμεσα στην «ώρα» του Ιησού που προσδιορίζεται από τον Θεό Πατέρα και στην ανθρώπινη παρέμβαση της μητέρας του. Μπορεί τελικά ο Ιησούς να ανταποκρίνεται στην έμμεση παράκλησή της, αλλά πρέπει και εκείνη ως άνθρωπος να γνωρίζει ότι τα βασικά και σωτηριώδη γεγονότα της ζωής του καθορίζονται από το θέλημα του εν ουρανοίς Πατρός .</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Η ανάγνωση της περικοπής σ’ ένα θεολογικό επίπεδο σε σχέση με την παλαιά και τη νέα εν Χριστώ οικονομία του Θεού μας οδηγεί στην ακόλουθη ερμηνεία.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Ο γάμος στην Κανά φέρνει στο νου μας τη γνωστή εικόνα των προφητών της Παλαιάς Διαθήκης, ιδίως του Ωσηέ, για το γάμο του Γιαχβέ με το λαό του. Στη διαπίστωση της μητέρας του Ιησού ότι τελείωσε το κρασί και στην έμμεση παράκλησή της απηχείται κατά κάποιον τρόπο η κατάσταση του ισραηλιτικού λαού. Οι δυνατότητες του παλαιού λαού εξαντλήθηκαν και ως εκ τούτου αυτός απευθύνεται στον Μεσσία, προφανώς ζητώντας την επέμβασή του. Εκείνος όντως επεμβαίνει και αναδημιουργεί το λαό, δεν εξαφανίζει το παλιό αλλά το ανανεώνει: Το κρασί δεν γίνεται εκ του μηδενός αλλά από προϋπάρχουσα ύλη της θείας δημιουργίας, από το νερό. Το νερό όμως σαφώς παραπέμπει στην παλαιά τάξη πραγμάτων, στις θυσίες του ναού και στους καθαρμούς των καθημερινών διατάξεων του νόμου. Άλλωστε ο υπαινιγμός της διηγήσεως είναι σαφής: Υπήρχαν στο σπίτι του γάμου έξι λίθινες υδρίες για «τον καθαρισμόν των Ιουδαίων» (2,6). Ο Ιησούς μεταβάλλει το νερό του καθαρισμού σε κρασί της νέας εποχής, σε κρασί που παραπέμπει στη θεία ευχαριστία. Αυτό είναι το δώρο του, το δώρο των μεσσιανικών χρόνων.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Στην Παλαιά Διαθήκη και στο μεταγενέστερο Ιουδαϊσμό η αφθονία κρασιού (μαζί με το λάδι και το γάλα) είναι χαρακτηριστικό σημάδι της εποχής της σωτηρίας, που αρχίζει τώρα. Εδώ ας προσέξουμε το «νυν» του στίχ. 8: «αντλήσατε νυν και φέρατε τω αρχιτρικλίνω», ο οποίος και διαπιστώνει ότι τώρα ήλθε «ο καλός οίνος», -ενώ μέχρι τώρα («έως άρτι») ο νυμφίος προσέφερε τον «ελάσσω», τώρα που έφθασε η βασιλεία του Θεού, τώρα που φανερώνεται η δόξα του Μεσσία στους μαθητές του, στην πρώτη δηλαδή κοινότητα της νέας διαθήκης που πίστεψε στον Χριστό. Με το πνεύμα αυτής της αναγνώσεως της περικοπής αποκτά νέα σημασία και η αρχική πληροφορία της διηγήσεως ότι το γεγονός λαμβάνει χώρα «τη ημέρα τη τρίτη», ένας υπαινιγμός δηλαδή στην ανάσταση του Χριστού, στην καινούργια εποχή, στην Καινή Διαθήκη. Άλλωστε αυτή η ευχαριστιακή αναφορά θα συνεχιστεί και στο υπόλοιπο Ευαγγέλιο του Ιωάννη. Μετά τον οίνο, θα γίνει λόγος και για τον άρτο στο κεφ. 6 με τον πολλαπλασιασμό των πέντε άρτων και τη μακρά ομιλία του Ιησού για τον «άρτον της ζωής».</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Γενικά η περικοπή κατά την ανωτέρω θεολογική ανάγνωσή της αλλά και κατά τη γενικότερα επικρατούσα θεολογική ερμηνεία της δηλώνει την αντικατάσταση της παλαιάς τάξεως πραγμάτων με τη νέα, της παλαιάς λατρείας με τη θεία ευχαριστία. Το παλαιό από μόνο του τελειώνει και το νέο έρχεται με τη ζωή, το θάνατο και την Ανάσταση του Χριστού, για να ικανοποιήσει τις ανάγκες των ανθρώπων. Το παλαιό δεν μπόρεσε να λυτρώσει από το θάνατο, το νέο φέρνει ζωή και μάλιστα «περισσόν» ζωής. Ας μην ξεχνούμε ότι Ιωάννης ονομάστηκε θεολόγος και τα κείμενά του έχουν ένα θαυμαστό θεολογικό βάθος, με λεπτές Κάι επεξεργασμένες έννοιες. Ο άρτος του κεφ. 6 και ο οίνος του κεφ. 2 συνεπώς δεν μπορεί να είναι άσχετοι με τη θεία ευχαριστία .</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Και ο γνωστός μεγάλος συγγραφέας Ντοστογιέφσκι σχετίζει το θαύμα της Κανά με την ανακαίνιση του κόσμου και την ανάσταση. Στους «Αδελφούς Καραμαζώφ» διαβάζεται η περικοπή του θαύματος της Κανά πάνω από το λείψανο του στάρετς Ζωσιμά και κατόπιν ο νεαρός Αλιόσα βγαίνει έξω ενθουσιασμένος και όλος ο κόσμος του φαίνεται ανανεωμένος, τόσο που πέφτει κάτω και φιλάει το χώμα.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">* * *</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Οι θεολογικές προσεγγίσεις της περικοπής είναι πολύ ενδιαφέρουσες, αλλά ό,τι τώρα πρέπει να ελκύσει την προσοχή μας είναι η συσχέτιση της περικοπής με το γάμο. Μετά τα όσα λέχθηκαν παραπάνω μπορούμε να κάνουμε τις ακόλουθες παρατηρήσεις;</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">1. Η παρουσία του Χριστού στο γάμο ανανεώνει, χωρίς να εκμηδενίζει, το παλαιόν: το θαύμα γίνεται από προϋπάρχουσα ύλη, το νερό (παρατήρηση που έκανε ήδη ο Ειρηναίος ). Με άλλα λόγια: ο παλαιός, ο προγαμιαίος, άνθρωπος ανανεώνεται σε μία καινούργια σχέση με την (ή τον) σύζυγο: Την αγάπη που ήδη προϋπάρχει κατά φυσικό λόγο στους νυμφευόμενους η Εκκλησία την εξαγιάζει και την επαυξάνει: Εύχεται «υπέρ του κατεπεμφθήναι αυτοίς αγάπην τελείαν».</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">2. Ο γάμος τρέφεται, συντηρείται και αυξάνει όχι με την τήρηση τύπων θρησκευτικών, όπως οι καθαρμοί των Ιουδαίων, αλλά με ουσιαστική συμμετοχή στο σώμα του Χριστού διά της θείας ευχαριστίας. Η διατήρηση και τήρηση ορισμένων παραδοσιακών θρησκευτικών εθίμων από το ζευγάρι έχει νόημα μόνο αν εντάσσεται σε μία ενεργό συμμετοχή στη ζωή της Εκκλησίας.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">3. Είναι πολύ ενδιαφέρουσα η ακόλουθη παρατήρηση του Ωριγένη. Η μεταβολή του νερού σε κρασί στη διήγηση του Ιωάννη δεν είναι μόνο μεταβολή της ποιότητας του υγρού αλλά και της φύσεώς του . Έτσι και στο γάμο δεν μεταβάλλεται μόνο η ποιότητα ζωής των πρώην αγάμων, αλλά συντελείται και μια ουσιαστικότερη μεταβολή των «δύο εις σάρκα μίαν».</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">* * *</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Στην Ευαγγελική περικοπή η παρουσία του Χριστού στο γάμο δηλώνει την έναρξη μίας νέας εποχής για την ανθρωπότητα, που είναι εποχή ευφροσύνης και αγαλλιάσεως. Η φύση η ανθρώπινη καταφάσκεται, το νερό της τυπικής θρησκείας μεταβάλλεται σε κρασί ουσιαστικής ελπίδας για το μέλλον αλλά και για το νυν. Και οι ευχές της ακολουθίας του γάμου δεν ξεχνούν την υλική φύση του ανθρώπου, γι’ αυτό και ζητούν από τον Θεό: «δος αυτοίς από της δρόσου του ουρανού άνωθεν και από της πιότητος της γης… δος αυτοίς καρπόν κοιλίας, καλλιτεκνίαν, ομόνοιαν ψυχών και σωμάτων».</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Στην αποστολική περικοπή (Εφεσ 5,21-33) το «σημείον» του Ιωάννη παίρνει Χριστολογικές και Εκκλησιολογικές διαστάσεις. Ο γάμος γίνεται «μυστήριον μέγα» εντασσόμενο στις σχέσεις Χριστού-Εκκλησιάς. Η αγάπη και η υπακοή, χωρίς να παύσουν να έχουν ανθρώπινο χαρακτήρα, νοηματοδούνται από τη σχέση Χριστού-Εκκλησίας και παράλληλα Εκκλησίας-Χριστού.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><em>Τμήμα εισηγήσεως που διαβάστηκε στο Δ΄ Πανελλήνιο Λειτουργικό Συμπόσιο Στελεχών ιερών Μητροπόλεων με θέμα «Ο γάμος στην Ορθόδοξη Εκκλησία». Το Συμπόσιο διοργανώθηκε από την Ειδική Συνοδική Επιτροπή Λειτουργικής Αναγεννήσεως στο Προκόπι Ευβοίας (3-6 Νοεμβρίου 2002).</em></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><em>Για περισσότερα ερμηνευτικά σχόλια των Πατέρων βλ. Ι.Γαλάνη, «Η Θεοτόκος στον Ευαγγελιστή Ιωάννη», Πρακτικά Ι΄Θεολογικού Συνεδρίου της Ι. Μ. Θεσσαλονίκης προς τιμήν της Υπεραγίας Θεοτόκου, Θεσσαλονίκη 1991, σ. 109-122(:Βιβλικές Θεολογικές και Ερμηνευτικές Μελέτες, 2001, σ. 372-388, στη σειρά Βιβλική Βιβλιοθήκη, 20).</em></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><em>Βλ. γι’αυτή τη συσχέτηση Ειρηναίου, Έλεγχος Γ΄17,7. Κυρίλλου Ιεροσολύμων, Κατηχήσεις Δ΄2.</em></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><em>Ειρηναίου, Έλεγχος Γ΄11.</em></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><em>Απόσπ. Εις Ιωάν.29,7.30,10.Απόσπ. εις Κορ.36,1.</em></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><strong>( Ιωάννης Δ. Καραβιδόπουλος, Βιβλικές Μελέτες Γ΄, εκδ. Π. Πουρναρά, Θεσ/νίκη 2004, σ. 199-207).</strong></span></p><p><span style="font-size: medium;"><em> ΠΗΓΗ:https://www.pemptousia.gr/2024/03/to-evangeliko-anagnosma-tis-akolouthi/</em></span></p></div></div></div></div></div></div>Ματθαῖος Μελιανόςhttp://www.blogger.com/profile/12796473663183401079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5306879787011735983.post-78506887137560329172024-03-02T21:43:00.010+02:002024-03-02T21:43:55.930+02:00Κυριακή του Ασὠτου<div style="text-align: center;"> </div><h1 style="text-align: center;">Η απεριόριστη αγάπη του Θεού Πατέρα για τον άνθρωπο</h1><h1 style="text-align: center;"></h1>
<div style="text-align: center;"><span class="pdate">2 Μαρτίου 2024</span><br /></div><div class="content_meta" style="text-align: center;"><a class="author_name" href="https://www.pemptousia.gr/author/miltiadis-konstantinou-kathigitis-paleas-diathikis-kosmitoras-theologikis-scholis-a-p-th/" itemprop="author" itemscope="" itemtype="http://schema.org/Person"><span itemprop="name">Μιλτιάδης Κωνσταντίνου, Ομότιμος Καθηγητής Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.</span>
</a>
</div>
<p style="text-align: center;"><i><b>Η Παραβολή του Σπλαχνικού Πατέρα (Λου 15:11-32)</b></i></p>
<p style="text-align: justify;">Η πιο συνηθισμένη από τις καθημερινές
προσευχές όλων των χριστιανών είναι αναμφίβολα το “Πάτερ ημών”. Δεν
υπάρχει πιστός χριστιανός που να μην απαγγέλλει, τουλάχιστον μια φορά τη
μέρα, αυτήν την προσευχή. Και ίσως αυτή η τόσο συχνή επανάληψη να
ευθύνεται για το ότι συχνά τα λόγια της προσευχής λέγονται μηχανικά,
χωρίς να συνειδητοποιείται η σημασία τους. Οι χριστιανοί αποκαλούν τον
Θεό “Πατέρα τους” και ζητούν από αυτόν, όπως όλα τα παιδιά από τους
πατεράδες τους, ένα σωρό πράγματα, αλλά σπάνια νιώθουν πραγματικά ότι
τους συνδέει μια τέτοια στενή σχέση με τον Θεό.</p>
<p style="text-align: justify;">Αυτή η στενή σχέση με τον Θεό και κυρίως
οι συνέπειες που έχει αυτή για την καθημερινή ζωή των πιστών
υπογραμμίζεται στην ευαγγελική παραβολή που περιέχεται στο Λου 15:11-32.
Ένας άνθρωπος είχε δυο γιους, από τους οποίους ο μικρότερος πήρε το
μερίδιο της περιουσίας που του αναλογούσε και το κατασπατάλησε, ενώ ο
μεγαλύτερος έμεινε κοντά στον πατέρα του. Όταν ο άσωτος γιος βρέθηκε σε
δύσκολη θέση, ξαναγύρισε μετανοιωμένος στον πατέρα του, ο οποίος όχι
μόνο δεν τον έδιωξε, αλλά και τον καλοδέχτηκε, με αποτέλεσμα να
προκαλέσει τη δυσαρέσκεια του άλλου γιου του.</p>
<div class="wp-caption aligncenter" id="attachment_119606" style="width: 610px;"><a href="https://www.pemptousia.gr/wp-content/uploads/2016/02/Prodigal-Son2.jpg" rel="attachment wp-att-119606"><img alt="Πηγή:www.standard.net/" class="size-full wp-image-119606" height="337" src="https://www.pemptousia.gr/wp-content/uploads/2016/02/Prodigal-Son2.jpg" width="600" /></a><p class="wp-caption-text">Πηγή:www.standard.net/</p></div>
<p style="text-align: justify;">Η παραβολή αποτελείται από δύο μέρη. Στο
πρώτο περιγράφεται η ασωτία, η μετάνοια και η επιστροφή του μικρότερου
γιου και στο δεύτερο μέρος η αντίδραση του μεγαλυτέρου. Προσεκτικότερη
όμως ανάγνωση θα δείξει ότι η μορφή που στην πραγματικότητα κυριαρχεί
και στα δύο μέρη της παραβολής είναι αυτή του σπλαχνικού πατέρα. Αυτός
δίνει χωρίς αντίρρηση το μερίδιο στον γιο του που του το ζητάει,
σεβόμενος την ελεύθερη επιλογή του. Αυτός είναι που καθημερινά περιμένει
να γυρίσει ο γιος του και γι’ αυτό τον διακρίνει από μακριά. Αυτός
είναι που δεν έχει την υπομονή να περιμένει να έρθει ο γιος του και να
ζητήσει συγγνώμη, αλλά τρέχει πρώτος να τον προϋπαντήσει και να το
σφίξει στην αγκαλιά του χωρίς μνησικακία. Ούτε για μια στιγμή δεν
συζητάει ο πατέρας το αίτημα του γιου του να τον προσλάβει ως υπάλληλό
του, αλλά τον αποκαθιστά αμέσως στην αρχική του θέση. Ακόμη και στους
στίχους που αναφέρονται στην ασωτία και στη μετάνοια του μικρότερου
γιου, στο υπόβαθρό τους βρίσκεται η μορφή του πατέρα. Αν δεν γνώριζε ο
άσωτος την απροϋπόθετη αγάπη του πατέρα του, δεν θα αποφάσιζε ποτέ να
επιστρέψει. Τόσο το πρώτο όσο και το δεύτερο μέρος της παραβολής
τελειώνει με τη φράση: <i>“ήταν νεκρός και αναστήθηκε, ήταν χαμένος και βρέθηκε”</i>
που υπογραμμίζει την απέραντη χαρά του πατέρα. Και στο δεύτερο μέρος
της παραβολής πάλι ο πατέρας είναι αυτός που βγαίνει για άλλη μια φορά
από το σπίτι του για να παρακαλέσει το μεγαλύτερο γιο του να συμμετάσχει
στη χαρά της επιστροφής του αδελφού του. Έτσι, θα ήταν ορθότερο να
ονομάζεται η σχετική περικοπή όχι “Παραβολή του Ασώτου” αλλά “Παραβολή
του Σπλαχνικού Πατέρα”.</p>
<p style="text-align: justify;">Από την ανάλυση αυτήν προκύπτει ότι
στόχος της παραβολής είναι να διδάξει τις συνέπειες που έχει για τη ζωή
των χριστιανών η αναγνώριση ότι ο Θεός είναι ο πατέρας τους. Έτσι, το
πρώτο συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι η αγάπη του Θεού, όπως άλλωστε
και κάθε καλού πατέρα, δεν γνωρίζει όρια. Ό,τι και να κάνουν τα παιδιά
του, όσο και να τον πικράνουν, πάντα κρατάει μια σπίθα αγάπης γι’ αυτά
και είναι έτοιμος να τα συγχωρέσει και να τα συμπαρασταθεί μόλις του το
ζητήσουν. Εδώ όμως χρειάζεται προσοχή γιατί η παρεξήγηση είναι εύκολη.
Όπως τονίζει ο απόστολος Παύλος στην <i>Πρώτη Πρὸς Κορινθίους Ἐπιστολή</i> του: <i>“Όλα
μου επιτρέπονται, αλλά δεν είναι όλα προς το συμφέρον μου. Όλα μου
επιτρέπονται, εγώ όμως δεν θα αφήσω τίποτε να με κυριέψει …”</i> (1Κο 6:12), για να καταλήξει προσφέροντας ένα αποφασιστικής σημασίας κριτήριο όλων των επιλογών των χριστιανών: <i>“…
Δεν ανήκετε στον εαυτό σας· σας αγόρασε ο Θεός και πλήρωσε το τίμημα.
Αυτόν, λοιπόν, να δοξάζετε με το σώμα σας και με το πνεύμα σας που
ανήκουν στον Θεό”</i> (1Κο 6:19-20). Ό,τι έχουν οι άνθρωποι προέρχεται
από τον Θεό και ανήκει σ’ αυτόν. Οι άνθρωποι, επομένως, είναι
διαχειριστές των αγαθών που τους δίνει ο Θεός. Ο Θεός, όπως και ο
πατέρας της παραβολής, δεν βάζει όρους, δεν θέτει κανέναν περιορισμό στα
παιδιά του. Τα πάντα επιτρέπονται, όλες οι δυνατότητες είναι ανοιχτές
μπροστά στον άνθρωπο. Στον καθένα μένει να κάνει τις επιλογές του. Να
χρησιμοποιήσει τα αγαθά που του δίνει ο Θεός για τη δόξα του ή να
κυριευτεί από αυτά και να χάσει τον προσανατολισμό του.</p>
<p style="text-align: justify;">Η απέραντη, λοιπόν, αγάπη του Θεού που
τονίζεται στην παραπάνω παραβολή δεν προτρέπει στην ασυδοσία, αλλά
αποτελεί κίνητρο για τη μετάνοια του ανθρώπου και την επιστροφή του στην
πατρική οικία, στην κοινωνία με τον Πατέρα. Η παράσταση του Θεού σαν
οργισμένου τιμωρού εμβάλλει φόβο στον άνθρωπο και τον απομακρύνει
περισσότερο, ενώ ο τονισμός της θείας αγαθότητας τον ενθαρρύνει να
πλησιάσει τον Θεό. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο η συγκεκριμένη περικοπή
διαβάζεται, σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση, την περίοδο του Τριωδίου,
την κατεξοχήν περίοδο της μετάνοιας και του επαναπροσδιορισμού της
σχέσης του καθένα με τον Θεό.</p>
<p style="text-align: justify;">Το δεύτερο συμπέρασμα είναι εξίσου
σημαντικό. Η αναγνώριση του Θεού ως πατέρα, συνεπάγεται την αναγνώριση
των άλλων ανθρώπων ως αδελφών. Ίσως πολλοί χριστιανοί συμμερίζονται την
αντίδραση του μεγαλύτερου γιου. Εκφράζει την απαίτηση του ευσεβούς
ανθρώπου να φέρεται ο Θεός με δικαιοσύνη, τιμωρώντας τον αμαρτωλό και
αμείβοντας τον ενάρετο. Είναι, άλλωστε, γνωστό πως ευκολότερα μετέχει
κανείς στη θλίψη του άλλου παρά στη χαρά του. Ο Χριστός όμως στο σημείο
αυτό είναι σαφέστατος. Στα παιδιά ενός τόσο πλούσιου πατέρα δεν
ταιριάζει η τσιγγουνιά και η μιζέρια. Τσιγγούνικη και μίζερη είναι η
συμπεριφορά του μεγαλύτερου γιου της παραβολής, ο οποίος δεν χαίρεται με
το τι κερδίζει ο αδελφός του, αλλά υπολογίζει το τι ενδεχομένως χάνει ο
ίδιος. Τσιγγούνικη και μίζερη είναι και η συμπεριφορά όσων δεν βλέπουν
στο πρόσωπο του συνανθρώπου τους τον αδελφό τους, με τον οποίο οφείλουν
να μοιράζονται τα πάντα, αλλά προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τα όποια
αγαθά τούς χάρισε ο Θεός για την ατομική τους προβολή και καταξίωση.</p>
<p style="text-align: justify;">Η παραβολή του σπλαχνικού πατέρα θέτει
μια σειρά από ερωτήματα, στα οποία επείγει να δώσει ο κάθε χριστιανός
αμέσως μιαν απάντηση. Εκτιμά την υγεία που του χάρισε ο Θεός, διοχετεύει
τη ζωτικότητά του σε έργα που δοξάζουν το όνομα του Θεού ή τη σπαταλά
μέσα στο καθημερινό άγχος, τη νευρικότητα και τον αγώνα για προσωπική
ανάδειξη; Χρησιμοποιεί τα λίγα ή πολλά χρήματά του για τη δόξα του Θεού ή
τα σπαταλά για την προσωπική μου απόλαυση; Θέτει τις γνώσεις του, την
κοινωνική του θέση στην υπηρεσία των συνανθρώπων του ή τα σπαταλά για
την προσωπική του προβολή; Τη σημερινή μέρα, που κι αυτή είναι δώρο του
Θεού, θα την αξιοποιήσει ή θα πάει κι αυτή χαμένη όπως τόσες άλλες; Η
περίοδος της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, που έρχεται, είναι η καταλληλότερη
για περισυλλογή και αυτοέλεγχο. Και αν από τον αυτοέλεγχο αυτόν
αναγνωρίσει κανείς ότι ήταν μέχρι σήμερα άσωτος ή μίζερος, ο Χριστός με
την παραβολή του δεν αφήνει κανέναν χωρίς ελπίδα. Βεβαιώνει ότι ο
πατέρας όλων έχει και άλλα, πολλά αγαθά και περιμένει. Ένα μόνο
χρειάζεται να κάνει κανείς: Να αποφασίσει, σήμερα κιόλας, να γυρίσει
κοντά του.</p><p style="text-align: justify;">ΠΗΓΗ: https://www.pemptousia.gr/<br /></p>Ματθαῖος Μελιανόςhttp://www.blogger.com/profile/12796473663183401079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5306879787011735983.post-31734084130647539872024-03-02T21:40:00.003+02:002024-03-02T21:40:22.210+02:00Η γυναίκα!<div style="text-align: center;"> <br /></div><div class="content_meta" style="text-align: center;"><span style="font-size: large;"><b><a class="author_name" href="https://www.pemptousia.gr/author/platon-krikris/" itemprop="author" itemscope="" itemtype="http://schema.org/Person"></a>Η Εκκλησιαστική αντίληψη για την γυναίκα στην Αγία Γραφή</b></span></div><h1 style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;"> <a class="author_name" href="https://www.pemptousia.gr/author/platon-krikris/" itemprop="author" itemscope="" itemtype="http://schema.org/Person"><span itemprop="name">Πλάτων, Μητροπολίτης Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης</span></a></span></h1><h1><span style="color: #cc0033;"></span></h1>
<span class="pdate">2 Μαρτίου 2024</span>
<div class="text_content" id="pagination-17717">
<div class="pagination__item">
<p style="text-align: justify;"><b>Στην Παλαιά Διαθήκη γίνεται
λόγος για την γυναίκα στις δύο γνωστές διηγήσεις που έχουν ως θέμα την
δημιουργία του ανθρώπου. Σ’ αυτές τις διηγήσεις (παρά τους διαφορετικούς
προσανατολισμούς που έχει κάθε μία) εκφράζονται μέγιστες αλήθειες. Οι
ιεροί συγγραφείς, φωτισμένοι από το Πνεύμα του Θεού, δεν έχουν πρόθεση
να μας δώσουν μέσα από τα μοναδικά αυτά κείμενα κάποια οντολογική
ερμηνεία της γυναίκας, ούτε να εκθέσουν κάποια θεολογία σχετικά με την
δημιουργία της και το πρόσωπό της. Οπωσδήποτε διακατέχονται κι αυτοί από
το γενικότερο ανδροκρατούμενο πνεύμα της εποχής τους – πως μπορούσε
άλλωστε να γίνει διαφορετικά. Όμως παρόλα αυτά τονίζουν, (μέσα από
εικόνες, σύμβολα και άλλα πολιτιστικά στοιχεία του καιρού τους) ότι τόσο
ο άντρας, όσο και η γυναίκα είναι δημιουργήματα ενός αγαθοποιού Θεού.
Έχουν κι οι δύο την ίδια ανθρώπινη φύση (το αρχικό ανθρώπινο κύτταρο) ως
εικόνες του Θεού. Αποτελούν ως «άρσεν και θήλυ», όντα αλληλοσυμπλήρωσης
και αλληλοβοήθειας. Ο καθένας βλέπει στον άλλον τον εαυτό του και
ταυτόχρονα ο,τι τον διακρίνει. Επωμίζονται και οι δύο το ίδιο έργο, και
έχουν από κοινού την ευθύνη για τον κόσμο γύρω τους. Αυτά τα δύο
μοναδικά όντα ο Θεός τα αγαπά, τα φροντίζει, τα ευλογεί.</b></p>
<p style="text-align: center;"><a href="https://www.pemptousia.gr/2011/10/%ce%b7-%ce%b5%ce%ba%ce%ba%ce%bb%ce%b7%cf%83%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%af%ce%bb%ce%b7%cf%88%ce%b7-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b3%cf%85%ce%bd%ce%b1/01-russian-girl-in-church/" rel="attachment wp-att-17718"><img alt="" class="aligncenter size-thumbnail wp-image-17718" height="540" src="https://www.pemptousia.gr/wp-content/uploads/2011/10/01-russian-girl-in-church-600x600.jpg" title="01-russian-girl-in-church" width="540" /></a></p>
<p style="text-align: justify;">Αλλά ενώ αυτές οι αλήθειες αποκαλύπτουν
στο βάθος το αρχικό σχέδιο της θείας Σοφίας, έρχεται η πτώση των
Πρωτοπλάστων, που, εκτός από όλα τα άλλα, δημιουργεί μια ρήξη ανάμεσα
στον άντρα και την γυναίκα. Η γυναίκα στρέφεται προς τον άνδρα με μια
επιθυμία κτητική, κι αυτός λειτουργεί έναντι της ως κυρίαρχος και
εξουσιαστής. Αυτή ακριβώς η μεταπτωτική κατάσταση διαπερνά και όλα τα
βιβλία της Π.Δ. Κατά τις ραββινικές παραδόσεις και τις διάφορες
ερμηνείες του Νόμου, η γυναίκα θεωρείται κατώτερη από τον άντρα στην
εξυπνάδα και στην ωριμότητα – κάτι σαν ισόβια «ανήλικη». Στην ερωτική
ζωή λειτουργεί ως πηγή επιθυμίας. Στον χώρο της ηθικής ως απειλή. Στην
θρησκευτική και λατρευτική ζωή λογίζεται ως ον ανάξιο και ακάθαρτο. Κατά
την ίδια νομοθεσία μία γυναίκα αποτελεί κτήμα του συζύγου, (μαζί με τα
παιδιά, τους δούλους και τα άλλα περιουσιακά στοιχεία), αφού μετά τον
γάμο περνά από την κυριαρχία του πατέρα στην εξουσία του άνδρα. Εύκολα
μπορεί να βρεθεί στο δρόμο, χωρισμένη από τον άντρα. Ενώ αυτή δεν μπορεί
να χωρίσει τον σύζυγό της, εκτός από ορισμένες περιπτώσεις. Όταν κάποια
αποδεικνύεται άπιστη προς τον άνδρα κατά την περίοδο του αρραβώνα,
τιμωρείται με λιθοβολισμό. Και όταν η απιστία γίνεται κατά τον γάμο, με
στραγγαλισμό. Ενώ για τον άνδρα υπάρχει ατιμωρησία σε ανάλογα
παραπτώματα. Η πολυγαμία θεωρείται δικαιολογημένη, όπως και το δικαίωμα
του άνδρα να χωρίσει την γυναίκα, αν αυτή δεν του έχει γεννήσει παιδί
στα πρώτα δέκα χρόνια του γάμου. Οι ίδιοι νόμοι επιβάλλουν σ’ αυτήν
«καθαρμούς» σαράντα ημερών στην περίπτωση που γεννήσει αγόρι, και
ογδόντα ημερών, όταν γεννήσει κορίτσι. Απαγορεύουν σ’ αυτήν να ασκεί το
ιερατικό λειτούργημα, όπως επίσης και να συμμετέχει στην λατρεία κατά
τις περιόδους των γυναικείων κύκλων. Δεν της επιτρέπουν τέλος, όταν
πηγαίνει στον Ναό, να στέκεται προς την πλευρά που βρίσκονται οι άνδρες.</p>
<p style="text-align: justify;">Όμως παρόλα αυτά, στα ίδια βιβλία της Π.
Δ. λάμπουν με την παρουσία τους σεβαστές γυναίκες, όπως ήταν η Σάρα, η
Ρεβέκκα, η Λεία, η Ραχήλ, κατά τους εωθινούς χρόνους της ιερής ιστορίας,
οι προφήτισσες Μυριάμ (αδελφή του Μωυσή) Δεββώρα, Ιαήλ, Άννα (μητέρα
του Σαμουήλ), οι ελευθερώτριες Εσθήρ, Ιουδίθ. Ούτε λείπουν απ’ αυτά τα
βιβλία οι έπαινοι για την γυναικεία γονιμότητα (κύριο στοιχείο
καταξίωσης της γυναίκας), για την γυναικεία αξιοσύνη, την πιστότητα και
αφοσίωση προς τον άνδρα, την καθαρότητα στις συζυγικές σχέσεις, την
τρυφερότητα του άνδρα προς την γυναίκα. Αισθήματα που κορυφώνονται με
την γυναικεία προσωποποίηση της Σοφίας και κατ’ εξοχήν με το «Άσμα
Ασμάτων», αυτόν τον θαυμάσιο ύμνο της ανδρόγυνης αγάπης. Όμως η
πραγματικότητα δεν έπαυε να είναι πικρή για την γυναίκα. Και απ’ αυτή
την άποψη μπορούμε να εκτιμήσουμε την όλη στάση του Ιησού, όντως
επαναστατική, προς τις γυναίκες.</p>
<p style="text-align: center;"><a href="https://www.pemptousia.gr/2011/10/%ce%b7-%ce%b5%ce%ba%ce%ba%ce%bb%ce%b7%cf%83%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%af%ce%bb%ce%b7%cf%88%ce%b7-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b3%cf%85%ce%bd%ce%b1/p1020791/" rel="attachment wp-att-17723"><img alt="" class="aligncenter size-thumbnail wp-image-17723" height="540" src="https://www.pemptousia.gr/wp-content/uploads/2011/10/p1020791-600x600.jpg" title="p1020791" width="540" /></a></p>
<p style="text-align: justify;">Πράγματι, ο Ιησούς, σύμφωνα με τις
διηγήσεις των Ευαγγελίων, δεν αποκλείει από την αγάπη Του την γυναίκα –
το αντίθετο μάλιστα. Γι’ Αυτόν εκείνο που έχει σημασία δεν είναι το
φύλο, αλλά το ανθρώπινο πρόσωπο. Έτσι καλεί τις γυναίκες αδελφές Του,
γιατί κι αυτές ανήκουν στην κοινότητα της Εκκλησίας. Ευσπλαχνίζεται την
χήρα μητέρα της Ναΐν και ανασταίνει τον γιο της. Γιατρεύει την
συγκύπτουσα της συναγωγής, γιατί είναι κόρη του Αβραάμ και ίση μπροστά
στον Θεό. Εμπιστεύεται μέγιστες αλήθειες σε μια γυναίκα, την
Σαμαρείτισσα (Ιω. 4, 14 εξ.), παρά τις αντίθετες αντιλήψεις της εποχής,
όπου αποτελούσε πρόβλημα ακόμα και η συζήτηση με μια γυναίκα. Επιτρέπει
σε γυναίκες (όπως ήταν η Μαρία η Μαγδαληνή, η Μαρία η μητέρα του
Ιακώβου, η Σαλώμη, η Σουζάνα κ. α.) όχι μόνο να Τον διακονούν (Λουκ. 8,
1) αλλά να βγαίνουν έξω από το σπίτι τους και να Τον ακολουθούν στο
κηρυκτικό έργο, πράγμα αδιανόητο για ένα ραββίνο αυτής της εποχής. Και
προπάντων δείχνει την ιδιαίτερη αγάπη Του σε γυναίκες του περιθωρίου,
απορριμένες κοινωνικά και εξουθενωμένες, γιατί θέλει ν’ αποκαταστήσει
την αξιοπρέπειά τους και ν’αποκαλύψει σ’ αυτές ότι είναι άξιες εκτίμησης
εκ μέρους Του και εκ μέρους του Θεού.</p>
<p style="text-align: justify;">Μετά απ’ αυτή την στάση του Ιησού, οι
γυναίκες είναι παρούσες στην Σταύρωση και στον Ενταφιασμό˙ γίνονται
αγγελιοφόροι της Ανάστασης˙ μετέχουν στο γεγονός της Πεντηκοστής, όπως η
Εκκλησιαστική κοινότητα είναι συγκεντρωμένη «ομοθυμαδόν επί το αυτό»
και δέχεται την φωτιά του Αγίου Πνεύματος˙ αναδεικνύονται σε προφήτισσες
(οι τέσσερις κόρες του Φιλίππου), σε διδασκάλισσες (Πρίσκιλλα, Φοίβη),
σε διακόνισσες, σε γυναίκες φιλανθρωπίας και αγάπης (Ταβιθά), σε
μάρτυρες, μοναχές και μητέρες.</p>
<p style="text-align: justify;">Αλλά κι ο Απ. Παύλος διακηρύττει κάτι
εξαιρετικά σημαντικό για την εποχή του. Ότι στον καινούργιο κόσμο της
Βασιλείας του Θεού καταργείται κάθε διάκριση – εθνική, θρησκευτική,
κοινωνική – όπως κι αυτή που έχει σχέση με την γυναίκα. Όμως ο ίδιος ο
Απόστολος βλέπει ότι τόσο ο κόσμος, όσο και η τότε κοινότητα της
Εκκλησίας, δεν μπορούν να αντέξουν μια τέτοια ριζοσπαστική αλήθεια, κατ’
ουσία εσχατολογική. Γι’ αυτό και προσφεύγει στην οικογενειακή
«ιεραρχία» της εποχής εκείνης, που ήθελε τον ανδρα « κεφαλή της
γυναικός». Και στη συνέχεια περνά σ’ ένα θαυμάσιο εικονισμό άνδρα
Χριστού – Εκκλησίας, άντρα – γυναίκας. Έτσι, μέσα απ’ αυτόν τον
εικονισμό προβάλλεται ένα ανώτερο επίπεδο σχέσεων άντρα – γυναίκας, που
ξεπερνά όλες τις σχετικές ιδεολογίες αυτής της εποχής και χτυπάει στην
ρίζα κάθε μορφή αυταρχισμού, ανδρικού η γυναικείου.</p>
<p style="text-align: justify;">Όμως παρά την ρωμαλέα στάση του
Αποστόλου Παύλου, δεν αλλάζουν πολλά σχετικά με την ισοτιμία του άνδρα
και της γυναίκας. Ο μύθος της ανδρικής κυριαρχίας, στο κοινωνικό υπερ –
εγώ, παραμένει και μέσα στις χριστιανικές κοινότητες. Η υπερβολική
«καθαρολογία» του Ιουδαϊσμού, σχετικά με τους γυναικείους βιολογικούς
κύκλους, περνάει και μέσα στην Εκκλησία. Οι «γνωστικίζουσες» αντιλήψεις
για τον κόσμο, το σώμα, την ηδονή (ως δημιουργήματα κατωτέρων θεϊκών
δυνάμεων) όπως και κάποιες εκτροπές του ασκητισμού, καλλιεργούν ένα
πνεύμα υποψίας και περιφρόνησης, εχθρότητας και φόβου προς την γυναίκα.
Έτσι ορισμένοι εκκλησιαστικοί συγγραφείς δεν βλέπουν την γυναίκα ως πηγή
της ζωής, όπως την θέλει το θείο Σχέδιο της δημιουργίας, αλλά ως πηγή
ρύπου και μολυσμού (Αποκ. 14, 4). Ως ένα δηλ. καταραμένο ον, που
υπάρχει, είτε για την αποφυγή της πορνείας, είτε ως μέσο παιδοποιίας,
και που η σχέση μ’ αυτό (η ερωτική – συζυγική) καθιστά τον άνθρωπο, κατά
κάποιο τρόπο, ακάθαρτο.</p>
<p style="text-align: center;"><a href="https://www.pemptousia.gr/2011/10/%ce%b7-%ce%b5%ce%ba%ce%ba%ce%bb%ce%b7%cf%83%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%af%ce%bb%ce%b7%cf%88%ce%b7-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b3%cf%85%ce%bd%ce%b1/russian-woman-with-child/" rel="attachment wp-att-17724"><img alt="" class="aligncenter size-thumbnail wp-image-17724" height="540" src="https://www.pemptousia.gr/wp-content/uploads/2011/10/russian-woman-with-child-600x600.jpg" title="russian-woman-with-child" width="540" /></a></p>
<p style="text-align: justify;">Αυτού του είδους τις αντιλήψεις, που
τραυμάτιζαν την γυναικεία αξιοπρέπεια και αμφισβητούσαν την σοφία του
Θεού, χρειάστηκε ν’ αντιμετωπίσουν οι Πατέρες της Εκκλησίας – όσο φυσικά
η εποχή τους το επέτρεπε.. Γι’ αυτό οι Πατέρες δεν παύουν να
στηλιτεύουν την τότε νομοθεσία που εξαντλούσε όλη την αυστηρότητα για
τις ηθικές παρεκτροπές της γυναίκας, ενώ άφηνε στο απυρόβλητο τις
απιστίες του άντρα. Να συμβουλεύουν τους άνδρες να συμπεριφέρονται με
τρυφερότητα στις γυναίκες τους. Να τονίζουν με όλες τους τις δυνάμεις το
«ομότιμον ανδρός και γυναικός». Ότι δηλ. ο άντρας και η γυναίκα έχουν
την ίδια τιμή, αξία και δόξα, με βάση την δημιουργική πράξη του Θεού˙ το
ίδιο θεϊκό αρχέτυπο, ως μία και ενιαία ανθρώπινη φύση˙ την ίδια
οντολογική ταυτότητα του «κατ’ εικόνα». Και επιπλέον, ότι και τους δύο
αφορά η λυτρωτική πράξη του Χριστού˙ η αναδημιουργία μέσα στην Εκκλησία˙
η από κοινού πορεία προς την ζωή, τον θάνατο και την ανάσταση.</p>
<p style="text-align: justify;">Βέβαια, παρά τις καταπληκτικές αυτές
τοποθετήσεις των Πατέρων, η ισότητα άντρα – γυναίκας σε όλα τα επίπεδα
παρέμενε για τον ιστορικό Χριστιανισμό κάτι το ανέφικτο. Με αποτέλεσμα
το ανθρώπινο ον να ταυτίζεται σχεδόν με τον άντρα, και η γυναικεία
ύπαρξη να θεωρείται υποτιμημένη και προβληματική. Οι χριστιανοί δεν
έπαυαν να τονίζουν την πνευματική ισοτιμία ανάμεσα στον άντρα και την
γυναίκα. Όμως δεν μπόρεσαν να βγάλουν απ’ αυτή την χαρισματική ισοτιμία
τα αναγκαία συμπεράσματα για την θέση της γυναίκας στην κοινωνική ζωή.
Έτσι δεν κατόρθωσαν να κάνουν πράξη (είτε γιατί παρεξέκλιναν προς κάποιο
«αγγελισμό», είτε γιατί η εποχή δεν ήταν ώριμη), αυτά που ο Κλήμης ο
Αλεξανδρεύς είχε διακηρύξει, από τον δεύτερο αιώνα, ως συνέπειες της
πνευματικής ισότητας: «η τροφή κοινή, γάμος συζύγιος, αναπνοή, οψις,
ακοή, γνώσις, ελπίς, υπακοή, όμοια πάντα» (P. G 8, 260C).</p>
<p style="text-align: justify;">Επιπλέον εκείνο που δεν μπόρεσε να δει ο
ιστορικός Χριστιανισμός μέσα στους αιώνες είναι, τι ακριβώς
διαφοροποιεί τον άνδρα και την γυναίκα ως ετερότητα. Ενώ δηλ. τα δύο
αυτά όντα αποτελούν στον πυρήνα τους μία ενότητα (Γεν. 1,26˙ 27˙), τι
είναι εκείνο το μυστηριώδες, που κάνει τον άνδρα να είναι αυτό που
είναι, και την γυναίκα να στέκεται έναντί του ως ένα «άλλο πρόσωπο»,
πολύ κοντινό ταυτόχρονα ομως «καθαρά διαφορετικό». Οι Πατέρες της
Εκκλησίας πέρασαν παράπλευρα από το υπερφυσικό μυστήριο των φύλων και το
πρόβλημα της γυναικείας οντότητας. Γι’ αυτό είδαν την γυναίκα
περισσότερο από ηθική η ψυχολογική άποψη, και με μέτρο πάντα τον άντρα.
Όμως αυτή η άγνοια είχε ως αποτέλεσμα να ταυτισθεί ο άντρας με την
δύναμη και την εξουσία (ο σοφός, ο πολεμιστής, ο κυβερνήτης) και η
γυναίκα με την παιδοποιία και τους υπηρετικούς ρόλους – αυτή που
φροντίζει το σπίτι, αυτή που ξεκουράζει ερωτικά τον άνδρα, αυτή που του
γεννάει παιδιά.</p>
<p style="text-align: justify;">Αλλά στην Εκκλησία υπάρχει και η Γυναίκα
«η περιβεβλημένη τον ήλιον» (Απ. 12, 1). Η Εύα της Χάρης και της
Σωτηρίας, η Υπεραγία Θεοτόκος. Οι Πατέρες κι οι Υμνογράφοι της Εκκλησίας
έγραψαν καταπληκτικά κείμενα για το τίμιο πρόσωπό της. Γι’ αυτούς η
Θεοτόκος (Γυναίκα – Μητέρα – Παρθένος) αποτελεί δόξα και τιμή για το
ανθρώπινο γένος, την πιο χαριτωμένη ύπαρξη της εκκλησιαστικης ιστορίας.
Όλο αυτό το μεγαλείο της Θεοτόκου δεν βρίσκεται στην βιολογική
γονιμότητα, αλλά στο γεγονός ότι έγινε η Μητέρα του Θεού. Και αυτό το
μέγα γεγονός και θαύμα, ότι ο Υιός του Θεού «γεννήθηκε από μία γυναίκα»
(Γαλ. 4, 4) καταξιώνει στο έπακρο την γυναικεία ύπαρξη. Πρόκειται για
μια μητρότητα άλλης τάξεως, που αποκαλύπτεται ως μυστική ανταπόκριση
στην αγάπη του Θεού. Απ’ αυτή την άποψη, εκείνο που διακρίνει την
γυναίκα, αυτό που χαρακτηρίζει την γυναικεία πνευματικότητα, είναι η
δυνατότητα αποδοχής του Άλλου – του Θεού, του άντρα, του παιδιού, του
συνανθρώπου. Είναι η ανέκφραστη τρυφερότητα που αγκαλιάζει και σώζει την
ζωή, μ’ ένα τρόπο μυστικό, ενδόμυχο και πολύμορφο. Μια «μητρότητα» που
επωάζει και «γεννά» ο,τι πιο ωραίο υπάρχει στον κόσμο ως ζωή,
αμοιβαιότητα και χάρη. Γι’ αυτό και οι Πατέρες είδαν στην χαρισματική
μητρότητα της Θεοτόκου (στην μυστική αποδοχή της αγάπης του Θεού) το
μυστήριο της Εκκλησίας.</p>
<p style="text-align: justify;">Βέβαια μία τέτοια «στάση» έναντι του
κόσμου υπάρχει και στον άντρα, αλλά στην γυναίκα είναι κάτι το μοναδικό.
Και απ’ αυτή την άποψη οι άγιοι άντρες και άγιες γυναίκες της Εκκλησίας
δεν είναι όντα που περικλείονται μέσα στην βιολογικότητά τους, ούτε
εξαντλούνται στους κοινωνικούς ρόλους. Είναι πρόσωπα που από την μια
φανερώνουν τον εσώτατο εαυτό τους ως μυστηριακή «ετερότητα»
(χαρισματικός πλούτος των δώρων του Θεού) και από την άλλη αποκαλύπτουν
«την ταυτότητα δια της χάριτος» (Αγ. Μάξιμος), όταν συγκλίνουν προς το
κοινό Αρχέτυπο, και γίνονται «εις εν Χριστω Ιησου»(Γαλ.3,28).Μέσα απ’
αυτή την αφατη σχέση (ταύτιση και διάκριση, κοινότητα και ετερότητα,
αμοιβαιότητα και μοναδικότητα) ο άντρας και η γυναίκα αποτελούν την πιο
λαμπρή και ακτινοβόλα εικόνα του Ενός και Τριαδικού Θεού.</p><p style="text-align: justify;">ΠΗΓΗ: https://www.pemptousia.gr/<br /></p>
</div>
</div>Ματθαῖος Μελιανόςhttp://www.blogger.com/profile/12796473663183401079noreply@blogger.com0