Παρασκευή 23 Αυγούστου 2013

Η Παναγία του Γραβά

Η Παναγία του Γραβά στην Πάτμο

 Πανηγυρίζει σήμερα το ομώνυμο Κάθισμα της "Παναγιάς του Γραβά", που βρίσκεται στο Νοτιοδυτικό τμήμα του νησιού, κοντά στην Καλαμωτή και πάνω από τους Κήπους.
Την επωνυμία του την οφείλει στον Κτήτορά του Γρηγόριο Γραβανό.

Οι φωτογραφίες είναι από την κα Μ. Κ.
(την οποία και ευχαριστούμε θερμά).



Ἑλέφαντες"


Πρασίνισε ο τόπος....

Τα παιδιά

Έτσι θα μεγαλώσετε
 υπεύθυνα παιδιά!
Το «να είσαι οικογένεια» έχει δύο όψεις. Από την μία μεριά, κάθε μέλος, μικρό και μεγάλο, βρίσκει δύναμη και προστασία μέσα στην οικογένεια, από την άλλη μεριά όμως, όλοι, παιδιά και γονείς, οφείλουν να συνεισφέρουν εξίσου, με τον τρόπο και τις ικανότητες του ο καθένας, στην ομαλή λειτουργία της. 

Η οικογένεια μάς χρειάζεται όλους για να λειτουργήσει σωστά. Από τις πιο μικρές λεπτομέρειες, όπως είναι οι καθημερινές δουλειές και τα διάφορα καθήκοντά, μέχρι τις σωστές συναισθηματικές σχέσεις. Έτσι τα παιδιά παίρνουν σπουδαία εφόδια για την ζωή τους. Εσείς, λοιπόν, πρέπει να τους δώσετε κίνητρα για να συμμετάσχουν στην ζωή της οικογένειας και να νιώθουν ενεργά μέλη, αλλά και να βρίσκεστε δίπλα τους καθώς μεγαλώνουν, δείχνοντάς τους τα όρια και φυσικά την αγάπη σας. 
Γιατί ζητάμε «λίγα» από τα παιδιά μας; 
Τα παιδιά είναι κοινωνικά όντα. Ακόμη και αν καμιά φορά αντιδρούν, στην πραγματικότητα τους αρέσει να παίζουν ρόλους βοηθού. Όλα τα παιδιά έχουν την ανάγκη να νιώθουν ότι είναι αναμενόμενη η συνεισφορά τους στο σπίτι, παρότι σήμερα οι περισσότεροι γονείς δεν ζητάμε πολλά πράγματα από τα παιδιά μας. Αυτό οφείλεται κυρίως στο ότι, όταν εργάζονται και οι δυο γονείς, το βράδυ, αγχωμένοι και κατάκοποι όπως είναι, το μόνο που θέλουν είναι να περάσουν καλά όλοι μαζί, όχι να μάθουν στα παιδιά τους όρια και πειθαρχία. Και καθώς έτσι, χωρίς να το καταλαβαίνουμε,  όλοι προσπαθούμε να τα προστατεύσουμε από το δικό μας στρες,  με αποτέλεσμα να γινόμαστε υπερβολικά ενδοτικοί. Πολλές φορές όμως συμβαίνει και το αντίθετο: ότι δηλαδή οι γονείς ακριβώς επειδή είναι κουρασμένοι γίνονται πιο απαιτητικοί ή πιεστικοί και αντί να περνάνε ουσιαστικό χρόνο με την οικογένεια, τον εξαντλούν σε παρατηρήσεις ή τους αναθέτουνδραστηριότητες για να τα απασχολήσουν κερδίζοντας λίγο χρόνο «ελεύθερο» για εκείνους. Η «αλήθεια» βρίσκεται κάπου στην μέση.  

Όμως, όταν ζητάμε λιγότερα από τα παιδιά, δεν τα προστατεύουμε! Πολλοί γονείς θεωρούν ότι όταν αφήνουν τα παιδιά να κάνουν τις επιλογές τους από νωρίς, τα ετοιμάζουν για να εκφράσουν την ατομικότητά τους και να διακριθούν στην ανταγωνιστική κοινωνία που ζούμε. Λάθος! Το παιδί που έχει μάθει να σέβεται κάποια όρια και ξέρει ότι υπάρχουν κάποιες σαφείς προσδοκίες από αυτό, αργότερα θα είναι πιο ικανό να επιλύει τα προβλήματά του. 


Ένας άλλος λόγος για τον οποίο οι γονείς ζητάμε ελάχιστα πράγματα από τα παιδιά μας είναι η απουσία της ευρύτερης οικογένειας. Χωρίς την επαφή με τους παππούδες, γιαγιάδες ή άλλα μέλη της οικογένειας, χάνονται τόσο οι προσδοκίες όσο και οι πολιτισμικές αξίες.   


Κατανέμετε υποχρεώσεις 

Ο ρόλος του γονιού συνεπάγεται ενεργή συμμετοχή στην ζωή των παιδιών, όχι μόνο ενθαρρύνοντάς τα ή παίζοντας μαζί τους, αλλά και επιβάλλοντάς τους πειθαρχεία, διδάσκοντας και καθοδηγώντας τα, χωρίς να ακούγεται αυστηρό όλο αυτό!   

- Ένας έξυπνος τρόπος για να δίνετε κίνητρα στα παιδιά να αναλαμβάνουν καθήκοντα μέσα στο σπίτι είναι να καθιερώσετε τακτικές εβδομαδιαίες οικογενειακές συναντήσεις, όπου θα παρουσιάζετε μια λίστα με όλες τις δουλειές που πρέπει να γίνουν για να λειτουργήσει σωστά το σπίτι. Ο καθένας μπορεί να αναλάβει τις δουλειές που προτιμά. Οι υπόλοιπες θα μοιραστούν ισορροπημένα σε όλους (ανάλογα με την δυνατότητα του καθενός), γνωρίζοντας εξαρχής ότι κανείς δεν θα κάνει επ’ άπειρον κάποια αγγαρεία  που απεχθάνεται, γιατί οι υποχρεώσεις θ’ αλλάζουν εκ περιτροπής. 


- Στην συνέχεια ορίστε τον χρόνο που έχει κανείς στην διάθεσή του για να κάνει μια  συγκεκριμένη δουλειά και την «ποινή» που θα συνεπάγεται η μη εκτέλεσή της. Ασφαλώς, αυτές είναι αποφάσεις που πρέπει να παίρνετε ομαδικά και όχι να τις ανακοινώνετε εσείς υπό μορφή διαταγών.   


- Όλα τα μέλη της οικογένειας οφείλουν να τηρούν τις αποφάσεις της ομάδας. Μπορεί μέρος της ανταμοιβής των παιδιών να είναι το χαρτζιλίκι, αλλά η πραγματική ανταμοιβή τους είναι η συμμετοχή στην οικογένεια και η περηφάνια ότι έχουν αναλάβει κάποιες ευθύνες. Αυτή η αίσθηση της αφοσίωσης και της ευθύνης του απορρέει από την συμμετοχή στην οικογενειακή ζωή, σύντομα επεκτείνεται και στις κοινωνικές επαφές. Και αυτό γιατί όταν το παιδί ασχολείται, ακόμα και καθημερινά, με δουλειές που χρειάζονται να γίνουν για να λειτουργεί ομαλά το σπίτι τους, μαθαίνουν τι σημαίνει να είσαι ενεργό μέλος ενός κοινωνικού συνόλου και να προσφέρεις σε μια κοινωνική ομάδα. 


Ένα παιδί που θα το έχουν νοιαστεί είναι σε θέση να νοιαστεί τους άλλους και, αφού μάθει πώς να τηρεί κάποια απαραίτητα όρια, θα γίνει κάποιος που θα προκαλεί το θαυμασμό των άλλων. Όλες αυτές οι ιδιότητες (ενσυναίσθηση, φροντίδα, τρυφερότητα και αυτοπειθαρχεία) μας ενσταλάζονται τα πρώτα χρόνια της ζωής μας, μέσα από το πλαίσιο της οικογένειας. Η εκπαίδευση αυτή προετοιμάζει τα παιδιά για να δημιουργήσουν σχέσεις με τους συνομηλίκους τους και να πάρουν τις αποφάσεις τους, οι οποίες δεν θα είναι απαραίτητα αποτέλεσμα της πίεσης και της επιρροής των συνομηλίκων. Τα παιδιά μαθαίνουν κυρίως μέσω της ταύτισης με τους γονείς τους και της μίμησης της συμπεριφοράς τους. Επομένως, όταν συμμετέχετε ενεργά στην συναισθηματική ζωή του παιδιού σας, θα του δώσετε το κίνητρο, σε οποιαδήποτε ηλικία να επιδιώκει την επιδοκιμασία σας. 


Με την συνεργασία της κας Μαρίας Τουλιάτου(ψυχολόγος – οικογενειακή θεραπεύτρια)


Από: Νινέττα Φαφούτη 

ΠΗΓΗ:To hamomila

Πέμπτη 22 Αυγούστου 2013

Λειτουργικά΄Αμφια


Ένδυση Λειτουργικών Ενδυμάτων του 

Ορθόδοξου Κλήρου |

 Orthodox Liturgical Garments

Στην προσπάθεια υλοποίησης εκπαιδευτικού video για την ένδυση των 

Ορθόδοξων Λειτουργικών Ενδυμάτων στα πλαίσια του μαθήματος Ιστορία Υφάσματος του Τμήματος Προστασίας & Συντήρησης Πολιτισμικής Κληρονομιάς του ΑΤΕΙ Ιονίων Νήσων, σε συνεργασία με την Ι. Μητρόπολη Ζακύνθου & Στροφάδων, η φοιτήτρια κα. Ιλόνα Ντελιανίδου του τμήματος μας, δημιούργησε το επισυναπτόμενο video στα ελληνικά με αγγλικούς και ρώσικους υπότιτλους.

In trying to implement an educational video for the Orthodox Liturgical Garments within the framework of History of Textiles module in the Department of Protection and Conservation of Cultural Property (Technological Educational Insitute of Ionian Islands) with the collaboration fo the Holy Metropolis of Zakynthou & Strofadon, our student Ms. Ilona Ntelianidou, create the attached video in Greek with English and Russian subtitles.




"Ὁ Πάτμιος" ευχαριστεί θερμά τον κ. Χρήστο Καρύδη, Καθηγητή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, για την αποστολή του ανωτέρω.

Παρθενώνας:

 Η συνάντηση Ελληνισμού και Χριστιανισμού
Κωνσταντίνος Χολέβας 



Τελικά είχε άδικο ο Κώστας Γαβράς και είχε δίκιο η Εκκλησία.
Θυμίζω την αντίδραση που προκάλεσε ανιστόρητη παρερμηνεία του γνωστού σκηνοθέτη, ο οποίος ανέλαβε να δημιουργήσει ένα ιστορικό ντοκιμαντέρ για τους επισκέπτες του Μουσείου της Ακροπόλεως το 2009.
Ο Γαβράς παρουσίαζε ανθρωπάκια με μαύρα ράσα -άμεση αναφορά σε ορθοδόξους ιερείς- να καταστρέφουν το αέτωμα του Παρθενώνα λόγω θρησκευτικού φανατισμού. Κι όμως, ένα τέτοιο περιστατικό ουδέποτε συνέβη ή τουλάχιστον δεν μαρτυρείται από τις ιστορικές πηγές. Και επειδή Ιστορία είναι η μελέτη και τεκμηρίωση βάσει των κειμένων και των μνημείων της κάθε εποχής, έχουμε πλέον μια επιστημονική καταγραφή της βυζαντινής ιστορίας του Παρθενώνα.

Πρόκειται για το βιβλίο του Αντώνη Καλδέλλη με τίτλο «Ο Βυζαντινός Παρθενώνας - Η Ακρόπολη ως σημείο συνάντησης Χριστιανισμού και Ελληνισμού», το οποίο κυκλοφόρησε στα αγγλικά το 2009 και τώρα στα ελληνικά από τις εκδόσεις Ψυχογιός (Αθήνα 2013). Ο συγγραφεύς, που διδάσκει Βυζαντινή Ιστορία στο πολιτειακό πανεπιστήμιο του Οχάιο των ΗΠΑ, καταγράφει την ιστορία του Παρθενώνα ως χριστιανικού ναού. Επί περίπου χίλια χρόνια η Θεοτόκος λατρεύτηκε στην Αθήνα με επίκεντρο τον Παρθενώνα, που είχε μετατραπεί σε ορθόδοξο ναό, την Παναγία την Αθηνιώτισσα. Το 1205 οι Σταυροφόροι τον μετέτρεψαν σε ρωμαιοκαθολικό ναό. Ο Καλδέλλης παρατηρεί, βάσει των πηγών, ότι μεγαλύτερη και γεωγραφικά ευρύτερη φήμη είχε ο ναός κατά τη χριστιανική περίοδο παρά κατά την αρχαία και ελληνιστική. Χιλιάδες ταξιδιώτες έρχονταν ως προσκυνητές από όλη την οικουμένη για να προσκυνήσουν το ιερό της Θεοτόκου, τον Παρθενώνα. Μεταξύ αυτών, ο όσιος Νίκων, πολιούχος της Σπάρτης, ο όσιος Λουκάς που έκτισε το σπουδαίο μοναστήρι του στη Βοιωτία και ο αυτοκράτορας Βασίλειος Β΄ ο Μακεδών (ο Βουλγαροκτόνος). Αυτό το προσκύνημα του Βασιλείου το 1018, μετά τη συντριβή των Βουλγάρων, καταγράφει και ο Κωστής Παλαμάς στο επικό ποίημά του «Η φλογέρα του βασιλιά».

Από το επιστημονικό πόνημα του καθηγητή Καλδέλλη αντιγράφω το συμπέρασμά του για την καταστροφή του αετώματος. Γράφει στη σελίδα 80: «Η αφαίρεση αυτού του τμήματος του ανατολικού αετώματος δεν είχε ασφαλώς να κάνει με τις βλάβες που υπέστη ο ναός κατά τη φωτιά. Σχετιζόταν μάλλον με αρχιτεκτονικές τροποποιήσεις παρά με θρησκευτικά ζητήματα. Ούτε όμως και η ζωφόρος που περιέτρεχε τον σηκό βανδαλίστηκε για θρησκευτικούς λόγους -τα παράθυρα ανοίχτηκαν μόνο για να περάσει το φως».

Το βιβλίο προβάλλει τον μητροπολίτη Μιχαήλ Χωνιάτη ως εκφραστή της συνάντησης Χριστιανισμού και Ελληνισμού, η οποία επετεύχθη στο Βυζάντιο με δυσκολίες αρχικά, αλλά με θαυμαστά αποτελέσματα στη συνέχεια. Η ελληνορθόδοξη ταυτότητά μας έχει τις ρίζες σε εκείνη την περίοδο, γι’ αυτό μόνο φανατικοί ή αγράμματοι επιχειρούν να απορρίψουν το Βυζάντιο (Ρωμανία). Παραθέτω τις σχετικές επισημάνσεις από το επίμετρο του Καλδέλλη (σελ. 348-349):

«Η ειρωνεία είναι εντυπωσιακή. Οι βυζαντινοί Αθηναίοι, οι οποίοι ως χριστιανοί βρίσκονταν στον αντίποδα του “Ελληνισμού” και οι οποίοι παρεμπιπτόντως δεν είχαν καμία υποχρέωση να διασώζουν μνημεία, διατήρησαν τον Παρθενώνα σχεδόν ανέπαφο και του επιφύλαξαν μία εξιδανικευμένη θέση στη χριστιανική λατρευτική τους πρακτική. Αντίθετα το σύγχρονο κράτος και οι λειτουργοί του κατά τον 19ο αιώνα... εξάλειψαν σκόπιμα κάθε ίχνος στην Ακρόπολη που ανήκε στη μακρά περίοδο της “βάρβαρης” ιστορίας, που θεωρούσαν προσβλητική -δηλαδή τα 2.000 χρόνια που μεσολάβησαν μέχρι το έτος 1821 μ.Χ. (...) Παρομοίως κατεδαφίστηκαν πολλές από τις βυζαντινές εκκλησίες της πόλης και τούτο έγινε με πρόσχημα τον εκσυγχρονισμό. Η νεωτερικότητα έχει παρουσιαστεί παντοιοτρόπως ως η νόμιμη κληρονόμος του κλασικού κόσμου και στο όνομά της έχουν στηθεί αφηγήσεις που δεν συμπεριλαμβάνουν το Βυζάντιο».

Ο βυζαντινός Παρθενώνας είναι κομμάτι της Ιστορίας μας και της ψυχής μας.

Κωνσταντίνος Χολέβας

Το φραγκοστάφυλο


Τι πρέπει να τρώτε για να παραμείνετε νέοι;
 Ανακαλύψτε το «μαγικό» φραγκοστάφυλο
φραγκοσταφυλο
Ενδεικτικό της διατροφικής του αξίας  είναι το γεγονός ότι  το  φραγκοστάφυλο περιέχει   την μεγαλύτερη ποσότητα   βιταμίνης  C απ” ότι τα πορτοκάλια! Είναι πλούσιο σε φυτικές ίνες και αντιοξειδωτικά στοιχεία, τα οποία  συμβάλλουν  αποτελεσματικά στην απώλεια κιλών και στην  επιβράδυνση του γήρατος.
Η σημαντική θρεπτική αξία του φραγκοστάφυλου αυξάνεται ακόμη περισσότερο καθώς εκτός από βιταμίνες, είναι ιδιαίτερα πλούσιο σε φυτικές ίνες. Περιέχει περισσότερα από  5,5 γραμμ. ανά 100 γραμμάρια καρπών.
Σύμφωνα με επιστημονική μελέτη, που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Science»  οι  φυτικές ίνες είναι μείζονος σημασίας τόσο για την καλή λειτουργία του εντέρου όσο και την  δημιουργία συναισθήματος κορεσμού στο στομάχι.
Tα άτομα που καταναλώνουν σε καθημερινή βάση τροφές πλούσιες σε φυτικές ίνες αποφεύγουν συνήθως τις υπερβολές κατά το γεύμα και δεν νιώθουν ξαφνική πείνα, η οποία θα τα ανάγκαζε να τσιμπολογούν συνεχώς λιπαρά σνακ και γλυκά κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Παράλληλα τα φραγκοστάφυλα είναι πλούσια σε πολυφαινόλες, φυτικές ουσίες γνωστές για την αντιοξειδωτική τους δράση. Οι ουσίες αυτές  έχουν την ιδιότητα να συλλαμβάνουν τις ελεύθερες ρίζες που βλάπτουν τους ιστούς του σώματος.
ΠΗΓΗ:http://www.govastileto.gr/

Τρίτη 20 Αυγούστου 2013

Τα Αρχιερατικά ΄Αμφια

Οι «κρυφοί» συμβολισμοί πίσω από τα άμφια των Επισκόπων 
 
Κείμενο:Σταμάτη Αννα


Συμβολισμοί, βιβλικές παραπομπές και στιγμές από την ζωή του Ιησού «κρύβονται» στα άμφια των ιερέων. Σε μια θρησκεία που βρίθει συμβολισμών και παραβολικών μηνυμάτων τα άμφια των λειτουργών δεν θα μπορούσαν να αποτελούν εξαίρεση.

Συνήθως το μάτι μας «πέφτει» στα εντυπωσιακά, τα οποία σε αντίθεση με τις λαμπρές μέρες του Βυζαντίου με τους χρυσούς Σταυρούς και τα πολύτιμα πετράδια … απλά γυαλίζουν.

Τι συμβολίζουν όμως οι στολές των κληρικών;

Το www.dogma.gr σας παρουσιάζει εν συντομία, τα κυριότερα μέρη της αρχιερατικής ενδυμασίας με μια σύντομη επεξήγηση

Η ΜΙΤΡΑ
Μοιάζει με στέμμα βασιλικό. Συνήθως κοσμείται από εικόνες των Αποστόλων ή δεσποτικών εορτών. Λέγεται πως η τελική του μορφή επηρεάστηκε την εποχή της βυζαντινής αυτοκρατορίας.

Συμβολίζει το αγκάθινο στεφάνι του Ιησού.
ΤΟ ΩΜΟΦΟΡΙΟΟι Επίσκοποι φορούν δύο, το μικρό και το μεγάλο. Τα εναλλάσσουν ανάλογα με την στιγμή της Θ. Λειτουργίας. Το φορούν γύρω από τους ώμους τους και η παράδοση επιβάλλει να είναι πάντα λευκά.

Τα ωμοφόρια συμβολίζουν το χαμένο πρόβατο που έσωσε ο Χριστός.
Ο ΣΑΚΟΣΠρόκειται για άλλη μια «προίκα» από την εποχή του Βυζαντίου. Σχεδόν πανομοιότυπο ένδυμα με αυτό που φορούσε ο αυτοκράτορας, πέρασε στους Επισκόπους που μέχρι τότε φορούσαν φελώνιο.

Στις άκρες του κρέμονται δώδεκα μεταλλικά κουδούνια που συμβολίζουν το διδακτικό έργο των Επισκόπων.

Το όνομα «σάκος» είναι εξελληνισμός της εβραϊκής λέξης «σακ» που σημαίνει το ένδυμα της μετάνοιας.

Ο Σάκος όπως και τα ωμοφόρια είναι άμφια που φορούν μόνο οι Επίσκοποι.
ΤΟ ΕΠΙΓΟΝΑΤΙΟΟ τίτλος του έχει να κάνει με το γεγονός πως πρέπει να φοριέται ακριβώς πάνω από το δεξί γόνατο. Κοινό σε Ιερείς και Αρχιερείς. Στους Ιερείς αυτός ο ρόμβος σημαίνει πως έχει το οφίκιο του πνευματικού, ότι δηλαδή μπορεί να εξομολογεί.

Συμβολίζει τη νίκη της ζωής έναντι του θανάτου μέσω της Αναστάσεως.
ΤΟ ΣΤΙΧΑΡΙΟΚοινό ένδυμα για διακόνους, ιερείς και αρχιερείς. Είναι πάντα λευκό.

Συμβολίζει την αγνότητα και το φως.

ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΡΑΒΔΟΣ
Το σύμβολο της διοικητικής και πνευματικής εξουσίας του Επισκόπου. Καταλήγει σε έναν Σταυρό γύρω από τον οποίο πλέκονται δυο φίδια.

Αντίστοιχες ράβδους μπορούν να φέρουν και οι Ηγούμενοι εντός των μονών τους.
ΠΑΤΗΣΤΕ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΓΡΑΦΗΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΤΕ ΣΕ ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΛΥΣΗΕΓΚΟΛΠΙΟΣτρογγυλό –συνήθως- εικόνισμα που κρέμεται από τον λαιμό του αρχιερέα. Ένα ακόμη σύμβολο του αξιώματος που κατά την παράδοση είναι η απεικόνιση της αγνής καρδιάς.ΕΠΙΜΑΝΙΚΑΈνα ακόμη κοινό ένδυμα που φορούν σε όλες τις βαθμίδες της ιεροσύνης.

Συμβολίζουν τις χειροπέδες που είχαν φορέσει στον Ιησού οι σταυρωτές Του αλλά και την δύναμη του Θεού όπως διαχέεται μέσα από τα χέρια των κληρικών.
ΕΠΙΤΡΑΧΗΛΙΟΚοινό επίσης σε ιερείς και αρχιερείς. Εξαιτίας του Σάκου φαίνεται ελάχιστα στις αρχιερατικές στολές. Συμβολίζει την χάρη του Αγίου Πνεύματος όπως διαχέεται από τοπν ουρανό προς την γη.

Στο πετραχήλι, όπως το λέμε όλοι, ακόμη και τα κρόσσια έχουν το δικό τους συμβολισμό.

Σύμφωνα με την παράδοση της Εκκλησίας αυτά, συμβολίζουν τις ψυχές των ανθρώπων του ποιμνίου τους, για τις οποίες είναι υπεύθυνοι και θα λογοδοτήσουν κατά την ήμερα της κρίσεως.

Αυτές είναι μόνο οι βασικές εξηγήσεις πίσω από την σημειολογία των αμφίων.

Παρουσία αρχαίων Ελλήνων στη Κίνα


Παπαγάλε, παπαγάλε....

...κοίτα το...φακό...
 

Δευτέρα 19 Αυγούστου 2013

ΑΡΩΜΑ ΒΑΝΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΡΕΝΑΣ ΡΩΣΣΗ - ΖΑΙΡΗ

 
 
 
aroma-vanilias
ΑΡΩΜΑ ΒΑΝΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΡΕΝΑΣ ΡΩΣΣΗ ΖΑΙΡΗ ΣΤΗΝ ΠΑΤΜΟ. ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ . ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΞΕΡΟΛΑΣ. ΧΩΡΟΣ ΚΟΥΚΟΥΜΑΒΛΑ.
 

ΠΗΓΗ: http://www.patmostimes.gr/index.php/lifestyle0/5968--a----------

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης

  • ΕΝΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ
     ΣΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
    Ο Οικουμενικός Πατριάρχης... εκτός πρωτοκόλλου
    ΚείμενοΛουδάρος ΑνδρέαςΦωτογραφίεςΝίκος Μαγγίνας
     
    Η βαριά φωνή του και το επιβλητικό του παράστημα σε συνδυασμό με το βαρύ πατριαρχικό πρωτόκολλο πολλές φορές μπορεί να… «τρομάξουν» ορισμένους.

    Κι όμως, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ένας απόμακρος άνθρωπος.

    Αρκεί βέβαια να μην είστε απέναντι του σε διαπραγμάτευση για θέματα του Πατριαρχείου και της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

    Εκεί θα συναντήσετε τον Αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και Οικουμενικό Πατριάρχη που δεν φημίζεται για το χιούμορ του σε τέτοια θέματα.

    Όταν όμως δεν βρίσκεται σε τέτοιες συγκυρίες, ο Βαρθολομαίος είναι κυριολεκτικά ένας «άλλος άνθρωπος».

    Όσοι έχουν την τύχη να γνωρίζουν τον σημερινό Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως μιλούν για έναν απλό, ευγενή και φιλόξενο άνθρωπο ο οποίο έχει τεράστια αδυναμία στα μικρά παιδιά.

    Μπορεί η Δύση να «ανακάλυψε» τώρα τον επικοινωνιακό και ταπεινό –όσο ταπεινός μπορεί να είναι ένας Πάπας- Φραγκίσκο, η Ανατολή όμως εδώ και 22 χρόνια έχει έναν Πατριάρχη που χωρίς να το διαφημίζει, έχει αφήσει πολύ μακριά πίσω του, τις «αγκυλώσεις» του πρωτοκόλλου.

    Δυστυχώς, ή ευτυχώς κατ’ άλλους, το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν έχει την υποδομή εκείνη άλλων Εκκλησιών σε θέματα επικοινωνίας, με αποτέλεσμα πολλές όμορφες στιγμές να χάνονται.

    Σε αυτό το μικρό αφιέρωμα, το Πρακτορείο Εκκλησιαστικών Ειδήσεων «Δόγμα» δεν κάνει καμία αναφορά στα πτυχία, τις γλώσσες, τα κατορθώματα και τις σημαντικές στιγμές του Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου. Άλλωστε τέτοια αφιερώματα έχουν γίνει κατά δεκάδες σε όλο τον κόσμο και θα ακολουθήσουν πολλά ακόμη. Εμείς επιλέξαμε λίγες μόλις στιγμές που δείχνουν όχι τον Προκαθήμενο της Ορθοδοξίας σε κάποιες από τις πιο ανθρώπινες και απλές στιγμές του.

    Οι φωτογραφίες είναι του κ. Νίκου Μαγγίνα


    Στις κατασκηνώσεις της Παιδόπολης ο Πατριάρχης παίζει με έναν πιτσιρίκο


    Ποιος είπε ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης δεν μπορεί να παίξει Πινκ - Πονκ;


    Ο Βαρθολομαίος ξέρει καλά πότε πρέπει να "κατεβαίνει" από τον θρόνο του 


    Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κερνάει μια καραμέλα έναν μικρό κατασκηνωτή στην Παιδόπολη. Παρά το νάζι, στο επόμενο καρέ η καραμέλα είχε  εξαφανιστεί!

    Τα μαύρα όσο να 'ναι τρομάζουν τα παιδιά. Όμως ο Πατριάρχης είχε πάντα τον τρόπο του με τα παιδιά


    Πρόσφατα το Άγιον Όρος δέχθηκε υψηλούς προσκεκλημένους που έφθασαν με θωρακισμένα τζιπ. Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος στις επισκέψεις του, προτιμά παραδοσιακούς τρόπους.


    Στην Ίμβρο ο Πατριάρχης πηγαίνει όσο πιο συχνά μπορεί. Είναι η γη που γεννήθηκε και όπως λένε άνθρωποι που έχουν βρεθεί μαζί του σε αυτές τις "αποδράσεις" του, εκεί νιώθει πραγματικά ελεύθερος.


    Ο Πατριάρχης και το μαύρο πρόβατο