Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2013

"Άξιον εστίν ως αληθώς.."

 Άξιον εστίν ως αληθώς.." ήχος πλάγιος Δ'
Κων/νου Πρίγγου
Ψάλλει ο Ζερδαλής Ιορδάνης
Ι.Ν.Αγ.Σάββα Κυριωτίσσης Βεροίας

"Πάσα πνοή..Αινείτε.."Ήχος πλ. δ'- Τρίκκης Μελωδοί


Το ηλιοκεντρικό Σύστημα

 
Η σύλληψη της ιδέας του ηλιοκεντρικού συστήματος από τον Αρίσταρχο τον Σάμιο



Κύκλοι μέσα στους κύκλους

Οι πολύ μακρινοί μας πρόγονοι μελετούσαν λεπτομερώς τον ουρανό, είτε για να προβλέπουν τις μεταβολές του καιρού, είτε για να έχουν συγκεκριμένη εικόνα για την πάροδο του χρόνου, ή για να μετρούν αποστάσεις. Κάθε μέρα παρατηρούσαν τις θέσεις του Ήλιου στον ουρανό και κάθε νύχτα την παρέλαση των άστρων μέχρι το επόμενο ξύπνημα του ήλιου.
 Το έδαφος που πατούσαν ήταν στέρεο και σταθερό, επομένως ήταν φυσικό να υποθέσουν ότι αυτό που κινείται είναι τα ουράνια σώματα ως προς την ακίνητη Γη, και όχι το αντίθετο. Συνεπώς, οι πρώτοι παρατηρητές του ουρανού ανέπτυξαν μια θεώρηση του κόσμου στην οποία η Γη ήταν μια ακίνητη σφαίρα στο κέντρο ενός σύμπαντος που περιφερόταν γύρω της.
 

Μελέτη του Αρίσταρχου περί μεγέθους της γης, του ήλιου και της σελήνης (αντίγραφο του 10ου αι.)
 
 
 
Στην πραγματικότητα, συμβαίνει το αντίθετο, η Γη κινείται γύρω από τον Ήλιο αλλά κανείς δεν είχε σκεφτεί αυτή την πιθανότητα μέχρι που εμφανίστηκε ο Φιλόλαος από τον Κρότωνα. Μαθητής της σχολής του Πυθαγόρα τον πέμπτο αιώνα π.Χ., ο Φιλόλαος ήταν ο πρώτος που πρότεινε ότι η Γη βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο και όχι το αντίθετο. Τον επόμενο αιώνα, ο Ηρακλείδης ο Ποντικός βασίστηκε στις ιδέες του Φιλολάου, παρ’ ότι οι φίλοι του τον θεωρούσαν τρελό και του είχαν δώσει το παρατσούκλι Παραδοξολόγος. Οι τελευταίες πινελιές σ αυτή τη θεώρηση του σύμπαντος προστέθηκαν από τον Αρίσταρχο , ο οποίος γεννήθηκε το 310 π.Χ., τη χρονιά που πέθανε ο Ηρακλείδης . 

Παρ ότι ο Αρίσταρχος συνεισέφερε στη μέτρηση της απόστασης του Ήλιου από τη Γη, αυτό δεν ήταν παρά ένα ασήμαντο επίτευγμα σε σύγκριση με την εκπληκτικά ακριβή θεώρησή του για το σύμπαν. Προσπάθησε να καθαιρέσει την ενστικτώδη (αλλά εσφαλμένη) εικόνα του σύμπαντος, όπου η Γη βρίσκεται στο κέντρο των πάντων, όπως φαίνεται στο Σχήμα 6α. Αντίθετα, στη λιγότερο προφανή (αλλά σωστή) εικόνα του Αρίσταρχου, η Γη περιφέρεται γύρω από τον κυρίαρχο Ήλιο όπως φαίνεται στο Σχήμα 6β. Επίσης, ο Αρίσταρχος είχε δίκιο όταν ισχυρίστηκε ότι η Γη περιστρέφεται γύρω από τον άξονα της κάθε 24 ώρες, γεγονός που εξηγεί γιατί ο Ήλιος εμφανίζεται κάθε μέρα και εξαφανίζεται κάθε νύχτα.


σχήμα 6α
Ο Αρίσταρχος ήταν ένας ευυπόληπτος φιλόσοφος και οι ιδέες του σχετικά με την αστρονομία ήταν πολύ γνωστές. Μάλιστα η πεποίθηση του για ένα ηλιοκεντρικό σύμπαν καταγράφηκε από τον Αρχιμήδη : « υποθέτει ότι οι απλανείς αστέρες και ο ήλιος παραμένουν ακίνητοι και ότι η Γη χαράζει το δρόμο της γύρω από τον Ήλιο πάνω στην περιφέρεια ενός κύκλου».
 Όμως οι φιλόσοφοι εγκατέλειψαν εντελώς αυτή την πολύ ακριβή εικόνα του ηλιακού συστήματος και η ιδέα ενός ηλιοκεντρικού κόσμου εξαφανίστηκε για τα επόμενα 1500 χρόνια. Άραγε γιατί οι αρχαίοι Έλληνες, που υποτίθεται πως ήταν έξυπνοι, απέρριψαν την εμπνευσμένη εικόνα του Αρίσταρχου για τον κόσμο και έμεινα προσκολλημένοι σ ένα γεωκεντρικό σύμπαν; Ο εγωκεντρισμός ίσως αποτέλεσε ενισχυτικό παράγοντα στην επικράτηση της γεωκεντρικής κοσμοθεώρησης , όμως υπήρξαν και άλλοι λόγοι για τους οποίους προτιμήθηκε το γεωκεντρικό έναντι του ηλιοκεντρικού σύμπαντος του Αρίσταρχου. Ένα σημαντικό πρόβλημα με την ηλιοκεντρική κοσμοθεώρηση ήταν ότι φαινόταν εντελώς γελοία. Ήταν τόσο προφανές ότι ο ήλιος περιφέρεται γύρω από μια ακίνητη γη , ώστε το αντίθετο ήταν αδιανόητο.

Με λίγα λόγια, ένα ηλιοκεντρικό σύμπαν ήταν αντίθετο στην κοινή λογική. Ωστόσο, οι καλοί επιστήμονες δεν πρέπει να επηρεάζονται από την κοινή λογική, διότι ενίοτε η επιστημονική αλήθεια που κρύβουν τα πράγματα έχει πολύ μικρή σχέση μαζί της. Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν καταδίκασε την κοινή λογική, δηλώνοντας ότι δεν είναι τίποτε άλλο παρά «μια συλλογή προκαταλήψεων που έχουμε αποκτήσει μέχρι τα δεκαοκτώ μας χρόνια».

Ένας άλλος λόγος που οι Έλληνες απέρριψαν το ηλιακό Σύστημα του Αρίσταρχου ήταν η φαινομενική αποτυχία του να αντέξει σε εξονυχιστικό επιστημονικό έλεγχο. Ο Αρίσταρχος είχε φτιάξει ένα μοντέλο του σύμπαντος το οποίο υποτίθεται ότι ταίριαζε με την πραγματικότητα, αλλά δεν ήταν σαφές ότι το μοντέλο του ήταν ακριβές. Περιφερόταν πράγματι η Γη γύρω από τον Ήλιο; Οι επικριτές του επεσήμαναν τρία σημεία «διαρροής» στη θεωρία του Αρίσταρχου.
             

Σχήμα 6β
 

Πρώτον, εάν η Γη κινούνταν, οι Έλληνες θα ένιωθαν ένα συνεχές ρεύμα αέρα και την ίδια στιγμή το έδαφος θα έφευγε κάτω από τα πόδια τους. Ωστόσο, ούτε συνεχής άνεμος υπήρχε, ούτε το έδαφος έφευγε κάτω από τα πόδια τους, επομένως οι Έλληνες συμπέραναν ότι η Γη έπρεπε να είναι ακίνητη. Βέβαια, η Γη όντως κινείται, και ο λόγος που εμείς δεν αισθανόμαστε αυτή τη φανταστική ταχύτητα μας στο διάστημα είναι επειδή τα πάντα πάνω στη Γη κινούνται μαζί μ’ αυτή – κι εμείς και η ατμόσφαιρα και το έδαφος. Οι Έλληνες δεν κατάφεραν να εκτιμήσουν αυτό το επιχείρημα.
Το δεύτερο προβληματικό σημείο ήταν ότι μια κινούμενη Γη δεν συμβιβαζόταν με την κατανόηση που είχαν οι Έλληνες για τη βαρύτητα. Όπως ανέφερα νωρίτερα η παραδοσιακή άποψη ήταν ότι τα πάντα είχαν την τάση να κινούνται προς το κέντρο του σύμπαντος’ όμως η Γη βρισκόταν ήδη στο κέντρο, επομένως, ήταν αδύνατον να κινείται. Αυτή η θεωρία ήταν απολύτως λογική, επειδή εξηγούσε γιατί όταν τα μήλα πέφτουν από τα δέντρα κατευθύνονται προς το κέντρο της Γης, δεδομένου ότι έλκονται από το κέντρο του Σύμπαντος. Όμως εάν ο Ήλιος βρισκόταν στο κέντρο του σύμπαντος, τότε γιατί τα αντικείμενα έπεφταν προς τη Γη; Αντίθετα, τα μήλα δεν θα έπρεπε να πέφτουν από τα δέντρα αλλά θα έπρεπε να έλκονται προς τον Ήλιο – για την ακρίβεια, οτιδήποτε βρισκόταν πάνω στη Γη θα έπρεπε να «ρουφιέται» προς τον Ήλιο.

Σήμερα διαθέτουμε μια ξεκάθαρη κατανόηση περί βαρύτητας , η οποία καθιστά το ηλιοκεντρικό σύστημα πολύ πιο λογικό. Η σύγχρονη θεωρία για την βαρύτητα περιγράφει τον τρόπου που έλκονται προς τη γη όσα αντικείμενα έχουν μικρότερη μάζα απ αυτή , ενώ οι πλανήτες παραμένουν σε τροχιά του αστέρα, ο οποίος έχει ακόμη πιο μεγάλη μάζα από τη Γη. Ωστόσο αυτή η εξήγηση ήταν πέρα από το περιορισμένο επιστημονικό πλαίσιο των Ελλήνων. Ο τρίτος λόγος για τον οποίο οι φιλόσοφοι απέρριψαν το ηλιοκεντρικό σύμπαν του Αρίσταρχου ήταν η φαινόμενη έλλειψη οποιασδήποτε μετατόπισης στις θέσεις των αστέρων. Αν η Γη διένυε τεράστιες αποστάσεις γύρω από τον Ήλιο, τότε θα βλέπαμε το σύμπαν από διαφορετικές θέσεις στη διάρκεια ενός έτους.

Το μεταβαλλόμενο παρατηρητήριο μας θα σήμαινε μεταβαλλόμενη προοπτική για το σύμπαν, και οι αστέρες θα έπρεπε να βρίσκονται σε σχετική κίνηση μεταξύ τους, η οποία είναι γνωστή ως αστρική παράλλαξη. Μπορείτε να δείτε την παράλλαξη στην πράξη σε τοπικό επίπεδο τεντώνοντας ένα δάκτυλο μόλις λίγα εκατοστά μπροστά πρόσωπο σας. Κλείστε το αριστερό μάτι σας και με το δεξί ευθυγραμμίστε το δάκτυλό σας με κάποιο κοντινό αντικείμενο πχ το πλαίσιο ενός παραθύρου . κατόπιν κλείστε το δεξί μάτι σας ανοίξετε το αριστερό και θα δείτε ότι το δάκτυλό σας έχει μετατοπιστεί προς τα δεξιά ως προς το πλαίσιο του παραθύρου.

Αν ανοίγετε με ταχύτητα μία το δεξί μάτι και μία το αριστερό θα δείτε το δάκτυλό σας να πηγαινοέρχεται . άρα η μετατόπιση του σημείου παρατήρησης από το ένα μάτι στο άλλο, μια απόσταση λίγων εκατοστών, μετακινεί τη φαινόμενη θέση του δακτύλου σας ως προς ένα άλλο αντικείμενο. Αυτή η κατάσταση παρουσιάζεται στο σχήμα 7α.


 
 

Η απόσταση της Γης από τον Ήλιο είναι 150 εκατομμύρια χιλιόμετρα, έτσι αν η Γη ήταν σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο τότε μετά από έξι μήνες θα βρισκόταν 300 εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά από την αρχική της θέση. Οι Έλληνες θεωρούσαν ότι ήταν αδύνατο να ανιχνεύσουν οποιαδήποτε μετατόπιση μεταξύ των σχετικών θέσεων των αστέρων κατά τη διάρκεια ενός έτους, παρά την τεράστια μετατόπιση εξαιτίας της γήινης προοπτικής αν βρισκόμασταν σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο.
Πηγή
απόσπασμα από το εξαιρετικό βιβλίο του SIMON SINGH – BIG BANG.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://infognomonpolitics.blogspot.gr

Σεισμός....

                  ΔΕΚΑ ΥΠΟΔΕΙΞΕΙΣ
ΓΙΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΑΠΟ ΣΕΙΣΜΟ
 
 
 
 
 


Αποσπάσματα από το άρθρο του Doug Copp στο ' Triangle of Life', επιμέλεια έκδοσης από τον Larry Linn του MAA Safety Committee , 13/4/04
Το όνομά μου είναι Doug Copp. Είμαι ο Αρχηγός Διάσωσης και Διευθυντής Καταστροφών της Αμερικανικής Ομάδας Διεθνούς Διάσωσης ( American Rescue Team International, ARTI), η πιο έμπειρη ομάδα διάσωσης του κόσμου. Οι πληροφορίες που περιέχονται σ' αυτό το άρθρο θα σώσουν ζωές στο ενδεχόμενο ενός σεισμού. Το πρώτο κτίριο στο οποίο μπουσούλισα στα τέσσερα ήταν ένα σχολείο στη πόλη του Μεξικού κατά τη διάρκεια του σεισμού του 1985. Όλα τα παιδιά ήταν κάτω από τα θρανία. Όλα τα παιδιά κυριολεκτικά καταπλακωθήκανε σε σημείο ισοπέδωσης.



Θα μπορούσαν να είχαν σωθεί άμα είχαν ξαπλώσει δίπλα στα θρανία κατά μήκος του διαδρόμου. Ήταν φρικτό, καθόλου αναπόφευκτο και αναρωτήθηκα γιατί τα παιδιά δεν ήταν στους διαδρόμους. Δεν ήξερα εκείνη τη στιγμή ότι είχε δοθεί οδηγία στα παιδιά να κρυφτούν κάτω από οποιοδήποτε έπιπλο. Απλά, όταν τα κτίρια γκρεμίζονται, το βάρος της οροφής που πέφτει πάνω στα διάφορα αντικείμενα ή έπιπλα ενός δωματίου συνθλίβει αυτά τα αντικείμενα, αφήνοντας κάποιο χώρο ή κενό δίπλα τους. Αυτός ο χώρος είναι αυτό που αποκαλώ 'τρίγωνο της ζωής'...
Όσο μεγαλύτερο και δυνατότερο είναι το αντικείμενο, τόσο το λιγότερο θα συμπιεστεί. Όσο λιγότερο συμπιεστεί, τόσο μεγαλύτερο το κενό και τόσο μεγαλύτερη θα είναι η πιθανότητα ο άνθρωπος που χρησιμοποιεί το κενό αυτό για την ασφάλειά του να μη τραυματιστεί. Την επόμενη φορά που θα δείτε κτίρια που έχουν καταρρεύσει στην τηλεόραση, μετρείστε τα 'τρίγωνα' που έχουν σχηματιστεί. Είναι παντού. Είναι το πιο κοινό σχήμα που θα δείτε στα γκρεμισμένα κτίρια. Είναι παντού.
ΔΕΚΑ ΥΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΑΠΟ ΣΕΙΣΜΟ

1. Σχεδόν όλοι που απλά 'βουτούν και κρύβονται κάτω από κάτι' όταν καταρρέει ένα κτίριο συνθλίβονται μέχρι θανάτου. Οι άνθρωποι που χώνονται κάτω από αντικείμενα, όπως θρανία ή αυτοκίνητα, συνθλίβονται.
     
 
2. Οι γάτες, τα σκυλιά και τα μωρά πολύ συχνά και φυσικά διπλώνουν το σώμα τους στην εμβρυακή θέση. Πρέπει να κάνετε και εσείς το ίδιο σε περίπτωση σεισμού. Είναι ένα φυσικό ένστικτο ασφάλειας και επιβίωσης. Μπορείτε να επιβιώσετε σε ένα μικρό κενό. Πηγαίνετε δίπλα σε ένα αντικείμενο, δίπλα σε ένα καναπέ, δίπλα σε ένα ογκώδες αντικείμενο που θα συμπιεστεί ελαφρά αλλά θα αφήσει ένα κενό δίπλα του.

3. Τα ξύλινα κτίρια είναι η ασφαλέστερη κατασκευή που μπορεί κανείς να βρεθεί κατά τη διάρκεια ενός σεισμού. Το ξύλο είναι ελαστικό και κινείται με τη δύναμη του σεισμού. Αν όντως ένα ξύλινο κτίριο καταρρεύσει, δημιουργούνται μεγάλα κενά επιβίωσης. Επιπλέον, ένα ξύλινο κτίριο έχει λιγότερη συμπυκνωμένη μάζα όταν καταρρεύσει. Τα κτίρια από τούβλα θα σπάσουν σε πολλά ατομικά τούβλα. Τα τούβλα αυτά θα προκαλέσουν πολλούς τραυματισμούς, αλλά λιγότερα πολτοποιημένα πτώματα σε σύγκριση με πλάκες από μπετόν.


4.Αν είστε ξαπλωμένος σε ένα κρεβάτι τη νύχτα και συμβεί σεισμός, απλά κυλήστε έξω από το κρεβάτι. Ένα ασφαλές κενό θα υπάρχει γύρω από το κρεβάτι. Τα ξενοδοχεία θα είναι σε θέση να πετύχουν ένα πολύ υψηλότερο ποσοστό επιβίωσης από σεισμό, απλά με το να αναρτήσουν μία πινακίδα στο πίσω μέρος της πόρτας κάθε δωματίου, που να λέει στους ενοίκους να ξαπλώσουν στο πάτωμα δίπλα στη βάση του κρεβατιού κατά τη διάρκεια ενός σεισμού.

 
 
 

5. Αν συμβεί ένας σεισμός και δεν μπορείτε εύκολα να ξεφύγετε με το να βγείτε έξω από τη πόρτα ή το παράθυρο, τότε ξαπλώστε κάτω και διπλώστε το σώμα σας στην εμβρυακή θέση δίπλα σε ένα καναπέ ή σε μία μεγάλη καρέκλα.

 



 
 
 
6.. Σχεδόν όλοι που πηγαίνουν κάτω από το κούφωμα της πόρτας όταν καταρρέει το κτίριο, σκοτώνονται. Και αυτό γιατί αν κάθεστε κάτω από το κούφωμα και η πόρτα πέσει προς τα μπρος ή προς τα πίσω θα συνθλιφτείτε από την οροφή από πάνω. Αν ή πόρτα πέσει προς τα πλάγια θα κοπείτε στη μέση από το κούφωμα. Και στις δύο περιπτώσεις θα σκοτωθείτε! 

 

 
 
 
 
 
7. Ποτέ να μη πάτε στις σκάλες. Οι σκάλες έχουν διαφορετική ιδιοσυχνότητα (ταλαντώνονται διαφορετικά από το κεντρικό όγκο του κτιρίου). Οι σκάλες και το υπόλοιπο τμήμα του κτιρίου συνεχώς προσκρούουν μεταξύ τους μέχρις ότου οι σκάλες διαλυθούν εκ θεμελίων. Οι άνθρωποι που πάνε στις σκάλες πριν λάβει χώρα η οριστική διάλυσή τους, ακρωτηριάζονται φρικτά από τα σκαλοπάτια της σκάλας τη στιγμή που αυτά διαλύονται. Ακόμα και αν το κτίριο δεν καταρρεύσει, μείνετε μακριά από τις σκάλες, καθόσον αυτές είναι από τα πιο πιθανά μέρη του κτιρίου να υποστούν βλάβες. Ακόμα και αν οι σκάλες δεν καταρρεύσουν από το σεισμό, μπορεί να καταρρεύσουν αργότερα από την υπερφόρτωσή τους από τον πανικόβλητο κόσμο που έχει στραφεί σ' αυτές για εκκένωση του κτιρίου. Οι σκάλες πρέπει πάντα να ελέγχονται για καταλληλότητα μετά από σεισμό, ακόμα και αν το υπόλοιπο κτίριο δεν έχει υποστεί ζημιές. 
 
   
 

8.Πηγαίνετε κοντά στους εξωτερικούς τοίχους του κτιρίου ή έξω από αυτούς αν είναι δυνατόν. Είναι πολύ καλύτερα να είστε κοντά στο εξωτερικό του κτιρίου παρά στο εσωτερικό. Όσο πιο μακριά είστε από την εξωτερική περίμετρο του κτιρίου, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να μπλοκαριστεί η οδός διαφυγής σας.

   
 

 

9. Οι άνθρωποι που βρίσκονται μέσα στα οχήματά τους συνθλίβονται όταν ο δρόμος από πάνω (ανισόπεδοι δρόμοι) καταρρεύσει σε περίπτωση σεισμού και καταπλακώσει τα οχήματά τους. Αυτό είναι ακριβώς αυτό που συνέβη με τις πλάκες ανάμεσα στα καταστρώματα στη λεωφόρο Nimitz. Τα θύματα του σεισμού του Σαν Φραντσίσκο έμειναν όλα μέσα στα αυτοκίνητά τους. Σκοτώθηκαν όλοι. Θα μπορούσαν να είχαν σωθεί απλά με το να είχαν βγει έξω και να είχαν καθίσει ή ξαπλώσει δίπλα στα οχήματά τους. Όλα τα καταπλακωμένα αυτοκίνητα είχαν κενά ύψους ενός μέτρου δίπλα τους, εκτός από εκείνα στα οποία οι κολώνες από μπετόν είχαν πέσει εγκάρσια πάνω τους.

 

   

10. Ανακάλυψα, καθώς μπουσουλούσα μέσα σε γραφεία εφημερίδων που είχαν καταρρεύσει, καθώς και σε άλλα γραφεία με πολύ χαρτικό υλικό, ότι το χαρτί δεν συμπιέζεται. Μεγάλα κενά δημιουργούνται γύρω από στοίβες από χαρτί. Διαδώστε αυτό το μήνυμα και σώστε ζωές.

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ!

 
"Ὁ Πάτμιος" ευχαριστεί θερμά τόν κ. Ν.Κώσταλο για την αποστολή του ανωτέρω

Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2013

Οι επιθυμίες του Μ. Αλεξάνδρου


Αυτές ήταν οι 3 τελευταίες επιθυμίες
του Μεγάλου Αλεξάνδρου πριν ξεψυχήσει

Ο Μέγας Αλέξανδρος συγκάλεσε τους στρατηγούς του και τους κοινοποίησε τις τρεις τελευταίες επιθυμίες του...
Αυτές ήταν :

1] Να μεταφερθεί το φέρετρό του στους ώμους από τους καλύτερους γιατρούς της εποχής.

2]Τους θησαυρούς που είχε αποκτήσει [ασήμι, χρυσάφι, πολύτιμους λίθους] να τους σκορπίσουν σε όλη τη διαδρομή μέχρι τον τάφο του.

3] Τα χέρια του να μείνουν να λικνίζονται στον αέρα, έξω από το φέρετρο, σε θέα όλων.

Ένας από τους στρατηγούς, έκπληκτος από τις ασυνήθιστες επιθυμίες, ρώτησε τον Αλέξανδρο ποιοι ήταν οι λόγοι.

Ο Αλέξανδρος του εξήγησε:

1] Θέλω οι πιο διαπρεπείς γιατροί να σηκώσουν το φέρετρό μου, για να μπορούν να δείξουν με αυτό τον τρόπο ότι ούτε εκείνοι δεν έχουν, μπροστά στο θάνατο, τη δύναμη να θεραπεύουν!
2] Θέλω το έδαφος να καλυφθεί από τους θησαυρούς μου, για να μπορούν όλοι να βλέπουν ότι τα αγαθά που αποκτούμε εδώ, εδώ παραμένουν!
3] Θέλω τα χέρια μου να αιωρούνται στον αέρα, για να μπορούν οι άνθρωποι να βλέπουν ότι ερχόμαστε με τα χέρια άδεια και με τα χέρια άδεια φεύγουμε, όταν τελειώσει για εμάς ο πιο πολύτιμος θησαυρός που είναι ο χρόνος.
ΠΗΓΗ:
Parapona-Rodou

"Ο διαστημικός καιρός"


Έλληνας επιστήμονας «φωτίζει» τον μηχανισμό
που γεννά τις γεωμαγνητικές καταιγίδες και το πολικό σέλας

Μια ομάδα επιστημόνων στις ΗΠΑ, με επικεφαλής τον ελληνικής καταγωγής Βασίλη Αγγελόπουλο, καθηγητή διαστημικής φυσικής του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας- Λος Άντζελες (UCLA), ανακάλυψαν την...
κινητήρια δύναμη και τον μηχανισμό στο γήινο μαγνητικό πεδίο, που τροφοδοτεί τόσο τις διαστημικές (γεωμαγνητικές) καταιγίδες, όσο και το θεαματικό σέλας στους πόλους του πλανήτη μας.

Η ανακάλυψη, που παρουσιάστηκε στο διεθνούς κύρους περιοδικό "Science", θα βοηθήσει πλέον τους επιστήμονες να προβλέπουν καλύτερα τον διαστημικό καιρό, ο οποίος μπορεί να απειλήσει τους δορυφόρους GPS, τα ηλεκτρικά και τηλεπικοινωνιακά δίκτυα στη Γη, καθώς επίσης μπορεί να εκθέσει τους αστροναύτες σε επικίνδυνη ακτινοβολία.

«Επιτέλους βρήκαμε από πού προέρχεται η ενέργεια, η οποία τροφοδοτεί τον διαστημικό καιρό», δήλωσε ο Βασίλης Αγγελόπουλος. Οι μετρήσεις έγιναν με τη βοήθεια κυρίως των πέντε διαστημοσυσκευών του προγράμματος «Themis» της NASA, οι οποίες συνεχώς παρακολουθούν τις μεταβολές του γήινου μαγνητικού πεδίου. Δύο από αυτές βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη στο πλαίσιο της ειδικότερης αποστολής «Artemis», που καταγράφει την ενέργεια που στέλνουν οι ηλιακές καταιγίδες στον πλανήτη μας (ο Βασ. Αγγελόπουλος είναι ο βασικός ερευνητής και στις δύο αποστολές "Themis" και "Artemis").

Στη διάρκεια των ισχυρών ηλιακών καταιγίδων, φορτισμένα σωματίδια βομβαρδίζουν το μαγνητικό πεδίο της Γης και ωθούν υψηλής ενέργειας σωματίδια προς την μακρά ουρά του γήινου μαγνητικού πεδίου (της μαγνητόσφαιρας), τα οποία μετά επιστρέφουν στον πλανήτη μας με την μορφή γεωμαγνητικών καταιγίδων.

Ο ηλιακός «άνεμος» στέλνει προς τη Γη πανίσχυρα ρεύματα πλάσματος και σωματιδίων με ταχύτητα έως 1,6 εκατ. χιλιομέτρων την ώρα, όπως δήλωσε ο Έλληνας καθηγητής. Υπό αυτή την επίδραση, το γήινο μαγνητικό πεδίο παραμορφώνεται, καθώς συμπιέζεται προς την πλευρά του Ήλιου, ενώ ταυτόχρονα επιμηκύνει την ουρά του προς την αντίθετη πλευρά.

Ένα μέρος αυτής της τεράστιας ηλιακής ενέργειας μεταφέρεται στο γήινο μαγνητικό πεδίο και αποθηκεύεται σε μια σχετικά μικρή περιοχή της μαγνητικής ουράς. Όταν πια δεν μπορεί να αποθηκεύσει άλλη ενέργεια, το σύστημα αποφορτίζεται εκρηκτικά -σαν βραχυκύκλωμα- με τη μορφή γεωμαγνητικών καταιγίδων, οι οποίες, μεταξύ άλλων, προκαλούν το εντυπωσιακό σέλας στις δύο πολικές περιοχές. Μερικές φορές μάλιστα, σύμφωνα με τον Έλληνα επιστήμονα, αυτές οι διαστημικές καταιγίδες είναι τόσο έντονες, που φωτίζεται όλος ο νυχτερινός ουρανός σε πολύ πιο νότια γεωγραφικά πλάτη, με αποτέλεσμα το σέλας να μπορεί να γίνει ορατό ακόμα και στη Χαβάη.

Το καλοκαίρι του 2012, οι διαστημοσυσκευές και οι δορυφόροι σε τροχιά γύρω από τη Γη και τη Σελήνη κατάφεραν να μελετήσουν συντονισμένα, για πρώτη φορά με τόσες λεπτομέρειες, μια ισχυρή διαστημική καταιγίδα. «Η ποσότητα ενέργειας ήταν συγκρίσιμη με την ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από όλα τα εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής της Γης και διήρκεσε για πάνω από 30 λεπτά. Η ενέργεια που απελευθερώθηκε, ισοδυναμούσε με ένα σεισμό 7,1 Ρίχτερ», ανέφερε ο Βασίλης Αγγελόπουλος. Ο Έλληνας επιστήμονας γεννήθηκε το 1965 και αποφοίτησε το 1986 από το Τμήμα Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια, με υποτροφία του Ιδρύματος Φουλμπράιτ, έκανε τις μεταπτυχιακές σπουδές και το διδακτορικό του στη διαστημική φυσική στο UCLA.
πηγή: Parapona-Rodou

Η υγρασία


Πως η υγρασία επηρεάζει την υγεία μας;

Τα σκαμπανεβάσματα του καιρού και η υγρασία που πέφτει το βράδυ βασανίζουν κόσμο και κοσμάκι....

Οι παρενέργειες του υγρού καιρού δε περιορίζονται όμως μόνο στους πόνους στα κόκαλα και στο φριζάρισμα των μαλλιών αλλά προκαλούν ξερόβηχα,άσθμα, βρογχίτιδα, διάφορες αλλεργίες, πονοκέφαλο και ακμή!
«Με πονάνε τα κόκαλά μου. Θα έχει υγρασία αύριο», λένε πολύ συχνά οι γιαγιάδες ή οι παππούδες. Και πράγματι έχει παρατηρηθεί ότι ορισμένες παθήσεις παρουσιάζουν έξαρση όταν η υγρασία στην ατμόσφαιρα είναι πολύ αυξημένη.




Σύμφωνα με πρόσφατες επιστημονικές μελέτες, υπάρχει συσχέτιση ανάμεσα στην αυξημένη ατμοσφαιρική υγρασία και στην επιδείνωση των ενοχλήσεων στις αρθρώσεις.
Έτσι τις ζεστές το πρωί ημέρες και τις υγρές νύχτες οι ειδικοί συνιστούν την παραμονή σε χώρους με κατάλληλα ρυθμισμένη θερμοκρασία ενώ για την ανακούφιση των ενοχλητικών τη λήψη απλών.
άσθμα, βρογχίτιδα και αναπνευστικές αλλεργίες
Συνήθως οι ασθένειες αυτές παρουσιάζουν επιδείνωση τις περιόδους με έντονη υγρασία.Ιδιαίτερα οι αναπνευστικές αλλεργίες φουντώνουν από τα σταγονίδια νερού που περιβάλλουν τα σωματίδια γύρης και σκόνης και διευκολύνουν την είσοδό τους στο αναπνευστικό σύστημα.
Οι οδηγίες των ειδικών και σε αυτή την περίπτωση είναι αποφυγή των ανοιχτών χώρων με υψηλή υγρασία, γιατί ο υγρός αέρας που μπαίνει στους πνεύμονες μπορεί να επιδεινώσει την κατάστασή σας.




έντονος πονοκέφαλος
Αν και δεν υπάρχει επαρκής επιστημονική τεκμηρίωση ωστόσο έχει παρατηρηθεί ότι η αυξημένη υγρασία μπορεί να συνδέεται με συχνούς πονοκεφάλους. Δεν είναι, καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι στις βόρειες και υγρές περιοχές της Ελλάδας αναφέρονται περισσότερα περιστατικά κεφαλαλγίας από ό,τι σε περιοχές με λιγότερη υγρασία.
ξερόβηχας…που δεν λέει να σταματήσει
Μήπως, όταν βγαίνετε από ένα ζεστό και ξηρό μέρος σε υγρή και ψυχρή ατμόσφαιρα, σας πιάνει ξερόβηχας, που σταματά μετά από λίγο και επανέρχεται την επόμενη ημέρα; Η κατάσταση αυτή μπορεί να αποτελεί ένδειξη ενός ήπιου άσθματος ή υπερευαισθησίας του αναπνευστικού.




ακμή
Ο υγρός καιρός μπορεί να επιδεινώσει το πρόβλημα, αυξάνοντας τη λειτουργία των σμηγματογόνων αδένων και συμβάλλοντας στην ανάπτυξη του σταφυλόκοκκου, που ενοχοποιείται για την εκδήλωσή της.
Επιπλέον, επιδεινώνει τις δερματικές μυκητιάσεις, όπως το «πόδι του αθλητή», αφού οι μύκητες επιβιώνουν καλύτερα σε υγρό περιβάλλον.
Οι δερματολόγοι συνιστούν να πλένετε προσεκτικά το πρόσωπο και το σώμα σας και στεγνώνετε καλά το δέρμα σας. Στα πόδια, χρησιμοποιείτε πούδρα για να περιορίζεται η υγρασία και να μην εμφανίζονται μύκητες.
ΠΗΓΗ: http://parapona-rodou.blogspot.com

Αλλαγή Πορείας



Σωτήρης Γουνελάς 
Παφλασμός από φωνές, συναισθήματα φουσκωμένου θυμικού, ακροβασία νοημάτων, μηδενισμός περιφερόμενος αδιάντροπα, σκούρες αφώτιστες επιφάνειες ζωής. Σε αυτό τείνουμε. Κάτι αβυσσαλέο ρυθμίζει τις ζωές των ελλήνων. Οι άλλοι, οι ξένοι, οι αλλοδαποί, κυνηγημένοι, μια φανερώνονται, μια κρύβονται. Απελπισία. Οι νεολαίοι συνεχίζουν αδιάφοροι τα νεσκαφέ τους, τα εσπρέσσο τους, τα ποτά τους. Είναι αδιαφορία αυτό, ή παρεξηγημένη ελευθερία που απέβη ασυδοσία και στέκει ψηφιακή και παγωμένη; Οι εταιρείες τηλεπικοινωνίας λυσσάνε. Ποτέ άλλοτε δεν παρουσιάστηκε τέτοια πλύση εγκεφάλου από κάθε μέσο, τηλεοπτικό, ραδιοφωνικό, έντυπο και βεβαίως ηλεκτρονικό. Μηδενίζουν τον χρόνο ομιλίας συστήνοντας ΝΑ ΜΙΛΟΥΜΕ ΑΠΕΡΙOΡΙΣΤΑ και την ίδια στιγμή σκοτώνουν την αιωνιότητα!
Οι γεροντώτεροι ζουν με μόνιμη απορία και κρυμμένη αγανάχτηση: μας παίρνουν τα λεφτά μας. Γιατί; Άνθρωποι που πέρασαν τη ζωή τους μονάχα δουλεύοντας και συχνά δουλεύοντας για τους άλλους- γυναίκα, παιδιά, συγγενείς-υποχρεώνονται σε κανονική αφαίμαξη. Γιοί και θυγατέρες που κληρονόμησαν ένα ή δύο ακίνητα από τους γονείς τους ή από τους παπούδες τους, για να συνεχιστεί η αλυσίδα του αίματος, για να αυγατίσει η γενιά, για να στηρίξει ο γεροντότερος τον νεώτερο -ελάχιστο δείγμα συγγένειας σε εποχή διάλυσης της οικογένειας - βλέπουν τα ‘δώρα’ τους να εξανεμίζονται από ανίκανους διαχειριστές των υλικών και άλλων αγαθών. 
Άνθρωποι σέρνονται στα δικαστήρια, η χώρα ολόκληρη δικαστήριο, όπου δικάζουν συχνά άγουροι δικαστικοί και μέχρι να βγεί η απόφαση, έχεις ξεχάσει την υπόθεση! Σε καιρούς ‘λιτότητας’, όπως λένε, οικονομικής κατάρρευσης των πολιτών, τα δικαστικά έξοδα πήγαν στα ύψη. Ποιός τα πληρώνει; Μπορεί η Δικαιοσύνη να συνδυάζεται με το Χρήμα; Όλα έχουν αναχθεί σε Αυτό. Όταν ο Σελίν, στο Ταξίδι στα πέρατα της νύχτας, φτάνει στο Μανχάτταν, τη συνοικία του χρυσού, καθώς λέει, παρομοιάζει την Τράπεζα με εκκλησία και «το Δολλάριο με αληθινό Άγιο Πνεύμα, πιο πολύτιμο απο το αίμα». Από τότε οι ναοί αυτοί πολλαπλασιάστηκαν παρά την ακλόνητη πεποίθηση ενός Αριστοτέλη για τη διαστροφή που επιφέρει η ‘χρηματιστική οικονομία’ στη ζωή των ανθρώπων-αφού σκοπεύει μονάχα στο κέρδος- και για την ‘παρά φύσιν’ λειτουργία του τόκου. Η μέχρι πρό τινος χριστιανική Δύση αγνοούσε κατάφορα την καταδίκη της τοκογλυφίας από τους Πατέρες της Εκκλησίας, παρά το γεγονός ότι σχεδόν μέχρι τον 16ο αιώνα ο τόκος απαγορευόταν από την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.
Επήλθε λοιπόν το βασίλειο του Μαμμωνά και οι έλληνες χωρίς να το καταλάβουμε βρεθήκαμε δεμένοι πισθάγκωνα μέσαθέ του, να χρωστάμε δάνεια, πιστωτικές κάρτες, κινητά (και ακίνητα), όλα προϊόντα που επέπεσαν ως λαχταριστά δώρα μετά την ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Σε κάθε ετήσιο απολογισμό της Τράπεζας Ελλάδος ο προ ετών διοικητής της Γκαργκάνας προειδοποιούσε να σταματήσει ο εύκολος δανεισμός που τις πιο πολλές φορές γινόταν μέσω πιστωτικών καρτών και την άλλη μέρα μια Τράπεζα σου τηλεφωνούσε για να σου στείλει (δωρεάν!) νέα κάρτα.

Όταν ολόκληρη η ύπαρξη του ανθρώπου εξαντλεί τις απαιτήσεις της στα υλικά αγαθά (εκεί μέσα έσπρωξαν και τον έρωτα, πρώτα στη Δύση, ξεγυμνώνοντας τον από κάθε μυστήριο, όπως πρώτος έγραψε ο Γιώργος Σαραντάρης), όταν μέσα στην απόχτηση υλικών αγαθών ζωγραφίζουν την ευτυχία, όταν οι άνθρωποι δεν έχουν ιδέα τί σημαίνει ‘άριστος βίος’ (αρχαίοι) ή ‘αγάπη του πλησίον’, τότε προβαίνουν σε μια συστηματική άρνηση ζωής και Πνεύματος, μένοντας εσαεί ανικανοποίητοι και πασχίζοντας εξακολουθητικά να βρουν αυτό που ΕΧΑΣΑΝ, χωρίς να ξέρουν ΤΙ ΕΙΝΑΙ και χωρίς να ξέρουν ΟΤΙ ΤΟ ΓΥΡΕΥΟΥΝ.
Προτού θεμελιωθούν οι διάφορες ηγεμονίες και πλουτοκρατίες στη Δύση, είχαν προηγηθεί λεηλασίες, γενοκτονίες, σκλαβοπάζαρα και πλήθος άλλες αθλιότητες, χωρίς τις οποίες δεν μπορεί να παρουσιαστεί-με βάση αυτές τις συνταγές ή τις πολιτικές - κυρίαρχη κρατική δύναμη. Ο φιλόσοφος Λοκ, θιασώτης του λεγόμενου φιλελευθερισμού, ορίζει τον άνθρωπο ως «κάτοχο ιδιοκτησίας που έχει το φυσικό δικαίωμα μέσω των χρημάτων να αποκτά ιδιωτική περιουσία σε παγκόσμιο επίπεδο και απεριόριστα». Τι ωραίος άνθρωπος! Τι ωραίοι οι λαοί που ακολούθησαν τον ορισμό αυτόν! Τί άλλο χρειάζεται άραγε για να αναπτυχθεί ο λεγόμενος ιμπεριαλισμός και οι ανταγωνισμοί του (βλέπε σήμερα Ηπα-Κίνα-Ινδίες); Τι άλλο χρειαζόταν για να φτάσουμε στο κραχ του 29 και στους δύο παγκόσμιους πολέμους;
Όταν κόπτεσαι να εντάξεις με την περίφημη Συμφωνία της GAT, τα πολιτιστικά αγαθά στις εμπορικές συναλλαγές, ποιό είναι το περιθώριο που αφήνεις στους ανθρώπους να αναπνεύσουν ΈΞΩ από τις χρηματοκερδοφόρες απαιτήσεις; Ποιά σχέση υπάρχει ανάμεσα σε ένα τέτοιο ‘πνεύμα’ και στις ανά τον κόσμο δικτατορίες, θα πρέπει γοργά να μελετηθεί. Πίσω από κάθε κρίση μήπως καραδοκεί και κάποιο φασιστικό τέρας; Κάτι άλλο φταίει στην Αμερική των τελευταίων μηνών για τις επιθέσεις σε σχολεία ή αλλού, τις δολοφονίες και τους τραυματισμούς, και όχι η κατοχή όπλων!

Στο διήγημα του Πόε Ο άνθρωπος του πλήθους, ο συγγραφέας περιγράφει τον μαζικό άνθρωπο, ο οποίος εδώ και πολλά χρόνια- ειδικά στις μεγάλες δυτικοευρωπαϊκές κοινωνίες και βεβαίως στην Αμερική - αποτελεί το κυρίαρχο είδος. Ο άνθρωπος αυτός κλεισμένος μέσα στην ‘ιδιωτία’ του μπερδεύεται μέσα στο πλήθος, πάνω στους άλλους ψάχνει τον ίδιο του τον εαυτό, παρ’ όλο που συγχέεται με τα άλλα άτομα. Ο άνθρωπος αυτός δεν μπορεί να μείνει μόνος, υπάρχει ως μέρος του συλλογικού υποκειμένου, αν το πούμε έτσι. Γιατί μέσα του υπάρχει ένα άδειο εγώ, που δεν στέργει ωστόσο να γίνει ο αληθινός εαυτός μέσα από μια εκούσια ‘κένωση’, αυτήν που βρίσκεται στη βάση της χριστιανικής παράδοσης. Πάνω σε αυτή τη μαζοποίηση κινήθηκε ο ευρωπαϊκός κόσμος, μέσα στην οποία τίποτα δεν εμποδίζει ο καθένας να είναι ατομικοποιημένος και αποξενωμένος. Η Ευρώπη έχει θεσμοθετήσει την κοινωνική εξάρτηση του ατόμου κλείνοντας κάθε υπερβατική διάσταση, καθιστώντας δηλαδή τους ανθρώπους πνευματικά ανάπηρους. Αυτό το είδος ανθρώπου τρέφεται και συντηρείται από μικρές και φτηνές απολαύσεις και διασκεδάσεις που δεν επιζητούν καμιά αληθινή καλλιέργεια και δεν ανταποκρίνονται στη ‘σχόλη’ εκείνη που στο παρελθόν γέννησε αριστουργήματα.

Μια παρόμοια ‘σχόλη’ απαιτείται και μέσα στα χριστιανικά περιβάλλοντα για να γεννηθεί ο ανακαινισμένος άνθρωπος του Ευαγγελίου. Είναι ένας από τους λόγους που ξεστράτισε ο Χριστιανισμός ή σωστότερα η Πρόταση για αλλαγή Ζωής του Ευαγγελίου και της Εκκλησίας. Η εξέλιξη του κόσμου, της παγκόσμιας Κοινότητας με ιθύνοντα νου και οδηγό τον δυτικό πολιτισμό, σώρευσε μια αναρίθμητη παραγωγή αντικειμένων-αντιγράφων, ένα κατακλυσμό πανομοιότυπων πραγμάτων, σε βαθμό που η ρωσίδα Γκορίτσεβα, όταν καταδιωγμένη έφτασε σε δυτικό έδαφος και συγκεκριμένα στη Γαλλία, έγραψε:
«Όλα βεβαιώνουν ότι ο άνθρωπος δεν κατέχει απλώς τα πράγματα. Τα κατέχει με πάθος και έμφαση. Υγιεινή τελετουργικά ρυθμισμένη, ταυτολογία των πραγμάτων. Σακκουλίτσες, περιβλήματα, πλαστικές τσάντες. Πόση παραπανίσια φροντίδα, πόση άσκοπα χαμένη ενέργεια! Είναι σαν να θέλει ο άνθρωπος μ’ αυτά να προστατευτεί από κάτι. Σαν να έχει χάσει την κατακόρυφη διάσταση της ζωής του και να πρέπει τώρα να διανύσει με τα τέσσερα, ολομόναχος στα σκοτεινά, ένα δισεκατομμύριο χιλιόμετρα. Και στρώνει το δρόμο του με άχρηστα, αλλά δικά του πράγματα, για να μη νιώθει το κενό.» (Η τρέλλα να είσαι χριστιανός).
Ο κατακλυσμός πραγμάτων έθαψε μέσαθέ τους την αληθινή αγάπη, η οποία, στη Δύση, εκτός από την απομυστηριοποίησή της, συνδυάστηκε με μια ρομαντικότητα, μια αγάπη δηλαδή ανώριμη, ανήλικη, εφηβική, απολύτως καθαρή και ουτοπική για τον άλλο, που τον έβλεπαν σαν τον τέλειο άνθρωπο, τον θαύμαζαν και τον ποθούσαν, αλλά αυτά δεν έχουν σχέση με την αληθινή αγάπη, που στο βάθος παραμένει θυσιαστική και συνδυάζεται με τη ζωή. Ζωή και αγάπη είναι κάτι σαν ταυτολογία, αλλά μονάχα όταν αντλεί από το Πρόσωπο της Αγάπης. 

Ανάμεσα σε δύο ανθρώπους διαφορετικού φύλου για να υπάρξει τέτοια αγάπη χρειάζεται κοινός χρόνος και κοινός χώρος, πράγμα που σχεδόν απαγορεύει ο επαγγελματικός βιοπορισμός, η σημερινή επιδίωξη καριέρας και από τους δύο, το κομμάτιασμα της ζωής, η διάσπαση, η αποθέωση του Χρήματος και της εργασίας, που στο βάθος καταργούν την δοσμένη από καταβολής ‘αυτεξούσια’ ελευθερία. Ο σημερινός άνθρωπος που αναμασά αδιάκοπα τη λέξη ελευθερία και τα σχετικά, δεν έχει ιδέα από αυτή την αρχική ελευθερία που φυτεύτηκε μέσα του. Είναι άλλο πράγμα να καλλιεργείς αυτή την ελευθερία για να ΣΥΝΑΝΤΗΘΕΙΣ αληθινά με τον άλλο, και άλλο πράγμα να επενδύεις στην απελευθερωμένη μοναξιά σου. Όταν είσαι ώριμος υπακούεις στον άλλο μένοντας Ελεύθερος. Μέσα από αυτή τη διάσταση μπορείς να ΙΔΕΙΣ τον άλλο και να τον νιώσεις, αλλιώς βλέπεις το φάντασμά του ή ένα ιδεατό σχήμα, η μια καρικατούρα (στη χειρότερη περίπτωση).

Η απουσία αληθινής αγάπης στρώνει το δρόμο για το παιχνίδι της ηδονής. Η προώθηση σε όλα τα επίπεδα της σεξουαλικότητας στη σημερινή Ελλάδα, σημαίνει ότι μια κοινωνία σε αδιέξοδο καταφεύγει στην καραμέλα που μάσησαν οι ευρωπαίοι, προσπαθώντας να τινάξουν από πάνω τους τον πουριτανισμό τους, που είχε παρουσιαστεί με ποικίλες μορφές ανάλογα με τα κράτη και τους λαούς. Η παράδοση της νεολαίας στη Λερναία Ύδρα της Διασκέδασης και του ξενυχτιού υπονομεύει το μέλλον της ελληνικής (ή όποιας άλλης) κοινωνίας, χωρίς η κοινωνία αυτή να παίρνει είδηση. Ό,τι κατορθώθηκε με γόνιμες και θετικές συνέπειες για τη ζωή, τις σχέσεις, τον πολιτισμό και βεβαίως την πνευματική ακεραίωση και ανύψωση, έγινε πάνω στη βάση της θυσίας, του χρέους και της προσωπικής ελεύθερης εκλογής, της καλλιέργειας των χαρισμάτων και όχι του ενταφιασμού τους, της προσήλωσης στο αληθινό και το γνήσιο και όχι την εγκατάλειψη στις βουλές κυνικών τεχνοκρατών της εποχής, κατασκευασμένων στάρ και αενάως διογκούμενων ατομοκρατικών επιθυμιών. 
Αυτοί που μετατρέπουν την ανθρώπινη υπόσταση, αυτό το μέγα θαύμα του Δημιουργού, σε προσομοίωση ηλεκτρονικού υπολογιστή, διαπράττουν έγκλημα όχι κατά της ανθρωπότητας (μιας αφαίρεσης), αλλά κατά των συγκεκριμένων ανθρώπων με σάρκα και οστά και προπαντός με τη σφραγίδα του ‘κατ’ εικόνα’, χωρίς την οποία, ο άνθρωπος είναι περιφερόμενο αδιέξοδο, με απώλεια εαυτού και απώλεια νοήματος. Θα πρέπει επιτέλους να σκεφτούμε μήπως εδώ και πολύ καιρό μετατρέπουμε τη ζωή στο φάντασμά της, μήπως αυτό που θεωρούμε ζωή, είναι ένα κατασκευασμένο από εμάς τους ίδιους είδωλο. Και τότε τί κάνουμε;
πηγή: Aντίφωνο, "Νέα Ευθύνη, τχ. 18"