Σημαία
 
Πάντα κι ὅπου σ’ ἀντικρύζω
με λαχτάρα σταματῶ,
καὶ περήφανα δακρύζω,
ταπεινὰ σε χαιρετῶ.
 
Δόξα ἀθάνατη στολίζει
κάθε θεία σου πτυχὴ
καὶ μαζί σου φτερουγίζει
τῆς Πατρίδος ἡ ψυχή.
 
Ὅταν ξάφνου σὲ χαϊδεύῃ
τ’ ἀγεράκι τ’ ἀλαφρό,
μοιάζεις κῦμα, ποὺ σαλεύει
μὲ χιονόλευκον ἀφρό.
 
Κι ὁ Σταυρός, ποὺ λαμπυρίζει
στὴν ψηλή σου κορυφή,
εἶν’ ὁ φάρος, ποὺ φωτίζει
μιὰν ἐλπίδα μας κρυφή.
 
Σὲ θωρῶ κι ἀναθαρρεύω
καὶ τὰ χέρια μου κτυπῶ,
σὰν ἁγία σὲ λατρεύω,
σὰν μητέρα σ’ ἀγαπῶ.
 
Κι ἀπ’ τὰ στήθη μου ἀνεβαίνει
μιὰ χαρούμενη φωνή:
Νἆσαι πάντα δοξασμένη,
ὦ Σημαία γαλανή!
 
«Τα πρῶτα βήματα»                                                   
    Ἰωάννης Πολέμης
Πηγή: ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΟ Γ' Δημοτικού 1955
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ:http://www.kapodistrias.info