Σάββατο 17 Αυγούστου 2013

ΠΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΝΕΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ...


Του πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Ρ. Ζουμή, Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας
Το θέμα μας είναι σοβαρό και δημιούργησε σημαντικά  προβλήματα στην Εκκλησία. Γι΄αυτό  ζητάω το ενδιαφέρον σας και την προσοχή σας, για να το καταλάβουμε όσο γίνεται καλύτερα. Στην αρχή της ομιλίας μας θα αναφέρουμε λίγα στοιχεία εγκυκλοπαιδικά, θα έλεγα. Κατόπιν πως φτάσαμε από το Παλαιό ημερολόγιο στο νέο και τι προβλήματα εδημιούργησε.
Θα δούμε την σημερινή κατάσταση των παλαιοημερολογιτών ή ζηλωτών, όπως λέγονται και το αδιέξοδο στο οποίο έφτασαν.
Μία από τις πρώτες και βασικές ανάγκες του ανθρώπου υπήρξε η μέτρηση του χρόνου και συνεπώς η κατάρτιση ημερολογίων.Κατά συνέπεια ημερολόγια καλούνται τα διάφορα συστήματα μετρήσεως και διαιρέσεως του χρόνου. Όλοι οι λαοί είχαν κάποιο ημερολόγιο αναλόγως των αναγκών και ασχολιών τους. Καταρτίσθηκαν ημερολόγια σχεδόν από όλους τους λαούς της αρχαιότητας και μάλιστα από αυτούς  τους προϊστορικούς χρόνους. ΄Έχουμε ημερολόγια α) Ηλιακά, β) Σεληνιακά και γ) Σεληνοηλιακά.
         Στην αρχαία Ελλάδα δεν υπήρχε ενιαίο ημερολόγιο αλλά οι διάφορες πόλεις – κράτη είχαν δικά τους, τα οποία διέφεραν μεταξύ τους. Είναι γνωστά τα ημερολόγια της Κρήτης, της Ιωνίας, της Δήλου, των Δελφών και το λεπτομερέστερο όλων το Αθηναϊκό.  Άλλα ημερολόγια ήσαν το Ρωμαϊκό, το Αραβικό ή Μουσουλμανικό, το Εβραϊκό, το Αιγυπτιακό και το Κοπτικό.
         Το Ρωμαϊκό ημερολόγιο από τον 7ο π.χ. αιώνα μέχρι το 45 π.χ. ήταν σεληνιακό και περιείχε 12 μήνες εναλλάξ των 29 και 30 ημερών. Επειδή το ημερολόγιο αυτό, όπως και όλα τα άλλα, είχε ατέλειες, έκανε την αναθεώρηση  ο Ιούλιος Καίσαρ, σύμφωνα με τις υποδείξεις του ΄Έλληνα αστρονόμου Σωσιγένη από την Αλεξάνδρεια.
         Ορίστηκε δε μέσα σε τέσσερα διαδοχικά έτη τα τρία πρώτα να έχουν 365 ημέρες και το τέταρτο 366 ημέρες  είναι το λεγόμενο δίσεκτο έτος. Αυτό το ημερολόγιο ονομάστηκε Ιουλιανό και εφαρμόσθηκε σε όλη την τότε Ρωμαϊκή επικράτεια. Αυτό το ημερολόγιο βρήκε λίγο αργότερα και ο χριστιανικός κόσμος και αυτό ακολούθησε, όπως ο υπόλοιπος πολιτισμένος κόσμος.
         Βλέπουμε λοιπόν πως το ημερολόγιο είναι ένα κοσμικό σχήμα αστρονομικό και επιστημονικό και δεν έχει καμία σχέση με την Εκκλησία και με τα δόγματα της πίστεως μας. Αυτό βρήκαν οι χριστιανοί, αυτό ακολούθησαν. Αν υπήρχε εν χρήσει κάποιο άλλο, ασφαλώς εκείνο το άλλο θα ακολουθούσαν και πάλι δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα.
         Το σφάλμα του ημερολογίου αυτού ήταν οκτώ χιλιοστά της ημέρας ανά έτος  (0,008) και μέχρι το έτος 1582, που ήταν πάπας της Ρώμης ο Γρηγόριος ΙΓ! αν μαζεύαμε όλα τα κομμάτια που χάνονταν, μας έκαναν 10 ολόκληρες ημέρες. ΄Ετσι η εαρινή ισημερία, που κανονικά είναι 21 Μαρτίου, γινόταν 11 Μαρτίου. Προς άρσιν  και αποφυγήν του υπάρχοντος σφάλματος ο αστρονόμος LILIO ο Καλαβρός  έκανε νέα διόρθωση του ημερολογίου  και λόγω της υπεροχής του έναντι του Ιουλιανού, άρχισε να εφαρμόζεται πλέον το Γρηγοριανό στις παπικές και προτεσταντικές χώρες.
         Για την καθαρή αλήθεια όμως του πράγματος πρέπει να πούμε το εξής, ότι πριν από την μεταρρύθμιση 250 χρόνια πιο μπροστά, πρώτοι πάλι οι έλληνες του Βυζαντίου είχαν επισημάνει τις ατέλειες του Ιουλιανού ημερολογίου και πρότειναν την αντικατάσταση του με άλλο τελειότερο.Το 1324 ο Νικηφόρος Γρηγοράς, ένας  από τους επιφανέστερους  Έλληνες επιστήμονες, επρότινε στον αυτοκράτορα Ανδρόνικο την διόρθωση, κάτι που δυστυχώς δεν έγινε τότε αποδεκτό « διά τον φόβον συγχύσεως των αμαθών και  μερισμού της Εκκλησίας».
Βλέπετε, τα προβλήματα τα δημιουργούν οι αμαθείς, οι στενοκέφαλοι, αυτοί που δεν τους κόβει, που δεν μπορούν να κάνουν διαχωρισμό ημερολογίου και πίστεως. Εξωτερικού σχήματος και δόγματος της Εκκλησίας.
Η Ορθόδοξη  Εκκλησία απέρριψε επί σειράν  αιώνων την καθιέρωση του Γρηγοριανού  ημερολογίου, παρά τις επίμονες προσπάθειες της Ρώμης. Και αυτό, διότι υπήρχε ο φόβος  μήπως γίνει μέσον παραπλανήσεως του Ορθοδόξου Λαού. Όταν όμως εξέλιπε αυτός ο φόβος, άρχισε να γίνεται σκέψις και στην Ορθόδοξη Εκκλησία για την αντικατάσταση του Ιουλιανού ημερολογίου από το Γρηγοριανό, κάτω από την πίεση των νεωτέρων αναγκών του πολιτισμού.
Στην πραγματικότητα δεν έχουμε δύο ημερολόγια, άς το προσέξουμε αυτό. Έχουμε ένα, το ίδιο διορθωμένο. Αφήσαμε το εσφαλμένο και ακολουθήσαμε το διορθωμένο.
Το Γρηγοριανό είναι το τελειότερο ημερολόγιο που υπάρχει, όχι όμως και το απολύτως τέλειο. Το Γρηγοριανό επιβραδύνει την αρχή  του έτους , όπως και το Ιουλιανό, αλλά πολύ λιγότερο. Επιβραδύνει την αρχή του έτους με ρυθμό  1 ημέρα σε 3.320 χρόνια, ενώ το Ιουλιανό  1 ημέρα σε 128 χρόνια. Είναι λοιπόν κρίμα και ντροπή και αμαρτία, ένα θέμα απλό και ασήμαντο  και αδιάφορο θρησκευτικώς να δημιουργεί τέτοια σοβαρά προβλήματα, δηλ. το σχίσιμο της Εκκλησίας.
Πως φτάσαμε να δεχτεί η Ελλαδική Εκκλησία το νέο ημερολόγιο, το διορθωμένο.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Άνθιμος ο Ζ΄ το 1896 εξέφραζε « πόθους και ευχάς υπέρ ενός ενιαίου ημερολογίου  δι  άπαντας τους χριστιανικούς λαούς». Ο επόμενος Πατριάρχης Ιωακείμ ο Γ΄ το 1902 έστειλε εγκύκλιο προς όλες τις ορθόδοξες Εκκλησίες και συνιστούσε να μελετήσουν το ημερολογιακό θέμα και να εκθέσουν τις απόψεις τους.
Η Εκκλησία της Ελλάδος απάντησε ότι, κατ ΄αρχήν, δεν αποκρούει την διόρθωση του ημερολογίου. Η επιτροπή η οποία συνεστήθη και μελέτησε το θέμα απεφάνθη ότι η μεταβολή, η αλλαγή  δεν προσκρούει σε δογματικούς και κανονικούς λόγους. Θα μπορούσε λοιπόν  να γίνει, όμως μετά από συνεννόηση όλων των Αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών και κυρίως του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Αναμένοντας αυτήν την συνεννόηση , η Ελλαδική Εκκλησία εξακολουθούσε να κρατάει το Ιουλιανό ημερολόγιο, η δε Πολιτεία προχώρησε στην καθιέρωση του Γρηγοριανού ημερολογίου. Έτσι τη 1 Μαρτίου του  1923 καθιερώθηκε με Βασιλικό Διάταγμα το Γρηγοριανό , το διορθωμένο ημερολόγιο.
Όταν όμως έφθασαν να εορτάσουν την εθνική εορτή της απελευθερώσεως του 1821 και τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, δημιουργήθηκε σύγχυσις. Άρχισαν τα προβλήματα.
Έτσι έγινε ξεκάθαρο, ότι στην Ελλάδα είναι αδύνατη η συνύπαρξις δύο ημερολογίων, ενός πολιτικού και ενός θρησκευτικού. Κάτω από αυτήν την πίεση η Εκκλησία της Ελλάδος  επρότινε ως μέση λύση την προσαρμογή του εορτολογίου στο  νέο ημερολόγιο, χωρίς να θίξουν τον εορτασμό του Πάσχα.
Εδώ αξίζει να σημειώσουμε κάτι ακόμη. Η Εκκλησία είχε το δικαίωμα να ακολουθήσει το νέο ημερολόγιο. Στο σημείο αυτό δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα. Μπορούσε να το κάνει. Μπορούσε να αλλάξει τις ημέρες εορτασμού, όπως το έκανε και παλαιότερα και όπως το κάνουν και οι ίδιοι οι παλαιοημερολογίτες, άσχετα αν δεν το ξέρουν ή δεν πάει το μυαλό τους ή κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν και εσκεμμένα το αποσιωπούν.
Ένα παράδειγμα: Παλαιότερα γιόρταζαν τα Χριστούγεννα στις έξι Ιανουαρίου μαζί με την Βάπτιση του Χριστού κι’ ήταν η εορτή των Επιφανίων. Αργότερα το άλλαξε η Εκκλησία. Κράτησε την Βάπτιση στις έξι Ιανουαρίου και μετέθεσε την Γέννηση του Χριστού στις  25 Δεκεμβρίου, όταν οι ειδωλολάτραι γιόρταζαν την γέννηση του θεού τους ηλίου. Κατόπιν τούτου πήγαν εννέα μήνες πιο πίσω και έβαλαν τον ευαγγελισμό της Παναγίας. Την αλλαγή αυτή την δέχονται οι του παλαιού ημερολογίου.
Άλλο παράδειγμα: Η Μεταμόρφωσις του Κυρίου έγινε σαράντα μέρες πρίν από το πάθος και τη σταύρωση. Συνεπώς θα έπρεπε να την εορτάζουμε μέσα στην Μεγάλη Σαρακοστή.  Επειδή όμως τότε δεν έχουμε γιορτές,  την τοποθέτησε η Εκκλησία  στις  έξι Αυγούστου, δηλ. σαράντα μέρες πριν από την Ύψωση του Τ. Σταυρού, που είναι μία άλλη Μεγάλη Παρασκευή. Την αλλαγή αυτή την δέχονται οι του παλαιού ημερολογίου.
Εορτάζουμε τους Αγίους συνήθως την ημέρα της κοιμήσεώς των ή του μαρτυρίου των. Ο Ι. Χρυσόστομος εκοιμήθη την 14ην Σεπτεμβρίου. Γράφει δε το Συναξάρι, « δια την εορτήν του Τ. Σταυρού μετετέθη η εορτή αυτού εις τον Νοέμβριον μήνα».
Και αυτό το δέχονται οι του πατρίου ημερολογίου. Έτσι μετατίθεται και η εορτή του αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου στην δεύτερη ημέρα του Πάσχα και του αγίου Μάρκου του Ευαγγελιστού στην τρίτη ημέρα του Πάσχα. 
Άρα λοιπόν η Εκκλησία έχει το δικαίωμα και μπορεί να κάνει τις αλλαγές που εκείνη νομίζει.
Πού υπήρχε πρόβλημα;
Στον εορτασμό του Πάσχα. Και γιατί αυτό; Γιατί ο εορτασμός του Πάσχα καθωρίσθηκε από την Α΄Οικουμενική Σύνοδο και άρα καμία Εκκλησία μόνη της δεν είχε το δικαίωμα να τον αλλάξει ή να τον μεταβάλλει. Απόφαση Οικουμενικής Συνόδου μόνο μία άλλη Οικουμενική Σύνοδος μπορεί να αλλάξει. Η Εκκλησία της Ελλάδος δεν είναι Οικουμενική Σύνοδος. Για τον λόγο αυτό άλλαξε το ημερολόγιο, που μπορούσε, δεν πείραξε όμως τον εορτασμό του Πάσχα που δέν μπορούσε και δέν είχε το δικαίωμα να κάνει.
Βλέπουμε πόσο συνετά και με φόβον Θεού αντιμετώπισε η Εκκλησία το όλο θέμα. Ενεργεί με μεγάλη προσοχή, χωρίς να κάνει ούτε παρανομία, ούτε παράβαση, ούτε υπέρβαση των αρμοδιοτήτων της.
Το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως  βρήκε ορθή την λύση αυτή και έλαβε την απόφαση να προβεί στην διόρθωση του ημερολογίου. Τηλεγράφημα του Πατριάρχου Γρηγορίου του Ζ΄στις 23 Φεβρουαρίου του 1924 έγραφε:
« Συνοδική αποφάσει ενεκρίθη οριστικώς προσαρμογή εορτολογίου και πολιτικού ημερολογίου από  10ης προσεχούς Μαρτίου».
Ύστερα από αυτό η Ελλαδική  Εκκλησία άρχισε να ακολουθεί το Γρηγοριανό ημερολόγιο από 1ο Μαρτίου, η οποία υπολογίσθηκε ότι είναι 23 Μαρτίου. Με άλλα λόγια πήγαμε 13 μέρες πιο μπροστά. Οι άλλες Εκκλησίες εξακολουθούσαν να χρησιμοποιούν για τις θρησκευτικές εορτές το Ιουλιανό ημερολόγιο, δηλ το παλαιό, ενώ πολιτικώς ακολουθούσαν το Γρηγοριανό, δηλ. το νέο.
Αυτό ήταν το όλο θέμα του ημερολογίου. Επαναλαμβάνω τόσο απλό, αλλά τόσο πολύ ταλαιπώρησε και εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να ταλαιπωρεί την Εκκλησία του Χριστού.
Η καθιέρωσις του νέου ημερολογίου άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου. Κάποιοι απλοϊκοί χριστιανοί και λίγοι μορφωμένοι αντέδρασαν από ένα  φόβο, μήπως η Εκκλησία χάσει την Ορθόδοξη Πίστη.
Κράτησαν αυτοί το παλαιό ημερολόγιο , ενώ παράλληλα αντέδρασαν με απαράδεκτα τρόπο κατά του Οικουμενικού Πατριάρχου Μελετίου  και του τότε Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χρυσοστόμου.
Επίσης κάποιοι ζηλωταί μοναχοί από το Άγιο Όρος περνούσαν από πόλεις και χωριά και διεκήρυτταν ότι η Ελλαδική Εκκλησία  φράγκεψε. Οι περισσότερο φανατικοί από αυτούς υπό την αρχηγία του Ματθαίου Καρπαθάκη ίδρυσαν Μοναστήρια στην Αττική και στρατολογούσαν μοναχούς και μοναχές.
Μέχρι το 1935 στην Πατρίδα μας οι του παλαιού ημερολογίου  ήταν περίπου εκατό χιλιάδες (100.000). ( σήμερα δεν ξεπερνούν τις εξήντα χιλιάδες). Έχτισαν την Μονή Κερατέας και κατέλαβαν διά της βίας κάποιους ναούς στην Θήβα και σ’ άλλα μέρη.
Την άνοιξη του 1935 τρείς Μητροπολίται, ο Δημητριάδος Γερμανός, ο Φλωρίνης Χρυσόστομος και ο Ζακύνθου Χρυσόστομος ενώθηκαν με τον Ματθαίο Καρπαθάκη και τους άλλους παλαιοημερολογίτες. Ενθαρρύνθηκαν και από κάποιους πολιτικούς του Κονδύλη και εδημιούργησαν μία θορυβώδη  Εκκλησιαστική επανάσταση.
Χωρίς να έχουν την συγκατάθεση καμιάς Ορθόδοξης Εκκλησίας ελειτούργησαν αντικανονικώς σε ένα ναό των Αθηνών και εδημοσίευσαν σε φυλλάδιο καταγγελία κατά της επίσημης Εκκλησίας. Εχαρακτήρισαν ως φοβερό έγκλημα  την εισαγωγή του νέου  ημερολογίου στην Εκκλησία και απηύθυναν άλλο φυλλάδιο στους Ιερείς και στους Μοναχούς , τους οποίους παρακινούσαν σε επανάσταση  κατά του Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου και της κανονικής Εκκλησίας.
Με άλλο φυλλάδιο προς τα θρησκευτικά Σωματεία παρακινούσαν  να αποκηρύξουν κι’ εκείνα τον Αρχιεπίσκοπο και μ’ ένα τελευταίο καλούσαν τον λαό να αποκηρύξει τον Χρυσόστομο και όλους τους άλλους και να ακολουθήσει το παλαιό ημερολόγιο.
Συγχρόνως  εχειροτόνησαν επισκόπους τρείς αρχιμανδρίτες και έτσι οι επαναστάται συνεκρότησαν σύνοδο με επτά αρχιερείς.
Η Εκκλησία της Ελλάδος έκανε ό,τι ορίζουν οι ι. Κανόνες. Δηλ. τους οδήγησε σε εκκλησιαστικό δικαστήριο με τις κατηγορίες φατρίας, τυρείας, παρασυναγωγής, καταφρονήσεως της Εκκλησιαστικής Αρχής και παροτρύνσεως Κλήρου και Λαού εναντίον της Εκκλησίας. Σύμφωνα με τους Ιερούς Κανόνες επέβαλε σε όλους την ποινή  της καθαιρέσεως. Βέβαια οι κατηγορούμενοι δεν προσήλθαν στο Συνοδικό Δικαστήριο, γιαυτό και καταδικάσθηκαν ερήμην.
Αργότερα οι παλαιοημερολογίται προέβησαν και σε άλλες χειροτονίες. Όμως όλοι αυτοί στερούνται της Αποστολικής Διαδοχής, εφόσον χειροτονήθηκαν από καθηρημένους αρχιερείς. Συνεπώς τα μυστήριά τους είναι άκυρα και ανυπόστατα, σαν να μη έγιναν ποτέ. Γιαυτό και η Εκκλησία τα επαναλαμβάνει όλα από την αρχή.
Εδώ άς προσέξουμε κάτι:Κάποιους τους πιάνει μια μανία και τρέχουν σε παλαιοημερολογήτικα μοναστήρια κι’ εκεί βαπτίζουν τα παιδιά τους, όπως π.χ. στην αγία Ειρήνη την Χρυσοβαλάντου. Όλοι αυτοί πρέπει να γνωρίζουν πως τα παιδιά τους είναι αβάπτιστα. Το θέμα είναι σοβαρό, μη το πάρουν αψήφιστα. Κινδυνεύει η σωτηρία των παιδιών τους.
Οι ίδιοι βέβαια ονομάζουν τους εαυτούς των  « ακαινοτόμητον αυτοκέφαλον εκκλησίαν». Το ερώτημα είναι: Ποιος τους εχορήγησε το αυτοκέφαλο; Πώς ισχυρίζονται ότι ανήκουν στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία, όταν δεν έχουν καμία επικοινωνία με καμία Εκκλησία, ούτε και με εκείνες που ακολουθούν το παλαιό ημερολόγιο;
Σύμφωνα με το Κανονικό Δίκαιο διακριτικό γνώρισμα των Ορθοδόξων Εκκλησιών είναι:α) Η κοινωνία από το ίδιο Ποτήριο. β) Τα ειρηνικά γράμματα. Γ) Τα εόρτια γράμματα και δ) η καθολικότης των ποινών.
Κάποτε ευρισκόμουν στο Άγιο Όρος, στην Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας. Με επλησίασε ένας λαϊκός και μ’ ερώτησε:
Με ποιο ημερολόγιο είσαι, πάτερ, με το παλαιό ή με το νέο; Με το νέο, του απάντησα. Κακώς μου λέει. Δεν βλέπεις, εδώ όλοι οι άγιοι Πατέρες ακολουθούν το παλαιό. Ο ίδιος ,όπως καταλαβαίνετε ήταν με το παλαιό. Κι’ εγώ πάλι με την σειρά μου του είπα. Το κακό είναι με σας, διότι εσείς αποσχισθήκατε από την Κανονική Εκκλησία. Βλέπεις εγώ είμαι με το νέο ημερολόγιο, έρχομαι στο Άγιο Όρος, έρχονται οι αγιορείται Πατέρες στις δικές μας ενορίες, λειτουργούμε μαζί χωρίς κανένα πρόβλημα, κοινωνούμε μαζί κανονικότατα. Όμως τους δικούς σας ιερείς δεν τους δέχονται, γιατί άραγε; Πώς εξηγείτε αυτό; Η απάντησις ,εδώ έχουν λάθος και αυτοί.
Βλέπετε τόσο πολύ τους σκότισε ο σατανάς, ώστε δεν μπορούν τα λάθη τους. Κάνουν όλοι λάθη, εκτός από αυτούς.
Το τέταρτο στοιχείο, είπαμε, είναι η καθολικότης των ποινών. Δηλ. εάν μία  Ορθόδοξη Εκκλησία τιμωρήσει, καθαιρέσει έναν κληρικό, δεν επιτρέπεται να τον δεχτεί, να τον πάρει, να τον αναγνωρίσει ως κανονικό καμία άλλη Ορθόδοξη Εκκλησία. Και όμως όσους καθαίρεσε η κανονική Εκκλησία, τους παίρνουν οι παλαιοημερολογίται, για να φανεί ότι έχουν αριθμό και δύναμη. Με τον τρόπο αυτό μάζεψαν όλους τους ανήθικους και τα αποβράσματα. Κατάντησαν οι παλαιοημερολογίται να είναι ο σκουπιδοτενεκές της Εκκλησίας.
Στο σημείο αυτό πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι με αυτούς δημιουργείται πρόβλημα συνταγματικό. Το 3 άρθρο του Συντάγματος λέγει ότι « η Ελλαδική Εκκλησία υπάρχει αναποσπάστως ηνωμένη δογματικώς μετά της εν Κωνσταντινουπόλει Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας».
Την επιταγή αυτή του Συντάγματος την γνωρίζουν πολύ καλά οι παλαιοημερολογίτες, γιαυτό και κατηγορούν με μανία το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ότι « παρεξέκλινε  δογματικώς» εφόσον δέχθηκε το νέο ημερολόγιο, παρουσιάζοντας την διαφορά των 13 ημερών ως δόγμα. Ισχυρίζονται μάλιστα ότι αυτοί είναι οι γνήσιοι ορθόδοξοι χριστιανοί ( Γ. Ο. Χ .), ενώ εμείς είμαστε οι ψεύτικοι, οι κάλπικοι, οι σκάρτοι.
Λίγο αργότερα οι παλαιοημερολογίται διασπάσθηκαν, χωρίσθηκαν σε δύο κομμάτια, σε δύο παρατάξεις, που συνεχώς μάλωναν μεταξύ τους και αυτές πάλι οι παρατάξεις κομματιάστηκαν ακόμη περισσότερο. Για το θέμα αυτό θα πούμε και λίγο παρακάτω.
Είναι αλήθεια, πως και οι ίδιοι αντελήφθησαν την αντικανονικότητά τους, γιαυτό και κατέφυγαν σε κάποια τεχνάσματα, για να καταστήσουν κανονική την χειροτονία τους και την παράταξή τους. Και οι δύο παρατάξεις χωριστά η μία από την άλλη προσέφυγαν στους Ρώσους της διασποράς και ζήτησαν να …ξαναχειροτονηθούν, για να επιτύχουν την κανονικότητά τους. Μα μέχρι τώρα εκόπτοντο ότι αυτοί είναι οι κανονικοί και οι γνήσιοι, πώς τους ήρθε και ζητούν χειροτονία; Εκτός αυτού, όταν ένας κληρικός καθαιρεθεί οριστικά και τελεσίδικα δεν μπορεί να ξαναχειροτονηθεί. Αυτό που επενόησαν και έπραξαν είναι αδιανόητο. Κατέφυγαν στους Ρώσους, για να χειροτονηθούν. Αναγκάζονται να το κάνουν, παρ’ ότι προηγουμένως δεν είχαν  με αυτούς κοινωνία ποτηρίου. Τους θεωρούσαν και αυτούς αντικανονικούς. Ξέρετε δε ποιο είναι το κωμικό ή το τραγικό γιαυτούς; Η Ρωσική Εκκλησία έχει ενορίες άλλες με το νέο και άλλες με το παλαιό ημερολόγιο. Έχει πλήρη εκκλησιαστική κοινωνία με όλες τις Εκκλησίες που ακολουθούν το νέο ημερολόγιο. Και μάλιστα ο ένας από τους δύο Ρώσους Αρχιερείς που τους εχειροτόνησαν ακολουθούσε το νέο ημερολόγιο!!
Συγχωρέστε μου για την φράση, γύρισαν και έφαγαν τον εμετό τους.
Εδώ έχουμε και άλλο πρόβλημα, άλλο λάθος μέγα και παράβαση των  Ιερών Κανόνων, για την τήρηση των οποίων κόπτονται.
Από το Ιερό Πηδάλιο γνωρίζουμε, πως οι υπερόριες χειροτονίες είναι άκυρες. Ο 35ος Κανών των Αγίων Αποστόλων λέγει:
« Ο Επίσκοπος να μη τολμά να κάνει χειροτονίες έξω από τα όρια της επισκοπής του, σε χώρες που δεν υπάγονται σ’ αυτόν. Αν έχει την άδεια  και την πρόσκληση του οικείου Μητροπολίτου μπορεί να κάνει τις χειροτονίες. Εάν όμως κάνει από μόνος του, χωρίς την άδεια του οικείου Αρχιερέως, τότε να καθαιρείται και αυτός που εχειροτόνησε και εκείνοι που χειροτονήθηκαν από αυτόν». Με άλλα λόγια, Ρώσοι επίσκοποι δεν μπορούσαν να χειροτονήσουν επισκόπους της Ελληνικής επικρατείας. Τα ίδια ορίζουν και οι κανόνες των Συνόδων Αντιοχείας, Σαρδικής και Καρθαγένης.
Τώρα τίθεται το ερώτημα: Οι παλαιοημερολογίται που βρίσκονται στην Ελλάδα τι είναι; Σχισματικοί, αιρετικοί ή αποτελούν παρασυναγωγή;
Πρώτα-πρώτα δεν μπορούν να χαρακτηριστούν αιρετικοί, διότι δεν διαφέρουν καθόλου στο Ορθόδοξο Δόγμα. Είναι σχίσμα; Πρέπει να γνωρίζουμε ότι σχίσμα είναι η ηθελημένη αποκοπή από την καθ’ όλου Εκκλησία. Η απομάκρυνσις από τους επισκόπους, από την ενιαία διοίκηση τοπικής Εκκλησίας και ο αυθαίρετος σχηματισμός άλλης εκκλησίας, που έχει ξεχωριστή διοίκηση και ιεραρχία. Εδώ βλέπουμε, ότι για την ύπαρξη σχίσματος πρέπει να υπάρχει επίσκοπος ή επίσκοποι. Το 1935 αποσχίσθηκαν τρείς ιεράρχαι μαζί με κάποιους χριστιανούς. Αποσχίσθηκαν από την Εκκλησία της Ελλάδος, όσο και από όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες. Επομένως έχουμε κανονικότατο το έγκλημα του σχίσματος. Μετά την καθαίρεση όμως εκείνων που είχαν κανονική αρχιερωσύνη, έπαυσε να υφίσταται το σχίσμα, εφόσον δεν υπάρχει  πλέον επίσκοπος. Χωρίς επίσκοπο δεν έχουμε Εκκλησία, λέγει ο άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος. « Όπου ο Επίσκοπος εκεί και η Εκκλησία». Σήμερα όλες οι παρατάξεις των παλαιοημερολογιτών δεν έχουν επίσκοπο, διότι οι υπάρχοντες είναι αντικανονικοί και καθηρημένοι. Είναι σαν να μη υπάρχουν. Είναι λαϊκοί, όχι κληρικοί και μάλιστα επίσκοποι.
Έτσι μετεβλήθησαν σε μία χριστιανική κοινότητα. Θα μπορούσαμε λοιπόν να τους κατατάξουμε σε παρασυναγωγή, εάν υπάρχουν ιερείς  πρό του σχίσματος χειροτονημένοι, οι οποίοι ξέφυγαν από τα εκκλησιαστικά δικαστήρια και δεν καθαιρέθηκαν, πράγμα για σήμερα πολύ απίθανο.
Κληρικοί με το παλαιό ημερολόγιο, αν θέλουν να προσχωρήσουν στην κανονική Εκκλησία, χειροτονούνται κανονικά εφόσον η χειροτονία τους ήταν άκυρη και ανυπόστατη.
Εδώ άς πούμε κάτι ακόμη, που πρέπει ιδιαίτερα να προσέξει η Ελληνική Πολιτεία, γιατί δημιουργείται θέμα νομικό με τους παλαιοημερολογίτες επισκόπους. Μετά την εκλογή και χειροτονία τους οι Αρχιερείς πηγαίνουν στον ανώτατο άρχοντα, στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και δίνουν την διαβεβαίωση, ότι θα εφαρμώσουν τους Ιερούς Κανόνες και τους Νόμους της Πολιτείας. Αν δεν γίνει αυτό, δεν τους αναγνωρίζει το Κράτος και δεν έχουν ισχύ οι διοικητικές πράξεις τους. Οι παλαιοημερολογίται επίσκοποι χωρίς αυτήν την διαβεβαίωση και χωρίς την αναγνώριση της χειροτονίας των, πώς εκδίδουν πράξεις διοικήσεως, γάμων, βαπτίσεων κλπ ;
Τέλος, πώς έχει η σημερινή κατάστασίς.
Σήμερα οι παλαιοημερολογίται στην Ελλάδα δεν ξεπερνούν τις εξήντα χιλιάδες ( 60.000) . Υπάρχει μία φθίνουσα τάσις. Όλο και λιγοστεύουν, αφού τα παιδιά τους  σε μεγάλο ποσοστό δεν επιθυμούν να ακολουθήσουν το πάτριο ημερολόγιο. Γιαυτό οι πιο φανατικοί επιδίδονται σε προσηλυτισμό. Αγωνίζονται με απειλές και φοβέρες για κόλαση, να παρασύρουν κάποιους αφελείς στην παράταξή τους. Για να πούμε όμως και του στραβού το δίκαιο, κάποιοι από αυτούς είναι ενάρετοι, έχουν ευλάβεια μεγάλη και αγωνίζονται να ζήσουν ζωή ευαγγελική, ανώτερη από εμάς. Δυστυχώς πρέπει να θυμηθούμε αυτό που λέγει ο απ . Παύλος , « ουδείς στεφανούται, εάν μη νομίμως αθλήση». Έλεγε και ο μακαριστός π. Παϊσιος, «είναι φοβερό, να κουράζεται κανείς και να κολάζεται». Να προσπαθεί, να αγωνίζεται, να κουράζεται , μα να μη ωφελείται, στο τέλος να κολάζεται και να κατακρίνεται.
Οι παρατάξεις τους επισήμως σήμερα είναι εννέα. Υπάρχουν και πολλοί ανεξάρτητοι. Και κάθε λίγο και λιγάκι αναφύονται και άλλες. Αιτία των αποσχιστικών αυτών τάσεων είναι η πεπλανημένη και διεστραμμένη εκκλησιολογία τους. Είπαμε πιο μπροστά ότι δεν αναγνωρίζουν καμιά Ορθόδοξη Εκκλησία ούτε  και από εκείνες που ακολουθούν το παλαιό ημερολόγιο. Αλλ’ούτε και αναγνωρίζονται από αυτές, μάλλον κατακρίνονται. Αλληλοκατηγορούνται μεταξύ τους οι διάφορες  παρατάξεις, αλληλοκαθαιρούνται και αναθεματίζονται. Άκρη δεν βγάζουμε.
         
Επανέρχομαι στη συζήτηση με τον παλαιοημερολογίτη, που είχαμε στο Άγιο Όρος. Δεν μου λές, του είπα. Έστω ότι θέλω να πάω με το παλαιό ημερολόγιο.
Για πές μου, με ποια παράταξη να πάω; Αν έρθω με σας, θα με καθαιρέσουν οι άλλοι. Αν  ακολουθήσω τους άλλους, θα με καθαιρέσετε εσείς. Δεν είναι λοιπόν καλύτερα να μείνω εδώ που είμαι και να έχω το κεφάλι μου ήσυχο; ο καημένος έβαλε κάτω το κεφάλι και δεν ήξερε τι να πεί.
Τα άνευ λόγου εσωτερικά σχίσματά τους αποδεικνύουν και το αβάσιμο του σχίσματός τους από την Εκκλησία. Η άνεση με την οποία χαρακτηρίζουν τους άλλους  του παλαιού ημερολογίου ως αιρετικούς, φανερώνει ότι έχουν χάσει προ πολλού την αίσθηση  των εννοιών της αιρέσεως και του σχίσματος. Ο απλός λαός έχει περιέλθει σε σύγχυση, διότι διαρκώς ευρίσκεται σε διαφορετική παράταξη χωρίς να το γνωρίζει, χωρίς να το αντιλαμβάνεται, αλλά και δίχως να το επιθυμεί.
Κάθε ομάδα πιστεύει ότι αυτή είναι η μόνη εκκλησία του Χριστού!! Με αποτέλεσμα να γίνωνται και μεταξύ τους αναμυρώσεις.
Πολλοί κληρικοί και λαϊκοί μεταπηδούν πολύ εύκολα από την μία παράταξη στην άλλη. Διασπώνται τόσο εύκολα, ώστε αυτοί οι λεγόμενοι ζηλωταί να είναι, κατ’αναλογία, πολύ περισσότερο διασπασμένοι ακόμη και από τους προτεστάντες.
Ο Ματθαίος δύο φορές απεκήρυξε τους   δύο  τότε ομόφρονάς του  αρχιερείς για επουσιώδη ζητήματα. Στη συνέχεια, εφόσον είχε μείνει μόνος εχειροτόνησε  μόνος του πολλούς επισκόπους, το 1948 παραβαίνοντας τους ι. Κανόνες. Τον 1ο Αποστολικό, τον 4ο της Α΄Οικουμενικής Συνόδου και τον 3ο  της Εβδόμης.
Σκεφθείτε, ότι κάποιοι παλαιοημερολογίται θεωρούν και τους αγιορείτες  ακόμη ως εχθρούς του Θεού, εκτός της Εκκλησίας και της σωτηρίας. Οι υποτιθέμενοι επίσκοποί τους στην Ελλάδα ξεπερνούν τους 50.
Οι μισές ομάδες είναι χειροτονημένες από ένα ή από ανύπαρκτους αρχιερείς. Σήμερα αυτοί οι «κανονικοί» και γνήσιοι ορθόδοξοι δέχονται  «αιρετικούς» λαϊκούς με το νέο ημερολόγιο σε συμπροσευχή στις εκκλησίες τους και τους κοινωνούν, τους δίνουν αντίδωρο και άλλα πολλά, που παλαιοτέρα με κανένα τρόπο δεν έκαμναν. Προσκαλούν «αιρετικούς» νεοημερολογίτες επισήμους ,βουλευτάς και άλλους, στα πανηγύρια τους, όπως π.χ. στα Θεοφάνια και συναγωνίζονται ποια παράταξη θα έχει μεγαλύτερο αριθμό επισήμων.
Τελικά θα πρέπει να τους ρωτήσουμε. Εμείς με το νέο ημερολόγιο είμαστε αιρετικοί ή δεν είμαστε; Αν είμαστε, πως καταδέχτηκαν να χειροτονηθούν από  «αιρετικούς» και εκτός Εκκλησίας Επισκόπους;΄Αρα στερούνται  χειροτονίας και ιερωσύνης. Αν  δεν είμαστε αιρετικοί, τότε οφείλουν να επιστρέψουν στην Κανονική Εκκλησία εν μετανοία.
Όταν οι ίδιοι οι παλαιοημερολογίται θεωρούν τους άλλους  του παλαιού ημερολογίου  αιρετικούς και αντικανονικούς, εμείς για ποιο λόγο να τους θεωρήσουμε κανονικούς; Όταν οι ίδιοι οι ζηλωταί  πιστεύουν ότι οι άλλοι ζηλωταί δεν έχουν ιερωσύνη και αποστολική διαδοχή, εμείς γιατί να τους θεωρήσουμε κανονικούς;
Αγαπητοί μου,
Τελειώνοντας θέλω να τονίσω ότι  δεν χρειάζεται να αμφιβάλουμε για την κανονικότητα της Εκκλησίας ,μέσα στην οποία βρισκόμαστε και ανήκουμε. Εμείς είμαστε εν τάξει. Εκείνοι βρίσκονται σε λάθος δρόμο. Άς ευχηθούμε , να τους φωτίσει ο Θεός και να επιστρέψουν. Να σωθούν και αυτοί, κανείς να μη χαθεί. Άς προσέξουμε, μη παρασυρθούμε ποτέ και από κανένα και βγούμε εκτός Εκκλησίας. Έξω από την Εκκλησία δεν υπάρχει σωτηρία. Αυτοί που αυτοτιτλοφορούνται γνήσιοι ορθόδοξοι, κατάφορα και ασύστολα παραβιάζουν τους ι. Κανόνες.
Δεν επιτρέπεται ούτε στις εκκλησίες τους να πάμε, ούτε στα μοναστήρια τους, ούτε να συμμετάσχουμε στα μυστήριά τους. Δεν κοινωνούμε στις λειτουργίες τους, δεν βαπτίζουμε στις εκκλησίες τους τα παιδιά μας, δεν ερχόμαστε εις γάμου κοινωνία με αυτούς, εκτός και κανονικά ενταχθούν στην επίσημη Εκκλησία. Οι ι. Κανόνες αντιμετωπίζουν τους σχισματικούς, όπως ακριβώς και τους αιρετικούς.
Αυτό πρέπει να κάνουμε κι’ εμείς  σαν πιστά και φρόνημα και υπάκουα τέκνα της Εκκλησίας.
Άς ακολουθούμε λοιπόν πιστά την Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Άς υπακούωμε πρόθυμα σ’ αυτήν και θερμή άς βγαίνει από τα χείλη μας και την καρδιά μας η προσευχή: Ο Θεός , που είναι το Φώς το αληθινό, να σκορπίζει πλούσια σε όλους τον φωτισμό Του, « ίνα το αυτό λέγωμεν πάντες και μη ή εν ημίν σχίσματα». Να δώσει ο Θεός, να έρθει εκείνη η αγία και μεγάλη ημέρα, πού όλοι οι πλανεμένοι θα επιστρέψουν και θα γίνουμε μία ποίμνη με ένα Ποιμένα, τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό. Αμήν. 
ΠΗΓΗhttp://www.agioritikovima.gr/perizois/26743-palaio-kai-neo

"Φρούρισον"....

Ιδιόμελον Εορτής Αγίου Δημητρίου
μελλοποιηθέν υπό Ιωάννου Κουκουζέλη τον 14ο αιώνα
Ψάλλει η Ελληνική Βυζαντινή Χορωδία
υπό τη διεύθυνση του Λυκούργου Αγγελόπουλου


Παρασκευή 16 Αυγούστου 2013

Η Παναγία μας

                                              Νικολάου, Μητροπολίτου Μεσογαίας
1
Το Άγιον Όρος είναι γνωστό ως το «περιβόλι της Παναγίας». Ως ο κατ’ εξοχήν τόπος που τιμάται, που εμφανίζεται, που ενεργεί και αναπαύεται το πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου, ως «ο νοητός της Θεοτόκου και ωραίος Παράδεισος».Σύμφωνα με την παράδοση, το Άγιον Όρος δόθηκε ως κλήρος στην Παναγία από τον ίδιο τον Κύριο: «Έστω ο τόπος ούτος κλήρος σος και περιβόλαιον σον και Παράδεισος, έτι δε λιμήν σωτήριος των θελόντων σωθήναι».

Ενώ η πρώτη Εύα έπεσε στον αρχέγονο παράδεισο, η δεύτερη Εύα, ως Μητέρα του δεύτερου Αδάμ, ξεδιπλώνει, τη χάρη των ονομάτων της μέσα στο νέο παράδεισο του Αγίου Όρους. Η Κυρία των αγγέλων εμφανίζεται ως Κυρία του αγγελικού τάγματος των μοναχών. 

Κεχαριτωμένη φανερώνει τις χάριτες που απορρέουν από τη χάρη της, μέσα από εικόνες, προσκυνήματα, ευλογημένες αθωνικές γωνιές, γεγονότα της ζωής, προσδοκώμενες ανταποκρίσεις σε αιτήματα, ανέλπιστες απαντήσεις σε δοξολογικά ξεσπάσματα, εμφανίσεις σε εξαγιασμένους ασκητές, μέσα στη κατάνυξη του κελιού ή στην λαμπρότητα του ναού. Παντού και πάντοτε, σε κάθε τόπο και σε κάθε σημείο, ελλοχεύει μια ανεπανάληπτη αφορμή, μια μοναδική ευκαιρία να ζήσει κανείς το αγκάλιασμα της Θεοτόκου.

Δεν υπάρχει ίσως αγιορείτης μοναχός που να μη ζει την Παναγία ως Παναγία του, ως κύρια και πρώτη προσφυγή του, ως αμετάθετο ελπίδα, ασφάλεια και προστασία του, ως πρέσβειρα και μητέρα του, ως πλησίον και μόνιμο σύντροφο του, ως εναγκαλιστή των πληγών και ανάδοχο των δοκιμασιών του.

Κάθε ψάλτης από το «Άξιον έστι» θα αρχίσει τα μαθήματά του και με αυτό θα αποδώσει την καλύτερη τέχνη του. Κάθε αγιογράφος ή ξυλο­γλύπτης, τα πρώτα και καλύτερα έργα που θα φιλοτεχνήσει θα απεικονίζουν το θεομητορικό πρόσωπο. Κάθε ησυχαστής σε αυτή θα καταθέσει τη θερμότερη προσευχή του. Κάθε μοναστήρι μια δική της εικόνα θα περιβάλλει με το απαύγασμα της ευλάβειας του.

Γεγονότα ιστορικά, ανάγκες καθημερινές, ζωντανά θαύματα, περιστατικά και συγκυρίες, ιδιώματα θεομητορικά αποτυπώνονται σε κάθε εικόνα που κοσμεί με την καλλιτεχνική ομορφιά της και παρηγορεί με την παρουσία της κάθε μονή του Αγίου Ορούς. Έτσι, εκτός από την Παναγία του «Άξιον έστι» στο Πρωτάτο ή την Πορταΐτισσα στη Μονή Ιβήρων, έχουμε την Παναγία του Ακάθιστου στη Μονή Διονυσίου, τη Μυροβλύτισσα στη Μονή Αγίου Παύλου, την Τριχερούσα στο Χιλανδάρι, τη Γοργοϋπήκοο στη Δοχειαρίου, την Οδηγήτρια στην Ξενοφώντος, την Παραμυθία στο Βατοπαίδι, τη Γλυκοφιλούσα στη Φιλόθεου και πλήθος άλλων.
Επίσης, όπως ο προφήτης Ηλίας άφησε τη μηλωτή του στον Ελισαίο, κατά ανάλογο τρόπο η αγία Ζώνη της Θεοτόκου που ευλαβώς διαφυλάσσεται στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου, αποτελεί βαρύτιμη κληρονομιά, ανεκτίμητη ευλογία και μοναδικό θησαυρό που καταξιώνει το Άγιον Όρος ως περιβόλι και τόπο της.

«Χαίρε, άγιον όρος και θεοβάδιστον» ψάλλει ο υμνωδός, ταυτίζοντας ποιητικά τη Παναγία με το θεοβάδιστο και άγιο Όρος. Η Παναγία δεν βρίσκεται στο Άγιον Όρος! η Παναγία είναι το πραγματικό άγιον όρος.

Όλο το κενό της γυναικείας παρουσίας το καλύπτει η Θεομητορική παρουσία. Γι’ αυτό και έργα μοναδικής αξίας και θεολογικής και πνευματικής βαρύτητας που είδαν το φως ως καρποί μεγάλων αγιορειτών αγίων αναφέρονται στο δικό της πρόσωπο. Έτσι οι περίφημες ομιλίες του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά στα Είσόδια της Θεοτόκου, ο κανόνας του αγίου Νικόδημου στην Παναγία τη Γοργοϋπήκοο, το Θεοτοκάριον και όλες οι αναφορές του στο πρόσωπό της ξεχειλίζουν από θεολογικό βάθος και γλυκύτητα αγάπης και θείων αισθημάτων.

Αλλά και οι σύγχρονοι άγιοι πατέρες, γνωστοί και άγνωστοι, επώνυμοι και μη, μέσα από την Παναγία περνούν και διατυπώνουν τον καλύτερο κόσμο τους και τις ποιοτικότερες εκφράσεις της πίστης τους. Ο αείμνηστος ιερομόναχος Αθανάσιος Ιβηρίτης, γράφοντας στον οσιολογιώτατο μοναχό Θεόκλητο Διονυσιάτη, αναφέρει: «Από Παναγίας άρχεσθαι· Πρόσεξε την σκέψιν ταύτην, που μου επήλθεν εν στιγμή αναγνώσεως του Θεοτοκαρίου. Οι Χαιρετισμοί και το Θεοτοκάριον. Ο ουρανός και η γη να παρέλθουν, αυτά όμως να μη λείψουν καμμίαν ημέραν του έτους. Και εις ποίαν οι ύμνοι ούτοι; Εις την ταμίαν όλων των χαρίτων του Θεού».

(Νικολάου, Μητροπολίτου Μεσογαίας, «Φωνή αύρας λεπτής», Εκδ. Εν πλω) 
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ:http://www.agioritikovima.gr/

Τα σὐκα


figs1
Απο τις βιβλικές αναφορές, με το φύλλο συκής μέχρι τις ιστορικές, στην «Ειρήνη» του Αριστοφάνη, τα σύκα αποτελούν όχι μόνο πηγή έμπνευσης αλλά και μόνιμη λιχουδιά στην ελληνική επικράτεια. Φρούτο το καλοκαίρι…μεζές το χειμώνα, το σύκο είναι ένα προϊόν με τεράστια γευστική και θρεπτική αξία.
Πλούσια σε αντιόξινα συστατικά ως καλοκαιρινά φρέσκα φρούτα, τα σύκα βρίσκουν τους χειμερινούς τους «αντίπαλους» στα αποξηραμένα τα οποία είναι επίσης ιδανική πηγή μετάλλων και βιταμινών. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ποιες είναι τελικά αυτές οι «θαυματουργές» ιδιότητες που κάνουν τα σύκα αστείρευτη πηγή ενέργειας για τον ανθρώπινο οργανισμό; Και τελικά ποιο είναι καλύτερο: το φρέσκο ή το αποξηραμένο σύκο;
Φρέσκα σύκα
Τα φρέσκα σύκα έχουν χαμηλή θερμιδική αξία με τα 100 γραμ. να έχουν μόλις 74 θερμίδες. Περιέχουν διαλυτές φυτικές ίνες, βιταμίνες και χρωστικά αντιοξειδωτικά που συμβάλλουν στην καλύτερη δυνατή υγεία και ευεξία του ατόμου.
Ειδικότερα δε τα μαύρα σύκα, τα οποία είναι και πιο γλυκά, είναι πλούσια σε πολυφαινολικά αντιοξειδωτικά, όπως είναι οι λουτεΐνη, ταννίνες, καροτένια αλλά και το χλωρογενικό οξύ το οποίο ενισχύει τη «χρησιμοποίηση» του λίπους, έναντι των υδατανθράκων, για την παραγωγή ενέργειας, μειώνοντας την απορρόφηση της γλυκόζης. Με άλλα λόγια συμβάλλει στην πραγματοποίηση περισσότερων καύσεων.
Όμως τα φρέσκα σύκα είναι και αστείρευτη πηγή βιταμινών που βοηθούν τον ανθρώπινο οργανισμό να ενισχύσει την άμυνά του ή ακόμα και να καταπολεμήσει συγκεκριμένες ασθένειες. Διαθέτουν σε αφθονία αντιοξειδωτικές βιταμίνες, όπως η βιταμίνη Α, Ε, και Κ συμβάλλοντας στον «περιορισμό» των ελεύθερων ριζών και προστατεύοντας στην ουσία από διάφορες μορφές καρκίνου, διαβήτη, εκφυλιστικές ασθένειες και λοιμώξεις. Στα συν περιλαμβάνεται και η πλούσια περιεκτικότητά του φρέσκου σύκου σε κάλιο, που συμβάλλει στη διατήρηση της αρτηριακής πίεσης.
Αποξηραμένα σύκα
fig4
Βέβαια και τα αποξηραμένα σύκα έχουν το δικό τους μερίδιο …θρεπτικών ουσιών που λειτουργεί προς όφελος του ανθρώπινου οργανισμού. Αν και θερμιδικά είναι σαφώς πιο επιβαρυμένα από τα φρέσκα, με 249 θερμίδες ανά 100 γραμμάρια, τα αποξηραμένα σύκα είναι εξαιρετική πηγή μετάλλων, βιταμινών και αντιοξειδωτικών ουσιών. Στην πραγματικότητα, τα αποξηραμένα φρούτα είναι μία «αποθήκη» ενέργειας.
Μελέτες έχουν δείξει ότι το χλωρογενικό οξύ που περιέχουν βοηθά στη μείωση των επιπέδων σακχάρου και γλυκόζης στο αίμα ώστε να περιοριστεί ο κίνδυνος εμφάνισης σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2. Επιπλέον τα αποξηραμένα σύκα είναι μοναδική πηγή μετάλλων όπως είναι το ασβέστιο, ο χαλκός, το κάλιο, το μαγγάνιο, ο σίδηρος, το σελήνιο και ο ψευδάργυρος με το κάλιο μάλιστα να είναι το στοιχείο εκείνο που ελέγχοντας τη ροή του αίματος «διαχειρίζεται» κατά κάποιον τρόπο τον καρδιακό ρυθμό και την αρτηριακή πίεση.
Ο χαλκός από την άλλη είναι απαραίτητο ιχνοστοιχείο για την παραγωγή των ερυθρών αιμοσφαιρίων ενώ ο σίδηρος απαιτείται για την κυτταρική οξείδωση. Το ασβέστιο τέλος είναι κύριος παράγοντας για την πυκνότητα των οστών.
Σύκα: θρεπτικά σε όποια μορφή
Τόσο τα φρέσκα όσο και τα αποξηραμένα σύκα είναι ευεργετικά για τον άνθρωπο. Σε όποια μορφή και αν καταναλωθούν, τα σύκα περιέχουν αρκετά καλά επίπεδα βιταμίνης Β, η οποία λειτουργεί ως αρωγός του ρυθμού μεταβολισμού του ατόμου.
Επιπλέον η τρυπτοφάνη, που περιέχουν, απαλλάσσει τον άνθρωπο από τις διαταραχές του ύπνου και κυρίως την αϋπνία, ενώ ανακουφίζει από την κούραση και τονώνει τη μνήμη. Η κατανάλωση των σύκων προτείνεται και σε μακροχρόνιες ασθένειες όπως είναι η αναιμία ενώ λόγω της καθαρτικής τους επίδρασης είναι χρήσιμα για τη θεραπεία της χρόνιας δυσκοιλιότητας.
Ακόμα, η πηκτίνη που περιέχουν τα σύκα βοηθούν στη μείωση της χοληστερόλης στο αίμα ενώ τα ψημένα σύκα μπορούν να θεραπεύσουν φλεγμονές, όπως είναι τα αποστήματα. Επιπλέον το «γάλα» που βγάζουν τα φύλλα της συκιάς είναι ιδανικό καταπραϋντικό για τσιμπήματα από μέλισσες και σφήκες.
Τέλος τα σύκα θεωρούνται θησαυρός για το σύνολο της ευημερίας και ευτυχίας του ανθρώπου ενώ είναι και ένα από τα ιδανικότερα αφροδισιακά.
ΠΗΓΗ:http://www.diakonima.gr/

Ιερά Μονή Νεάμτς Ρουμανία - The Neamtu Monastery - Mănăstirea Neamt

Η Ιερά Μονή Νεάμτς

Η Ιερά Μονή Νεάμτς είναι το μεγαλύτερο πνευματικό και πολιτιστικό κέντρο της Ρουμανίας.
Το μοναστήρι του Νεάμτς πανηγυρίζει την εορτή της Αναλήψεως. 
Θαυματουργικές εικόνες του είναι η εικόνα της «Παναγίας Λυδιάνκα» στο προσκυνητάρι. Ονομάζεται έτσι επειδή αποτελεί αντίγραφο εικόνας της Παναγίας που ήταν στη Λύδα, αλλά και γιατί στο πίσω μέρος της υπάρχει η εικόνα του Αγίου Γεωργίου, που καταγόταν από τη Λύδα. Είναι δώρο του βυζαντινού αυτοκράτορα Μανουήλ Παλαιολόγου στον ηγεμόνα της Ρουμανίας Αλέξανδρο τον Καλό(15ο αιώνα). Συνηθίζεται οι προσκυνητές του μοναστηρίου να περνούν κάτω από την εν λόγω εικόνα, όπως περνούμε εμείς τη Μεγάλη Παρασκευή κάτω από τον Επιτάφιο.
Διαβάστε
περισσότερα στην ιστοσελίδα www.zoiforos.gr
***
THE MEAMTU MONASTERY
A Short History
The Neamtu Monastery is situated about 16km from Targu Neamt. The Neamtu Monastery is the oldest and most important monastic community in Moldavia. Archeological digs conducted at the monastery in 1961-1962, showed that eremetic monastic life existed here as early as the 11th century. In the 14th century, the Moldavian ruler Petru I Musat (1375-1391) turned his attenion toward the members of this monastic community and built them, in place of their wooden church, a stone church having the Ascension as its patron feast. The bell tower was built at the beginning of the 15th century by the ruler Alexander the Good, while the present Church of the Ascension was built by the ruler St. Stephen the Great between 1495 and 1497, as documents and the dedication inscription above the entrance testify. The church built by Peter Musat had been destroyed by an earthquake in 1471.
This church is the largest and the most impressive of all those donated by Stephen the Great, and the most interesting and representative monument of 15th century moldavian architecture, in terms of design, interior structure, and the decoration of its facade.
The exterior decoration of the church is typical of the Moldavian style of that period, combining Byzantine elements (glazed brick) with Gothic (window and door frames, buttresses), adapted to the indigenous style.
The interior iconography belongs to two distinct periods: in the altar, nave and burial chamber it is from the epoch of St. Stephen the Great, while thet of the narthex and porch belongs to the time of Petru Rares (16 century). The entire iconography was carefully restored (including the bell tower and entry portal) in 1830.
At the present time, the iconography is undergoing another restoration with great care taken to be faithful to the iconography of the period of Stephen the Great.
The Neamtu Monastery is also an important artistic and cultural center. The Neamtu Monastery has been a monastic center, a school, and a cultural center, preoccupied its entire existence with stimulating learning, reading and writing.
A monastic seminary and a school of Church Music have fuctioned in the building of the present-day theological seminary.
Today the institution is called The Theological High School, and is named for the venerable, Metropolitan Veniamin Costache.
Source: www.zoiforos.gr

Τα βότανα


Μερικά ωφέλιμα βότανα και πώς να τα συμπεριλάβετε στη διατροφή σας

 
βότανα


Αν θέλετε να αποφύγετε τις αρρώστιες και να ζήσετε καλά, μια ισορροπημένη και συνετή διατροφή είναι ζωτικής σημασίας. Μερικές βασικές γνώσεις για το πώς μερικά βότανα μπορούν να βοηθήσουν προς αυτή την κατεύθυνση, είναι το κλειδί για μια καλύτερη ζωή.

Τα φρέσκα βότανα δεν προσθέτουν απλά γεύση χωρίς θερμίδες στο φαγητό μας, αλλά επίσης αποδεικνύονται και ωφέλιμα για την υγεία, με θεραπευτικές ιδιότητες. Η βοτανική ιατρική χρησιμοποιείται στην κουζίνα εδώ και χιλιάδες χρόνια και δεδομένου του ότι η αντίδραση του οργανισμού μας σε αυτά τα φυσικά φάρμακα δεν έχει αλλάξει, θα πρέπει να εκμεταλλευτούμε τις όλο και περισσότερες επιλογές που έχουμε.

Δεντρολίβανο για την υγεία της καρδιάς

Το δεντρολίβανο είναι ένα βότανο που μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη των ζημιών στα αιμοφόρα αγγεία και να βοηθήσει την καρδιαγγειακή υγεία. Το θεραπευτικό αυτό βότανο μπορεί επίσης να βοηθήσει τη δυσπεψία και τη λειτουργία της μνήμης και να μειώσει τους πόνους στους μυς και τις αρθρώσεις, όταν εφαρμόζεται τοπικά. Το ενεργό συστατικό του, καρνοσικό οξύ ή καρνοσόλη, μπορεί επίσης να αποτρέψει την εξάπλωση του καρκίνου, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Cancer Treatment Reviews. Ταιριάζει τέλεια με φαγητά όπως το κρέας και οι πατάτες.

Μαϊντανός για την υπέρταση

Ο μαϊντανός έχει υψηλή περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικές ουσίες, βιταμίνες Α και C και το φλαβονοειδές απιγενίνη, μια ουσία που μπορεί να βοηθήσει στην αναστολή της ανάπτυξης των καρκινικών κυττάρων. Έχει επίσης αποδειχθεί ότι ωφελεί την καρδιά και μειώνει την υψηλή πίεση του αίματος. Ένας εύκολος τρόπος για να συμπεριλάβετε αυτό το θεραπευτικό βότανο στη διατροφή σας, είναι να το ψιλοκόψετε ως γαρνιτούρα ή να το βάλετε σε σάλτσες ή φαγητά.

Τζίντζερ για την υγεία του γαστρεντερικού συστήματος

Το τζίντζερ φαίνεται να είναι ένα αποτελεσματικό φυσικό φάρμακο για τις γαστρεντερικές διαταραχές, ειδικά για την ανακούφιση της διάρροιας ή της ναυτίας κατά την εγκυμοσύνη και τη ναυτία και τον έμετο μετά από μια χειρουργική επέμβαση ή μετά τη χημειοθεραπεία ασθενών με καρκίνο. Έχει ισχυρή, αντιφλεγμονώδη δράση και έχει επίσης αποδειχθεί ότι μειώνει τον πόνο στις αρθρώσεις. H χαρακτηριστική του γεύση νοστιμίζει φαγητά, σάλτσες, γλυκά και κοκτέιλ. Mπορείτε να το καταναλώσετε ωμό, αλλά και μαγειρεμένο.

Κανέλα για σταθερά επίπεδα σακχάρου στο αίμα

Η κανέλα έχει αντιβιοτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Μπορεί επίσης να βοηθήσει στην αντιμετώπιση γαστρεντερικών διαταραχών, όπως η διάρροια και η δυσπεψία. Έχει αντιοξειδωτική δράση και είναι εξαιρετική για τον έλεγχο των επιπέδων σακχάρου στο αίμα, αλλά και για τη μείωση των επιπέδων κακής χοληστερόλης σε άτομα με διαβήτη τύπου 2.

Σκόρδο για προστασία από τον καρκίνο

Το σκόρδο είναι το πιο γνωστό αντικαρκινικό, θεραπευτικό βότανο, καθώς επίσης είναι γνωστό και για την ικανότητά του να εμποδίζει άλλες ασθένειες, συμπεριλαμβανομένης της υπέρτασης, ακόμη και του κοινού κρυολογήματος. Νοστιμίζει πολλά φαγητά, βραστά και σούπες.

Τσουκνίδα για τον πόνο στις αρθρώσεις

Η τσουκνίδα, φαίνεται να είναι αποτελεσματική στη μείωση της φλεγμονής που σχετίζεται με την αρθρίτιδα. Σύμφωνα με τους ειδικούς, μπορεί επίσης να βοηθήσει στον έλεγχο της πιτυρίδας, κάνοντας τα μαλλιά γυαλιστερά, καθώς και στη βελτίωση της συνολικής υγείας των μαλλιών. Είναι αποτελεσματική στη θεραπεία της καλοήθους προστατικής υπερπλασίας (ΒΡΗ), μιας κατάστασης που συντελεί στη διεύρυνση του προστάτη. Μπορείτε να την απολαμβάνετε ως ρόφημα, αλλά και να την χρησιμοποιήσετε σε σούπες ή πέστο.

Κορίανδρος ή κόλιανδρος για κακή χοληστερόλη

Ο κορίανδρος μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της« κακής »χοληστερόλης και στην αύξηση της «καλής» χοληστερόλης. Μπορεί να βοηθήσει επίσης στη μείωση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα και έχει αντι-βακτηριακές και αντι-μυκητιακές ιδιότητες. Χρησιμοποιείται σε πολλές κουζίνες, από την ινδική, μέχρι την Ταϊλανδέζικη κ.ά. Μπορείτε να προσθέσετε αυτό το θεραπευτικό βότανο στα ψητά λαχανικά ή σε άλλα φαγητά και σαλάτες.

Φύλλα δάφνης για το μπούκωμα στη μύτη

Τα φύλλα δάφνης περιέχουν ένα έλαιο με το ενεργό συστατικό κινεόλη, το οποίο διευκολύνει την ενόχληση που προκαλείται από την ιγμορίτιδα. Οι μελέτες δείχνουν ότι η εισπνοή αυτού του αιθέριου ελαίου, μπορεί να μειώσει τη φλεγμονή και τη συσσώρευση υγρού στα ιγμόρεια. Επιπλέον, τα φύλλα δάφνης μπορεί να παίξουν ρόλο στην πρόληψη καρδιοπαθειών, στη θεραπεία της αρθρίτιδας και την υποστήριξη του ανοσοποιητικού συστήματος. Μπορείτε να το προσθέσετε ως ενισχυτικό γεύσης σε μαγειρευτά φαγητά, σούπες και σάλτσε

ΠΗΓΗ:
http://www.pentapostagma.gr/2013/08/botana.html#ixzz2c7P0jQc1

"Πατινιώτικα φεγγάρια"....



Πέμπτη 15 Αυγούστου 2013

Ο ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ


 
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΣΤΙΣ ΣΕΡΡΕΣ;

15

Ενώπιον μίας πολύ μεγάλης αρχαιολογικής ανακάλυψης, της μεγαλύτερης όλων των εποχών για την Ελλάδα αλλά και όλο τον κόσμο της αρχαιολογίας, βρίσκονται οι αρχαιολόγοι στην Αμφίπολη Σερρών.

Η ανεύρεση ενός τάφου που όμοιο του δεν έχει συναντήσει η αρχαιολογική σκαπάνη έχει σημάνει συναγερμό και ταυτόχρονα έχει πυροδοτήσει σειρά συζητήσεων για το εάν αυτό που σταδιακά βλέπει το φως της ημέρας δεν είναι ένας τάφος κάποιου σημαίνοντος προσώπου, όπως ας πούμε της Ρωξάνης και του γιού της με το Μ.Αλέξανδρο, αλλά ο τάφος του ίδιου του Μεγάλου Αλεξάνδρου (!).

Οι πληροφορίες είναι πραγματικά συγκλονιστικές: Ο τάφος έχει περίμετρο 498 μέτρα (!!), σχεδόν δέκα φορές μεγαλύτερος από τον τάφο του Βασιλιά Φιλίππου στη Βεργίνα, παραπέμποντας σε δημιούργημα που θα κατασκευαζόταν μόνο για έναν Βασιλιά. Εξωτερικά έχει επενδυθεί με μάρμαρο αρίστης ποιότητας, λαξευμένο με τέτοιο τρόπο που ακόμα και σήμερα προκαλεί δέος, τόσο η αρμονία όσο και η τελειότητα της εργασίας, με δεδομένα μάλιστα τα εργαλεία που είχαν στη διάθεσή τους εκείνη την εποχή.

Ο τάφος έχει θολωτό – πυραμιδωτό σχήμα, στη δε κορυφή του ήταν τοποθετημένο κατά μία προσέγγιση ο γνωστός σε όλους «Λέων της Αμφίπολης», ο οποίος είχε ανευρεθεί από Έλληνες στρατιώτες το 1912 και οι Άγγλοι (ποιοί άλλοι;) είχαν αποπειραθεί να το μεταφέρουν – κλέβοντάς το – στην Αγγλία το 1916. Άλλωστε το λιοντάρι είναι το χαρακτηριστικότερο σύμβολο του Μακεδονικού Βασιλείου.

Το μεγάλο ζήτημα που προκύπτει από όλα αυτά είναι το εξής: Το υπουργείο Πολιτισμού, μπροστά σε μία τέτοια ανακάλυψη όχι μόνο σφυρίζει αδιάφορα, αλλά και χρηματοδοτεί την εξέλιξη των εργασιών με το σταγονόμετρο, με αποτέλεσμα μέχρι σήμερα να μην έχει ανακαλυφθεί καν η είσοδος για το ταφικό αυτό συγκρότημα!

Και να σκεφτεί κανείς ότι σε οποιοδήποτε άλλο μέρος του κόσμου εάν οι αρχαιολόγοι βρισκόταν μπροστά σε μία τέτοια σημαντική ανακάλυψη οι κυβερνητικοί αρμόδιοι θα έκαναν το παν για να φέρουν στο φως τα όποια ευρήματα, πόσο μάλλον εάν μιλάμε (ενδεχομένως) για το μέρος που έχει ταφεί ο ίδιος ο Μέγας Αλέξανδρος, και όχι (μόνο) η Ρωξάνη όπως πίστευαν. 
ΠΗΓΗ:http://www.agioritikovima.gr/arxeio/26636-brethike-o-tafo

Μουσική με ηλεκτρονική κιθάρα


Παρουσίαση Βιβλίου


Ο ΤΑΦΟΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ....

.Στην Αγία Γεθσημανή βρίσκεται ο Ιερότατος Τάφος της Παναγίας (γνωστός σαν Πάνσεπτο Θεομητορικό Μνήμα της Γεθσημανής) και αποτελεί για εμάς τους Ορθοδόξους το τρίτο κατά σειρά σπουδαιότητας προσκύνημα.

Ο σημερινός Ναός και είναι απο τα παλίοτερα χτίσματα της Ιερουσαλήμ, χτίστηκε από την Αγία Ελένη το 326μ.Χ. προς τιμή της Κοιμήσεως Θεοτόκου. Βρίσκεται κάτω απο την επιφάνεια του εδάφους (κατεβαίνουμε 48 σκαλία). 


Και παρόλο που είναι μια ταπεινή κρύπτη, εσωτερικά όμως αποκαλύπτει μια ξεχωριστή μεγαλοπρέπεια. Καταπληκτικός παραλληλισμός με το Υπερευλογημένο πρόσωπο της Θεοτόκου.

alt
Εντός του Ναού Δεσπόζουν το Πανάγιο Θεομητορικό μνήμα και η Θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Ιεροσολημήτισσας.

Το κυρίως προσκύνημα βρίσκεται μέσα σε ένα λιθόκτιστο κουβούκλιο, ύψους 2 m, μήκος 3 m και πλάτος 4 m και είχε λαξευτεί σε λίθινο βράχο.

alt
Η είσοδος στο κουβούκλιο γίνεται από τα μια μικρή είσοδο η οποία βρίσκεται δυτικά, ενώ η έξοδος από τα βόρεια.

Βγαίνοντας από το Κουβούκλιο, στα δεξιά υπάρχει το Καθολικό του Ιερού Ναού των Ορθοδόξων στο οποίο βρίσκεται η θαυματουργός Εικόνα της Θεοτόκου της Ιεροσολυμίτισσας.

Στο 24ο σκαλοπάτι υπάρχουν τα εξής :
- από δεξιά οι Τάφοι των αγίων και δικαίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης
- από αριστερά ο Τάφος του αγίου μνήστορος Ιωσήφ
Και οι δύο αυτοί τάφοι αυτοί είναι άγια θυσιαστήρια.

alt
Γιατί έχει μεγάλη σημασία για τους ορθοδόξους γιατί :
- Εδώ ο Κύριος μας προσευχήθηκε θερμά και με πολύ αγωνία
- Εδώ ο Κύριος μας δέχτηκε το φιλί της προδοσίας
- Εδώ ο Κύριος μας συνελήφθη από τους στρατιώτες του Πιλάτου, τον όχλο και τους υπηρέτες των Φαρισαίων
- Εδώ κηδεύθηκε και ενταφιάστηκε το πανσεβάσμιο Σώμα της Παναγίας μας από τους αγίους Αποστόλους
- Από εδώ το Πάνσεπτο Σώμα της Παναγίας μας μετέστει την τρίτη ημέρα προς την Ουράνιο Βασιλεία και κοντά στον αγαπημένο Υιό της
- Κατά την Ιερά Παράδοση, στη περιοχή αυτή της Γεθσημανής θα γίνει η θεϊκή κρίση της Β' Παρουσίας του Κυρίου μας

alt

alt

alt

Τα 49 σκαλιά που κατεβαίνει ο προσκυνητής για τον Τάφο της Παναγίας

alt

Το εξωτερικό μέρος του Τάφου της Παναγίας

alt


alt

Ο Επιτάφιος της Παναγίας

alt


Εικόνα της Κοιμήσεως η οποία βρίσκεται στο Κουβούκλιο του Τάφου της Παναγίας

alt

alt
 ΠΗΓΗ:http://www.agioritikovima.gr/

Η Καρδιά μας


Η καρδιά είναι ο βασικός μυς του ανθρωπίνου σώματος, υπεύθυνος για την σωστή ροή του αίματος και τη διανομή των θρεπτικών συστατικών σε ολόκληρο το σώμα, προκειμένου αυτό να λειτουργεί αρμονικά. Με απλά λόγια, είναι ο πυρήνας που εγγυάται ότι μπορούμε να αναπνέουμε ακόμα. Τη σεβόμαστε όμως όσο της αξίζει; Η σωστή λειτουργία της καρδιάς είναι η ανθρώπινη αυτή λειτουργία, που απαιτεί την αμέριστη προσοχή μας 24 ώρες το 24ωρο. Βέβαια, οι περισσότεροι θεωρούμε τη λειτουργία της τόσο «δεδομένη» που ξεχνάμε, πως αρκετές από τις καθημερινές μας συνήθειες τη βλάπτουν ανεπανόρθωτα.

1. Αλκοόλ

Ένα ποτήρι κρασί ή ό,τι άλλο αλκοόλ προτιμάτε, μια στο τόσο, σίγουρα δεν έχει επιβλαβείς επιπτώσεις στη λειτουργία της καρδιάς. Ειδικά μάλιστα στην περίπτωση του κρασιού, η σωστή κατανάλωσή του μπορεί να έχει ευεργετικές ιδιότητες για την καρδιακή υγεία. Αλλά, η συχνή κατανάλωση αλκοόλ, εμποδίζει τη σωστή λειτουργία της καρδιάς. Τα καταστροφικά της αποτελέσματα επεκτείνονται στο συκώτι, τα οστά, τη μνήμη και παράλληλα αυξάνουν σημαντικά τους κινδύνους εμφάνισης υπέρτασης και άλλων καρδιαγγειακών προβλημάτων.

Τα καρδιακά επεισόδια είναι η πρώτη αιτία θανάτου, σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, αλλά αν αποφασίσετε να σταματήσετε το αλκοόλ, τότε οι πιθανότητες μειώνονται στο 50% ή ακόμη και περισσότερο ανά περιπτώσεις. Να θυμάστε, ότι δεν είναι η ίδια η κατανάλωση που επηρεάζει την καρδιά σας αλλά τα μακροχρόνια αποτελέσματα αυτής.

2. Αλάτι

Το φαγητό είναι πράγματι άνοστο χωρίς αλάτι. Ωστόσο, οι περισσότεροι χρησιμοποιούν το συστατικό αυτό περισσότερο από όσο θα έπρεπε, βάζοντας σε κίνδυνο τον οργανισμό να παρουσιάσει υψηλή αρτηριακή πίεση. Η αυξημένη πίεση είναι βασικός παράγοντας κινδύνου για καρδιακά και εγκεφαλικά επεισόδια, κάτι που καλό θα ήταν στο επόμενο γεύμα, να το σκεφτείτε πολύ σοβαρά. Να θυμάστε, ότι πολλά από τα προϊόντα που καταναλώνετε καθημερινά, περιέχουν ήδη αλάτι, αυξάνοντας έτσι την ημερήσια πρόσληψη νατριού.

3.  Έλλειψη άσκησης

Η έλλειψη άσκησης είναι μία ακόμη αιτία καρδιακών προβλημάτων, με την ανάπτυξη του διαβήτη τύπου 2 να κυριαρχεί στις ...παρενέργειες αυτής της κακής συνήθειας. Όσο λιγότερο ασκείστε, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να πάρετε επιπλέον κιλά, τα οποία σε βάθος χρόνου επιβαρύνουν την καρδιακή λειτουργία. Μια αδρανής ζωή και οι αμέτρητες ώρες μπροστά στην τηλεόραση, είναι παράγοντες που δρουν παράλληλα με την αύξηση του βάρους και συνεπάγονται αύξηση των πιθανοτήτων για ανάπτυξη καρδιαγγειακών νοσημάτων.

4.  Κατάθλιψη και στρες χωρίς θεραπεία

Το άγχος και η κατάθλιψη είναι μάστιγες της σύγχρονης ζωής και μπορούν να έχουν τρομακτικές επιπτώσεις στο σύνολο της υγείας σας, αν δε μεριμνήσετε. Μία βασική παράμετρος είναι η αδυναμία της καρδιακής λειτουργίας. Εάν φροντίσετε να επισκεφτείτε κάποιον ειδικό για να μετριάσετε το πρόβλημα, τότε μειώνετε αυτόματα τις πιθανότητες καρδιακής δυσλειτουργίας, αλλά και των σοβαρών επιπτώσεων που έχουν τέτοιες συνθήκες στο νευρικό σύστημα. Τα αρνητικά συναισθήματα επηρεάζουν την υγεία της καρδιάς σας και αυτό σίγουρα δεν αποτελεί μυστικό.

5.  Το φαγητό της παρηγοριάς

Συμβαίνει συχνά να τρώτε ακόμα και όταν δεν είστε πεινασμένοι, αλλά αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα όταν καταναλώνετε υγιεινά τρόφιμα. Ωστόσο, συνήθως στην περίπτωση της «λιγούρας» τα τρόφιμα που καταναλώνονται είναι ανθυγιεινά, όπως σακχαρώδη προϊόντα, τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά και σε αλάτι.

Αποτέλεσμα μιας τέτοια συμπεριφοράς είναι να αποκτάτε περιττά κιλά και λίπος, με όλες τις επιζήμιες για την καρδιά και την υγεία γενικότερα, επιπτώσεις. Η απάντηση ωστόσο είναι αρκετά απλή: αποφύγετε τις τεράστιες μερίδες φαγητού, αυξήστε τα γεύματα σας σε 3-5 καθημερινά (μικρές μερίδες και σνακ), αποφύγετε τα έτοιμα φαγητά και τα τηγανητά και να θυμάστε να πίνετε αρκετό νερό. Επιλέξτε να καταναλώνετε υγιεινά σνακ ανάμεσα από τα γεύματά σας, ώστε να περιορίσετε το αίσθημα της πείνας και να αυξήσετε τον μεταβολικό σας ρυθμό, βοηθώντας στη σωστή λειτουργία της καρδιάς σας.

6.  Κάπνισμα

Το τσιγάρο, ο σιωπηλός αυτός «δολοφόνος», παρά τις παγκόσμιες αντικαπνιστικές εκστρατείες παραμένει ένας ισχυρός παράγοντας, που κάνει εκατομμύρια καπνιστές να συνεχίζουν αλόγιστα να προκαλούν την ίδια τους την καρδιά. Μία πρόσφατη στατιστική μελέτη αποκάλυψε, ότι το κάπνισμα είναι υπεύθυνο για ποσοστό περίπου 30% των θανάτων από καρδιακά επεισόδια, χωρίς να υπολογίζεται ο αυξημένος κίνδυνος για την ανάπτυξη διαφόρων μορφών καρκίνου, όπως είναι ο καρκίνος των πνευμόνων και του στόματος.

7.  Έλλειψη ύπνου

Η έλλειψη ύπνου μπορεί να οδηγήσει σε αυτό που είναι γνωστό ως «στέρηση ύπνου». Με τη σειρά της, η στέρηση ύπνου οδηγεί σε ορμονικές ανισορροπίες, οι οποίες όχι μόνο μπορούν να σας κάνουν να τρώτε περισσότερο, με σοβαρές επιπτώσεις στην καρδιακή λειτουργία και το σύνολο της υγείας σας, αλλά παράλληλα αυξάνει ανησυχητικά και τα επίπεδα των ορμονών του στρες. Για μια υγιή καρδιά, οι ειδικοί επιμένουν ότι πρέπει ένας ενήλικας να αφιερώνει τουλάχιστον 7-8 ώρες κάθε νύχτα σε έναν ποιοτικό ύπνο. 
ΠΗΓΗ: http://www.agioritikovima.gr