Πέμπτη 18 Ιουλίου 2013

Το σύνδρομο Άσπεργκερ


H ζωή με το σύνδρομο Άσπεργκερ

Στο ντοκιμαντέρ «The boy inside» η βραβευμένη Καναδή δημιουργός Μαριάν Κάπλαν στρέφει την κάμερα στην οικογένειά της.  Μια συγκινητική, προσωπική ιστορία για τον 12χρονο γιο της, Άνταμ, ο οποίος πάσχει από το σύνδρομο Άσπεργκερ. 
.
Καθώς μπαίνει στην εφηβεία, ο Άνταμ πασχίζει να βρει τη θέση του ανάμεσα στους συμμαθητές του, αλλά και τις ισορροπίες στην οικογένεια, μέσα την ταραγμένη σχέση με τη μητέρα του, τον πατέρα και την μεγαλύτερη αδερφή του.  
Ένα σπάνιο σε βάθος πορτρέτο για το σύνδρομο Άσπεργκερ, εκ των έσω, ιδωμένο τόσο από την πλευρά του πάσχοντος, όσο και της οικογένειάς του. 


Στην μελέτη  Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών που ακολουθεί παρουσιάζονται τα χαρακτηριστικά του συνδρόμου και η σχέση του με το στρες  από  την προσχολική ζωή ως την ενηλικίωση.
Από την επιστημονική ομάδα του Γεώργιου Χρούσου,
Καθηγητή Παιδιατρικής – Ενδοκρινολογίας και Διευθυντής Α’ Παιδιατρικής Κλινικής, Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών
 
“ Το Σύνδρομο  Άσπεργκερ  εντάσσεται στη γενική κατηγορία των Διάχυτων Αναπτυξιακών Διαταραχών . Χαρακτηρίζεται από  ελλείμματα στην αμοιβαία επικοινωνία και στις κοινωνικές σχέσεις, καθώς και την παρουσία  στερεοτυπικών συμπεριφορών και περιορισμένων ενδιαφερόντων ή δραστηριοτήτων.
Η διάγνωση του  απαιτεί απουσία κλινικά σημαντικής καθυστέρησης στη γλωσσική και γνωστική ανάπτυξη. Επίσης, η ανάπτυξη δεξιοτήτων αυτοεξυπηρέτησης και οι προσαρμοστικές συμπεριφορές (με εξαίρεση την κοινωνική συναλλαγή) δεν υφίστανται, συνολικά, καθυστέρηση.
Ωστόσο, παρατηρούνται ελλείψεις σε άλλες εκφάνσεις της λειτουργικότητας των ατόμων, σε τομείς όπως: αισθητηριακή ευαισθησία, μη ευέλικτη σκέψη, έλλειψη φαντασίας, σωματική αδεξιότητα, “περίεργες” ενασχολήσεις, εμμονές, καθυστέρηση και προβλήματα ύπνου.

ΣΑ και στρες
Ο συνδυασμός προβλημάτων άγχους και οι μειωμένες ικανότητες διαχείρισης του στρες  είναι τα συχνότερα  συμπτώματα στα άτομα με ΣΑ. Τα παιδιά και οι έφηβοι με ΣΑ βρίσκονται σε υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης συμπτωμάτων άγχους ή κατάθλιψης και μειωμένης κοινωνικής προσαρμογής, απ΄ότι οι τυπικά αναπτυσσόμενοι συνομήλικοί τους.
Άλλες έρευνες υποστηρίζουν ότι τα ... 
άτομα με ΣΑ είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν φοβίες, εμμονές, καταναγκασμούς, κινητικούς και φωνητικούς ιδιοτροπισμούς (τικς), κοινωνική φοβία, άγχος αποχωρισμού  σε σχέση με ομάδες ελέγχου – μαθητές κανονικής ή ειδικής φοίτησης.
Κατά τη διάρκεια της ζωής τους, τα άτομα με ΣΑ έχουν να αντιμετωπίσουν πολλούς στρεσογόνους παράγοντες σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής – οικογένεια, σχέσεις, σχολείο, κοινότητα, εργασία.

Παιδική ηλικία
Τα παιδιά με ΣΑ δεν τυγχάνουν διάγνωσης μέχρι την ηλικία των 6 ή 7 ετών, όταν, δηλαδή, ξεκινούν το δημοτικό σχολείο. Ωστόσο, δυσκολίες που μπορούν να τους επιφορτίσουν με στρες εντοπίζονται ήδη από την προσχολική ηλικία.
Το άγνωστο και η απουσία σταθερότητας αποτελούν καταστάσεις που μπορεί να τα  αναστατώσουν . Αν δεν είναι προετοιμασμένα για κάποιες μη προβλεπόμενες γι’ αυτά καταστάσεις (πχ μετακόμιση, αλλαγή στις καθημερινές ρουτίνες – ύπνος, φαγητό, η μετάβαση στο νηπιαγωγείο), η ανάγκη για τάξη και ρουτίνα είναι αναγκαία. Επίσης, προβλήματα συμπεριφοράς μπορεί να εμφανιστούν ως συνέπεια του στρες και του πανικού που νιώθουν τα παιδιά αυτά  από  ανεξήγητα γεγονότα.
Το συμβολικό παιχνίδι απουσιάζει στα παιδιά με ΣΑ. Αντικαθίσταται από στερεοτυπικές – επαναλαμβανόμενες και περιχαρακωμένες δραστηριότητας, που τα βοηθούν να αισθάνονται ασφαλή και τους παρέχουν μερικό έλεγχο επί των “προκλητικών” καταστάσεων του περιβάλλοντος. Αλλαγές στην τελετουργική ενασχόλησή τους μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα στρες και εκρήξεις θυμού. Η υπερευαισθησία των παιδιών με ΣΑ σε ερεθίσματα, όπως ο θόρυβος ή το φως, μπορεί να αποτελέσει επίσης πηγή στρες. Τέλος, τα παιδιά με ΣΑ είναι συχνά αδέξια, με άκαμπτο βηματισμό. Αυτό μπορεί να προκαλέσει πρόβλημα στην φυσική άσκηση, καθώς και δυσκολίες στην ικανότητα γραφής και ζωγραφικής, λόγω της ιδιαίτερης λαβής του μολυβιού. Συνεπώς, τα παιδιά νιώθουν “αποκλεισμένα” και βιώνουν στρες όταν ένα παιχνίδι περιλαμβάνει κίνηση.
Η φοίτηση στο σχολείο αποτελεί πρόκληση. Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα συχνά δεν ανταπεξέρχεται στις ανάγκες των μαθητών με ΣΑ. Δεν υπάρχει επαρκής ενημέρωση για τα ποια εκπαιδευτική προσέγγιση είναι κατάλληλη για αυτά τα παιδιά. Ακόμα και αν είναι νοητικά ικανά να παρακολουθήσουν το σχολείο, έρχονται αντιμέτωπα με καταστάσεις που τους προκαλούν στρες.
Όσον αφορά τις ακαδημαϊκές δυσκολίες, αν έχουν μέσο ή πάνω του μέσου όρου δείκτη νοημοσύνης, συχνά παρουσιάζουν φτωχή ικανότητα συγκέντρωσης. Οι μαθητές με ΣΑ, συνήθως, δυσκολεύονται να συμβαδίσουν με την τάξη και η προσοχή τους διασπάται εύκολα. Ο όγκος των ασκήσεων φαντάζει τεράστιος και ο χρόνος ολοκλήρωσής τους είναι ανεπαρκής. Τα παραπάνω δημιουργούν αποδιοργάνωση και  στρες.

Εφηβεία
Η επίδραση του ΣΑ  είναι ισχυρότερη στην εφηβεία και στην αρχή της ενηλικίωσης. Πρόκειται για μια μεταβατική περίοδο που περιλαμβάνει αποφοίτηση από το σχολείο, φοίτηση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, εύρεση εργασίας, ανάπτυξη νέου κοινωνικού δικτύου στενών σχέσεων, συμβολή στο νοικοκυριό και συμμετοχή στην κοινότητα. Οι έφηβοι με ΣΑ προσλαμβάνουν τον εαυτό τους διαφορετικά, αναφέροντας χαμηλότερα επίπεδα αυτοεκτίμησης και φτωχότερα ψυχοκοινωνικά αποτελέσματα απ ότι οι συνομήλικοί τους.
Η εισαγωγή στο πανεπιστήμιο / ΑΤΕΙ και η φοίτηση σε αυτά, αποτελεί στρεσογόνο κατάσταση και στο γενικό πληθυσμό. Οι σπουδαστές έρχονται αντιμέτωποι με νέες καταστάσεις , όπως, η διαχείριση χρόνου, η απόκτηση νέων φίλων, οι αυξημένες ακαδημαϊκές υποχρεώσεις και η αυτονομία από το οικείο οικογενειακό περιβάλλον. Για τα άτομα με ΣΑ, τα οποία δυσκολεύονται να προσαρμοστούν σε νέες καταστάσεις, τα παραπάνω μπορεί αν έχουν σημαντικό αντίκτυπο.
Έρευνες δείχνουν ότι ο αποχωρισμός από φίλους και οικογένεια τους προκαλεί αυξημένο στρες. Με άλλα λόγια, αν και αυτή η περίοδος αυτονομίας  αποτελεί πρό(σ)κληση για τους τυπικούς σπουδαστές, αντίθετα φαντάζει “ξένη” και “απειλητική” για αυτούς με ΣΑ.
Οι σπουδαστές με ΣΑ δεν επιδιώκουν αυθόρμητα να μοιραστούν διασκεδάσεις, ενδιαφέροντα ή επιτεύγματα με τους άλλους αντίθετα, συχνά, προβαίνουν σε μια ασταμάτητη “διάλεξη” σε τομείς περιορισμένους – εξειδικευμένους και χωρίς κοινό ενδιαφέρον. Επίσης, κατά τις συναλλαγές, δυσκολεύονται να εκφράσουν αυθόρμητα τις ιδέες τους και μερικές φορές αρνούνται να μάθουν κάτι έξω από το πεδίο ενδιαφερόντων τους.
Όσον αφορά την εύρεση εργασίας, μόνο το 5- 44% των νέων με ΣΑ απασχολούνται με έμμισθη εργασία. Παρότι κάποιοι ενήλικες με ΣΑ έχουν υψηλά επίπεδα νοητικής λειτουργικότητας. Επίσης, τείνουν να είναι αξιόπιστοι, ακριβείς, τελειομανείς, αναγνωρίζουν εύκολα τα λάθη, έχουν εξαιρετικές τεχνικές δεξιότητες και καλές γνώσεις. Ωστόσο, καθοριστικό έλλειμμα των ατόμων αυτών είναι η ανικανότητα να αλληλεπιδράσουν αμοιβαία με άλλους.

Άσπεργκερ και το στρες της οικογένειας.
Έρευνες δείχνουν ότι οι γονείς των παιδιών με ποικίλες ιατρικές ή ψυχολογικές διαγνώσεις τείνουν να αναφέρουν υψηλότερα επίπεδα στρες συγκριτικά με γονείς παιδιών χωρίς γνωμάτευση. Επιπλέον, οι μητέρες τείνουν να αναφέρουν υψηλότερα επίπεδα στρες από ότι οι πατέρες. Συνήθως, τα παιδιά λαμβάνουν τη διάγνωση ΣΑ μετά το το τέταρτο έτος. Αυτή η εκτεταμένη περίοδος μη γνωμάτευσης, επιτρέπει στους γονείς τους να κατηγορούν τον εαυτό τους και να αμφισβητούν τη γονεϊκή τους επάρκεια, αναπτύσσοντας αγχώσεις διαταραχές και κατάθλιψη.
Επιπλέον, η πρόκληση της ανατροφής ενός παιδιού με αναπτυξιακή διαταραχή, τύπου Άσπεργκερ, αυξάνει τον κίνδυνο ανάπτυξης συμπτωμάτων στρες και κατάθλιψης στους γονείς. Τέλος, έχει βρεθεί ότι η ανατροφή παιδιού με ΣΑ, συνδέεται με αρνητικές γονεϊκές τεχνικές, όπως τιμωρίες και σκληρή διαπαιδαγώγηση, καθώς και με αυξημένο έλεγχο και επίβλεψη.
Αν και οι γονείς των παιδιών με ΣΑ βρίσκονται σε ομάδα υψηλού κινδύνου για την ανάπτυξη συμπτωμάτων στρες, άγχους και κατάθλιψης, ωστόσο δεν βιώνουν όλοι αρνητικά αυτή την εμπειρία. Κάποιοι αναφέρονται στη θετική πλευρά του αν έχεις ένα παιδί με ΣΑ, συμπεριλαμβανομένου του εντονότερου δεσμού της οικογένειας, της αποδοχής και της ανοχής στην διαφορετικότητα.

Ο ΄Αγγελος μας...


Ο άγγελος σου είναι κοντά σου και σε προσέχει

Μια υπέροχη ιστορία 

Κάποτε ένα μικρό κορίτσι καθόταν μόνο του στο πάρκο. Όλοι το προσπερνούσαν και κανείς δεν σταματούσε να δει γιατί έμοιαζε να είναι τόσο θλιμμένο. Ντυμένο με ένα φθαρμένο ροζ φορεματάκι, ξυπόλυτο και βρώμικο,το κορίτσι απλά καθόταν εκεί και παρακολουθούσε τους ανθρώπους που περνούσαν. Ποτέ δεν δοκίμασε να τους μιλήσει. Ποτέ δεν πρόφερε μία λέξη. Πολλοί άνθρωποι πέρασαν μπροστά της αλλά κανένας δεν σταμάτησε.
 

Την επόμενη μέρα η περιέργειά μου με οδήγησε πίσω στο πάρκο. Ήθελα να δω αν το μικρό κορίτσι θα ήταν ακόμα εκεί. Και ναι, 
ήταν εκεί, στην ίδια ακριβώς θέση όπου ήταν και την προηγούμενη μέρα και με το ίδιο λυπημένο βλέμμα. Σήμερα όμως θα έκανα το βήμα, θα πλησίαζα το μικρό κορίτσι. Εξάλλου ένα πάρκο γεμάτο κόσμο δεν είναι το κατάλληλο μέρος για να παίζει ένα μικρό παιδί ολομόναχο.
Καθώς πλησίαζα μπορούσα να δω την πλάτη του κοριτσιού.
Είχε ένα περίεργο σχήμα. Σκέφτηκα ότι αυτός ήταν ίσως ο λόγος, που οι άνθρωποι την προσπερνούσαν χωρίς να κάνουν καμία προσπάθεια να της μιλήσουν.

Οι παραμορφώσεις δεν είναι καλοδεχούμενες στην κοινωνία μας, και αυτό οδηγεί στον αποκλεισμό αυτών που είναι διαφορετικοί.

Καθώς πλησίασα, το μικρό κορίτσι χαμήλωσε ελαφρά τα μάτια για να αποφύγει το εξεταστικό βλέμμα μου. Μπορούσα τώρα να διακρίνω πιο καθαρά το σχήμα της πλάτης της. Είχε κάτι περίεργο,που έμοιαζε σαν μια παράξενη καμπούρα. Της χαμογέλασα για να της δείξω ότι όλα ήταν εντάξει. Ήμουν εκεί για να την βοηθήσω, για να μιλήσουμε.

Έκατσα κάτω δίπλα της και την χαιρέτησα με ένα «γεια». Το μικρό κορίτσι έδειξε να ξαφνιάζεται και αφού με κοίταξε έντονα στα μάτια για λίγο απάντησε «γεια».
Της χαμογέλασα και μου χαμογέλασε κι αυτή ντροπαλά .
Αρχίσαμε να μιλάμε και συνεχίσαμε μέχρι που σουρούπωσε και το πάρκο άδειασε από κόσμο. Την ρώτησα γιατί ήταν τόσο θλιμμένη.
Το μικρό κορίτσι με κοίταξε με το λυπημένο μουτράκι του και απάντησε «γιατί είμαι διαφορετική». «Αυτό είναι αλήθεια» είπα εγώ χαμογελώντας. «Το ξέρω» είπε το μικρό κορίτσι και φάνηκε να μελαγχολεί περισσότερο.

«Μικρή μου» της είπα, «μου θυμίζεις έναν γλυκό και αθώο άγγελο». Με κοίταξε και χαμογέλασε, μετά σηκώθηκε αργά και είπε «αλήθεια το λες;»
«Ναι, είσαι σαν ένας μικρός φύλακας άγγελος που στάλθηκε να φυλάει τους ανθρώπους που περνούν». 

Έκανε με το κεφάλι της ένα καταφατικό νεύμα και χαμογέλασε πάλι .
Καθώς έκανε αυτό, άνοιξε την πλάτη του ροζ της φορέματος και από μέσα βγήκαν και απλώθηκαν δύο λευκά φτερά, «ναι» είπε, «αυτό είμαι, είμαι ο δικός σου φύλακας άγγελος». Έμεινα άφωνη, σίγουρη πως όλα αυτά ήταν παιγνίδια της φαντασίας μου. Τότε το κορίτσι είπε: 

«Για μια φορά σκέφτηκες κάποιον άλλον εκτός από τον εαυτό σου. Η αποστολή μου εδώ ολοκληρώθηκε».
Σηκώθηκα τότε όρθια και είπα « Περίμενε, γιατί κανείς δεν σταμάτησε να βοηθήσει έναν άγγελο;»
Με κοίταξε, χαμογέλασε και είπε «Είσαι η μόνη που μπορούσε να με δει» και μετά εξαφανίστηκε.
Και μ' αυτό η ζωή μου άλλαξε ριζικά.

Έτσι, όταν νομίζεις ότι δεν έχεις κανένα, να θυμάσαι
ότι ο άγγελος σου είναι κοντά σου και σε προσέχει.

Πηγήhttp://hamomilaki.blogspot.gr/

Μοναχισμός


Ο σοφός Σοφοκλής είπε ότι: « η μοναχικότητα είναι το καταφύγιο του στοχαστή, του μεγαλοφυή ο αχώριστος σύντροφος».
Όλοι οι μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας μας αποτραβιόντουσαν πολλές ώρες της ημέρας για να προσευχηθούν, για να στοχαστούν επάνω στις μεγάλες αλήθειες της πίστεώς μας, για να μετανοήσουν και να κλάψουν, για να αναπαυθούν με Θεία παρηγορία επι-κοινωνώντας με τον ίδιο τον Θεό γευόμενοι την εν Χριστώ ησυχία. Μία ησυχία που δεν ομοιάζει με την σιωπή του κόσμου αλλά είναι το υπερκόσμιο βίωμα της παρουσίας του Θεού…

Ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος μας λέγει: «Ησυχία του σώματος σημαίνει επιστήμη και ευτρεπισμένη κατάστασις των ηθών και των αισθήσεων. Ησυχία της ψυχής σημαίνει επιστήμη των λογισμών και «ασύλητος έννοια». Φίλος και βοηθός της ησυχίας είναι ένας ανδρείος και αυστηρός λογισμός που ίσταται άγρυπνος στην θύρα της καρδίας και φονεύει ή αποδιώκει τους πονηρούς λογισμούς πού πλησιάζουν. Όποιος ζη την ησυχαστική ζωή «εν αισθήσει καρδίας», αντιλαμβάνεται αυτό που είπα.

Όποιος όμως είναι ακόμη νήπιος και αρχάριος, ούτε το εγεύθηκε ούτε το εγνώρισε. Ο γνωστικός ησυχαστής δεν έχει ανάγκη από λόγους διδασκαλικούς, διότι αυτούς τους αντιλαμβάνεται από τα έργα και τα γεγονότα.Ησυχαστής είναι αυτός που αγωνίζεται να περιορίση το ασώματον μέσα σε σωματικό οίκο – πράγμα παραδοξότατο!Κελλί του ησυχαστού σημαίνει περιορισμός του σώματος. Και κρύπτει μέσα του τον οίκο της θείας γνώσεως. Όποιος νοσεί ψυχικά από κάποιο πάθος και επιχειρεί την ζωή της ησυχίας, ομοιάζει με αυτόν που πήδησε στο πέλαγος από το πλοίο και κρατώντας ένα σανίδι νομίζει ότι θα φθάση χωρίς κίνδυνο στην ξηρά».

Ο μοναχός αλλά και ο προσευχόμενος χριστιανός θέλοντας να ζει μέσα στην ησυχία του Θεού όπως λέγει πάλι ο όσιος πατήρ «…χωρίς να τους μισή (τους συνανθρώπους του), τους αποφεύγη όλους τόσο, όσο ένας αμελής μοναχός τρέχει κοντά τους με προθυμία. Και τούτο, διότι δεν θέλει να διακοπή η γεύσις της γλυκύτητος του Θεού».

Και γι’ αυτό πολλές φορές πολλοί μοναχοί αλλά και χριστιανοί παρεξηγούνται σαν ακοινώνητοι επειδή -μη θέλοντας να χάσουν αυτό το Θείο δώρο της ησυχίας- αποφεύγουν τις κοινωνικές εκδηλώσεις, τις ανούσιες χαιρετούρες, τα περιττά λόγια, τις εξόδους από το σπίτι τους, τις συναναστροφές με άλλους ανθρώπους.

Κανείς δεν θα μπορέσει να τους καταλάβει εάν και ο ίδιος δεν έχει γευτεί αυτό το βίωμα που ζουν αυτοί οι άνθρωποι, γι’ αυτό και ο κόσμος απορίπτει πολύ εύκολα τέτοιες συμπεριφορές χαρακτηρίζοντάς τες ανάρμοστες και τους ανθρώπους  αυτούς σαν αγενείς και άξεστους!

Και όμως ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος λέγει: «Μακάριος, όποιος ελπίζη να φθάση σ΄ αυτό το ύψος. Τρισμακάριος, όποιος πλησιάζει. Άγγελος, όποιος έφθασε».
Π.Π.

Μητροπολίτης Χαλεπίου Παύλος

ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚ​Ο ΟΣΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΕΡΙΓΡΑΨΟΥ​Ν ΤΑ ΛΟΓΙΑ! (VIDEO)
1Συγκινητικ​ό όσο δεν μπορούν να περιγράψου​ν τα λόγια!

Προσεύχοντ​αι στα Ελληνικά στο μαρτυρικό Χαλέπι, στη Συρία που δέχεται ιμπεριαλισ​τική επίθεση, Σύριοι Νεολαίοι προσεύχοντ​αι στα ΕΛΛΗΝΙΚΑ για τον απαχθέντα μητροπολίτη Χαλεπίου Παύλο!

ΠΗΓΗ:http://www.agioritikovima.gr/patriarcheia/25225-ugkinitiko-o

Φωτογραφική έκθεση


Μνήμες από το νησί της Αποκάλυψης
 στο φακό του Robert McCabe
 
Robert McCabe ήρθε στην Ελλάδα για πρώτη φορά το 1954 και από τότε συνέδεσε τη ζωή του με τη χώρα μας. Επισκέφθηκε την Πάτμο το 1967 και αμέσως ξεχώρισε το νησί από όλη την περιήγησή του, καθώς αντιλήφθηκε τη σπάνια ένωση μιας ζωντανής κοινότητας ανθρώπων με τη θρησκευτική και ιστορική τους παράδοση, το μοναδικό φυσικό και αρχιτεκτονικό κάλλος του τόπου.

Η φωτογραφική έκθεση στο νησί της Αποκάλυψης δεν αποτελεί μόνο το προϊόν της μεγάλης αγάπης του Robert McCabe για την Πάτμο. Θα αποτελέσει ταυτόχρονα την αφορμή να αναγεννηθούν πολύτιμες μνήμες της ζωής του νησιού.

Μέσα από περίπου 80 φωτογραφίες, αρχειακό οπτικοακουστικό υλικό από τη συλλογή του φωτογράφου, άρτια επιμελημένο εποπτικό υλικό, καθώς και έντυπο που θα εκδοθεί ειδικά για την έκθεση, οι επισκέπτες του νησιού, Έλληνες και ξένοι, θα μπορέσουν να δουν όχι μόνο την εικόνα μιας Πάτμου που χάθηκε σιγά-σιγά, αλλά και αγαπημένες όψεις της πατμιακής καθημερινότητας και παράδοσης που αντιστέκονται στο πέρασμα του χρόνου. Τοπία ξεχασμένα και άνθρωποι που ίσως να μην υπάρχουν πια, ζουν μέσα από τον σεβασμό με τον οποίο τους αντιμετώπισε ο διακριτικός φακός του Robert McCabe.

Το γεγονός θα πραγματοποιηθεί 24 Ιουλίου-25 Αυγούστου στο Παλιό Δημοτικό Σχολείο της Χώρας Πάτμου. Την επιμέλεια της έκθεσης ανέλαβε η Ελισάβετ Πλέσσα.

Πληροφορίες : Ξανθοπούλου & Συνεργάτες, 210 3622970, 210 3622096
ΠΗΓΗ:webmaster@ecclesia.gr

Πάτμος: "Μονοπάτια Μνήμης"




Παραμὐθι στην ... Πάτμο

Τρεις πεταλούδες των παραμυθιών αναζητούν καταφύγιο στη μυστηριακή Πάτμο

Αφήγηση παραμυθιών για παιδιά από την ξεχωριστή αφηγήτρια και παραμυθού Σύλβια Βενιζελέα θα γίνει στο νησί του μυστηρίου, την Πάτμο. "Χρώματα στα Παραμύθια" έχει τίτλο η εκδήλωση, που θα πραγματοποιηθεί στον κομψό χώρο "ΚουΚουΜάΒλα", στη Σκάλα, την Κυριακή 21 Ιουλίου. 
Ένα χρυσό δέντρο παίρνει φωτιά, ένα πολύχρωμο πουλί ρίχνει σπόρους στην ξερή γη κι ένα αγόρι ακολουθεί το μονοπάτι στο δάσος, ακολουθεί το όνειρό του και όλα αλλάζουν... Η μαγική κουκκιά απλώνει τα κλαδιά της και χάνεται μέσα στο σύννεφα. Η μηλιά ρίχνει ένα μήλο, το μήλο αρχίζει να κατρακυλά. Τρεις πεταλούδες αναζητούν καταφύγιο. Ποιος θα τις βοηθήσει; Ταξίδι στο μαγικό κόσμο των παραμυθιών, σ’ έναν κόσμο γεμάτο χρώματα, σιωπές και μυστήριο.
* Αφήγηση: Σύλβια Βενιζελέα
Θα ακολουθήσει εργαστήρι: Τα παιδιά θα δώσουν χρώμα και σχήμα στις εικόνες των παραμυθιών και θα αφηγηθούν με δικά τους λόγια τις εικόνες που τα ίδια θα δημιουργήσουν. 
Κατασκευές με τη Δέσποινα Μελιανού 
Συμμετοχή παιδιού: 4 ευρώ 
Κυριακή 21 Ιουλίου 2013, 11:30 το πρωί 
"ΚουΚουΜάΒλα" coffee-bar 
Σκάλα - Πάτμος, τηλ. 2247031321
 

Τετάρτη 17 Ιουλίου 2013

Ήρεμοι γονείς,...


..... ευτυχισμένα παιδιά 

«Βάλτε την ηρεμία στην ζωή σας»
 




Τα παιδιά σας φέρνουν εκτός εαυτού και τσακίζουν τα νεύρα σας με την συμπεριφορά τους; Είναι απολύτως φυσικό! 

Ωστόσο, το μεγάλωμα των παιδιών γίνεται πιο εύκολο αν χαλαρώσετε λίγο και δεν χάνετε με το παραμικρό την ψυχραιμία σας. 


Οι ειδικοί συμβουλεύουν: «Βάλτε την ηρεμία στην ζωή σας.
Χαλαρώστε και μην είστε μονίμως αγχωμένοι με τα παιδιά». 
Εσείς, πάλι σίγουρα σκέφτεστε ότι «αυτό είναι εύκολο να το λες όταν είσαι έξω από τον χορό». Και τότε περνάει flashback στο μυαλό σας, τα ουρλιαχτά του στο σούπερ μάρκετ επειδή δεν του πήρατε τα πατατάκια ή το πιάτο με τα φασολάκια που έριξε στο πάτωμα επειδή δεν ήθελε να τα φάει…και πολλά άλλα. Και αμέσως μετά έρχονται οι αμφιβολίες για τις ικανότητες σας. Αισθάνεστε πιεσμένοι, προσπαθείτε να κάνετε ότι καλύτερο μπορείτε, για το παιδί, το σπίτι, τον/η σύντροφο, την εργασία σας και στο τέλος, νιώθετε ανικανοποίητοι από το αποτέλεσμα και φυσικά εξάντληση. Το μυστικό είναι η ηρεμία και η χαλάρωση. Αυτός που είναι ήρεμος, μπορεί να δεχτεί λάθη, τόσο τα δικά του όσο και των γύρω του. Γνωρίζει τις αντιφάσεις τις ζωής και ξέρει ότι τα παιδιά είναι ταυτόχρονα γλυκά, τρυφερά πλάσματα για ατελείωτα χάδια και παιχνίδια, αλλά είναι παράλληλα και μικρά, κουραστικά τερατάκια που μπορούν να σε βγάλουν εκτός ορίων με μία μόνο κίνηση, τόσο απλά!  Για να μην μπερδέψουμε τις έννοιες, ο ήρεμος γονιός, δεν είναι «στον κόσμο του», δεν κρατά τις αποστάσεις, ούτε είναι αδιάφορος, το αντίθετο, νιώθει υπεύθυνος για το παιδί του. 
Ηρεμία σημαίνει ότι έχω επίγνωση ότι δεν είμαι το κέντρο του κόσμου, ότι δεν μπορώ να είμαι τέλεια/ος σε όλα και ούτε πρέπει να είμαι. Είναι μια κατάσταση στην οποία μπορείτε να λειτουργείτε με βάση τις δικές σας ανάγκες και όχι με βάση τις πιεστικές απαιτήσεις και προσδοκίες των άλλων. Εμείς σας δίνουμε 6 καλούς λόγους που δείχνουν γιατί είναι προτιμότερο να είστε πιο ήρεμοι στην ζωή σας και ειδικά με τα παιδιά σας. 

1. Γιατί το παιδί έχει ανάγκη την εμπιστοσύνη σας 
Εσείς ως γονείς μπορείτε να εξασφαλίσετε στο παιδί σας ένα ζεστό, γεμάτο αγάπη σπιτικό και μια σωστή μόρφωση. Τα παιδιά μαθαίνουν επειδή η φύση τα έχει προικίσει με την ικανότητα να εξερευνούν το καινούργιο περιβάλλον και να εξασκούν αυτό που χρειάζονται την δεδομένη στιγμή για να εξελίξουν τις πνευματικές και σωματικές τους δεξιότητες. Σε αυτή την διαδικασία και πορεία εξερεύνησης και ανακάλυψης, το παιδί σας χρειάζεται εσάς τους γονείς ως «καθοδηγητές» του και όχι ως αυστηρούς, αγχωμένους εξεταστές. Το να είστε ήρεμοι, σημαίνει ότι έχετε εμπιστοσύνη στις δυνατότητες του παιδιού σας, κάτι που το έχει ιδιαίτερη ανάγκη στην φάση αυτή. Ο γονιός είναι το άτομο που θα κρατάει τα χέρια του παιδιού του ώστε αυτό να νιώσει ασφάλεια και στη συνέχεια θα του δώσει φτερά για να χαράξει τη δική του πορεία στη ζωή. 

2.  Γιατί το παιδί πρέπει να κάνει λάθη 
Σίγουρα αρκετά συχνά βρίσκετε αφορμές να διορθώνετε το παιδί σας. Για παράδειγμα, επειδή άργησε να ντυθεί και δεν κούμπωσε σωστά το πουκάμισό του, επειδή έχυσε το ποτήρι με το νερό την ώρα που ήθελε να σας το σερβίρει, ή επειδή ζωγραφίζοντας, εκτός από το χαρτί ζωγράφισε και το τραπέζι μαζί, κλπ. Είναι προτιμότερο να εγκαταλείψετε αυτή τη μόνιμη τάση για γκρίνια και μουρμούρα. Τα παιδιά μαθαίνουν μόνο... 
κάνοντας λάθη. Έχουν δικαίωμα να συναντούν μικρές δυσκολίες και να παίρνουν χαρά όταν καταφέρνουν να τις προσπερνούν. Δεν πρέπει να εκνευρίζεστε με τα λάθη του. Ο θυμός σας για το φαγάκι που κατέληξε στο πάτωμα του σαλονιού πρέπει να σας περνάει γρήγορα χωρίς να γίνεται αντιληπτός από το παιδί. Από την άλλη μεριά, άνθρωπος είστε και έχετε και εσείς το δικαίωμα να ταράζεστε, αλλά προσπαθήστε να χάνετε την ψυχραιμία σας μόνο όταν το παιδί σας κάνει πραγματικά ριψοκίνδυνα πράγματα και κινδυνεύει. Είναι καλύτερο και για εσάς να μην μεγαλοποιείτε κάποια θέματα γιατί έτσι χάνετε πολύτιμες πληροφορίες για τα παιδιά σας καθώς και υπέροχες στιγμές μαζί τους. Σίγουρα ένα λερωμένο τραπεζομάντιλο δεν είναι όμορφο θέαμα για μια μαμά που γυρνάει κουρασμένη από την δουλειά της. Μπορεί όμως, αφού λερώθηκε, να γίνει αφορμή για μια υπέροχη στιγμή καλλιτεχνικής συνεύρεσης με το παιδί σας αντί να αρχίσετε το κήρυγμα ή τις φωνές. Το παιδί μαθαίνει τους κανόνες όταν είστε διατεθειμένοι να μιλήσετε και να επικοινωνήσετε ουσιαστικά μαζί του, όταν εσείς γίνεστε πρότυπο γι’ αυτό και όχι όταν εξαντλείστε σε ηθικολογίες που κουράζουν και τελικά απομακρύνουν. 

3. Γιατί το κάθε παιδί είναι διαφορετικό 
Κάθε παιδί είναι διαφορετικό και δεν υπάρχουν κανόνες στους οποίους πρέπει οπωσδήποτε να ανταποκρίνεται η ανάπτυξη, τόσο η σωματική όσο και η συναισθηματική, των παιδιών. Μην κάνετε το λάθος να συγκρίνετε το παιδί σας με ο γειτονόπουλο ή με το παιδί της φίλης σας μόνο και μόνο επειδή έχουν ίδια ηλικία και κυρίως μη κάνετε το λάθος να έχετε υπερβολικές απαιτήσεις από εκείνο για πράγματα που έχουν κατακτήσει ήδη τ’ άλλα παιδάκια. Το κάθε παιδί έχει τον δικό του ρυθμό ανάπτυξης, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι υστερεί σε σχέση με τα συνομήλικά του. Η απόκλιση από τον κανόνα είναι φυσιολογική και δεν υπάρχει κανένας λόγος να του δείχνετε την απογοήτευσή σας για κάθε του «αποτυχία». 

4. Γιατί η επιρροή σας πάνω του δεν είναι το παν για εκείνο 
Σίγουρα ο ρόλος σας στην ζωή του είναι σπουδαίος, η επιρροή σας μεγάλη αλλά όχι και η μοναδική. Και άλλοι άνθρωποι μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά την προσωπικότητα του παιδιού σας, όπως ένας αγαπημένος θείος,  ένας τρυφερός παππούς ή μια στοργική γιαγιά, η δασκάλα, ακόμα και η μπέιμπι – σίτερ. Καθώς το παιδί μεγαλώνει, η επιρροή των συνομηλίκων του, των φίλων του και συμμαθητών γίνεται τόσο έντονη που νιώθετε ότι ο ρόλος σας απαξιώνεται από το παιδί και ότι «χάνετε έδαφος» στην  επιρροή σας πάνω του. Αυτό μπορεί να σας δημιουργήσει κάποια σύγχυση και ταραχή. Το να παραμείνετε όμως ήρεμοι σημαίνει ότι έχετε αίσθηση της αξίας σας για το παιδί, γιατί όπως και να έχει είσαστε τα πιο σημαντικά πρόσωπα γι’ αυτό. Έχετε να «καλωσορίσετε» το μεγάλωμά του το οποίο θα εμπεριέχει και άλλα άτομα, να στέκεστε πλάι του και να καμαρώνετε την εξέλιξή του. 
5.  Γιατί αύριο όλα θα σας φαίνονται διαφορετικά 
Θυμηθείτε, τίποτα δεν μένει όπως είναι. Ακόμη και η ταλαιπωρία και η αϋπνία των πρώτων μηνών με το μωρό, κάποια στιγμή τελειώνει. Εσείς, βέβαια, που ξυπνάτε τέσσερις και πέντε φορές  κάθε βράδυ λόγω της γκρίνιας του, πιστεύετε ακράδαντα ότι δεν θα ξανακοιμηθείτε ποτέ ξανά ήσυχα το βράδυ. Ωστόσο αυτό είναι ένα στάδιο της ανάπτυξής του που θα περάσει, όπως και η τρομερή ηλικία των δύο χρονών με την άρνηση και τα άπειρα «όχι» ή η φάση όπου θα πρέπει να απαντάτε στα εκατοντάδες «γιατί;» του παιδιού σας. Οι ηλικίες αυτές φαντάζουν δύσκολες αλλά ταυτόχρονα είναι μαγικές στην ανάπτυξη των παιδιών σας. Μέσα από τα άπειρα «γιατί» τους βλέπετε την αγωνιώδη προσπάθειά τους να μάθουν για τον κόσμο, να τον κάνουν οικείο. Μην ανυπομονείτε απλά να περάσουν αυτά τα στάδια και τα παιδιά σας να μεγαλώσουν. Όσο δύσκολο κι αν ακούγεται, ζήστε το! Με τρυφερή ματιά παρακολουθήστε τα βήματά τους, με εμπιστοσύνη και υπομονή!   

6.  Γιατί, δεν είναι υποχρεωτικό να είναι κανείς τέλειος 
Ως γονείς θέλετε να κάνετε πάντα το σωστό. Άλλωστε, το παιδί σας χρειάζεται μια πλούσια προσεγμένη διατροφή, πολλά ερεθίσματα και στήριξη και μια ισορροπημένη δόση αγάπης και εξουσίας. Εξίσου μεγάλη ενέργεια, όμως, χρειάζεται και το σπίτι σας, η δουλειά σας και η σχέση με τον σύντροφό σας. Η ζωή σας έχει μεγάλες απαιτήσεις και εσείς τρέχετε από το πρωί μέχρι το βράδυ για να ανταποκριθείτε σ’ αυτές με τον καλύτερο τρόπο. Τι γίνεται λοιπόν όταν το παιδί σας φτύνει το γεύμα που εσείς ετοιμάσατε γι’ αυτό με τόσο κόπο κι αγάπη; Ή όταν για τρίτη φορά μέσα με μια ώρα τρέχει πάνω στο χαλί ή στο φρεσκοκαθαρισμένο πάτωμα με τα λασπωμένα του παπούτσια;  Χρειάζεται να καταλάβετε γιατί το παιδί σας φέρεται με αυτόν τον τρόπο. Η πιο εύκολη απάντηση είναι ότι θέλει να κάνει τη ζωή σας δύσκολη. Αυτή όμως είναι μια  απάντηση που αδικεί τόσο εσάς όσο και το παιδί σας. Μήπως οι κανόνες δεν έχουν γίνει κατανοητοί; Μήπως διεκδικεί περισσότερο χρόνο από εσάς που του είστε σημαντικοί και του λείπετε; Μήπως έχετε περιοριστεί στην απλή μετάδοση των κανόνων χωρίς πραγματικά να το ακούσετε; Όλα αυτά βέβαια σχετίζονται και με την ηλικία του παιδιού. Στη βρεφική και νηπιακή ηλικία, είναι αναμενόμενο να φτύσει το φαγητό στο πάτωμα ή και να ζωγραφίζει με την κρέμα στο πιάτο. Ακόμη και όταν έχει προκληθεί ο χαμός, μπορείτε να του αναθέσετε, το καθάρισμα με εμπιστοσύνη ότι είναι υπεύθυνο και ότι θα τα καταφέρει και σε καμία περίπτωση με μορφή τιμωρίας. Θα πρέπει να έχετε υπόψη σας ότι η οικογενειακή ζωή γίνεται καλύτερη όταν δεν αναζητάτε με υστερία την τελειότητα. Οι ήρεμοι γονείς μεγαλώνουν πιο ευτυχισμένα παιδιά. 

Είναι αλήθεια ότι η ζωή δεν προσφέρει σήμερα πολλές δυνατότητες για ηρεμία. Όχι μόνο η ίδια η πόλη, με τους έντονους ρυθμούς της, αλλά και η κρίση με την γενικότερη ανασφάλεια που γεννά και καθημερινή επαφή με τα παιδιά, δημιουργούν  συνθήκες άγχους και ψυχικής εξάντλησης. Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να κάνετε την προσπάθεια σας και φυσικά μην περιμένετε η ηρεμία να έρθει σε μία μέρα. Πρέπει σιγά σιγά να ρίξετε τους ρυθμούς και να μειώσετε τις προσδοκίες σας. 
πηγή: ndimitriou
πηγή της πηγής: imommy.gr
Με την συνεργασία της κας Μαρίας Τουλιάτου 
(ψυχολόγος, οικογενειακή θεραπεύτρια) 

+Ισαάκ (Φίλιππος) Αταλάχ!!


Μνήμη τοῦ πάπα Ἰσαὰκ τοῦ Ἀθωνίτου,
τοῦ ἀπὸ Λιβάνου.


Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον 16/07/1998

ν κα ποτ δν πρξε να εδικ ραβόφωνο μοναστήρι  σκήτη στ γιον ρος, πρξαν πολλο ραβόφωνοι μοναχο πο χουν πάει στ γιον ρος γι νὰ ἀναζητήσουν τ σωτηρία τους. Στ δικό μας καιρό, π.σακ  θωνίτης ταξίδεψε π τν Λίβανο στ γιονρος, που γινε μαθητς το Γέροντος Παϊσίου.

Τ ρθρο πο κολουθε, γράφτηκε στν ραβικ γλώσσα π τν δελφό του ρχιμανδρίτη σαάκ, ντώνη κασχολιασμένο π τν φραμ (Κυριάκου) γούμενο τς Μονς το ρχαγγέλου Μιχαλ στ Μπασκίντα κα νν Μητροπολίτη Τριπόλεως το Λιβάνου.  μετάφραση δ,στόσο, εναι π τ γαλλικ μετάφραση το γγράφου πο δημοσιεύθηκε στν Le Bon Pasteur, τ δελτίο τοl’Association des Chretiens Orthodoxes d’Antioche et de leurs Amis, 4, March-June 2006.

πίσης τν λληνικ μετάφραση διόρθωσε  λλος δελφός το Γέροντος σακ πο ζε στν λλάδα γιατρς λίας τάλα.

 πατήρ σακ γεννήθηκε π τὴν Μάρθα κα τν Nemer Atallah στς 12 πριλίου 1937 σ να χωρι το Λιβάνου Nabay στν περιοχ τoυ νομο Maten,15 χιλιόμετρα βορειοανατολικά τς Βηρυτο κα πο νήκει στ Μητρόπολη το ρους Λιβάνου. Το δόθηκε τ νομα Fares (Φίλιππος). Μεγάλωσε σ μία εσεβ ρθόδοξη οκογένεια κα μαθε π τν πατέρα του " ποος ταν ψάλτης π 12 τν στ χωριό του, στν κκλησία το ρχαγγέλου Μιχαλ (Ταξιάρχης)", τν γάπη γι τν Χριστ κα τν πίστη στν παράδοση τς κκλησίας.

π τ νεανικά του χρόνια εχε κλίση στν μόνωση κα τν προσευχή. Συχν συνέβαινε ο γονες του ν τν χάνουν κα τελικ ν τν βρίσκουν ν προσεύχεται στ μέρη γύρω π τ χωριό του,χι μακρι π τ σπίτι πο γεννήθηκε. ταν διαπίστωση πι τι δη εχε βρε τν γγύτητα πρς τν Θε κα τν...

κκλησία Του.

Μία μέρα, ταν ταν κόμα ρκετ νέος 14 χρονν φυγε π τ σπίτι τς οκογένειάς του γι νπάει στ μοναστήρι το Προφήτη λία στ Shwaιρ, κοντιν μοναστήρι πο πέχει π τ χωρι 5 χιλιόμετρα, λλ  πατέρας του στειλε ν πνε ν τν βρον κα ν τν φέρουν πίσω. κείνη τν ποχ λεγαν, τι δν ταν παράδοση τν μοναστηριν ν δεχθον τ μεγαλύτερο γι τς οκογενείας ς μοναχό, δεδομένου τι ναλάμβανε τν ποστήριξη τς οκογενείας.  Fares συμφώνησε κα πέστρεψε σπίτι του.

κανε τς ρχικές του σπουδς στ σχολεο το χωριο του, Nabay, στ συνέχεια, γκατέλειψε τσχολεο γι ν ργαστε ς μαθητευόμενος ξυλουργός. Στ τέλος τς μαθητείας του, πγε γι τν πρακτική του στὴν Βηρυτό.

κε κάθε βράδυ, στ τέλος τς ργασίας του, παιρνε μαθήματα στ βυζαντιν ψαλμωδία στΒηρυτό στ σχολεο το Mitri-Al Murr, Πρωτοψάλτη τς κκλησίας τς ντιόχειας.

Τ καλοκαίρι το 1962, σ λικία εκοσι πέντε, πρε τν πόφαση τς ζως του. Σ μία μικρτσάντα του, ταχτοποίησε προσεκτικ τ ροχα του κα φησε τὴν δουλειά του στ Grand Phonecia ξενοδοχεο, τ ποο ταν τ πρότυπο γι τν πολυτέλεια στὴν Βηρυτ τν ποχὴἐκείνη, κα πέστρεψε στ σπίτι του φο ζήτησε τν παραίτησή του. ταν φτασε στ σπίτι του παρέδωσε στν πατέρα του, γι τν ποο εχε τεράστιο σεβασμ κα πακο στείρευτη, τς οκονομίες του σένα βιβλιαρίο, μ 3000 λίρες, ποσν σεβαστ γι τν ποχ κείνη λέγοντας «Αττ λογαριασμ ταμιευτηρίου χει νοιχθε στ νομά σας. Θ θελα, ν τ διανείμεις ξίσου μεταξὺὅλων τν μελν τς οκογενείας. σο γι μένα, γ δν χρειάζομαι τίποτα γιατί πρόκειται ν πάω στ μοναστήρι.
Μ θλίψη  πατέρας του τν ρώτησε, "Τί μπορκαλύτερο ν σο προσφέρουμε σ ατν τν κόσμο,τσι στε ν μν γίνεις μοναχός;"  Fares τοῦἀπάντησε, "κόμα κα ν μπορετε ν μο δώσετε λον ατν τν κόσμο ς ντίτιμο, τ μάτια μου δν χει καμμία ξία!  ζωή μου δν εναι δλλ στμοναστήρι".  πατέρας του, προσπάθησε σκληρ ν τνποτρέψει π τ ν κολουθήσει τ δρόμο τομοναχισμο, τοποθετώντας ς πίεση τν φροντίδα γιτ λλα μέλη τς οκογενείας, λλ ταν μάταιο.

Τν δια μέρα,  Fares πρε τν τσάντα του κακατευθύνθηκε μ τν δερφ του ντώνη πρς τν κατεύθυνση τς μονς τς Κοιμήσεως τς Θεοτόκου στν Bkeftin, στν περιοχ τς Κούρας, μία θέση ποδν εχε πισκεφτε ποτέ. Εχε μόνο διεύθυνση κα τὸὄνομα το γουμένου της, ρχιμανδρίτη Yuhanna (Mansour), τὸν νν Μητροπολίτη Λαοδικείας στὴν Συρία.

 Fares φτάνοντας στ μοναστήρι βγκε π τ ταξ καὶἔπεσε στ γόνατά του, ντικρίζοντας τ μοναστήρι καί σηκώνοντας τ χέρια του, πήγγειλε μία προσευχ δική του…. "Εχαριστ τν Κύριο γι τ τι μου κανε πραγματικότητα τν πιθυμία μου".

 ρχιμανδρίτης Yuhanna τος πρε στ ρχονταρίκι το μοναστηρίου γι ν τος ποδεχθε. Τμοναστήρι ταν σ μεγάλο βαθμ ρημωμένο, τ περισσότερα π τ δωμάτιά του ταν σ θλια κατάσταση κα σχεδν κατοίκητα νας μοναχς ζοσε κε κτς π τόν γούμενο.

 λιος δυε, ταν  δελφός το Γέροντος σαάκ, ντώνης, πέστρεψε, φήνοντας τὸνμεγαλύτερο δελφό του στ μοναστήρι.. Στ σπίτι  οκογένεια, περίμενε μ γωνία τ νέα γι τν Fares.  πατέρας το μίλησε πρτος, λέγοντας "Λοιπόν, πο κριβς πγε;", "Γι τ μοναστήρι τς Bkeftin στ Κούρα," ποκρίθηκε, «λλ σς διαβεβαιώνω μέσως, τι δεδομένης τς κατάστασης στήν μονή, κα δεδομένου τι  Fares ργάστηκε τ τελευταία χρόνια στὸὑπερπολυτελς Phonecia Hotel στὴν Βηρυτό, δν θ μπορέσει ν μείνει κε πάνω π δύο τρες μέρες προτο ν τν δετε ν πιστρέφει στ σπίτι»  πατέρας κοίταξε τν δελφό το Fares, ντώνη στ μάτια κα επε: "Δν χει σημασία τς δυσκολίες πο θ συναντήσει, λλν ξέρετε τι  δελφός σας δν θ πιστρέψει ξαν πίσω".

 ζωντάνια το πνεύματός του κα  ζλος πο δειξε  Fares στς σπουδς του σίγουρανθάρρυναν τν γούμενο Yuhanna ν το πιτρέψει ν πεκτείνει τς σπουδές του, τ ποο καὶἔγινε μ τν γγραφή του στ σχολεο πο νήκει στν Πατριαρχικ Μον τς Κοιμήσεως τς Θεοτόκου στ Μπαλαμντ στν περιφέρεια τς Κούρας, στν Βόρειο Λίβανο. τσι  Fares βρέθηκε, π τν αγίδα το γνατίου (Hazim, τ σημεριν Πατριάρχη τς ρθόδοξης κκλησίας τς ντιοχείας), πο ταν κείνη τὴν στιγμ πίσκοπός τς Λαοδικείας στὴν Συρία κα μενε στμοναστήρι το Μπαλαμάντ.

Χειροτονήθηκε διάκονος μ τ νομα Φίλιππος, στ μοναστήρι φιερωμένο στν γιο άκωβο τν Πέρση στ Dedde τς Κούρας τ 1963, δι τς τοποθέτησης τν χεριν το λία (Kourban), Μητροπολίτη τς πισκοπς τς Τρίπολης κα το Μητροπολίτη τς Κούρας, π τος ποίουςταν τ μοναστήρι το Bkeftin στν ποία εχε ποταχθεταν ξιοσημείωτη καθ ΄λη τν περίοδο τς κε παραμονς του  προσήλωσή του στ προσευχή, τν σκηση κα στ τι κανε μ ερήνη κα μ πολ ζλο ὅ,τι το εχε νατεθε ν κάνει, κα γι τν πακοή του στος προϊσταμένους του.

 Θεία Πρόνοια, ς συνήθως, χρησιμοποιώντας τς τοπικς συνθκες τν νάγκασε ν φύγει πτ σχολεο το Balamand γι τν Πάτμο στν λλάδα τ 1968, που λαβε τ δίπλωμα τοΛυκείου.

 Γέροντας τότε ξεδήλωσε τν πιθυμία του ν μβαθύνει τς γνώσεις του στ Θεολογία μ τ νγίνει φοιτητς στὴν Σχολ Θεολογίας στ ριστοτέλειο Πανεπιστήμιο τς Θεσσαλονίκης, πουπεφοίτησε μ ριστα κα που πηρέτησε ς διάκονος στν καθεδρικ να το γίου Δημητρίου, πολιούχου τς πόλεως.

Θ πρέπει ν σημειωθεῖ, τι ατς ταν γνωστς γι τὴν πολ μορφη φωνή,  ποία προσέλκυε πολλος π τος πιστος ν κούσουν τν ψαλτική τς ντιοχειανς παράδοσης κα νὰἀπολαύσουν τν Θεία Λειτουργία στ ραβικ κα στ λληνικά.

λλ τ πι σημαντικ γεγονς γι τνδιο κατ τὴν διάρκεια ατς τς περιόδου, ταν τι ρθε σ οσιαστικὴἐπαφ μ τ γιον ρος, καθς κα μτὴν μοναστικ ζω πο καλλιεργήθηκε στ Περιβόλι τς Παναγίας. κεσυγκεκριμένα γνώρισε Ατν πο θγινόταν  πνευματικς πατέρας του, τν Γέροντα Παΐσιο (+ 12 ουλίου το 1994).

Μ τν πιστροφή του στὸν Λίβανο, χειροτονήθηκε ερέας στν ΠατριαρχικΜοναστήρι τς Κοιμήσεως τς Θεοτόκου στ Μπαλαμντ δι τς πιθέσεως τν χειρν το μακαριστο πατριάρχου λία IV (Μουαουάντ), μ τ νομα Φίλιππος. Στὴν συνέχεια ζησε στν περίοδο π τ 1973 κα τ 1975 στ μικρ μοναστήρι φιερωμένο στὴν μνήμη το γίου Γεωργίου το Τροπαιοφόρου, μετόχι τςερς Μονς τς Θεοτόκου στ Χαματούρας, στν περιοχ τς Zgharta στ Βόρειο Λίβανο, να Μετόχι τς ερς ρχιεπισκοπς το ρους Λιβάνου στν πικράτεια τς ρχιεπισκοπς τς Τρίπολης κα τς Κούρας.

 πατήρ Φίλιππος πρε τν τοποθέτησή του στ μοναστήρι το γίου Γεωργίου μ πολὺἐνθουσιασμό. βαλε τν αυτό του ν ργαστε μέσως στν ποκατάσταση τς κκλησίας τομοναστηριο κα τν κελιν τν μοναχν πο περιέβαλαν τὴν μονή. πίσης, νοιαζόταν γι τὴνπαραμελημένη περιοχ το μοναστηριο, μ τν κ νέου φύτευση λαιόδεντρων κα μπελιν. προσωπικότητα το Πατρός Φιλίππου κα τ ργο πο κανε ρχισαν ν ποδίδουν καρπος κατ μοναστήρι λίγο λίγο γινε γνωστ μέρος τς πνευματικς νανέωσης πο προσέλκυσε λο καπερισσότερες ψυχς στν Κύριο. ξίζει ν σημειωθε τι  Πατήρ Φίλιππος πηρέτησε κατ τὴνδιάρκεια τς παραμονς του στ ν λόγω μοναστήρι κα τν νορία φιερωμένη στν ρχάγγελο Μιχαλ στ χωρι κοντ στ Ras Kifa.

μως, κάτω π τν πίεση το πολέμου στὸν Λίβανο, ναγκάστηκε ν γκαταλείψει τ μοναστήρι του, πο βρίσκεται πως παιτε  παράδοση σ μία βουνοκορφή,  ποία εχε γίνει στ πόλεμο μία πολύτιμη στρατιωτικ θέση, κα ν ναζητήσει καταφύγιο κόμη μία φορ στὴν Θεσσαλονίκη,φο εχε λάβει τ βαθμ το ρχιμανδρίτου τ 1976. σκησε τν εροσύνη του στν δια πόλη, στν κκλησία τς γίας Βαρβάρας κα εχε ναλάβει τν εθύνη τν φοιτητν θεολογίας ποεχαν μεταφερθε π τν Πατριαρχικ Μον τς Κοιμήσεως τς Θεοτόκου Μπαλαμντ ποὺἔκλεισε λόγω πολέμου, στὴν Θεολογικ σχολ τς Θεσσαλονίκης μ τν μέριστη βοήθεια γι τμεταφορά τους, π τ μητροπολίτη Παντελεήμων Ροδόπουλο, καθηγητ στν ν λόγω θεολογικσχολή.
 
Τ 1978, λαβε τν δεια π τ Σεβασμιώτατο George (Χόντρ) το ρους το Λιβάνου, π τνποο ξακολουθοσε ν ξαρτται, ν νταχθε στν μοναστικ κοινότητα το γίου ρους. Κινήθηκε πρς τὴν Μον Σταυρονικήτα κα λαβε τ νομα το γίου σακ το Σύρου πο τν ελαβούταν πολύ. Τώρα πι μποροσε ς κ τούτου ν παρακολουθε στενότερα τς διδασκαλίες το πνευματικο του πατρός, το Γέροντος Παϊσίου, πο ζοσε τότε σὲἐρημητήριο φιερωμένο στ Τίμιο Σταυρ κα πο δν πέχει πολ π τ μοναστήρι τοΣταυρονικήτα.

Λέγεται τι νας ξιοσέβαστος μοναχός του γίου ρους επε πρς ατόν, "χετε ρθει δ πμία χώρα πο χει τόσους πολλος γίους πως τν νάρετο γιο σακ τν Σύρο, προκειμένου ν μάθετε τ μοναστικ ζωή;".

 πατρ σακ πάντησε: "Ναί,  μπειρία τν γίων Πατέρων μας χει διαφυλαχτε σ μεγάλο βαθμ στ γιον ρος κα χω ρθει γι νισχυθ σ ατν τν γιο τόπο".
να χρόνο μετ τν φιξή του στ μοναστήρι το Σταυρονικήτα, ναχώρησε στ νέο καταφύγιό του, τ σκητήριο τς ναστάσεως το Κυρίου πο  διος νακαίνισε στν περιοχ τς Καψάλας, πο δν πέχει πολ π τς Καρυές, τν πρωτεύουσα το γίουρους. ζησε κε γι τέσσερα χρόνια, μία ζω πολ σκληρς σκησης κα ντονου πνευματικο γώνος. ρθε ντιμέτωπος μ πολλος πειρασμος κα δοκιμασίες ποπροσπάθησαν ν τν κάνουν ν φήσει τ σκητικ μόνωσή του, σπου μία μέρα, ταν, συγκλονισμένος π τς σκέψεις του, τὴν κούρασή του, κα τς δυσκολίες του, νακάλυψε να μικρ τάφο, ν περπατοσε σ κάποιο σημεο το κελιο του. Στάθηκε μπροστά του καπροσευχήθηκε θερμά, φήνοντας τν αυτό του στος κόλπους τς μνήμης το θανάτου. Στσυνέχεια, επε μ μία ποφασιστικ φωνή, «δ μπορ ν πεθάνω»

π κείνη τὴν στιγμή, ο σκέψεις πο τν βασάνιζαν ντελς ξαφανίστηκαν. Ατ μνήμη το θανάτου δν τν φησε ποτέ, κασύμφωνα μ τ μοναστικ παράδοση,σκαψε ναν τάφο το δικο του μεγέθους του, μ τ χέρια του, μέσα στν κπο στὸἀσκητήριό του.  μνήμη ατ  τόσο καθοριστικ δν τν φηνε κάθε μέρα μέχρι πο τ σμα του ναπαύτηκε κετν Πέμπτη 16 ουλίου 1998.

Παρέμεινε στ γιον ρος π τ 1978 μέχρι τ 1998, τ τος νάπαυσή του, καὶἦταν γνωστς γι σκητισμό του κα τν πνευματικ γωνιστικότητά του. γινε, μτὴν χάρη το Θεονας διάσημος πνευματικς πατέρας στ γιον ρος κα στνλλάδα, κα νθερμος ποστηρικτς τς πιμελος πρακτικς του μυστηρίου τςξομολογήσεως. ταν γνωστ τι εχε ποκτήσει τ φήμη το ρίστου, μπειρου καθεόπνευστου Πνευματικο, κάτι πο λίγοι χουν στ γιον ρος.
Στ διάρκεια τς ζως του, γινε πίσης μία ζωνταν γέφυρα μεταξύ τς κκλησίας τς ντιοχείας κα το γίου ρους. Συχν επε, "κπροσωπ τν ντιόχεια στ γιο ρος", κα ταν περήφανος γι ατό. Πολλο χριστιανο το Λιβάνου, λλ κα ραβόφωνοι χριστιανο τν Πατριαρχείωνντιοχείας, εροσολύμων κα λεξανδρείας, καθς κα λλοι πο ρθαν π τὸν Νέο Κόσμορχόντουσαν ν λάβουν τν ελογία του κα ν ζητήσουν τὴν συμβουλή του.

κανε πίσης μία σειρ π σύντομα ταξίδια στ χώρα καταγωγς του, τὸν Λίβανο, καθς κα τὴνΣυρία, τν ορδανία κα τν Αγυπτο. Χάρη δ σ κενον χουν δημιουργηθε στὸν Λίβανο τέσσερα μοναστήρια, (τρία νδρικ κα να γυναικεο) πολ πνευματικ κα ποτελον πιὰ, φάρους γι τν πνευματικ ναγέννηση το Λιβάνου.

πίσης εναι γνωστ  βοήθεια πο πρόσφερε σ διάφορα μέρη τς λλάδας πως στὴν Λέσβοπου ξομολογοσε π δεκαετία περίπου συμβάλλοντας καθοριστικ στν ναβίωση τς αθεντικς πνευματικότητας τς Λέσβου… θ πανέλθουμε ν καιρ στν ελογία ατή.

ς μς κολουθον ο προσευχές του στν δύσκολη ποχ ατ πο ζομε…

μήν.. γένοιτο …!